Dit waren weer mooie reisverhalen met prachtige beelden. Wij hebben er weer van genoten en zien uit naar de nieuwe verhalen. Bedankt dat we mee mochten reizen.
:top:
:top:
Rondreis Tsjechië 2014
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
dennuzzz
Donateur
Wat is de volgende planning ad? qua tour?
Pelhřimov
Donateur
Dennis, je hebt het waarschijnlijk gemist, maar Ad is al begonnen met zijn verslag van 2015
dennuzzz
Donateur
inderdaad gemist....bedankt jeanne
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Woensdag 7 mei "Opdat wij niet vergeten"
Enige jaren geleden hebben we de Memorial van Lidice bezocht. Een herinneringsmonument dat diepe indruk op ons heeft gemaakt. Al langere tijd staat een andere Memorial op ons lijstje om te bezoeken. Het "NKP-Pietni územi Ležáky", dat ligt ten Zuid-Oosten van Chrudim.
Museum ter herinnering aan het drama in Ležáky
Het was 4 juni 1942 toen in Praag de nazi-gouverneur Reinhard Heydrich werd vermoord door paratroepers. Het was een vooropgezet plan onder de naam van operatie Anthropoid. Slechts zes dagen later namen de Duitsers wraak door het dorp Lidice te vernietigen en de mannelijke inwoners neer te schieten. Vrouwen en kinderen gingen naar concentratiekampen en het dorp werd verwoest. Twee weken later op 24 juni werd Ležáky slachtoffer van deze wraak.
Gedenksteen met de datum van de wraakactie
De wraak op Ležáky was een gevolg op de hulp die verscheidene mensen uit het dorp hebben gegeven aan de paratroepers, die hier gedropt waren en waarvoor zij hun radioapparatuur verborgen. Op 24 juni 1942 werd het dorp omsingeld en de huizen in brand gestoken. De 32 volwassen mannen en vrouwen uit het dorp werden afgevoerd en neergeschoten in Pardubice. Van de 13 kinderen uit Ležáki zijn er 11 vergast samen met kinderen van Lidice in het vernietigingskamp Chelmno. Twee van de kinderen kwamen bij Duitse gezinnen terecht om "gegermaniseerd" te worden en kwamen na de oorlog terug. Het dorp is in 1943 met de grond gelijk gemaakt en, dat in tegenstelling tot Lidice, niet meer opgebouwd. Op de foto is te zien dat gedenkkruizen zijn geplaatst op de plek waar eens de woningen van de vermoorde gezinnen hebben gestaan.
Enkele kruizen waar woningen hebben gestaan
Nadat we de tentoonstelling in het museum hadden bezocht en een kopje koffie in het restaurant hadden gedronken, verlieten we de onheilsplek om ook deze niet licht te vergeten. Even ten zuiden en dichtbij ligt het dorp Hlinsko. Het dorp telt ongeveer 10.000 inwoners en ligt aan de rivier Chrudimka. Er zijn drie basisscholen, een gymnasium, een zwembad en een paar supermarkten. Uiteraard is er een Raadhuis, dat oorspronkelijk uit hout was opgetrokken. In de jaren 1788-1792 werd het van steen en in barokstijl gebouwd. De toren, boven de ingang, is van latere datum en werd in 1839 toegevoegd. In het Raadhuis bevindt zich een gemeenschapszaal waarin huwelijken worden gesloten, nieuwgeborenen worden begroet en er worden openbare vergaderingen gehouden.
Het Raadhuis aan het Podĕbradovo Námĕsti
Ook aan het plein zien we het Ježdik-huis uit 1904. Op het huis bevindt zich Sgraffiti naar een ontwerp van M. Alš en uitgevoerd door de architect Skřivánek. We zien Georg van Podiebrad geschilderd, die samen met de bevolking van Hlinsko een zege behaalde op de Zweden en we zien er traditioneel handwerk uit Hlinsko afgebeeld.
Het Ježdik-huis
We verlaten het plein, lopen over de brug die beide oevers van de rivier Chrudimka verbindt en zien een verzameling van houten huizen in een wijk, die zich Betlehem noemt. Het is een museumdorp, dat toegankelijk is voor publiek. We zien er voorbeelden van werkplaatsen en woningen van de oorspronkelijke bewoners. Het bevindt zich in het centrum van Hlinsko. De eerste twee huisjes werden gebouwd in 1731 en honderd jaar later was de wijk volgebouwd en was er nog slechts ruimte voor smalle steegjes en kleine tuintjes.
Een winkeltje met houten speelgoed en keramiek
De tijden veranderen en er worden in het begin van de 20e eeuw stenen huizen opgetrokken in Hlinsko. De wijk Betlehem verpaupert door leegstand. Het was het kunstenaarsechtpaar Miroslava Zychová en Bohumir Kominek, geboren en getogen in Hlinsko, dat zich in de jaren na 1980 heeft ingezet om deze wijk met z'n bijzondere volksarchitectuur te behouden. In 1989 is men begonnen met de reconstructie van een deel van de objecten en in 1993 werd de wijk voor publiek toegankelijk gemaakt. Pas in 2012 werd de laatste hand gelegd aan de revitalisering van Bethlehem.
De typische volksarchitectuur van Hlinsko
Nu wordt een wijk tentoongesteld waarin men kennis kan maken met een veelheid aan handenarbeid, zoals weven, het vervaardigen van houten speelgoed, een schoenmaker en pottenbakkers. Ook worden er workshops gehouden rond het maken van sieraden, koken met regionale producten en het maken van folkloristische kleding. Men treft er leuke winkeltjes aan met kleine souvenirs, keramiek, kruiden en natuurlijke producten voor gezondheid en welzijn.
Dit museumdorp is een bezoek waard
Eén van de hoogtepunten in het dorp is het Adamek Folklorefestival, "Adámkovy Folklórni Slavnosti". Een tweedaags festival met een gekostumeerde optocht door de plaats en optredens van folkloristische groepen uit Tsjechië en het buitenland. Dit festival wordt jaarlijks georganiseerd sinds 1996 en wordt gehouden op de laatste zaterdag en zondag van augustus. Voor 2015 zijn dit 29 en 30 augustus.
Wij hebben deze regenachtige dag in Chrudim afgesloten met een heerlijke maaltijd en later koffie op onze kamer. Ook moesten de contacten even onderhouden worden met familie en vrienden in Holland. Morgen vertrekken we naar Melnik. Een hoofdstuk van de reis dat ik, zoals beloofd (na de vakantie) kort zal weergeven.
Voor meer informatie: www.lezaky-memorial.cz, www.lidice-memorial.cz, www.vesely-kopec.eu, en tenslotte www.hlinsko.cz
wordt vervolgd
Woensdag 7 mei "Opdat wij niet vergeten"
Enige jaren geleden hebben we de Memorial van Lidice bezocht. Een herinneringsmonument dat diepe indruk op ons heeft gemaakt. Al langere tijd staat een andere Memorial op ons lijstje om te bezoeken. Het "NKP-Pietni územi Ležáky", dat ligt ten Zuid-Oosten van Chrudim.
