Ad Verschoor
Donateur
Triumph, Genus – Po vrhu vždy je prázdno kolébek
‘Het nest is altijd leeg.’ Dat is volgens vertaalmachines op het internet ongeveer wat de titel van deze plaat betekent in het Nederlands. Het is de tweede langspeler van het Tsjechische Triumph, Genus, dat met zijn debuutalbum Všehorovnost je porážkou převyšujících in mijn eindlijst terecht kwam dat jaar. Satyricon‘s Nemesis Divina, met een frisse Tsjechische wind. Ik keek uit naar deze tweede schijf, nu uitgebracht via het Nederlandse New Era Productions.
https://soundcloud.com/new_era_productions/snad-jste-do-zeme-zaseti
Het is opnieuw een Nemesis Divina geworden, een plaat met enorm innemende en technisch hoogstaande massa grimmigheid vol jaren negentig blackmetalfurore. Pure misantropie richting alles wat niet heroïsch en puur is, haatdragend en extreem arrogant. De zuurtegraad in de vocalen is perfect, de sound en uitvoering op instrumentaal vlak vol nostalgie en beheersing. De overtuiging waarmee het Tsjechische Triumph, Genus zich uit in deze Noorse koningsklasse is absoluut, de composities idem, ook tijdens de lange instrumentale passages op Dále se netřeba zabývat. Lépe se nadchnout něčím vyšším. De zeven nummers zijn veel te snel voorbij, de repeatknop wordt meermaals beroerd. Op Po vrhu vždy je prázdno kolébek breidt de Satyricon-vlek zich trouwens uit, zowel richting The Shadowthrone en Dark Medieval Times (de bitterheid en epische grandeur – zonder inbreng van synths of keys) als Rebel Extravaganza (de snelste passages en meest technische overgangen).
Schitterende genreplaat, niets dan adoratie vanuit deze hoek. Volledig zwart/wit, elitair en vol tijdloze black. Hulde!
Bron: zwaremetalen.com
‘Het nest is altijd leeg.’ Dat is volgens vertaalmachines op het internet ongeveer wat de titel van deze plaat betekent in het Nederlands. Het is de tweede langspeler van het Tsjechische Triumph, Genus, dat met zijn debuutalbum Všehorovnost je porážkou převyšujících in mijn eindlijst terecht kwam dat jaar. Satyricon‘s Nemesis Divina, met een frisse Tsjechische wind. Ik keek uit naar deze tweede schijf, nu uitgebracht via het Nederlandse New Era Productions.
https://soundcloud.com/new_era_productions/snad-jste-do-zeme-zaseti
Het is opnieuw een Nemesis Divina geworden, een plaat met enorm innemende en technisch hoogstaande massa grimmigheid vol jaren negentig blackmetalfurore. Pure misantropie richting alles wat niet heroïsch en puur is, haatdragend en extreem arrogant. De zuurtegraad in de vocalen is perfect, de sound en uitvoering op instrumentaal vlak vol nostalgie en beheersing. De overtuiging waarmee het Tsjechische Triumph, Genus zich uit in deze Noorse koningsklasse is absoluut, de composities idem, ook tijdens de lange instrumentale passages op Dále se netřeba zabývat. Lépe se nadchnout něčím vyšším. De zeven nummers zijn veel te snel voorbij, de repeatknop wordt meermaals beroerd. Op Po vrhu vždy je prázdno kolébek breidt de Satyricon-vlek zich trouwens uit, zowel richting The Shadowthrone en Dark Medieval Times (de bitterheid en epische grandeur – zonder inbreng van synths of keys) als Rebel Extravaganza (de snelste passages en meest technische overgangen).
Schitterende genreplaat, niets dan adoratie vanuit deze hoek. Volledig zwart/wit, elitair en vol tijdloze black. Hulde!
Bron: zwaremetalen.com