Terezín (Theresienstadt)

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Idd, Vaclav. Bedankt Hilde en Henko voor de ISBN-nummers, ik zal beide boeken zeker gaan lezen.

Ik weet niet of de holocaust met iets van nu te vergelijken valt (moorden gebeurt en gebeurde altijd, helaas). Ik heb eens een doc. gezien over een (gevluchte) Noord-Koreaan, die tekeningen maakte over het kamp waar hij in had gezeten, dat leek wel heel veel op een concentratiekamp, met hoewel andere, even gruwelijke dingen.
 
Ik ben van mening dat de Holocaust met niets anders van nu te vergelijken is. Natuurlijk gebeuren er nu in de wereld gruwelijke dingen, zoals dit in de hele geschiedenis van de mensheid het geval is. Wat er echter in WO2 gebeurd is, was geen geweld tegen een land, tegen een groep rebellen of onderdrukkers, maar tegen een volk, een cultuur, mensen zoals ieder ander, die om het simpele feit dat ze als Jood geboren waren, volgens anderen niet het recht hadden om te leven en vervolgens op de meest gruwelijke manieren om het leven zijn gebracht.
Het ging niet om land, om olie, om religie, maar om haat en macht.
Wat trouwens wel eens over het hoofd gezien wordt, was dat Hitler niet alleen de Joden uit wilde roeien, maar ook Slavische volkeren en zigeuners, omdat hij van mening was dat zij, op z'n aardigst gezegd, minderwaardige rassen waren en hij een zuiver blondharig, blauwogig Arisch ras wilde.
 
Dagboek van vermoorde Tsjechisch-Joodse jongen, 60 jaar na zijn dood gepubliceerd ( artikel in het Engels)

PRAGUE, Feb 9 (AFP) - A diary written by a 13-year-old Czech Jewish boy while living in the Prague ghetto under Nazi occupation was launched Wednesday, more than 60 years after his death at the Auschwitz death camp in Poland.
The two notebooks containing Petr Ginz's illustrated diary lay in a Prague attic until they were discovered in 2003 and passed to his sister, Chava Pressburger, who decided to publish them under the title "My Brother's Diary".
"This book will particularly help children understand what the Holocaust meant. It is very difficult for young people today to grasp what exactly Jews went through in a few history lessons," she said at the book's launch.
"It is seen through a child's eyes and shows how a child manages to lead his daily life in difficult conditions," added Pressburger, who survived the Holocaust and now lives in Israel.
Ginz's diary, written in 1941-1942 before his deportation to the Terezin transit camp, opens with the words: "The weather is foggy. The wearing of Jewish stars has become compulsory. On my way to school I counted 69 sheriffs."
A keen writer, Ginz was deported to the transit camp at Terezin from Prague in 1942, aged 14. Two years later he was sent to Auschwitz and gassed to death at the age of 16.
During his short life Ginz wrote a wealth of poems and essays and even two science-fiction novels, reflecting his fascination with science and space.
He also illustrated many of his works.
While incarcerated at the Terezin camp, he edited, wrote and illustrated 800 pages of a science magazine that was distributed to other prisoners.
Ginz rose to fame six decades later when a picture he drew of the Earth viewed from the moon was taken on board the ill-fated Columbia space shuttle, which disintegrated on re-entering Earth's atmosphere, killing all seven crew.
Ilan Ramon, Israel's first astronaut, had taken the black and white sketch "Moonscape", which Ginz drew while imprisoned at Terezin, on board the flight.
Ginz became well-known as a result of the shuttle crash, leading the owner of the house where the notebooks had lain to realise their significance.
Last month Czech astronomers said they had named an teroid after Ginz and the Czech Post Office has also issued a stamp featuring his drawing.
"Petr was undoubtedly a very talented person. His death was not only a huge loss but it symbolises the lost next generations of millions of people who will never be born," said Leo Pavlat, director of the Jewish Museum in
Prague.
Pressburger said that her father Ota, who also survived the Holocaust, left Petr's writings with a family friend before emigrating to Israel.
She said she hoped the book, initially published in Czech, would soon be published in other languages too.
Interest had already been expressed from publishers in countries such as Japan, South Korea, Belgium, Poland and Romania, she said.
 