Museum ter herinnering aan het drama in Ležáky
Het was 4 juni 1942 toen in Praag de nazi-gouverneur Reinhard Heydrich werd vermoord door paratroepers. Het was een vooropgezet plan onder de naam van operatie Anthropoid. Slechts zes dagen later namen de Duitsers wraak door het dorp Lidice te vernietigen en de mannelijke inwoners neer te schieten. Vrouwen en kinderen gingen naar concentratiekampen en het dorp werd verwoest. Twee weken later op 24 juni werd Ležáky slachtoffer van deze wraak.
Gedenksteen met de datum van de wraakactie
De wraak op Ležáky was een gevolg op de hulp die verscheidene mensen uit het dorp hebben gegeven aan de paratroepers, die hier gedropt waren en waarvoor zij hun radioapparatuur verborgen. Op 24 juni 1942 werd het dorp omsingeld en de huizen in brand gestoken. De 32 volwassen mannen en vrouwen uit het dorp werden afgevoerd en neergeschoten in Pardubice. Van de 13 kinderen uit Ležáki zijn er 11 vergast samen met kinderen van Lidice in het vernietigingskamp Chelmno. Twee van de kinderen kwamen bij Duitse gezinnen terecht om "gegermaniseerd" te worden en kwamen na de oorlog terug. Het dorp is in 1943 met de grond gelijk gemaakt en, dat in tegenstelling tot Lidice, niet meer opgebouwd. Op de foto is te zien dat gedenkkruizen zijn geplaatst op de plek waar eens de woningen van de vermoorde gezinnen hebben gestaan.
Enkele kruizen waar woningen hebben gestaan
Nadat we de tentoonstelling in het museum hadden bezocht en een kopje koffie in het restaurant hadden gedronken, verlieten we de onheilsplek om ook deze niet licht te vergeten. Even ten zuiden en dichtbij ligt het dorp Hlinsko. Het dorp telt ongeveer 10.000 inwoners en ligt aan de rivier Chrudimka. Er zijn drie basisscholen, een gymnasium, een zwembad en een paar supermarkten. Uiteraard is er een Raadhuis, dat oorspronkelijk uit hout was opgetrokken. In de jaren 1788-1792 werd het van steen en in barokstijl gebouwd. De toren, boven de ingang, is van latere datum en werd in 1839 toegevoegd. In het Raadhuis bevindt zich een gemeenschapszaal waarin huwelijken worden gesloten, nieuwgeborenen worden begroet en er worden openbare vergaderingen gehouden.
Het Raadhuis aan het Podĕbradovo Námĕsti
Ook aan het plein zien we het Ježdik-huis uit 1904. Op het huis bevindt zich Sgraffiti naar een ontwerp van M. Alš en uitgevoerd door de architect Skřivánek. We zien Georg van Podiebrad geschilderd, die samen met de bevolking van Hlinsko een zege behaalde op de Zweden en we zien er traditioneel handwerk uit Hlinsko afgebeeld.
Het Ježdik-huis
We verlaten het plein, lopen over de brug die beide oevers van de rivier Chrudimka verbindt en zien een verzameling van houten huizen in een wijk, die zich Betlehem noemt. Het is een museumdorp, dat toegankelijk is voor publiek. We zien er voorbeelden van werkplaatsen en woningen van de oorspronkelijke bewoners. Het bevindt zich in het centrum van Hlinsko. De eerste twee huisjes werden gebouwd in 1731 en honderd jaar later was de wijk volgebouwd en was er nog slechts ruimte voor smalle steegjes en kleine tuintjes.
Een winkeltje met houten speelgoed en keramiek
De tijden veranderen en er worden in het begin van de 20e eeuw stenen huizen opgetrokken in Hlinsko. De wijk Betlehem verpaupert door leegstand. Het was het kunstenaarsechtpaar Miroslava Zychová en Bohumir Kominek, geboren en getogen in Hlinsko, dat zich in de jaren na 1980 heeft ingezet om deze wijk met z'n bijzondere volksarchitectuur te behouden. In 1989 is men begonnen met de reconstructie van een deel van de objecten en in 1993 werd de wijk voor publiek toegankelijk gemaakt. Pas in 2012 werd de laatste hand gelegd aan de revitalisering van Bethlehem.
De typische volksarchitectuur van Hlinsko
Nu wordt een wijk tentoongesteld waarin men kennis kan maken met een veelheid aan handenarbeid, zoals weven, het vervaardigen van houten speelgoed, een schoenmaker en pottenbakkers. Ook worden er workshops gehouden rond het maken van sieraden, koken met regionale producten en het maken van folkloristische kleding. Men treft er leuke winkeltjes aan met kleine souvenirs, keramiek, kruiden en natuurlijke producten voor gezondheid en welzijn.
Dit museumdorp is een bezoek waard
Eén van de hoogtepunten in het dorp is het Adamek Folklorefestival, "Adámkovy Folklórni Slavnosti". Een tweedaags festival met een gekostumeerde optocht door de plaats en optredens van folkloristische groepen uit Tsjechië en het buitenland. Dit festival wordt jaarlijks georganiseerd sinds 1996 en wordt gehouden op de laatste zaterdag en zondag van augustus. Voor 2015 zijn dit 29 en 30 augustus.
Wij hebben deze regenachtige dag in Chrudim afgesloten met een heerlijke maaltijd en later koffie op onze kamer. Ook moesten de contacten even onderhouden worden met familie en vrienden in Holland. Morgen vertrekken we naar Melnik. Een hoofdstuk van de reis dat ik, zoals beloofd (na de vakantie) kort zal weergeven.
Voor meer informatie: www.lezaky-memorial.cz, www.lidice-memorial.cz, www.vesely-kopec.eu, en tenslotte www.hlinsko.cz
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
De laatste dagen: "Kort en bondig" (deel 1.)
Zoals beloofd zou ik nog terugkomen op de laatste dagen in Tsjechië van onze reis in 2014. Ik doe dit, zoals de titel al laat zien, "kort en bondig" in 2 delen. Het is inmiddels 8 mei en de dag van vertrek uit Chrudim. We gaan op stap voor het laatste deel van onze reis 2014.Via Heřmanův Mĕstec bereiken we Čáslav. Een plaats met zo'n 10.000 inwoners, die behoort tot het district Kutná Hora.
