Rondreizen Tsjechië 2017

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Donderdag 31 augustus. “De laatste warme dag ?”


P1100360k.JPG
Penzion-restaurace Janostik in Roznov pod Radhosten

Het was de dag om te vertrekken uit Roznov pod Radhosten. Het pension, dat voor ons nieuw was, was overwegend goed te noemen. Een 10 geef ik voor de hygiëne, want wat was het er schoon. Jammer, dat men er alleen Tsjechisch sprak en de menukaart ook in Tsjechisch was. Toch kan ik het voor enige dagen aanbevelen (www.penzion-janostik.cz). Het was overigens bij het vertrek al behoorlijk warm en snel liep de temperatuur op naar 32 graden. We hebben ervoor gekozen om ons zo snel mogelijk te verplaatsen van Roznov naar Dolni Brusnice over een afstand van 270 kilometer. Eén tussenstop hebben we ingelast in Litomyšl.
P1100366k.JPG
Kasteel Litomyšl

Veel is er al over Litomyšl geschreven, Ik ga dan ook geen uitgebreid verslag doen over wandeling door de plaats. De laatste keer dat we hier waren stond het kasteel in de steigers en dat is de reden dat we het vandaag toch wilden zien. Het gebouw ziet er weer fantastisch onderhouden uit.
P1100363k.JPG
Het geboortehuis van Bedřich Smetana

Voor mijn zwager Bedřich plaats ik deze foto, want hij is liefhebben pursang van deze componist. Smetana leefde van 1824 tot 1884. Hij werd geboren in het getoonde appartement op de begane grond. Eerder bevond zich hier de kasteelbrouwerij. In het pand is een museum met een collectie die is gericht op de kinderjaren van de componist in Litomyšl. Het museum gaat in op het huishouden, het gezinsleven en de gebeurtenissen van toen. Verder wordt er aandacht aan zijn werk als componist besteed. Te zien zijn een vleugel, bed, wieg, ander meubilair, speelgoed, schilderijen en allerlei soorten huisraad uit die tijd.

Mooi op tijd zijn we gearriveerd op ons adres in Dolni Brusnice. De reis op zo’n warme dag is dan toch behoorlijk vermoeiend. Het verhaal houden wij kort, want het bed ruikt ons dan.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Vrijdag 1 september. “Lang niet gezien, regen !”


Vanmorgen bij het opstaan regende het pijpenstelen en dat hebben we drie weken lang niet gezien, want het is steeds het mooiste weer van de wereld geweest. Voor het gemak vergeten wij de regen op de dag van vertrek uit Nederland.
P1100396k.JPG
Een hele kleine wereld, waarbij we de bergen nog net boven de wolken zien

Bij het wakker worden hebben we elkaar eens aangekeken en gezegd: “maar dit is geen weer om de dierentuin te bezoeken” We spreken af om gewoon een dagje thuis te blijven en niets te doen. Ja, wel nog naar Dvur Kralove (bijna 20 kilometer heen en terug) om bij de Tesco war gebak en andere lekkernijen op te halen onder het mom dat je jezelf wel moet blijven onderhouden.
P1100394k.JPG
Regen en wind, zelfs de parasol legde het loodje

Wat is het trouwens heerlijk om na drie weken dagelijks onderweg te zijn even helemaal niets te doen. We hebben ervan genoten. De consequentie van ons gedrag voor jullie is dit hele korte verslag.
 
Heel leuk Ad, dat je aan mij hebt gedacht:toppie::bloem:. Het interieur van het huis had ik ook graag gezien, met op de achtergrond een prachtig stukje muziek van deze geweldige componist. Een ieder die dit leest kan ik ook van harte aanraden de symfonische gedichten onder de naam "Má Vlast" (mijn vaderland) te beluisteren. Zonder Tsjechië te hebben bezocht, realiseert men zich dat dit land, hetgeen door Smetana muzikaal beschreven wordt, ontzettend mooi moet zijn.
Geniet er van!!
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Zaterdag 2 september. “Een leuke ontmoeting en een blunder”


Bij het openen van de oogluiken ziet het er, bij het openen van de gordijnen, vriendelijk uit. Het is er gewoon goed Elske. Het is opgehouden met regenen al is het buiten wel kouder dan gisteren. Een enkel wolkje aan de lucht en zo is het de hele dag gebleven.
P1100440k.JPG
De wereld ziet er weer heel anders uit

