Kukels Kletsica

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Deel 11.

We naderen een bekende plaats met de auto.
Een aantal keren gekampeerd.
Zirovnice, het kasteel is omringd door water.
We zijn er vaker geweest en kennen de situatie.
Maar nu we er langs rijden is het anders.
Het water is weggepompt en het spul staat redelijk droog.
Vanwege werkzaamheden of zo.
We moesten omrijden, de weg erlangs was afgesloten.
Ik zie mijn zwager kijken, turen, kansen inschatten.
Opeens geeft hij een dot gas en vliegt de weg af, over de blubberige bodem van de vrijwel droog gelegde slotgracht.
Verbijsterd ervaren we toe hoe hij ternauwernood de overkant haalt.
Hij is dik tevreden met de prestatie, ondanks een beschadigde bodemplaat.
De auto was splinter nieuw!
Wie kan, zegt hij, vertellen dat hij een slotgracht is overgestoken met een auto!
 
deel 12

Parelmoeren schelpen.

We staan op de camping bij Zirovnice.
Er is gebarbecued en mijn rooster maak ik altijd schoon met gras of zand.
Een stuk verder zie ik een berg zand en ram het rooster er door heen.
Tot mijn stomme verbazing zie ik allemaal parelmoer schelpen.
Ik loop naar de volgende hoop.
Parelmoer, met allemaal mooie ronde gaten erin.
En als ik goed kijk en de begroeide bergen omschep zie ik allemaal parelmoer schelpen met gaten erin.
Ik begrijp er niets van.
Bergen schelpen in een Tsjechies landschap?
Ik ga op onderzoek uit. Na wat heen en weer gepraat, aanwijzingen, armgebaren, zo komen we er achter.
In Zirovnice was vroeger een bloeiende industrie die knopen maakte voor kleding.
Hele ladingen schelpen voerden ze aan en daar stansten ze de knopen uit.
En niet zomaar een knoop, nee een van parelmoer.
Met de komst van het communisme is dit vak uitgestorven.
Nu maak ik er mijn rooster in schoon.
Wie had dit toentertijd kunnen bedenken.
Het nabij gelegen kasteel geeft (gaf?) er nadere informatie over.

Schelpen in Tsjechie, je verzint het niet.
 
deel 13

Knoflooksoep

We lopen wat rond in Decin.
Het is warm weer.
Heerlijke temperatuur en de tijd is ongeveer twaalf uur.
Honger.
Trek in iets lekkers.
We zien een restaurantje met parasols, mooi gelegen met uitzicht op het meer met zwanen.
Voor je het restaurant binnen gaat ga je eerst een trap op.
We schuiven aan, aan een tafel met een parasol.
Hebben goed uitzicht op de dingen die niet gebeuren.
Rust en stilte.
Schaduw.
Zie je het voor je?
We bestellen knoflooksoep.
Even later komt de ober met kommen vol heerlijke soep.
De soep is heet, niet alleen van temperatuur maar ook van smaak.
Tot mijn verbijstering zie ik mijn vriend eerst rood worden, dan nat van de transpiratie.
Zijn ogen beginnen uit te puilen.
Zijn haar kletsnat.
Lekker soepje vriend?
Hij stamelt dat hij nog nooit zo iets heeft gegeten.
Zo lekker.
We blussen de soep met tapbier.
Na een paar glazen is hij gekalmeerd en gaan we verder met de stadswandeling.
 
.......................1991........................

We zijn op vakantie in Praag met de mannen.
8 man in twee auto’s.
We kijken ons ogen uit.
Zo goedkoop.
En vooral het speelgoed en met name de pluche beesten.
Een van de mannen gaat even alleen op stap.
We laten hem zijn gang gaan.
Een man komt altijd terug naar zijn vrienden.
En hij kwam terug.
Alleen niet alleen!
Aan zijn rechterzijde had hij een aap.
En wat voor een.
Precies even groot al hij zelf is.
We kijken verbijsterd.
Wat is er? Nog nooit een pluche aap gezien?
Ja hoor, vriend, maar hoe krijg je die mee naar Nederland?
Oeps, even niet aan gedacht.
We hebben dat ding tijdens onze terugreis in het midden op de autobank genomen..
Een grijns van de douane was het gevolg.
Zijn kinderen waren er dolblij mee.
 
