Vakantie Zuid-Moravië augustus 2013

[Franky]

Donderdag 8 augustus 2013

Zoals bijna alle ochtenden hier zijn wij weer vroeg wakker. Is het niet de vlakbij gelegen kerk hier die ons uit bed beiert dan is het wel de zon die ons uit bed brandt.

Terwijl de kinderen elkaar vermaken zitten wij lekker in de tuin te lezen. Zelf duik ik weer eens het boek van Frans Stoks in, afgewisseld met een paar bladzijden uit het boek van Lisa. Wat valt er toch veel te ontdekken over Tsjechië! En wat is het land door de jaren heen niet geplaagd door oorlogen en overheersingen. Dit beseffend is het best bijzonder dat de gemiddelde Tsjech zo vriendelijk uit de hoek komt.

Dat vriendelijke en behulpzame karakter ondervinden wij aan den lijve in Trebic. Bij het parkeren gesticuleert een “oude baas” naar ons met een hoop gebaar. Hoewel wij hem uiteraard niet kunnen verstaan komen wij er toch (op tijd!) achter dat de beste man ons wil waarschuwen voor de hoge stoep. Vanuit de auto is deze niet goed te zien. Wij bedanken hem dan ook hartelijk voor het redden van de voorspoiler!



Eenmaal geparkeerd maken wij een rondje in Trebic en het stadje doet ons denken aan Pisek van vorig jaar. Maar het wordt een heel kort rondje want het is warm, nog steeds.



Wij ploffen neer bij een soort biker cafe en worden heel vriendelijk bediend door een dame met enkel haar boven op haar hoofd. Intussen druppelen er steeds meer sujets binnen en is het gehalte aan getatoeërden dankzij onze inbreng gedaald naar 96%. Hoewel op ons gemak hebben wij toch niet het idee dat wij hier ons avondeten moeten nuttigen.
Wij gaan dan ook terug richting onze auto en vinden daar een gezellig restaurant wat ons al eerder was opgevallen. Het schild aan de gevel rept over klassiek Tsjechisch eten. Nou, daar zijn wij wel voor in.



Het eten dat wij voorgeschoteld krijgen komt dan ook aardig in de buurt van wat wij inmiddels als typisch Tsjechisch beschouwen.



De ambiance krijgt een extra flair dankzij iets wat aan een crimescene doet denken.



Wij hebben geen idee hoe dit in te moeten schatten. Het eten smaakt er overigens nog steeds niet minder om.



Hierna gaat de rit naar huis met een temperatuur van gemiddeld 33 graden. Jeetje wat is het warm in Tsjechië dit jaar en wat een geluk hebben wij met een zwembad dat dankzij de overkapping ook later op de avond nog een aangename temperatuur heeft. Hoe geschikt de woning vanaf zaterdag in Slapanov ook is, dit geweldige zwembad gaan wij echt missen

 

[Franky]

Vrijdag 9 augustus 2013

Het is vandaag alweer de een na laatste dag in Breznik. Dus maken wij van de gelegenheid gebruik een bezoekje te brengen aan Western Park Boskovic.

De verwachtingen, zeker die van mij, zijn hoog gespannen. Immers de afgelopen vakanties in Tsjechië had ik mijn zinnen al gezet op een bezoekje. Maar de afstand was toen te groot en nu slechts 5 kwartier rijden. Althans via de tom dan. In werkelijkheid duurt de rit over wegen zoals het Reuzengebergte die ook kent een stuk langer. Via het plaatsje Boskovic, dat nog best groot is, bereiken wij het park.

Na de auto voor het riante bedrag van 50 kronen achter hebben gelaten gaat het richting het park. Onderweg krijgen wij nog een korte toelichting in het Engels van 1 van de medewerksters en vol verwachting gaan wij eerst maar naar de bank. Want in het park bestaat maar 1 munt, de Boskovice Dollar. So far so good, maar hierna is het snel over met de euforie.

Toegegeven de entourage is aardig gevonden en doet een beetje denken aan de set van een spaghetti western.