We zijn erop geattendeerd, dat er in Žireč een kerkelijk revalidatie centrum sv Josefa te vinden is, dat een bezoek volledig waard is. Aangekomen zien we het Sint Josef centrum, de kerk Sv.Anny, een restaurant, een tuinderij en een prachtig aangelegd park. Het valt op dat overal de patiënten kunnen komen. We zien ze zich dan ook verplaatsen. Sommigen kunnen na behandeling naar huis, terwijl anderen hier levenslang vertoeven.
P1100407k.JPG
Een oude gedecoreerde fietstaxi

In het park is afgelopen week een expositie geopend over de historie van de fiets en heel veel exemplaren worden tentoongesteld. Een oude fietstaxi vond ik geweldig om te zien en dan vooral om de beschilderingen. Voor fietsliefhebbers is het een expositie die ik van harte aanbeveel.
P1100427k.JPG
Zanger en entertainer Filip Pýcha

Er was niet alleen de expositie, want in het park was een waar feest georganiseerd ter ondersteuning van het werk in dit centrum. Alle geldinzamelaars waren vrijwilligersorganisaties uit de buurt die hun medewerking aan deze dag verleenden. Allerlei optredens werden er door ze verzorgd in een muziekkoepel, we zagen kinderspelen en verschillende kraampjes. Ook trad de zanger Filip Pýcha op. Reden dat ik dit vertel is dat Filip mij in het voorjaar rondleidde langs schooljeugd, die vertelden over de geschiedenis van deze buurt en Dvur Kralové. De jongeren waren allen verkleed als de personage waarover ze iets vertelden. Zo was bijvoorbeeld Comenius vertegenwoordigd. Ik versta geen jota van Tsjechisch en dus was het heel fijn dat Filip meeliep (een rondje Hotel pod Zvicinou) om mij de verhalen in het Engels te vertalen. Bij aankomst in het park herkende Filip mij weer op grote afstand en kwam direct toegelopen voor een praatje. Ik moet zeggen de ontmoeting op deze manier als heel bijzonder en hartelijk te ervaren. Vanzelfsprekend zijn we gebleven tot na het optreden van Filip (Voor geïnteresseerden: tik de naam even in op Google zoeken)
P1100436k.JPG
Het raadhuis in Trutnov en wat is het stil !

Het zat echt in mijn hoofd dat deze dag de jaarmarkt in Trutnov gehouden zou worden en dus gingen we op pad. Aangekomen kunnen we de auto makkelijk kwijt en later blijft het heel stil in het centrum. Heb ik me toch een dag vergist en is het op Zondag. Pluspunt is dat ik foto’s zonder kramen en mensen op het plein heb kunnen maken. Thuis gekomen kijk ik op mijn reisprogramma waarin het allemaal goed staat en was vandaag de vliegshow in Hradec Kralové, die we gemist hebben. Volgende keer beter en morgen op herhaling naar Trutnov.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Zondag 3 september. “De blunder weer helemaal goed gemaakt”


Het aardige van ons verblijf in Tsjechië is, dat het maar droog blijft. Het is wel wat kouder geworden en de lange trainingsbroek moest voor het eerst uit de koffer komen.
P1100455k.JPG
De fortificatie Stachelberg

Ik weet uit een lange geschiedenis van jaarmarkt bezoeken ( ha,ha), dat je daar nooit al te vroeg moet aankomen. Wanneer we onderweg zijn, bedenk ik mij dat een rondje Stachelberg en Zacler wel leuk is. Bij Stachelberg een tijdje gewandeld door het mooie gebied.
P1100459k.JPG
De paddenstoelen plukkers, of waren het bramen ?

In deze tijd van het jaar is het tijd om de bossen in te trekken. Bosbessen en bramen zijn rijp en de paddenstoelen groot genoeg om geplukt te worden. Hele gezinnen met mandjes kom je tegen in de bossen en waar langs een bosweg een auto geparkeerd kan worden, zie je er ook één of meerdere staan. Het geeft een goed gevoel deze activiteiten waar te nemen.
P1100463k.JPG
Gehele dag muziek vanaf het podium

