Ik mis het bier op de foto's.
Ziet er lekker uit.
Moet maar weer terug naar dat andere kleine landje.
Ziet er lekker uit.
Moet maar weer terug naar dat andere kleine landje.
Vakantie Bystrice (omg. Benesov) 2014
- Onderwerp starter Franky
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Bier en alcohol überhaupt zul je zelden op de foto's bij restaurants tegenkomen. Ik rij nu eenmaal erg graag in Tsjechië
Vrijdag 25 juli 2014
Vandaag is het weer schitterend weer in Bystrice. Dus in de ochtend meteen een duik in het zwembad.
Wij zijn vanmorgen iets later opgestaan dus besluiten wij na het zwemmen meteen en route te gaan.
Dit keer gaat het naar Kutna Hora. Volgens o.a. Keesi moet deze stad heel mooi zijn namelijk. Hetzelfde geldt ook al voor de rit erheen. Na een kilometer of 15 doemt er een enorm imposant slot op rechts van ons. Dit moet dus slot Sternberk zijn. Sowieso is dit gedeelte nogal toeristisch. Je kunt er kanoën en raften zie ik. Na nog een klein kwartier gaat de mooie, maar bochtige rit, over in een rechter stuk weg. Iets over 15.00 u rijden wij Kutna Hora binnen en zoeken een strategische parkeerplaats. Wij zien namelijk al snel dat lang lopen met een rolstoel er in Kutna Hora, hoe mooi ook, niet in zit. Vermoeid en verhit strijken wij neer bij een pizzeria.
Onder het heerlijke eten zien wij tal van nationaliteiten aanschuiven bij het restaurant.
De kok die even een luchtje komt scheppen
In de verte klinkt een piano. Als wij nog eens goed kijken blijkt op een naastgelegen pleintje een pianist bezig te zijn. Ik moet gelijk aan 1 van de laatste verhalen van Riannah denken.
Na het eten gaan Tamar en ik vlakbij de pianist zitten. Op de piano staat iets van een tekst te lezen als: “Je mag op mij spelen van 9.00 – 17.30 u, op voorwaarde dat je het kunt”. Op een gegeven moment houdt het piano spelen op en wij weten nu waarom.
Na nog wat foto’s van het mooie stadje genomen te hebben gaan wij weer richting huis en zwembad.
Kutna Hora is beslist de moeite waard voor nog eens een bezoekje. Wellicht in de toekomst zonder de kinderen. Op de weg terug doemt weer het mooie slot op. Woh, wat een kracht gaat er van dit bouwwerk uit, mede door de gekozen locatie.
Moe maar voldaan komen wij thuis
Vandaag is het weer schitterend weer in Bystrice. Dus in de ochtend meteen een duik in het zwembad.
Wij zijn vanmorgen iets later opgestaan dus besluiten wij na het zwemmen meteen en route te gaan.
Dit keer gaat het naar Kutna Hora. Volgens o.a. Keesi moet deze stad heel mooi zijn namelijk. Hetzelfde geldt ook al voor de rit erheen. Na een kilometer of 15 doemt er een enorm imposant slot op rechts van ons. Dit moet dus slot Sternberk zijn. Sowieso is dit gedeelte nogal toeristisch. Je kunt er kanoën en raften zie ik. Na nog een klein kwartier gaat de mooie, maar bochtige rit, over in een rechter stuk weg. Iets over 15.00 u rijden wij Kutna Hora binnen en zoeken een strategische parkeerplaats. Wij zien namelijk al snel dat lang lopen met een rolstoel er in Kutna Hora, hoe mooi ook, niet in zit. Vermoeid en verhit strijken wij neer bij een pizzeria.
Onder het heerlijke eten zien wij tal van nationaliteiten aanschuiven bij het restaurant.
De kok die even een luchtje komt scheppen
In de verte klinkt een piano. Als wij nog eens goed kijken blijkt op een naastgelegen pleintje een pianist bezig te zijn. Ik moet gelijk aan 1 van de laatste verhalen van Riannah denken.
