Wielersport

[Ad Verschoor]

Wereldbeker veldrijden in Tabor live op tv

Op zondag 29 november start het wereldbekerseizoen in het veldrijden. Na een aantal afgelaste en uitgestelde wedstrijden is die in het Tsjechische Tabor de eerste. NPO 1 en Eurosport 1 doen live verslag op tv. Online kun je kijken via NOS.nl, Eurosport Player en de Gids.tv-livestream.

De vrouwen komen vanaf 13.30 uur in actie. De Nederlanders Ceylin del Carmen Alvarado, Annemarie Worst en Lucinda Brand behoren tot de absolute topfavorieten.

Bij de mannen geen Mathieu van der Poel. Vanaf 14.30 uur komen wel Lars van der Haar en Corné van Kessel in actie. Favorieten zijn Belgen als Eli Iserbyt, Wout van Aert en Toon Aerts.

Bron: gids.tv

 

[Ad Verschoor]

Privévlucht brengt deel Belgische selectie naar Tsjechië

Omdat een aantal van de Belgische toppers zowel in Kortrijk van start gaan als morgen op de wereldbekermanche in Tabor (Tsjechië) verwacht worden, heeft bondscoach Sven Vanthourenhout een privévlucht geregeld voor acht van hen, in samenspraak.

Dit weekend staat op zaterdag de Urban Cross Kortrijk en op zondag de wereldbekerwedstrijd in Tabor (Tsjechië) op het programma van veel veldrijders. Om de te overbruggen afstand comfortabeler te maken heeft bondscoach Sven Vanthourenhout een privévlucht geboekt voor zichzelf en Toon Aerts, Quinten Hermans, Eli Iserbyt (die met het idee kwam), Daan Soete, Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout en Wout van Aert. Sanne Cant wou ook mee en om dat te bewerkstelligen, staat de bondscoach zijn zetel af aan haar en gaat hij zich installeren op een zitje, dat normaal bestemd is voor het cabinepersoneel.

"Ik heb eerst geprobeerd om een groter vliegtuig te vinden, met een paar plaatsen extra, maar uiteindelijk is het makkelijker als zij mijn zetel neemt.", vertelde Sven Vanthourenhout aan Het Laatste Nieuws.

Een lijnvlucht zou niet voldoende coronaproof zijn en in dit geval zal iedereen die meevliegt van Wevelgem naar Praag getest zijn, inclusief de crew. Belangrijke voetnoot: iedereen betaalt uit eigen zak.

Bron: veldritkrant.be

 

[PuNkEnStEiN]

Diepe vleeswond Van Anrooij na zware crash in Tabor

Bron: PZC - Roeland van Vliet 29-11-20

TABOR - Voor Shirin van Anrooij was zondag de wereldbekerwedstrijd in Tabor al snel voorbij. Na amper 100 meter was de Kapelse veldrijdster betrokken bij een grote valpartij. Met een zeer ernstige open wond werd ze per ambulance naar het ziekenhuis gebracht.

Bij de Tsjechische World Cup, de eerste van het seizoen, vertrok Van Anrooij (18) rechts op de tweede startrij. Daardoor kwam ze bij de eerste bocht naar rechts enigszins in het gedrang. Buiten het beeld van de camera's smakte een aantal rensters tegen het asfalt, waarschijnlijk nadat ze in elkaar waren gehaakt. De Zeeuwse krabbelde wel weer snel op, maar hield haar rechterarm met een vertrokken gezicht vast. Een nog draaiende remschijf had zich in haar arm gezet. Aanvankelijk werd gedacht aan een botbreuk, maar dat bleek niet het geval.

Nys meldde dat Shirin van Anrooij haar moeder bij zich heeft in het ziekenhuis. De Belgische oud-wereldkampioen vertelde aan andere nieuwssites dat hij niet eerder zo'n wond bij een renster gezien had. Ze zou ook veel bloed verloren hebben. Ook andere rensters werden per ambulance afgevoerd.

 

[Ad Verschoor]

Deze winter geen Zdenek Stybar in het veld

Zdenek Stybar telt nog steeds veel fans onder het veldritpubliek. Maar die zullen de ondertussen 35-jarige Tsjech deze winter niet kunnen aanmoedigen. Zelfs niet vanuit de luie zetel op tv.

De voorbije twintig jaar was er maar één winter waarin we de tweevoudige wereldkampioen veldrijden niet aan het werk zagen, dat was in het seizoen 2017-2018. Alle andere jaren, ook na zijn switch van het veld naar de weg, kwam hij wel een paar keer in actie op zijn crossfiets.

Vorig jaar bijvoorbeeld ging Styby op 7 december van start in Essen, het geboortedorp van zijn vrouw Ine. De Ethias Cross was de eerste in een reeks van negen wedstrijden waarin hij zijn opwachting maakte. Hij haalde toptienplaatsen in Sint-Niklaas, Bredene en Gullegem, waar hij zijn korte crossuitstap beëindigde. Dit jaar blijven de fans op hun honger zitten.

“De reden is eenvoudig”, vertelt Wilfried Peeters, zijn ploegleider bij Deceuninck-Quick-Step ons. “Dat vreemde coronaseizoen heeft heel lang geduurd. Vergeet niet dat Zdenek pas op 8 november, met de slotetappe in de Ronde van Spanje, een punt achter zijn wegseizoen zette. Dan kan je niet verwachten dat hij in december nog een aantal crossen inlast. Ook hij heeft zijn rust nodig.”

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Tsjechische crosskampioen Emil Hekele vier jaar geschorst

Hekele (43) was bij een ‘out-of-competition’ dopingcontrole op 9 september 2020 positief getest op de verboden middelen Oxandrolon en Clenbuterol. Daarop werd de zaak besproken door de disciplinaire commissie van de nationale bond, die de renner vervolgens een vierjarige schorsing oplegde.

Eerder al reageerde Hekele op zaak. “De verboden substanties zijn buiten mijn weten mijn lichaam binnengekomen, daar ben ik van overtuigd. Vermoedelijk is het gebeurd tijdens een vierdaagse meeting met de nationale ploeg.” Volgens de renner kon er iets in het eten hebben gezeten of ging het om een poging om hem doelbewust te beschadigen.

Tsjechisch kampioen
Vorig jaar veroverde Hekele voor het eerst in zijn loopbaan de Tsjechische crosstitel. Ook was hij de afgelopen jaren te zien op de WK’s van Dübendorf (2020), Valkenburg (2018) en Bieles (2017) en het EK in Tábor (2017), in eigen land. Gezien zijn leeftijd betekent dit vermoedelijk het einde van zijn sportieve carrière.

