Staré Splavy 2021 (revisited)

[Franky]

Beste mensen,

Nog even en dan gaat het er weer van komen, de broertjesvakantie naar Tsjechië. De laatste keer was alweer in 2019 en hierna gooide Corona een tweetal keer roet in het eten. En dit keer dus weer naar het geweldige huis vlakbij het meer van Doksy. Ikzelf ben nog maar net terug uit dit geweldige land, maar zie alweer reikhalzend naar deze trip uit.

 

[Pelhřimov]

Franky en broer, heel veel plezier daar

 

[hgmw]

Leuk heel veel plezier Franky en broer

 

[cor]

heren geniet ervan en hou het netjes..............................

 

[bruinh]

Ik hoop dat we weer kunnen genieten van de verhalen, geniet van de vakantie met je broertje, gr. Hans

 

[Ad Verschoor]

het geweldige huis vlakbij het meer van Doksy

Wij hebben jaren geleden gelogeerd in een groot huis dat toehoorde aan het plaatselijk hotel in Stare Splavy en echt vlakbij het meer van Doksy.
Onze eerste reis naar Tsjechië met ik meen Bolderman verbleven wij in het hotel.

 

[Franky]

Beste mensen,

Vannacht is het weer zover en zoeven wij richting het mooie Tsjechië. Ben zelf met name benieuwd hoe het weer daar is zo medio september. Overigens zijn de vooruitzichten wel gunstig, maar ja Tsjechië hè

 

[Ad Verschoor]

Ben zelf met name benieuwd hoe het weer daar is zo medio september.

Franky wij zitten hier nu op een terras met het mooiste weer van de wereld. Hoe lang dit nog duurt weet ik helaas niet. Goeie reis en een heel plezierige vakantie

 

[hgmw]

Goede reis en een hele fijne vakantie Franky!

 

[Pelhřimov]

Franky en Broer, een heel voorspoedige reis en geniet van jullie broertjesvakantie.

 

[bruinh]

Veilige reis en heel veel plezier, gr. Hans

 

[Franky]

Hallo allen,

Na een veilige heen- en terugreis zit ik weer thuis achter de laptop. Helaas niet gelukt op het vakantieadres internet op te komen, zelfs niet via een hotspot. Maar nog even geduld en dan komen alsnog de verhalen

 

[hgmw]

Fijn dat je een veilige reis hebt gehad Franky, ik verheug me op je verhalen

 

[bruinh]

We wachten geduldig af

 

[Franky]

Zaterdag 11 september 2021

Na een uitstel van ruim 2 jaar, veroorzaakt door het nog steeds allesbepalende virus, is het dan eindelijk tijd voor de vierde broertjesvakantie naar het mooie Tsjechië. En dat nog wel op de lustrumdag van de 20e 11 september. Ook daarvoor geldt, wat vliegt de tijd. Ik zie ons nog zo in de auto zitten toen wij dat verschrikkelijke nieuws uit Amerika hoorden.

Wijs geworden van vorige vakanties (en rekening houdend met mijn leeftijd) ben ik zo verstandig toch even een uiltje te knappen. En aldus maakt mijn lieftallige echtgenote mij om 1.30 u wakker. En inderdaad heb ik toch even kunnen slapen. Dus snel gedoucht en hierna de auto in. Uiteraard niet zonder een warm afscheid. Hierna gaat het nachtelijke ritje in alle rust richting Alphen en ook daar tref ik een opmerkelijk wakkere broer aan. Alleen op mijn vraag of hij de Corona Check app al op zijn telefoon heeft staan, krijg ik een ontkennend antwoord. Dus dat nog maar even snel gedaan. Per saldo weet je nooit of en wanneer je dat ding nodig hebt.