Maar voor de rest zien wij geen aankondiging van een programma en hebben ook niet het idee dat dat er is. Het is dat het personeel/figuranten(?) is gehuld in toepasselijke kledij, anders zouden ze niet eens opvallen. Wellicht dat wij Hollanders te verwend zijn met al onze pretparken of misschien in het weekend hadden moeten komen, wij vinden het gewoon allemaal 10 keer niks. Na 1,5 uur besluiten wij dan ook weer af te taaien

Op de weg terug vinden wij op een kwartier rijden van ons huis een aan de weg gelegen restaurant. Wij kunnen daar heerlijk buiten eten en in tegenstelling tot gisteren is de temperatuur heel aangenaam.



Dat zien wij ook in de auto terug, zeker 10 graden lager als toen wij begin van de middag vertrokken. Tot slot nog een duik in het warme zwembad, filmpje met de kids en daarna nog even tijd voor onszelf

 

[Franky]

Zaterdag 10 augustus 2013

Evaluatie week in Breznik

Hoewel dus niet de bedoeling brengen wij onze derde Tsjechië-vakantie dus in 2 opeenvolgende huizen door. Hoewel het meeste al is gezegd over het huis in Breznik hieronder zo nog een foto impressie.

Maar eerst nog even dit. Voor wie op zoek is naar een redelijk betaalbaar maar toch compleet onderkomen is dit huis perfect! Los van de al eerder beschreven ongemakken zijn wij aangenaam verrast door het huis, maar ook eigenaar. In tegenstelling tot de (inmiddels van de site verwijderde (?)) foto’s van het huis is de inrichting wel degelijk modern te noemen. Het huis is zelf namelijk in 1988 gebouwd en zo oud leken de oorspronkelijke foto’s ook wel.

Misleidend vind ik de indruk dat het huis vrijstaand zou zijn. Dat is niet zo, het maakt deel uit van een soort hofje. Is niet erg, tenzij je heel erg op privacy gesteld bent. Maar genoeg over dit huis en tot slot nog wat foto’s. Het vervolg van het verslag gaat verder in het volgende huis in Slapanov.

 

[Ad Verschoor]

Franky, vandaag terug van, onze jaarlijkse 4 weken, vakantie in Dwingeloo. Wifi was er zeer slecht of soms kon ik in het geheel internet niet op. Maar goed, het was toch weer fantastisch en deze keer vooral ook door het mooie weer. Reacties van mij op je verslag zijn niet overgekomen, maar ik heb het wel kunnen lezen en ik geniet van je wijze waarop je ons vertelt over jullie belevenissen. Ik vind het prachtig. Veel plezier wens ik jullie nog in Slaponov en hoop je weer dagelijks te kunnen volgen. In het gebied is in ieder geval veel te zien. Geniet ervan met je gezin met volle teugen

 

[Franky]

Dank voor je aardige woorden Ad. Ik heb er zelf ook wel schik in zo iedere dag te memoreren. Ik hoop wel dat, nu het niet meer zo extreem warm is, wij iets meer gaan/kunnen ondernemen de komende week.

 

[Franky]

De laatste nacht in Breznik is zowaar 1 van de koelste, maar wat hebben wij het hier warm gehad zeg! Eén dag steeg het kwik bijna tot 40 graden. Maar vanmorgen is het koel en zelfs van zwemmen komt zowaar niets meer. Alsof wij helemaal naar huis gaan wordt er gepakt.

Na het opnemen van de meterstanden door de eigenaar krijgen wij nog een presentje van hem mee. Ook hij is er duidelijk mee an lijkt het dat zijn huis ons niet heeft gebracht wat wij ervan verwachtten. Overigens maken wij hem duidelijk dat hem niets te verwijten valt.

Hierna gaat het richting Slapanov, via de hobbeldebobbelsnelweg nog geen uurtje rijden. De exacte GPS coordinaten hebben wij niet ontvangen van Novasol, maar wel een duidelijke route beschrijving. Daarnaast weten we dat we moeten uitzien naar een groen huis.



Volgens afspraak zijn de beheerder en zijn vrouw ter plaatse. Tussen het doornemen van de formaliteiten wordt ons d.m.v. Google vertalen meegedeeld dat wij hen kunnen benaderen voor leuke uitstapjes. Een ritje met de Harley Davidson wordt genoemd, maar ook vissen. Leuk idee en wie weet.

