Gevelstenen in Praag
Lopend door de straten van het oude Praag zullen de ornamenten op de huizen U zeker opgevallen zijn. De beeltenissen hielden oorspronkelijk verband met de bezigheden van de bewoners. De vorm en kleur waren in dit verband vaak voorgeschreven, vooral als met de reliefs gilden werden aangeduid. Met de jaren werd de fantasie steeds meer de vrije loop gelaten en weken de tekens van het originele grondmodel af. Ook werd niet altijd het gehele gildeteken gebruikt, slechts een kenmerk hieruit werd op de gevels aangebracht. Aan de decoraties kon de opkomst en ondergang van ambachten en beroepen in de loop van de geschiedenis worden gevolgd. Schoenen, scharen en hoefijzers bleven lange tijd bestaan. In de zeventiende-eeuw namen kanonnen en pistolen de plaats in van pijl en boog.
Niet alleen gildetekens werden gebruikt om een huis aan te duiden. Huiseigenaren vertrouwden hun huis en haard ook toe aan de goede zorgen van de patroonheilige die over mensen met hun beroep waakten of brachten het symbool van deze heilige aan, zoals het rooster waarop Sint-Laurentius geroosterd werd en de drie ballen die aan Sint-Nicolaas behoorden.
Na een zekere tijd werd de link met de gilden steeds verder losgelaten en nam de variatie in geveltekens toe. Wel moesten deze nog steeds aan bepaalde heraldische regels voldoen. Zo moest de staart van een vos omlaag hangen, ter onderscheiding van een wolf. In de begintijd van de geveltekens nam de eigenaar van het huis de decoratie mee als hij ging verhuizen. Later werd dit verboden omdat de huizen door de tekens van elkaar werden onderscheiden. De tekens verloren deze functie in de tijd van Maria Theresia. Zij voerde de nummering in. Hierbij werd niet op de plaats van het pand in de straat gelet, maar op de volgorde waarin de huizen werden gebouwd. De rode nummers op de huizen stammen uit die tijd. De blauwe nummers zijn de "gewone nummers" zoals ook wij die kennen.
Helaas heb ik geen voorbeeld foto, misschien dat iemand van jullie dat kan regelen.
Lopend door de straten van het oude Praag zullen de ornamenten op de huizen U zeker opgevallen zijn. De beeltenissen hielden oorspronkelijk verband met de bezigheden van de bewoners. De vorm en kleur waren in dit verband vaak voorgeschreven, vooral als met de reliefs gilden werden aangeduid. Met de jaren werd de fantasie steeds meer de vrije loop gelaten en weken de tekens van het originele grondmodel af. Ook werd niet altijd het gehele gildeteken gebruikt, slechts een kenmerk hieruit werd op de gevels aangebracht. Aan de decoraties kon de opkomst en ondergang van ambachten en beroepen in de loop van de geschiedenis worden gevolgd. Schoenen, scharen en hoefijzers bleven lange tijd bestaan. In de zeventiende-eeuw namen kanonnen en pistolen de plaats in van pijl en boog.
Niet alleen gildetekens werden gebruikt om een huis aan te duiden. Huiseigenaren vertrouwden hun huis en haard ook toe aan de goede zorgen van de patroonheilige die over mensen met hun beroep waakten of brachten het symbool van deze heilige aan, zoals het rooster waarop Sint-Laurentius geroosterd werd en de drie ballen die aan Sint-Nicolaas behoorden.
Na een zekere tijd werd de link met de gilden steeds verder losgelaten en nam de variatie in geveltekens toe. Wel moesten deze nog steeds aan bepaalde heraldische regels voldoen. Zo moest de staart van een vos omlaag hangen, ter onderscheiding van een wolf. In de begintijd van de geveltekens nam de eigenaar van het huis de decoratie mee als hij ging verhuizen. Later werd dit verboden omdat de huizen door de tekens van elkaar werden onderscheiden. De tekens verloren deze functie in de tijd van Maria Theresia. Zij voerde de nummering in. Hierbij werd niet op de plaats van het pand in de straat gelet, maar op de volgorde waarin de huizen werden gebouwd. De rode nummers op de huizen stammen uit die tijd. De blauwe nummers zijn de "gewone nummers" zoals ook wij die kennen.
Helaas heb ik geen voorbeeld foto, misschien dat iemand van jullie dat kan regelen.