Re: Holocaust in Tsjechië

Ik kreeg dit interessante artikel opgestuurd over een Engelse man die tijdens WO2 heel veel Tsjechische Joodse kinderen heeft gered. Geweldig wat sommige mensen voor anderen doen. Artikel is in het Engels:

PRAGUE, Feb 25 (AFP) - Czech pupils are to take part in a project to trace
around 400 Jewish children who were saved from Nazi death camps by a
British stockbroker, organisers said Friday.
In early 1939, during the Nazi occupation of Czechoslovakia, Nicholas
Winton, then a 30-year-old stockbroker, filled eight trains with 669 Jewish
children bound from Prague to London.
But around 400 of them have never been traced.
Under the "Lottery of Life" project some 160,000 schoolchildren will see
filmmaker Matej Minac's film "Nicholas Winton - The Power of Good" and will
help to track down the former children.
"We believe that most of them are probably living in South America,
especially in Brazil or Argentina. We expect the Czech children to find
some of them," Minac said.
Those who are traced will be invited to Prague for a meeting with Winton,
who will be 96 this year, and their fates will also be documented.
Minac's film has already been watched by thousands of students who have
also taken part in discussions about the Holocaust.
The film is also to be shown to children in German and Austrian schools.
In order to persuade the British government to accept hundreds of children
back in 1939 Winton had to arrange foster parents for each child.
Winton, who became known as the Oskar Schindler of Britain, kept the secret
of how he had saved hundreds of children from his family, only revealing
what he had done 50 years later.
Winton, who was knighted by Queen Elizabeth in 2002 for his efforts,
insists he was not anything special.
"I just saw what was going on and did what I could to help," he said during
a visit to Prague in 2001 to meet some of the former children he had saved.
But survivor Vera Gissing said: "I owe him my life and those of my children
and grandchildren. I was lucky to get out when I did and having the chance
to thank Nicky was the most precious moment in my life."
 
Madeleine Albright (Marie Jana Korbelová) heeft gisteren (22-07-2012) Terezín bezocht.

Tevens heeft ze handafdruk achtergelaten als nagedachtenis van 24 omgekomen familieleden in diverse concentratiekampen.

330926-original1-v9qzm.jpg

330924-gallery1-i69pf.jpg 330925-original1-9684j.jpg

Novinky.cz
 

Ad Verschoor

Donateur
“Dromen van de kinderen van Theresienstadt” tentoongesteld

3-640x400.jpg


In de Pinkas synagoge in Praag is een tentoonstelling van een unieke collectie van 4.500 tekeningen, gemaakt door kinderen die in het concentratiekamp Theresienstadt hebben gezeten.


De kinderen hebben de tekeningen in 1943-1944 gemaakt tijdens geheime lessen van kunstenaar Friedl Dicker-Brandeis. Voordat Dicker-Brandeis werd gedeporteerd naar een ander concentratiekamp en daar de dood vond in de gaskamer, verborg ze de tekeningen in twee koffers. Die kwamen na de oorlog uiteindelijk terecht in het Joods Museum van Praag.

Lees hier meer informatie en foto’s

Bron: joods.nl
 
Ik had je bericht gelezen en de expositie graag bezocht, maar je kunt alleen een combinatieticket kopen, en niet een los kaartje voor de Pinkas synagoge. En aangezien het de laatste dag was, er nog meer op het programma stond en we 2 kinderen bij ons hadden is het niet doorgegaan helaas.
 
1.jpg
De première vrijdagavond in de boerenschuur van 't Uulof aan de Zandweg in Zierikzee © Marieke Mandemaker


Het ongeloof spat er vanaf in Lied zonder vrijheid


Het is een ode aan de kracht van muziek. En wat voor ode. De voorstelling ‘Lied zonder vrijheid. Terug naar Terezín’, die vrijdagavond in première ging, is nog een hele hoop meer.

PZC.nl - Esme Soesman - 25 mei 2019

ZIERIKZEE - Breng wat muzikaal talent bij elkaar en laat ze iets doen met een krankzinnig verhaal. Dat heeft weinig opsmuk nodig. Zou je denken. Tot je de voorstelling ‘Lied zonder vrijheid. Terug naar Terezín’ van koor Waisisi ziet. In een boerenschuur op 't Uulof in Zierikzee word je getroffen door meer dan het verhaal. Het is het ritmisch geheel van beeld, tekst, muziek, spel en dans waardoor je op het puntje van je stoel belandt.