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Michael Boros nieuwe Tsjechische kampioen Veldrijden

foto: Cor Vos

Michael Boros heeft zich voor de vierde keer gekroond tot Tsjechisch kampioen in het veld. De 28-jarige veldrijder, dit jaar ook winnaar van de Toi Toi Cup, bleef in Jabkenice Tomas Paprstka en Josef Jelinek voor.

Adam Toupalik, vooraf bestempeld als de grote uitdager van Boros, brak bij een onfortuinlijke valpartij zijn voorwiel en verloor teveel tijd om een rol van betekenis te spelen in het kampioenschap. De nummer vier van het wereldkampioenschap veldrijden voor beloften in 2018 haalde de finish niet.

Bij de vrouwen greep de 37-jarige Pavla Havlikova de zege. Voor het vijfde jaar op rij veroverde zij de nationale titel. Boros volgt bij de mannen Emil Hekele op, die deze week voor vier jaar werd geschorst.

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Stybar gaat gooi doen naar vierde wereldtitel: ‘Ik kreeg plots kriebels in mijn buik’

WK VELDRIJDEN Zdenek Stybar verwacht niet dat hij om de titel zal meestrijden, maar de 35-jarige Tsjech is komende zondag wel een opvallende verschijning bij het WK veldrijden in Oostende.

Zdenek Stybar werd in 2010, 2011 en 2014 wereldkampioen veldrijden. © BELGA

Na zeven jaar afwezigheid verschijnt hij zondagmiddag (15.15 uur) aan de start in België. De ervaren renner van Deceuninck Quick-Step, drievoudig wereldkampioen veldrijden (2010, 2011 en 2014), heeft toestemming van zijn ploegmanager Patrick Lefevere.

,,Het was niet gepland, maar de zaken zijn veranderd. Veldrijden is nu eenmaal mijn passie. Ik kreeg de kriebels in mijn buik toen ik de afgelopen weken naar de veldritten op televisie keek. Ik wil dolgraag meedoen”, aldus de 35-jarige Stybar, die na zijn succesvolle jaren in de cross definitief koos voor de weg.

Bron: ad.nl

 

[PuNkEnStEiN]

Hoe Stybar de lockdownblues verdreef: 'Ritjes met Mathieu waren echt plezant'

Bron: NOS - Arthur Huizinga - 27 januari 2021

Maandagochtend, 8.30 uur. De frisse glimlach van Zdenek Stybar spat van het beeldscherm, ondanks het vroege tijdstip. "Ik heb een zoontje van vijf, Lewis", verklaart hij in onvervalst Vlaams, nippend van zijn Rocket espresso. "Dus ik ben altijd om 7.00 uur op."

Zorgen over thuisonderwijs, zoals vele gezinnen in Nederland, heeft hij niet. "Nee, gelukkig zijn de scholen hier gewoon open. Want anders weet ik ook niet wat we hadden moeten doen. Eerlijk gezegd geniet ik er ook van om thuis te zijn. Ik ben nog nooit zo veel thuis geweest. Voor Lewis heb ik zelfs een trainingsschema gemaakt, ritjes van acht of tien kilometer. Met halverwege een stop bij de speeltuin."

Zelf werd hij als zevenjarig Zdenekje in het Nederlandse zand al eens wereldkampioen BMX.

Later zou hij de Vlaamse crossfans tot wanhoop drijven. Een waslijst aan veldritzeges en drie wereldtitels later werd hij binnengehaald door het grote QuickStep om op de weg te rijden. Daar groeide hij uit tot smaakmaker en onmisbare schakel in de zegemachine. Zelf won hij onder meer Strade Bianche, Omloop Het Nieuwsblad, E3 Harelbeke en etappes in de Tour en de Vuelta.

Inmiddels is 'Styby' 35 jaar en staat hij aan de vooravond van zijn elfde seizoen bij de ploeg van manager Patrick Lefevere. Maar ook hij kwam afgelopen voorjaar tot stilstand, toen de coronapandemie de wereld in een houdgreep nam. "Natuurlijk was het mentaal zwaar in het begin, de lockdown. Ik was heel goed in vorm en keek uit naar de klassiekers. En toen was er niets meer. Dan komen de twijfels vanzelf."

Stybar over Dumoulin: 'Echt straf, maar ik snap hem ook'
Het besluit van Tom Dumoulin om even helemaal uit het wielerwereldje te stappen kwam ook voor Stybar uit de lucht vallen. "Ik heb veel respect voor die keuze. Het is echt straf, maar ik snap hem ook. Jammer vind ik het wel, zeker toen ik hoorde dat hij de Ronde van Vlaanderen zou gaan rijden. Ik weet wat hij kan en dacht: dat is er eentje om bij in het wiel te kruipen als hij gaat. Chapeau voor Tom, ik hoop dat hij de juiste keuze maakt."

De redding voor Stybar kwam in de vorm van een van zijn grootste concurrenten. "Normaal gesproken train ik vooral op Mallorca en in Tsjechië, maar door de corona kwam ik opeens met mijn gezin in de lockdown in België." Omdat er alleen getraind mocht worden in tweetallen, zocht Stybar een trainingsmaatje.

En niet zomaar een: Mathieu van der Poel.

'Hoe lang is het nog naar de bakker?'
Stybar straalt als hij terugdenkt aan de vele trainingsritten, op de wegfiets en soms ook op de mountainbike. "Het was heel plezant. We reden vaak hard, echt hard, maar stopten ook gewoon bij de bakker voor een koffiebroodje. Als ik een trainingsblok moest doen van de ploeg, dan kroop hij in mijn wiel en andersom ook. Verder reden we gewoon naast elkaar en babbelden we over van alles. Maar pas op hè, wel altijd met gemiddeld veertig kilometer per uur."

"Dan kwamen we thuis na 200 kilometer en zag Mathieu op Strava dat iemand 250 kilometer had gedaan. Zei hij: 'Eigenlijk trainen we helemaal niet zo hard.' Meestal zaten we lachend op de fiets, maar soms was Mathieu een half uurtje stil. 'Hoe lang is het nog naar de bakker?', zei hij dan. Hongerklop."

Later zou Van der Poel de conclusie trekken dat hij tijdens de coronastop te veel getraind had. Vooral tijdens de hoogtestage met zijn ploeg in Livigno zou hij te veel van zichzelf gevergd hebben. In plaats van in topvorm, begon hij overtraind aan het seizoen. "Ik appte hem, met een knipoog natuurlijk: 'Lefevere heeft mij betaald om jou kapot te rijden.'"

Maar ook Stybar kreeg te maken met een terugslag, al waren zijn eerste koersen (6de in Strade Bianche, 19de in Milaan-Sanremo) nog goed. "Ik was al in Nice voor de start van de Tour de France, toen ik mijn koffers weer moest pakken. Overbelasting van mijn knie. Daarna ben ik nooit meer in de juiste conditie geweest."

