Ad Verschoor
Donateur
Hendrikus, volgens mij staat deze klont achter het raadhuis op Vokacova Namesti in Dacice.
Reis door Tsjechië 2012
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
kuurgast
Donateur
Jaarlijks is er een houtsnijders festival in Dačice de Dačická řežba. Dit jaar van 20 t/m 25 augustus waar je de houtsnijders aan het werk kan zien en er wordt van alles daar omheen georganiseerd.
Verschillende van deze houten beelden staan langs het water van de Moravská Dyje.
Leuk filmpje van Dačice staat op cyklotoulkytv.cz/dacice.
Verschillende van deze houten beelden staan langs het water van de Moravská Dyje.
Leuk filmpje van Dačice staat op cyklotoulkytv.cz/dacice.
Ad Verschoor
Donateur
Een goed begin is het halve werk. 16 mei 2012
Als de avond voor vertrek deze regenboog zich laat zien dan komt het goed.
Woensdag 16 mei. We kunnen deze keer later vertrekken dan andere jaren. Was het naar Vimperk altijd 915 kilometer, waarvan de laatste 100 over provinciale wegen, deze keer is het naar Plzen 815 kilometer en alleen maar autosnelweg. Het is 5.05 uur, als ik de auto start en wegrijd. Het is 5.30 uur bij het passeren van de grens. Bij Bielefeld niet alleen oponthoud omdat de autoweg nog steeds niet klaar is, maar we komen er ook in een file terecht. Gelukkig is hij niet te lang. We besluiten om 9.15 uur de eerste langere pauze te nemen bij Raststätte Hasselberg bij Knűlwald, halverwege Kassel en Bad Hersfeld aan de A7. Op 84 kilometer voor Neurenberg nemen we om 11.50 uur een volgende pauze bij Raststätte Haidt. We hebben dan 586 kilometer afgelegd en hebben niet meer zoveel te gaan. Vanaf nu is er wel geregeld een bui.
Raststaette Haidt
Het zijn niet zomaar buien, nee ze zijn echt flink. Plotseling begint het behoorlijk te hagelen en zien we op korte afstand van elkaar 4 ongelukken aan beide zijden van de autobaan. Er is veel paniek en ze laten zich allemaal zeer ernstig aanzien. Niet verwonderlijk. Er is in korte tijd een pak hagel neergekomen van ongeveer 5 centimeter en het is er spiegelglad. We hebben het gevoel dat we bij deze ongelukken geen werkelijke bijdrage kunnen leveren en rijden door.
Om 14.20 uur passeren we de grens . Een heerlijk gevoel maakt zich van mij meester. Gelukkig, we zijn er weer. Uiteraard wordt er een vignet gekocht. Deze keer voor een volle maand, kost me dat 440 Czk.
Gelukkig we zijn er weer
Wel even het vignet op de juiste plek plaatsen
Het weer is er inmiddels nog niet beter op geworden en het ziet er voorlopig ook nog niet goed uit.
Zo was het weer inmiddels
Voorlopig ziet het er ook niet goed uit
Toch begint bij aankomst in Plzen, om 15.00 uur, het zonnetje te schijnen. Om 16.10 uur bereiken we hotel Bayer (www.hotelbayer.cz). Jawel, het was een poosje zoeken. Na alle formaliteiten te hebben geregeld, wordt het tijd de auto te parkeren op de binnenplaats van het hotel. Bij het binnenrijden van de poort is gekraak te horen. Even later blijkt dat ik een muur geraakt heb en de auto wat schrammen heeft gekregen. De gehele poort is behangen met tapijt en juist aan het begin was dit niet gedaan en moest je ook nog gas geven om 17 centimeter hoogteverschil te overwinnen. Later parkeerde naast mij een auto met eenzelfde beschadiging. Ik ben er dus niet het eerste en enige slachtoffer, maar de zoveelste in een poort van 2.42 meter breed.
Na dit akkefietje hebben we de kamers bezet en de koffers uitgepakt. We zijn klaar voor de komende dagen. Het restaurant is uitbesteed aan anderen, echter het is wel goed. We zijn er de hele avond gebleven tot 22.30 uur. De rekening van deze dag is weer typisch Tsjechisch voor 4x diner, 8 espresso, 8 bier, 2 cola en 2 rode wijn komt het totaal, inclusief fooi op 16 euro per persoon. De dag is voorbij. Tot morgen.
Als de avond voor vertrek deze regenboog zich laat zien dan komt het goed.
Woensdag 16 mei. We kunnen deze keer later vertrekken dan andere jaren. Was het naar Vimperk altijd 915 kilometer, waarvan de laatste 100 over provinciale wegen, deze keer is het naar Plzen 815 kilometer en alleen maar autosnelweg. Het is 5.05 uur, als ik de auto start en wegrijd. Het is 5.30 uur bij het passeren van de grens. Bij Bielefeld niet alleen oponthoud omdat de autoweg nog steeds niet klaar is, maar we komen er ook in een file terecht. Gelukkig is hij niet te lang. We besluiten om 9.15 uur de eerste langere pauze te nemen bij Raststätte Hasselberg bij Knűlwald, halverwege Kassel en Bad Hersfeld aan de A7. Op 84 kilometer voor Neurenberg nemen we om 11.50 uur een volgende pauze bij Raststätte Haidt. We hebben dan 586 kilometer afgelegd en hebben niet meer zoveel te gaan. Vanaf nu is er wel geregeld een bui.
Raststaette Haidt
Het zijn niet zomaar buien, nee ze zijn echt flink. Plotseling begint het behoorlijk te hagelen en zien we op korte afstand van elkaar 4 ongelukken aan beide zijden van de autobaan. Er is veel paniek en ze laten zich allemaal zeer ernstig aanzien. Niet verwonderlijk. Er is in korte tijd een pak hagel neergekomen van ongeveer 5 centimeter en het is er spiegelglad. We hebben het gevoel dat we bij deze ongelukken geen werkelijke bijdrage kunnen leveren en rijden door.
Om 14.20 uur passeren we de grens . Een heerlijk gevoel maakt zich van mij meester. Gelukkig, we zijn er weer. Uiteraard wordt er een vignet gekocht. Deze keer voor een volle maand, kost me dat 440 Czk.
Gelukkig we zijn er weer
Wel even het vignet op de juiste plek plaatsen
Het weer is er inmiddels nog niet beter op geworden en het ziet er voorlopig ook nog niet goed uit.