….?...................HONDS………..?.........

Wel, afgelopen zomer zaten we weer in onze kroeg in Krasna Lipa.
Je weet wel, die van die oude stamgasten die ontroerd waren bij de tv serie Hospoda.

Afijn, wij zitten aan de stamtafel.
Plaats voor 12 personen, even indikken en jawel er gaan er wel 20 omheen.

Nou moet ik je even vertellen over de volgende stamgast.
Hij komt binnen, neemt zijn vaste plekkie in, gooit de autosleutels voor zich en krijgt ongevraagd zijn pivo.
De man is groot, groter dan gemiddeld en zeer fors ten opzichte van de Tsjechen.
Hele lange handen, ik denk dat hij zo bij een schoorsteen van een huis kan.
Je weet wel, zo een type.
Op wie hij lijkt.
Eindelijk weet ik het: op dr Phill van een van de RTL zenders.

Afijn, we zijn ingedikt, 2 stoelen zijn nog over.
Er komt een mannetje binnen, ongeveer 65 jaren jong.
Net pak aan, stropdas om.
Hij pakt een stoel en gelijk springt het hondje van het café naast hem op de laatst overgebleven stoel.
De man steekt een hand in zijn colbertje en geeft de hond een brokje.
De stamgasten kijken toe, licht gemurmel stijgt op.
Hondje krijgt nog meer brokjes.
Nog meer gemurmel.
Dat gaat een aantal keren zo door.

Opeens staat dr Phill op, pakt de listek, ja die met die keiharde plastic kaft, buigt over de tafel heen en geeft de hond, met die enorme lange handen, een zenzaaier, zo hard dat de hond van de stoel vliegt.
Een flits en de hond was weg. Hij vloog letterlijk!

Het was even stil.
Toen brak de pleuris uit.
Jammerende vrouwen en gierende mannen.
Zeg nou zelf, een vliegende hond.
Dat zie je niet vaak.

Er is nog lang na gepraat.
 
Wat is dit een gekke reactie van je, heer Punk.
Ik doe het er niet om.
Niet eens over nagedacht dat ik het er om zou doen.

Dit hebbben wij gwoon een paar weken geleden meegemaakt.
Niets meer, niets minder.

En of het leuk is?

Moet dat dan?

Ik beschrijf gewoon situaties die wij, Kukelin en ik, mee maken.

Nogmaals, van je reactie begrijp ik niets.

Een goeie groet van Kukel.
 
Honden worden in de hospoda's dus niet echt gewaardeerd!

Hahahaha,we waren in de vakantie op de Cerna Hora en na een tijdje gebanjerd te hebben kwamen we bij een hospoda,trappetje op,
deur open en naar binnen....stond de kastelijn vlak bij de deur met de handen omhoog en deinsde terug voor onze viervoeter:lache: ,een grote zwarte Riesenschnauzer.
Hij wilde eigelijk ons meteen weer naar buiten hebben, maar die kans kreeg hij niet, ik heb de hond goed onder appél staan en gaf het commando: Plaats!
Direct ging hij onder de tafel en je zag hem niet meer, dit vond de kastelijn zo mooi dat we mochten blijven en een lekker hapje gegeten hebben, en een paar Pivootjes:cheers:

Groet, Doni:zwaai:
 
Honden worden in de hospoda's dus niet echt gewaardeerd!

En terecht,de stoelen zijn voor de gasten en niet voor viervoeters.
Maar om een kleine hond dan zo van de stoel af te meppen?
Kan toch ook anders he?
Ik had het zeker niet moeten zien,hoezo een kort lontje?
Schofterig gewoon dat iedereen erom lachte en er niemand iets van zei.
 
Ik had het inderdaad ook niet moeten zien, en ik heb het ook nog nooit gezien.gelukkig
Maar nu we het toch over honden hebben, hoe krijgen de Tsjechen het toch voor elkaar dat hun honden zo goed naar ze luisteren?
 
Uhh, heel eerlijk gezegd heb ik dat ook heel even gedacht,:bloos2: maar dan zou je dat aan de honden kunnen zien.
Maar serieus, onze honden luisteren best goed, maar in Tsjechie lopen de honden vaak zonder riem mee met de baasjes, en die hoeven maar iets te zeggen en ze komen.
 
Bovenaan