Onze voorraad is in Breznik zoveel mogelijk opgemaakt dus gaan wij er op uit voor wat boodschapjes. Wij doen dat bij de Lidl in Jihlava en rijden hierna even door naar het centrum. Het ziet er uit als een mooi en oud stadje met een groot plein. Daar gaan we 1 van de komende dagen vast nog eens een bezoekje aan brengen.

Op de weg terug staan wij enige tijd te wachten voor wegwerkzaamheden. Een Tsjechische jongeman maakt daar dankbaar gebruik van door bij alle auto’s iets af te geven. Wij denken nog even van “goh wat aardig” maar weten gelijk wel beter. Het kleinood is een post-it houder met magneet met een begeleidend briefje in het Tsjechisch.



Het enige wat wij kunnen ontcijferen is dat de "eigenaar" 40 kronen van ons verwacht. Ons verontschuldigend dat wij zijn briefje niet begrijpen betalen wij hem. Wanneer wij bij thuiskomst het briefje door Google vertalen halen luidt de boodschap in het kort: “Ik ben doofstom maar geen bedelaar. Wanneer u dit artikel van mij koopt helpt u mij in mijn levensonderhoud”. Geen idee of dit echt zo is, maar kwaad hebben wij hem er vast niet mee gedaan, toch.
Ik maak nog even kennis met onze buurman, die een beetje Engels spreekt. Ik krijg meteen een pot honing van hem en al pratend laat hij zijn bijenkorven zien die iets verderop, in het verlengde van onze tuin staan. Bij vertrek nodigt hij ons vooral uit hem om hulp/bijstand te vragen mocht dit zo uitkomen. Enorm vriendelijke man weer. Zowel wij als de kinderen gaan bij tijds naar bed. Na al die warmte kunnen we allemaal wel wat slaap gebruiken.

 

[rianne t]

Op de weg terug staan wij enige tijd te wachten voor wegwerkzaamheden. Een Tsjechische jongeman maakt daar dankbaar gebruik van door bij alle auto’s iets af te geven. ..... Het kleinood is een post-it houder met magneet met een begeleidend briefje in het Tsjechisch. ..... Het enige wat wij kunnen ontcijferen is dat de "eigenaar" 40 kronen van ons verwacht. Ons verontschuldigend dat wij zijn briefje niet begrijpen betalen wij hem.

Wat grappig! Exact dat memohoudertje stond onze dochter op haar laatste dag in Hostinne mee in haar handen. Er stond een prijsje op van ik meen 25 kroon. Dus heel erg bekocht ben je niet

 

[Franky]

Ach, heeft die man een goeie dag. Ik zag hem trouwens vandaag weer staan. Wel inventief overigens om zo op file's te ageren. Ik kan mij dat nog wel herinneren van mijn vakanties als kind. In Turkije bijvoorbeeld stonden kinderen bij het stoplicht en voor je het wist was de voorruit gewassen, of je dat nu wilde of niet

 

[rianne t]

Afgelopen week in Berlijn stonden hele hordes opdringerige zigeuners bij verkeerslichten. Als je gebaarde dat je niet gediend was van het feit dat ze een hartje op je voorruit tekende met zeepsop kreeg je een ram op je motorkap met de wisser! Mijn dochtertje was best bang toen er 4 Esmeralda's om de auto heen stonden te krijsen...

 

[Franky]

Tja, zulk soort situaties had je in de jaren 70 nog niet. En wat van de week betreft, die man opereerde alleen. Maar niet leuk om mee te maken Rianne, dat lijkt me duidelijk

 

[Franky]

Zondag 11 augustus 2013

Na onze eerste nacht in Slapanov worden wij om 8 uur wakker. Heerlijk, niet wakker geworden door kerkklokken :wow:

Tijdens het ontbijt bepalen wij het programma voor vandaag en wij besluiten naar de dierentuin van Jihlava te gaan. Naar verluidt behoort deze tot 1 van de mooiste van Tsjechië, dus dat belooft wat. Op weg daarheen zien wij de verkoper van gisteren weer bezig, maar wij gaan de andere kant op.

Na een kleine detour (schuld van de Tom weer) komen wij aan de bij de dierentuin van Jihlava. Tja, laat ik voorop stellen dat ikzelf helemaal niet veel met dierentuinen heb.