Maar hierna begint de reis. Dit keer weer eens door een lager gedeelte van Nederland en ook Duitsland doorkruisen we nu niet langs Bremen, maar eerder langs Hannover. Aanvankelijke aankomst in Tsjechië zou volgens Google Maps rond 12.30 u moeten zijn, maar uit ervaring weet ik dat dat niet zal kloppen. Daarbij gooit, om te beginnen, een afgesloten afslag richting Berlijn roet in het eten. Na wat gemanipuleer komt dat ook goed overigens. En verder zoeft het over de wegen van ons buurland, nu met snelheden tot soms 180 km. Ik althans, broertje durft dat soort snelheden in een vreemde auto niet aan. Nu wij alle 2 de auto besturen, zijn de stopjes niet al te lang en aldus lijkt mijn plan om het middageten in Melnik te gebruiken te kunnen slagen.

Net zoals tijdens onze gezinsvakantie dit jaar kunnen wij goed parkeren bij het restaurant en dat terwijl het terras goed gevuld is met gasten.



Geheel gewoontegetrouw bestel ik de pepersteak en uiteraard is deze, zoals vaker hier, op. Maar niet getreurd, een alternatief is gevonden in een Argentijnse steak.



En ook broertje vind iets van zijn gading. Na een redelijk ontspannen eten vervolgen wij de laatste 45 minuten van onze reis, zo dichtbij is onze bestemming.



Eénmaal op bestemming worden wij ontvangen door de beheerder, die wij nog goed herkennen uit 2018. Veel uitleg is dan ook niet nodig.

Na ons te hebben geïnstalleerd en nadat wij een beetje zijn bijgekomen van de reis, doen wij wat boodschappen bij de Lidl in Doksy. Wel zo makkelijk voor morgenochtend, dat er dan brood is. Eénmaal thuis zak in ieder geval ik als een plumpudding in mekaar en wordt het dan ook niet te laat dat wij naar bed gaan.

 

[Pelhřimov]

Hoi Franky, leuk dat we wederom met jullie mee op vakantie mogen

 

[Franky]

Zondag 12 september 2021

Minder vroeg dan normaal word ik rond 6.30 u wakker door een toiletbezoek. Daarbij tref ik nog net broertje die er vandoor gaat voor zijn eerste hardlooprondje. Onderwijl ben ik bezig met het typen van het verslag van de zaterdag, de dag van ons vertrek. Als mijn broertje terugkomt, maak ik voor ons beiden een goed ontbijt. De inmiddels lekkere temperatuur maakt het mogelijk op het grote balkon te ontbijten, 1 van de geweldige charmes van dit huis. Het is nog vroeg, dus nog geen spoor van de stoet afdalende fietsers en wandelaars. Vooral de fietsers vind ik enorm stoer, nu ik weet in welke staat dat pad zich bevindt.

Na het ontbijt en douchen besluiten wij een poging te wagen om het meer van Doksy heen te lopen. Zo op het eerste gezicht lijkt het te doen. En zo gaan wij, al genietend van het geweldige uitzicht, op pad.



Maar hoe verder wij komen, ontstaat toch de indruk dat het hele meer een beetje een brug te ver is. Steeds zien wij dichterbij komend weer nieuwe inhammen die van veraf niet zichtbaar waren.




In plaats daarvan buigen wij af naar de grote weg en lopen wij richting de afslag naar ons huis, maar lopen wij wel verder door richting het bos. Met de bedoeling de klim naar boven te maken, om te zien langs welke weg de wandelaars en fietsers bij ons huis afdalen. En zoals ik al eerder schreef, is dat een nogal Spartaans pad. Zeker met de fiets moet je zorgvuldig de vele keien zien te omzeilen.

Eénmaal thuis aangekomen eten en drinken wij nog wat. Daarna gaan wij met de auto richting het mooie Cesky Raj.



Maar daar aangekomen heb ik wat achteloos zomaar een bestemming ingegeven en komt het niet echt tot een mogelijkheid te gaan wandelen. Kortom, wellicht iets voor een volgende keer.

