Dat Tsjechië niet achterloopt in de medische zorg moge blijken uit het volgende verhaal.
Om gezond te blijven maak ik vaak een flinke wandeling. Een mooie route van hieruit is richting Hruba Skala (zandsteen rotsen), via de plaats met een voor ons niet uit te spreken naam Krčkovice (de Tsjechen maken er wel een klinker tussen) en de 'uitspanning' Čertoryje plus de recent van goed asfalt voorziene vrijwel horizontale weg (goed voor rolschaatsen) terug naar het uitgangspunt.
Toen ik na zo'n tocht bijna terug was zag ik een helicopter komen. Die verdween wel uit het zicht maar ging niet veel verder. Ik hoorde toen ook de sirene van een ambulance. Dit maakte mij meer gerust. Wanneer een ambulance er lang over doet om je te bereiken stuurt men blijkbaar ook een reddingshelicopter. De helicopter is niet geland maar vertrok in een andere richting.
De volgende dag bij het afleggen van dezelfde route heb ik ontdekt wat er gebeurd is. Op het smalle stuk weg met veel haarspeldbochten kwam ik een spoor tegen dat nog was verduidelijkt met oranje verf. Een auto heeft blijkbaar niet kunnen remmen en om de snelheid er uit te halen is men enkele keren flink de berm in gereden. Langs de weg, die van beperkt belang is doch goed is geasfalteerd, staat geen vangrail. Men heeft er toen voor gekozen niet een 20 m te vallen en op het terrein van de uitspanning Čertoryje terecht te komen. In plaats daarvan naar rechts gestuurd en tegen een rots tot stilstand gekomen. De niet opgeruimde resten van de auto zag ik liggen. Voordeel was wel dat ik gezien had dat er mensen in de uitspanning waren. Die zullen wel gelijk alarm hebben geslagen.
Om gezond te blijven maak ik vaak een flinke wandeling. Een mooie route van hieruit is richting Hruba Skala (zandsteen rotsen), via de plaats met een voor ons niet uit te spreken naam Krčkovice (de Tsjechen maken er wel een klinker tussen) en de 'uitspanning' Čertoryje plus de recent van goed asfalt voorziene vrijwel horizontale weg (goed voor rolschaatsen) terug naar het uitgangspunt.
Toen ik na zo'n tocht bijna terug was zag ik een helicopter komen. Die verdween wel uit het zicht maar ging niet veel verder. Ik hoorde toen ook de sirene van een ambulance. Dit maakte mij meer gerust. Wanneer een ambulance er lang over doet om je te bereiken stuurt men blijkbaar ook een reddingshelicopter. De helicopter is niet geland maar vertrok in een andere richting.
De volgende dag bij het afleggen van dezelfde route heb ik ontdekt wat er gebeurd is. Op het smalle stuk weg met veel haarspeldbochten kwam ik een spoor tegen dat nog was verduidelijkt met oranje verf. Een auto heeft blijkbaar niet kunnen remmen en om de snelheid er uit te halen is men enkele keren flink de berm in gereden. Langs de weg, die van beperkt belang is doch goed is geasfalteerd, staat geen vangrail. Men heeft er toen voor gekozen niet een 20 m te vallen en op het terrein van de uitspanning Čertoryje terecht te komen. In plaats daarvan naar rechts gestuurd en tegen een rots tot stilstand gekomen. De niet opgeruimde resten van de auto zag ik liggen. Voordeel was wel dat ik gezien had dat er mensen in de uitspanning waren. Die zullen wel gelijk alarm hebben geslagen.
