Berging vliegtuig met tsjechische bemanning.

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Verschillende dagbladen besteedden deze week aandacht aan de berging van een, in WOII, neergestortte Wellington in een weiland bij Middenmeer. (Noord Holland)

In dit vliegtuig zaten 6 tsjechische bemanningsleden.
Hier een artikel uit het noordhollands dagblad van 10/9/04.

Middenmeer-Een motor, verschrompelde delen van de romp, veel munitie en een draadantenne die met loodkogeltjes buitenboord werd gehangen om contact te zoeken met Engeland. Het zijn vondsten van het vliegtuigwrak van de Vickers Wellington Z8838 KX-Z in een weiland aan de Molenweg in de Wieringermeer. De Koninklijke Luchtmacht is de afgelopen week gestart met de berging.

De lichamen van de zeskoppige Tsjechische bemanning zijn direct na de crash op 11 april 1942 al geborgen. De piloot, navigators en boordschutters zijn na de oorlog herbegraven in Bergen op Zoom. Kapitein Hans Spierings van de luchtmacht leidt de berging. ,,Wat we hier nu vinden zijn voornamelijk bouten, moeren, munitie. Alleen als er vermisten zijn, zoeken we naar stoffelijke resten.''

De bemanning die destijds om het leven is gekomen, is na de oorlog herbegraven in Bergen op Zoom. Spierings: ,,De Duitsers belden de plaatselijke timmerman en lieten eikenhouten kisten maken. Daarin zijn ze eerst in de omgeving begraven.''

Voor het 'Salvage Team' van de luchtmacht is het bergen van vliegtuigwrakken uit de Tweede Wereldoorlog een taak die zij erbij doet. Het team moet vooral paraat zijn bij actuele crashes van F16's of helikopters. Maar het belang van deze opgravingen, ook al is het zestig jaar na dato, is groot, weet de kapitein uit ervaring.

,,Een portemonnee met een geconserveerde foto en tramkaart erin kan heel veel betekenen voor nabestaanden. We hebben wel eens een horloge laten reviseren en het aan familieleden teruggegeven. Het stond stil op de tijd van de vliegtuigcrash. Er moet heel zorgvuldig worden omgegaan met alles wat gevonden wordt. Niet alleen vanwege het ontploffingsgevaar van munitie of bommen.''

Vermist
Tijdens WO II zijn 100.000 vliegtuigbemanningsleden omgekomen, er zijn er nog 20.000 vermist. In Nederland zijn 5000 vliegtuigen verongelukt. Twintig procent daarvan is nog niet geruimd. ,,Bij een berging in Makkum bij Kornwerderzand in 1990 vonden we lichaamsresten. Tijdens de begrafenis zat er een oudere mevrouw in het zwart op een klapstoeltje naast de kist. Het bleek de vrouw van het bemanningslid te zijn. Zij was nooit hertrouwd omdat haar man vermist was. Pas na de begrafenis kon zij het jaren hopen en wachten afsluiten.''

Spierings betreurt het daarom dat er hobbyisten zijn die vondsten in schuren of woningen hebben liggen die voor nabestaanden veel kunnen betekenen. ,,Ik heb het zelfs meegemaakt dat iemand een stuk ruggengraat op de schoorsteenmantel had liggen. Om over explosiegevaar van munitie maar niet te spreken.''

Volgens een lijst van Spierings liggen er in de Wieringermeer nog vijftien vliegtuigwrakken. Inmiddels hebben geïnteresseerden die langskomen hem laten zien dat dit er veel meer zijn. Ook ooggetuigen melden zich. Een boer die het vliegtuig heeft zien neerstorten was het opgevallen dat de bemanningsleden verbonden waren.

,,De bemanning is waarschijnlijk na een eerste beschieting verwond geraakt en nog aan boord verbonden. Ik denk zelf dat zij nog de hoop hebben gehad om terug te kunnen keren naar Engeland. Ze zijn boven Alkmaar neergeschoten. Ze hebben nog enkele uren op één motor doorgevlogen. Daarmee hadden ze Engeland kunnen halen. Ze hebben niet geprobeerd van boord te springen, daarom denk ik dat ze een tweede keer neergehaald zijn. Waarschijnlijk hebben ze de bommen na de eerste beschieting gedumpt. Dat was alleen maar extra ballast. We hebben nu een van de bomhaken gevonden. Deze zat dicht, de bom was eruit, maar we blijven op onze hoede. De graafmachine waarmee we werken, is bepantserd. Sommige vliegtuigen hadden tien bommen van 500 pond bij zich. Andere vijf van 1000 pond. Behoorlijk gevaartes.''
 
Deze zomer zag ik in Letland een docufilm over een groepje vrienden die naar omgekomen soldaten zochten in de velden, bossen en moerassen van Letland. Ze waren hier niet mee bezig vanuit de overheid maar uit iets als een uit de hand gelopen hobby, uit fascinatie voor de oorlog en de hoop enerzijds nabestaanden rust te kunnen geven anderzijds door met de gevonden spullen musea te helpen efficienter over de oorlog te vertellen. Hoewel het geen professionals waren gingen ze zo te zien wel professioneel te werk (en kregen daardoor wel steun vanuit organisaties).
De film is door de leden van het groepje zelf opgenomen, amateuristisch, maar misschien net daardoor des te aangrijpender.
De film heet KEEP SMILING, een alternatieve naam zou DIGGERS zijn.
De film is niet over Tsjechie, maar toch...
Laat zien hoe gruwelijk WOII ook in de Baltische Staten was.
 
Bovenaan