Onze reis begon al slecht met een uur vertraging. Door verslapen vertrokken wij pas om 04.00 ipv 03.00. De weg was rustig en droog dus we konden lekker doorrijden. Bij Essen in de buurt ineens een rode flits in het gezicht, we zullen binnenkort wel fanmail krijgen vanuit Duitsland. Na een reis van 8 uur met de nodige pauzes reden we om 12.00 over de grens bij Kraslice en waren om 12.15 “thuis” in een witte wereld. Na het uitpakken en begroeten van mijn reeds aanwezig broertje waren we om 14.00 uur op de piste. Prachtig witte sneeuw en relatief rustig. Omdat wij nog niet kunnen skiën zijn we met veel plezier op sleetjes een gedeelte van de helling afgegleden. Gelijk hebben we voor de dag erna een leraar en 6 x skiuitrusting gereserveerd voor onze eerste 3 uur les. Dit zou ons totaal Kc 4.500,- kosten.
Zou? Ja zou, helaas. ’s Avonds na het eten begon het te regenen en de temperatuur schoot omhoog. Inmiddels was rond middernacht ook mijn vader gearriveerd en na een nachtje regen was onze witte wereld weer groen. Dan maar op het gemak broodjes halen en vuurwerk zoeken, het is tenslotte oudejaarsdag.
De dag verder gevuld met spelletjes terwijl het buiten regende. Er was nog maar 1 restaurantje open, eigenlijk meer een bar/disco met een pasta en pizzakeuken. Hier serveren ze echt lekkere pizza’s en pasta’s. De vrouw van mijn vader stond erop te betalen, als dank voor de uitnodiging om mee te gaan. De rekening, voor 10 personen, bedroeg Kc 1100,- en ze sloeg steil achterover toen we vertelde dat ze met een betaling van € 50,- ook nog eens € 9,- fooi had gegeven.
Oudejaarsavond was een succes, evenals het vuurwerk. Wat een allemachtig prachtig siervuurwerk en wat een vuurpijlen. Naast de klap was de echo ervan tussen de bergen zeer indrukwekkend. Om 00.15 hebben we de buren gelukkig nieuwjaar gewenst. Wij verstaan echter geen woord Tsjechisch en zij geen andere taal dan Tsjechisch maar ik denk dat ze de boodschap wel begrepen.
Nieuwjaarsdag begon met uitslapen en pas tegen de middag waren we “klaar”. Deze dag zijn we te voet de berg voor ons huis opgegaan en over de toppen van de pistes naar restaurant Bleiberg gelopen. Het restaurant staat echt boven op de piste van Bublava, en als je over die bergkam loopt heb je echt prachtige uitzichten. Onderweg moesten we nog in een hutje boven op de piste van Stribrna schuilen voor een heuse sneeuwstorm die helaas wel sneeuw bracht maar dit was zo weer weg. Met vier kinderen, 4 volwassenen en 2 bejaarden waren we twee uur onderweg maar toen zaten we lekker aan de “altbohemische knoblauchsuppe”. Het smaakte allemaal zo goed dat we besloten er te blijven eten en even later zat ik aan een lekkere Rehspieß.
Maar ja, we moesten ook nog ff terug lopen en het is vroeg donker in deze tijd. In een recordtijd van 40 minuten bergaf waren we terug.
De volgende dag weer geen sneeuw dus naar een tropisch zwembad, 16 km verderop, in Duitsland. Geweldig, prachtig bad boven op een bergtop met uitzicht door gigantische ramen. Ik ben blij dat ik die energierekening niet hoef te betalen want binnen was het 30 graden terwijl buiten de mensen door de stuifsneeuw liepen. De omgeving was prachtig, bedekt met een heel dun laagje wit. Later ben ik vanuit de sauna zo nog de sneeuw ingelopen.
3 januari, we kunnen nog steeds niet skiën dus gaan we maar eens een stukje Tsjechië verkennen. Met de trein en de bus vanuit Kraslice naar Loket. Loket is een oud burchtstadje dat prachtig is gerestaureerd. De burcht is open voor bezoekers en heeft nog echte martelkamers en kerkers. Wel lachen hoor die reis, de trein bleek gewoon een Duitse trein te zijn die door reed tot Sokolov en de bus een oude touringcar. De lokettist in Kraslice sprak Duits, was ongeveer 5 minuten bezig voor onze kaartjes en rekende totaal Kc 160,- (ongeveer € 6,-) voor 10 personen dus. Daar kan de NS nog wat van leren. Met de buschauffeur was het iets lastiger communiceren maar met Oudhollands handen en voetenwerk kwamen we toch in de juiste bus. De terugweg was eenvoudiger aangezien we alle kaartjes van de heenreis hadden bewaard en konden duidelijk maken dat we weer terug wilden.
Op donderdag hadden we een kinderverjaardag. We konden nog steeds niet skiën dus zijn we naar een binnenspeeltuin gegaan wederom net over de grens. “s Morgens hadden we daar al Duitse Schwarzwalderkirschtorte gehaald en we hadden er zin in. De kinderen hebben zich daar weer prima vermaakt en de ouders konden zich rustig met een boekje terugtrekken en plannen maken.
