Appelbloesem waar ben je?

[hilde_kees]

:schrijven:

Het is nog niet zo lang geleden dat we geweest zijn. En alweer gaan we op pad. Wat een luxe.
Weer met een aanhanger vol. Dit keer gaat er een bankje mee. Want er wordt droog weer opgegeven. De schenkster van de bank is blij. Zij houdt van opruimen. En door het natte weer de vorige keren bleef de bank nog even staan in haar garage. Maar nu dan eindelijk mee naar Tsjechie.
Net als de lp`s van zolder. De hele collectie uit de erfenis is inmiddels al wel zo`n beetje gedraaid. Dus nu ook `Nederlands`repertoire. uit een echte erfenis. Van kees zijn moeder.
Ook gaan er wat zaad en bollen mee. En de nodige gereedschappen.
We gaan al vroeg. Kees zijn normale ritme houden we aan. En Saar en ik doezelen nog een beetje na in de auto.
Alles verloopt vlot. Lekker doorrijden zonder te racen. We kiezen voor een stop voor Bad Oeijnghausen. En treffen daar Anita. Ach hoe klein is de wereld. Even goedendag en we spreken af nog even te komen buurten.
Nog maar net weer op weg: knipperende lichten boven de weg, alarmlichten aan van auto`s en een helikopter in de lucht.
Dat betekent niet veel goeds. We houden de moed er in door mee te galmen met de Duitse zender die onze file nog niet heeft gesignaleerd. En vooral het lied over een man met drie haren op zijn borst die zich een beer noemt laat ons nog even lachen
Het lachen vergaat ons snel


Na een tijdje motor uit......tijdje later de chauffeur neemt even poolshoogte.....tijdje later Saar ook even luchten.....tijdje later het wordt heet:tohot: in de auto. Dus ramen afdekken voor de honden. Dan ook honden eruit en met mij achter de vangrail in de schaduw.

Opvallend is het gezellige sfeertje wat er tussen de wachters heerst. En de takelwagen die niet via de vluchtstrook maar tussendoor wil. Veel chaos daardoor ,want er moet geschoven worden van het midden naar de vluchtstrook. En dan eindelijk mogen we weer verder. Hier en daar staat nog een verlaten auto die voor opnieuw chaos zorgt. Maar zo`n twee uur later mogen we weer rijden.

Uiteindelijk gaat de reis toch nog redelijk voorspoedig. Maar zo`n ervaring is bijzonder maar mag de volgende keer onze deur voorbij gaan.
Al hebben we meestal zoiets van wij zijn nog heel en gezond. Alleen iets later. Wat je niet van de afgevoerde auto en mogelijk personen kunt zeggen.
En dan eindelijk als we tsjechie binnenkomen valt de stress van ons af. Het voelt steeds meer als thuiskomen.
Deur open en .............dat wordt eerst stoken op alle fronten. Buiten is het boven de 20. Binnen is het zo`n 6 graden. Ja die dikke muren houden heel wat tegen. Dus alles open en hout in de kachels. En zelf blijven we nog even lekker buiten. Zo`n rondje maken om je huis. Oh ja..`was het daar al zo kaal` Waar zijn de bloesems, zijn we te laat?, zijn we te vroeg????
Geen inbraaksporen,geen lekkage sporen alleen veel spinnen. Maar dat is een teken dat er geen vocht is zegt men.
We hebben al weer plannen. Een bezoekje bij twee oude dames .

Een bezoekje aan het gemeentehuisvoor een kapvergunning
en een model maken om hier iets mee te doen.


We zijn eigenlijk best moe en besluiten niet uit eten te gaan,maar met een boek en de electrokachels aan een warm welkom voor ons zelf te maken.
De avond valt. We zijn er weer.
:zwaai:Hilde


wordt vervolgd

 

[Fam. Veen]

Mooi verhaal Hilde, jammer van die file, maar als ze in Duitsland op elkaar knallen doen ze dat goed!

Vandaar dat het altijd lang duurt voordat alles weer op gang komt. En dan kom je inderdaad Tsjechië binnen en vergeet je alles, wat is dat toch heerlijk hé.
Brenda

 

[Gerdien]

ja dat van die file hebben we afgelopen zomer ook mee gemaakt, minder leuk,maar goed hoort erbij..
En dan CZ binnenrijden, geweldig dat gevoel, die lucht (vooral 's winters van kolen)... je word er helemaal rustig van. Het is zelfs verslavend, je wil ieder jaar weer, liefst een paar keer.....jammer genoeg gaan we deze zomer niet, maar wel weer in december, dat is ook geweldig...

