Rondreizen Tsjechië 2017

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Woensdag 23 augustus. “Bardejov een Beatles stadje”


Voor deze dag heb ik bedacht om naar de Unesco stad Bardejov te gaan. Het is een historische stad in het noordoosten van Slowakije, vlakbij de Poolse grens. Het heeft ongeveer 33.400 inwoners. De stad kent talrijke culturele monumenten in het middeleeuwse centrum, dat grotendeels behouden is gebleven. Ze heeft meerdere partnersteden, waaronder de Tsjechische plaatsen Česká Lipa en Mikulov.
P1090940k.JPG
Hrad Stará L’ubovňa

Voor we Bardejov bereiken komen we eerst langs Stará Lúbovňa. Er is een burcht en eronder staat een openluchtmuseum met een waardevolle houten kerk. We denken de burcht te kunnen bezoeken, maar zoals de meeste van zijn soortgenoten in dit land staat hij op een hoge rots. De auto moest geparkeerd worden onderaan de heuvel. Ik was echter zo brutaal de parkeerwachter voorbij te rijden, langs een bord verboden voor alle verkeer, om eerst eens te kijken of er dichterbij geen mogelijkheden zouden zijn. Ik kom redelijk ver bij een soort pleintje met een informatiekantoor en er staat politie. Hij spreekt me in Slovaaks aan en zegt waarschijnlijk dat ik fout zit en of ik het bord niet gezien heb. In Engels vertel ik dat ik alleen even wilde kijken, omdat mijn vrouw dit soort wandelingen bergop niet aankan. We gaan weer terug laat ik weten. Hij verstaat er echter geen jota van, waarop ik zeg: “We go back, bay, bay”. Zonder commentaar laat hij ons vertrekken. Na deze ervaring moet me toch van het hart, dat ik werkelijk niet begrijp dat men hier geen passende oplossingen voor biedt. De burchten zijn in verhouding tot Tsjechië vrij duur, maar toch veel bezocht. Een huifkar of treintje zijn vaak goede mogelijkheden voor mensen die wat moeilijker bergop gaan. Op de foto is de politiewagen nog net zichtbaar en de paden bergop met mensen die inmiddels al enkele honderden meters hebben gelopen.
P1090948k.JPG
Zicht op huizen aan het Raadhuisplein van Bardejov

Aangekomen in Bardejov is het moeilijk een parkeerplek te vinden, omdat het volledige centrum is afgesloten voor verkeer . Na een plek gevonden te hebben blijkt dat eind augustus hier de jaarmarkt wordt gehouden met veel stalletjes, kramen, een grote kermis en openlucht concerten. Rond het grote rechthoekige plein, Radničné Námestie, staan allemaal burgermanshuizen, die met hun puntdaken veel op elkaar lijken. Ook de meeste bezienswaardigheden van de stad zijn te vinden op en rond dit plein. Rondom het centrum zijn nog delen van de stadsmuur te zien met nog 11 van de oorspronkelijk 23 bastions. Het is het best bewaard gebleven stadsverdedigingssysteem in Slowakije. In de muur gaven 4 poorten toegang tot de stad. Twee van de stadspoorten zijn daarvan overgebleven.
P1090944k.JPG
De Sint Aegidius basiliek

Zo is er de gotische Sint Aegidius basiliek uit de 14e eeuw, die gewijd is aan de patroonheilige van de goudsmeden. Het waren deze handswerklieden die geld bijeenbrachten om de kerk te bouwen. Vanaf de klokkentoren heeft men een mooi uitzicht over de stad. Rechts naast de kerk liggen twee klokken. De kleine weegt 2 ton en is uit 1486. De grote is zo’n honderd jaar jonger en weegt 4 ton.
P1090972k.JPG
Het Raadhuis

Voor de kerk staat het Raadhuis, dat gebouwd is in 1511. Bovenop de punt staat ridder Roland, de beschermheer van de stadsrechten. Een van de zalen in het raadhuis heeft een mooi cassetteplafond. In het gebouw is een streekmuseum gevestigd.
P1090955k.JPG
Ulička John Lennon