Zo was het weer inmiddels
Voorlopig ziet het er ook niet goed uit
Toch begint bij aankomst in Plzen, om 15.00 uur, het zonnetje te schijnen. Om 16.10 uur bereiken we hotel Bayer (www.hotelbayer.cz). Jawel, het was een poosje zoeken. Na alle formaliteiten te hebben geregeld, wordt het tijd de auto te parkeren op de binnenplaats van het hotel. Bij het binnenrijden van de poort is gekraak te horen. Even later blijkt dat ik een muur geraakt heb en de auto wat schrammen heeft gekregen. De gehele poort is behangen met tapijt en juist aan het begin was dit niet gedaan en moest je ook nog gas geven om 17 centimeter hoogteverschil te overwinnen. Later parkeerde naast mij een auto met eenzelfde beschadiging. Ik ben er dus niet het eerste en enige slachtoffer, maar de zoveelste in een poort van 2.42 meter breed.
Na dit akkefietje hebben we de kamers bezet en de koffers uitgepakt. We zijn klaar voor de komende dagen. Het restaurant is uitbesteed aan anderen, echter het is wel goed. We zijn er de hele avond gebleven tot 22.30 uur. De rekening van deze dag is weer typisch Tsjechisch voor 4x diner, 8 espresso, 8 bier, 2 cola en 2 rode wijn komt het totaal, inclusief fooi op 16 euro per persoon. De dag is voorbij. Tot morgen.
Pelhřimov
Donateur
Ad, leuk dat we weer mogen meegenieten met jullie vakantie belevenissen 
Ad Verschoor
Donateur
Jeanne, aardig he. Mijn 900ste bericht is het begin van mijn verslag
Van harte Ad met je berichten.
maar de schade aan de auto is minder.
Maar mijn kreet moet je onthouden, je bent gelukkig , als je alles hebt wat je niet kunt kopen.
Het is maar een auto, en is vervangbaar, ook al is het zuur.
Ad tot zover bedankt voor het verslag, ik wacht op het volgende stuk.
foto 2 Het slot Karlstejn
maar de schade aan de auto is minder.
Maar mijn kreet moet je onthouden, je bent gelukkig , als je alles hebt wat je niet kunt kopen.
Het is maar een auto, en is vervangbaar, ook al is het zuur.
Ad tot zover bedankt voor het verslag, ik wacht op het volgende stuk.
foto 2 Het slot Karlstejn
900... ik hoop dat het er nog heel veel meer worden!!
Ad Verschoor
Donateur
Donderdag 17 mei. (Deel 1) Ik hoef vandaag geen auto te rijden. Heerlijk is dat na de reis van gisteren. Om 7.00 uur wordt ik wakker en sta ik naast mijn bed om me gereed te maken voor de dag. Het wordt een hele dag Plzen. Om 8.30 uur hebben we afgesproken voor het ontbijt, dat keurig verzorgd is. Ron en Marijke moeten hierna even van kamer wisselen, omdat deze niet geheel naar wens is. Terecht, want gisteren is de kamer nog schoongemaakt. Nu is echter alles goed en kunnen we spreken van een redelijk hotel met een goed restaurant. Dit alles even los van de parkeeringang, maar dat kan ook liggen aan mijn rijvaardigheid.
Plzen. Het is met ongeveer 163.000 inwoners de vierde stad van het land, na Praag, Brno en Ostrava. De stad dankt zijn bekendheid als naamgever van het pils, en de fabrieken van Skoda zijn in de stad gevestigd. Emil Škoda, de oprichter, leefde er van 1839 -1900. De stad is in 1295 gesticht door Wenceslaus II en ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Radbuza, Mže, Úhlava en Úslava, die verder gaan als de rivier Berounka. Op 5 mei 1945 is er spontaan een volksopstand tegen de Duitse bezetter uitgebroken. Een dag later zijn Plzen en de rest van West-Bohemen bevrijd door het Amerikaanse leger. Dat Plzen behoort tot de grotere steden is te merken aan de verkeersdrukte in de stad. Veel stoplichten en lange rijen auto's.
De verkeersdrukte in een grote stad
Om 9.30 uur wandelen we op ons gemak richting centrum, dat op circa 10 minuten loopafstand ligt. Al heel snel zien we welke waarde gehecht wordt aan de bevrijding door de Amerikanen in 1945. Een prachtig monument is ontworpen en de bloemen van de herdenking van 6 mei 2012 liggen er nog.
Even verderop zien we het Josef-Kajetán-Tyl-Theater, dat naar een ontwerp van de architect Balšánek gebouwd is in de jaren 1899-1902. Dit theater heeft een eigen toneel-, opera-, ballet-, operette- en musicalgroep. Jaarlijks voert men 18 premières op één van deze terreinen uit. Voor het gebouw staat een beeld van Tyl, een toneelschrijver, die leefde van 1808 tot 1856 en in Plzen is gestorven en begraven. Bekend is hij ook geworden als schrijver van de tekst van het nationale volkslied, "Ma Vlast".
Het theater van begin 1900
Josef Kajetan Tyl
Links van ons zien we de Grote Synagoge waar ik later nog op terugkom. Via de Prešovká bereiken we Námesti Republiky, het historisch plein van Plzen, dat in 1989 de status van beschermd stadsgezicht heeft ontvangen. Op het plein valt mijn blik op het Muzeum Loutek. Een nieuw interactief Poppenmuseum waar iedereen van alles kan beleven, als hun verbeelding het toestaat.
Museum Loutek
Opvallender is het renaissance raadhuis uit 1558, waarvan de ontvangstzaal versierd is met het fresco: "De Kruisiging". Het behoort tot de allermooiste stadhuizen van Tsjechie en is een ontwerp van de Italiaanse architect Giovanni de Statia. Prachtig zijn de decoraties van sgraffitto aan de voorgevel van het gebouw.
Het raadhuis uit 1558
Opvallende afbeeldingen
Het wordt, tijdens deze wandeling, inmiddels tijd voor koffie. Hier sluit ik het eerste deel af.
Wordt vervolgd. Deel 2.
Plzen. Het is met ongeveer 163.000 inwoners de vierde stad van het land, na Praag, Brno en Ostrava. De stad dankt zijn bekendheid als naamgever van het pils, en de fabrieken van Skoda zijn in de stad gevestigd. Emil Škoda, de oprichter, leefde er van 1839 -1900. De stad is in 1295 gesticht door Wenceslaus II en ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Radbuza, Mže, Úhlava en Úslava, die verder gaan als de rivier Berounka. Op 5 mei 1945 is er spontaan een volksopstand tegen de Duitse bezetter uitgebroken. Een dag later zijn Plzen en de rest van West-Bohemen bevrijd door het Amerikaanse leger. Dat Plzen behoort tot de grotere steden is te merken aan de verkeersdrukte in de stad. Veel stoplichten en lange rijen auto's.