 

[Alvap]

Nog maar net weer op weg: knipperende lichten boven de weg, alarmlichten aan van auto`s en een helikopter in de lucht.
Dat betekent niet veel goeds. We houden de moed er in door mee te galmen met de Duitse zender die onze file nog niet heeft gesignaleerd. En vooral het lied over een man met drie haren op zijn borst die zich een beer noemt laat ons nog even lachen

Hallo, Volgens mij stonden wij ook in deze file (aan de foto´s te zien), ook natuurlijk onderweg naar Tsjechie. Op de Duitse radio was er inderdaad eerste halfuur geen melding van een ongeluk of wat dan ook. En het was erg warm na een uur wachten. Langs de verlaten auto´s hebben wij ook gereden....volgens mij zijn die mensen even naar de WC gegaan, een paar honderd meter van de plek waar wij stonden was een kleine parkeerplaats met (vieze) WC´s.

 

[Lina]

6 graden? Dat is een hele grote koelkast dus!
Ik hoop ook altijd (wie niet) dat we geen files krijgen, zeker als we de beestjes mee hebben. Helaas lukt dat niet altijd en zoals je zegt, mogen ook wij dan blij zijn dat we weer veilig van a naar b zijn komen.

 

[hilde_kees]

Na zo`n eerste nachtje is alles weer een stuk eenvoudiger.
We nemen de draad weer op. Alsof we nooit zijn weggeweest.
Broodjes en eerste kruidenierswaren halen, hondjes laten genieten en weer even goed rond kijken.
We beginnen dichtbij. Er bloeien al heel veel planten in de tuin. De Seringen en de kastanje boom staan in volle bloesem. Maar was de appelbomenpracht niet tegelijk het vorig jaar? Zijn we te laat? We worden een beetje sacho (chagrijnig).We hadden ons er zo op verheugd. En gingen er van uit weer zo`n bloesempracht aan te treffen.Maar ook bij het van dichtbij inspecteren zagen we maar een enkel rose-wit bloempje . Wel heel veel groen.

Waarschijnlijk werden er door mijn emoties ook onscherpe foto`s gemaakt. Of was de camera ook verdrietig? Waarom zijn er wel volop kastanjebloesems en seringen,maar geen appelbloesem? We hebben nog veel te leren over de natuur en de fruitteelt in Tsjechie.


De overige bomen waren volop aan het ontluiken met bloesem, en ook de bosanemoon bloeide prachtig.
Ik had nog heel veel bloemfoto`s gemaakt. Maar helaas niet echt scherp. Dus die houden jullie nog tegoed.

We rommelen dan de eerste dagen een beetje aan. Lekker uitrusten bij de open haard. Genieten op een bankje in de zon. Afspraken maken voor Saar bij onze vrienden in Ludvikov voor de paardrijritten. Onze aanwezigheid melden bij Paula ,onze steun en toeverlaat. En daar dan `even` bijkletsen.

De eerste dagen gaan we ook vooral weer blij zijn met ons plekje. De reen trekken zich weinig van ons aan. Staan min of meer verstoord te kijken als we tegelijk in de tuin zijn. Zij zijn er tenslotte vaker dan wij.
We luieren, we lezen en we genieten.

En de tijd gaat snel. Het is zo woensdag. Meetingdag.
En als je wat afspreekt dan ga je. Of je nu zin hebt of niet. De meeting is natuurlijk een leuk vooruitzicht. Maar we zijn allebei een beetje moe. En vanaf ons is het toch zo`n 1,5 a 2 uur rijden heen. Maar ja we willen ook weer terug.
We besluiten dinsdags om er een avontuurlijke route heen en de `snelle`route terug te nemen.
Dit keer niet via Billy Potok, maar puur op aanwijzing van Tom. We waren gewaarschuwd. Maar het was inderdaad wel een belevenis.
Smalle weggetjes, steile hellingen. En een bruggetje



Een heel ander landschap dan rondom ons huisje. Ruiger en steiler.

Als onze magen beginnen te knorren herkennen we de omgeving. We zijn uit een weggetje gekomen en zien het restaurant bij de skilift waar we zo lekker hebben gegeten.
Dus denken we een maaltijd te `scoren`.Maar helaas kan dat pas vanaf 15 uur.
Wel ziet Kees een van zijn favouriete voertuigen de oprit oprijden.