Tegen het middaguur bereiken we Trutnov om op te gaan in het jaarmarkt gebeuren. Op het plein in het centrum staan tal van kraampjes en de zoete geuren, van allerlei lekkernijen, komen je tegemoet. Voor kinderen zijn ook plekjes ingericht. Ik zie ze schilderen en kettingen maken. Gezichten worden geschminkt en spelletjes gespeeld. Clowns, die er hartstikke lief uitzien, zorgen voor extra vermaak en de hele dag is er live muziek te beluisteren .
P1100469k.JPG
Een feestende mensenmassa

In het feestgedruis hoor ik behoorlijk wat Nederlands praten. Uit de mensenmassa komen plotseling een paar enthousiaste mensen op me af. Een hartelijke en enigszins verbaasde begroeting volgt met Wereldreiziger, Dinie Broers en haar man Han. Vanochtend had ze hier nog vermeld, dat wanneer we elkaar zouden ontmoeten we een “bakkie” zouden doen. Ik had dit niet gelezen, maar dat “bakkie” hebben we gedaan en we hebben het als super gezellig ervaren. Thuisgekomen hoor ik, dat ik de blunder van gisteren weer helemaal goed gemaakt heb. Het was wederom een leuke dag.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Maandag 4 september. “Dierentuin en Safaripark Dvůr Kralové”


Afgelopen Vrijdag stond het op ons programma, maar vanwege de regen hebben we dit afgeblazen. Nu was het bewolkt met af en toe een zonnetje en uitermate geschikt voor een bezoek aan dierentuin en safaripark Dvůr Kralové.
P1100557k.JPG
Intree tot Dierentuin en Safaripark Dvůr Kralové

Het was nog niet druk waarschijnlijk omdat het toeristenseizoen praktisch voorbij is en vandaag alle scholen hier weer zijn begonnen. We betalen onze toegang tot het park en voor de safaritocht en zijn hiervoor 8,75 euro per persoon kwijt.
P1100497k.JPG
Koning Leeuw houdt de wacht bij zijn vliegtuig

We beginnen met de rit door het safaripark en kiezen voor de Afrika truck. Andere mogelijkheden zijn per bus, eigen auto of per voet. In het programma staan de dieren vermeld met foto, die je te zien krijgt en dat zijn er heel wat. De rit duurt zegge en schrijve 1 uur en een kwartier, zodat je waar voor je geld krijgt . De truck is open, zodat de mogelijkheid om foto’s te maken groot is. Behalve in de kooi voor de leeuwen dan wordt uiteraard, voor onze veiligheid, de truck met een traliegordijn afgesloten. Je kunt echter door de tralies nog foto’s maken.
P1100506k.JPG
Een Afrikaanse nederzetting

Veel dieren zijn afkomstig van het vaste land van Afrika. Hier liggen de meeste contacten van deze dierentuin. Kunstenaars uit Afrika exposeren hier , Afrikaanse dagen worden georganiseerd en Afrikaanse muziekgroepen in klederdracht treden geregeld op. Niet vreemd is het om in deze tuin zo’n Afrikaanse nederzetting tegen te komen.
P1100513k.JPG
De witte neushoorn ontdaan van rijk bezit

Mijn interesse ging bij dit bezoek vooral uit naar de neushoorns in Dvůr Kralové. Vanwege roof en zelfs moord op deze dieren heeft men hier besloten de hoorns preventief te verwijderen. De hoorns werden door rovers met een kettingzaag afgezaagd en vervolgens verkocht. Op de zwarte markt werd maar liefst 50.000 euro per kilo betaald. Zij brachten meer op dan goud en cocaïne. Op de foto staat één van de drie witte neushoorns zonder hoorn. Het is hier in de dierentuin gelukt, als enige tuin ter wereld, om deze zeer zeldzame noordelijke witte neushoorn in gevangenschap te fokken.

Wij hebben een fijne dag gehad en gunnen alle Tsjechië-gangers ook zo’n dag in deze tuin. Wij bevelen het van harte aan.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Dinsdag 5 september. “Op doorreis naar Melnik”


De wereld is klein wanneer we deze ochtend opstaan. Een dikke laag nevel zorgt hiervoor, maar de bergtoppen blijven hierboven zichtbaar.
P1100558k.JPG
Een kleine wereld vanaf ons hotel

Alle ochtenden geven steeds een ander beeld en dat is waarom wij hier zo graag verblijven. Hiermede doen we niets af aan de niet aflatende geweldige verzorging vanuit hotel Pod Zvicinou (www.hotelpodzvicinou.cz). Bij ons vertrek beloven we volgend jaar weer terug te komen en dat wordt dan al de 8e keer.
P1100584k.JPG
De skaly’s van Hrubá Skála