De verkeersdrukte in een grote stad
Om 9.30 uur wandelen we op ons gemak richting centrum, dat op circa 10 minuten loopafstand ligt. Al heel snel zien we welke waarde gehecht wordt aan de bevrijding door de Amerikanen in 1945. Een prachtig monument is ontworpen en de bloemen van de herdenking van 6 mei 2012 liggen er nog.
Even verderop zien we het Josef-Kajetán-Tyl-Theater, dat naar een ontwerp van de architect Balšánek gebouwd is in de jaren 1899-1902. Dit theater heeft een eigen toneel-, opera-, ballet-, operette- en musicalgroep. Jaarlijks voert men 18 premières op één van deze terreinen uit. Voor het gebouw staat een beeld van Tyl, een toneelschrijver, die leefde van 1808 tot 1856 en in Plzen is gestorven en begraven. Bekend is hij ook geworden als schrijver van de tekst van het nationale volkslied, "Ma Vlast".
Het theater van begin 1900
Josef Kajetan Tyl
Links van ons zien we de Grote Synagoge waar ik later nog op terugkom. Via de Prešovká bereiken we Námesti Republiky, het historisch plein van Plzen, dat in 1989 de status van beschermd stadsgezicht heeft ontvangen. Op het plein valt mijn blik op het Muzeum Loutek. Een nieuw interactief Poppenmuseum waar iedereen van alles kan beleven, als hun verbeelding het toestaat.
Museum Loutek
Opvallender is het renaissance raadhuis uit 1558, waarvan de ontvangstzaal versierd is met het fresco: "De Kruisiging". Het behoort tot de allermooiste stadhuizen van Tsjechie en is een ontwerp van de Italiaanse architect Giovanni de Statia. Prachtig zijn de decoraties van sgraffitto aan de voorgevel van het gebouw.
Het raadhuis uit 1558
Opvallende afbeeldingen
Het wordt, tijdens deze wandeling, inmiddels tijd voor koffie. Hier sluit ik het eerste deel af.
Wordt vervolgd. Deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Donderdag 17 mei. ( Deel 2 )
We verblijven al enige tijd op het Náměstí Republiky, vanwege de markt. Ze bestaat uit houten kramen en het lijkt alsof ze er altijd staan. Ik ben toerist en denk, verrek, wat wordt hierdoor dit plein bedorven. Een plein met een afmeting van 139x193 meter is een van de grootste van het land. In het midden ervan staat heel statig de St. Bartholomeuskathedraal. Gelijktijdig gaat er door me heen wat een geweldige egoïsten we zijn. Is het niet zo, dat we in Nederland precies hetzelfde doen op onze pleinen? Wij gaan er ook gewoon naar onze weekmarkten en/of muziekfeesten en is dat in andere landen niet precies zo?
De marktkramen op dit centrale plein.
Gelukkig heb ik toch nog een plekje kunnen vinden om de gotische St. Bartholomeuskathedraal op de foto te zetten zonder de kramen. De bouw van deze kathedraal startte in het jaar 1295 en duurde meer dan twee eeuwen. De toren is met 102,3 meter de hoogste in Tsjechië en bepaalt het aanzicht van het stadscentrum. Op het hoofdaltaar vindt men de beroemde Heilige Maagd Madonna van Plzen uit het jaar 1390. Het geldt internationaal als hoogtepunt van de Tsjechische gotische schilderkunst.
De Katedrala Sv. Bartolomeje
Eveneens op dit plein zien we dan nog het Muzeum Strašidel, oftewel het spookmuseum. Ik heb dit in mijn programma opgenomen om te bezoeken. Helaas, de receptioniste laat ons weten dat het alleen gericht is op kinderen en absoluut ongeschikt voor volwassenen. Ontdaan over deze afwijzing verlaten wij het pand.
Hier mochten we niet in
Hoe we precies gelopen zijn weet ik niet meer, maar we komen terecht bij het brouwerijmuseum. Het is gevestigd in een pand dat ook oorspronkelijk over het brouwrecht beschikte. Je ziet er een hele boeiende verzameling van voorwerpen die alles te maken hebben met, hoe kan het anders, bier. Aan dit museum is verbonden de bierkroeg Na Parkuna. Hier hebben we op basis van de entreekaartjes per kaartje een pilsje mogen drinken.
Het brouwerijmuseum
Leuk, als je van oude dingen houdt
Vanuit dit museum komen we langs de Watertoren (Vodárenska Věž), die onderdeel is geweest van de stadsverdedigingslinie.
De watertoren
Een volgend opmerkelijk pand is de gotische Vleesbank, dat gebouwd is in het jaar 1392. Nu fungeert het nog als tentoonstellingsruimte.
De vleesbank
Via de Pallova gaan we door een tunneltje, waar we de nodige graffity tegenkomen van de verschillende hooligansites van Viktoria Plzen. De voetbalclub die zich in de Champions Leag van haar beste kant liet zien. Aan het eind van het tunneltje zien we het stadion liggen. Wij zijn echter op weg naar de Prazdroj brouwerij, die gesticht is in het jaar 1848. Een grote brouwerij, die bekend staat onder de naam Pilsner Urquell, waartoe ook de merken Gambrinus en Kozel behoren. De beroemde poort "Pivovarská Brána" vormt de toegang tot deze brouwerij. Op het toegangskaartje van het museum mochten we ook hier naar binnen en we mochten er ook nog een pilsje nuttigen. Niet te geloven wat een drukte in de restaurants, zelfs in de maand mei op een doordeweekse donderdag. De bediening, en ik hoop niet dat het altijd zo is, was er behoorlijk kortaf en nogal onvriendelijk. Later hebben we nog even binnen gekeken in de ruimte van Gambrinus. We zijn een ruimte ingewandeld, waarvan de deur openstond. Het bleek de werkruimte van de bierbrouwer en die was me boos, dat we in verboden gebied aanwezig waren.
De poort,als toegang tot de brouwerij
Na dit bezoek wandelen we op ons gemak weer terug richting hotel, maar komen toch nog wat aardige dingen tegen. Deze laat ik zien in deel 3.