Na het eten gaan Tamar en ik vlakbij de pianist zitten. Op de piano staat iets van een tekst te lezen als: “Je mag op mij spelen van 9.00 – 17.30 u, op voorwaarde dat je het kunt”. Op een gegeven moment houdt het piano spelen op en wij weten nu waarom.
Na nog wat foto’s van het mooie stadje genomen te hebben gaan wij weer richting huis en zwembad.
Kutna Hora is beslist de moeite waard voor nog eens een bezoekje. Wellicht in de toekomst zonder de kinderen. Op de weg terug doemt weer het mooie slot op. Woh, wat een kracht gaat er van dit bouwwerk uit, mede door de gekozen locatie.
Moe maar voldaan komen wij thuis
kuurgast
Donateur
Is dat Zámek Konopiště? Daar kan Jelle met een liftkar de trappen op.
Nee Kuurtje, is Cesky Sternberk. Nog geen idee wat daar mogelijk is voor Jelle. Maar het kasteel trekt wel enorm. Wellicht dat wij even samen heengaan. Het is hier per saldo vlakbij
Hallo Adrie,
Kan het zijn dat de beurs zondag is? Zat nog even op de site te kijken: www.veteran-klub-sedlany.cz. Wij gaan wel even heen. Lijkt mij leuk
Wat gezellig om je verslagen weer te volgen!!!
Zaterdag 26 juli 2014
Het is vandaag weer heerlijk, opnieuw veel beter dan voorspeld. Wij blijven vandaag dan ook lekker veel thuis. Alleen gaan wij in de ochtend even boodschapjes doen in de Lidl vlakbij. Dat is het enige “nadeel” van het lekkere brood in Tsjechië. Echt langer dan een dag houden wij het niet vers. En met vers bedoel lekker stevig en knapperig. Maar winkelen in de Lidl is voor ons geen straf hoor.
Na het ontbijt zwemmen wij weer wat en inmiddels ben ik er uit. Wij gaan toch niet naar dat “kastelenfestival”. Vier uur in de auto en dan misschien ook nog eens geen plek. Kan te gek ook hoor, wij hebben wel vakantie. Dan maar even een ritje naar de Tesco in Vlasim. Mag graag in die zaak rondstruinen, je vindt er altijd wel iets van je gading. Op de weg erheen worden wij regelmatig ingehaald door de ene na de andere motor. Daarbij heeft de één een nog venijniger demper op zijn uitlaat dan de ander. Geen feestje voor Jelle met zijn gevoelige oortjes.
Eénmaal bij de Tesco rennen wij naar binnen, zo warm is het inmiddels weer. Na een klein uurtje staan wij bij de kassa. Het lijkt de kortste rij te zijn maar de praktijk pakt toch anders uit. Dat is te danken aan de student achter de kassa. Hij heeft de grootste moeite met het verwijderen van beveiligingsapparatuur en wordt alleen maar onzekerder. Als wij dan aan de beurt zijn en hij op een gegeven moment ontdekt dat wij toeristen zijn staat hij weer in zijn kracht. De mooiste Engelse volzinnen komen uit zijn mond. Kennelijk dolblij iets met zijn talenkennis te kunnen doen. Leuke ervaring!
Thuis gaan wij eerst eten en nu voor het eerst niet in een restaurant. Gewoon lekker thuis. Is wel zo rustig na al die keren uit eten. Morgen zien wij wel weer wat wij doen.
Inmiddels zijn wij al weer een week in Bystrice en maken de balans op. Wat voelt het dit jaar goed! Een mooi en fijn huis, met veel privacy. Geen eigenaren die door je tuin en huis lopen. En nog belangrijker, een voor Jelle bijzonder geschikt huis. Enkel naar het zwembad toe heeft hij hulp nodig en als wij er op uit gaan.
Maar niet te vergelijken met vorig jaar in Breznik. Het is dat wij liever niet jaar op jaar hetzelfde huis boeken anders wisten wij het wel.
Wat er verder nog op het programma staat: wij willen per se nog een keer naar Terezin komende week. Met name Tamar hebben wij al een beetje voorbereid. Vooral bij haar kan het er flink inhakken wat ze daar aan indrukken opdoet. Alhoewel, ik denk dat wij daar allemaal nogal aangeslagen vandaan zullen komen.
