Een keertje maar.............

[kukel]

Kom, zei ik, ga eens mee.
Kunnen jullie ons huis zien in Tsjechie.
Ach, zei mijn vader, we hebben geen koffers voor de bagage.
Ik heb koffers, zei ik, genoeg voor allemaal.
Er gaat weer een week over heen.
Hebben jullie er over na gedacht, vraag ik.
Ach jongen, zegt mijn moeder, hoever is het wel niet.
Nou gewoon, 8 à 9 uur rijden.
Lang, m’n jongen dat is lang.
Ach, welnee, beetje kletsen en de tijd vliegt.
Overnachten we in Kassel, leuk, 4 uur rijden en lekker een hotel in.
Volgende dag verder.
Nou dat was ook niks.
Smoezen volgen.
Zijn jullie nou niet nieuwsgierig?
Jawel, m’n jongen, maar die afstand en wat moeten wij oude mensen daar nou doen?
Ah, joh, zoveel.
Alleen de natuur al.
Uiteindelijk zijn ze mee gegaan.
De reis was ze erg mee gevallen.
Het was bewolkt toen we aankwamen.
Even lekker gegeten en we hebben ze naar bed gebracht.
Nou Mam, hoe is de eerste indruk?
Mooi, jongen, heel mooi.
En Pa, voorzichtig met de trap.
Tot morgen en slaap lekker.
Slaap lekker, jongen.
En als jullie morgen wakker worden, even het balkon op en over de bergen kijken, genieten.

De volgende morgen sta ik op.
Stap het balkon op, het is bewolkt.
Ineens breekt de bewolking.
De zon breekt door.
Ik zie dwars door de zon mijn vader en moeder.
Ze knikken en lijken te zeggen: goed gedaan jochie.
Geniet maar.

Ik stap naar binnen en doe de deur dicht……………………

Je begrijpt het al.
Mijn ouders zijn allang overleden, hebben nooit iets van ons kotje in Tsjechie meegemaakt.

Het is het verlangen naar iets wat buiten je bereik ligt.
Nog één keertje met je ouders willen praten.

Één keertje, is dat te veel gevraagd?

 

[Corrie]

Wat kan jij het toch prachtig zeggen Kukel, de tranen staan werkelijk in m'n ogen.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je het je ouders zo verschrikkelijk graag had willen laten zien.

Dank je wel dat je dit met ons wil delen. :kus:

 

[ceesfijneman]

Heel mooi Kukel in gedachten zal je wel eens met hun gesproken hebben en weten dat ze ontzettend trots op hun zoon geweest
zouden zijn.
Ik hoop dat je nog heel lang gelukkig in je kotje mag vertoeven.
En wij van jou mooie verhalen mogen meegenieten.
een dankbare cees

 

[spookycat]

Zonder woorden
Gewoon genieten en mee beleven

 

[Gambrinus]

Om stil van te worden...
Verlangen naar het onmogelijke
Moge uw ouders rusten in vrede

 

[Krulletje]

Kukel, als Jacob zegt "Had Pa dit maar kunnen zien, onze mooie boerderij", dan zeg ik:"Jacob, hij ziet hem écht wel". Maar even praten, nee, dat kan niet meer.

 

[mayca]

Kukel Bedankt! Je hebt me geraakt.
Zo klein en zo mooi.

 

[Tabe]

Mijn moeder leeft nog, Volgende week wordt ze 82.

Een jaartje of drie terug is ze meegeweest naar Tsjechie. Half blind van de staar. Een pillendoos met medicijnen mee. En inderdaad dezelfde voorperikelen om haar zover te krijgen om eens een keer mee te gaan. Altijd wel een smoes. Ze wil niemand tot last zijn, de lange reis, wat heb ik daar te zoeken, laat mij maar in mijn eigen huisje, zijn daar goeie dokters,
Ik denk dat ze om van mijn gezeur af te zijn heeft toegestemd en is ze een weekje meegeweest. Reeen op een afstand van 50 meter in het veld, die zag ze niet. Maar ze heeft er van genoten (zegt ze). Ze weet nu waar wij ons kotje in Tsjechie hebben en dat is voor haar voldoende. Ze hoeft ook niet weer want "ze wil niemand tot last zijn".

 

[Johannes P.]

Ontroerend Kukel

 

[RoJo]

Wat mooi geschreven Kukel. En heel herkenbaar.

 

[Maria]

je ouders zien je echt wel. ben ik van overtuigd.

 

[coosnaampje]

een keertje maar

ik krijg het er koud van ,toen wij ons huisje kochten vorig jaar wilde mijn schoonvader erg graag mee maar we haden op dat moment alleen maar een twee persoons auto en zeiden pa als we het gekocht hebben kan je komen zo veel als dat je wil .Dit is helaas nooit meer gebeurt hij is gestorven van verdriet doordat zijn vrouw een jaar daarvoor was overleden ,wat hebben wij er een verdriet van gehad ,haden we hem maar meegenomen
ja inderdaad je hebt me geraakt

 

[Corrie]

Ach Coosje, ik kan me dat zo goed voorstellen, zoiets onomkeerbaars.
Ik voel met j(ulli)e mee!

 

[jolanda berben]

Jeetje Coosnaampje,geen wonder dat zo'n vehaal je raakt.

 

[kukel]

Ach, Coosnaampje,
Als je maar terug kan kijken met plezier aan iemand.
Dan is het goed.
En weet je: afscheid nemen went nooit.
En dat geeft ook niet, als je maar weer in het leven kan terug keren.
En soms neem je beslissingen die op dat moment goed waren, maar achteraf beter hadden gekunt.
Het zij zo.

Het had zo moeten zijn.

 

[Rika/Gerben]

inderdaad afscheid nemen went nooit.
zo heeft mijn pa nooit onze jongens gezien,tiny was 6 jaar en ik was zwanger van wiebe.
wat was hij trots dat tiny toch nog een broertje of zusje zou krijgen,mijn pa is in november overleden,wiebe is in januari geboren
later kwam siebren ook nog,deze week hadden gerben en ik het er nog over.
het is jammer dat een mensenleven eigenlijk altijd te kort is.

 

[pekar]

Op 18 februari is het 16 jaar geleden dat mijn moeder overleed. Ik denk nog maar weinig aan haar maar er zijn veel momenten geweest die ik graag met haar had willen delen. Mijn afstuderen, mijn huwelijk, de geboorte van mijn kinderen en mijn huidige woonomgeving bijvoorbeeld. Ik had graag dat zij had kunnen meemaken dat het toch nog goed gekomen is met mij . Niet dat het slecht ging maar je kent moeders en hun zorgen om hun kroost.

Bij berichten zoals deze val ik weer terug in mijn gedachten en voel ik weer een brok in mijn keel komen.

Kukel je wordt bedankt :snik:

 

[Gorrit]

Kukel mooi verwoord!!
Toen ik je verhaal las moest ik hier aan denken:

Soms is 't beater iets moeis te verleeze.
Beater verleeze dan dat ge 't noeit het gehad.
(Rowwen Hèze)

 

[kukel]

Heel mooi!

Is er ergens de complete tekst te bezien?

 

[dewillem]

Beste Kukel,

soms gebeuren er dingen die je helemaal niet wilt
je zou dan de tijd wel even stil willen zetten, de
tijd gaat dan toch wel verder maar jij mag dan even
stilstaan, jij hoeft even nergens te gaan.