Zicht op Čáslav
Čáslav beschikt over een rechthoekig plein, Námesti Jana Žižzy z Trocnova, waar huizen te zien zijn in allerlei bouwstijlen van gotisch tot empire. Ook zien we er de overal aanwezige Mariazuil (1746), een fontein en een beeld van Jan Žižka uit 1881. Wat opvalt is het barokke raadhuis, gebouwd in de jaren 1769 en 1770 naar een ontwerp van de Praagse architect Jan Josef Wirch. Deze Wirch, die leefde van 1732 tot 1783, is eveneens bekend geworden door de bijdrage die hij heeft geleverd aan de huidige aanblik van het Aartsbisschoppelijk Paleis op de Spaanse Burcht in Praag. Op de eerste verdieping van het raadhuis bevindt zich een Žižka zaal ter herinnering aan deze veldheer, waarvan de stoffelijke resten zich bevinden in de kerk Sv. Petra a Pavla.
Het raadhuis met z'n bijzondere stijl
Jan Žižka was een leider en één van de belangrijkste generaals van de radicale Hussieten in het 15e-eeuwse Bohemen. Hij behaalde een groot aantal overwinningen op de "Kruisvaarderslegers", die de katholieke naties van Europa afzonden op het "ketterse" Bohemen. Tijdens een gevecht verloor hij een oog en later zelfs zijn tweede oog, maar hij bleef zijn legers aanvoeren. Hij overleed op 11 oktober 1424, tijdens de belegering van de burcht Přibyslav. De gotische kerk Sv. Petra a Pavla, die domineert in Čáslav, is oorspronkelijk gebouwd in de jaren tussen 1270 en 1350 met een romaanse sacristie en een toren uit 1400. Tijdens een renovatie in 1910, werden onder de kapel resten ontdekt van veldheer Jan Žižka.
Kerk Sv. Petra a Pavla
Jaarlijks vindt in Čáslav een Banjo Jamboree festival plaats; in 2015 al voor de 44e keer. Niet alleen is het het oudste Europese bluegrass festival, maar het is tevens een plek waar mensen elkaar ontmoeten, spelen, ontspannen, plezier hebben en luisteren naar goede muziek. Ook wordt Čáslav vaak de stad van de majorettes genoemd, vanwege de resultaten die al jaren worden behaald door het plaatselijk team. Veel medailles worden binnengehaald, gewonnen tijdens wedstrijden over de gehele wereld. Tenslotte staat Čáslav bekend als de geboorteplaats van de filmregisseur Jan Tomáš (Miloš) Forman op 18 februari 1932. Hij is beroemd geworden door films als One flew over the cuckoo's nest, Hair, Amadeus, The people vs. Larry Flynt en Goya's Ghosts.
Het Otakarova bastion (1330), als laatste deel van de vestingwerken rond Čáslav
Via Kolin bereiken we Podĕbrady, dat ruim 14.000 inwoners telt en bekend staat als kuuroord. Rond de stad liggen tal van goed onderhouden fietspaden en het is een paradijs voor flinke wandelingen. De stad ligt aan de Elbe en kent behalve de productie van glaswerk weinig industrie. Veel van de huizen rond het centrumplein "Jiřiho Námĕsti" zijn van na 1900, toen de stad zich ontwikkelde door de minerale bronnen die ontdekt werden. Op het plein is het meestal druk en gezellig door de aanwezige terrasjes. Op de foto zien we een Mariakolom uit 1765. Op de top staat het beeld van De Moeder van God, omringd door de vier heiligen Wenceslas, Adalbert, Procopius en Florian. In het achterste deel van het plein verrijst het renaissancekasteel.
"Jiřiho Námĕsti" , of Koning George plein.
Wandelend richting kasteel passeren we het ruiterstandbeeld van Koning George van Podĕbrady. Deze koning, die hier vermoedelijk in 1420 is geboren, staat bekend als de eerste hussietenkoning. Hij was koning van Bohemen van 1458 tot 1471. Ter nagedachtenis aan deze koning is het beeld opgesteld, gemaakt door Bohumil Schnirch in 1896. Deze Schnirch is ook de ontwerper van de decoraties die zijn aangebracht aan het Nationaal Theater, het Rudolfinum en het Boheemse Museum in Praag. Het beeld in Podĕbrady is zijn beroemdste werk. Waren de beelden tot dat moment altijd uit duur brons, hij koos voor een stalen frame waarop koperen platen werden gemonteerd om vervolgens de beeltenissen te hameren in het koper. Het beeld werd door dit unicum tot één van de meesterwerken van de Tsjechische monumentale sculpturen van de 19e eeuw.
Het beroemde ruiterstandbeeld voor het kasteel
Koning George werd geboren in het kasteel, dat dateert uit de 13e eeuw en uiteraard meermalen is verbouwd. Het is geen hoogstandje van architectuur, maar door de ligging aan de Elbe en de gotische toren met koepel is het toch beeldbepalend voor deze stad. Het kasteel maakt deel uit van de Karelsuniversiteit en is voor het publiek gedeeltelijk opengesteld. Dat deel betreft de kapel en de geboorteplaats van koning George, die zijn ondergebracht in het Polabské Museum. In de kapel zijn resten te zien van middeleeuwse fresco's en er is een tentoonstelling te zien over het leven van de koning.
Kasteel Podĕbrady aan de Labe
Via Nymburk bereiken we na verloop van tijd Liblice , een dorp zo'n 9 kilometer voor Melnik met slechts zo'n 500 inwoners. Je denkt snel door te rijden naar Melnik, maar een prachtig kasteel blinkt je tegemoet. Het kasteel fungeerde sinds 1952 als een conferentieoord en recreatieve voorziening van de Tsjechische Academie van Wetenschappen en was tot 2007 niet toegankelijk voor het publiek. Blij verrast was ik bij de ontdekking van de ontwerper van dit barok kasteel: Giovanni Battista Alliprandi. Hij was van Italiaanse afkomst en is waarschijnlijk geboren in 1665. Hij stierf in Litomyšl op 13 maart 1720. Bekendheid kreeg hij door zijn ontwerpen van o.a. Stenberg Palace in Praag, Kerken in Kuks, Luze en Litomyšl, kastelen in Opočno, Lysa nad Labem en Veltrusy en het raadhuis van Cheb. Een uitgebreide reconstructie van kasteel Liblice, mede gefinancierd door de fondsen van de Europese Unie, werd in 2007 voltooid. Het kasteel werd omgetoverd tot een modern congres- en cultureel en educatief centrum, stijlvol hotel met restaurants en een wellness-centrum.
Zamek Liblice
Na een goede nachtrust besluiten we op deze 9e mei een rit te maken door het Kokorindal. Het is een gebied waar we niet snel uitgekeken raken. Het 18 kilometerlange Kokořinský důl is een gebied met rotsformaties, bos, vijvers, zeldzame planten en dieren, wilde canyons, historische monumenten en volksarchitectuur. Sinds 1976 is het een beschermd natuurgebied. Op deze prachtige rit zien we het kasteel Kokorin in volle glorie uitsteken boven het landschap.
Hrad Kokorin, een roofridderburcht uit de 14e eeuw
We passeren het dorp Dobřeň met 165 inwoners. De mensen wonen er in van de typische huizen in volksarchitectuur. Langs de weg even voorbij Dobřeň en in de richting Vidim zien we een reliëf van de kruisiging van Jezus. Hij is gesneden in een rotsblok. Helaas, de maker ervan is altijd onbekend gebleven.
De kruisiging van Jezus
Nog mooier wordt het wanneer we twee reusachtige koppen in een 9 meter hoge rots zien uitgehakt boven het dorp Železy. Het is het werk van de beeldhouwer Václav Levý, die leefde van 1820 tot 1870 en zoals vele kunstenaars begraven ligt op de begraafplaats Vyšehrad. De beide koppen worden door hun strenge en grillige hoofden "Duivelskoppen", of "Čërtovy Hlavy" genoemd. Levý heeft ze in kalkzandsteen uitgehakt in de periode tussen 1841 en 1846. In termen van omvang zijn ze volledig uniek. Door de jaren heen zijn ze beschadigd door de weersomstandigheden, maar vooral omdat ze vrij toegankelijk zijn voor mensen.
Foto: De duivelskoppen boven het dorp Železy (Aansluitend aan dit hoofdstuk)
Op 10 mei hebben wij Praag bezocht, maar dat laat ik verder in dit verslag achterwege. Veel toeristen hebben inmiddels deze hoofdstad van Tsjechië bezocht. Ik heb zo het idee dat ik weinig meer kan toevoegen aan de beschrijvingen van deze stad.
Voor meer informatie: www.meucaslav.cz, www.afbcaslav.cz, www.ipodebrady.cz, www.polabi.com, www.zamek-liblice.cz, www.obeckokorin.cz
Voor een filmpje van het Kokorindal: www.youtube.com/watch?v=hmCUoELI-To
wordt vervolgd. deel 2
De laatste dagen: "Kort en bondig" (deel 1.)
Zoals beloofd zou ik nog terugkomen op de laatste dagen in Tsjechië van onze reis in 2014. Ik doe dit, zoals de titel al laat zien, "kort en bondig" in 2 delen. Het is inmiddels 8 mei en de dag van vertrek uit Chrudim. We gaan op stap voor het laatste deel van onze reis 2014.Via Heřmanův Mĕstec bereiken we Čáslav. Een plaats met zo'n 10.000 inwoners, die behoort tot het district Kutná Hora.
Zicht op Čáslav
Čáslav beschikt over een rechthoekig plein, Námesti Jana Žižzy z Trocnova, waar huizen te zien zijn in allerlei bouwstijlen van gotisch tot empire. Ook zien we er de overal aanwezige Mariazuil (1746), een fontein en een beeld van Jan Žižka uit 1881. Wat opvalt is het barokke raadhuis, gebouwd in de jaren 1769 en 1770 naar een ontwerp van de Praagse architect Jan Josef Wirch. Deze Wirch, die leefde van 1732 tot 1783, is eveneens bekend geworden door de bijdrage die hij heeft geleverd aan de huidige aanblik van het Aartsbisschoppelijk Paleis op de Spaanse Burcht in Praag. Op de eerste verdieping van het raadhuis bevindt zich een Žižka zaal ter herinnering aan deze veldheer, waarvan de stoffelijke resten zich bevinden in de kerk Sv. Petra a Pavla.
Het raadhuis met z'n bijzondere stijl
Jan Žižka was een leider en één van de belangrijkste generaals van de radicale Hussieten in het 15e-eeuwse Bohemen. Hij behaalde een groot aantal overwinningen op de "Kruisvaarderslegers", die de katholieke naties van Europa afzonden op het "ketterse" Bohemen. Tijdens een gevecht verloor hij een oog en later zelfs zijn tweede oog, maar hij bleef zijn legers aanvoeren. Hij overleed op 11 oktober 1424, tijdens de belegering van de burcht Přibyslav. De gotische kerk Sv. Petra a Pavla, die domineert in Čáslav, is oorspronkelijk gebouwd in de jaren tussen 1270 en 1350 met een romaanse sacristie en een toren uit 1400. Tijdens een renovatie in 1910, werden onder de kapel resten ontdekt van veldheer Jan Žižka.
Kerk Sv. Petra a Pavla
Jaarlijks vindt in Čáslav een Banjo Jamboree festival plaats; in 2015 al voor de 44e keer. Niet alleen is het het oudste Europese bluegrass festival, maar het is tevens een plek waar mensen elkaar ontmoeten, spelen, ontspannen, plezier hebben en luisteren naar goede muziek. Ook wordt Čáslav vaak de stad van de majorettes genoemd, vanwege de resultaten die al jaren worden behaald door het plaatselijk team. Veel medailles worden binnengehaald, gewonnen tijdens wedstrijden over de gehele wereld. Tenslotte staat Čáslav bekend als de geboorteplaats van de filmregisseur Jan Tomáš (Miloš) Forman op 18 februari 1932. Hij is beroemd geworden door films als One flew over the cuckoo's nest, Hair, Amadeus, The people vs. Larry Flynt en Goya's Ghosts.
Het Otakarova bastion (1330), als laatste deel van de vestingwerken rond Čáslav
Via Kolin bereiken we Podĕbrady, dat ruim 14.000 inwoners telt en bekend staat als kuuroord. Rond de stad liggen tal van goed onderhouden fietspaden en het is een paradijs voor flinke wandelingen. De stad ligt aan de Elbe en kent behalve de productie van glaswerk weinig industrie. Veel van de huizen rond het centrumplein "Jiřiho Námĕsti" zijn van na 1900, toen de stad zich ontwikkelde door de minerale bronnen die ontdekt werden. Op het plein is het meestal druk en gezellig door de aanwezige terrasjes. Op de foto zien we een Mariakolom uit 1765. Op de top staat het beeld van De Moeder van God, omringd door de vier heiligen Wenceslas, Adalbert, Procopius en Florian. In het achterste deel van het plein verrijst het renaissancekasteel.
"Jiřiho Námĕsti" , of Koning George plein.
Wandelend richting kasteel passeren we het ruiterstandbeeld van Koning George van Podĕbrady. Deze koning, die hier vermoedelijk in 1420 is geboren, staat bekend als de eerste hussietenkoning. Hij was koning van Bohemen van 1458 tot 1471. Ter nagedachtenis aan deze koning is het beeld opgesteld, gemaakt door Bohumil Schnirch in 1896. Deze Schnirch is ook de ontwerper van de decoraties die zijn aangebracht aan het Nationaal Theater, het Rudolfinum en het Boheemse Museum in Praag. Het beeld in Podĕbrady is zijn beroemdste werk. Waren de beelden tot dat moment altijd uit duur brons, hij koos voor een stalen frame waarop koperen platen werden gemonteerd om vervolgens de beeltenissen te hameren in het koper. Het beeld werd door dit unicum tot één van de meesterwerken van de Tsjechische monumentale sculpturen van de 19e eeuw.
Het beroemde ruiterstandbeeld voor het kasteel
Koning George werd geboren in het kasteel, dat dateert uit de 13e eeuw en uiteraard meermalen is verbouwd. Het is geen hoogstandje van architectuur, maar door de ligging aan de Elbe en de gotische toren met koepel is het toch beeldbepalend voor deze stad. Het kasteel maakt deel uit van de Karelsuniversiteit en is voor het publiek gedeeltelijk opengesteld. Dat deel betreft de kapel en de geboorteplaats van koning George, die zijn ondergebracht in het Polabské Museum. In de kapel zijn resten te zien van middeleeuwse fresco's en er is een tentoonstelling te zien over het leven van de koning.
Kasteel Podĕbrady aan de Labe
Via Nymburk bereiken we na verloop van tijd Liblice , een dorp zo'n 9 kilometer voor Melnik met slechts zo'n 500 inwoners. Je denkt snel door te rijden naar Melnik, maar een prachtig kasteel blinkt je tegemoet. Het kasteel fungeerde sinds 1952 als een conferentieoord en recreatieve voorziening van de Tsjechische Academie van Wetenschappen en was tot 2007 niet toegankelijk voor het publiek. Blij verrast was ik bij de ontdekking van de ontwerper van dit barok kasteel: Giovanni Battista Alliprandi. Hij was van Italiaanse afkomst en is waarschijnlijk geboren in 1665. Hij stierf in Litomyšl op 13 maart 1720. Bekendheid kreeg hij door zijn ontwerpen van o.a. Stenberg Palace in Praag, Kerken in Kuks, Luze en Litomyšl, kastelen in Opočno, Lysa nad Labem en Veltrusy en het raadhuis van Cheb. Een uitgebreide reconstructie van kasteel Liblice, mede gefinancierd door de fondsen van de Europese Unie, werd in 2007 voltooid. Het kasteel werd omgetoverd tot een modern congres- en cultureel en educatief centrum, stijlvol hotel met restaurants en een wellness-centrum.
Zamek Liblice
Na een goede nachtrust besluiten we op deze 9e mei een rit te maken door het Kokorindal. Het is een gebied waar we niet snel uitgekeken raken. Het 18 kilometerlange Kokořinský důl is een gebied met rotsformaties, bos, vijvers, zeldzame planten en dieren, wilde canyons, historische monumenten en volksarchitectuur. Sinds 1976 is het een beschermd natuurgebied. Op deze prachtige rit zien we het kasteel Kokorin in volle glorie uitsteken boven het landschap.
Hrad Kokorin, een roofridderburcht uit de 14e eeuw
We passeren het dorp Dobřeň met 165 inwoners. De mensen wonen er in van de typische huizen in volksarchitectuur. Langs de weg even voorbij Dobřeň en in de richting Vidim zien we een reliëf van de kruisiging van Jezus. Hij is gesneden in een rotsblok. Helaas, de maker ervan is altijd onbekend gebleven.
De kruisiging van Jezus
Nog mooier wordt het wanneer we twee reusachtige koppen in een 9 meter hoge rots zien uitgehakt boven het dorp Železy. Het is het werk van de beeldhouwer Václav Levý, die leefde van 1820 tot 1870 en zoals vele kunstenaars begraven ligt op de begraafplaats Vyšehrad. De beide koppen worden door hun strenge en grillige hoofden "Duivelskoppen", of "Čërtovy Hlavy" genoemd. Levý heeft ze in kalkzandsteen uitgehakt in de periode tussen 1841 en 1846. In termen van omvang zijn ze volledig uniek. Door de jaren heen zijn ze beschadigd door de weersomstandigheden, maar vooral omdat ze vrij toegankelijk zijn voor mensen.
Foto: De duivelskoppen boven het dorp Železy (Aansluitend aan dit hoofdstuk)
Op 10 mei hebben wij Praag bezocht, maar dat laat ik verder in dit verslag achterwege. Veel toeristen hebben inmiddels deze hoofdstad van Tsjechië bezocht. Ik heb zo het idee dat ik weinig meer kan toevoegen aan de beschrijvingen van deze stad.
Voor meer informatie: www.meucaslav.cz, www.afbcaslav.cz, www.ipodebrady.cz, www.polabi.com, www.zamek-liblice.cz, www.obeckokorin.cz
Voor een filmpje van het Kokorindal: www.youtube.com/watch?v=hmCUoELI-To
wordt vervolgd. deel 2
Bijlagen
Laatst bewerkt:
Ad Verschoor
Donateur
Aanvulling op vorige pagina:
De duivelskoppen boven het dorp Železy
De duivelskoppen boven het dorp Železy
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
De laatste dagen: "Kort en bondig" (deel 2.)
Om te beginnen kom ik terug op mijn uitlating, dat ik waarschijnlijk weinig kan toevoegen aan beschrijvingen over Praag. Ik heb er een plekje gevonden, waarin ik jullie toch wil meenemen. Op enige afstand van onze logeerplek in Melnik ligt een busstation waar we eenvoudig de auto de gehele dag kunnen parkeren. De bus brengt ons in drie kwartier naar metrostation Holesovice waar we een dagkaart kopen voor het Praagse openbaar vervoer. Doel vandaag is de Praagse Burcht. Bij een metro-uitgang in het centrum nemen we de tram en laten ons ergens in de buurt van de burcht weer uitzetten. We komen terecht in, wat later blijken te zijn, de tuinen van Wallenstein's paleis "Valdstejnská zahrada". Een schitterend aangelegde tuin met pauwen, die zeer publieksvriendelijk, hun trots tentoonspreiden. In het midden een grote vierkante vijver, waarin de mooiste vissen rondzwemmen. De tuinen in Italiaanse barokstijl zijn aangelegd in de jaren 1623 tot 1629 in opdracht van Wallenstein om er zijn paleis (huis) mee op te sieren.