Onder een goed en vrolijk gesternte gaan we op naar ons volgende adres. Bij de brouwerij in Nová Paka koopt Marja een pak onderzetters en in Jicin drinken we uiteraard (vaste gewoonte) een kop koffie. Al enige tijd heb ik moeten horen, dat we nog nooit bij hrad Trotzky geweest zijn. Ik heb vandaag alle tijd en rij wat om, om die vraag tot het verleden te laten behoren.
P1100586k.JPG
De doorgang is klein, maar zo overweldigend

Al dwalend komen we bij Hrubá Skála en dalen af richting Vysker. Op deze weg met behoorlijke dieptes naast ons, vind ik een parkeerplaats waar de wandelroutes beginnen door de rotsstad, die we steeds zien vanaf het terras van hrad Hrubá Skála. Het staat bekend onder de Tsjechische naam “Hruboskalské skalni město”. Met de beide foto’s laat ik een stukje van dit unieke gebied zien, waarbij ik soms dacht of het me wel zou lukken om door de spleet te komen, maar alles kwam gelukkig goed.
P1100601k.JPG
Zamek Mnichovo Hradiště

In Mnichovo Hradiště een mooie wandeling gemaakt door tuin en park van Zamek Mnichovo Hradiště om daarna, als een speer, door te rijden naar Mělnik. We logeren hier de komende vijf nachten in en appartement op autokamp Melnik (www.campmelnik.cz). Het zal nu de derde keer zijn dat we hier komen en het bevalt ons hier uitstekend. Het heeft als groot voordeel, dat we op de thuisreis snel op de autoweg richting Dresden zijn.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Woensdag 6 september. “De burcht Křivoklát”


Een van de burchten die ik al lang op mijn lijstje had staan is de burcht Křivoklát. Het ligt op ongeveer 60 kilometer vanaf Melnik. Vandaag is het er dan eindelijk van gekomen. De dag begint frisjes, maar al vrij snel kan ik onderweg de korte broek aantrekken en het vest uit. Het is een zonnige dag geworden met een aardige temperatuur.
P1100613k.JPG
De opgang naar de burcht Křivoklát

In de bossen (wat zijn ze fraai) ten westen van Praag in het midden van het landschapsgebied van Křivoklát is de vroeg-Gotische burcht te vinden. Het is één van de mooiste van het land. In het uitgestrekte woud er omheen werden al in de middeleeuwen jachtpartijen gehouden door de Boheemse koningen. Nu is het gehele gebied beschermd natuurgebied en staat het op de lijst van Unesco.
P1100638k.JPG
Hrad Křivoklát

In de verte ziet Křivoklát er zeer sober uit, maar het interieur is verrassend dankzij de elegante architectonische versiering. Regelmatig vinden er muziek- en toneelfestiviteiten plaats, evenals een jaarmarkt van traditionele ambachten. In de kraampjes op het binnenplein bieden pottenbakkers, wapenmakers, mandenmakers, houtsnijders en kruidenvrouwtjes hun producten aan.
P1100642k.JPG
Zámek Smečno

Op de terugweg komen we langs Zámek Smečno. De oorspronkelijke vesting werd in de 16e eeuw afgebroken met uitzondering van de torens. In zijn plaats werd een renaissance gebouw gerealiseerd, dat beschermd wordt door een gracht. Tegenwoordig wordt het kasteel gebruikt voor huisvesting van ouderen, gehandicapten en zwakzinnigen. Tijdens mijn bezoek staat een toren in de steigers en wordt gerenoveerd. Voor publiek zijn alleen het park en de binnenplaats van het kasteel toegankelijk.