Wordt vervolgd. Deel 3.
We verblijven al enige tijd op het Náměstí Republiky, vanwege de markt. Ze bestaat uit houten kramen en het lijkt alsof ze er altijd staan. Ik ben toerist en denk, verrek, wat wordt hierdoor dit plein bedorven. Een plein met een afmeting van 139x193 meter is een van de grootste van het land. In het midden ervan staat heel statig de St. Bartholomeuskathedraal. Gelijktijdig gaat er door me heen wat een geweldige egoïsten we zijn. Is het niet zo, dat we in Nederland precies hetzelfde doen op onze pleinen? Wij gaan er ook gewoon naar onze weekmarkten en/of muziekfeesten en is dat in andere landen niet precies zo?
De marktkramen op dit centrale plein.
Gelukkig heb ik toch nog een plekje kunnen vinden om de gotische St. Bartholomeuskathedraal op de foto te zetten zonder de kramen. De bouw van deze kathedraal startte in het jaar 1295 en duurde meer dan twee eeuwen. De toren is met 102,3 meter de hoogste in Tsjechië en bepaalt het aanzicht van het stadscentrum. Op het hoofdaltaar vindt men de beroemde Heilige Maagd Madonna van Plzen uit het jaar 1390. Het geldt internationaal als hoogtepunt van de Tsjechische gotische schilderkunst.
De Katedrala Sv. Bartolomeje
Eveneens op dit plein zien we dan nog het Muzeum Strašidel, oftewel het spookmuseum. Ik heb dit in mijn programma opgenomen om te bezoeken. Helaas, de receptioniste laat ons weten dat het alleen gericht is op kinderen en absoluut ongeschikt voor volwassenen. Ontdaan over deze afwijzing verlaten wij het pand.
Hier mochten we niet in
Hoe we precies gelopen zijn weet ik niet meer, maar we komen terecht bij het brouwerijmuseum. Het is gevestigd in een pand dat ook oorspronkelijk over het brouwrecht beschikte. Je ziet er een hele boeiende verzameling van voorwerpen die alles te maken hebben met, hoe kan het anders, bier. Aan dit museum is verbonden de bierkroeg Na Parkuna. Hier hebben we op basis van de entreekaartjes per kaartje een pilsje mogen drinken.
Het brouwerijmuseum
Leuk, als je van oude dingen houdt
Vanuit dit museum komen we langs de Watertoren (Vodárenska Věž), die onderdeel is geweest van de stadsverdedigingslinie.
De watertoren
Een volgend opmerkelijk pand is de gotische Vleesbank, dat gebouwd is in het jaar 1392. Nu fungeert het nog als tentoonstellingsruimte.
De vleesbank
Via de Pallova gaan we door een tunneltje, waar we de nodige graffity tegenkomen van de verschillende hooligansites van Viktoria Plzen. De voetbalclub die zich in de Champions Leag van haar beste kant liet zien. Aan het eind van het tunneltje zien we het stadion liggen. Wij zijn echter op weg naar de Prazdroj brouwerij, die gesticht is in het jaar 1848. Een grote brouwerij, die bekend staat onder de naam Pilsner Urquell, waartoe ook de merken Gambrinus en Kozel behoren. De beroemde poort "Pivovarská Brána" vormt de toegang tot deze brouwerij. Op het toegangskaartje van het museum mochten we ook hier naar binnen en we mochten er ook nog een pilsje nuttigen. Niet te geloven wat een drukte in de restaurants, zelfs in de maand mei op een doordeweekse donderdag. De bediening, en ik hoop niet dat het altijd zo is, was er behoorlijk kortaf en nogal onvriendelijk. Later hebben we nog even binnen gekeken in de ruimte van Gambrinus. We zijn een ruimte ingewandeld, waarvan de deur openstond. Het bleek de werkruimte van de bierbrouwer en die was me boos, dat we in verboden gebied aanwezig waren.
De poort,als toegang tot de brouwerij
Na dit bezoek wandelen we op ons gemak weer terug richting hotel, maar komen toch nog wat aardige dingen tegen. Deze laat ik zien in deel 3.
Wordt vervolgd. Deel 3.
Ik weet eigenlijk nauwelijks waarom maar heb nog nooit iets gehad met de stad Pilzn, rij er het liefst met een grote boog omheen en zou het ook nooit op eigen houtje bezoeken. (Ook geen pivo-liefhebber
) Leuk om dan eens door jouw ogen (camera
) rond te lopen in deze stad.
) Leuk om dan eens door jouw ogen (camera) rond te lopen in deze stad.
Ad Verschoor
Donateur
Donderdag 17 mei. (Deel 3)
We hebben inmiddels aardig wat rond gelopen door Plzen en Marja gaat terug verlangen naar het hotel. Jammer, maar het hotel is nog behoorlijk ver weg. Lopend over de Anglické Nabřeží zien we voor ons het opvallende neorenaissance gebouw van het Museum van West-Bohemen (Západočeské Muzeum). Het is gebouwd in de jaren tussen 1871 en 1901 naar een ontwerp van J.Skorpil. In dit museum bevindt zich onder andere het best bewaard gebleven wapenarsenaal van Tsjechië.
Het museum van West-Bohemen
Vervolgens komen we via de Smetanovy Sady langs de Studie- en Wetenschapsbibliotheek, dat gevestigd is in een voormalig Dominikaner klooster.
De bibliotheek
Tegenover de bibliotheek bevindt zich een prachtig gebouw in een groene kleur. Het blijkt het stedelijk verenigingsgebouw te zijn. Gebouwd in 1901 naar een ontwerp van A. Čensky. Het is het centrum van het culturele en sociale leven in Plzen. Het bestaat uit twee theaterzalen, een restaurant en een clubhuis.
Het verenigingsgebouw in z'n groene kleur
Na wat omzwervingen door het oude stadscentrum komen we terecht bij de Grote Synagoge (Velká synagóga) van Plzen. Het is het op twee na grootste joodse gebedshuis ter wereld, na de synagogen in Jeruzalem en Boedapest. Hij is gebouwd in de jaren 1888 tot 1893 met giften van de Joodse gemeenschap van Plzen. De ontwerper van het gebouw is Rudolf Štech. Hij ontwierp een Moors-romaans gebouw. Het biedt plaats aan 2000 mannelijke gelovigen en, op de galerij, is plaats voor 800 vrouwen. Na de Tweede Wereldoorlog raakte het gebouw in verval. In 1998 is de synagoge, na een grondige restauratie, heropend en weer in gebruik genomen. Hij doet nu niet alleen meer dienst als gebedsruimte, maar ook zijn er exposities en worden er concerten gehouden.
