Decin, daar valt niets te beleven,
Ofterwijl: pruikie.
Mannenvakantie, altijd weer die mannenvakantie.
We kwamen aan in Decin, net buiten Decin een pension gevonden.
Volgens mij heette dat pension Anna.
Namen weet ik nooit zo goed, maar ik kan het zo uittekenen.
Kerels in een mooi pension in het vroege voorjaar.
Altijd omstreeks koninginnedag.
De zon schijnt en we zitten buiten aan tafel te genieten van zon en pivo.
Keuvelen, mannenpraat.
Komt er een zwerver aan, dat leek zo tenminste.
Hij was gewoon niet helemaal goed wijs.
En hij droeg een pruik.
Hij kletste wat.
Biertje?
Daar had hij wel trek in.
De eigenaresse keek eerst wantrouwend maar toe ze zag dat alles goed ging was het akkoord.
Biertje?
Natuurlijk. Er volgde er nog een stel.
Mijn zwager, moet je weten is kaal, als een biljardbal.
Het mooie was dat hoe meer bier er in ging des te beter begrepen we de halve zool.
Totdat ik naar het toilet moest.
Toen ging het mis.
Ik kom terug en zie een kale zwerver en een behaarde zwager.
Ik heb onder de tafel gelegen van het lachen.
Je kan je ogen dan niet geloven.
Afijn, we gingen ook maar gelijk buiten dineren.
Ook een maaltje zwerver.
Nou graag, zijn ogen glansden.
Mijn vriend ging hem verwennen: met zijn tweeen een chateau briand voor 2 personen besteld, samen aan een andere tafel gaan zitten. Breeduit.
En smikkelen dat ze deden!
Totdat.
Totdat de zwerver zijn koppie te schuin naar voren hield en de pruik in de chateau voor 2 personen donderde.
De zwerver zette de pruik met saus gewoon weerop, mijn vriend was genereus en zei: eet jij de hele handel maar alleen op.
Nou, dat heeft de beste man ook gedaan.
Een paar keer is hij later nog langs gekomen om een lekker biertje van ons te drinken.
Bedankt, onbekende vriend, voor het amusement.
Ofterwijl: pruikie.
Mannenvakantie, altijd weer die mannenvakantie.
We kwamen aan in Decin, net buiten Decin een pension gevonden.
Volgens mij heette dat pension Anna.
Namen weet ik nooit zo goed, maar ik kan het zo uittekenen.
Kerels in een mooi pension in het vroege voorjaar.
Altijd omstreeks koninginnedag.
De zon schijnt en we zitten buiten aan tafel te genieten van zon en pivo.
Keuvelen, mannenpraat.
Komt er een zwerver aan, dat leek zo tenminste.
Hij was gewoon niet helemaal goed wijs.
En hij droeg een pruik.
Hij kletste wat.
Biertje?
Daar had hij wel trek in.
De eigenaresse keek eerst wantrouwend maar toe ze zag dat alles goed ging was het akkoord.
Biertje?
Natuurlijk. Er volgde er nog een stel.
Mijn zwager, moet je weten is kaal, als een biljardbal.
Het mooie was dat hoe meer bier er in ging des te beter begrepen we de halve zool.
Totdat ik naar het toilet moest.
Toen ging het mis.
Ik kom terug en zie een kale zwerver en een behaarde zwager.
Ik heb onder de tafel gelegen van het lachen.
Je kan je ogen dan niet geloven.
Afijn, we gingen ook maar gelijk buiten dineren.
Ook een maaltje zwerver.
Nou graag, zijn ogen glansden.
Mijn vriend ging hem verwennen: met zijn tweeen een chateau briand voor 2 personen besteld, samen aan een andere tafel gaan zitten. Breeduit.
En smikkelen dat ze deden!
Totdat.
Totdat de zwerver zijn koppie te schuin naar voren hield en de pruik in de chateau voor 2 personen donderde.
De zwerver zette de pruik met saus gewoon weerop, mijn vriend was genereus en zei: eet jij de hele handel maar alleen op.
Nou, dat heeft de beste man ook gedaan.
Een paar keer is hij later nog langs gekomen om een lekker biertje van ons te drinken.
Bedankt, onbekende vriend, voor het amusement.
Leuk he, dat soort mensen die zo voor amusement zorgen. 
:danku: Dank kukel 