De avondmaaltijd hebben wij gebruikt in Restaurace U Šatlavy aan Náměsti Miru in Melnik. Tijdens het eten valt er plotseling heel wat regen en vluchten de mensen van het terras naar binnen. De maaltijd was er echter niet minder om, want deze smaakte voortreffelijk.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Donderdag 7 september. “Om nooit te vergeten”


In veel plaatsen in Tsjechië en Slowakije kom je ze wel tegen, de beelden van Tomáš Garrigue Masaryk. Hij was de persoon, die er in slaagde om na de Eerste Wereldoorlog de Tsjecho-Slowaakse onafhankelijkheid als republiek te bewerkstelligen. Hij werd de eerste president van Tsjecho-Slowakije.
P1100656k.JPG
Het eenvoudige familiegraf van de familie Masaryk

Naast politicus was Masaryk ook socioloog en filosoof. Hij werd geboren in Hodonin op 7 maart 1850 en overleed op 14 september 1937 op het kasteel van Lany. Nu we het graf van deze eerste president hebben mogen zien geeft het plotseling een heel ander beeld van deze man. Tot op vandaag is het kasteel nog de vakantiewoning van de Tsjechische presidenten. Waarschijnlijk was de huidige president Zeman op het landgoed aanwezig , want er was sprake van behoorlijke militaire bewaking en de vlag hing uit.
P1100666k.JPG
De colonnade van Memoriaal Lidice

Na ons bezoek zien we op de borden dat we vlakbij Lidice zijn. De plaats werd een symbool van fascistische willekeur. Op 10 juni 1942 is dit dorp, door de Duitsers, verbrand en springstoffen maakten het met de grond gelijk. De mannen werden doodgeschoten en vrouwen en kinderen naar een concentratiekamp getransporteerd. Naar aanleiding van deze gebeurtenis, werd in 1962 een Memoriaal ter herinnering opgericht.
P1100699k.JPG
Monument voor de kinderslachtoffers van de oorlog

Zeer indrukwekkend is het levenswerk van de Beeldhoudster Marie Uchytilová. Het monument representeert de omgebrachte 82 kinderen van Lidice. In alle figuren is dezelfde angst in de uitdrukking van de gezichten af te lezen. De beeldhoudster heeft twintig jaar gewerkt, van 1969 tot 1989, aan dit monument. Gelukkig is het een veel bezocht Memoriaal en vooral ook door schoolkinderen. Het is goed op deze manier de herinnering levend te houden.
P1100719k.JPG
Slot Nelahozeves

Aan het eind van ons tripje deze dag hebben we dan Nelahozeves aangedaan. De plaats waar in 1841 de componist Dvořák werd geboren. In het slot wordt jaarlijks een festival met zijn muziek georganiseerd. Het renaissanceslot valt op door zijn unieke muurschilderingen, waarvan helaas enkelen vernietigd zijn.

In Melnik de dag afgesloten in het restaurant U Václav , Svatováclavská 22, aan de voet van het kasteel. We zijn er verwend met een voortreffelijke maaltijd. Voor ons een adres om eens vaker langs te gaan.
 
Wat een prachtig monument is dat in Lidice. Verschrikkelijk eigenlijk dat mevrouw Uchytilová dit mooie herdenkingsbeeld heeft moeten maken. Het geeft aan hoe krankzinnig ook deze oorlog is geweest. "Om nooit te vergeten" is dan ook een juiste aanhef Ad, want zulke tragedies mogen nooit vergeten worden. Mooi dat jullie ook het geboortehuis van die andere grote componist, te weten Dvorák, hebben gezien. Ook deze man heeft mooie muziek geleverd, waarvan "Humoresque" w.s. één van de bekendste muziekstukken is. Helaas is "Humoresque" niet hetgeen past bij het monument in Lidice, maar toch is het mooi en het aanhoren meer dan waard.
 
Laatst bewerkt:

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Vrijdag 8 september. “Om nooit te vergeten, de volgende dag”


Bij de lange reizen die we maken door Tsjechië komt er meestal een moment dat je genoeg hebt van alle kastelen, kerken en het bezichtigen van steden. Zeker na gisteren toen we terecht kwamen in Lidice. ’s Avonds keken Marja en ik elkaar aan en zeiden: “Misschien moeten we morgen toch maar naar Terezin, want dat is inmiddels 10 jaar geleden”.
P1100789k.JPG
De Nationale begraafplaats in Terezin

Ik herinner me dat bezoek aan de “Kleine Vesting” nog goed, want het regende verschrikkelijk hard. We renden toen van barak naar barak om een beetje droog te blijven. Vandaag is het heel anders. Het is droog, een klein beetje wind en de temperatuur zodanig dat ik in korte broek loop. Op de parkeerplaats zien we auto’s uit verschillende landen. Ook al zijn de schoolvakanties voorbij, je ziet er veel kinderen op schoolreis. Bij de rondwandeling blijkt dat op deze plek in Tsjechië verbazend veel Nederlanders komen.
P1100774k.JPG
Slaapkooien aan weerszijden van een kleine kamer waar 400 tot 600 mensen woonden