Bij mijn wandeling door het centrum liep ik door de Ulička John Lennon. Het is misschien wel het kortste straatje van het centrum met aan het einde een huis als memoriaal aan John Lennon. Het is gerealiseerd door enkele fans uit deze plaats en is mijns inziens heel bijzonder. Aan de muur teksten en muziekladders gewijd aan liedjes van The Beatles. Naast het huis enkele reusachtige stenen gewijd aan het beroemdste album en er tegenover ligt een park met fonteinen, die dansen op muziek. Nog jaarlijks wordt bij het huis een herdenking gehouden op de verjaardag van de tragische dood van John Lennon.
P1090982k.JPG
Houten Unesco kerk in Ruska Bystra

Op de terugweg treffen we in Ruská Bystrá een houten kerk, die op de Unesco lijst te vinden is. Het is een Grieks Katholieke kerk gewijd aan de Bisschop Sint Nicolaas en gebouwd in 1730. Via een smal weggetje bergop konden we de kerk bereiken. Naast de kerk staat de originele klokkentoren en er is een oude begraafplaats.

Morgen wordt weer een dag met mooi weer, als de voorspellingen tenminste kloppen. We denken te gaan varen en dat wordt vast genieten.
 
Geweldig mooi, dat de naam van Lennon en zijn muzikale maatjes in ere wordt gehouden daar in Slowakije. Wat ons betreft is Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band het beroemdste album van The Beatles :top:en vinden de Slowaken dat ook? Jullie gaan nu vast verder rijden, onder begeleiding van de vrolijke klanken van "Lovely Rita", "Being for the Benefit of Mr. Kite" etc.
Goede reis en meezingen hè!
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Donderdag 24 augustus. “Hier zwijgt de spreker stil”


Vandaag is het Nationaal park van Pieniny uitverkoren om te bezoeken. Het is de kleinste van de Slowaakse Nationale Parken en heeft een oppervlakte van 21 vierkante kilometer. Het is ook het op een na oudste park in Slowakije. Het is ten oosten van de Hoge Tatra te vinden en ligt in het Pools-Slovakisch grensgebied. Door het gebied beweegt zich als een slang de rivier Dunajec. In het dorp Červený Kláštor heeft het park haar zetel. Het werd opgericht op 16 januari 1967.

In dit prachtige park is het mogelijk om gedurende 1,5 uur en over een afstand van 10 kilometer per vlot de rivier Dunajec af te varen. De tocht begint in Červený Kláštor en eindigt bij de toeristische grensovergang van Lesnica. Daar aangekomen heeft men de keuze van de terugwandeling langs de Dunajec, of deze afstand af te leggen per fiets. Wanneer men ervoor kiest per bus terug te gaan moet ongeveer 1500 meter gewandeld worden naar de plaats waar de bussen geparkeerd staan.

Wij hebben de tocht per vlot, de gehele entourage en het schitterende park als fantastisch ervaren en houden er een innerlijke rust aan over. Hier eindigt mijn verhaal vandaag, de spreker zwijgt stil en laat u meegaan in enkele foto’s van de tocht.

P1100002k.JPG
De afvaart vanuit Červený Kláštor

P1100009k.JPG
De natuur om ons heen

P1100011k.JPG
Je zult er maar wonen

P1100013k.JPG
Allemaal rotsen om ons heen

P1100014k.JPG
Hier worden we innerlijk heel rustig van

P1100027k.JPG
Het fiets- en wandelpad langs de Dujanec

P1100029k.JPG
De SK-6-76106 onze boot met bemanning. Hartstikke bedankt voor deze tocht.
 
o die foto's brengen herinneringen terug van heel wat jaartjes geleden, wij gingen toen nog met de caravan op vakantie ipv de camper en mijn ouders gingen nog mee. Op een svr camping stonden wij en door foutje van hem zelf stond hij onder stroom. Het gevolg was een aardig gat in zijn hand door verbranding en geen aardlek die uitsprong. wat een paniek. maar ondanks dat toch een super vakantie.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Vrijdag 25 augustus. “Levoča, gewoon een mooie stad”


