Hieronder dus de bewuste traploper zoals die in 2012 nog bestond. Zo zonde dat die er nu niet meer is 
Vakantie 2022 omgeving Tyn nad Vltavou
- Onderwerp starter Franky
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Zaterdag 20 augustus 2022
De vooruitzichten voor vandaag zijn niet al te gunstig. Hoogste tijd voor een indoor activiteit en die is gevonden in het bezoeken van een shopping mall. Daarbij is de dichtstbijzijnde die in Ceske Budejovice.
De rest van de ochtend doen wij het dan ook rustig aan. In de middag gaan wij en route en komen wij daarbij een wegafsluiting tegen welke door de week toch open was. Vandaag dus niet, maar via via bereiken wij toch shopping mall Igy. Na het parkeren van de auto dalen wij via de lift af en komen al snel tot de conclusie dat als je 1 mall in Tsjechië hebt gezien, je ze feitelijk allemaal hebt gezien. Zo treffen wij op de eerste verdieping met name boetiekjes en op de parterre het overige. Toch kan ik daar een leuke Tsjechische mok voor op kantoor vinden en vrouwlief eindelijk een setje behoorlijke glazen. In ons huis is het een beetje een ratjetoe. Hierna hebben wij het wel een beetje gezien en gaan wij via een kleine omweg naar ons restaurantje in Tyn nad Vltavou. Onderweg maken wij weer de nodige capriolen van Tsjechische bestuurders mee, waarbij het soms maar net goed gaat. Ofschoon wij van de week ook getuige waren van een net plaatsgevonden auto ongeluk.
Via de andere parkeerplaats zijn wij er zo en ook “ons” plekje binnen is nog vacant. En opnieuw heerlijk gegeten daar en als zodanig inderdaad ons Konske van deze Tsjechië vakantie.
De vooruitzichten voor vandaag zijn niet al te gunstig. Hoogste tijd voor een indoor activiteit en die is gevonden in het bezoeken van een shopping mall. Daarbij is de dichtstbijzijnde die in Ceske Budejovice.
De rest van de ochtend doen wij het dan ook rustig aan. In de middag gaan wij en route en komen wij daarbij een wegafsluiting tegen welke door de week toch open was. Vandaag dus niet, maar via via bereiken wij toch shopping mall Igy. Na het parkeren van de auto dalen wij via de lift af en komen al snel tot de conclusie dat als je 1 mall in Tsjechië hebt gezien, je ze feitelijk allemaal hebt gezien. Zo treffen wij op de eerste verdieping met name boetiekjes en op de parterre het overige. Toch kan ik daar een leuke Tsjechische mok voor op kantoor vinden en vrouwlief eindelijk een setje behoorlijke glazen. In ons huis is het een beetje een ratjetoe. Hierna hebben wij het wel een beetje gezien en gaan wij via een kleine omweg naar ons restaurantje in Tyn nad Vltavou. Onderweg maken wij weer de nodige capriolen van Tsjechische bestuurders mee, waarbij het soms maar net goed gaat. Ofschoon wij van de week ook getuige waren van een net plaatsgevonden auto ongeluk.
Via de andere parkeerplaats zijn wij er zo en ook “ons” plekje binnen is nog vacant. En opnieuw heerlijk gegeten daar en als zodanig inderdaad ons Konske van deze Tsjechië vakantie.
Mag ook wel op het forum hoor... Ik ben absoluut niet nieuwsgierig maar wel reuze belangstellend!
Zondag 21 augustus 2022
In de ochtend merken wij nog een staartje van het regenachtige weer van gisteren. Maar als het dan begint op te klaren besluiten wij vandaag naar een markt ter gelegenheid van een houtfestival in Volary te gaan. Opnieuw is de weg erheen geweldig via allerlei dorpjes. Dit keer wel een wat intensievere rit door de vele haarspelbochten. En net op het moment dat mijn echtgenote opmerkt dat wij tot op heden nog geen ongelukken hebben meegemaakt, rijden wij langs een auto in de berm. Tja, dan neem je toch wel even het gas terug, ondanks de voorgestelde snelheid van 90 km.
En dan komen wij aan op de markt van Volary
maar zien wij helaas dat er hier en daar al weer wordt afgebouwd. Maar bij 1 van de nog aanwezige kraampjes kunnen wij iets leuks vinden voor onze dochter thuis. En hoewel een end van huis, is Nederland heel even weer dichtbij.