Dat laatste ook noodgedwongen. De tribunebanken zijn smal en hard. Maar dat beetje lijden valt in het niets bij het verhaal over Terezín ofwel Theresienstadt: het Tsjechische stadje waarvan de Duitsers een concentratiekamp maakten. Dik 33.000 joden overleefden hun verblijf daar niet. Nog eens 88.000 mensen werden vanuit Theresienstadt afgevoerd naar vernietigingskampen.

Ongeloof
Het is het ongeloof dat, zonder expliciet te worden benoemd, zo treffend in ‘Lied zonder vrijheid’ is gevangen. In de stapel koffers die de personages vasthouden als ze na hun deportatie in Theresienstadt in een lange rij aankomen. Die ze wéér vasthouden als ze naar hun veel te krappe en van de luizen vergeven barakken worden gebracht. ,,Ik wil zo graag naar huis", klinkt het in het door Ilse Weber gecomponeerde ‘Ik dwaal hier door Theresienstadt’. Dat zie je aan de koffers en aan de op de achterwand geprojecteerde teksten. Daar lees je dat Ilse Weber vanuit het kamp brieven schreef aan haar zoon in Zweden. 'Zij kreeg nooit een levensteken van hem terug'.

2.jpg
Koorleden van Waisisi, dansers van Elly Geelhoed en figuranten vormen een dynamisch geheel © Esme Soesman

De door Nelleke Tamerus geschreven en regisseerde voorstelling is allesbehalve een doorlopende klaagzang. De elf zangeressen en het vierkoppige orkest onder leiding van Mar van der Veer laten in achttien nummers ongeveer alle mogelijke emoties passeren. Van de absurd vrolijk klinkende Floep zei de stamper van het Amsterdamse duo Johnny and Jones (beiden zaten in Theresienstadt, beiden overleefden de oorlog niet) tot de roerende ode aan Jeruzalem Jerushala’im shel zahav van Naomi Shemer.

Meer dan opvulling
De in fletskleurige jurken gestoken leden van Waisisi worden aangevuld met zwartgeklede danseressen van Elly Geelhoed en een club figuranten. Zij zijn samen véél meer dan opvulling van de speelvloer. Ze geven, ogenschijnlijk losjes maar optimaal op elkaar afgestemd, doorlopend ritme aan de voorstelling. En maken meteen de massaliteit van de slachting voelbaar. De op de achterwand geprojecteerde namen en hun herinneringen die in woord met het publiek worden gedeeld, geven dat grote ondenkbare verhaal tegelijkertijd een inleefbaar gezicht. Mooi dat moment a la Soldaat van Oranje als je als toeschouwer even een blik kunt werpen op de weidsheid van onze vrijheid. Tranentrekkend is het één voor één stilletjes langs de achterwand verdwijnen van al dat talent dat er was.

Lied zonder Vrijheid. Terug naar Terezín wordt nog opgevoerd op vrijdag 31 mei en zaterdag 1 juni.
Kijk voor de beschikbare kaarten op: www.waisisi.nl


3.jpg
De weidsheid van onze vrijheid © Esme Soesman
 
Laatst bewerkt door een moderator:

kuurgast

Donateur
Afgelopen avonden 24 + 25 mei was het een groot succes.
Dit koor zingt heel goed en ze hebben vorig jaar in aanloop naar deze uitvoeringen een bezoek gebracht aan Terezín en Praag.
Deze door Nelleke Tamerus geschreven en regisseerde voorstelling zou eigenlijk door meer koren in Nederland uitgevoerd moeten worden. Niet iedereen kan naar Zeeland afreizen en er zullen meer koren interesse hebben om dit verhaal door te vertellen/zingen.
Ik hoop dat ze iig een filmpje op youtube zetten.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Het historische fort van Terezín is in duizelingwekkend tempo aan het vervallen. Een belangrijk monument valt voor je ogen uit elkaar

Terezín (Litoměřice) Terezín is een van de belangrijkste monumenten van militaire architectuur in Tsjechië. Het uitgebreide barokke fort werd aan het einde van de 18e eeuw gebouwd als een van de pijlers van de Oostenrijks-Hongaarse verdediging tegen Pruisen en is een buitengewoon bewijs van de technische en constructieve vaardigheden van onze voorouders. Helaas zijn het teken van tijd en het ontbreken van middelen voor redding een teken van deze belangrijke mijlpaal.