De weersvoorspellingen zijn goed voor deze dag en dat zal ook bewaarheid worden. Het is werkelijk een hele zonnige dag. Ik besluit om eerst de bezienswaardigheid te bezoeken, die het verst weg ligt van ons pension. Het is Spišsky hrad, een burchtruïne bij het plaatsje Spišské Podhradie.
P1100045k.JPG
Spišsky Hrad

We zien hem al op grote afstand liggen en hij maakt indruk. Het behoort tot de grootste middeleeuwse verdedigingscomplexen in Centraal-Europa en staat op de lijst van Unesco. De burcht staat op de top van een kegelvormige heuvel en was daarom goed te verdedigen. Er was één nadeel, want er was geen waterbron aanwezig. Het water moest er komen via een houten buis en wanneer de vijand deze buis ontdekt had kon het uitdrogen beginnen. De heuvel had voor ons ook consequenties. We hadden de keus van een uur lopen vanuit het dorp, of vanaf een parkeerplaats aan de andere kant van de heuvel, maar daar gaat de route steil omhoog. Andere mogelijkheden waren er nog niet ontdekt. Reden voor ons weer te vertrekken.
P1100087k.JPG
De toegangspoort tot Levoca

Na korte tijd rijden we Levoča binnen via een toegangspoort. Het staat met zijn historisch centrum op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De stad wordt al voor het eerst genoemd in 1249 en staat bekend als handels- en kennisstad. Rond het centrale plein van de stad, Námestie Majstra Pavla, staan nog zo’n 60 patriciërshuizen, waarvan sommige wel toe zijn aan wat onderhoud.
P1100047k.JPG
Basiliek van de heilige Jacobus, kostel sv. Jakuba

Midden op het plein staat het belangrijkste monument, de basiliek van de heilige Jacobus. Hij stamt uit de 14e eeuw en er is door de eeuwen heen weinig aan verandert. Alleen is in de tweede helft van de 19e eeuw de toren toegevoegd. De kerk draagt de naam van Sint Jacob, de patroonsheilige van de krijgers, de pelgrims en de arbeiders. Bij de inrichting van de kerk werden kosten nog moeite gespaard om hem ook binnen tot een pronkjuweel te maken.
P1100051k.JPG
Het Raadhuis, Historická Radnica

Naast de kerk staat het historisch raadhuis. Het is met zijn arcaden een opvallend gebouw uit de 16e eeuw. De toren is halverwege de 17e eeuw aangebouwd. Voor het raadhuis (rechts op de foto nog net zichtbaar) staat een schandkooi voor “gevallen”vrouwen. Dit waren meestal jonge voormalige maagden die voor het volk te schande werden gezet.
P1100083k.JPG
Om het gehele centrum staat nog een stadsmuur

De stadsmuur is overgebleven uit de 14e en 15e eeuw en was 2500 meter lang. Nog 500 meter is in originele staat en daar zien we op de foto een stukje van. De poort waardoor wij de stad binnen kwamen is één van de drie overgebleven poorten. Wanneer wij weer naar buiten rijden door de poort moeten we concluderen, dat we hier voor ons het mooiste stadje van Slowakije hebben gezien.
P1100113k.JPG
Het kasteel van Kežmarok

Op de weg naar Vyšné Ružbachy doen we de stad Kežmarok nog aan. Het is een aardig stadje met enkele bezienswaardigheden, waaronder het kasteel. Het is voor ons het enige bereikbare kasteel in Slowakije geweest. Een show werd opgevoerd door wat valkeniers en de binnenplaats wordt gebruikt voor concerten en andere evenementen. In het kasteel is het museum van Kežmarok gevestigd.

Voor morgen staat de terugkomst in Tsjechië op de rol en wij vinden dat niet heel erg.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Zaterdag 26 augustus. “We zijn weer thuis in Tsjechië”


Op deze warme Zaterdag hebben we Slowakije verlaten. Nadat we op de heenreis door Slowakije de zuidkant hebben gereden van de Tatry kozen we nu voor de noordzijde. We begonnen in Slowakije vanaf ons pension, vervolgens een stuk Polen over Zakopane om dan weer Slowakije binnen te rijden. Hier bezochten we in Tvrdošin de Kostol Všetkých svätých, of voor ons Nederlanders de Allerheiligenkerk. Het is een Rooms-katholieke kerk gebouwd aan het einde van de 15e eeuw. Het is één van de 8 kerkjes in Slowakije op de werelderfgoedlijst van Unesco.
P1100125k.JPG
De houten kerk in Tvrdošin

Gelijktijdig met ons bezoek aan de kerk vond er een begrafenis plaats. Heel veel Slovaken in keurig zwart en wij rond dezelfde begraafplaats in korte broek en t-shirt. Je voelt je toch wat opgelaten.