De zetel van de Tsjechische Senaat met uitzicht op de Spaanse burcht
Langs het tuinpad staat een rij kopieën van bronzen sculpturen van Griekse goden. De beelden zijn van de beeldhouwer Adriaen de Vries, die in 1556 in Den Haag is geboren en grote faam verwierf in het buitenland. De Vries heeft tot zijn dood in Praag in 1626 veel opdrachten uitgevoerd voor vorsten in heel Europa. Was hij in Nederland onbekend, in het buitenland sprak men over de Rembrandt onder de beeldhouwers, of de Michelangelo van de Nederlandse beeldhouwkunst. De originele beelden zijn in 1648 tijdens de Dertigjarige Oorlog door de Zweedse veroveraars meegenomen als oorlogsbuit en naar de tuinen van het koningsslot Drottingholm in Zweden overgebracht. Eind 2014 is het Rijksmuseum er in geslaagd een beeld van de Vries aan te kopen voor een bedrag van liefst 22,4 miljoen euro. Dit beeld draagt als titel "De Bacchant" uit 1626 en is daarmee de op één na duurste kunstaankoop uit de Nederlandse geschiedenis. Vanaf juni 2015 is het te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam. We lopen verder langs de beelden richting een witte loggia "Sala Terrena" met drie arcades en hele mooie muur- en plafondschilderingen van de Trojaanse oorlog. De loggia fungeert geregeld als concert- en theaterpodium. Via een deur komen we terecht bij een kunstmatige stalactieten muur met grotten. In deze muur zijn, als je goed kijkt, slangen, kikkers en andere dieren uitgebeeld en er is een grote volière waarin uilen te vinden zijn.
De druipsteenmuur " Krápnikova Stĕna" met uilenkooi
De tuinen worden omgeven door het Wallenstein Paleis, dat gebouwd is gelijktijdig met de aanleg van de tuinen. Vandaag de dag is het paleis een belangrijk politiek gebouw, aangezien het nu het huis is van de Tsjechische Senaat. Dit deel van de dag en dit verhaal over de tuin en de belangrijkste Nederlandse beeldhouwer sluit ik af met een plaatje dat ik even verderop heb mogen schieten van Praag.
Zicht op Praag met haar Karelsbrug
De volgende dag, het is inmiddels 11 mei, komen we terecht in Roudnice nad Labem. Een, wat mij betreft, hele aardige stad aan de Labe met zo'n 13.300 inwoners. In de middeleeuwen was de stad een residentie van de aartsbisschop van Praag, maar reeds in 1333 liet Bisschop Jan IV van Dražice de eerste stenen brug over de Labe bouwen. In 1603 kwam de stad in bezit van de familie Lobkowicz, die tot 1850 hier het bewind voerden.
De Labe bij Roudnice
Op een rotsachtige heuvel aan de linkeroever van de Labe ligt kasteel Lobkowiczkého, dat is gebouwd in de jaren 1652 tot 1684 in opdracht van Václav Eusebius von Lobkowics. Als ondergrond werd gebruik gemaakt van de fundering en kelders van een oorspronkelijk Romaans kasteel. Het telt twee verdiepingen en is gebouwd in U-vorm met maar liefst 180 kamers en een binnenplaats met een oppervlakte van 58,5 x 54 meter. Gelet op het groot aantal kamers is het geen wonder dat het kasteel tijdens de Tweede Wereldoorlog diende als kazerne voor het Duitse leger en later voor het Tsjechische leger als militair conservatorium. Te vinden zijn een bibliotheek, een verzameling van muziekinstrumenten, wapens, aardewerk, porselein, meubels en waardevolle kunst.
Gedeeltelijk gerestaureerd kasteel Lobkowiczkého
Op het kasteelplein "Karlovo Námĕsti" zien we een aantal barokke huizen, een rijk beschilderd postkantoor en een fontein met een standbeeld van St. Lawrence. Op de plaats waar vroeger middeleeuwse huizen gestaan hebben zien we nu een pseudo-renaissance stadhuis uit 1869 met een poort voorzien van fresco's en waarin de VVV gehuisvest is.
De poort van het stadhuis
Verder in de stad staat de gotische kerk van de Geboorte van de Maagd Maria "Kostel Narozeni Panny Marie". Zij is gebouwd in en rond 1333 en herbouwd in de jaren 1725 tot 1734. De architect Antonio Octavio Broggio gaf de kerk een nieuw aangezicht in nieuwe kenmerken van barok en werden de beide torens aan de kerk toegevoegd. In de onmiddellijke nabijheid van de kerk staat een Augustijnenklooster, waarvan de bouw begon in 1333 en meer dan twintig jaar duurde.
Kostel Narozeni Panny Marie
Dichtbij de kerk staat de wachttoren, of Kamenná vĕž Hláska. Het is het enige overblijfsel van wat hoorde tot de oude vestingwerken rond de voormalige oude stad. De vestingwerken bestaande uit muren met stadspoorten werden gebouwd in opdracht van aartsbisschop Jan Ocko van Vlasim vanaf het jaar 1378. Eerder heb ik in mijn dagboek al laten weten dat de toren toegankelijk is voor publiek en dat boven in de toren een klein bedrag betaald moet worden voor intree. Vanaf de balustrade heeft men dan een prachtig zicht op het panorama van Roudnice nad Labem.
De wachttoren "Hláska"
Het bezoek aan deze stad is mij niet tegengevallen en zeker gelet op het feit dat ik hem nog niet was tegengekomen in mijn vele zoektochten door Tsjechië was het een plezierige kennismaking. Het verslag van onze reis 2014 zal ik afronden met een kort slothoofdstuk.
Voor meer informatie over de Senaat in Praag: www.prague.fm, www.senat.cz
Idem over Roudnice: www.lobkowicz.cz, www.farnostroudnice.php5.cz, www.kzm-roudnicenl.cz, www.roudnicenl.cz
wordt vervolgd
De laatste dagen: "Kort en bondig" (deel 2.)
Om te beginnen kom ik terug op mijn uitlating, dat ik waarschijnlijk weinig kan toevoegen aan beschrijvingen over Praag. Ik heb er een plekje gevonden, waarin ik jullie toch wil meenemen. Op enige afstand van onze logeerplek in Melnik ligt een busstation waar we eenvoudig de auto de gehele dag kunnen parkeren. De bus brengt ons in drie kwartier naar metrostation Holesovice waar we een dagkaart kopen voor het Praagse openbaar vervoer. Doel vandaag is de Praagse Burcht. Bij een metro-uitgang in het centrum nemen we de tram en laten ons ergens in de buurt van de burcht weer uitzetten. We komen terecht in, wat later blijken te zijn, de tuinen van Wallenstein's paleis "Valdstejnská zahrada". Een schitterend aangelegde tuin met pauwen, die zeer publieksvriendelijk, hun trots tentoonspreiden. In het midden een grote vierkante vijver, waarin de mooiste vissen rondzwemmen. De tuinen in Italiaanse barokstijl zijn aangelegd in de jaren 1623 tot 1629 in opdracht van Wallenstein om er zijn paleis (huis) mee op te sieren.
