Na lang aarzellen toch maar besloten om te plaatsen.
Mijn eerste reis Tsjechie Juli 1965.
Hoe kwam ik daar terecht ik had er nog nooit van gehoord dat iemand daar op vakantie geweest was ik wist alleen dat het communistisch was
Ik was al jaren bevriend met een neef en we zouden samen op vakantie gaan.
Ik was net uit mil. dienst en was daarvoor altijd met mijn ouders op
vakantie naar Duitsland geweest op campings,wat in die tijd nog niet zoveel mensen deden.
Na veel geharrewar naar welk land we zouden gaan pakte ik de kaart van europa twee dartpijltjes en sprak af dat het punt tussen onze darts
de bestemming zou worden.
Hij gooide oostduitsland en ik Passau.
Toen we de plaats in het midden gingen bleek dit Praag te zijn.
We keken elkaar aan en dachten dit gaat niet door.
Na veel gezoek vonden we een rondreis Praag 14 dagen.
Geboekt visum aangevraagd. Je moest dacht ik 10 gulden per dag
verplicht opmaken.
iedere dag als je niet in hotel als politiecontrole was melden op buro.
Alles was geregeld en toen sloeg het noodlot toe.
Mijn beide ouders overleden binnen 6 weken waren 56 jaar en er
waren nog vier kids thuis. Drie waren gehuwd
Ik was de oudste van de vier en 22 jaar de jongste was 10.
We wilden annuleren maar mijn fam.stond erop dat ik doorzette.
Iets waarvoor ik ze nog steeds dankbaar voor ben.
Tijdens de reis was ik in gedachten verzonken tot ik bij de grens was.
Waldmunchen. hoge uitkijktorens bemand door gewapende
grenswachten,visa,paspoortcontrole,bagage doorzoeken er leek geen einde aan te komen.
Ik vond het beangstigend,ik dacht we gaan het land wel in maar komen we er nog wel uit.
Maar korte tijd later stonden we voor ons hotel Praha in Babylon.
Koffers uitgepakt en omgeving verkennen.
Na gegeten te hebben was er muziek onder in hotel en dans.
We maakten gelijk kennis met twee meisjes uit Strakonice welke op een camping in de buurt stonden.
Deze zijn 14 dagen onafscheidelijk bij ons gebleven waren onze gidsen en namen ons mee naar hun familie.
Zo heb ik de tsjechen leren kennen,hun leefomstandigheden,hun angst voor geheime dienst.
Elke avond gingen we naar een hospoda waar grenswachters hun biertje dronken,we trakteerden de hele meute,raakten in gesprek
en onze angst ging over in sympathie.
Buiten de verplichte 10 gulden hadden we bij obers dollars omgewisseld
en kregen daar twee x zoveel voor als de koers.
Hun konden met dollars in tuzek of zoiets luxe art. kopen.
De vriendelijke Tsjechen,mooie natuur en hun cultuur had op mij een diepe indruk achtergelaten wat me altijd zal bijblijven.
Het zelfde gevoel had ik ook wel in cuba en indonesie.
Ik had werkelijk genoten van deze reis en vriendin Jana welke voor
onderwijzeres leerde, heb ik nog vele brieven gestuurd en ben nog een keer op bezoek geweest bij haar.Er was alleen sprake van vriendschap.
Tijdens mijn terugreis zat ik alles nog eens te overdenken
en plots realiseerde ik me in schaamte dat ik tijdens de gehele
vakantie niet aan overlijden van mijn ouders gedacht had.
Mijn jongere broer en twee zusjes waren in huis genomen bij mijn
twee gehuwde zussen.
Ik bleef alleen in het ouderlijke huis tot ik mijn nederlandse Jana
Sjan leerde kennen waar ik vele verre reizen maar ook een tiental x tsjechie mee gemaakt heb.
Nu ik alleen ben zal het wel vaker Tsjechie zijn liefst met een reisgezel
maar altijd zal Sjan in mijn gedachten bij me zijn.