Dan is er nog het slot Konopiste, hier vlakbij. Als het goed is zou Jelle daar ook zijn gang kunnen gaan. Franz Ferdinand schijnt in dat kasteel, begin 20e eeuw, een lift ingebouwd te hebben. De man was nogal gek op technische hoogstandjes, schijnt. En afhankelijk van hoe het loopt gaan wij misschien nog een keer samen naar dat imposante slot Sternberk. Wij zien wel, het is vakantie
Het is vandaag weer heerlijk, opnieuw veel beter dan voorspeld. Wij blijven vandaag dan ook lekker veel thuis. Alleen gaan wij in de ochtend even boodschapjes doen in de Lidl vlakbij. Dat is het enige “nadeel” van het lekkere brood in Tsjechië. Echt langer dan een dag houden wij het niet vers. En met vers bedoel lekker stevig en knapperig. Maar winkelen in de Lidl is voor ons geen straf hoor.
Na het ontbijt zwemmen wij weer wat en inmiddels ben ik er uit. Wij gaan toch niet naar dat “kastelenfestival”. Vier uur in de auto en dan misschien ook nog eens geen plek. Kan te gek ook hoor, wij hebben wel vakantie. Dan maar even een ritje naar de Tesco in Vlasim. Mag graag in die zaak rondstruinen, je vindt er altijd wel iets van je gading. Op de weg erheen worden wij regelmatig ingehaald door de ene na de andere motor. Daarbij heeft de één een nog venijniger demper op zijn uitlaat dan de ander. Geen feestje voor Jelle met zijn gevoelige oortjes.
Eénmaal bij de Tesco rennen wij naar binnen, zo warm is het inmiddels weer. Na een klein uurtje staan wij bij de kassa. Het lijkt de kortste rij te zijn maar de praktijk pakt toch anders uit. Dat is te danken aan de student achter de kassa. Hij heeft de grootste moeite met het verwijderen van beveiligingsapparatuur en wordt alleen maar onzekerder. Als wij dan aan de beurt zijn en hij op een gegeven moment ontdekt dat wij toeristen zijn staat hij weer in zijn kracht. De mooiste Engelse volzinnen komen uit zijn mond. Kennelijk dolblij iets met zijn talenkennis te kunnen doen. Leuke ervaring!
Thuis gaan wij eerst eten en nu voor het eerst niet in een restaurant. Gewoon lekker thuis. Is wel zo rustig na al die keren uit eten. Morgen zien wij wel weer wat wij doen.
Inmiddels zijn wij al weer een week in Bystrice en maken de balans op. Wat voelt het dit jaar goed! Een mooi en fijn huis, met veel privacy. Geen eigenaren die door je tuin en huis lopen. En nog belangrijker, een voor Jelle bijzonder geschikt huis. Enkel naar het zwembad toe heeft hij hulp nodig en als wij er op uit gaan.
Maar niet te vergelijken met vorig jaar in Breznik. Het is dat wij liever niet jaar op jaar hetzelfde huis boeken anders wisten wij het wel.
Wat er verder nog op het programma staat: wij willen per se nog een keer naar Terezin komende week. Met name Tamar hebben wij al een beetje voorbereid. Vooral bij haar kan het er flink inhakken wat ze daar aan indrukken opdoet. Alhoewel, ik denk dat wij daar allemaal nogal aangeslagen vandaan zullen komen.
Dan is er nog het slot Konopiste, hier vlakbij. Als het goed is zou Jelle daar ook zijn gang kunnen gaan. Franz Ferdinand schijnt in dat kasteel, begin 20e eeuw, een lift ingebouwd te hebben. De man was nogal gek op technische hoogstandjes, schijnt. En afhankelijk van hoe het loopt gaan wij misschien nog een keer samen naar dat imposante slot Sternberk. Wij zien wel, het is vakantie
En je broodjes de volgende dag ietsje bevochtigen en opliepen.
Smaakt dan weer oké.
Dank voor het meegenieten.
Smaakt dan weer oké.
Dank voor het meegenieten.
