Genoemd en Geroemd in alle mooie verhalen.
Een dappere man, een kundige man, een man die, zeker in z’n jonge jaren, het avontuur niet uit de weg ging en van Moravië naar Šumava trok om daar z’n bruid te vinden. Een traktorspecialist die in de jaren ’60 en ’70 als Tsjechisch “ruilmiddel” werd ingezet in de wegenbouw in Libië en daar vele jaren zich dagelijks in de woestijnen boog over al het rollend materieel: van Caterpillar tot Zetor en daarvan gelukkig wat kon sparen. De Chef mechanicus die vervolgens verantwoordelijk werd over alle voer- en werktuigen binnen de landbouwcommune van Žihobce in de tijd van de Socialistische Heilsstaat. Precies zoals ik met hem, druipend van het vet en de olie, kennismaakte na “die Wende” in het begin van 1990. Een meer dan vriendelijke spin in een geweldig sociaal net (web) werk.
Een vriendelijke man, een lieve vader en grootvader, die een van mijn beste vrienden werd; een soort van wijze oudere broer, voor meer dan 18 jaar. De man die mij belangeloos bij de oprichting van mijn bedrijf een officieel onderkomen bood, waardoor alles mogelijk werd.
Mijn “Baumeister” & “Hausmeister” met z’n kleine kas en alle sleutels van het huis dat wij uiteindelijk betrokken. De man die vele jaren werkelijk alle denkbare panden uit de regio wist te vinden, in de hoop dat we daar uiteindelijk een keus uit konden maken. De man die, tot z’n eigen verbazing, prettig verbaasd was dat we ook zonder z’n hulp ons huidige huis konden kopen: het pand waarvan zelfs hij niet van op de hoogte was om vervolgens, na zorgvuldige selectie, een pluimage van aannemers en installateurs te werven voor allerlei projecten in de loop der jaren.
De man die wij nog geen twee weken geleden uitgebreid mochten meemaken bij de feestelijke plaatsing en installatie van de nieuwe watermolen bij mijn vriend en zakenpartner Karel, waar hij samen met de “techneuten” van de omgeving een leidende rol speelde.
De man die mijn bijna 2-jarige kleindochter, met succes, wist te verleiden tot het uitspreken van enige Tsjechische woordjes en kleine zinnetjes.
De man die, het moet gezegd worden, toch wel wat lichamelijke beperkingen kreeg, maar daar niet zichtbaar onder leed met z’n onverstoorbaar optimisme en enthousiasme.
De man die we graag in het zonnetje hadden willen zetten tijdens de grote jubileumbijeenkomst die gepland stond op vrijdag 26, en zaterdag 27 juni.
Vergeefs.
Jaroslav Jellinek, 72 jaar oud, overleed plotseling op vrijdag 19 juni.
Voorafgaande aan de geplande bijeenkomst, die vanwege de grote buitenlandse deelname wel door móet gaan, zullen wij hem donderdag a.s. begraven.
Als eerbetoon aan deze geweldige man, daarom dit verhaal.
Een dappere man, een kundige man, een man die, zeker in z’n jonge jaren, het avontuur niet uit de weg ging en van Moravië naar Šumava trok om daar z’n bruid te vinden. Een traktorspecialist die in de jaren ’60 en ’70 als Tsjechisch “ruilmiddel” werd ingezet in de wegenbouw in Libië en daar vele jaren zich dagelijks in de woestijnen boog over al het rollend materieel: van Caterpillar tot Zetor en daarvan gelukkig wat kon sparen. De Chef mechanicus die vervolgens verantwoordelijk werd over alle voer- en werktuigen binnen de landbouwcommune van Žihobce in de tijd van de Socialistische Heilsstaat. Precies zoals ik met hem, druipend van het vet en de olie, kennismaakte na “die Wende” in het begin van 1990. Een meer dan vriendelijke spin in een geweldig sociaal net (web) werk.
Een vriendelijke man, een lieve vader en grootvader, die een van mijn beste vrienden werd; een soort van wijze oudere broer, voor meer dan 18 jaar. De man die mij belangeloos bij de oprichting van mijn bedrijf een officieel onderkomen bood, waardoor alles mogelijk werd.
Mijn “Baumeister” & “Hausmeister” met z’n kleine kas en alle sleutels van het huis dat wij uiteindelijk betrokken. De man die vele jaren werkelijk alle denkbare panden uit de regio wist te vinden, in de hoop dat we daar uiteindelijk een keus uit konden maken. De man die, tot z’n eigen verbazing, prettig verbaasd was dat we ook zonder z’n hulp ons huidige huis konden kopen: het pand waarvan zelfs hij niet van op de hoogte was om vervolgens, na zorgvuldige selectie, een pluimage van aannemers en installateurs te werven voor allerlei projecten in de loop der jaren.
De man die wij nog geen twee weken geleden uitgebreid mochten meemaken bij de feestelijke plaatsing en installatie van de nieuwe watermolen bij mijn vriend en zakenpartner Karel, waar hij samen met de “techneuten” van de omgeving een leidende rol speelde.
De man die mijn bijna 2-jarige kleindochter, met succes, wist te verleiden tot het uitspreken van enige Tsjechische woordjes en kleine zinnetjes.
De man die, het moet gezegd worden, toch wel wat lichamelijke beperkingen kreeg, maar daar niet zichtbaar onder leed met z’n onverstoorbaar optimisme en enthousiasme.
De man die we graag in het zonnetje hadden willen zetten tijdens de grote jubileumbijeenkomst die gepland stond op vrijdag 26, en zaterdag 27 juni.
Vergeefs.
Jaroslav Jellinek, 72 jaar oud, overleed plotseling op vrijdag 19 juni.
Voorafgaande aan de geplande bijeenkomst, die vanwege de grote buitenlandse deelname wel door móet gaan, zullen wij hem donderdag a.s. begraven.
Als eerbetoon aan deze geweldige man, daarom dit verhaal.