De Grote Synagoge
De synagoge is na de bouw op 7 september 1893 geopend. Zo is het mogelijk om de synagoge op de Joodse nieuwjaarsdag 5654, die op zondagavond is begonnen, in gebruik te nemen.
Het voorfront van de synagoge
De Joodse gemeenschap in Plzen is echter onderdeel geworden van de geschiedenis, zoals dit in veel plaatsen en landen het geval is geweest. In januari 1942 zijn door de Nazi's 2605 Joden uit Plzen met drie transporten overgebracht naar Theresienstadt, het huidige Terezin. Geruime tijd is de synagoge toen gebruikt als naaiatelier om uniformen voor Duitse soldaten in elkaar te zetten.
Het interieur. De mannen beneden en de vrouwen op de galerij
Slechts door een wonder heeft de synagoge ook de periode van de communistische overheersing overleefd. Gelukkig is het in die periode niet omgebouwd tot een stedelijk zwembad of een markthal.
Deze prachtige glas in lood ramen zijn een juweeltje
Uit de concentratiekampen zijn 204 Joden levend teruggekeerd in Plzen. Zij zijn het geweest, die zich heel lang hebben ingezet om de synagoge te behouden. Dat is uiteindelijk gelukt en de heropening heeft plaatsgevonden op 11 februari 1998.
Na dit bezoek aan de synagoge, gaan we naar ons hotel. Voor enkelen kost dat na deze grote slenterpartij door de stad enige moeite. Het is ons allemaal gelukt bij het hotel te komen. De avond hebben we met 14 zeer enthousiaste Tsjechen doorgebracht. We hebben gekeken naar de kwartfinale WK IJshockey 2012 tussen Zweden en Tsjechie, die met 3-4 gewonnen is door de Tsjechen.
We hebben inmiddels aardig wat rond gelopen door Plzen en Marja gaat terug verlangen naar het hotel. Jammer, maar het hotel is nog behoorlijk ver weg. Lopend over de Anglické Nabřeží zien we voor ons het opvallende neorenaissance gebouw van het Museum van West-Bohemen (Západočeské Muzeum). Het is gebouwd in de jaren tussen 1871 en 1901 naar een ontwerp van J.Skorpil. In dit museum bevindt zich onder andere het best bewaard gebleven wapenarsenaal van Tsjechië.
Het museum van West-Bohemen
Vervolgens komen we via de Smetanovy Sady langs de Studie- en Wetenschapsbibliotheek, dat gevestigd is in een voormalig Dominikaner klooster.
De bibliotheek
Tegenover de bibliotheek bevindt zich een prachtig gebouw in een groene kleur. Het blijkt het stedelijk verenigingsgebouw te zijn. Gebouwd in 1901 naar een ontwerp van A. Čensky. Het is het centrum van het culturele en sociale leven in Plzen. Het bestaat uit twee theaterzalen, een restaurant en een clubhuis.
Het verenigingsgebouw in z'n groene kleur
Na wat omzwervingen door het oude stadscentrum komen we terecht bij de Grote Synagoge (Velká synagóga) van Plzen. Het is het op twee na grootste joodse gebedshuis ter wereld, na de synagogen in Jeruzalem en Boedapest. Hij is gebouwd in de jaren 1888 tot 1893 met giften van de Joodse gemeenschap van Plzen. De ontwerper van het gebouw is Rudolf Štech. Hij ontwierp een Moors-romaans gebouw. Het biedt plaats aan 2000 mannelijke gelovigen en, op de galerij, is plaats voor 800 vrouwen. Na de Tweede Wereldoorlog raakte het gebouw in verval. In 1998 is de synagoge, na een grondige restauratie, heropend en weer in gebruik genomen. Hij doet nu niet alleen meer dienst als gebedsruimte, maar ook zijn er exposities en worden er concerten gehouden.
De Grote Synagoge
De synagoge is na de bouw op 7 september 1893 geopend. Zo is het mogelijk om de synagoge op de Joodse nieuwjaarsdag 5654, die op zondagavond is begonnen, in gebruik te nemen.
Het voorfront van de synagoge
De Joodse gemeenschap in Plzen is echter onderdeel geworden van de geschiedenis, zoals dit in veel plaatsen en landen het geval is geweest. In januari 1942 zijn door de Nazi's 2605 Joden uit Plzen met drie transporten overgebracht naar Theresienstadt, het huidige Terezin. Geruime tijd is de synagoge toen gebruikt als naaiatelier om uniformen voor Duitse soldaten in elkaar te zetten.
Het interieur. De mannen beneden en de vrouwen op de galerij
Slechts door een wonder heeft de synagoge ook de periode van de communistische overheersing overleefd. Gelukkig is het in die periode niet omgebouwd tot een stedelijk zwembad of een markthal.
Deze prachtige glas in lood ramen zijn een juweeltje
Uit de concentratiekampen zijn 204 Joden levend teruggekeerd in Plzen. Zij zijn het geweest, die zich heel lang hebben ingezet om de synagoge te behouden. Dat is uiteindelijk gelukt en de heropening heeft plaatsgevonden op 11 februari 1998.
Na dit bezoek aan de synagoge, gaan we naar ons hotel. Voor enkelen kost dat na deze grote slenterpartij door de stad enige moeite. Het is ons allemaal gelukt bij het hotel te komen. De avond hebben we met 14 zeer enthousiaste Tsjechen doorgebracht. We hebben gekeken naar de kwartfinale WK IJshockey 2012 tussen Zweden en Tsjechie, die met 3-4 gewonnen is door de Tsjechen.
Ad Verschoor
Donateur
Bezoek aan Plzen.
Het bezoek aan Plzen heb ik als bijzonder ervaren. Er zijn best een aantal mooie bezienswaardigheden en daarom is een visite aan deze stad zeker de moeite waard. Veel gebouwen worden gerenoveerd en er zijn opvallend veel mensen, die we in Nederland dakloos zouden noemen. Heel vaak hoor je sirenes van politie en/of ambulance. Oh, oh, wat is het er druk qua verkeer en vaak onoverzichtelijk. De omgeving waar ik nog op terug zal komen, is geweldig met z'n bezienswaardigheden op niet te grote afstand van de stad.
Kortom, blij er geweest te zijn. Het zal mijns inziens wel blijven bij deze keer.