Zondag 27 juli 2014
Het is vandaag een dag met afwisselend weer. Zon, wolken en regendruppels wisselen elkaar in rap tempo af. Dat is echt iets van Tsjechië. Wel is het weer bijzonder warm. Het veelgebruikte zwembad voelt dan ook telkens aan als een welkome verkoeling.
In de middag gaan wij nog even op weg. Het plan is de old-timer beurs in Sedlcany te bezoeken, maar dat loopt op niets uit. Best kans dat de beurs al voorbij was toen wij kwamen of verregend. Anders dan in Bystrice is hier namelijk een flink pak regen gevallen. In ieder gevallen kunnen wij niets vinden dat op een old-timer treffen lijkt.
Onderweg valt ons het grote aantal Tsjechen met fietsen op het dak op. Kennelijk is de moderne Tsjech erg gesteld op het houden van een actief weekend. Kan natuurlijk ook zijn dat hier de vakanties zijn begonnen. Wie zal het zeggen…
Wij besluiten dan maar richting kasteel Konopiste te gaan. Niet zozeer om deze te bezoeken, daarvoor is het inmiddels te laat. Meer om een globale indruk van het kasteel te krijgen. Evenwel kunnen wij niet verder zonder eerst 60 Kc te betalen. Maar zodra de juffrouw Jelle in zijn rolstoel ziet krijgen wij de entree prijs meteen terug. Schijnt bij dit kasteel gebruikelijk te zijn. Nou, dat is mooi en na een kort bezoekje en indruk van al het moois, besluiten wij de komende week dit kasteel met een uitgebreid bezoek te vereren.
Inmiddels beginnen de magen te knorren en op verzoek van Tamar gaan wij toch nog 1 keer te gaan eten bij Hotel Benica.
Het is er dit keer al wat drukker en opnieuw is de bediening super vriendelijk. De dame herkent ons dan ook, blijkt. Met de buikjes gevuld gaan wij naar ons vakantie paradijsje. Weer een mooie dag. Het zal nog pittig worden hier over een week te moeten vertrekken. Wat genieten wij hier intens!
Het is vandaag een dag met afwisselend weer. Zon, wolken en regendruppels wisselen elkaar in rap tempo af. Dat is echt iets van Tsjechië. Wel is het weer bijzonder warm. Het veelgebruikte zwembad voelt dan ook telkens aan als een welkome verkoeling.
In de middag gaan wij nog even op weg. Het plan is de old-timer beurs in Sedlcany te bezoeken, maar dat loopt op niets uit. Best kans dat de beurs al voorbij was toen wij kwamen of verregend. Anders dan in Bystrice is hier namelijk een flink pak regen gevallen. In ieder gevallen kunnen wij niets vinden dat op een old-timer treffen lijkt.
Onderweg valt ons het grote aantal Tsjechen met fietsen op het dak op. Kennelijk is de moderne Tsjech erg gesteld op het houden van een actief weekend. Kan natuurlijk ook zijn dat hier de vakanties zijn begonnen. Wie zal het zeggen…
Wij besluiten dan maar richting kasteel Konopiste te gaan. Niet zozeer om deze te bezoeken, daarvoor is het inmiddels te laat. Meer om een globale indruk van het kasteel te krijgen. Evenwel kunnen wij niet verder zonder eerst 60 Kc te betalen. Maar zodra de juffrouw Jelle in zijn rolstoel ziet krijgen wij de entree prijs meteen terug. Schijnt bij dit kasteel gebruikelijk te zijn. Nou, dat is mooi en na een kort bezoekje en indruk van al het moois, besluiten wij de komende week dit kasteel met een uitgebreid bezoek te vereren.
Inmiddels beginnen de magen te knorren en op verzoek van Tamar gaan wij toch nog 1 keer te gaan eten bij Hotel Benica.
Het is er dit keer al wat drukker en opnieuw is de bediening super vriendelijk. De dame herkent ons dan ook, blijkt. Met de buikjes gevuld gaan wij naar ons vakantie paradijsje. Weer een mooie dag. Het zal nog pittig worden hier over een week te moeten vertrekken. Wat genieten wij hier intens!