Dan maar verder rijden voor een alternatief.

:kok::eten2:

Maar dat zal vast en zeker gaan lukken.
:zwaai:Hilde

wordt vervolgd

 

[Lina]

Aha, bekend terrein!

Leuk dat je weer verder gaat Hilde.

 

[hilde_kees]

En dan ontstaat er een discussie.wat doen we, hoe laat is het en we gaan proberen te denken voor anderen
Zouden ze al weg zijn? Zouden ze helpen bij de organisatie?
Zou het wel uikomen?
We besluiten eerst te gaan kijken of we het terug kunnen vinden. eerst de auto parkeren op een goede koele plaats en dan lopend verder.
Papa kees en Sarah kunnen het niet eens worden. Ik probeer wat foto`s te maken en let eigenlijk niet echt op.


Maar deze keer blijkt dat kleine meisjes groter worden en precies de weg weten te onthouden.



Het huis is gevonden,maar er staat geen auto.
Ze zullen al wel weg zijn,maar Kees ziet iemand binnen. En nadat we toch maar aanbellen komt er een jongeman aan de deur.
Ja ze zullen al wel weg zijn ,en nee hij had geen zin op mee te gaan,want hij sliep nog. Ach jongens en meiden in deze leeftijd verschillen dus toch niet zo heel veel is mijn conclusie

We besluiten toch maar een restaurace op te zoeken. De ons bekende van de lekkere koffie :bakkie:is gesloten ivm verbouwing. Hij verwijst naar de overkant. En we slenteren er naar toe en zien een bekend gezicht. En even later komt het tweede bekende gezicht de winkel uit.
We praten even kort. Wij besluiten niet mee te gaan. straks hebben we nog alle tijd elkaar te spreken.

Dan we besluiten de Cukarna te proberen. Helaas tussen de middag gesloten. Maa....ar we hebben nog 2 opties. Het aangewezen restaurant waar we een vorige keer, na ruim een half uur wachten nog niemand hadden gesproken, en toen maar zijn vertrokken ,en een echt Tsjechisch uitziend onbekend restaurantje. We kiezen voor deze laatste. We eten lekker en de bediening is vriendelijk.
Uiteindelijk blijkt het dagmenu dat veel voorbij komt en waar we een beetje jaloers naar hadden gekeken,uitverkocht . Dat concluderen we, omdat er wat op het `school`bord wordt uitgewist. Wij kunnen er weer tegen. Nu de hondjes nog.

We stoppen aan de rand van een veld waar we ze nog even flink willen laten uitdollen. Een hele dag achterlaten gaat niet. Het is nu veel te warm in de auto. Dus ze moeten wel mee .
We zien fruitbomen in slechtere staat dan `onze `zo geliefde appelbomen , en we zien ook bloesem aan de bomen.



Maar dit is toch geen appel?
We maken aanstalten om verder te gaan. En roepen onze honden om verder te gaan.



We kijken nog even hoe laat het is. En ja het wordt na twee-en voor we er zullen zijn. Op naar;` Dolni Lanov`.
Van de meeting zelf hebben wij geen foto`s gemaakt. Die zijn er al zoveel van 'betere' fotografen (m/v). http://www.tsjechie.net/photopost/showgallery.php/cat/3153

Wij kletsen bij, proeven van de boerenkaas, bekijken de kaaswinkel en genieten van de Tsjechische muziek. Sarah geniet van andere kinderen om zich heen en een auto om te besturen. Alleen onze honden zijn niet zo blij. Vast aan een 'touwtje' terwijl andere soortgenoten wel rond mogen hollen? Maar wij kennen onze viervoeters. Vooral `blondy`is erg uitbundig. En niet iedereen houdt daarvan. Maar wij gelukkig wel.

We vertrekken voor het begin van de maaltijd ( kaasfondue)huiswaarts. We zijn moe en we moeten nog een `eindje`.
We hebben lang niet iedereen ontmoet. Maar wel een aantal van `onze favourieten`. Een aantal uitnodigingen staan nog op ons lijstje om nog eens in te lossen. Dus POZOR we zijn het niet vergeten
We vragen nog wat tijd :ongeduld:,want we gaan niet zo snel.

Hilde

wordt vervolgd

 

[Lina]

Leuke foto's op bekend terrein. Inderdaad jammer dat jullie niet zo lang op de meeting waren, ook s'avonds was het nog gezellig!

