Brief aan Tsjechië

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

ik schreef het al meer
maar zeg het nog maar een keer
ik voel mij er thuis
maar het is niet mijn HUIS
toch is het wel raar
ik denk elke dag aan haar
soms lig ik in bed
of zit hier op het net
nu weer voor kukel te schrijven
al zal er niets van over blijven
want hij steekt alles in de fik
de lelijke gemenerik
 
Ik ga ze denk ik niet verbranden.Ik overweeg ze te bundelen en tegen portokosten aan jullie te verstrekken. Op verzoek althans.
Geen idee of dit haalbaar is, maar ik droom graag.
Het wordt een heel klein lettertype, dat spaart papier.
Ik zie wel hoe dit wel of niet afloopt.
 

Lukas15

Geroyeerd Lid
Nou Kukel, vooruit dan. Ik heb het afgelopen uur woorden zitten wikken en wegen, teksten getypt en weer gewist en uiteindelijk ben ik tot deze brief gekomen.

Ik schreef:
Tsjechië
Ergens in Europa
Ten zuidwesten van Polen

9 februari 2007

Beste Tsjechië,

toen ik acht was bezocht ik jouw mooie landschap. Samen met mijn ouders bracht ik twee weken door in een gehuchtje aan de Poolse grens. Helaas was ik nog maar acht, veel herinneringen heb ik er dan ook niet aan over mogen houden. Toch hebben die weinige herinneringen een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Tsjechië, het sprookjesachtige buurland van mijn moederland Polen. Vanaf mijn geboorteplaats is het slechts twee uur rijden om de grens met het lonkende Tsjechië te bereiken.

Een land van besneeuwde bergtoppen, groene velden en uitgestrekte wouden. Een land van oude burchten en van schilderachtige dorpjes. Een samenleving van bonhomie en gemoedelijkheid. Zo mooi, zo puur ben je.

Maar bovenal schonk jij mij een vriend voor het leven. In de meivakantie van 2006 ontmoette ik Erik, in Denemarken. Deze zoon van Tsjechië, is nu nog altijd mijn “Journeymanvriend”. Een vriend voor het leven, een vriend met wie ik altijd bevriend zal blijven. Een vriend die ik in de zomervakantie weer terug zal zien. In Polen of misschien zelfs in het sprookjesachtige Tsjechië. Vermoedelijk gaan we onze oude gewoonte weer oppakken en zullen we weer dagenlang stilzwijgend van de ongerepte natuur gaan genieten. Met of zonder onze favoriete muziek. Samen een verlaten oevertje zoeken en urenlang alleen maar genieten van het kabbelende water. Denkend aan hetzelfde?

Bedankt dat je me zo'n goede vriend hebt geschonken en wie weet tot gauw,

Je vriend Lukas

P.S. Wil je meer weten over Erik? Lees dan het verhaal 'Journeyman'.
 
Tjechie.....

het land waar ik het eerst heen ging toen ik op mezelf woonde.
het land waarvan me ouders dachten... is het wel slim om er alleen heen te gaan zonder begeleiden?
het land waarvan me pa zei .... hoge criminaleit.
het land waar ik eerst schok bij aankomst want ...... geen normale koffie in hotel bij aankomst :deuk:
Het land waar ik 7 blokjes liep voordat ik de gaten had dat ik een rondje liep :deuk:
tevens merkte dat het hotel dicht bij busstation was en ik taxi nam.
me eerste diepe liefde er woont en dan niks word na jaren
maar toch nog tjechie in me hard hebt.
2de liefde bij me woont nu.
ik toch altijd weer na tjechie zal gaan en blijf dromen
 
tsjechie,je bent toch wel mijn favoriete vakantieland,
met je mooie uitzichten,je leuke dorpen,je prachtige steden.
natuurlijk mogen we de vriendelijke mensen niet vergeten.
we hebben je gezien van noord naar zuid,van oost naar west
maar in het midden ligt de stad waar ik mijn hart aan heb verpand.
praag ,met zijn kerken en oude pleinen en bovenal mijn zo geliefde brug.al zijn we er maar even toch wil ik daar graag even heen,gewoon een keertje op en neer en dan steeds maar kijken naar dat uitzicht........
ja,praag dat is de stad waar ik wel zou willen wonen en dan graag met uitzicht op "mijn brug "
maar ja ,nog een paar weken dan gaan we naar lazne belohrad en onderweg stoppen we toch echt heel even voor een bak koffie in deze wereldstad.
 