Dat ik mij uitstekend vermaakt heb daar, ook door het plezier van de rest van het gezin, zegt dan wel wat. Ook verrassend rolstoeltoegankelijk voor een dierentuin moet ik zeggen.

Bekijk bijlage 28177

En weer waren wij de enige niet-Tsjechen leek het. Maak je wel grappige dingen mee. Zo hadden wij patat besteld en ik stond keurig op mijn beurt te wachten. Hoor ik toch op een gegeven moment een enorm gebrul in het Tsjechisch. Bleek dat onze bestelling te zijn

Moe en voldaan besluiten wij iets te gaan eten in Jihlava. Volgens de Tom moet er rond 1 van de pleinen (of is het er toch 1, er staat namelijk zo’n afzichtelijk gebouw in het midden) wel wat te vinden zijn. Die zijn er wel maar niet wat wij zoeken en anders niet rolstoeltoegankelijk. Dan valt ons oog op een achteraf restaurantje waar al wat Tsjechen zitten te pimpelen. Maar eten kun je er ook wordt mij verteld. En inderdaad, wij hebben daar best aardig gegeten.



Eenmaal thuis zien wij wat bierflesjes op de veranda staan, vast van onze beheerder schat ik in. Uit beleefdheid sms ik met behulp van Google een bedankje. Had ik beter niet kunnen doen blijkt, want geen 5 minuten later komen ze (beheerder en aanhang) langs.

Of er iets aan de hand is, wil men weten, want ze hadden een sms ontvangen. Kennelijk was de Google-vertaling niet duidelijk. Via de laptop communiceren wij met elkaar en wij vallen van de ene verbazing in de andere.
Zo hartelijk als men hier is voelt het voor ons bijna verdacht aan. Wij krijgen van alles aangeboden, bier, (zelf gemaakte) Slivovic, fruit…..Wil men iets van ons? Ik geef toe, dit klinkt vast heel slecht, maar altruïsme zijn wij nu eenmaal niet meer gewend in de Nederlandse samenleving. En zo snel als ze kwamen zijn ze ook weer weg. Oh ja, morgen gaan wij worst eten, krijgen wij te horen.

 

[kuurgast]

Zo hartelijk als men hier is voelt het voor ons bijna verdacht aan.

GASTVRIJHEID noemt men dat en is in NL steeds verder te zoeken.
Wat fijn om te lezen dat de vakantie een goede wending gekregen heeft.

 

[Franky]

Maandag 12 augustus 2013

Vandaag is de tweede dag dat wij wakker worden in het huis in Slapanov en wij besluiten het vandaag rustig aan te doen. Na al het “gedoe” met het ongeschikte huis in Breznik komen wij een beetje tot rust. Dat geldt trouwens ook voor de kinderen die weer een beetje uitslapen.



Echt tot plannen maken komt het niet vandaag en net op het moment dat het een hangdag lijkt te worden gaan wij er toch even op uit. Wij gaan naar de Tesco in Jihlava en kopen daar wat leuke dingetjes voor thuis, zoals voor onze poes voor wie het de eerste keer alleen thuis is. Maar ook een goedkope bbq. In tegenstelling tot Breznik staat hier slechts een soort gourmetstel. Is niet het zelfde, vind ik.



Eenmaal thuis heb ik de bbq net aan als de bel gaat. Komt Milan, de beheerder, met een kruiwagen hout langs. Had ‘ie toch beloofd!. Het blijkt dus anders te zijn dan ik gisteren zei. Hij zorgt voor het vuur, althans dat wij vuur kunnen maken.

In de tussentijd was ik mijn vrouw even kwijt. Was met Milan mee. Ze had zelf overigens ook geen idee waarom. Milan wenkte haar en voor ze wist zat ze naast hem in de auto. Eerst ging het door het dorp, daarna richting het bos. En dit allemaal met een bloedgang. Achteraf had ze wel zo iets van, nou…..als hij echt kwaad had gewild. Zijn wij nou van die achterdochtige typjes vraag ik mij dan af…


Met hulp van onze dochter, die dit pas nog op tv heeft gezien is het ons zowaar gelukt een heus vuur te maken. Geweldig! Allen raken wij enorm gefascineerd door de aanblik van zo’n vuur. Ook leuk zo’n onverwachte wending van de avond. We realiseren ons dat wij toch maar enorm geboft hebben met dit huis en de beheerders

 

[Franky]

Dinsdag 13 augustus 2013

Ook vandaag worden wij rond een schappelijke tijd wakker, 8.00 uur. Geen planners die wij zijn, althans wat vakanties betreft, buigen wij ons rond het ontbijt om de vraag: wat zullen wij vandaag eens gaan doen?
Met in de ene hand de kaart van de omgeving en de andere het boek van Frans Stoks wordt het Telc.

