Toeval of niet?

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

20,5 jaar geleden was ik zwanger van wat in april bleek een mooie lieve dochter. Net zoals iedere ouder gingen wij op zoek naar namen. We wilden niet zomaar een standaard naam, waar er duizend van in een dozijn zijn, omdat wij dat gewoon leuk vonden.

Dus naam boekje doorbladeren, tijdschriften. Na een tijdje kwam ik op het idee om de eerste letters van mijn ouders (Mieke en Leen) te gebruiken en daar iets van de maken. De basis was gelegd. Mile- was de basis. Een hele lijst met uitgangen opgeschreven. Maar geen daarvan hadden iets jongensachtig. Ik kon er gewoon niet opkomen.
Mile-na
Mile-en
etc.

Het lijstje werd kleiner omdat sommige namen gewoon niet lekker in het gehoor lagen of niet klonken. Het is uit eindelijk Milenka geworden. Een mooie, leuke jongensnaam had ik niet.

Op 23 april 1987 is onze dochter (Toeval of niet?) geboren en kreeg dus de naam Milenka. Die naam had voor ons geen andere betekenis dan dat het een samenraapsel was van de namen van mijn ouders en een toevoeging.

We kenden het toenmalige Tsjechië-Slowakije alleen van, het is een land achter ‘Het IJzeren Gordijn’, waren er ook nog nooit geweest, geen mensen kenden die er waren geweest. Kortom het was onbekend.

In 2001 zijn wij toevallig in Tsjechië beland voor de wintersport. In 2002 hadden wij een huis gehuurd bij een heerlijke gastvrije familie in Vrchlabi, waar ieder jaar terugkwamen om te wintersporten.

Steeds meer kwamen wij over het land te weten, vonden het mooi, lieve, vriendelijke mensen en een mooie natuur.

In 2004 begonnen wij steeds meer naar de huizen van makelaars te kijken. Na veel speurwerk op internet en informeren, kwamen wij erachter dat een huis voor ons in Tsjechië bereikbaar was. In begin 2006 zijn we de hele procedure gestart. En eind september 2006 zijn wij officeel eigenaars van een leuk huis in Velky Vrestov. De herfst/winter 2006 kwam er aan en konden nog niet veel doen in ons huis.

In februari 2007 weer op wintersport bij de familie. En tijdens het shoppen belanden wij in een boekenwinkel omdat wij graag een groot Tsjechisch-Nederlands en Nederlands-Tsjechisch woordenboek wilde hebben. Ze hadden de woordenboeken en hebben ze gekocht. Al bladeren kwamen we bij de M, wat stond daar tot onze verbazing:
Milenka: liefje;meisje; geliefde.

Wel hadden we hiervoor een paar keer de naam Milenka gehoord en de familie had ook al gezegd dat deze naam bestond.

Is dit nou toeval of niet?

Inmiddels zijn wel een paar verbouwingen verder, contacten gelegd, gebruik gemaakt van diverse mensen met wie de afgelopen jaren veel contact hebben gehad. De familie uit Vrchlabi, bijna iedere keer als we naar CZ gaan, bezoeken we ze even. Ieder keer weer worden we gastvriendelijk onthaald. Wij voelen ons steeds meer thuis.

Ik begin zo langzamerhand te geloven dat het geen toevalligheid meer is. Of is dit een stom bijgeloof van mij.

Er is nog één kleine toevalligheid met huisnummers, maar die vertel ik een andere keer. Anders wordt het verhaal heel erg lang.
 
Geweldig verhaal. Trouwens een erg leuke naam voor een meid. En die omschrijving zal best van toepassing zijn toch?

Vergeet wel geen letters af en toe, want anders staat er Mleka :lache: . Mleka is wel lekker en gezond.
 
De naam pas ook echt bij haar. Ze is nog steeds erg lief, natuurlijk heeft zij haar nukken. Die hebben we gelukkig allemaal.
Ik moet zo ie zo zeggen dat wij met onze kinderen niet mogen mopperen. Het zijn heerlijke kinderen.

En die letters vergeten, nee de vorm van Mleka hadden wij nog niet bedacht.
Haar naam wordt wel vaak afgekort in Mi. Dat vindt ze zelf geheel niet erg.
 
Gewoon een mooi, heerlijk toeval.

Of toch niet?

Het begint natuurlijk al met de vader en moeder van je ouders.

Dus toeval.

En dan de gedachte van jouw om iets van de namen van je ouders te maken.

Is geen toeval.

Je komt in Tsjechie.

Toeval.

Kortom, de toeval zou wel eens wel/niet toevallig kunnen zijn.

Zo is het toevallig ook nog eens een keer.

Hoe heb je dit forum ontdekt?

Inderdaad: toevallig.

Groet en veel plezier toegewenst door Kukel.
 
Toeval, verhaal II

Vervolg op bericht 1.

Huisnummers met 8-en.

In 1985 ging ik samenwonen met Ruud in Zeist op huisnummer 18. Tot onze dochter zich aankondingde. Wij op zoek naar een ander huis. In Zeist moesten we toen nog 5 jaar wachten op een groter huis. Het flatje wat we toen bewoonde had een woonkamer, één slaapkamer. Dus niet groot genoeg voor een baby erbij.

Ruud werkte toen in een restaurant in De Meern. Met een gekke bek vroeg hij aan zijn toemalige baas, kun jij niet wat regelen. Wat gebeurde er binnen een half jaar, ja hoor, een eengezinswoning met alles er op en eraan in Vleuten. Toen nog een heerlijk dorp met 5000 inwoners. Een heerlijke plek om je kinderen te zien opgroeien. Het werd in 1987, Milenka was toen een halfjaar, ook huisnummer 18.

Paar jaar later hebben wij jarenlang een caravan gehad om plek 188 in Voorthuizen.

In 1996 kochten wij een huis in een nieuwbouwwijk in Vleuten, huisnummer 8. Hier wonen we trouwens nog steeds.

En totslot in 2006 ons huis in Velky Vrestov. Wat denk je nummer 118.

Zijn die 8-en toevallig? Zeker met het verhaal van de naam van onze dochter Milenka, denk ik inmiddels niet meer aan toevalligheden. Het heeft gewoon zo moeten zijn. De toekomst heeft/had voor ons iets in petto.
 
Een heerlijk verhaal. Trouwens, een paar huizen naast ons woont een gezin met vier meiden. Milena, Rosiťa, Biserka en Milenka. Prachtige namen en prachtige meiden.

Ikzelf heet Mayca, ook een bijelkaar geraapte naam. Ma van Maria, c van Catharina, a van Antonia en de Y ertussen van johanna. Zo mocht ik niet ingeschreven worden, de naam bestond niet, dus heet ik officieel Maria (niets verkeerd aan hoor). Maar als ik Mayca intyp op google (afbeeldingen) komen er ik weet niet hoeveel Mayca's voorbij. Maar nog nooit ben ik er eentje tegengekomen.
 
Bovenaan