Van een vakantie hebben wij niet kunnen spreken …. Nou da’s natuurlijk wel een beetje overdreven; 3 weken Tsjechië is zeker GEEN straf.
Nee, de zomervakantie is meer een werkvakantie geworden: de bezoeken aan Česke Budějovice en Praag waren dan ook van dien aard (bezoek aan bouwmarkten).
Het begon ermee dat we apart zouden rijden. Wouter op zaterdag 21 juli en ik zou zondag ‘nakomen’. Moest en zou een wijnvat meenemen: há...de hele weg in de rode wijnlucht gezeten. Achteraf gesproken: zoiets doe ik dus niet meer ! Maar goed, geen problemen bij de grens gehad, wellicht een opgetrokken wenkbrauw....
9 Uurtjes over gedaan...viel dus mee...de honden hadden het ook overleefd. Al moet ik zeggen dat het wel een half uurtje geduurd heeft voordat de oudtste (15) wat minder stram en wankel liep...
Grote schrik ! Zaterdag was Wouter al de hele dag bezig geweest hiermee....
TOTAAL GEEN WATER...allebei de putten ‘droog’: de oude pomp in onze kelder stond alleen maar lucht te pompen en sloeg dus steeds af....wat nu ?
Zondagmiddag laat waren onze Tsjechische kennissen (die ons huis beheren als we er niet zijn) even langs gekomen en zij beaamden dat het erg droog was geweest de laatste tijd (weinig tot geen regen van betekenis gevallen) en dat meerdere mensen in het dorp al klaagden over het ‘slechte’ water. Ik kon me ’s avonds nog wel wassen met bronwater...maar dat is natuurlijk niet te doen; zeker geen 3 weken !
Maandagavond brachten ze 3 100 liter vaten alsook een 50 liter vat met kraan...nou jah...dan maar “všechno na ruce”...we konden als we wilden bij hen douchen...maar jah...om nou elke keer 10 km te rijden...we zouden wel zien waar het schip strandde. We konden ons in ieder geval wassen en het toilet doortrekken (erg belangrijk voor mij !
).
Maandag de 23e waren de dakdekkers er om 07.00 uur. De afspraak was om binnen 10 werkdagen een deel van het dak te vernieuwen. Het andere deel zal namelijk bouwkundig moeten worden aangepast en dus veel meer tijd in beslag nemen en we werkten voor het eerst met Tomaš als “projektant”, dus wilden eerst kijken hoe dit ging.
Tevens stond de “studnarství” om 09.00 uur bij ons voor de deur om de plaats te bepalen waar onze nieuwe put zou moeten komen. De beste plek uitgezocht na een uurtje wichelroeden; alleen had hij pas tijd in onze 3 week...hij zou wel 36 (!
) meter diep gaan boren...
Met de dakdekkers alsook de stukadoor ging het voorspoedig; Tomaš hield alles goed in de gaten (planning, of ze op tijd zouden zijn enz.); het enige minpunt was dat op de woensdag in de 2e week alleen de “klempiř” (de man van de dakgoten) nog zijn werk moest afmaken, maar hij kwam niet opdagen: niet om 09.00 uur, ook niet om 10.00 uur en om 11.00 uur was hij nog steeds spoorloos. Allerlei telefoontjes bleken vruchteloos. Aan het eind van de middag hadden we hem nog steeds NIET gezien.
’s Avonds krijgen we een telefoontje van Tomaš dat hij ervoor zorg zou dragen dat hij die donderdagochtend er WEL zou zijn. En ja hoor: hij was er. Bleek dat hij die woensdag de hele dag ergens in een hospoda :proost: had gezeten. Die ochtend stond Tomaš met goede vriend Honsa (de dakdekker) om 06.00 uur bij hem voor de deur van zijn huis. Hij wilde in eerste instantie NIET mee, want hij zei dat hij in klus in de Šumava had. Na ‘enige overreding’ toch meegekomen en aan het eind van de donderdag konden wij het mooie resultaat bewonderen.