Tja en als dan het afbouwen van de kramen en het podium heel hard van stapel gaat, vertrekken ook wij.
De rit gaat vervolgens naar een motorrestaurant welke goed aangeschreven staat. En als wij daar eenmaal aankomen, worden wij enthousiast begroet door een blaffende hond. Een stel toeristen met zelf ook een hond mee vinden dat maar niets en maken zich snel uit de voeten. Intussen staat de eigenaar van het etablissement ons geduldig op te wachten, daarbij zo nu en dan zijn hond tot de orde roepend. Als wij binnenkomen zijn wij, zoals wel vaker, de enige gasten. Bij 1 van de netste tafeltjes nemen wij plaats. Eerst bestellen wij drinken en na enige tijd vraagt de eigenaar, die ietwat doet denken aan een Hillbilly, of hij nog iets voor ons kan betekenen.
Dat “iets” is uiteraard eten en wij besluiten, mede gelet op de recensies, de gok te wagen. Met het maken van o.a. dierengeluiden probeert de eigenaar ons duidelijk te maken wat voor eten er op het geplastificeerde A4tje staat. Het moge duidelijk zijn, wij zijn erg gecharmeerd van deze uitbater. En ook het eten, hoe eenvoudig ook, smaakt ons goed.
En als wij dan ook nog eens de laagste rekening sinds de hoogtijdagen van U Michaela gepresenteerd krijgen (zie verslag vakantie 2014), kan een goede tip natuurlijk niet uitblijven. Op zijn beurt is de uitbater daar zo van gecharmeerd dat Jelle bij vertrek een softijs meekrijgt. Kostbaar dit soort ervaringen. Hierna gaat de rit huiswaarts.
In de ochtend merken wij nog een staartje van het regenachtige weer van gisteren. Maar als het dan begint op te klaren besluiten wij vandaag naar een markt ter gelegenheid van een houtfestival in Volary te gaan. Opnieuw is de weg erheen geweldig via allerlei dorpjes. Dit keer wel een wat intensievere rit door de vele haarspelbochten. En net op het moment dat mijn echtgenote opmerkt dat wij tot op heden nog geen ongelukken hebben meegemaakt, rijden wij langs een auto in de berm. Tja, dan neem je toch wel even het gas terug, ondanks de voorgestelde snelheid van 90 km.
En dan komen wij aan op de markt van Volary
maar zien wij helaas dat er hier en daar al weer wordt afgebouwd. Maar bij 1 van de nog aanwezige kraampjes kunnen wij iets leuks vinden voor onze dochter thuis. En hoewel een end van huis, is Nederland heel even weer dichtbij.
Tja en als dan het afbouwen van de kramen en het podium heel hard van stapel gaat, vertrekken ook wij.
De rit gaat vervolgens naar een motorrestaurant welke goed aangeschreven staat. En als wij daar eenmaal aankomen, worden wij enthousiast begroet door een blaffende hond. Een stel toeristen met zelf ook een hond mee vinden dat maar niets en maken zich snel uit de voeten. Intussen staat de eigenaar van het etablissement ons geduldig op te wachten, daarbij zo nu en dan zijn hond tot de orde roepend. Als wij binnenkomen zijn wij, zoals wel vaker, de enige gasten. Bij 1 van de netste tafeltjes nemen wij plaats. Eerst bestellen wij drinken en na enige tijd vraagt de eigenaar, die ietwat doet denken aan een Hillbilly, of hij nog iets voor ons kan betekenen.
Dat “iets” is uiteraard eten en wij besluiten, mede gelet op de recensies, de gok te wagen. Met het maken van o.a. dierengeluiden probeert de eigenaar ons duidelijk te maken wat voor eten er op het geplastificeerde A4tje staat. Het moge duidelijk zijn, wij zijn erg gecharmeerd van deze uitbater. En ook het eten, hoe eenvoudig ook, smaakt ons goed.
En als wij dan ook nog eens de laagste rekening sinds de hoogtijdagen van U Michaela gepresenteerd krijgen (zie verslag vakantie 2014), kan een goede tip natuurlijk niet uitblijven. Op zijn beurt is de uitbater daar zo van gecharmeerd dat Jelle bij vertrek een softijs meekrijgt. Kostbaar dit soort ervaringen. Hierna gaat de rit huiswaarts.
Even bijgelezen eea en leuk en informatief geschreven inclusief de fotoos.
Aardig actief bezig zijn jullie wat ik lees.