De zetel van de Tsjechische Senaat met uitzicht op de Spaanse burcht
Langs het tuinpad staat een rij kopieën van bronzen sculpturen van Griekse goden. De beelden zijn van de beeldhouwer Adriaen de Vries, die in 1556 in Den Haag is geboren en grote faam verwierf in het buitenland. De Vries heeft tot zijn dood in Praag in 1626 veel opdrachten uitgevoerd voor vorsten in heel Europa. Was hij in Nederland onbekend, in het buitenland sprak men over de Rembrandt onder de beeldhouwers, of de Michelangelo van de Nederlandse beeldhouwkunst. De originele beelden zijn in 1648 tijdens de Dertigjarige Oorlog door de Zweedse veroveraars meegenomen als oorlogsbuit en naar de tuinen van het koningsslot Drottingholm in Zweden overgebracht. Eind 2014 is het Rijksmuseum er in geslaagd een beeld van de Vries aan te kopen voor een bedrag van liefst 22,4 miljoen euro. Dit beeld draagt als titel "De Bacchant" uit 1626 en is daarmee de op één na duurste kunstaankoop uit de Nederlandse geschiedenis. Vanaf juni 2015 is het te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam. We lopen verder langs de beelden richting een witte loggia "Sala Terrena" met drie arcades en hele mooie muur- en plafondschilderingen van de Trojaanse oorlog. De loggia fungeert geregeld als concert- en theaterpodium. Via een deur komen we terecht bij een kunstmatige stalactieten muur met grotten. In deze muur zijn, als je goed kijkt, slangen, kikkers en andere dieren uitgebeeld en er is een grote volière waarin uilen te vinden zijn.
De druipsteenmuur " Krápnikova Stĕna" met uilenkooi
De tuinen worden omgeven door het Wallenstein Paleis, dat gebouwd is gelijktijdig met de aanleg van de tuinen. Vandaag de dag is het paleis een belangrijk politiek gebouw, aangezien het nu het huis is van de Tsjechische Senaat. Dit deel van de dag en dit verhaal over de tuin en de belangrijkste Nederlandse beeldhouwer sluit ik af met een plaatje dat ik even verderop heb mogen schieten van Praag.
Zicht op Praag met haar Karelsbrug
De volgende dag, het is inmiddels 11 mei, komen we terecht in Roudnice nad Labem. Een, wat mij betreft, hele aardige stad aan de Labe met zo'n 13.300 inwoners. In de middeleeuwen was de stad een residentie van de aartsbisschop van Praag, maar reeds in 1333 liet Bisschop Jan IV van Dražice de eerste stenen brug over de Labe bouwen. In 1603 kwam de stad in bezit van de familie Lobkowicz, die tot 1850 hier het bewind voerden.
De Labe bij Roudnice
Op een rotsachtige heuvel aan de linkeroever van de Labe ligt kasteel Lobkowiczkého, dat is gebouwd in de jaren 1652 tot 1684 in opdracht van Václav Eusebius von Lobkowics. Als ondergrond werd gebruik gemaakt van de fundering en kelders van een oorspronkelijk Romaans kasteel. Het telt twee verdiepingen en is gebouwd in U-vorm met maar liefst 180 kamers en een binnenplaats met een oppervlakte van 58,5 x 54 meter. Gelet op het groot aantal kamers is het geen wonder dat het kasteel tijdens de Tweede Wereldoorlog diende als kazerne voor het Duitse leger en later voor het Tsjechische leger als militair conservatorium. Te vinden zijn een bibliotheek, een verzameling van muziekinstrumenten, wapens, aardewerk, porselein, meubels en waardevolle kunst.
Gedeeltelijk gerestaureerd kasteel Lobkowiczkého
Op het kasteelplein "Karlovo Námĕsti" zien we een aantal barokke huizen, een rijk beschilderd postkantoor en een fontein met een standbeeld van St. Lawrence. Op de plaats waar vroeger middeleeuwse huizen gestaan hebben zien we nu een pseudo-renaissance stadhuis uit 1869 met een poort voorzien van fresco's en waarin de VVV gehuisvest is.
De poort van het stadhuis
Verder in de stad staat de gotische kerk van de Geboorte van de Maagd Maria "Kostel Narozeni Panny Marie". Zij is gebouwd in en rond 1333 en herbouwd in de jaren 1725 tot 1734. De architect Antonio Octavio Broggio gaf de kerk een nieuw aangezicht in nieuwe kenmerken van barok en werden de beide torens aan de kerk toegevoegd. In de onmiddellijke nabijheid van de kerk staat een Augustijnenklooster, waarvan de bouw begon in 1333 en meer dan twintig jaar duurde.
Kostel Narozeni Panny Marie
Dichtbij de kerk staat de wachttoren, of Kamenná vĕž Hláska. Het is het enige overblijfsel van wat hoorde tot de oude vestingwerken rond de voormalige oude stad. De vestingwerken bestaande uit muren met stadspoorten werden gebouwd in opdracht van aartsbisschop Jan Ocko van Vlasim vanaf het jaar 1378. Eerder heb ik in mijn dagboek al laten weten dat de toren toegankelijk is voor publiek en dat boven in de toren een klein bedrag betaald moet worden voor intree. Vanaf de balustrade heeft men dan een prachtig zicht op het panorama van Roudnice nad Labem.
De wachttoren "Hláska"
Het bezoek aan deze stad is mij niet tegengevallen en zeker gelet op het feit dat ik hem nog niet was tegengekomen in mijn vele zoektochten door Tsjechië was het een plezierige kennismaking. Het verslag van onze reis 2014 zal ik afronden met een kort slothoofdstuk.
Voor meer informatie over de Senaat in Praag: www.prague.fm, www.senat.cz
Idem over Roudnice: www.lobkowicz.cz, www.farnostroudnice.php5.cz, www.kzm-roudnicenl.cz, www.roudnicenl.cz
wordt vervolgd
Dank voor je rondleiding.
Veel hebben we ook gezien, maar je mooie foto's en uitleg waarderen wij zeer.
Op naar 2015!
Veel hebben we ook gezien, maar je mooie foto's en uitleg waarderen wij zeer.
Op naar 2015!
kuurgast
Donateur
Ben daar dit voorjaar geweest en het is echt een hele mooie rit om te maken.
Je kan in het kasteel een rondleiding doen ,maar daar waren we te laat voor. Wel konden we de toren beklimmen.
Na een kaartje gekocht te hebben begonnen we aan de beklimming. Je moet wel een goede conditie hebben en geen last van claustrofobie want de treden zijn bijna 50 centimeter hoog en er komt geen einde aan het gedraai. Na een klein stukje ben ik omgedraaid en heb heerlijk op het terras genoten van de zon en het uitzicht op de groene omgeving.
Ad bedankt voor dit mooie verslag en ben heel benieuwd wat we in het volgende verslag voor nieuws krijgen te zien.