Onze taak zat er echter nog niet op: we waren al ook met opruimen begonnen tussendoor, want wat geeft dat een troep zeg oude “Boborovky tasky”....overal splinters...oud stuc...oud mos...na een dag hard werken (’t was die dag ca. 32 graadjes met verpletterende zonneschijn
) zat de container ‘vol’.
Nog even een verjaardag van 1 van onze Tsjechische vrienden gevierd. Uiteraard groots, want hij werd 50; aan drank alsook eten was geen gebrek. De stamperle en het bier werd met veel plezier en in grote mate genuttigd.
Toen hij eindelijk zijn cadeau van vrouwlief kreeg (een quad) kon hij bijna niet meer op z’n benen staan; én van de drank én van emotie.
Ben benieuwd naar de foto’s...
Onze tussenkamer (voorheen loznice) die als eetkamer moet gaan dienen, schiet ook al lekker op. Ondanks dat Wouter al heel wat had afgestuct, toch maar aan Tomaš gevraagd of stucadoor Petr 2 muren nog eens wilden doen; ze golfden nog teveel. Dat is erg fraai geworden. Nu de vloer nog proberen enigzins waterpas te krijgen en dan kunnen de muren geschilderd worden en het laminaat gelegd. Ik hoop dat dit gaat lukken tijdens ons volgende bezoek dat waarschijnlijk maar een week zal zijn...
In de 3e week is op de maandag ook een aanvang gemaakt met de put...ze waren er al om 06.30 uur. Om 07.30 uur begon het echte werk: zie foto...
Tot 15.00 uur is de machine bezig geweest: tak tak tak tak tak tak tak...tsja dat graniet is toch wel hard.
Helaas was het niet klaar toen wij weggingen. Er was toch nog gruis in het water aangetroffen. Hiervoor had hij een bepaalde pomp nodig die die week niet beschikbaar was. Hij zou het deze week afmaken; ben benieuwd...:?:
Als met al was het weer een gedenkwaardig bezoek aan ons geliefde Tsjechië.
Nee, de zomervakantie is meer een werkvakantie geworden: de bezoeken aan Česke Budějovice en Praag waren dan ook van dien aard (bezoek aan bouwmarkten).
Het begon ermee dat we apart zouden rijden. Wouter op zaterdag 21 juli en ik zou zondag ‘nakomen’. Moest en zou een wijnvat meenemen: há...de hele weg in de rode wijnlucht gezeten. Achteraf gesproken: zoiets doe ik dus niet meer ! Maar goed, geen problemen bij de grens gehad, wellicht een opgetrokken wenkbrauw....
9 Uurtjes over gedaan...viel dus mee...de honden hadden het ook overleefd. Al moet ik zeggen dat het wel een half uurtje geduurd heeft voordat de oudtste (15) wat minder stram en wankel liep...
Grote schrik ! Zaterdag was Wouter al de hele dag bezig geweest hiermee....
TOTAAL GEEN WATER...allebei de putten ‘droog’: de oude pomp in onze kelder stond alleen maar lucht te pompen en sloeg dus steeds af....wat nu ?
Zondagmiddag laat waren onze Tsjechische kennissen (die ons huis beheren als we er niet zijn) even langs gekomen en zij beaamden dat het erg droog was geweest de laatste tijd (weinig tot geen regen van betekenis gevallen) en dat meerdere mensen in het dorp al klaagden over het ‘slechte’ water. Ik kon me ’s avonds nog wel wassen met bronwater...maar dat is natuurlijk niet te doen; zeker geen 3 weken !
Maandagavond brachten ze 3 100 liter vaten alsook een 50 liter vat met kraan...nou jah...dan maar “všechno na ruce”...we konden als we wilden bij hen douchen...maar jah...om nou elke keer 10 km te rijden...we zouden wel zien waar het schip strandde. We konden ons in ieder geval wassen en het toilet doortrekken (erg belangrijk voor mij !