Het bezoek aan Plzen heb ik als bijzonder ervaren. Er zijn best een aantal mooie bezienswaardigheden en daarom is een visite aan deze stad zeker de moeite waard. Veel gebouwen worden gerenoveerd en er zijn opvallend veel mensen, die we in Nederland dakloos zouden noemen. Heel vaak hoor je sirenes van politie en/of ambulance. Oh, oh, wat is het er druk qua verkeer en vaak onoverzichtelijk. De omgeving waar ik nog op terug zal komen, is geweldig met z'n bezienswaardigheden op niet te grote afstand van de stad.
Kortom, blij er geweest te zijn. Het zal mijns inziens wel blijven bij deze keer.
Heb met veel plezier je reisverslag gelezen. Woon zelf vlakbij Plzen en die drukte is niet altijd even leuk. Ben wel blij met de oplevering van de nieuwe rondweg, je kan nu een deel van de drukte vermijden.
Tabe
† In Memoriam
Er zijn inderdaad wel wat bezienswaardigheden in Plzen, maar het is voor mij geen stad om vaak te bezoeken. Het is absoluut geen Praag, Telc of Cesky Krumlov. Toen we in 1990 voor het eerst door de stad reden vond ik het maar een vieze grauwe bende. Later heb ik ook de mooie dingen van de stad gezien, waaronder uiteraard de de bierbrouwerij, het ondergrondse gangenstelsel en bv de toren. Ook toen was mij het grote aantal zwervers/daklozen al opgevallen. Hiervan is een verhaaltje van mij verschenen op dit forum. http://www.tsjechie.net/forum/index.php?threads/de-grijze-madonna.13417/
Het is voor ons dus niet bij "die ene keer" gebleven, maar dat komt meer omdat we er niet zo ver vandaan wonen. De stad is er inderdaad heel veel op vooruit gegaan de laatste jaren. Veel renovatie. Een toeristisch bezoekje, op de manier zoals door Ad is beschreven, is zeker de moeite waard. Maar dan blijft het daar ook bij.
Wat ga ik die geplande dag ondernemen?
Tabe
† In Memoriam
Jou kennende? Zeker een bezoekje aan de brouwerij. Naast een heerlijk pilsje hebben ze daar ook een goed restaurant. De goulash is een aanrader.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechie 2012.
Vrijdag 18 mei.
We hebben om 8.30 uur afgesproken voor het ontbijt, zodat we om 9.30 uur kunnen vertrekken voor een bezoek aan Karlštejn. Ter hoogte van Beroun verlaten we de snelweg, die loopt van Plzen naar Praag. We volgen een behoorlijk heuvelachtige, maar mooie weg met nogal wat haarspeldbochten, langs de rivier Berounka.
We komen aan in Karlštejn. Langs de weg ligt de parkeerplaats, een aantal hotels en het informatiekantoor. Op de parkeerplaats staan taxibusjes, die je naar boven willen brengen. Ons oog valt echter op de paardenkoetsen. We hebben er onze zinnen op gezet om hiermee naar boven te gaan.
De paardenkoets
In de koets is plaats voor 10 personen en die worden allemaal bezet, als er een bus met ouderen arriveert. Daar zitten we dan met 8 dames en 2 heren. We vertrekken en ik moet gelijk denken aan al die kinderliedjes over paarden. Gek hè ! Hoe waren ze ook alweer:
'k Heb m'n wagen volgeladen...., Zachtjes gaan de paardenvoetjes...., Een damespaard, een herenpaard en een boerenpaard, gat in de weg...., Hop, hop, hop, paardje in galop....
Het laatste valt niet mee met stijgingspercentages van 28%, want dat is best steil te noemen. Halverwege krijgen we de burcht in beeld.
Uitzicht op de burcht.
Het is imposant om te zien. Wat een kolossaal en oud kasteel is dit. Op een bepaald moment kan de paardenkoets niet verder omhoog en zijn we genoodzaakt nog een stukje omhoog te lopen. De burcht is terecht een van de topattracties van de Tsjechische Republiek, het enige nadeel is de overweldigende populariteit. Vooral in de zomer is het letterlijk stampvol met bezoekers, ijscokarren en souvenirkraampjes.
Genoeg souvenirshops.
De burcht Karlštejn dankt de naam aan zijn bouwheer Karel IV, de Boheemse koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk. Karel IV gaf in 1348 de opdracht aan Matthias van Arras en Peter Parler om in het dal van de Berounka een zomerresidentie te bouwen. Peter Parler is eveneens bekend door het bouwen van de Praagse Sint-Vituskathedraal. De burcht is bedoeld als bewaarplaats voor de kroonjuwelen, heilige relikwieën en de rijksschatkist. Tevens diende het als onderkomen voor de burggraaf en zijn ridders, die met de bewaking belast waren.
Het is toch nog een aardige klim
Het burchtcomplex is op verschillende niveaus gebouwd. Beneden bevindt zich de voorburcht met de ingangsdeur, daarna volgen de verblijven van de burggraaf en de ridders met de bronnentoren. Daarachter liggen op een iets hoger plan het gebouw met de keizerlijke vertrekken en de Sint-Nicolaas-kapel. Hiervandaan leidt een trap naar de eerste toren, waar zich de Mariakapel en de aangrenzende Katharinakapel bevinden.
De binnenplaats
Op het hoogste punt staat de prismavormige grote toren, die 60 meter hoog is en 5 verdiepingen telt. De toren was vroeger alleen via een ophaalbrug te bereiken. In deze toren bevindt zich het sanctum sanctorum, de Heilige Kruiskapel uit 1356
Op weg naar het bovengedeelte van de burcht
Bij het naar boven gaan hebben we al gezien, dat er een aardig winkelstraatje is. We gaan dan ook nu met de benenwagen naar beneden. Een heerlijke wandeling.
Restaurantjes en leuke winkeltjes zijn er in overvloed
We verlaten Karlštejn en gaan in Plzen nog even naar de Kaufland voor wat boodschappen. Het belangrijkste is echter een bezoek aan de Kik. Gisteren zijn er wat onderbroeken gekocht en thuisgekomen blijken de diefstalbeveiligingen er niet uitgehaald. Daar ik het niet op prijs stel dat in een volgende zaak het alarm afgaat en ik mijn onderbroek uit moet trekken, is dit tweede bezoek noodzakelijk. Al met al is het een fijne dag geweest.
Vrijdag 18 mei.
We hebben om 8.30 uur afgesproken voor het ontbijt, zodat we om 9.30 uur kunnen vertrekken voor een bezoek aan Karlštejn. Ter hoogte van Beroun verlaten we de snelweg, die loopt van Plzen naar Praag. We volgen een behoorlijk heuvelachtige, maar mooie weg met nogal wat haarspeldbochten, langs de rivier Berounka.
We komen aan in Karlštejn. Langs de weg ligt de parkeerplaats, een aantal hotels en het informatiekantoor. Op de parkeerplaats staan taxibusjes, die je naar boven willen brengen. Ons oog valt echter op de paardenkoetsen. We hebben er onze zinnen op gezet om hiermee naar boven te gaan.
De paardenkoets
In de koets is plaats voor 10 personen en die worden allemaal bezet, als er een bus met ouderen arriveert. Daar zitten we dan met 8 dames en 2 heren. We vertrekken en ik moet gelijk denken aan al die kinderliedjes over paarden. Gek hè ! Hoe waren ze ook alweer:
'k Heb m'n wagen volgeladen...., Zachtjes gaan de paardenvoetjes...., Een damespaard, een herenpaard en een boerenpaard, gat in de weg...., Hop, hop, hop, paardje in galop....
Het laatste valt niet mee met stijgingspercentages van 28%, want dat is best steil te noemen. Halverwege krijgen we de burcht in beeld.
Uitzicht op de burcht.
Het is imposant om te zien. Wat een kolossaal en oud kasteel is dit. Op een bepaald moment kan de paardenkoets niet verder omhoog en zijn we genoodzaakt nog een stukje omhoog te lopen. De burcht is terecht een van de topattracties van de Tsjechische Republiek, het enige nadeel is de overweldigende populariteit. Vooral in de zomer is het letterlijk stampvol met bezoekers, ijscokarren en souvenirkraampjes.
Genoeg souvenirshops.
De burcht Karlštejn dankt de naam aan zijn bouwheer Karel IV, de Boheemse koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk. Karel IV gaf in 1348 de opdracht aan Matthias van Arras en Peter Parler om in het dal van de Berounka een zomerresidentie te bouwen. Peter Parler is eveneens bekend door het bouwen van de Praagse Sint-Vituskathedraal. De burcht is bedoeld als bewaarplaats voor de kroonjuwelen, heilige relikwieën en de rijksschatkist. Tevens diende het als onderkomen voor de burggraaf en zijn ridders, die met de bewaking belast waren.
Het is toch nog een aardige klim
Het burchtcomplex is op verschillende niveaus gebouwd. Beneden bevindt zich de voorburcht met de ingangsdeur, daarna volgen de verblijven van de burggraaf en de ridders met de bronnentoren. Daarachter liggen op een iets hoger plan het gebouw met de keizerlijke vertrekken en de Sint-Nicolaas-kapel. Hiervandaan leidt een trap naar de eerste toren, waar zich de Mariakapel en de aangrenzende Katharinakapel bevinden.
De binnenplaats
Op het hoogste punt staat de prismavormige grote toren, die 60 meter hoog is en 5 verdiepingen telt. De toren was vroeger alleen via een ophaalbrug te bereiken. In deze toren bevindt zich het sanctum sanctorum, de Heilige Kruiskapel uit 1356
Op weg naar het bovengedeelte van de burcht
Bij het naar boven gaan hebben we al gezien, dat er een aardig winkelstraatje is. We gaan dan ook nu met de benenwagen naar beneden. Een heerlijke wandeling.
Restaurantjes en leuke winkeltjes zijn er in overvloed
We verlaten Karlštejn en gaan in Plzen nog even naar de Kaufland voor wat boodschappen. Het belangrijkste is echter een bezoek aan de Kik. Gisteren zijn er wat onderbroeken gekocht en thuisgekomen blijken de diefstalbeveiligingen er niet uitgehaald. Daar ik het niet op prijs stel dat in een volgende zaak het alarm afgaat en ik mijn onderbroek uit moet trekken, is dit tweede bezoek noodzakelijk. Al met al is het een fijne dag geweest.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechie 2012
Zaterdag 19 mei (deel 1)
Op het conceptprogramma staat Karlovy Vary, maar ik heb overlegd dat we afwijken van dit programma voor vandaag. Het wordt Stribro en Kladruby. Via de E50 rijden we richting Stribro en als we de afslag gevonden hebben, blijkt al gauw dat we in een prachtig heuvelachtig en bosrijk gebied terecht komen. Stribro ligt ten westen van Plzen en telt 7853 inwoners. Stribro ("zilver") is genoemd naar de zilvermijnen die hier al in de 12e eeuw waren. Het centrum wordt nog gedeeltelijk omringd door wallen uit de 14e eeuw. Te zien is een raadhuis uit 1543, waarvan de gevel is versierd met sgraffito.
Het raadhuis van Stribro
Het plein waaraan zich het raadhuis bevindt, wordt op het moment dat wij hier zijn, gerenoveerd met Europese gelden. Ook het Mariabeeld staat in de steigers en is toe aan een flinke opknapbeurt. Jullie vragen je natuurlijk af waar Maria dan wel is? Die is er even afgehaald om ergens opgeknapt te worden. In het midden is de sokkel zichtbaar.
De beeldengroep, waarin Maria ontbreekt.
Wanneer wij weer richting auto gaan is Stribro inmiddels uitgestorven, want het is zaterdagmiddag en alles is weer gesloten. Ik word ingehaald door een jongeman, die terwijl hij mij passeert een rubberen dop verliest van een waterafvoer. Ik zeg "hey", maar hier reageert hij niet op. Vervolgens roep ik "Oehoe" en wat ik nooit voor mogelijk heb gehouden, dit woord blijkt internationaal. De jongeman kijkt direct achterom. Hij ziet dat ik de rubberen dop in handen heb en is zichtbaar erg dankbaar. Na dit voorval komen we aan in het plaatsje Kladruby. Een heel leuk en vooral rustig plaatsje, dat eerder lag aan de Nürnberger Weg. Deze weg was een plek waar zich veel tragische gebeurtenissen afspeelden en zelfs moorden. Zerken en kruizen herinneren nog aan deze gebeurtenissen. Rechts naast de Kostel Sv. Jakuba zien we nog enkele van deze stenen zerken en kruizen.