En nadat we toch maar aanbellen komt er een jongeman aan de deur.

Aanbellen? ik weet dat ene F....y forum-stickers her en der plakt, maar van deurbellen plakken is mij niets bekend.

 

[hilde_kees]

bellen, kloppen aandacht trekken.
Ach ik wordt ook een jaartje ouder morgen alweer 51,sssst.
Ik schrijf het niet allemaal op.

Ik houdt het maar bij `dichterlijke vrijheid`

Hilde

 

[Lina]

Ik vond het leuk bedacht Hilde! :top:






En alvast een leuke verjaardag gewenst!

 

[doniati]

Morgen een groot feest Hilde ?????

 

[Pelhřimov]

...we hebben nog 2 opties. Het aangewezen restaurant waar we een vorige keer, na ruim een half uur wachten nog niemand hadden gesproken, en toen maar zijn vertrokken, en een echt Tsjechisch uitziend onbekend restaurantje. We kiezen voor deze laatste. We eten lekker en de bediening is vriendelijk....

Hilde, bedoel je soms dit Tsjechische restaurant in het witte gebouw? Daar kan je inderdaad lekker eten en de ober is heel erg vriendelijk.

(Alvast van harte gefeliciteerd en een hele fijne dag morgen)

 

[hilde_kees]

Zo zie je maar weer, Jeanne, dat een ervaring niet standaard hoeft te zijn.
Juist daar, hebben we zo lang zitten wachten en zijn uiteindelijk maar vertrokken. Het was niet echt druk ,dus dat kon de reden niet zijn. Wij voelden ons ongewenst. Dus zijn we maar gegaan. Maar het is alweer een jaar geleden.

In de hoek achter de auto is een restaurace. voor ons gevoel vrij traditioneel. Daar hebben we gegeten. Lekker eten , vriendelijke bediening, schone toiletten. :top:Wel gigantische porties.
Oh ja, en een meertalige kaart.

Hilde

 

[Pelhřimov]

In dat lichtroze restaurant heb ik nooit gegeten. En natuurlijk heb ik ook een aantal malen wat lekkers gehaald bij de cukrarna.
Het restaurant in dat witte gebouw rechts op de hoek toont niet echt gezellig, maar ik heb er een keer of 5 heerlijk gegeten. :eten2:
1x was het 's avonds al wat later omdat André toen uit Nederland kwam om mij op te halen.
Toen was de kok echter al naar huis, maar dat wisten we op dat moment nog niet.
Dat bemerkten we pas nadat er door de ober getelefoneerd werd en de kok een tiental minuten later binnen kwam lopen...
Ook heb ik 2 keer in het restaurantje bij de skipiste gegeten, maar dat was me net even te ver lopen met 2 krukken

Hier nog een foto, gemaakt op 2e Paasdag, vanuit mijn kamer in het pension op het plein.

 

[hilde_kees]

De terugweg vanaf Dolni Lanov kiezen we voor de snellere route.
En al is het al een tijdje gelden er zijn zo van die vaste punten. De Giraffe , het auto museum en prachtige ruines.
Dit wil ik vastleggen zeg ik. Hier kan ik niet zo maar stoppen zegt hij. Maar een piepklein stukje verder lukt het wel voor even.


een eindje verder toch nog even langer gestopt.


Maar wat mij betreft blijft de eerste de beste. Wat een lucht/licht toevoegt.

We stoppen onderweg nog even voor wat boodschappen. En terwijl Kees en Sarah hun karretje vullen,neem ik nog even een foto van een voertuig dat Kees ingepakt met strik wel zou willen ontvangen als cadeau.
Is het geen plaatje?

De terugreis gaat duidelijk sneller dan de heenreis.


Hilde:wow:

 

[hilde_kees]

En zo vanaf Liberec voelen we ons op bekend terrein. We kletsen wat over wat we de komende week allemaal te doen hebben. Naar de kapper, Heksenfeest en huisarrest voor twee dagen.
We rijden langs Minkovice (of zoiets)(weg 13) en zien deze prachtige houtstapel:top:

We hebben geen idee of die van `ons dorp`ook zo mooi en groot is.
Dus maar even weer een weggetje rechtsaf en vastleggen. We worden hoofdschuddend bekeken. Maar het humeur van de bouwers is goed en ze houden de moed erin. En iemands humeur werkt als een spiegel. Je krijgt terug wat je geeft. Dus ons humeur wordt er weer helemaal vrolijk van.
We kijken uit naar morgen. Sarah en ik gaan ons lekker laten knippen bij de kapper. En `s avonds worden we stipt op tijd verwacht bij Paula. Onze `gids`naar het heksenfeest.