Parijs-Roubaix, zijn lievelingskoers waarin hij al twee keer tweede werd, werd geschrapt. En in de Ronde van Vlaanderen speelde Stybar een bijrol. "Mijn conditie was niet goed. Het was ook vreemd om zonder publiek op de Kwaremont te fietsen. Normaal word ik ziek van de geur van friet en sigaren, maar nu miste ik het echt."

Stybar werd 73ste, een uitslag om snel te vergeten. "Maar ik heb wel genoten van die sprint tussen Mathieu en Wout van Aert. Wout heeft zo'n ongelooflijk goed seizoen gehad en verdiende de overwinning ook. Maar Mathieu is mijn vriend. Dus ja, ik was heel blij voor hem."

WK veldrijden
Zondag komt hij ze weer tegen bij het WK in Oostende. Zijn deelname, de eerste sinds 2014, was een grote verrassing. "Ik zou eigenlijk helemaal niet crossen, maar het begon toch te kriebelen. Ik heb Patrick (Lefevere, red.) gebeld om te vragen of ik zou mogen deelnemen aan het WK in Oostende. Hij zei: 'Altijd'."

Na zijn overstap naar de weg in 2012 reed Stybar sporadisch een veldrit. Meestal voor de lol, behalve dan die ene keer in Hoogerheide, de thuisbasis van de Van der Poels.

In 2014 klopte hij met slechts vijf crossen in de benen Sven Nys en pakte zo zijn derde wereldtitel. Een jaar later zou Mathieu van der Poel met 20 jaar en 1 dag de jongste wereldkampioen ooit worden en begon de hegemonie van Van der Poel en Van Aert.

Terwijl die twee elkaar afgelopen zonder weer eens de maat namen in Overijse, beulde Stybar zichzelf af in de bossen van de Noorderkempen. "De conditie is goed", constateert hij lachend. "Ik geef Mathieu 50 procent kans op de wereldtitel, Wout 49 procent en mijzelf 1 procent..."

Parijs-Roubaix, de Ronde van Vlaanderen en het WK in Leuven zijn de voornaamste doelen dit jaar voor Stybar. Ook wil hij terug naar de Tour. En daarna naar de Olympische Spelen in Tokio en het WK in Leuven.

"Het parcours in Tokio is misschien wat zwaar, maar de beklimming van Mount Fuji ligt nog wel een eind van de finish. Ik ben er al eens opgereden in 2007 of 2008; hij is zwaar, maar niet heel lang. In Rio ben ik afgestapt. Maar die olympische sfeer wil ik zeker nog eens meemaken. En het WK in Leuven wordt echt genieten. Ik hoop dat er dan publiek wordt toegelaten, heel België zal langs de weg staan."

Het WK veldrijden in Oostende is zaterdag (vrouwen) en zondag (mannen) vanaf 15.15 uur live te zien op NPO 1 en via de livestream op NOS.nl.

In 2024 staat het WK veldrijden gepland in eigen land, in Tabor. Het zou veertien jaar na zijn eerste wereldtitel zijn, en ook nog op dezelfde plek. Stybar begrijpt de hint. "Dat zou een mooi afscheid zijn, zeker? Nou ja, wat mij betreft is dat nog een beetje vroeg."

Stybar neemt nog maar eens een slok van zijn koffie. "Zodra ik ga trainen met een vuile fiets, dan stop ik ermee. Nu heb ik er nog veel te veel plezier in. Zometeen gaan we een beetje uitfietsen. Met Mathieu, ja."

 

[Ad Verschoor]

Zdenek Stybar na WK veldrijden: "Afgezien, maar genoten"

Zdenek Stybar wist vooraf al dat vooral de start belangrijk zou zijn, als hij een topprestatie wilde neerzetten op het WK veldrijden. Toch werd de Tsjech opgehouden bij de start, wat resulteerde in een achttiende plek.

foto: Cor Vos

“Eigenlijk maakte ik nog een goede start”, aldus Stybar bij Sporza. “Ik dacht: ik ben goed weg, rond de vijftiende plaats. Dat wil zeggen dat je toch al dertig man bent gepasseerd in de eerste 300 meter. Maar op de brug ging het alsnog fout. Voor mij stonden ze stil, waardoor ik voet aan grond moest zetten en net niet boven geraak. Daar verlies ik direct weer meer dan tien plaatsen.

De rest van de dag ben ik dan vooral met Tim Merlier op pad geweest, maar in de laatste tien minuten maakte ik nog veel fouten, en daar verlies ik dan ook nog een aantal plekjes mee denk ik.”

Desondanks kan hij terugkijken op een mooie dag. “Het WK is altijd speciaal voor mij, ik heb hier heel mooie herinneringen. De afgelopen week kwam alles een beetje terug. Natuurlijk rijd ik hier vandaag niet hetzelfde resultaat als in mijn topjaren en het is jammer dat ik die goede statistieken kwijt ben, maar dit was wel een supergoede training. Wat ik hier vandaag gedaan heb, dat kan je niet nabootsen op training. Ik heb veel afgezien, maar ook genoten.”

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Podia ‘Mistrem České Republiky’ – omnium

Republiek Tsjechië
Vandaag werden de nationale titels op het onderdeel omnium gewonnen door Jarmila Machačová bij de dames en Daniel Babor bij de heren. Bij de heren eindigde een junior op de derde plaats en hij won de titel in zijn categorie.

Heren MČR omnium
1. Daniel Babor 170 pts
2. Jan Kraus 144 pts
3. Nicolas Pietrula 130 pts
4. Pavel Kelemen 111 pts
5. Filip Řeha 104 pts

Dames MČR omnium
1. Jarmila Machačová 186 pts
2. Petra Ševčíková 180 pts
3. Kateřina Kohoutková 152 pts
4. Kristýna Burlová 140 pts
5. Sabina Džerengová 88 pts

Bron: baanwacht.nl

 

[Ad Verschoor]

Zdenek Stybar mist Ronde van Vlaanderen na kleine hartingreep​

De Tsjechische wielrenner Zdenek Stybar doet niet mee aan de Ronde van Vlaanderen. De 35-jarige Stybar heeft in Brussel een kleine hartingreep ondergaan en de koers van zondag komt voor hem te vroeg.

„Ik ben natuurlijk teleurgesteld dat ik zondag ’De Ronde’ mis”, aldus Stybar. "Ik heb de opbouw en opwinding op de televisie bekeken en deze periode, met de E3, Gent-Wevelgem, Vlaanderen en Parijs-Roubaix, is mijn favoriete deel van het seizoen. Ik heb goed getraind en had het gevoel dat ik in de beste vorm sinds tijden stak.”