Nu het inmiddels wat later in de middag is besluit ik met de auto, “for old times sake”, richting Liberec te gaan. Daar is voor ons ooit het Tsjechië-avontuur begonnen. Zo gezegd zo gedaan en Liberec naderend zie ik daar toch wel heel veel vooruitgang. Toegegeven, het zal niet mijn favoriete stad van Tsjechië worden, maar wat ze daar in 10 jaar neer hebben gezet is wel bewonderenswaardig. We parkeren de auto in een parkeergarage en lopen naar het restaurant wat ik aan de hand van goede recensies heb uitgezocht. En inderdaad is de bediening alleraardigst, we mogen kiezen uit in ieder geval Engels of Duits, en zo ook de kaart. Het restaurant ligt aan een plein met nogal wat verkeer. Sommige reviews vermelden dat als minpunt, ik persoonlijk hou wel van wat reuring.




Bij mijn broer ligt op het bord een knots van een halve knoflookbol. Niet eerder zoiets gezien.

Geheel in de lijn van de reviews smaakt het eten ons goed en met de maagjes goed, maar niet overdadig gevuld, lopen wij omhoog naar de parkeergarage. Bij het afrekenen staan wij even te klungelen bij de parkeerautomaat, tot ik op het idee kom om de tekst via google te vertalen. En ja hoor, daarom lukt het betalen niet. Op zon- en feestdagen is het parkeren gratis. Hierna gaat de rit richting ons huis. Einde van een eerste geweldige dag in het mooie Tsjechië.

 

[Franky]

Maandag 13 september 2021

Volgens plan gaan wij vandaag naar Praag. Ondergetekende was er weliswaar een maand geleden nog, maar broertje heeft de stad een dikke twee jaar niet gezien. En ach, zoals vaker gezegd, Praag kun je gewoon niet te vaak zien. En aldus tuft het naar de parkeerplek van Centrum Cerny Most, waarmee maar eens en te meer bewezen is dat op deze plek nog ouderwets kan worden geparkeerd. En aan de openstaande slagbomen bij aankomst te zien, nog steeds gratis. Maar het vertrouwde gemak vind ik nog steeds het voornaamst. En na aanschaf van de dagkaarten bij de kiosk gaat het richting het perron van de metro. Onderweg in de metro twijfel ik nog even, maar besluit toch bij Namesti Republiky de metro te verlaten.

En éénmaal bovengronds ontmoeten wij nog steeds een veel rustiger Praag dan jaren terug. Dit keer zelfs geen straatartiesten op het grote plein te zien.



Genietend van het altijd mooie Praag lopen wij voor een versnapering naar 1 van de Starbucks.



En ook daar is het aperustig. En daarna beginnen wij aan de wandeling door Praag en komen wij geheel toevallig in die straat terecht met die aparte ramen. Een maand geleden liep ik daar nog met ons gezin. Grappige gewaarwording. En zo wij doorgaans de Karelsbrug vanwege de drukte links lieten liggen, gebruiken wij dit keer de brug wel om naar de overkant te komen.



Overigens niet zonder de verplichte broertjes-selfie op de brug.

Aan de overkant aangekomen zetten wij de wandeling voort via een kruip-door-sluip-door route naar de andere brug over de Moldau.



Eerder op de dag gaf ik via een app met het thuisfront nog aan dat ik niet zeker wist bij PastaR te zullen belanden, maar uiteindelijk is dat toch het geval. Feit is gewoon dat het eten daar altijd zeer exquis is. En zo ook dit keer.



Gnocci om je vingers bij af te likken

Anders dan een maand terug is er ook iets meer te beleven, met helaas als dieptepunt een toerist die via een ambulance wordt afgevoerd. Tja, ook dat kan zomaar gebeuren. Overigens werd die toeriste eerst heel rustig bijgestaan en geholpen door zomaar een voorbijgangster.

Overigens wordt vandaag niet alleen maar een herhaling van zetten, want het Hard Rock café slaan wij dit keer over. Net als Bontonland, maar dat is eenvoudig, aangezien de winkel in de binnenstad permanent is gesloten.