Mijn eerste reis Tsjechie Juli 1965.
Hoe kwam ik daar terecht ik had er nog nooit van gehoord dat iemand daar op vakantie geweest was ik wist alleen dat het communistisch was
Ik was al jaren bevriend met een neef en we zouden samen op vakantie gaan.
Ik was net uit mil. dienst en was daarvoor altijd met mijn ouders op
vakantie naar Duitsland geweest op campings,wat in die tijd nog niet zoveel mensen deden.
Na veel geharrewar naar welk land we zouden gaan pakte ik de kaart van europa twee dartpijltjes en sprak af dat het punt tussen onze darts
de bestemming zou worden.
Hij gooide oostduitsland en ik Passau.
Toen we de plaats in het midden gingen bleek dit Praag te zijn.
We keken elkaar aan en dachten dit gaat niet door.
Na veel gezoek vonden we een rondreis Praag 14 dagen.
Geboekt visum aangevraagd. Je moest dacht ik 10 gulden per dag
verplicht opmaken.
iedere dag als je niet in hotel als politiecontrole was melden op buro.
Alles was geregeld en toen sloeg het noodlot toe.
Mijn beide ouders overleden binnen 6 weken waren 56 jaar en er
waren nog vier kids thuis. Drie waren gehuwd
Ik was de oudste van de vier en 22 jaar de jongste was 10.
We wilden annuleren maar mijn fam.stond erop dat ik doorzette.
Iets waarvoor ik ze nog steeds dankbaar voor ben.
Tijdens de reis was ik in gedachten verzonken tot ik bij de grens was.
Waldmunchen. hoge uitkijktorens bemand door gewapende
grenswachten,visa,paspoortcontrole,bagage doorzoeken er leek geen einde aan te komen.
Ik vond het beangstigend,ik dacht we gaan het land wel in maar komen we er nog wel uit.
Maar korte tijd later stonden we voor ons hotel Praha in Babylon.
Koffers uitgepakt en omgeving verkennen.
Na gegeten te hebben was er muziek onder in hotel en dans.
We maakten gelijk kennis met twee meisjes uit Strakonice welke op een camping in de buurt stonden.
Deze zijn 14 dagen onafscheidelijk bij ons gebleven waren onze gidsen en namen ons mee naar hun familie.
Zo heb ik de tsjechen leren kennen,hun leefomstandigheden,hun angst voor geheime dienst.
Elke avond gingen we naar een hospoda waar grenswachters hun biertje dronken,we trakteerden de hele meute,raakten in gesprek
en onze angst ging over in sympathie.
Buiten de verplichte 10 gulden hadden we bij obers dollars omgewisseld
en kregen daar twee x zoveel voor als de koers.
Hun konden met dollars in tuzek of zoiets luxe art. kopen.
De vriendelijke Tsjechen,mooie natuur en hun cultuur had op mij een diepe indruk achtergelaten wat me altijd zal bijblijven.
Het zelfde gevoel had ik ook wel in cuba en indonesie.
Ik had werkelijk genoten van deze reis en vriendin Jana welke voor
onderwijzeres leerde, heb ik nog vele brieven gestuurd en ben nog een keer op bezoek geweest bij haar.Er was alleen sprake van vriendschap.
Tijdens mijn terugreis zat ik alles nog eens te overdenken
en plots realiseerde ik me in schaamte dat ik tijdens de gehele
vakantie niet aan overlijden van mijn ouders gedacht had.
Mijn jongere broer en twee zusjes waren in huis genomen bij mijn
twee gehuwde zussen.
Ik bleef alleen in het ouderlijke huis tot ik mijn nederlandse Jana
Sjan leerde kennen waar ik vele verre reizen maar ook een tiental x tsjechie mee gemaakt heb.
Nu ik alleen ben zal het wel vaker Tsjechie zijn liefst met een reisgezel
maar altijd zal Sjan in mijn gedachten bij me zijn.