Na zijn deelname aan Gent-Wevelgem, afgelopen weekend, meldde Stybar zijn ploeg Deceuninck - Quick-Step dat hij zich niet lekker voelde. In een ziekenhuis kwam een hartritmeprobleem aan het licht, dat inmiddels is verholpen.
"Ik heb het geluk gehad dat dit een kleine ingreep is en ik ben dankbaar dat het verholpen is”, zei de Tsjech. „Niet alleen voor de rest van mijn seizoen, maar ook voor mijn algehele gezondheid. Na een enorme check-up is het fijn om te weten dat het niets ernstigers was. Ik neem nu een paar dagen vrij om te ontspannen met mijn zoon en mijn vrouw en kijk ernaar uit om weer te gaan trainen."

Bron: telegraaf.nl

 

[Ad Verschoor]

VOORBESCHOUWING: VREDESKOERS U23 2021

Donderdag 3 juni 2021

Zo was er bijna anderhalf jaar – de Orlen GP van vorig jaar daargelaten – geen enkele UCI Nations Cup U23 en zo zijn er twee binnen een paar dagen tijd. Van woensdag 3 tot en met zaterdag 6 juni staat in Tsjechië de Závod Míru U23 Gran Prix Jeseníky op het programma. Moeilijk lange naam, in België en Nederland kennen we die koers natuurlijk als de Vredeskoers voor beloften.

Andreas Leknessund zegevierde in de Vredeskoers 2019 - foto: Jan Brychta/Zavod Miru U23 2019

Historie
De historie van de Vredeskoers an sich loopt al heel lang terug. Die wedstrijd werd namelijk kort na de Tweede Wereldoorlog in het leven geroepen achter het IJzeren Gordijn. De koers vond steevast plaats in Oost-Duitsland, Polen en – net zoals nu – Tsjechië. Daarbij werden in ieder geval altijd de hoofdsteden aangedaan: Oost-Berlijn, Praag en Warschau. Tijdens de Koude Oorlog was de Vredeskoers ook de tegenhanger van de immens populaire Ronde van Frankrijk. De wedstrijd genoot toen vooral bekendheid als Internationale Friedensfahrt of Course de la Paix. Er zijn in de geschiedenis namelijk tientallen boeken over verschenen.
De eerste twee edities van deze koers werden verreden in 1948, waarbij er eerst van Warschau naar Praag gereden werd en later dat jaar vice versa. August Prosinek uit Joegoslavië won de eerste van de twee, zijn landgenoot Alexander Zoric was in de omgekeerde richting de beste. In de jaren daarna wisten vooral renners uit Denemarken de eindzege voor zichzelf op te strijken. De later tot Zwitser geneutraliseerde Steffen Wesemann is recordhouder. Hij won deze koers tussen 1992 en 2003 liefst vijf keer. Piet Damen (1958) en Marcel Maes (1967) zorgden voor de enige Nederlandse en Belgische eindzege.

Omdat de Vredeskoers zich afspeelde in het Oostblok, zien we op die erelijst vooral veel Duitsers, Tsjechen, Polen en renners uit de voormalige Sovjet-Unie. Enkele bekende namen zijn die van meervoudig winnaar van een Tourrit Jean-Pierre Danguillaume, olympisch kampioenen Sergei Soukhoroutchenkov en Olaf Ludwig (beiden wonnen tweemaal) en Jens Voigt (die won in 1994). Nog een opvallende naam is die van Klaus Ampler, die won in 1963. Diens zoon Uwe won de koers later ook nog vier keer, van 1987 tot en met 1989 en nog een keer in 1998. Ook Ryszard Szurkowski won vier keer in de jaren tussen 1970 en 1975.

De Pool – die op 1 februari van dit jaar overleed en bij de aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten zijn zoon Norbert verloor – werd in 1973 wereldkampioen bij de amateurs, de categorie die we nu kennen als de beloften. Dat laatste feit laat goed zien waarom de erelijst zo ‘gekleurd’ is. In het voormalige Oostblok was profsport niet toegestaan. Vandaar ook dat bijvoorbeeld Ludwig en Peschel op 30-jarige leeftijd nog hun profdebuut maakten. Beiden deden dat in 1990, het jaar na de val van de Berlijnse Muur. De Vredeskoers was daarom jarenlang de belangrijkste afspraak op de kalender voor de niet-wielerprofs.
Pas in 1996 stonden er voor het eerst profteams aan de start. De koers zou daarna nog tien jaar bestaan. In 2004 won wijlen Michele Scarponi het eindklassement. Het jaar erop zou de koers voor het eerst deel uit maken van de UCI Europe Tour. Die editie werd gecanceld, een jaar later stond de Vredeskoers als een UCI 2.HC-koers op de kalender. Giampaolo Cheula won en werd daarmee de laatste winnaar op de erelijst. De koers ging ter ziele. In 2013 keerde ze echter terug op de kalender én bleef het bij haar roots. Er werd een doorstart gemaakt als UCI 2.2U-wedstrijd, een koers uitsluitend voor beloften. Het bleek een succes.

Pogačar wint na een indrukwekkende alles-of-niets-poging solo in de Vredeskoers 2018 – foto: Jan Brychta

Toms Skujiņš zette de revival van de Vredeskoers in de laatste rit naar zijn hand. Jan Hirt en Luka Pibernik mochten mee het podium op. Een jaar later zegevierde Samuel Spokes namens Etixx, toentertijd opleidingsploeg van wat nu Deceuninck-Quick-Step is. Sinds 2015 maakt deze wedstrijd deel uit van de UCI Nations Cup U23, een serie zware wedstrijden voor landenteams. Vanaf dat jaar wonnen alleen nog maar klinkende namen: Gregor Mühlberger, David Gaudu, de betreurde Bjorg Lambrecht, intussen Tour de France-winnaar Tadej Pogačar en Andreas Leknessund. Al deze renners kwamen of komen inmiddels uit in de WorldTour.

Laatste winnaars Vredeskoers U23
2019:

Andreas Leknessund
2018:

Tadej Pogačar
2017:

Bjorg Lambrecht †
2016:

David Gaudu
2015:

Gregor Mühlberger
2014:

Samuel Spokes
2013:

Toms Skujiņš

Vorige editie
Omwille van corona ging de Vredeskoers 2020 niet door. Om ieders geheugen op te frissen, blikken we terug op de editie van 2019. Die begon met een heel korte proloog in Krnov, van twee kilometer. Daarin was de Nederlander Nils Eekhoff de snelste, met een gemiddelde van net geen 55 kilometer per uur. Hij liet destijds enkele klinkende namen achter zich, onder wie de dan regerend wereldkampioen Mikkel Bjerg en João Almeida. In de daaropvolgende etappe werd er in de openingsfase veel aangevallen, tot er uiteindelijk een groep overbleef met louter sterke namen. Zij liepen in rap tempo uit.