Ad Verschoor
Donateur
Kuurgast, het was dit gebied in Tsjechie, dat direct onze harten voor dit land heeft gestolen. Onze eerste Tsjechie reis in 2007. Een 8-daagse busreis Praag en Bohemen met als verblijfplaats een hotel in Stare Splavy bij Doksy. Vanaf 2009 is het inmiddels jaarlijks prijs en heel wat langer dan acht dagen.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2014
Het slot
Zo'n laatste vakantiedag houden we ons meestal bezig met wat laatste inkopen, een kort ritje en in dit geval een wandeling door Melnik. Absoluut hoogtepunt vind ik altijd weer het uitkijkpunt boven de plek waar Labe en Vltavou samenkomen. Aan je voeten zie je op de heuvel de wijnranken, die zorgen voor de beroemde wijn uit Melnik. Aan de horizon is de berg Rip te zien en nog verder weg de toppen van het Tsjechisch middengebergte. Mijn nieuwsgierigheid wordt iedere keer opgewekt door de sluis in het kanaal, dat zich hier samenvoegt met de beide grootste rivieren van Tsjechië.
Ook zo nieuwsgierig hoe dit er van dichtbij uitziet ?
We hebben nog alle tijd, dus wat let ons om er heen te rijden. Zo gezegd, zo gedaan. We verlaten Melnik en rijden via Horin naar het kanaal, dat de naam draagt van de plaatsen waartussen het is aangelegd. Aan de Melnik zijde ligt Horin met ongeveer 750 inwoners. Er bevindt zich een kasteel gebouwd aan het einde van de 17e eeuw door de bekende architect GB Alliprandi. Helaas is het nogal in verval geraakt gedurende de laatste jaren. Aan het andere uiteinde van het kanaal ligt Vraňany met 900 inwoners. Niet verwonderlijk, dat het kanaal heet: "Vraňansko-Hořinský plavebni kanál".
De Hořinské-sluis van dichtbij gefotografeerd
Het kanaal is gegraven tussen 1902 en 1905. Het heeft een lengte van 10 kilometer en was nodig vanwege de slechte bevaarbaarheid van de benedenloop van de Vltava. De sluis is gebouwd in 1905 en moet een hoogteverschil van 8 meter opvangen.
Het inwendig deel (opvangkamer) van de sluis
De sluis , een bouwwerk in Jugendstil van steen, baksteen en metalen constructies, is één van de belangrijkste werken van de architect František Sander (1871-1932). Deze František Sander is ontwerper van talloze waterwerken, waaronder de waterkracht centrale in Hradec Kralove.
De kracht van water, tijdens het schutten van de sluis
Kanaal en sluis verkeren nog in perfecte staat. Het wordt gezien als een belangrijk bouwkundig en technisch monument. Het geheel is aangevuld met het woonhuis voor de sluiswachter, die zorgt voor de bediening van de sluis.
De woning van de sluiswachter
Met dit bezoek aan de sluis is een einde gekomen aan weer een rondreis door Tsjechië. Na afsluiting van dit verslag gaan we een paar weekjes onze luie vakantie doorbrengen in Dwingeloo. De laptop gaat mee, want geregeld wil ik toch even rondneuzen op dit Tsjechië net. Als de luie weken erop zitten ga ik aan de gang met de beschrijvingen van onze rondreis 2015. Ik hoop dat jullie weer wat lees- en kijkplezier hebben mogen beleven aan mijn verslag en groet jullie allerhartelijkst.
Een laatste vakantieblik op Melnik vanaf de sluis
Einde verslag rondreis Tsjechië 2014
Het slot
Zo'n laatste vakantiedag houden we ons meestal bezig met wat laatste inkopen, een kort ritje en in dit geval een wandeling door Melnik. Absoluut hoogtepunt vind ik altijd weer het uitkijkpunt boven de plek waar Labe en Vltavou samenkomen. Aan je voeten zie je op de heuvel de wijnranken, die zorgen voor de beroemde wijn uit Melnik. Aan de horizon is de berg Rip te zien en nog verder weg de toppen van het Tsjechisch middengebergte. Mijn nieuwsgierigheid wordt iedere keer opgewekt door de sluis in het kanaal, dat zich hier samenvoegt met de beide grootste rivieren van Tsjechië.
Ook zo nieuwsgierig hoe dit er van dichtbij uitziet ?
We hebben nog alle tijd, dus wat let ons om er heen te rijden. Zo gezegd, zo gedaan. We verlaten Melnik en rijden via Horin naar het kanaal, dat de naam draagt van de plaatsen waartussen het is aangelegd. Aan de Melnik zijde ligt Horin met ongeveer 750 inwoners. Er bevindt zich een kasteel gebouwd aan het einde van de 17e eeuw door de bekende architect GB Alliprandi. Helaas is het nogal in verval geraakt gedurende de laatste jaren. Aan het andere uiteinde van het kanaal ligt Vraňany met 900 inwoners. Niet verwonderlijk, dat het kanaal heet: "Vraňansko-Hořinský plavebni kanál".
De Hořinské-sluis van dichtbij gefotografeerd
Het kanaal is gegraven tussen 1902 en 1905. Het heeft een lengte van 10 kilometer en was nodig vanwege de slechte bevaarbaarheid van de benedenloop van de Vltava. De sluis is gebouwd in 1905 en moet een hoogteverschil van 8 meter opvangen.
Het inwendig deel (opvangkamer) van de sluis
De sluis , een bouwwerk in Jugendstil van steen, baksteen en metalen constructies, is één van de belangrijkste werken van de architect František Sander (1871-1932). Deze František Sander is ontwerper van talloze waterwerken, waaronder de waterkracht centrale in Hradec Kralove.
De kracht van water, tijdens het schutten van de sluis
Kanaal en sluis verkeren nog in perfecte staat. Het wordt gezien als een belangrijk bouwkundig en technisch monument. Het geheel is aangevuld met het woonhuis voor de sluiswachter, die zorgt voor de bediening van de sluis.
De woning van de sluiswachter
Met dit bezoek aan de sluis is een einde gekomen aan weer een rondreis door Tsjechië. Na afsluiting van dit verslag gaan we een paar weekjes onze luie vakantie doorbrengen in Dwingeloo. De laptop gaat mee, want geregeld wil ik toch even rondneuzen op dit Tsjechië net. Als de luie weken erop zitten ga ik aan de gang met de beschrijvingen van onze rondreis 2015. Ik hoop dat jullie weer wat lees- en kijkplezier hebben mogen beleven aan mijn verslag en groet jullie allerhartelijkst.
Een laatste vakantieblik op Melnik vanaf de sluis
Einde verslag rondreis Tsjechië 2014
Ad bedankt voor het prachtige verslag en de mooie foto's, gr. Hans
dank je wel Ad, geniet van jullie vakantie en ik zie uit naar je verslag 2015!
Pelhřimov
Donateur
Ad en Marja, bedankt dat we weer met jullie mee mochten op deze mooie reis 
Ad bedankt voor de mooie verhalen en Foto's en geniet van het ook mooie Drenthe. Wij verkassen zondag a.s. naar onbekende bestemming in Tsjechië
Heel hartelijk dank ......
:top:
:top:Geweldig!!!
Dankl
Dankl
Geniet er iedere keer van.
Dank!!
Dank!!