Na zo’n 270 kilometer komen we aan bij ons volgende penzion Janostik (www.penzion-janostik.cz) in Roznov pod Radhosten. Na bij een supermarkt snel de krat Birell aangevuld te hebben zijn we klaar voor het diner op onze nieuwe stek. De reis was vermoeiend en er was verder weinig nieuws. Ik houd het dus kort deze keer, maar gelukkig het voelt allemaal weer als thuiskomen.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Zondag 27 augustus. “Het zou me dun door de broek gelopen zijn”


Ik straal deze morgen een en al vrolijkheid uit, want het is het mooiste weer van de wereld en dat op de dag dat ik naar boven wil rijden naar Pustevny. Na een goed ontbijt beginnen we aan ons uitstapje de berg op. De berg is 1018 meter hoog boven de zeespiegel. Beneden wordt aangegeven dat de parkeerplaats al vol is en dat geloof ik ’s ochtends vroeg echt niet. Boven gekomen is er nog ruimte genoeg en valt de klim van de parkeerplaats naar Pustevny erg mee. Het is een korte wandeling van 375 meter, die snel afgelegd kan worden. We beginnen boven eerst maar met een kopje koffie en we stellen vast dat het met de minuut drukker wordt.
P1100149k.JPG
Hospoda “Mamenka”

Van alle kanten heb ik de Hospoda Mamenka gefotografeerd. Het is een pracht pand, dat gebouwd is in 1898.Het is een houten gebouw in Art Nouveau stijl en een typisch voorbeeld van Walechije en Slavische folk architectuur. Uiteraard ben ik de klokkentoren en overige aardige gebouwen niet vergeten.
P1100157k.JPG
Herbouw “Libusin” gestart

In april 2014 waren we al eerder in dit gebied. Ik kan mij herinneren dat toen in maart daarvoor brand was geweest in Pustevny. Het magnifieke gebouw Libusin is door brand verwoest door een fout van de kachelsmid bij het schoonmaken van de verwarmingsinstallatie. Het blijkt een fout die miljoenen gaat kosten om het pand opnieuw te reconstrueren. Onder de bevolking wordt een inzameling gehouden, die een groot beginkapitaal oplevert. De grootste bijdragen voor de herbouw komen van de Tsjechische autofabriek Skoda en het Europees Fonds.
P1100160k.JPG
De stoeltjeslift naar Pustevny

Bij ons vorige bezoek was ik nog niet op de hoogte van het feit dat ik per auto bij Pustevny kon komen. Ik kan mij herinneren dat we bij hotel Ráztoka stonden bij het begin van de stoeltjeslift naar boven. Uit mijn verslag van 22 april 2014 citeer ik hier het volgende over: “Helaas, het is alleen te bereiken met een stoeltjeslift of door een half uur de berg op te sjouwen. Het laatste sluiten we uit en de stoeltjeslift hebben we het zeker niet over, want als ik ergens bang voor ben is het wel voor stoeltjesliften. Ik zou het letterlijk in de broek doen.”

Wat gebeurd me vandaag, terwijl ik boven naar de aankomst van de stoeltjeslift sta te kijken weigert hij gedurende 10 minuten iedere dienst. Hij staat gewoon stil met heel veel mensen op grote hoogte in een stoeltje. Ik heb het voor de geschiedschrijving toch maar op foto vastgelegd.