In het peloton ging leider Eekhoff onderuit, maar hij kan terugkeren. Het waren vooral Italië en België die de achtervolging voor hun rekening namen, maar van voren zaten te veel hardrijders. Met Stefan Bissegger, Patrick Gamper, Mathias Norsgaard en Jakub Otruba waren vier van de zeven coureurs gepatenteerde hardrijders. Met Marijn van den Berg en Francisco Campos waren er bovendien twee rappe mannen aan boord die gebaat waren om weg te blijven. Dat lukte uiteindelijk, waarna Bissegger de Nederlander en de Portugees verschalkte. Eekhoff won een dikke minuut later de pelotonssprint, maar was wel leider-af.
De tweede rit in lijn was de traditionele aankomst bergop in deze ronde, ter hoogte van het stuwmeer Dlouhé Strané. Daar bleek Ilan Van Wilder de beste benen te hebben van een groepje van vier, dat verder bestond uit Clément Champoussin, Andreas Leknessund en Mauri Vansevenant. Klassementsleider Bissegger kon echter verrassend lang mee en werd in het achtervolgende groepje tiende, op slechts vijftien seconden van Van Wilder. Daardoor kwam alles aan op de listige slotrit. Op een heuvelachtig parcours was de koers daar lastig te controleren, maar één land slaagde daarin. Noorwegen legde het peloton haar wil op.
Het bleek een voorbode op een alles-of-niets-poging van toptalent Leknessund. Hij nam alle risico’s in de afzink, waar Bissegger tevergeefs zijn wiel probeerde te houden. Op het slotklimmetje naar Hotel Prießnitz Spa gaf hij alles en moest Bissegger het hoofd buigen. De jonge Zwitser werd nog wel derde in de daguitslag, maar op het indrukwekkende nummer van Leknessund had hij geen antwoord. Daarmee kreeg de Vredeskoers eenzelfde ontknoping als in 2018, toen Tadej Pogačar met een dito solo Samuele Battistella nog uit de leiderstrui reed.

Parcours
Het parcours van de Vredeskoers ziet er al een aantal jaar nagenoeg hetzelfde uit. Dat zal ook dit seizoen niet anders zijn. Met een proloog, een etappe waarin het kan uitmonden in een sprint met een omvangrijke groep, een aankomst bergop en een heel listige slotetappe door de heuvels rondom Jeseník, is er voor ieders wat wils. De laatste jaren spreekt de erelijst boekdelen. Alleen de grootste talenten kunnen hier met de zegeruikers naar huis.

Donderdag 3 juni, proloog: Jésénik – Jésénik (3,4 km)
Net als de laatste laatste vier edities het geval was, start de Vredeskoers ook in 2021 met een proloog. Dit keer niet in Krnov, maar in Jeseník. Hij is daarom ook iets langer dan de grofweg twee kilometer van de laatste jaargangen. Het parcours van dit jaar is 3,4 kilometer lang en kent daarin acht bochten.
Er zijn twee min of meer technische passages, waar twee bochten kort na elkaar volgen. De snelheid gaat er hier eventjes uit. De explosievere types zijn hier daarom in het voordeel van de powerhouses. Denk voor ritwinst vooral aan Julius Johansen, Filip Maciejuk, Søren Wærenskjold, Lev Gonov en de laatste starter Lars Boven.

Hoogtemeters: 20
Start:

17.00 uur
Finish:

rond 18.00 uur (renners starten om de halve minuut)

Vrijdag 4 juni, etappe 1: Jeseník – Rýmařov (131,4 km)
De tweede etappe is een heuvelachtige rit die start vanuit Jeseník en finisht in Rýmařov, intussen een klassieker in deze wedstrijd. Soms eindigt deze rit in een massasprint, soms blijft een klein groepje net vooruit. De etappe leent zich in ieder geval voor aanvallers. De rit is in totaal 131,4 kilometer lang.
In de eerste 55 kilometer bevinden zich verschillende wat langere klimmetjes, waar aanvallers ongetwijfeld hun geluk willen beproeven. Via twee tussensprints komt het peloton na 107 kilometer voor de eerste keer onder de finishboog door. Na twee lokale rondes (met nog een klimmetje daarin) kennen we de winnaar.

Hoogtemeters: 1.880
Start:

13.30 uur
Finish:

rond 16.45 uur

Zaterdag 5 juni, etappe 2: Bruntál – Dlouhé stráně (134,6 km)
De zaterdag-etappe van deze koers staat altijd rood omcirkeld in de agenda’s van de klassementsrenners. In de finale staat twee keer de Přístřešek Pod horní nádrží op het programma. Na ruim 105 kilometer ronden de eerste renners de top, om via een afzink de klim nog een keer naar boven te rijden.
Alsof dat nog niet genoeg is, stijgt het wegdek daarna zelfs nog verder. De finish ligt namelijk ter hoogte van het stuwmeer Dlouhé stráně. Wie hier als eerste over de streep komt, neemt een serieus voorschot op de eindzege.

Hoogtemeters: 2.774
Start:

12.00 uur
Finish:

rond 15.15 uur

Zondag 6 juni, etappe 3: Jeseník – Jeseník (168,1 kilometer)
De laatste twee edities legden Tadej Pogačar en Andreas Leknessund nergens een basis voor de eindzege, maar werd die juist op de slotdag bewerkstelligd. Beiden deden een alles-of-niets-poging, dat tot een indrukwekkende inspanningen leidde. Ook nu gaat deze rit nog voor verschuivingen zorgen.
Er staan toch 2.516 hoogtemeters op het menu. De koers zal na zo’n zestig kilometer gaan ontvlammen. In de daaropvolgende 100 kilometer liggen acht hellingen. De finish ligt dan weer aan een afdaling, waar je schade kunt goedmaken. Wie hier echter over goede benen beschikt, kan het hele klassement nog naar zijn hand zetten.

Hoogtemeters: 2.516
Start:

11.00 uur
Finish:

rond 15.15 uur

Favorieten
Ondanks de hevige concurrentie van de Giro d’Italia voor beloften (die ook op donderdag 3 juni start), staat er een interessant deelnemersveld aan de start in Tsjechië. Het zijn niet meteen de meest bekende namen, maar dat maakt het juist mooi om de koers met argusogen in de gaten te houden. De Rus Savva Novikov was de absolute topfavoriet voor eindwinst en was aan zijn stand verplicht om hier te winnen. Hij is echter van de definitieve startlijst verwijderd. We zet nu zijn naam op de erelijst van deze prestigieuze koers?