Het is een goede zaak dat dit soort plaatsen bewaard blijven voor het nageslacht, opdat wij niet vergeten. Nu ik hier zo ziet aan mijn laptop, ben je geneigd een historische beschouwing neer te schrijven. Feitelijk spreken beelden voor zich.
P1100766k.JPG
Gedenkteken aan naamlozen, die in Terezin gestorven zijn

Tot het einde van de oorlog passeerden 32.000 mensen de poort, waaronder het merendeel Tsjechen. Veel mensen kwamen hier om vanwege de miserabele leefomstandigheden in het doorvoerkamp of het joodse getto. Ook kwamen mensen om door mishandeling en executie. Op de Nationale begraafplaats liggen de resten van 10.000 slachtoffers .
P1100761k.JPG
De plaats waar 250 tot 300 gevangenen werden geëxecuteerd en enkelen van hen de dood vonden aan de galg zonder vorm van proces

Op initiatief van de voormalige gevangenen en nabestaanden besloot de Tsjechoslowaakse regering in 1947 de Kleine Vesting tot monument uit te roepen. Een monument ter herdenking van de verschrikkingen die het gevolg waren van de onderdrukking van vrijheid en democratie en de schending van mensenrechten.
P1100763k.JPG
Een nest met jonge otters

Ongeveer aan het einde van de bezichtiging ontdek ik in een afwateringskanaaltje deze otter met een nest vol jong leven. Me dunkt een waardig slot aan een bezoek dat indruk op je maakt.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Zaterdag 9 september. “ De laatste vakantiedag 2017 in Tsjechië ”


Vandaag was de laatste vakantiedag 2017 in Tsjechië. Morgen rijden we naar Nederland, ondanks de berichten dat het koud en regenachtig is in ons kikkerlandje. We laten ons hierdoor echter niet van de wijs brengen.
P1100811k.JPG
Volksarchitectuur in Dobren

Deze dag brengen we door in de buurt van Melnik. We willen niet teveel kilometers maken. Na de laatste boodschappen bij Tesco en Kik te hebben gedaan rijden we richting het Kokorindal. Het staat bekend om zijn prachtige natuur en z’n volksarchitectuur.
P1100819k.JPG
Hrad Kokorin

Al jaren wil ik bij deze burcht omhoog lopen, maar iets weerhoud me er steeds van. Toch is het ook deze keer weer gaan kriebelen. Vanaf een bergweg met diepe kloven krijg ik hem vol in beeld.
P1100822k.JPG
Een steile trap van enkele tientallen meters

Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben begonnen aan de klim. Je bent volgens de gegevens 350 meter onderweg naar de burcht vanaf de parkeerplaats en je doet er ongeveer 7 minuten over. Niet verteld wordt dat het een nogal steile trap is van boomwortels en dat geen enkele tree gelijk is. Soms is het zelfs even klauteren, maar uiteindelijk is het me gelukt. Toch nog op deze laatste vakantiedag een overwinning op mezelf behaald.
P1100852k.JPG
De binnenplaats van hrad Kokorin

Wat ik te zien krijg is een mooie burcht. Ik heb hem volledig beklommen, inclusief de toren. Het is de klauterpartij absoluut waard geweest, maar ik doe het geen tweede keer meer. Het uitzicht is prachtig. Je ziet echter alleen dichte bossen en wat rotsen
P1100877k.JPG
Het meer bij Harasov

Van zo’n wandeling krijg je behoorlijk dorst. We hebben eerst maar wat gedronken bij het restaurant in Kokorinský Důl en vervolgden later de route om uit te komen in Harasov. Nog aardig wat mensen genieten aan het meer en zwemmen er lustig op los. Jawel, het is hier nog alle dagen mooi weer en tot op vandaag heb ik de gehele vakantie in t-shirt en korte broek gelopen. Met zo’n afsluitende autorit, door dit gebied, kan deze vakantie niet mooier eindigen.

Morgen de thuisreis. Na aankomst laat ik wel even weten dat ik mijn dagelijks verslag afsluit en natuurlijk kom ik later met de uitgebreidere beschrijvingen van wat we hebben gezien.
 
Bovenaan