:wow:Hilde

wordt vervolgd

 

[doniati]

Ook foto's toevoegen van jullie nieuwe kapsels

 

[hilde_kees]

De 30ste april beginnen we met een bezoek aan de Nederlandse vrienden. Sarah heeft daar paardrijles. Dan gaan we naar de kapper. En we kunnen het nog niet aan ze vragen. Maar zelfs de banken zijn oranje in de nieuwe locatie van de kapsalon. Dus `oranje`fans zijn het zeker.
Sarah dubt of ze een pony zal nemen. Ik zeg plagend dat een pony veel te duur is. Maar ze heeft me gelijk door.
Het wordt dus Pony. En gelijk een heel ander gezicht. Ik besluit toch maar weer voor lekker kort. En zoals ik inmiddels gewend ben wordt alles super bol gefohnt. Heel netjes en damesachtig.

`s Avonds om 10 over 7 moeten we klaarstaan voor de deur van onze Gids. We hebben zelf dan weinig in te brengen. Als het heksenfeest is drinken we pivo en eten we wortjes is ons meegedeeld op een toon die geen tegenspraak dult . Ze weet namelijk dat we nooit bier drinken,maar liever een wijntje nemen.:proost:
We staan op tijd klaar. want we voelen ons vereerd dat we mee mogen naar het dorpsfeest. En we zijn geinstrueerd dat we onze wandelschoenen aan moesten doen. Dus geen `high heels `vroeg ik plagend. Ik ben zo wie so niet zo`n hakken type.

We lopen allerlei tussendoor weggetjes en daarbij krijgen uitleg hoe we straks in donker de weg terug zouden kunnen vinden. Heb jij een zaklamp bij je vraag ik Kees. Nee dus, en ik ook niet.Terwijl het huisje er vol mee ligt. We zien wel. Maar zijn toch een beetje gespannen.
Eerst komen we nog langs Ilse. een bijna buurvrouw die al bijna 90 is en Duits-talig. We beloven dat we deze weken een bezoekje zullen brengen.
Dan omhoog. Het lijkt niet zo stijl in ons gebied,maar er zijn best aardige klimmetjes. De kinderen staan verzameld op het sportveld en komen ook naar boven. En we zien de heks nog in een auto voorbij komen.

We wachten tot de kinderen en hun begeleiders boven zijn. Dan volgt de officiele onthulling door onze Burgemeester van de vertaling van de oud-Duitse plaquette.
Als ik het goed begrepen heb,was hier vroeger het drielanden -punt van Polen, Tsjechie en Duitsland. En bij deze steenformatie gebeurden vroeger veel mistieke zaken. We komen in gesprek met de professor uit Zittau ,die de vertaling heeft gemaakt. En hij zegt toe ons in juli op te zoeken. Heel bijzonder zo`n spontaan contact.

Natuurlijk kun je ook bovenop de rots. En natuurlijk moeten altijd alle kinderen even klimmen. Naast dit punt is een kampvuurplek met bankjes.
Hier onder de bomen zijn wel veel muggen. En we lopen weer terug naar het open veld. Daar is het tijdelijke kampvuur met worstjes al volop in gebruik. De brandstapel hier doet zeker niet onder voor die we in Minkovice hebben gezien. De brandweer maakt aanstalten om het vuur te gaan ontsteken. De biertent heeft ook een afdeling waar er goulash en worst wordt verkocht. Met indien gewenst een zure bom. Mijn dag kan al niet meer stuk, mijn avond is al geslaagd.
De kinderen vermaken zich met een als glijbaan opgestelde oude deur. Aan fantasie en creatieve oplossingen geen gebrek.
eindelijk wordt het donker.
Terwijl we juist op andere dagen vaak vinden ,dat het te vroeg donker wordt.

Ik wilde een heksje plaatsen,maar er is iets mis(tieks) met de smileylijst.
Groetjes Hilde

wordt vervolgd

 

[Ben1]

Hey leuk zeg deze foto's. Zelfs "onze burgermoeder" staat er nog op. Heb geen idee waar het punt ligt dus moet je nog maar eens aanwijzen. Lijkt me leuk om er deze zomer naar toe te wandelen.
Groetjes
Ben