Dingen opzoeken, excursies etc doen is iets wat ik nooit of amper doe eigenlijk. Behalve mijnen of oude (industriële) gebouwen.
Ik heb daar nooit zin in dat geslenter etc maar wat ik nu lees en zie is met sommige dingen best wel leuk eigenlijk.
Misschien ga ik toch een keer overstag en ga ik ook wat meer de toerist uithangen zeg maar ipv overal doorheen en langs rijden met korte (foto) stops wat ik meestal doe.
Aardig actief bezig zijn jullie wat ik lees.
Dingen opzoeken, excursies etc doen is iets wat ik nooit of amper doe eigenlijk. Behalve mijnen of oude (industriële) gebouwen.
Ik heb daar nooit zin in dat geslenter etc maar wat ik nu lees en zie is met sommige dingen best wel leuk eigenlijk.
Misschien ga ik toch een keer overstag en ga ik ook wat meer de toerist uithangen zeg maar ipv overal doorheen en langs rijden met korte (foto) stops wat ik meestal doe.
Maandag 22 augustus 2022
Als wij ’s morgens wakker worden regent het. Maar dat was gisterochtend ook zo, dus wij hebben goede hoop. En als wij voor het ontbijt naar de Lidl rijden lijkt het op te klaren. Echter in de loop van de dag blijft het druilerig weer en gaandeweg de dag is ook de voorspelling voor dinsdag ten nadele aan het veranderen. Oké, vandaag dus de eerste thuisdag, dat kan, maar voor morgen ben ik toch iets indoors aan het zoeken. Wat overigens gelukt is, maar dat is voor morgen.
E.e.a. betekent wel bijstelling van het programma voor sowieso vandaag. Wel bijzonder overigens, zoveel regenachtige dagen achter elkaar. Afijn, we hebben vakantie en brengen vandaag door met Netflixen en poolen. Op de eerste verdieping zijn 3 slaapkamers maar ook een kamer waar een levensgrote biljartpool staat. Nog nooit gedaan en ik probeer dan ook maar wat. Gelet op het trieste weer gaan wij er vandaag enkel op uit voor het eten in ons restaurantje in Tyn. Daar zien wij dit keer weer de dames, die ons blij begroeten.
Als wij ’s morgens wakker worden regent het. Maar dat was gisterochtend ook zo, dus wij hebben goede hoop. En als wij voor het ontbijt naar de Lidl rijden lijkt het op te klaren. Echter in de loop van de dag blijft het druilerig weer en gaandeweg de dag is ook de voorspelling voor dinsdag ten nadele aan het veranderen. Oké, vandaag dus de eerste thuisdag, dat kan, maar voor morgen ben ik toch iets indoors aan het zoeken. Wat overigens gelukt is, maar dat is voor morgen.
E.e.a. betekent wel bijstelling van het programma voor sowieso vandaag. Wel bijzonder overigens, zoveel regenachtige dagen achter elkaar. Afijn, we hebben vakantie en brengen vandaag door met Netflixen en poolen. Op de eerste verdieping zijn 3 slaapkamers maar ook een kamer waar een levensgrote biljartpool staat. Nog nooit gedaan en ik probeer dan ook maar wat. Gelet op het trieste weer gaan wij er vandaag enkel op uit voor het eten in ons restaurantje in Tyn. Daar zien wij dit keer weer de dames, die ons blij begroeten.
kuurgast
Donateur
Die markt duurde maar van 10.00 tot 14.00uur en ze zijn waarschijnlijk al eerder aan het inpakken gegaan.
De dag ervoor was het markt van 9.00 tot 18.00. Bron oa jiznicechy.cz.
Geweldige foto's Franky! Fijn dat we mogen meegenieten... 
Dinsdag 23 augustus 2022
Ook vandaag is, zoals voorspeld, het weer in Tsjechië om te huilen, ofschoon ze daar in de rest van bijna heel de wereld reikhalzend naar uitkijken. Uit voorzorg had ik gisteren al zitten kijken naar iets indoors en dat wordt hem nu dus ook. Daarbij zijn de pijlen gericht op een veteranen museum, maar dan met betrekking tot auto’s in rust. Amerikaanse auto’s wel te verstaan. Zo de bestemming aantrekkelijk is, is de reis naar Nova Bystrice dat net zo. Je merkt gewoon aan alles dat de grens met Oostenrijk niet ver is. We parkeren bij aankomst de auto op een mooie invaliden parkeer plek maar moeten daardoor nog wel een stukje lopen. Maar dat gaat Jelle goed af.
Bij het museum aangekomen worden wij begroet door een mooie Peter Bilt, uitgerust als “tow truck”.
Ik zelf had al een beetje zitten googelen en wist dat het museum slechts plaats bood aan 50 auto’s uit het tijdperk 1910 tot 1980. Niettemin is wat er aan auto’s staat voor ons mannen een “sight for sore eyes”, maar ook mijn echtgenote kan de tentoonstelling goed waarderen.
Dit komt mede door de geheel Amerikaanse sfeer die het museum ademt.
Vlak voor vertrek weet Jelle nog een aantal kentekenplaten te scoren van staten die het nog niet had.
En dan haal ik de auto op zodat Jelle de tocht omhoog niet hoeft te nemen. Aangezien wij heel dicht bij de grens zijn maak ik een kleine doorsteek door Oostenrijk om uiteindelijk weer vlak over de grens bij het uitgezochte restaurant te gaan eten. Op het parkeerterrein is het druk met Tsjechische kentekens, dus het eten moet goed zijn. En inderdaad is dat het geval.
Met de maagjes goed gevuld rijden wij nog een uurtje naar ons huis.
Ook vandaag is, zoals voorspeld, het weer in Tsjechië om te huilen, ofschoon ze daar in de rest van bijna heel de wereld reikhalzend naar uitkijken. Uit voorzorg had ik gisteren al zitten kijken naar iets indoors en dat wordt hem nu dus ook. Daarbij zijn de pijlen gericht op een veteranen museum, maar dan met betrekking tot auto’s in rust. Amerikaanse auto’s wel te verstaan. Zo de bestemming aantrekkelijk is, is de reis naar Nova Bystrice dat net zo. Je merkt gewoon aan alles dat de grens met Oostenrijk niet ver is. We parkeren bij aankomst de auto op een mooie invaliden parkeer plek maar moeten daardoor nog wel een stukje lopen. Maar dat gaat Jelle goed af.
Bij het museum aangekomen worden wij begroet door een mooie Peter Bilt, uitgerust als “tow truck”.
Ik zelf had al een beetje zitten googelen en wist dat het museum slechts plaats bood aan 50 auto’s uit het tijdperk 1910 tot 1980. Niettemin is wat er aan auto’s staat voor ons mannen een “sight for sore eyes”, maar ook mijn echtgenote kan de tentoonstelling goed waarderen.
Dit komt mede door de geheel Amerikaanse sfeer die het museum ademt.
Vlak voor vertrek weet Jelle nog een aantal kentekenplaten te scoren van staten die het nog niet had.
En dan haal ik de auto op zodat Jelle de tocht omhoog niet hoeft te nemen. Aangezien wij heel dicht bij de grens zijn maak ik een kleine doorsteek door Oostenrijk om uiteindelijk weer vlak over de grens bij het uitgezochte restaurant te gaan eten. Op het parkeerterrein is het druk met Tsjechische kentekens, dus het eten moet goed zijn. En inderdaad is dat het geval.
Met de maagjes goed gevuld rijden wij nog een uurtje naar ons huis.
Woensdag 24 augustus 2022
En dan is het bij opstaan de lang verwachte en gehoopte dag zonder regen. Ik kan niet zeggen dat wij eerder zo veel regenachtige dagen hebben meegemaakt tijdens een vakantie in dit mooie land als dit jaar. Enfin, wel goed nieuws waardoor in plaats van gisteren vandaag het bezoek aan Linz kan plaatsvinden.
Gisteren natuurlijk al een klein voorproefje van Oostenrijk meegemaakt, maar vandaag gaat het dan na al die jaren toch gebeuren. Daarbij viel mij gisteren al op hoe netjes Oostenrijk is in vergelijking met Tsjechië. Geen huizen met losgelaten stucwerk en ook beheerster weggedrag, om maar even wat te noemen.
Maar voor wij naar Linz gaan maken wij eerst een tussenstop bij het Mauthausen Memorial.
Het is een gratis te bezoeken monument met restanten van 1 van de grootste concentratie/vernietigingskampen in Oostenrijk. Na verluidt zijn daar, na Auswitz, de meeste mensen omgebracht. Veel van de barakken van destijds zijn er niet meer, maar evengoed hebben wij daar een aantal uur kunnen doorbrengen.
En net als bij het bezoek aan Teresin (zie reisverslag 2014) gaat zo’n bezoek je niet in de koude kleren zitten. Via de audiotour horen wij herhaling over onbeschrijfelijke satanische wreedheden door de kampbewakers van de SS.
De steengroeve waar heel gevangenen onder erbarmelijke omstandigheden het leven lieten
Gedenkteken namens de Bulgaarse slachtoffers
Mochten jullie in Zuid-Bohemen zijn kan ik het jullie “van harte” aanbevelen. De toegang is zoals gezegd vrij, alleen voor de onmisbare audiotour (ook in het Nederlands) is een kleine bijdrage verschuldigd.
Zoals gezegd was het plan om na Mauthausen naar de binnenstad van Linz te gaan, maar uiteindelijk zagen wij daar toch van af. In plaats daarvan besloten wij te gaan eten in een hospoda die wij zondag al passeerden. En dat bleek inderdaad bepaald geen slechte keuze te zijn.
En dan is het bij opstaan de lang verwachte en gehoopte dag zonder regen. Ik kan niet zeggen dat wij eerder zo veel regenachtige dagen hebben meegemaakt tijdens een vakantie in dit mooie land als dit jaar. Enfin, wel goed nieuws waardoor in plaats van gisteren vandaag het bezoek aan Linz kan plaatsvinden.
Gisteren natuurlijk al een klein voorproefje van Oostenrijk meegemaakt, maar vandaag gaat het dan na al die jaren toch gebeuren. Daarbij viel mij gisteren al op hoe netjes Oostenrijk is in vergelijking met Tsjechië. Geen huizen met losgelaten stucwerk en ook beheerster weggedrag, om maar even wat te noemen.
Maar voor wij naar Linz gaan maken wij eerst een tussenstop bij het Mauthausen Memorial.
Het is een gratis te bezoeken monument met restanten van 1 van de grootste concentratie/vernietigingskampen in Oostenrijk. Na verluidt zijn daar, na Auswitz, de meeste mensen omgebracht. Veel van de barakken van destijds zijn er niet meer, maar evengoed hebben wij daar een aantal uur kunnen doorbrengen.
En net als bij het bezoek aan Teresin (zie reisverslag 2014) gaat zo’n bezoek je niet in de koude kleren zitten. Via de audiotour horen wij herhaling over onbeschrijfelijke satanische wreedheden door de kampbewakers van de SS.
De steengroeve waar heel gevangenen onder erbarmelijke omstandigheden het leven lieten
Gedenkteken namens de Bulgaarse slachtoffers
Mochten jullie in Zuid-Bohemen zijn kan ik het jullie “van harte” aanbevelen. De toegang is zoals gezegd vrij, alleen voor de onmisbare audiotour (ook in het Nederlands) is een kleine bijdrage verschuldigd.
Zoals gezegd was het plan om na Mauthausen naar de binnenstad van Linz te gaan, maar uiteindelijk zagen wij daar toch van af. In plaats daarvan besloten wij te gaan eten in een hospoda die wij zondag al passeerden. En dat bleek inderdaad bepaald geen slechte keuze te zijn.
Donderdag 25 augustus 2022
Bij het opstaan is het nog mistig in Neznasov, maar doorgaans is dat een goed teken. En als ik de weersvoorspelling zie moet het goed komen met het weer vandaag. Dus met een beetje geluk wordt het vandaag toch nog tegen de middag Cesky Krumlov?
En inderdaad het goede weer houdt stand en vertrekken wij dus richting het mooie C.K. De weg is inmiddels bekend aan het worden, want eerder namen wij deze route richting het kasteel Hluboka. Thuis heb ik de parkeerplaats uitgezocht maar als wij daar aankomen komt deze ons niet bekend voor uit onze vakantie van 2015. En als wij dan de route berekenen richting het kasteel is die nog zo’n 20 minuten lopen. Dat klopt niet en vervolgens rijden wij naar de juiste parkeerplaats vlakbij het kasteel.
Gelet op de steile paden van C.K. hebben wij dit keer de rolstoel niet meegenomen en gebruikt Jelle zijn rollator. Hard werken voor hem, maar wij krijgen het duwen van de rolstoel door C.K. inmiddels niet meer gedaan. C.K. is niet alleen steil maar het plaveisel zoals gebruikelijk in de middeleeuwen. Voor de vakantie zijn wij nog wel bezig geweest met een hulpmotor, maar uiteindelijk niet echt doorgezet.
En ik moet zeggen, Jelle houdt zich kranig en eigenlijk ook wel zo goed voor hem.
Het is gelukkig niet heel erg warm vandaag maar na een tijdje strijken wij wel neer op een bekend terras uit 2015.
Al aapjes kijkend valt het ons op dat Covid nog steeds zijn sporen heeft nagelaten. Geen hordes Chinezen meer in C.K. en sowieso is het er erg rustig. Na het ijsje en drankje lopen wij verder, ook op jacht naar wat souvenirs voor thuis. En ook dat valt een beetje tegen. De souvenirs zaakjes, zo kenmerkend voor dit stadje, zijn er niet meer zo talrijk als voorheen. Voor menigeen wellicht een zege, voor ons nu even lastig. Ik ga dan ook nog even alleen naar de hoger gelegen gedeelten van C.K. en vindt daar inderdaad de T-shirts waarnaar ik op zoek was.
Eénmaal beneden tref ik via een keurig geappte life locatie de rest van het gezin. Hierna gaat het richting de parkeerautomaat en rijden wij via de Hospoda van gisteren op huis aan.
Einde van een inspannende dag, vooral voor Jelle. Deze was al dagen enorm begaan met het wel en wee van zijn vrienden. Maar vanochtend kwam dan toch het goede bericht van de geboorte van hun eerste kind.
Bij het opstaan is het nog mistig in Neznasov, maar doorgaans is dat een goed teken. En als ik de weersvoorspelling zie moet het goed komen met het weer vandaag. Dus met een beetje geluk wordt het vandaag toch nog tegen de middag Cesky Krumlov?
En inderdaad het goede weer houdt stand en vertrekken wij dus richting het mooie C.K. De weg is inmiddels bekend aan het worden, want eerder namen wij deze route richting het kasteel Hluboka. Thuis heb ik de parkeerplaats uitgezocht maar als wij daar aankomen komt deze ons niet bekend voor uit onze vakantie van 2015. En als wij dan de route berekenen richting het kasteel is die nog zo’n 20 minuten lopen. Dat klopt niet en vervolgens rijden wij naar de juiste parkeerplaats vlakbij het kasteel.
Gelet op de steile paden van C.K. hebben wij dit keer de rolstoel niet meegenomen en gebruikt Jelle zijn rollator. Hard werken voor hem, maar wij krijgen het duwen van de rolstoel door C.K. inmiddels niet meer gedaan. C.K. is niet alleen steil maar het plaveisel zoals gebruikelijk in de middeleeuwen. Voor de vakantie zijn wij nog wel bezig geweest met een hulpmotor, maar uiteindelijk niet echt doorgezet.
En ik moet zeggen, Jelle houdt zich kranig en eigenlijk ook wel zo goed voor hem.
Het is gelukkig niet heel erg warm vandaag maar na een tijdje strijken wij wel neer op een bekend terras uit 2015.
Al aapjes kijkend valt het ons op dat Covid nog steeds zijn sporen heeft nagelaten. Geen hordes Chinezen meer in C.K. en sowieso is het er erg rustig. Na het ijsje en drankje lopen wij verder, ook op jacht naar wat souvenirs voor thuis. En ook dat valt een beetje tegen. De souvenirs zaakjes, zo kenmerkend voor dit stadje, zijn er niet meer zo talrijk als voorheen. Voor menigeen wellicht een zege, voor ons nu even lastig. Ik ga dan ook nog even alleen naar de hoger gelegen gedeelten van C.K. en vindt daar inderdaad de T-shirts waarnaar ik op zoek was.
Eénmaal beneden tref ik via een keurig geappte life locatie de rest van het gezin. Hierna gaat het richting de parkeerautomaat en rijden wij via de Hospoda van gisteren op huis aan.
Einde van een inspannende dag, vooral voor Jelle. Deze was al dagen enorm begaan met het wel en wee van zijn vrienden. Maar vanochtend kwam dan toch het goede bericht van de geboorte van hun eerste kind.
Vrijdag 26 augustus 2022
Als wij opstaan is het opnieuw mistig rond ons huis. Vast een teken dat er nog steeds heel veel vocht in de atmosfeer zit na de enorme regenbuien van begin deze week. Op de één of andere manier hebben wij gisteren helemaal niet aan het ontbijt gedacht, dus allereerst gaan wij even naar de Lidl in Tyn op 7 minuten afstand rijden.
Daar doen wij ook gelijk de laatste boodschapjes voor de lange reis van morgen. Want, ons verblijf is hier dan wel geboekt tot zondag, maar Jelle moet maandag al weer meteen aan het werk. En om dan zondag middernacht thuis te komen, niet zo handig. Daar komt ook nog bij dat de NS komende maandag in Noord Holland de boel plat legt, juist in de introductieweek van onze dochter die naar de UvA gaat. Dus dat wordt wellicht brengen.
Na wat eerste dingetjes te hebben gepakt, gaan wij toch maar naar het rustige Pisek in plaats van Ceske Budjevice. Daarnaast is het ook al weer 10 jaar terug dat wij in Pisek waren. Toen nog geen idee dat er nog zoveel Tsjechië vakanties zouden volgen. Ook voor Pisek nemen wij niet de rolstoel mee en dat is maar goed ook. Net als Cesky Krumlov is Pisek een oude stad met kinderhoofdjes, alleen bij de historische brug niet al te stijl.
En zoals aangekondigd staan ook de zandsculpturen er weer (of nog). Voor wij die van dichtbij gaan bekijken, nemen wij eerst plaats op een terras voor een ijsje en een drankje. Zoals gezegd is het heel warm en met name heel vochtig. Na het bekijken van de sculpturen
laten wij Jelle dan ook even achter en gaan samen nog even het centrum in, maar treffen daar niets van onze gading. Zelf duik ik nog even een muziekwinkel in of er wellicht al weer iets nieuws is van mijn favoriete Tsjechische band Divokej Bill, maar zie daar enkel de cd Tsunami. Samen lopen wij richting Jelle en duwen wij hem richting de parkeerplaats. Wat een verschil overigens, in Pisek 2 uur parkeren voor Ck10 tegenover 100 kronen in Cesky Krumlov. Op de rit naar huis rijden wij onder nu en dan forse regenbuien naar ons restaurant in Sedlec.
Als wij opstaan is het opnieuw mistig rond ons huis. Vast een teken dat er nog steeds heel veel vocht in de atmosfeer zit na de enorme regenbuien van begin deze week. Op de één of andere manier hebben wij gisteren helemaal niet aan het ontbijt gedacht, dus allereerst gaan wij even naar de Lidl in Tyn op 7 minuten afstand rijden.
Daar doen wij ook gelijk de laatste boodschapjes voor de lange reis van morgen. Want, ons verblijf is hier dan wel geboekt tot zondag, maar Jelle moet maandag al weer meteen aan het werk. En om dan zondag middernacht thuis te komen, niet zo handig. Daar komt ook nog bij dat de NS komende maandag in Noord Holland de boel plat legt, juist in de introductieweek van onze dochter die naar de UvA gaat. Dus dat wordt wellicht brengen.
Na wat eerste dingetjes te hebben gepakt, gaan wij toch maar naar het rustige Pisek in plaats van Ceske Budjevice. Daarnaast is het ook al weer 10 jaar terug dat wij in Pisek waren. Toen nog geen idee dat er nog zoveel Tsjechië vakanties zouden volgen. Ook voor Pisek nemen wij niet de rolstoel mee en dat is maar goed ook. Net als Cesky Krumlov is Pisek een oude stad met kinderhoofdjes, alleen bij de historische brug niet al te stijl.
En zoals aangekondigd staan ook de zandsculpturen er weer (of nog). Voor wij die van dichtbij gaan bekijken, nemen wij eerst plaats op een terras voor een ijsje en een drankje. Zoals gezegd is het heel warm en met name heel vochtig. Na het bekijken van de sculpturen
laten wij Jelle dan ook even achter en gaan samen nog even het centrum in, maar treffen daar niets van onze gading. Zelf duik ik nog even een muziekwinkel in of er wellicht al weer iets nieuws is van mijn favoriete Tsjechische band Divokej Bill, maar zie daar enkel de cd Tsunami. Samen lopen wij richting Jelle en duwen wij hem richting de parkeerplaats. Wat een verschil overigens, in Pisek 2 uur parkeren voor Ck10 tegenover 100 kronen in Cesky Krumlov. Op de rit naar huis rijden wij onder nu en dan forse regenbuien naar ons restaurant in Sedlec.
Zaterdag 27 augustus 2022
En toen was het alweer bijna 2 weken dat wij in Tsjechië verblijven. En daarmee is ook weer de dag aangebroken met dubbele gevoelens. Alhoewel wij dit jaar toch echt wel zo’n beetje alles uit onze vakantie hebben gehaald wat maar mogelijk was. En ik zeg het wel vaker, Tsjechië is en blijft een geweldig land, maar dit keer vraag ik mij werkelijk af of er in 2023 weer een Tsjechië vakantie zal komen. Zo blijft Amerika lonken en ook dichterbij Schotland. Maar aan de andere kant is er mondiaal zoveel aan de hand…
Enfin, zoals gezegd vertrekken wij vandaag in plaats van morgen. En na de inspectie van de woning worden wij door de huisbazin niet alleen verrast met wat presentjes, maar hoeven wij ook geen gebruikskosten (lees: elektra) te betalen.
Doordat de boodschapjes al zijn gedaan stomen wij in 1 keer door naar Melnik en gebruiken daar rond 12.30 een heerlijke brunch.
Als wij er komen is het nog enigszins druk, maar na verloop van tijd zijn wij nog bijna de enige gasten. En dan vangt de terugreis pas echt aan. En ook die verloopt uitermate gunstig met steeds de file aan de tegemoetkomende kant, maar niet bij ons. Eénmaal in Duitsland gaat het gas op de plank zodat wij nog voor 23.00 u A.P. binnen rijden. Aldaar worden wij met een forse knuffel door onze dochter verwelkomd. Kijk, ze heeft ons toch gemist, blijkt maar weer.
En toen was het alweer bijna 2 weken dat wij in Tsjechië verblijven. En daarmee is ook weer de dag aangebroken met dubbele gevoelens. Alhoewel wij dit jaar toch echt wel zo’n beetje alles uit onze vakantie hebben gehaald wat maar mogelijk was. En ik zeg het wel vaker, Tsjechië is en blijft een geweldig land, maar dit keer vraag ik mij werkelijk af of er in 2023 weer een Tsjechië vakantie zal komen. Zo blijft Amerika lonken en ook dichterbij Schotland. Maar aan de andere kant is er mondiaal zoveel aan de hand…
Enfin, zoals gezegd vertrekken wij vandaag in plaats van morgen. En na de inspectie van de woning worden wij door de huisbazin niet alleen verrast met wat presentjes, maar hoeven wij ook geen gebruikskosten (lees: elektra) te betalen.
Doordat de boodschapjes al zijn gedaan stomen wij in 1 keer door naar Melnik en gebruiken daar rond 12.30 een heerlijke brunch.
Als wij er komen is het nog enigszins druk, maar na verloop van tijd zijn wij nog bijna de enige gasten. En dan vangt de terugreis pas echt aan. En ook die verloopt uitermate gunstig met steeds de file aan de tegemoetkomende kant, maar niet bij ons. Eénmaal in Duitsland gaat het gas op de plank zodat wij nog voor 23.00 u A.P. binnen rijden. Aldaar worden wij met een forse knuffel door onze dochter verwelkomd. Kijk, ze heeft ons toch gemist, blijkt maar weer.
Pelhřimov
Donateur
Franky en familie, bedankt dat we ook dit keer met jullie mee op reis mochten 
Leuk dit gevolgd te hebben.
En wat Jelle betreft Dikke pluim voor hem dat ie tijdens zo'n vakantie lekker zijn ding doet ongeacht rolstoel of rollator ook al ging dat soms wat lastig wat ik las.
En wat Jelle betreft Dikke pluim voor hem dat ie tijdens zo'n vakantie lekker zijn ding doet ongeacht rolstoel of rollator ook al ging dat soms wat lastig wat ik las.
Bedank voor de mooie vakantie die we mee mochten reizen.
Bedankt dat we ook dit jaar weer mochten genieten van de vakantie van jullie, gr, Hans en Nelly
Ad Verschoor
Donateur
Nu wij een jaartje moesten overslaan, is het fantastisch om de reis van anderen te volgen. Bedankt voor het verslag en wie weet tot volgend jaar
groeten Marja en Ad
groeten Marja en Ad
kuurgast
Donateur
Erg mooi om jullie reis te volgen. Hopelijk volgend jaar weer. 
Ieder jaar opnieuw worden er zandsculpturen gemaakt in Pisek.
Is dat Restaurace Temelín 19 in Temelín - Sedlec met uitzicht op de koeltorens van Temelin?
Het was weer leuk om jullie belevenissen te volgen Franky, bedankt!