Maandag 28 juli 2014
Het is weer de hoogste tijd voor het doen van boodschappen en wij rijden richting de Lidl. Op de rit erheen is het een drukte van belang. Dit blijkt ook te worden veroorzaakt door werk aan de weg. En iets verderop komen wij een politiewagen tegen bij een vernielde abri. Niet door vandalisme overigens. Is gewoon iemand overheen gereden lijkt het.
Maar zo druk het onderweg is is het dat ook in de Lidl. Er wordt flink gestruind in de bakken. Zullen wel aanbiedingen zijn die vandaag ingaan. Net als in Nederland natuurlijk. Door alle drukte zijn wij ruim 2 uur weg geweest. De kinderen rammelen dan ook van de honger en wij maken er een lekkere brunch van.
Hierna nog een lekkere duik in het zwembad. In de tussentijd trekt er een dik pak onweerswolken over maar wij blijven gespaard.
Vandaar dat wij dan ook vol goede moed naar kasteel Konopiste vertrekken. Daar aangekomen ziet het er dreigend uit maar wij laten ons niet ontmoedigen. Op weg naar het kasteel informeren wij of het treintje rijdt. Wel zo geriefelijk denken wij. Maar op onze vraag antwoordt de kaartjesverkoper dat de trein vandaag niet rijdt. Dat de receptie gesloten is alsook het restaurant doet bij ons nog steeds geen belletje rinkelen. En als wij dan eindelijk de tocht naar het kasteel willen ondernemen barst het onweer los.
En een water dat er naar beneden komt! Maar wij laten ons niet gek maken hoor. Als het weer is opgeklaart ondernemen wij de barre tocht naar boven.
En dat is echt niet overdreven met een rolstoel. Bij de laatste meters begin ik toch wel een donkerbruin vermoeden te krijgen hetgeen nog eens door het bord bij het kasteel wordt bevestigd. Alle dagen geopend BEHALVE MAANDAG.
Opeens herinner ik mij ook weer het verslag van Ad Verschoor. Stond daar ook al niet een waarschuwing in? Best leuk als je topics van anderen leest…maar onthouden wat je leest is ook wel zo handig.
Enfin, we nemen nog wat foto’s van het kasteel en de omgeving en zakken af naar beneden naar de auto.
Eerst maar eens thuis warme en droge kleren aantrekken en ik duik nog even achter de pc. Op zoek naar een onbekend adresje om te eten. Het wordt het restaurant U Zimu met de afbeelding van de Brave Soldaat Svejk.
Pas nog als adresje geopperd door Kuurtje. Als het restaurant net zo leuk als de soldaat Svejk gaat het vast goed komen. En dat doet het! Lekker gegeten en ondanks de gevallen regen eerder op de dag kon dat ook nog buiten op het terras. Echt een aanrader mensen. Niet heel goedkoop overigens, dat moet gezegd. Maar wij zijn op vakantie nietwaar. Eenmaal thuis duiken de kinderen, om het eten te laten zakken, nog 1 keer in het zwembad.
Het is weer de hoogste tijd voor het doen van boodschappen en wij rijden richting de Lidl. Op de rit erheen is het een drukte van belang. Dit blijkt ook te worden veroorzaakt door werk aan de weg. En iets verderop komen wij een politiewagen tegen bij een vernielde abri. Niet door vandalisme overigens. Is gewoon iemand overheen gereden lijkt het.
Maar zo druk het onderweg is is het dat ook in de Lidl. Er wordt flink gestruind in de bakken. Zullen wel aanbiedingen zijn die vandaag ingaan. Net als in Nederland natuurlijk. Door alle drukte zijn wij ruim 2 uur weg geweest. De kinderen rammelen dan ook van de honger en wij maken er een lekkere brunch van.
Hierna nog een lekkere duik in het zwembad. In de tussentijd trekt er een dik pak onweerswolken over maar wij blijven gespaard.
Vandaar dat wij dan ook vol goede moed naar kasteel Konopiste vertrekken. Daar aangekomen ziet het er dreigend uit maar wij laten ons niet ontmoedigen. Op weg naar het kasteel informeren wij of het treintje rijdt. Wel zo geriefelijk denken wij. Maar op onze vraag antwoordt de kaartjesverkoper dat de trein vandaag niet rijdt. Dat de receptie gesloten is alsook het restaurant doet bij ons nog steeds geen belletje rinkelen. En als wij dan eindelijk de tocht naar het kasteel willen ondernemen barst het onweer los.
