Droom 2

[Johannes P.]

Droom 2

Een ree schrikt op
Nog geen drie meter voor me
Draaft geschrokken weg
Voor mij, de rustverstoorder

Rust, die nu al heel lang heerst
Rond de verweerde muren van de burcht

Eens…
Eens was het hier anders
Eens werd je bewoond
Galmden er stemmen door je inwendige
Werd er geleefd
Was er passie

Het doet pijn
Pijn om te zien hoe je langzaam aftakelt
Van het eens zo trotse gebouw
Heersend over de omgeving
Tot…

Maar nog steeds
Nog steeds fluisteren je muren
De geheimen van je bewoners
Verhalen van mensen die hier leefden
Hun hartstochten…
Hun daden…
Hun idealen…

De aannemer loopt naast me
Somt kurkdroog de kosten op
Zakelijkheid, de norm van deze tijd
Ik luister
Maar mijn gedachten gaan uit naar
Hoe het eens hier was…

 

[Corrie]

Mooi Johannes!!

 

[Tabe]

Maar mijn gedachten gaan uit naar
Hoe het eens hier was…

.... en het hopenlijk eens weer zal zijn !

 

[mayca]

Maar mijn gedachten gaan uit naar
Hoe het eens hier was…

Mooi Johannes, toen ik in de ruine van Divci Kamen liep, vroeg ik me ook af, wie hier eens rondgelopen hadden en hoe ze leefden. Ik heb er wel het een en ander over gelezen, maar ik zal het nooit echt weten.