Ons plan werd een dagje eerder vertrekken. Op vrijdag in plaats van zaterdag. Van het skiën zou toch niets meer komen en waren toch ook al knap moe geworden van al die avonden laat naar bed. Dus om 09.15 op de vrijdag vertrokken wij weer richting Rittenburg alwaar ik om 17.30 bij de chinees eten stond te bestellen. Al met al best een leuke tijd gehad maar nou kan ik nog steeds niet skiën. :traan: Misschien dat ik met Pasen nog ff een lang weekend kan gaan.
Zou? Ja zou, helaas. ’s Avonds na het eten begon het te regenen en de temperatuur schoot omhoog. Inmiddels was rond middernacht ook mijn vader gearriveerd en na een nachtje regen was onze witte wereld weer groen. Dan maar op het gemak broodjes halen en vuurwerk zoeken, het is tenslotte oudejaarsdag.
De dag verder gevuld met spelletjes terwijl het buiten regende. Er was nog maar 1 restaurantje open, eigenlijk meer een bar/disco met een pasta en pizzakeuken. Hier serveren ze echt lekkere pizza’s en pasta’s. De vrouw van mijn vader stond erop te betalen, als dank voor de uitnodiging om mee te gaan. De rekening, voor 10 personen, bedroeg Kc 1100,- en ze sloeg steil achterover toen we vertelde dat ze met een betaling van € 50,- ook nog eens € 9,- fooi had gegeven.
Oudejaarsavond was een succes, evenals het vuurwerk. Wat een allemachtig prachtig siervuurwerk en wat een vuurpijlen. Naast de klap was de echo ervan tussen de bergen zeer indrukwekkend. Om 00.15 hebben we de buren gelukkig nieuwjaar gewenst. Wij verstaan echter geen woord Tsjechisch en zij geen andere taal dan Tsjechisch maar ik denk dat ze de boodschap wel begrepen.
Nieuwjaarsdag begon met uitslapen en pas tegen de middag waren we “klaar”. Deze dag zijn we te voet de berg voor ons huis opgegaan en over de toppen van de pistes naar restaurant Bleiberg gelopen. Het restaurant staat echt boven op de piste van Bublava, en als je over die bergkam loopt heb je echt prachtige uitzichten. Onderweg moesten we nog in een hutje boven op de piste van Stribrna schuilen voor een heuse sneeuwstorm die helaas wel sneeuw bracht maar dit was zo weer weg. Met vier kinderen, 4 volwassenen en 2 bejaarden waren we twee uur onderweg maar toen zaten we lekker aan de “altbohemische knoblauchsuppe”. Het smaakte allemaal zo goed dat we besloten er te blijven eten en even later zat ik aan een lekkere Rehspieß.
Maar ja, we moesten ook nog ff terug lopen en het is vroeg donker in deze tijd. In een recordtijd van 40 minuten bergaf waren we terug.
De volgende dag weer geen sneeuw dus naar een tropisch zwembad, 16 km verderop, in Duitsland. Geweldig, prachtig bad boven op een bergtop met uitzicht door gigantische ramen. Ik ben blij dat ik die energierekening niet hoef te betalen want binnen was het 30 graden terwijl buiten de mensen door de stuifsneeuw liepen. De omgeving was prachtig, bedekt met een heel dun laagje wit. Later ben ik vanuit de sauna zo nog de sneeuw ingelopen.
3 januari, we kunnen nog steeds niet skiën dus gaan we maar eens een stukje Tsjechië verkennen. Met de trein en de bus vanuit Kraslice naar Loket. Loket is een oud burchtstadje dat prachtig is gerestaureerd. De burcht is open voor bezoekers en heeft nog echte martelkamers en kerkers. Wel lachen hoor die reis, de trein bleek gewoon een Duitse trein te zijn die door reed tot Sokolov en de bus een oude touringcar. De lokettist in Kraslice sprak Duits, was ongeveer 5 minuten bezig voor onze kaartjes en rekende totaal Kc 160,- (ongeveer € 6,-) voor 10 personen dus. Daar kan de NS nog wat van leren. Met de buschauffeur was het iets lastiger communiceren maar met Oudhollands handen en voetenwerk kwamen we toch in de juiste bus. De terugweg was eenvoudiger aangezien we alle kaartjes van de heenreis hadden bewaard en konden duidelijk maken dat we weer terug wilden.
Op donderdag hadden we een kinderverjaardag. We konden nog steeds niet skiën dus zijn we naar een binnenspeeltuin gegaan wederom net over de grens. “s Morgens hadden we daar al Duitse Schwarzwalderkirschtorte gehaald en we hadden er zin in. De kinderen hebben zich daar weer prima vermaakt en de ouders konden zich rustig met een boekje terugtrekken en plannen maken.
Ons plan werd een dagje eerder vertrekken. Op vrijdag in plaats van zaterdag. Van het skiën zou toch niets meer komen en waren toch ook al knap moe geworden van al die avonden laat naar bed. Dus om 09.15 op de vrijdag vertrokken wij weer richting Rittenburg alwaar ik om 17.30 bij de chinees eten stond te bestellen. Al met al best een leuke tijd gehad maar nou kan ik nog steeds niet skiën. :traan: Misschien dat ik met Pasen nog ff een lang weekend kan gaan.
:snik:
