Vakantie 2020 (Vysochina en Noord-Moravië)

Eet smakelijk! Heerlijk om het mee te kunnen maken. En, die ongemakkelijkheid met de kleine en grote winkels , veranderen later vanzelf in zoete herinneringen. Nog veel meer plezier !

 

Vrijdag 31 juli 2020

Vandaag is het alweer de laatste dag in Chysna en na een wat trage start gaan wij er toch nog even op uit. Daarbij is het plan om naar het park behorende bij het kasteel van Vlasim te gaan. Van te voren is al duidelijk dat de weg erheen nogal wat wegafsluitingen kent. Desondanks maken wij voor de navigatie toch gebruik van onze Tomtom van meer dan 10 jaar oud. Niet handig en daardoor rijden wij hier en daar toch een beetje om.

Eénmaal in Vlasim zelf rijden wij zo op het park af. Als eerste zien wij een fontein die wel heel erg aan een paardenbloem doet denken.



In het park zelf aangekomen zien wij pas hoe groot het park is. Oei, de rolstoel niet meegenomen, onhandigheid twee van vandaag. Dan besluiten wij maar een kort rondje te maken. In ieder geval weten wij nu dat dit park er is, wellicht leuk voor een andere keer.



Ik ben wel zo handig geweest de locatie van een goed restaurant op te slaan. En dus gaat het langzaam aan weer richting de auto. Op de weg terug valt ons oog op een aantal bomen met opmerkelijke aanpassingen. Waar zou het voor zijn, vragen wij ons af?



Bij het restaurant aangekomen treffen wij een ober die een goed woordje Duits spreekt. Altijd handig, hoewel onze dochter ons een truukje heeft geleerd hoe je een menukaart eenvoudig kunt vertalen.

De recensies voor wat betreft het restaurant stellen niet teleur, heerlijk hebben wij er weer gegeten.



Ondertussen vermaken wij ons met wat er zoal op straat aan mensen passeert. Niets leuker dan aapjes kijken, nietwaar. Na het afrekenen vangen wij weer de tocht terug naar Chysna aan. Dit keer wel met behulp van Google maps, gaat een stuk prettiger. Thuis aangekomen drinken wij even wat en hierna, helaas helaas, maken wij de eerste voorbereidingen voor het vertrek van morgen naar Valmez.

 

Zo te zien genieten jullie van het goede leven in Tsjechië.

Bescherming van oude bijzondere bomen om verrotting tegen te gaan. Ze gebruiken als afdekking houten dakspanen voor het uiterlijk.

Heb je geen App van mapy,cz? Routeplanner in Engels met allerlaatste updates gratis.
Fijne vakantie verder in Valašské Meziříčí.

 

Nee, ik gebruik in nood, of als ik van te voren wegafsluitingen verwacht, gewoon Google maps. Voldoet ook prima. Maar ik zal binnenkort eens Mapy uitproberen

 

Zaterdag 1 augustus 2020

Vandaag is het het einde van ons verblijf in Chysna, hetgeen betekent dat, in ieder geval wij 2, vroeg opstaan. In een rap tempo maken wij het huis schoon, scheelt weer € 70,00, en laden wij de auto in. Zodra wij even zitten komt daar ook de huisbazin aan. Heel gewetensvol loopt zij mij voor naar de meterstand voor de elektra. Alsof zij ons een oor zou willen aannaaien.

En na het afrekenen is het dan het moment van afscheid nemen. Aangezien wij goede herinneringen hadden aan het tweede huis in Valmez wisten wij niet wat te verwachten van dit huis. Maar het is een zeer aangenaam verblijf gebleken. Bij vertrek is het 10.00 uur en pas na 15.00 u kunnen wij in Valmez terecht. Daarom maken wij dankbaar gebruikt van het voorstel van Kuurtje, namelijk het bezoek aan een historische markt bij kasteel Zruč nad Sázavou.



Bij aankomst is het even zoeken waar de markt gehouden wordt maar ietwat middeleeuwse aandoende muziek verraadt de locatie. Wij zien een keur van kraampjes met allerlei snuisterijen waar wij goed kunnen slagen voor presentjes thuis.





Zo koop ik na het proeven van heerlijke wijn, en dat op een nuchtere maag, maar een fles van de beste man. Later vertelde Jolan dat zij zag dat meneertje er zelf ook niet van af kon blijven en dat om 11.00 u ’s morgens

Maar wij moeten verder en gaan vol goede moed richting Brno, alwaar wij willen lunchen/ontbijten. Vlakbij de parkeergarage had ik een goed aangeschreven restaurant gevonden en inderdaad hebben wij daar heerlijk gegeten.



Inmiddels is het 15.00 u en kunnen wij rond 16.45 u in Valmez aankomen dus vertrekken richting de auto. En op weg gaan wij weer, maar al gauw komt er een einde aan ons geluk van deze dag. Meer dan 1,5 uur staan wij in de file richting ons tweede vakantieadres. Oorzaak van het oponthoud blijkt een ernstig ongeluk op de D1 te zijn. Als wij uiteindelijk langs de plek des onheils komen zien wij nog de restanten. En zo kan het dus gebeuren dat van een voorsprong een achterstand komt. Dus maar de huisbaas gebeld dat wij tegen 18.45 u denken te zullen aankomen. Uiteindelijk viel dat dan wel weer mee en zien wij rond 18.30 u de tuinman annex klusjesman, die wij nog kennen van 2016, op het bankje bij het zwembad zitten.

Net als in 2016 krijgen wij een nu dan wat minder gedateerde telefoon in de hand gedrukt en hiermee de eigenaar van het pand aan de lijn. Deze hadden wij al eerder aan de lijn gehad voor het melden van onze vertraagde aankomst. Bekend met het huis duurt het gesprek niet lang en volgt hierna het gebruikelijk ritueel. Overdracht van het cadeautje uit Nederland alsmede een doos eieren en reuze courgettes voor meneer de tuinman. Maar ook voor ons is gezorgd, namelijk een vlaai en 2 biertjes. Die laatste bewaar ik voor later, want er moeten ook nog wat boodschapjes worden gedaan en die doen wij bij de Tesco. Die is tot 22.00 u open.

 

Weer veilig aangekomen op de tweede locatie gelukkig.

 

Heel veel plezier in het mooie valmez

 

Zondag 2 augustus 2020

Vandaag is onze eerste volledige dag in Valmez. Na de toch wel vermoeiende dag en reis van gisteren is iedereen een beetje dwars af. Besluit is dan ook dat wij vandaag er een thuisdag van maken, wellicht met een duik in het zwembad. Dat laatste staat nog even ter discussie, wellicht later op de dag want de temperatuur in het water is 18 graden, een behoorlijk verschil met het zwembad water van het huis in Chysna met doorgaans 30 graden. Uiteindelijk komt het er dan ook op neer dat er vandaag niet wordt gezwommen. In plaats daarvan gaat gewoon ieder zijn eigen gang en ik maak in de loop van de middag het loopje naar de Coop. In 2016 deed ik dat loopje bijna iedere ochtend, maar inmiddels kan ik het niet zonder navigatie af. Maar dankzij mapy is de Coop zo gevonden.

Wij sluiten de dag af met een diner bij het (voor ons) vernieuwde Rajka. Dit restaurant is na ons laatste bezoek compleet afgebroken en daarvoor in de plaats staat er nu een compleet nieuw hotel restaurant. Druk is het er overigens totaal niet, zal ook wel met Covid te maken hebben. Evengoed hebben wij ouderwets goed gegeten bij Rajka, net als in 2016.

 

Wat herkenbaar allemaal. Geweldig! We genieten met volle teug mee,onder meer omdat we dat gebied kennen;daar hebben we biftek genoten ,of een stukje zalmfilet, met een pul Pilsner Urquel ...Eet smakelijk.

 

Maandag 3 augustus 2020

Vandaag besluiten wij er weer op uit te gaan en wel richting Zlin. Met als doel het uitzicht over de stad vanaf de Baťův mrakodrap, een door Bata ontworpen skyscraper van 16 etages hoog.



De weg erheen gaat via lieflijke dorpjes zonder al te veel gedoe. Vlak voor aankomst gaan wij nog even langs een apotheek. Mijn vrouw heeft het idee last te hebben van een beginnende blaasontsteking en om erger te voorkomen… Echter de (Engelssprekende) medewerkster adviseert toch eerst een bezoek aan het ziekenhuis. Hoewel zij keurig het adres vermeldt van het ziekenhuis in Zlin, besluiten wij toch naar het ziekenhuis in Valmez te gaan.

Daarom gaat het eerst richting de toren van Bata. Bij binnenkomst blijkt deze inderdaad voor het publiek vrij toegankelijk te zijn en zo gaat het hele gezin, zonder mij, naar het terras op de 16e verdieping. Ik ga met de paternoster naar boven, veel te leuk.



Daarbij vergeet ik op de 15e uit te stappen en maak dus mee hoe de lift ook weer omlaag gaat. Heel bijzonder wel. Terug op de 15e stap ik uit en ga via de trap naar het terras. Wow mensen, wat een uitzicht en hoe bijzonder om het Bata dorp te zien liggen.



Wat een bijzondere man moet die Bata geweest zijn en hoe gedreven om zoveel voorzieningen voor zijn arbeiders te treffen. Na de nodige foto’s gaan wij weer naar beneden en dit keer gaan wij samen met de paternoster naar beneden, de kinderen nemen de lift. Bij het instappen in de paternoster maak ik bijna een doodsmak door net iets te laat in de lift te stappen.

Eenmaal allen beneden gaan wij weer huiswaarts en zetten de kinderen thuis af. Wij gaan daarna nog naar het ziekenhuis in Valmez en met hulp van Dennisz weten wij precies waar de EHBO-post zich bevindt. Tegen de verwachting in is mijn vrouw heel snel aan de beurt en wordt zij ook nog eens te woord gestaan door een arts met perfecte beheersing van de Engelse taal. Wat wij stilletjes hopen blijkt het geval, namelijk een beginnende blaasontsteking en niets meer dan dat. De arts vindt een consult in het Engels duidelijk een leuke onderbreking van de doorgaans routinematige dienst. Althans die indruk krijgt mijn vrouw. Na afrekening wordt een recept meegegeven, maar dat is voor morgen, aangezien de naastgelegen apotheek inmiddels is gesloten.

Eénmaal weer thuis stappen wij allen in de auto, opnieuw op weg naar restaurant Rajka, waar ons opnieuw een heerlijk avondeten wacht.



Al met al was dit toch wel een zeer bijzondere, maar zeker niet onaardige dag.

 

Nu al benieuwd naar de dag van morgen

 

Mooie verslagen weer Franky, geniet van de rest van jullie vakantie...

 

Dinsdag 4 augustus 2020

Vroeg staan wij 2en op en gaan wij met een nuchtere maag naar het ziekenhuis om het recept op te halen. Daarna gaat de rit naar de Lidl voor ontbijt met het lekkere Tsjechische brood. Thuisgekomen genieten wij met de inmiddels opgestane kids van het lekkere ontbijt. Intussen is het al weer dinsdag en komt de terugreis al een beetje in beeld. Dus maar alvast een hotel in Duitsland geboekt voor de zaterdag. Om toch vooral ook een prettige terugreis te hebben vanuit het vergelegen Valmez. Dat heeft mij in 2016 aardig opgebroken en toen was ik nog 4 jaar jonger.

Na de voorbode van gisteren is het vandaag echt een druilerige dag. Het ziet er dan ook niet naar uit dat het vandaag ook maar even droog zal worden. Kortom, DE gelegenheid om iets “indoors” te ondernemen. En met kids, nou ja eigenlijk eentje, wordt dat een shopping mall.

Eerste optie was die van Ostrava, maar daar zijn wij al eens geweest. Vandaar de keuze voor Olomouc City. Er zijn er overigens nog meer, maar deze lijkt toch wel de grootste te zijn. Opnieuw is de weg erheen een geweldig mooie rit, afgewisseld met een stukje snelweg. Daar aangekomen blijkt Olomouc City inderdaad mega groot te zijn.

We slagen daar dan ook heel goed voor cadeautjes voor thuis, met name voor mijn nicht annex oppas voor onze poes. En Jelle, wiens Iphone van de week wonderwel zonder enige kras op de grond belandde, besluit een glasplaatje te laten
plaatsen.
Vrij snel valt ons oog op een stand waar van alles op smartphone gebied wordt aangeboden. De beste man spreekt voldoende Engels om onze wens kenbaar te maken en zoals het een goed Tsjech betaamt slaagt hij er dan ook in het plaatje zonder enig blaasje aan te brengen. Enige trots is de man zelf ook wel aan te zien.

Verder op verzoek van iemand uit Jelle’s vriendenkring nog een slof sigaretten gekocht, verschil met Nederland maar liefst € 30,00! Aangezien het op de heenweg ook al druk was besluiten wij ook in Olomouc City te gaan eten. De kinderen kiezen voor een pizza, wij tweeën bestellen wat bij de Vietnamees.

Voor de verandering wel eens aardig niet in een restaurant te eten, maar veel maar dan dat is het ook weer niet.





Uiteindelijk verloopt de rit naar huis heel vlotjes en maken wij er weer een gezellig avondtje Netflix van.

 

Woensdag 5 augustus 2020

Hoog op het to do lijstje staat het bezoek aan Pustevny en de nieuwste Stezka. Deze moet heel bijzonder zijn, beetje net als die van Dolni Morava die wij in 2016 ook al bezochten. Vol goede moed gaan wij richting Pustevny en passeren daarbij o.a. Roznov pod Radhostem. Goede herinneringen, nou ja niet alleen maar, komen daarbij naar voren zodra wij het zwembad terrein passeren.

Inmiddels zien wij steeds vaker borden met daarop SK. Dat trekt ook nog wel steeds en wie weet gaan wij een van deze dagen ook nog even die kant op. Maar vandaag dus Pustevny. De rit erheen is er 1 van vele haarspeltbochten, beetje net als bij ons eerste huis deze vakantie. Persoonlijk houd ik daar wel van, doet mij denken aan vakanties vroeger in Spanje en Italië.

Eénmaal aangekomen op het parkeerterrein zinkt ons een beetje de moed in de schoenen. Wat een steile parkeerplaats en door de drukte staan wij ook nog aan het einde. Maar zoals later blijkt wordt het voorbij de Pustevny huizen nog veel erger.





Want eerst gaat het nog over asfalt, maar hierna volgt tot de ingang van de Stezka een lange steile weg van ruwe stenen. Niet door heen te komen en dan merken wij maar al te goed dat wij een dagje ouder worden. Met een brok in onze keel besluiten wij de kinderen bij een drinkstalletje achter te laten en samen verder te gaan. Zoals altijd maakt Jelle er niets van, maar voor ons doet het pijn.

Zodra wij voorbij de kassa zijn wordt ons duidelijk dat Jelle ook niet de Stezka had opgekund. Deze is veel steiler dan de 2 bij Lipno en Dolni Morava. Werkelijk onbegrijpelijk, maar wij gaan door. Anders dan de Stezka’s die wij kennen kent deze boomkroontop een lange aanloop en is de Stezka zelf minder hoog.



Maar doordat deze hoog staat is het effect feitelijk hetzelfde. En dat moet gezegd, het uitzicht is weer formidabel.



Kers op de taart is het transparant glazen plateau dat uitsteekt. Uiteraard moet o.g. daar natuurlijk even op vereeuwigd worden.



En na wat foto’s gaat het vervolgens weer omlaag naar de kinderen die ons ogenschijnlijk nauwelijks hebben gemist. Sowieso is de band tussen die 2 weer erg leuk tijdens onze vakantie. Thuis kunnen die 2 elkaar soms niet luchten, vooral dochterlief kan af en toe behoorlijk venijnig te keer gaan richting haar oudere broer. Maar ja, dat heb je zo met pubermeisjes, blijkt.

Eénmaal weer in de auto gaat de rit weer naar Valmez, onderbroken met een korte stop bij de Lidl in Roznov. Hoewel het plan is in Valmez te gaan eten komen wij onderweg nog een alleraardigst wegrestaurant tegen en ook daar weer goed gegeten.
Alleen een beetje flauw dat wij niet buiten mochten eten, maar gelukkig was het niet druk binnen. Ik heb wel de fooi erop aangepast. Resumerend was het een goede dag met wel wat scherpe randjes. Daarbij kwam herhaaldelijk een oude gedachte naar boven. Nooit meer Tsjechië, althans niet met de kids (lees: Jelle). Wie zal het zeggen….

 

Motorest pelikan?