Daarna spreken wij voor morgen nog met vrienden af in Jindrichuv Hradec. Dat is voor ons allebei een beetje halverwege. Zij zitten namelijk, zonder dat ze het wisten, in ons vakantiehuis van vorig jaar. Dat verzin je toch niet.

Telc moet een mooi maar wel toeristisch stadje zijn. De rit erheen is in ieder geval al fantastisch en zo ook de aanblik van het stadje. Wij besluiten eerst het plein te laten voor wat het is en richting het kasteel te gaan. Hoewel niet eens zo heel steil, is het wel een geploeg over de kinderhoofdjes met een rolstoel.

Het lijkt ons leuk met een rondleiding mee te doen en ons wordt verzekerd dat dit met Jelle geen probleem oplevert. Groot is dan ook onze verbazing bij het zien van de eerste trap. Kennelijk heeft de mevrouw van de kaartverkoop onze vraag niet helemaal goed begrepen.
De gids spurt met de rest van de groep naar boven en laat ons beneden staan. Dus 1 van ons er maar achteraan en (ten overvloede?) e.e.a. uitgelegd. Tja, dat was wel even een probleem en ons weer naar buiten latend wenst ze ons succes met het terugkrijgen van ons geld. Aardig bedoeld, maar dat ging natuurlijk zonder enkel probleem. Tja, dan maar wat foto’s van buitenaf genomen.



Wel jammer dat dit zo moest gaan. Heel anders dan vorig jaar met onze bezichtiging van slot Hubloka.
Inmiddels lusten wij wel een hapje en vinden een tafeltje buiten op het terras van de Italiaan. Tja, ook dat ging niet helemaal zoals verwacht. Bediening door de dame was van het soort met frisse tegenzin en wij kregen ook niet gelijktijdig ons eten. Tenslotte klopte ook de rekening niet. Moraal van het verhaal: de toeristisch trekpleisters zijn een stuk minder leuk. Weten wij dat ook weer.

Maar niettemin een leuke dag gehad, daar valt niets op af te dingen. Vlak bij huis komen wij weer de afzetting tegen en besluiten ook maar eens de sluiproute te gebruiken en dat scheelt inderdaad een hoop tijd.



Wel gelachen overigens om het rijgedrag van sommige Tsjechen. Zoals sommigen afslaan. Dat gaat soms echt nog maar net goed.
Thuisgekomen ligt er nog genoeg hout voor nog een kampvuur en inmiddels voelt het buiten zo fris aan dat dit geen overbodige luxe is. Wat een verschil met de hitte van vorige week.

 

[Franky]

Woensdag 14 augustus 2013

Vandaag stond in het teken van het treffen van goede vrienden van ons in Jindrichuv Hradec. Via een korte route over de hobbeldebobbelsnelweg kwamen wij via Pelhrimov (zustergemeente van Waddinxveen) aan in J.H.

Wij hadden afgesproken elkaar daar te ontmoeten rond 13.00 u. Hoewel wij zeker niet te laat waren, ging ik er vanuit dat onze vrienden al gearriveerd waren.
En inderdaad, op onze zoektocht naar een parkeerplaats op 1 van de pleinen belde mijn vriend mij waarom ik niet naar hem zwaaide. Haagse humor is dat. Het zijn dan ook hele goede vrienden vanaf dat wij destijds in Den Haag woonden nog.

Het was een gezellig samenzijn. Eerst nuttigden wij een drankje op een terrasje en iets later vonden wij een Italiaans restaurant voor een lekkere hap. En dit keer wel met bediening zoals het hoort:top:.



Het was vreselijk gezellig en de tijd vloog om en rond 17.00 u namen wij afscheid van elkaar.

Via een tussenstop bij de Lidl gingen wij huiswaarts. Daar aangekomen namen wij een duik in het ijskoude zwembad. Maar gezwommen hebben wij tenminste. Hierbij voorgegaan door onze stoere dochter van 8.