Nou Krul die oproep werkt nog niet echt.
Dan maak ik zelf maar weer 'n nieuwe start.

Trots

Daar lig je dan, mijn Tjechie.
Zo trots, zo fier.
Ondanks alles wat je is aangedaan.
En ja, met landen om je heen die groter zijn, die rijker zijn.
En ook nu nog heb je het niet altijd even makkelijk.
Maar jou trots blijft.
Trots op je natuur en cultuur.
Trots op je mensen,die vaak hebben moeten vechten om zo ver te komen.
Trots op alles wat je hebt bereikt
En ik, ik mag blij zijn dat ik je ooit heb ontdekt.
 
Mijn brief aan Tsjechië.

Ik ken je nog niet zolang, ben pas 1 keertje geweest,
maar je hebt een bijzondere indruk op me achtergelaten.
En waarom zo bijzonder? Heb wel meer landen bezocht en gezien.
Toch voelde ik me heel goed, genoot van je mooie ongerepte natuur,
je kleine lieflijke stadjes en het uren wandelen zonder iemand tegen te komen.

Mijn eerste ontmoeting met een Tsjech was natuurlijk ook bijzonder,
de mooie man met de mooie bloem.
Het heerlijk mijmeren voor de tent met mijn voeten op de warme stenen van het vuur.
Kijkend naar de sterren met een halve liter Gambrinus in mijn hand.

De vriendelijk mensen die ik ontmoette en die me lieten lachen om de prachtige uitvoering van de "Vogeltjes dans".

En dan je Hoofdstad Praag, een stad die me zo overweldigde met haar mooie gebouwen, bruggen en pleinen.

Ik kan alleen maar zeggen dat ik terug wil,
en dat ik heimwee had op het moment dat ik de grens weer over reed,
dat ik geen afscheid wilde nemen en dat drie weken vier werden.
Dat het heel stil was in de auto bij de terugreis,
dat ik mijn tranen moest inslikken toen ik mariaan een hand gaf.

Ja waarom?
Misschien omdat ik me zo goed voelde al die weken,
zo rustig, zo kunnen genieten en verwonderen.
 
Tsjechie geurt!

Als ik nadenk over geuren, krijg ik heimwee,
denk maar even mee:

De geur van de ochtend in de bossen
De geur van versgebakken rohliks
De geur van Tsjechisch gebak
De geur van Gulas
De geur van Tatarska Omacka
De geur van zwem- en viswater
De geur van een stadje op een snikhete namiddag
De geur van een vers getapte Pivo
En natuurlijk de geur van gestoomde maiskolven langs de weg...

Nog een dikke week, en dan kom ik weer!
 
rust & kalmte.

Tjechie ik hou van de rust in natuur
geen mens die je stoort en daardoor ben ik lekker kalm
alleen dieren geluiden en af en toe een verdwaalde ziel
lekker tot je zelf komen.
alleen of met je lief
tjechie ik heb je lief
mij hart verlangt nog naar jouw
hopelijk zie ik je gauw :D
 
Tsjechie geurt!

Als ik nadenk over geuren, krijg ik heimwee,
denk maar even mee:

De geur van de ochtend in de bossen
De geur van versgebakken rohliks
De geur van Tsjechisch gebak
De geur van Gulas
De geur van Tatarska Omacka
De geur van zwem- en viswater
De geur van een stadje op een snikhete namiddag
De geur van een vers getapte Pivo
En natuurlijk de geur van gestoomde maiskolven langs de weg...

Nog een dikke week, en dan kom ik weer!

Maar voor mij is toch de geur van bruinkool echt de geur van Tsjechië, ook al kan ik mij bij al de geuren van Krul ook best iets voorstellen!!
 
Bovenaan