We zijn net terug van 2 1/2 week Mala Skala. Omdat ik met een kapotte knie zat, mocht ik niet veel lopen. Dat was wel jammer, maar met water voor de tent vermaken man en zoon zich wel.
We zijn dus veel op de camping geweest, maar toch genoeg gedaan. Mijn lief (Peter) is een visser, dus ieder jaar gaan we op zoek naar de juiste papieren om te vissen. De gewone vispas is geen probleem, maar de gebiedsvergunning is een ander verhaal.
Op de camping hing in 3 talen waar je deze vergunning kon kopen. Erg handig dat ze erbij vermeld hadden dat de eigenaar van de viswinkel alleen Tsjechisch sprak. Peter dacht slim te zijn en dus naar Turnov te rijden, hij moest ook zijn gewone pas nog kopen. Helaas was het al 16.45 uur eer hij bij de juiste persoon was en na het maken van de pas, kon er niet meer afgerekend worden. Hij moest de volgende dag terugkomen, de pas werd in een boek gestopt en Peter werd naar buiten begeleid. De volgende dag was de juiste persoon niet aanwezig en niemand snapte wat Peter wilde. Dus Peter pakte het boek van de plank en haalde daar zijn pas uit. Gelukkig kreeg hij die toen wel mee (na betaling natuurlijk). Ze wisten ook te vertellen waar je heel eenvoudig de gebiedsvergunning kon krijgen, dus in de auto daarheen. Dat was aan de andere kant van Turnov, dus de twijfels sloegen bij ons toe. Inderdaad: die vergunning was alleen voor de meren en Peet wilde de vergunning voor de rivier bij de camping en dat hadden ze niet.
Peter heeft op de camping gevraagd of ze naar Zelesny Brod konden bellen om uit te leggen wat Peter wilde en dat gebeurde. Dus Peet die kant op, maar niemand snapte hem. Zelfs toen Peter een oude gebiedsvergunning (van een andere streek) liet zien, wisten ze niet wat hij wilde. Redelijk verhit kwam hij op de camping terug (het was tenslotte ruim 30 graden
) Na een koude Cambrinus besloot hij toch te gaan vissen. Dan gokte hij er maar op niet gecontroleerd te worden. Hij had zijn best gedaan.
Na veel beek- en regenboogforellen en enkele kopvoorns gevangen te hebben, kwam de dag dat hij met trillende benen bij de tent terugkwam. Hij was gecontroleerd. Peter haalde de hele papierwinkel van 4 jaar vissen in Tsjechië tevoorschijn en liet eerst zijn pas zien. Dat was goed, nu nog die gebiedsvergunning. Peet haalde diep adem om uit te leggen dat hij die dus niet had, toen de man een greep deed in zijn papieren en de vergunning van vorig jaar te pakken had. Hij keek hem in en schudde zijn hoofd. Peet kreeg het wederom warm (het was nog steeds ronde de 30 graden). De controleur wees naar de lijst en pakte zijn pen, vervolgens vulde hij de datum netjes onder de oude datum in en het nummer van de rivier. "so dobre" vertelde hij Peter en met een "na stradanou" nam hij afscheid.
Wat bleek, vorig jaar had Peet de laatste datum op 16/7 ingevuld en nu werd hij de 20e gecontroleerd. De man heeft helemaal niet op het jaartal en gebied gelet! PFFFF. Peter wilde nog in Zelsny Brod bij de brug gaan vissen, maar na dit avontuur heeft hij dat maar niet gedaan. Het kostte een pivo extra om weer tot rust te komen.
De rest komt later!
We zijn dus veel op de camping geweest, maar toch genoeg gedaan. Mijn lief (Peter) is een visser, dus ieder jaar gaan we op zoek naar de juiste papieren om te vissen. De gewone vispas is geen probleem, maar de gebiedsvergunning is een ander verhaal.
Op de camping hing in 3 talen waar je deze vergunning kon kopen. Erg handig dat ze erbij vermeld hadden dat de eigenaar van de viswinkel alleen Tsjechisch sprak. Peter dacht slim te zijn en dus naar Turnov te rijden, hij moest ook zijn gewone pas nog kopen. Helaas was het al 16.45 uur eer hij bij de juiste persoon was en na het maken van de pas, kon er niet meer afgerekend worden. Hij moest de volgende dag terugkomen, de pas werd in een boek gestopt en Peter werd naar buiten begeleid. De volgende dag was de juiste persoon niet aanwezig en niemand snapte wat Peter wilde. Dus Peter pakte het boek van de plank en haalde daar zijn pas uit. Gelukkig kreeg hij die toen wel mee (na betaling natuurlijk). Ze wisten ook te vertellen waar je heel eenvoudig de gebiedsvergunning kon krijgen, dus in de auto daarheen. Dat was aan de andere kant van Turnov, dus de twijfels sloegen bij ons toe. Inderdaad: die vergunning was alleen voor de meren en Peet wilde de vergunning voor de rivier bij de camping en dat hadden ze niet.
Peter heeft op de camping gevraagd of ze naar Zelesny Brod konden bellen om uit te leggen wat Peter wilde en dat gebeurde. Dus Peet die kant op, maar niemand snapte hem. Zelfs toen Peter een oude gebiedsvergunning (van een andere streek) liet zien, wisten ze niet wat hij wilde. Redelijk verhit kwam hij op de camping terug (het was tenslotte ruim 30 graden
) Na een koude Cambrinus besloot hij toch te gaan vissen. Dan gokte hij er maar op niet gecontroleerd te worden. Hij had zijn best gedaan. Na veel beek- en regenboogforellen en enkele kopvoorns gevangen te hebben, kwam de dag dat hij met trillende benen bij de tent terugkwam. Hij was gecontroleerd. Peter haalde de hele papierwinkel van 4 jaar vissen in Tsjechië tevoorschijn en liet eerst zijn pas zien. Dat was goed, nu nog die gebiedsvergunning. Peet haalde diep adem om uit te leggen dat hij die dus niet had, toen de man een greep deed in zijn papieren en de vergunning van vorig jaar te pakken had. Hij keek hem in en schudde zijn hoofd. Peet kreeg het wederom warm (het was nog steeds ronde de 30 graden). De controleur wees naar de lijst en pakte zijn pen, vervolgens vulde hij de datum netjes onder de oude datum in en het nummer van de rivier. "so dobre" vertelde hij Peter en met een "na stradanou" nam hij afscheid.
Wat bleek, vorig jaar had Peet de laatste datum op 16/7 ingevuld en nu werd hij de 20e gecontroleerd. De man heeft helemaal niet op het jaartal en gebied gelet! PFFFF. Peter wilde nog in Zelsny Brod bij de brug gaan vissen, maar na dit avontuur heeft hij dat maar niet gedaan. Het kostte een pivo extra om weer tot rust te komen.
De rest komt later!