Uno-X-teammanager Jens Haugland kondigde het onlangs al aan in een interview met deze site: Idar Andersen is misschien wel net zo talentvol als Leknessund. De 22-jarige Noor is in ieder geval in vorm. In de openingsrit van de Tour of the Alps was alleen Gianni Moscon hem te sluw af, in de zware Classic des Alpes werd hij negende en afgelopen weekend won hij door een proloogzege en een derde plaats in de heuvelachtige etappe de Tour de la Mirabelle. Prima resultaten die van Andersen de gedoodverfde favoriet maken voor deze editie van de Vredeskoers. Noorwegen heeft in ieder geval de ploeg om te controleren.
Italië heeft ervoor gekozen om een aantal profrenners naar Tsjechië mee te nemen. Die ervaring kan in deze niet al te zwaar bezette Vredeskoers van pas gekomen. De beste klimmer uit hun selectie is Filippo Zana, de 22-jarige renner van Bardiani-CSF-Faizanè. Hij reed vorige week zijn tweede Giro d’Italia uit en zal daardoor kunnen teren op supercompensatie. Eerder dit jaar werd Zana in een vergelijkbaar deelnemersveld tweede in de Istrian Spring Trophy in Kroatië, waar hij ook een heuvelrit won. Twee jaar terug werd hij als belofte nog tiende in de Giro d’Italia U23. Met zijn klimmersbenen zit het dus wel goed.

Ook voor deze koers is het lastig om te bepalen wie we van voren mogen verwachten, omdat het referentiekader zo klein is het laatste anderhalf jaar. Toch zouden we de plank misslaan als we Valentin Paret-Peintre niet meenemen. De derdejaarsbelofte uit Frankrijk is net als zijn oudere broer Aurelien (prof bij AG2R Citroën) een goede klimmer. Vorig jaar won hij in de Pyreneeën een rit met aankomst op Ax-3-Domaines tijdens de Ronde de l’Isard, een van de andere vijf belangrijke klimkoersen voor beloften. Paret-Peintre werd uiteindelijk zesde in het eindklassement. Eerder dit voorjaar werd hij vierde in de Giro del Belvedère.
Duitsland brengt een interessant talent aan de start. Hoewel Florian Lipowitz pas twee jaar koerst, zou hij hier zo maar kunnen winnen. Nadat hij indruk maakte tijdens een aantal Radmarathons in Oostenrijk, besloot Tirol-KTM hem vorig jaar op te nemen in hun team. De 20-jarige Duitser ging tot voor 2020 door het leven als biatleet. Zijn teammanager Thomas Pupp sprak al uit met Lipowitz te hopen op een Primož Roglič-scenario. De Duitser is zijn wielercarrière alvast goed begonnen. Vorig jaar werd hij veertiende in de lastige Giro della Regione Friuli en in april werd hij achttiende tussen de profs in de Tour of the Alpes. Met Jakob Geßner en Michel Heßmann om zich heen, kan Lipowitz controle over de race nemen.
misschien wel de enige keer dat Vojtech Repa dit jaar zijn Tsjechische kampioenstrui mag aandoen. Deze titel behaalde hij vorig jaar, maar in de winter tekende de jongeling een profcontract bij Kern Pharma en zal die ervaring willen uitbuiten ten opzichte van de beloften die hier starten. Repa won vorig jaar nog de Tour of Malopolska. Bij de Tsjechische formatie kunnen ze sowieso bouwen op een sterk team. Zo zouden bijvoorbeeld ook Mathias Vacek of Petr Kelemen voor een korte klassering in het eindklassement kunnen zorgen. Nu is die eer dus waarschijnlijk weggelegd voor de 21-jarige ronderenner Repa.
Waar er her en der dus profs aan de start staan, is Spanje zelfs met een voltallige profselectie naar de Orlen GP en de Vredeskoers getrokken. De beste klimmer in hun gelederen is Raúl García, de 20-jarige renner van Kern Pharma. Hij is tevens de beloftenkampioen op tijdritniveau, waardoor García ook sporadisch een keer in zijn nationale tricot een tijdrit mag afwerken. De Spanjaard werd vorig jaar negentiende in de Ronde de l’Isard. Geen topnotering, maar wel een indicatie dat hij kan klimmen. Met Oier Lazkano en Pelayo Sánchez heeft García voorts een paar sterke mannen om zich heen.
Kazachstan wist hier ooit al eens de slotetappe te winnen met Dinmukhammed Ulysbayev. Ook dit jaar kan het voormalige Oostblok-land een rol spelen. Het brengt namelijk Daniil Pronskiy aan het vertrek. Dat is het jongere broertje van Vadim, die afgelopen maand nog een aantal goede beurten maakte voor Astana-Premier Tech in de Giro d’Italia. Ook Daniil is een goede klimmer, iets wat hij vooral in 2020 liet zien. Pronskiy werd toen derde in het eindklassement van Belgrade Banjaluka, negende in de Tour of Malopolska en twaalfde in de Ronde van Roemenië. Dit jaar is het nog niet veel soeps, maar als hij de benen terugvindt…

Het vat met Belgische klimmers blijft maar nieuwe talenten opleveren. Ook in dit deelnemersveld rijdt er eentje rond die best weleens het mooie weer kan maken: Milan Paulus. In 2019 liet hij bij de junioren enkele kloeke resultaten in bergachtige wedstrijden optekenen. Vanwege corona kreeg hij tot op heden slechts één mogelijkheid om zijn kwaliteiten te etaleren en dat was in de Ronde de l’Isard van vorig jaar. Paulus krijgt nu een nieuwe kans en zal die graag met twee handen aangrijpen. Bij de Belgische ploeg zijn het verder vooral heel jonge beloften die voor een eerste keer aan het grote werk ruiken.
Bij hét wielerland van 2020 – Slovenië – zijn de meeste ogen gericht op Kristijan Hocevar. De 22-jarige renner van Adria Mobil werpt zich de laatste twee seizoenen op tot een gedegen klassementsrenner. Zijn vorm dit jaar is ook erg goed. Zo werd hij zeventiende in de Istrian Spring Trophy, veertiende in Trofeo PIVA, vijfde in de Trofeo San Vendemiano en 24ste in het eindklassement van de Ronde van Hongarije. Hocevar is, met andere woorden, sterk bezig en zou in deze Vredeskoers zijn hoge basisniveau weleens in zijn voordeel kunnen gebruiken. Met Nik Cemazar heeft hij bovendien een ploegmaat bij zich die hem ook lang kan steunen.