Een deel van het kazernegebouw in Dresden is al ingestort en de stad Terezín heeft, ondanks jarenlange inspanningen, nog steeds geen geld binnengehaald om het te redden. Volgens de lokale bevolking wacht een soortgelijk lot de gebouwen van het Militair Hospitaal, het Voorlopige Pakhuis, de Wapenkamer en grote delen van de vestingwerken. Het Amerikaanse station CNN Terezín heeft het voornamelijk dankzij het bewaard gebleven vestingwerk in januari van dit jaar tot de belangrijkste militaire bouwwerken gerekend .

En wat zou er zijn gebeurd als de militaire gebouwen en vestingwerken in de vesting Main Terezín niet waren gered? Volgens het Centrum voor Genocidestudies in Terezín zou Tsjechië onherstelbaar cultureel en historisch erfgoed verliezen. "Terezín zelf dreigt dan te worden geschrapt van de indicatieve lijst van UNESCO en de stagnatie van de stad te verergeren", merkt Šimon Krbec op, uitvoerend directeur van het Centrum voor Genocidestudies in Terezín.

35.000 dode Joodse gevangenen

Het fort van Terezín bestaat meer dan 200 jaar. Gedurende deze tijd veranderden de functies ook de populatie. Unieke militaire gebouwen zijn stille getuigen van de geschiedenis van Europa in de 18e - 20e eeuw.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden krijgsgevangenen en burgers geïnterneerd in Terezín. Gavrilo Princip, een Bosnisch-Servische huurmoordenaar die de opvolger van de Oostenrijks-Hongaarse troon, Franz Ferdinand d'Este, doodschoot, stierf in Sarajevo in 1914 in het Militair Hospitaal.

De moord veroorzaakte een kettingreactie die resulteerde in de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte nazi-Duitsland een doorgangskamp op voor de joodse inwoners van Midden-Europa in het fort van Terezín. De stad was volledig afgesloten voor de buitenwereld.

Tussen 1941 en 1945 trokken meer dan 150.000 joodse gevangenen door Terezín. 35.000 van hen stierven direct in Terezín als gevolg van slechte levensomstandigheden. Nog eens 83.000 gevangenen werden gedood in vernietigings- en concentratiekampen in Oost-Europa, waar ze per spoor uit Terezín werden gedeporteerd.

Onder de slachtoffers waren gevangenen van het zogenaamde familiekamp Terezín in Auschwitz-Birkenau. In de nacht van 8 op 9 maart 1944 werden de eerste 3792 gevangenen van dit kamp gedood in gaskamers. Het evenement was de grootste massamoord op Tsjechoslowaakse burgers tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Na de bevrijding in 1945 keerde het garnizoen van het Tsjechoslowaakse leger terug naar Terezín, dat daar tot in de jaren negentig gestationeerd was. Nadat het leger was vertrokken, begon het belangrijkste fort te vervallen. "Ongebruikte gebouwen werden onderdeel van het beschermde gebied van de stad, maar het grootste deel van de investering ging naar de reparatie van het Kleine Fort, dat ruimtelijk gescheiden is van de vestingstad zelf (Hoofdfort) en waar de Gestapo-gevangenis opereerde tijdens de Tweede Wereldoorlog", zegt Krbec. .

Momenteel is het Terezín-monument gehuisvest in het kleine fort. De gebouwen van het fort Main Terezín, die deel uitmaakten van een doorgangskamp (getto) voor Joodse gevangenen, vallen nu letterlijk voor onze ogen uit elkaar. Hun eigenaar, de stad Terezín met minder dan 3.000 inwoners, heeft beperkte financiële middelen, die verre van voldoende zijn om de unieke gebouwen te redden.

Dit geldt in het bijzonder voor het reeds genoemde Dresden (de kazerne van Žižek), die wereldwijd bekend zijn dankzij de voetbalcompetitie die wordt gespeeld door de joodse gevangenen van het getto van Terezín. "Sinds 2017 vestigt het jaarlijkse monument van de Terezín Football League de aandacht op de rampzalige toestand van dit grootste monument in de geschiedenis van de Holocaust op ons grondgebied ", voegt directeur Krbec toe.
bron: lidovky.cz
 
Bovenaan