).Maandag de 23e waren de dakdekkers er om 07.00 uur. De afspraak was om binnen 10 werkdagen een deel van het dak te vernieuwen. Het andere deel zal namelijk bouwkundig moeten worden aangepast en dus veel meer tijd in beslag nemen en we werkten voor het eerst met Tomaš als “projektant”, dus wilden eerst kijken hoe dit ging.
Tevens stond de “studnarství” om 09.00 uur bij ons voor de deur om de plaats te bepalen waar onze nieuwe put zou moeten komen. De beste plek uitgezocht na een uurtje wichelroeden; alleen had hij pas tijd in onze 3 week...hij zou wel 36 (!
) meter diep gaan boren...Met de dakdekkers alsook de stukadoor ging het voorspoedig; Tomaš hield alles goed in de gaten (planning, of ze op tijd zouden zijn enz.); het enige minpunt was dat op de woensdag in de 2e week alleen de “klempiř” (de man van de dakgoten) nog zijn werk moest afmaken, maar hij kwam niet opdagen: niet om 09.00 uur, ook niet om 10.00 uur en om 11.00 uur was hij nog steeds spoorloos. Allerlei telefoontjes bleken vruchteloos. Aan het eind van de middag hadden we hem nog steeds NIET gezien.
’s Avonds krijgen we een telefoontje van Tomaš dat hij ervoor zorg zou dragen dat hij die donderdagochtend er WEL zou zijn. En ja hoor: hij was er. Bleek dat hij die woensdag de hele dag ergens in een hospoda :proost: had gezeten. Die ochtend stond Tomaš met goede vriend Honsa (de dakdekker) om 06.00 uur bij hem voor de deur van zijn huis. Hij wilde in eerste instantie NIET mee, want hij zei dat hij in klus in de Šumava had. Na ‘enige overreding’ toch meegekomen en aan het eind van de donderdag konden wij het mooie resultaat bewonderen.
Onze taak zat er echter nog niet op: we waren al ook met opruimen begonnen tussendoor, want wat geeft dat een troep zeg oude “Boborovky tasky”....overal splinters...oud stuc...oud mos...na een dag hard werken (’t was die dag ca. 32 graadjes met verpletterende zonneschijn
) zat de container ‘vol’.Nog even een verjaardag van 1 van onze Tsjechische vrienden gevierd. Uiteraard groots, want hij werd 50; aan drank alsook eten was geen gebrek. De stamperle en het bier werd met veel plezier en in grote mate genuttigd.
Toen hij eindelijk zijn cadeau van vrouwlief kreeg (een quad) kon hij bijna niet meer op z’n benen staan; én van de drank én van emotie.
Ben benieuwd naar de foto’s...
Onze tussenkamer (voorheen loznice) die als eetkamer moet gaan dienen, schiet ook al lekker op. Ondanks dat Wouter al heel wat had afgestuct, toch maar aan Tomaš gevraagd of stucadoor Petr 2 muren nog eens wilden doen; ze golfden nog teveel. Dat is erg fraai geworden. Nu de vloer nog proberen enigzins waterpas te krijgen en dan kunnen de muren geschilderd worden en het laminaat gelegd. Ik hoop dat dit gaat lukken tijdens ons volgende bezoek dat waarschijnlijk maar een week zal zijn...
In de 3e week is op de maandag ook een aanvang gemaakt met de put...ze waren er al om 06.30 uur. Om 07.30 uur begon het echte werk: zie foto...
Tot 15.00 uur is de machine bezig geweest: tak tak tak tak tak tak tak...tsja dat graniet is toch wel hard.
Helaas was het niet klaar toen wij weggingen. Er was toch nog gruis in het water aangetroffen. Hiervoor had hij een bepaalde pomp nodig die die week niet beschikbaar was. Hij zou het deze week afmaken; ben benieuwd...:?:
Als met al was het weer een gedenkwaardig bezoek aan ons geliefde Tsjechië.