In dit deelnemersveld krijgen de Nederlandse de ruimte om te experimenteren, vertelde bondscoach Adriaan Helmantel ons afgelopen week. Daarbij is het vooral uitkijken naar wat Darren van Bekkum kan. De 18-jarige eerstejaarsbelofte heeft volgens ingewijden alles in zich om uit te groeien tot een uitstekende klimmer. De jonge renner fietst pas twee jaar en zal in deze Vredeskoers vooral veel moeten leren. Anderzijds: wat goed is, komt snel. Ook zullen profploegen met argusogen toekijken hoe Stijn Daemen deze rittenkoers verteert. De Nederlandse beloftenkampioen krijgt voor het eerst de kans zich op dit niveau te meten.

Sprinters
Opvallenderwijs staan er heel veel topsprinters uit het U23-circuit aan de start, terwijl er eigenlijk maar één kans is. In die eerste rit in lijn zullen Tobias Lund Andresen (Denemarken), Søren Wærenskjold (Noorwegen), Pavel Bittner (Tsjechië) en Gleb Syritsa (Rusland) een fel duel met elkaar uitvechten.
Spurters van de tweede lijn die daarvan willen profiteren, zijn Miguel Salgueiro (Portugal), Paul Lapeira (Frankrijk), Alex Vogel (Zwitserland), Lucas Kubis (Slowakije), Ivan Smirnov (Rusland), Raït Ärm (Estland) en Lorenzo Balestra (Italië).

Weer en TV
Het peloton in Tsjechië heeft prima koersweer voor de boeg. Het kwik daalt de komende dagen niet onder de 21 graden Celsius en er staat een zacht briesje. Er is volop ruimte voor de zon op donderdag en vrijdag. Zaterdag en zondag gaat dat gepaard met her en der een spatje regen. De koers is niet live te volgen op tv, maar WielerFlits verzorgt wel een Volg Hier waarin je het koersverloop kunt bespreken.

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Einduitslag Vredeskoers 2021​

1 Filippo Zana, ITA in 10h 42m 20.00s, die als een favoriet werd gezien in de voorbeschouwing van deze koers vanwege zijn klimmerskwaliteiten
2 Kristjan Hočevar, SLO op 01m 10.00s
3 Toon Clynhens, BEL
4 Arthur Kluckers, LUX
5 Jonathan Bögli, SUI

De eerste Tsjech is te vinden op plaats 6: Mathias Vacek, die een totale achterstand heeft opgelopen van 1.48 minuten
De Nederlanders speelden in deze koers geen rol van betekenis.

 

[Ad Verschoor]

STYBAR BLIJFT BIJ DECEUNINCK-QUICK-STEP: “IK HOOP ER MIJN CARRIÈRE OOK AF TE SLUITEN”​

Teambaas Patrick Lefevere liet begin oktober in zijn wekelijkse column voor Het Nieuwsblad al weten dat Zdeněk Štybar ook volgend jaar zal uitkomen voor Deceuninck-Quick-Step, maar nu heeft de Tsjech ook zelf gereageerd. Štybar is vanzelfsprekend erg blij met zijn contractverlenging. “Ik ben de ploeg zo ontzettend dankbaar, ook gezien de situatie waar ik in verkeerde.”

De ervaren Štybar, die in december zijn 36ste verjaardag viert, kende een seizoen met ups en downs. De klassiekerspecialist leek na goede prestaties in de E3 Saxo Bank Classic en Gent-Wevelgem klaar voor de Ronde van Vlaanderen, maar bij een controle kwam een hartritmestoornis aan het licht. Na een geslaagde ablatie kreeg hij weer toestemming om te fietsen, maar het had allemaal behoorlijk veel impact op Štybar.

“Dit jaar kwam ik sterk terug na mijn knieproblemen in 2020, maar kreeg ik last van hartproblemen. Ik moest echt weer vanaf nul beginnen. Ik mocht na verloop van tijd weer koersen, maar kwam vervolgens ten val in Dwars door het Hageland. Het was lastig om weer terug te komen. In de Vuelta kon ik gelukkig de benodigde stappen zetten richting het WK wielrennen.” Op het WK eindigde Štybar vervolgens keurig als zevende.

Ambitieus
De voormalig winnaar van onder meer Omloop Het Nieuwsblad en de E3 BinckBank Classic hoopt nu een goede winter te draaien om zo met een schone lei te beginnen aan het nieuwe seizoen. Štybar barst, ondanks zijn leeftijd en de interne concurrentie binnen Deceuninck-Quick-Step, nog altijd van de ambitie. “Natuurlijk richt ik me volgend jaar weer op de voorjaarsklassiekers. Ik hoop ook weer aan de start te staan van de Tour de France.”

Štybar staat dus te trappelen om aan het nieuwe seizoen te beginnen en is ook nog niet van plan om te stoppen. “Ik heb nog geen datum in mijn hoofd. Het schiet af en toe wel eens door je hoofd om te stoppen, maar dat is op andere momenten weer niet het geval. Ik zal sowieso altijd blijven fietsen. Als ik niet op mijn fiets zit, mis ik het. Er komt wel een keer een moment waarop ik voel dat het genoeg is geweest, maar dat is nu nog niet het geval.”

Bron: wielerflits.nl

 

[Ad Verschoor]

Nederlanders winnen wereldbeker veldrijden in Tabor

In het Tsjechische Tabor heeft Lars van der Haar de zesde wereldbeker van het seizoen gewonnen. De Nederlander die vorige week Europees kampioen werd won voor de Belgen Eli Iserbyt en Quinten Hermans. Bij de vrouwen pakte Lucinda Brand de winst. De wereldkampioene won voor Puck Pieterse en Annemarie Worst.

Lars van de Haar heeft een week na het veroveren van de Europese titel ook de wereldbeker in Tabor gewonnen. De kleine Nederlander hield zich gedurende de race steeds goed van voren, en in de voorlaatste ronde nam Van der Haar resoluut de leiding en zou die niet meer afstaan. Alleen wereldbekerleider Eli Iserbyt kon lange tijd nog de Nederlander volgen, maar moest er in de slotronde ook vanaf en pakte zijn eerste wereldbekerzege van het seizoen.

Bij de vrouwen leek lang Puck Pieterse de beste. De pas 19-jarige Nederlandse maakte vooral verschil op de balkjes waar ze als enige sprong. Ook in de vierde van de zes rondes maakte ze het verschil op de balken en sloeg een gat van acht seconden. Pieterse kon echter haar voorsprong niet vasthouden en bij het ingaan van de slotronde was het weer samen.

In de slotronde nam Lucinda Brand de leiding. De wereldkampioene, die vorige week ook de Europese titel wist te winnen, sloeg een klein gaatje en niemand zou meer op het wiel van Brand komen, mede door een matige passage van Pieterse aan de balkjes. Brand won met een handvol seconden voorsprong op Pieterse, die de sprint voor plaats twee won. Annemarie Worst maakte het podium vol.