En een water dat er naar beneden komt! Maar wij laten ons niet gek maken hoor. Als het weer is opgeklaart ondernemen wij de barre tocht naar boven.
En dat is echt niet overdreven met een rolstoel. Bij de laatste meters begin ik toch wel een donkerbruin vermoeden te krijgen hetgeen nog eens door het bord bij het kasteel wordt bevestigd. Alle dagen geopend BEHALVE MAANDAG.
Opeens herinner ik mij ook weer het verslag van Ad Verschoor. Stond daar ook al niet een waarschuwing in? Best leuk als je topics van anderen leest…maar onthouden wat je leest is ook wel zo handig.
Enfin, we nemen nog wat foto’s van het kasteel en de omgeving en zakken af naar beneden naar de auto.
Eerst maar eens thuis warme en droge kleren aantrekken en ik duik nog even achter de pc. Op zoek naar een onbekend adresje om te eten. Het wordt het restaurant U Zimu met de afbeelding van de Brave Soldaat Svejk.
Pas nog als adresje geopperd door Kuurtje. Als het restaurant net zo leuk als de soldaat Svejk gaat het vast goed komen. En dat doet het! Lekker gegeten en ondanks de gevallen regen eerder op de dag kon dat ook nog buiten op het terras. Echt een aanrader mensen. Niet heel goedkoop overigens, dat moet gezegd. Maar wij zijn op vakantie nietwaar. Eenmaal thuis duiken de kinderen, om het eten te laten zakken, nog 1 keer in het zwembad.
Op maandag zijn alle kastelen en musea dicht.
Zoals in veel landen.
Het restaurant is een keten van restaurants in Tsjechië.
Het is maar een weetje.
Morgen is het mooi weer.
Zoals in veel landen.
Het restaurant is een keten van restaurants in Tsjechië.
Het is maar een weetje.
Morgen is het mooi weer.
Pelhřimov
Donateur
Franky, jammer dat jullie voor niets naar boven gegaan zijn, maar veel musea, kastelen en andere toeristische dingen zijn vaak op maandag gesloten
Ad Verschoor
Donateur
Gossi, gossi, had ik je nog zo gewaarschuwd. Ach, volgende keer beter.
Overigens wil ik je nogmaals bedanken voor je verhalen. Ik geniet ervan in
mijn caravan in Dwingeloo. Laat op de avond lees ik ze, omdat het overdag hier
schitterend weer is en dat al bijna 14 dagen. Gelukkig bij jullie ook. Heel veel plezier nog.
Overigens wil ik je nogmaals bedanken voor je verhalen. Ik geniet ervan in
mijn caravan in Dwingeloo. Laat op de avond lees ik ze, omdat het overdag hier
schitterend weer is en dat al bijna 14 dagen. Gelukkig bij jullie ook. Heel veel plezier nog.
kuurgast
Donateur
De beurs van veteran-klub-sedlcany.cz begint om 7:00uur en zal wel om 12:00uur afgelopen zijn.
Vandaag was de herdenking van begin 1ste wereldoorlog in Benešov.
3 X Zámek Konopiště is scheepsrecht.
Achter het kasteel is een Jawa motor museum.
Vandaag was de herdenking van begin 1ste wereldoorlog in Benešov.
Let op......de Benešovský ekovláček rijdt niet ieder uur!!! Zie ekovlacekbenesov.cz/en.
3 X Zámek Konopiště is scheepsrecht.
Achter het kasteel is een Jawa motor museum.
Laatst bewerkt:
Dat van dat Jawa museum zag ik Kuurtje. Heeft mijn vader ook nog eens gehad zo'n Jawa. Vroeger best bekend als brommer dan in Nederland. Net als met de Zündapp. Reden in Nederland als brommer, i.t.t. bijvoorbeeld Duitsland. Daar waren het (lichte) motoren.
@ Ad: dank weer voor je aardige woorden en idem voor de overigen hoor
@ Ad: dank weer voor je aardige woorden en idem voor de overigen hoor
Het is een heel leuk museum!