Tja, en hoewel onze vakantie er nog steeds niet helemaal op zit maken wij toch de balans op. Hierbij kijken wij ook terug naar de vorige vakanties in Tsjechië en merken tot onze schrik dat er dingen aan het veranderen zijn.
Zo worden wij natuurlijk een jaartje ouder maar gaat ook onze zoon er lichamelijk bepaald niet op vooruit. Wat hem in 2011 of 2012 nog makkelijk afging, wordt steeds meer een uitdaging of zelfs last voor hem. Ik denk daarbij aan simpele dingen als uit het zwembad komen. Maar ook een toiletbezoek wordt aldoor een grotere uitdaging voor hem. Waarom ik dit met jullie deel? Misschien is het de zekerheid van een bepaalde anonimiteit via een forum als dit of is het mijn behoefte dit verdriet van mij af te schrijven.
Feit is wel dat mogelijk een einde zal komen aan dit soort vakanties. Met “dit soort” bedoel ik vakanties waarbij wij allemaal steeds meer merken dat er een soort gemis optreedt. Wij zien wel de buitenkant van bijvoorbeeld kastelen, maar kunnen er door Jelle niet in. En begrijp mij niet verkeerd, hierbij treft niemand en zeker onze Jelle geen blaam. Het is nu eenmaal een gegeven op grond waarvan wij ons moeten afvragen hoe onze vakanties er voortaan uit moeten gaan zien.

Zo, genoeg serieus gedoe voor nu. Wij gaan nog onze laatste dag in Slapanov tegemoet. Als het weer mee zit hopen wij morgen, net als vanavond, nog een keer het zwembad in te duiken. En wat Jelle betreft eten wij lekker thuis, dus wellicht een laatste bbq. En net als vorig jaar is er weer een kogel door de kerk. Wij gaan toch niet op zaterdag naar huis, maar op ons gemak op vrijdag.

 

[elske]

Is inderdaad voor jullie ook een beetje vreemde vakantie, vervelend begin met het huis.
Als je met de rolstoel gaat merk je destemeer dat er heel veel wel kan maar veel ook niet.
Maar gelukkig hebben jullie verder prachtig weer en kijken we elke dag weer uit naar je verhaal
Geniet van de laatste dag

 

[A3vW]

Verdriet delen is altijd goed Franky, het lucht misschien op.
Wel jammer dat veel dingen niet meer gaan met Jelle.
Ik hoop dat jullie wel genieten van de dingen die nog wel kunnen.
Goede reis morgen, ook wij gaan dan naar NL en hopen dat het niet al te druk is.

 

[Ad Verschoor]

Enige moeite om je laatste verhaal met leuk te onderschrijven ? Neen, het is je openheid en de hartverwarmende wijze, waarop je schrijft over Jelle, die mij ertoe bewegen je verhaal met leuk te kwalificeren. Ik hoop dat jullie, op jullie wijze, blijven genieten van deze vakanties met elkaar. Bedankt dat wij mochten meegenieten van jullie verblijf in Tsjechie en morgen een goeie reis gewenst.

 

[saskia.v.h]

Door dat eerste huisje werd je ook extra geconfronteerd met de beperkingen. Had je een huis gehad met alles gelijkvloers, was dat een stuk minder geweest misschien. Misschien dat jullie er een "modus" voor kunnen vinden. Misschien een van jullie met je dochter het kasteel in, de ander blijft bij Jelle en wandelt met hem door de kasteeltuin oid en bij een eventueel volgend kasteel wisselen jullie? Niet zo leuk voor Jelle, maar dan ziet dochter wel het een en ander. Altijd moeilijk om je favoriete manier van vakantie vieren los te moeten laten.

 

[Franky]

Jullie allen bedankt voor de reacties:top:. Bezig met het verslag van woensdag aarzelde ik een moment hoever ik kon gaan. Heb toen maar, zoals wel vaker, gewoon mijn gevoel gevolgd en dat bleek weer eens de juiste keuze te zijn.
En tja Ad, als je Jelle hieronder nog eens ziet, snap je denk ik wel dat hij het is die moeiteloos hartverwarmende gevoelens bij mij losmaakt