Kostel sv. Jakuba in Kladruby
Ziet de kerk er van buiten zeer eenvoudig uit, van binnen is het pracht en praal om te zien. De kerk is te vinden op het Kladrubskému plein. Hij was oorspronkelijk gotisch, maar de huidige vorm dateert uit de jaren 1772 tot 1779. Wetenswaardig is over Kladruby ook, dat in 1572 Maximiliaan II de plaats aanwees als plek waar statige koetspaarden gefokt moesten worden. Er werden zwarte paarden gefokt om de koetsen te trekken en witte om op te rijden. De paarden, Kladrubers, zijn het oudste geregistreerde ras ter wereld.
Binnen is het een en al pracht en praal
Even buiten het dorp Kladruby zien we het grote complex van het Benedictijnerklooster. Bij aankomst blijkt dat er nog wel het een en ander te restaureren is.
De entree tot het klooster
We komen uit op de binnenplaats van het complex en er blijken historische dagen gehouden te worden. Er heerst een heel gezellige sfeer. Op de foto zien we het chateau, dat gebouwd is door Kilian Ignaz Dientzenhofer, nadat het oorspronkelijk klooster in 1785 werd gesloten.
Het chateau
Tot het klooster behoort ook de Kerk van de Hemelvaart van de Heilige Maagd. In de jaren tussen 1712 en 1726 verbouwde Giovanni Santini de oude Mariakerk in barokke stijl met gotische elementen. Het resultaat wordt gezien als de topprestatie van deze veelzijdige Tsjechische architect.
De kloosterkerk
De uitbundig gedecoreerde voorgevel van de kerk dateert van 1726. Een jaartal dat in het portaal van deze ingang is terug te vinden. Het beeld van de Madonna met een halo, in een nis boven het hoge raam, is van 1716.
De hoofdingang
wordt vervolgd deel 2
Zaterdag 19 mei (deel 1)
Op het conceptprogramma staat Karlovy Vary, maar ik heb overlegd dat we afwijken van dit programma voor vandaag. Het wordt Stribro en Kladruby. Via de E50 rijden we richting Stribro en als we de afslag gevonden hebben, blijkt al gauw dat we in een prachtig heuvelachtig en bosrijk gebied terecht komen. Stribro ligt ten westen van Plzen en telt 7853 inwoners. Stribro ("zilver") is genoemd naar de zilvermijnen die hier al in de 12e eeuw waren. Het centrum wordt nog gedeeltelijk omringd door wallen uit de 14e eeuw. Te zien is een raadhuis uit 1543, waarvan de gevel is versierd met sgraffito.
Het raadhuis van Stribro
Het plein waaraan zich het raadhuis bevindt, wordt op het moment dat wij hier zijn, gerenoveerd met Europese gelden. Ook het Mariabeeld staat in de steigers en is toe aan een flinke opknapbeurt. Jullie vragen je natuurlijk af waar Maria dan wel is? Die is er even afgehaald om ergens opgeknapt te worden. In het midden is de sokkel zichtbaar.
De beeldengroep, waarin Maria ontbreekt.
Wanneer wij weer richting auto gaan is Stribro inmiddels uitgestorven, want het is zaterdagmiddag en alles is weer gesloten. Ik word ingehaald door een jongeman, die terwijl hij mij passeert een rubberen dop verliest van een waterafvoer. Ik zeg "hey", maar hier reageert hij niet op. Vervolgens roep ik "Oehoe" en wat ik nooit voor mogelijk heb gehouden, dit woord blijkt internationaal. De jongeman kijkt direct achterom. Hij ziet dat ik de rubberen dop in handen heb en is zichtbaar erg dankbaar. Na dit voorval komen we aan in het plaatsje Kladruby. Een heel leuk en vooral rustig plaatsje, dat eerder lag aan de Nürnberger Weg. Deze weg was een plek waar zich veel tragische gebeurtenissen afspeelden en zelfs moorden. Zerken en kruizen herinneren nog aan deze gebeurtenissen. Rechts naast de Kostel Sv. Jakuba zien we nog enkele van deze stenen zerken en kruizen.
Kostel sv. Jakuba in Kladruby
Ziet de kerk er van buiten zeer eenvoudig uit, van binnen is het pracht en praal om te zien. De kerk is te vinden op het Kladrubskému plein. Hij was oorspronkelijk gotisch, maar de huidige vorm dateert uit de jaren 1772 tot 1779. Wetenswaardig is over Kladruby ook, dat in 1572 Maximiliaan II de plaats aanwees als plek waar statige koetspaarden gefokt moesten worden. Er werden zwarte paarden gefokt om de koetsen te trekken en witte om op te rijden. De paarden, Kladrubers, zijn het oudste geregistreerde ras ter wereld.
Binnen is het een en al pracht en praal
Even buiten het dorp Kladruby zien we het grote complex van het Benedictijnerklooster. Bij aankomst blijkt dat er nog wel het een en ander te restaureren is.
De entree tot het klooster
We komen uit op de binnenplaats van het complex en er blijken historische dagen gehouden te worden. Er heerst een heel gezellige sfeer. Op de foto zien we het chateau, dat gebouwd is door Kilian Ignaz Dientzenhofer, nadat het oorspronkelijk klooster in 1785 werd gesloten.
Het chateau
Tot het klooster behoort ook de Kerk van de Hemelvaart van de Heilige Maagd. In de jaren tussen 1712 en 1726 verbouwde Giovanni Santini de oude Mariakerk in barokke stijl met gotische elementen. Het resultaat wordt gezien als de topprestatie van deze veelzijdige Tsjechische architect.
De kloosterkerk
De uitbundig gedecoreerde voorgevel van de kerk dateert van 1726. Een jaartal dat in het portaal van deze ingang is terug te vinden. Het beeld van de Madonna met een halo, in een nis boven het hoge raam, is van 1716.
De hoofdingang
wordt vervolgd deel 2
Leuk om alle ervaringen om Plzen heen te lezen, vooral omdat het "ons" gebied is.
Ik meen dat 'kladruby' Tsjechisch voor koolrabi is. Rare naam voor een plaats, laat staan een paardenras als dat zo is!
Ooit moet je alle stukjes en foto's bundelen en naar een uitgever brengen. Het kan een machtig mooie gids in het NL worden.
Ik meen dat 'kladruby' Tsjechisch voor koolrabi is. Rare naam voor een plaats, laat staan een paardenras als dat zo is!
Ooit moet je alle stukjes en foto's bundelen en naar een uitgever brengen. Het kan een machtig mooie gids in het NL worden.
Kladruby is geen koolrabi. Koolrabi is "kedluben".