Het bezoeken waard.
Een mooie dag toegewenst.
Het bezoeken waard.
Een mooie dag toegewenst.
Dinsdag 29 juli 2014
Als ik deze dag een titel zou moeten geven zou ik hem noemen: “Een dag met een gouden randje”. En dat is best bijzonder gezien de bestemming van vandaag. Deze dinsdag gaan wij namelijk naar Terezin. Vaak over gelezen hier op het forum en sowieso spreekt deze stad enorm tot de verbeelding. Sinds vandaag weten wij ook dat het latere gevangeniscomplex oorspronkelijk als kazerne was bedoeld. Opgericht eind 19e eeuw door een militair wiens vrouw Theresa heette.
Goed, om bij het begin te beginnen. Wij vertrekken met zonnig weer en komen via enorme regenbuien in Terezin aan. Maar daar is het gelukkig ook weer droog. Het eerste wat ons opvalt is een scala aan eet en drink tentjes. Doet wat ons betreft ietwat profaan aan. Sowieso het idee dat je je op deze plek je aan allerlei lekkers te goed doet.
Wij gaan tegen 14.00 u mee met een gids in het Engels. Deze man geeft ons allerlei info over het kamp. Hierbij passeert een variëteit aan gruweldaden de revue. Wat hebben de mensen hier enorm geleden. Dat TS uiteindelijk “slechts” een doorvoerkamp was doet hier weinig aan af.
2 toiletten voor 600 man
Na de rondleiding gaan wij op eigen gelegenheid nog het nabijgelegen museum in. Anders dan de feiten over de getallen spreken hier de foto’s en verhalen over individuen pas echt tot de verbeelding. Uitgeput van de warmte en het duwen van de rolstoel kopen wij wat te drinken. Maar daar blijft het dan ook bij. Wij trekken nog Terezin in richting het Ghetto Museum. Via ontzettend behulpzame Tsjechen kunnen wij met de rolstoel het museum in. Ook in dit museum weer een bloemlezing aan persoonlijke verhalen. Met name de foto’s van kinderen doen je hart breken. En dan die muren met alle mensen die in TS zijn geweest. Ook veel Nederlandse (achter)namen gezien. Het is inmiddels vijf uur geweest en wij zijn allen moe. En dat is best jammer want we hebben nog niet alles gezien.
Op de weg naar beneden weigert op een gegeven moment de traplift dienst. Het voltallig personeel raakt in rep en roer en meerdere keren horen wij excuses. Gelukkig weet Jelle raad en verder gaat de lift. Wij worden weer netjes naar buiten geleid en via de hobbel de bobbel weg gaat het naar de auto.
Op het moment dat wij willen vertrekken wordt ik in het Tsjechisch aangesproken. Maar ik zie een Nederlands kenteken. Blijkt het een Nederlands/Slowaaks echtpaar uit Tilburg op doorreis naar Slowakije te zijn. Hadden interesse Terezin op de terugweg aan te doen. Leuk! Maar wij moeten ook weer terug naar ons huisje.
Om de files rond Praag te vermijden besluiten wij het eerste beste restaurantje aan te doen. Dat lukt en er kan ook weer buiten gegeten worden. Ware het niet dat een heuse regenbui bijna roet in het eten gooit. Maar de aanhouder wint. In de tussentijd schuiven steeds meer Tsjechen met een glas bier aan. Een wat oudere man begint met ons een gesprek. Hij merkt dat dit ons wat moeite kost (uhum) en gaat in het Duits verder. Op het moment dat wij bijna klaar zijn met het (wederom) smakelijke eten schuift een Nederlands echtpaar met 2 meisjes aan. Enig! Zij gaan al 13 jaar naar Tsjechië, komen uit Zeeland en zijn ook op doorreis naar Slowakije. Wat een enig toeval. Wij wisselen nog wat informatie uit en gaan dan op huis aan.