Bron: fok.nl

 

[Ad Verschoor]

Tsjech Jan Hirt wint Ronde van Oman

Fernando Gaviria heeft dinsdag de slotetappe in de Ronde van Oman gewonnen. De Tsjech Jan Hirt schreef het eindklassement van de rittenkoers op zijn naam.

De slotetappe van over 126 kilometer kende twee klimmetjes, maar de laatste 25 kilometer was geheel vlak. Een grote groep renners ging om de dagzege sprinten.
De ploeggenoten van Mark Cavendish trokken de sprint aan, maar de Brit van Quick-Step Alpha Vinyl die maandag nog flink te val kwam, moest genoegen nemen met de zevende plaats.

Gaviria wist Cavendish in de openingsetappe ook al te kloppen en was dinsdag andermaal de snelste. De Colombiaan bezorgde zijn ploeg UAE Emirates de vierde zege van het seizoen.

Hirt sloeg maandag een dubbelslag door de vijfde etappe te winnen en de leiderstrui over te nemen van Fausto Masnada. De Italiaan plaatste in de slotrit nog een aanval, maar wist het peloton niet voor te blijven.

Het is voor de 31-jarige Hirt van Intermarché-Wanty-Gobert de tweede gewonnen etappekoers in zijn carrière. In 2016 schreef hij de Ronde van Oostenrijk op zijn naam.

Bron: nu.nl

 

[Ad Verschoor]

De Belg Lennert Van Eetvelt wint Vredeskoers in Tsjechie​

​

In Tsjechië heeft onze landgenoot Lennert Van Eetvelt bij de beloften de gerenommeerde Vredeskoers op zijn erelijst gezet. De 20-jarige Belg wordt volgend seizoen prof bij Lotto-Soudal.​

Tadej Pogacar, David Gaudu en wijlen Bjorg Lambrecht. Allemaal stonden ze als belofte op het hoogste schavotje van de Vredeskoers.

Vandaag schaarde Lennert Van Eetvelt zich bij dat elitegroepje. Onze landgenoot legde gisteren zijn fundamenten voor de eindzege met een triomf op een aankomst bergop.

Van Eetvelt eindigde dit seizoen ook al 2e in Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en de Ardeense Pijl. Vorig jaar was hij de man die de rode loper uitrolde voor Thibau Nys op het EK.

Adelbrieven waardoor Van Eetvelt volgend jaar aan de slag gaat bij het profteam van Lotto-Soudal. De 20-jarige belofte rijdt momenteel nog voor de opleidingsploeg van de Belgische formatie.

Bron: sporza.be

 

[Ad Verschoor]

Herregodts wint openingsrit Ronde van Tsjechië​

Rune Herregodts (24) heeft donderdag de openingsrit in de Ronde van Tsjechië gewonnen. De Belg van Sport Vlaanderen-Baloise was na een lange vlucht sneller dan Johan Meens, ook een Belg. Herregodts, die eerder dit jaar al eens won in de Ruta del Sol, is ook de eerste leider.



© Photo News Bron: hln.be

 

[PuNkEnStEiN]

Wielrenner Stybar moet weg bij Quick-Step en zoekt nieuwe ploeg​

Wielrenner Zdenek Stybar is op zoek naar een nieuwe ploeg. De 36-jarige Tsjech moet aan het einde van het jaar vertrekken bij Quick-Step Alpha Vinyl.

Stybar eindigde zondag als tweede in de Ronde van Leuven. Hij haalde dit jaar nog niet eerder de top 10 in een wedstrijd. De Tsjech rijdt sinds 2011 voor de Belgische formatie van manager Patrick Lefevere.

"Ik heb te horen gekregen dat ik niet mag bijtekenen", zegt Stybar in de Belgische krant Het Nieuwsblad. "Maar ik wil nog wel blijven koersen. Ik weet niet of er interesse is gezien mijn leeftijd en gezondheidsproblemen", aldus de Tsjech, die vorig jaar met hartklachten kampte.

Stybar won drie jaar geleden Omloop Het Nieuwsblad en de E3 Classic. Hij schreef in 2015 Strade Bianche op zijn naam. Stybar wil zich in de winter ook weer laten zien als veldrijder.

Bron: ANP

 

[Ad Verschoor]

MATHIAS VACEK (20) TEKENT CONTRACT TOT EIND 2025 BIJ TREK-SEGAFREDO​

foto: Cor Vos

Trek-Segafredo heeft zich versterkt met Mathias Vacek. De 20-jarige Tsjech, die begint dit jaar nog een rit in de UAE Tour won voor Gazprom-RusVelo, heeft een contract getekend voor drie jaar bij de Amerikaanse ploeg. De komende maanden komt hij als stagiair al in actie voor Trek-Segafredo.

“Ik kan echt niet wachten om een rugnummer op mijn shirt van Trek-Segafredo te spelden en te laten zien wat ik kan. Ik kijk er naar uit om een geweldige tijd te hebben tijdens dit nieuwe avontuur”, zegt Vacek in een reactie. Eerder dit seizoen kwam de Tsjech, zoals gezegd, uit voor Gazprom-RusVelo en won hij als tweedejaars prof prompt een etappe in de UAE Tour. Later werd Gazprom-RusVelo, naar aanleiding van de Russische inval in Oekraïne, geschorst en zat Vacek zonder ploeg.

“Voor mij was Gazprom een kans om te groeien en me klaar te maken voor de grote sprong. Ik begon het seizoen geweldig, met mijn eerste profzege in de UAE Tour, maar hierna kwam er een heel moeilijke periode toen het team stopte met koersen. Ik wilde deze periode in de best mogelijke vorm doorkomen, dus ik bleef hard werken. Ik kreeg wat kansen bij het nationale team, zoals in de de Vredeskoers, waar ik het goed deed (Vacek won er de proloog en werd derde in het eindklassement, red.).”

“Ik heb ook het nationale tijdritkampioenschap voor beloften gewonnen en ik eindigde als tweede in de wegrit tijdens het EK u23. Het was zeker niet gemakkelijk, ik had echt meer gewild, maar in ieder geval heb ik van elke koers het beste gemaakt. De wil en kracht om te winnen, zijn nooit verdwenen”, aldus Vacek.

Nu begint hij aan een nieuw hoofdstuk, bij Trek-Segafredo. “De nabijheid en steun van Trek-Segafredo is cruciaal voor me geweest in de afgelopen maanden. Ik heb veel contact gehouden met Markel Irizar (de talentenscout bij Trek-Segafredo, red.), en ik wil ook de mechaniekers bedanken, die een Trek Emonda en een Trek Speed Concept perfect voor me klaarmaakten. De aandacht van het team was een grote boost om me gemotiveerd te houden. Het zal snel mijn beurt zijn om dat terug te betalen.”

Bron: wielerflits.nl