De burgemeesters.
Heerlijk zitten we bij de houtkachel, het is omstreeks 17.00 uur.
Een biertje binnen handbereik.
Het is al donker, echt donker maar de gordijnen zijn nog open.
De radio op rustige muziek afgestemd.
De vlammen worden wat minder, een houtblok er op doet wonderen.
Een aangenaam vlammenspel weerkaatst op de tegelvloer.
Dat blijft een kijkspel op zich.
Voeten op de tafel, een slok bier en dan opeens....
Opeens zie ik licht van buiten af in de woonkamer schijnen.
Even later hoor ik een auto.
De auto parkeert voor ons huis, een man stapt uit.
De buitenverlichting is aan gegaan.
Een gedistingeerd uiterlijk.
Terwijl hij het portier dicht gooit zwaait hij.
Ik loop naar de voordeur en nu zie ik het!
De burgemeester!
Onze burgemeester!
De burgemeester van Sindelova.
Bij ons op visite!
De burgemeester vraagt wat in het Tsjechies.
Ik begrijp het niet.
Hij gaat over naar het Duits.
Aha, of ik medicijnen heb gekregen van de apotheek.
De burgemeester en medicijnen, wat moet ik er mee?
Opeens wordt het me duidelijk!
Onze buurman is vandaag naar de dokter geweest en heeft vast medicijnen voorgeschreven gekregen voor zijn diabetes.
Nee, wij gebruiken geen medicijnen, maar de buurman wel.
Onze burgemeester gaat naar de buurman, deze doet open en een gesprek volgt.
Na enkele minuten spreektijd en wat handbewegingen die het gesprek extra aandacht geven vertrekt de burgemeester.
Ik ga naar binnen en denk: ik hoor het morgen wel........
Binnenkort meer over de burgemeesters!
Heerlijk zitten we bij de houtkachel, het is omstreeks 17.00 uur.
Een biertje binnen handbereik.
Het is al donker, echt donker maar de gordijnen zijn nog open.
De radio op rustige muziek afgestemd.
De vlammen worden wat minder, een houtblok er op doet wonderen.
Een aangenaam vlammenspel weerkaatst op de tegelvloer.
Dat blijft een kijkspel op zich.
Voeten op de tafel, een slok bier en dan opeens....
Opeens zie ik licht van buiten af in de woonkamer schijnen.
Even later hoor ik een auto.
De auto parkeert voor ons huis, een man stapt uit.
De buitenverlichting is aan gegaan.
Een gedistingeerd uiterlijk.
Terwijl hij het portier dicht gooit zwaait hij.
Ik loop naar de voordeur en nu zie ik het!
De burgemeester!
Onze burgemeester!
De burgemeester van Sindelova.
Bij ons op visite!
De burgemeester vraagt wat in het Tsjechies.
Ik begrijp het niet.
Hij gaat over naar het Duits.
Aha, of ik medicijnen heb gekregen van de apotheek.
De burgemeester en medicijnen, wat moet ik er mee?
Opeens wordt het me duidelijk!
Onze buurman is vandaag naar de dokter geweest en heeft vast medicijnen voorgeschreven gekregen voor zijn diabetes.
Nee, wij gebruiken geen medicijnen, maar de buurman wel.
Onze burgemeester gaat naar de buurman, deze doet open en een gesprek volgt.
Na enkele minuten spreektijd en wat handbewegingen die het gesprek extra aandacht geven vertrekt de burgemeester.
Ik ga naar binnen en denk: ik hoor het morgen wel........
Binnenkort meer over de burgemeesters!