Wat een dag. Maar ook wat een bijzondere dag. Waar ik aanvankelijk bang voor was, dat TS te schokkend zou zijn voor Tamar is denk ik niet gebeurd. Maar ik zal Terezin niet snel vergeten. Dat weet ik wel
Als ik deze dag een titel zou moeten geven zou ik hem noemen: “Een dag met een gouden randje”. En dat is best bijzonder gezien de bestemming van vandaag. Deze dinsdag gaan wij namelijk naar Terezin. Vaak over gelezen hier op het forum en sowieso spreekt deze stad enorm tot de verbeelding. Sinds vandaag weten wij ook dat het latere gevangeniscomplex oorspronkelijk als kazerne was bedoeld. Opgericht eind 19e eeuw door een militair wiens vrouw Theresa heette.
Goed, om bij het begin te beginnen. Wij vertrekken met zonnig weer en komen via enorme regenbuien in Terezin aan. Maar daar is het gelukkig ook weer droog. Het eerste wat ons opvalt is een scala aan eet en drink tentjes. Doet wat ons betreft ietwat profaan aan. Sowieso het idee dat je je op deze plek je aan allerlei lekkers te goed doet.
Wij gaan tegen 14.00 u mee met een gids in het Engels. Deze man geeft ons allerlei info over het kamp. Hierbij passeert een variëteit aan gruweldaden de revue. Wat hebben de mensen hier enorm geleden. Dat TS uiteindelijk “slechts” een doorvoerkamp was doet hier weinig aan af.
2 toiletten voor 600 man
Na de rondleiding gaan wij op eigen gelegenheid nog het nabijgelegen museum in. Anders dan de feiten over de getallen spreken hier de foto’s en verhalen over individuen pas echt tot de verbeelding. Uitgeput van de warmte en het duwen van de rolstoel kopen wij wat te drinken. Maar daar blijft het dan ook bij. Wij trekken nog Terezin in richting het Ghetto Museum. Via ontzettend behulpzame Tsjechen kunnen wij met de rolstoel het museum in. Ook in dit museum weer een bloemlezing aan persoonlijke verhalen. Met name de foto’s van kinderen doen je hart breken. En dan die muren met alle mensen die in TS zijn geweest. Ook veel Nederlandse (achter)namen gezien. Het is inmiddels vijf uur geweest en wij zijn allen moe. En dat is best jammer want we hebben nog niet alles gezien.
Op de weg naar beneden weigert op een gegeven moment de traplift dienst. Het voltallig personeel raakt in rep en roer en meerdere keren horen wij excuses. Gelukkig weet Jelle raad en verder gaat de lift. Wij worden weer netjes naar buiten geleid en via de hobbel de bobbel weg gaat het naar de auto.
Op het moment dat wij willen vertrekken wordt ik in het Tsjechisch aangesproken. Maar ik zie een Nederlands kenteken. Blijkt het een Nederlands/Slowaaks echtpaar uit Tilburg op doorreis naar Slowakije te zijn. Hadden interesse Terezin op de terugweg aan te doen. Leuk! Maar wij moeten ook weer terug naar ons huisje.
Om de files rond Praag te vermijden besluiten wij het eerste beste restaurantje aan te doen. Dat lukt en er kan ook weer buiten gegeten worden. Ware het niet dat een heuse regenbui bijna roet in het eten gooit. Maar de aanhouder wint. In de tussentijd schuiven steeds meer Tsjechen met een glas bier aan. Een wat oudere man begint met ons een gesprek. Hij merkt dat dit ons wat moeite kost (uhum) en gaat in het Duits verder. Op het moment dat wij bijna klaar zijn met het (wederom) smakelijke eten schuift een Nederlands echtpaar met 2 meisjes aan. Enig! Zij gaan al 13 jaar naar Tsjechië, komen uit Zeeland en zijn ook op doorreis naar Slowakije. Wat een enig toeval. Wij wisselen nog wat informatie uit en gaan dan op huis aan.
Wat een dag. Maar ook wat een bijzondere dag. Waar ik aanvankelijk bang voor was, dat TS te schokkend zou zijn voor Tamar is denk ik niet gebeurd. Maar ik zal Terezin niet snel vergeten. Dat weet ik wel
Als je nou in Olomouc komt kun je me horen spelen!
Ik wil best een stukje rijden om jou te horen/zien spelen Riannah. Maar het kan te gek ook hoor. Vorig jaar waren wij overigens redelijk in de buurt