Aangezien wij later dan gepland in Praag aankwamen, gaat het alweer richting een uur of zes. En dat betekent tijd voor de aftocht. Want nu in september is het zomaar rond 19.30 al aan het donkeren en met het verkeer in Tsjechië heb ik daar niet zo heel erg veel zin in. En inderdaad maken wij terug naar huis weer de nodige capriolen op de weg mee, waarbij het steeds nog maar net goed gaat. En ondanks dat het vandaag mooier weer was dan gisteren, wordt het inderdaad toch al weer snel donker. Eénmaal thuis maken wij er nog een gezellige avond van.

 

[Franky]

Dinsdag 14 september 2021

Het is vandaag lekker weer en naar verwachting zal het nog iets warmer worden dan gisteren. Uitstekend weer om erop uit te gaan en op mijn to-do lijstje staat nog een hernieuwd beklimmen van de Pravcicka brana. Immers de eerste keer was alweer 2018 en ook toen al maakte dit natuurfenomeen zo’n enorme indruk op ons. Aangezien het dit keer een doordeweekse dag is, gokken wij op genoeg parkeerplaatsen. Maar daar na een uurtje rijden aangekomen, blijkt dat helaas niet het geval, althans zo op het eerste gezicht niet. Maar als wij het rijtje auto’s nog eens langs gaan zien wij toch een gaatje.



Hierna koop ik rap een parkeerkaartje en gaat de tocht omhoog beginnen. Daarbij is het nog even zoeken naar het beginpunt, maar ook dat gaat goed.



En dan begint de tocht pas echt.



Anders dan vorige keer hebben wij niet eerst een uur moeten lopen en dus hebben wij goede hoop op een makkelijkere tocht. Maar niets is minder waar, althans voor mijn persoontje. En of dat nu met mijn leeftijd te maken heeft of de slechtere staat van de paden, wie zal het zeggen.



Wellicht een combinatie. Maar het moet gezegd, duidelijk zichtbaar is wat de overvloedige regenval met de paden heeft gedaan. Het is dan ook enorm oppassen geblazen dat wij geen smak maken. Maar met de nodige stopjes gaat de tocht steeds verder naar boven



en eigenlijk voor wij het in de gaten hebben, zien wij de contouren van het restaurant en daardoor ook meteen die van de brug.



Bij het kopen van de toegangsbewijzen heb ik een aangenaam gesprek met de dame bij de kassa.



Op mijn vragen vertelt ze enthousiast over de laatste ontwikkelingen, maar ook hoe een reddingsoperatie eruit ziet, mocht dat nodig zijn. Ik bedank haar hartelijk en onder het genot van een drankje genieten wij van het enorm mooie uitzicht.



Maar dan is het ook weer tijd om af te dalen en dat valt hier en daar beslist niet mee. En dat komt, net als bij het omhoog gaan, door de slechte staat van de paden. Je kunt wel stellen dat je daar bij het afdalen des te meer last van hebt.



Onderweg spreken wij nog een jongbejaard Nederlands stel en stiletjes hoop ik t.z.t. er ook zo bij te lopen. Knap hoor. Bij de auto aangekomen zetten wij de reis voort naar Decin. Aldaar moet, afgaande op de recensies, een alleraardigst restaurant zijn. Het ligt alleen wat verscholen zodat wij er zomaar voorbij schieten, maar na een draai is het zo gevonden. En inderdaad, alleen de ambiance spreekt al tot de verbeelding. Maar het eten des te meer en qua smaak dan ook niet verkeerd. Na het geweld van vandaag genieten wij op het balkon van ons eten.



En als het dan alweer begint te donkeren is het tijd om verder te gaan. Bovendien hebben we nog de nodige boodschapjes te doen voor de volgende morgen. En dat doen wij vlak voor bestemming bij de Lidl in Doksy. Die is tot 21.00 u open, zodat wij niet hoeven te haasten. En dat is wel zo prettig, aangezien de route langs nogal slecht verlichte wegen zonder belijning gaat.

 

[cor]

prachtige foto,s en leuk verhaal