Het is al met al een bijzondere dag geworden. We hebben nog wat andere plaatsen aangedaan, maar waren toch vroeg terug op ons honk.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Maandag 28 augustus. “De toeristische regio Východni-Moravĕ”


We brengen vandaag een bezoek aan de toeristische regio Východni-Moravĕ. Voor mijn gevoel is het een wat minder bekende streek. Noemen we echter de stad Zlin dan is het opeens weer veel bekender, want dat is de stad van de Bata-fabrieken. Feitelijk heb ik het over de streek van Zuid-Oost-Moravië.
P1100180k.JPG
Het Bata instituut met de rode bakstenen gebouwen in Zlin

Aangekomen in Zlin eerst even langs bij de VVV en iedere keer valt het me toch op dat men slechter wordt op het spreken van talen. Men spreekt nauwelijks Engels en al helemaal geen Duits. Ook het foldermateriaal is bijna niet meer in Duits te krijgen. Ik ben nieuwsgierig wat hier de gevolgen zullen zijn van “Brexit” op het Engels taalgebruik. Overigens is Zlin een moderne stad en de bezienswaardigheden zijn alleen terug te vinden in de architectuur. Het is met 80.000 inwoners de metropool in dit gebied en staat voorts bekend om zijn congressen, festivals, concerten en sportevenementen. Kortom een levendige stad en die uitstraling heeft het ook.
P1100184k.JPG
Vsetin, stad aan weerszijden van de Vsetinská Bečva

Met ongeveer 19.000 inwoners vond ik Vsetin een aardiger stad. In de beneden stad is het centrale plein “Dolni Námestie Knihovna” te vinden met enkele karakteristieke oude panden, de VVV en wat terrasjes. Steek je de brug over dan kom je in de boven stad “Horni Mĕsto” terecht in het historisch deel van de stad.
P1100209k.JPG
Kasteel Vsetin met links Nova Radnice

In het oude deel van de stad zien we meerdere kerken, zoals de RK- kerk Maria Hemelvaart en twee Evangelische kerken. We vinden er het oude en nieuwe raadhuis, alsmede het kasteel Vsetin. De laatste is begin 17e eeuw gebouwd en heeft een wachttoren van 59 meter hoog. In het kasteel is een museum gevestigd van ambachten (met een unieke verzameling meubelen), kunst en gewoontes in de regio.
P1100210k.JPG
Masarykovo Námĕsti in Roznov pod Radhostem

Genoten hebben we van de bergrit tussen Vsetin en Rožnov pod Radhoštĕm. Het weggetje, dat niet breder was dan een fietspad, voerde door bossen en langs behoorlijk diepe afgronden. Onderweg passeerden we eerst Mala Bystřice en vervolgens Valašská Bystřice. Helemaal aan het einde kregen we te maken met een tegenligger en in dit geval was het zo’n grote vrachtwagen om bomen te vervoeren. Gelukkig lag aan het eind een oprit naar een huis waar we gebruik van konden maken en de wagen ons kon passeren. Je moet er niet aan denken wat we hadden moeten doen bovenop de berg, die nu achter ons ligt, want een uitwijkmogelijkheid was daar echt niet te vinden.

Op het plein in Rožnov pod Radhoštĕm hebben we op een terrasje maar een tijdje uitgeblazen met een koud drankje. Het was weer het mooiste weer van de wereld.
 

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Dinsdag 29 augustus. “Ostrava is het toch niet geworden”


Het weer is schitterend als we rond 10.00 uur Ostrava binnen rijden. Tot in het centrum doe je daar ongeveer 9 kilometer over. Het is de op twee na, Praag en Brno, grootste stad van Tsjechië met ruim 300.000 inwoners. Het wordt gezien als een industriestad, maar na sluiting van veel mijnen en staalfabrieken is de stad schoner geworden. Marja voelde zich hier absoluut niet thuis en wilde weg uit de stadsdrukte. “Dit is voor mij dus echt geen vakantie, ik krijg het gewoon benauwd in deze stad”, laat ze me weten. Reden dat we rechtsomkeer gemaakt hebben en Ostrava laten voor wat het is.
P1100232k.JPG
Een startend vliegtuig

Na nog een grote Tesco bezocht te hebben voor aankoop van een pyama en Birell voor de chauffeur ontdekken we enkele kilometers buiten de stad het vliegveld Ostrava-Mošnov. Altijd is het leuk te parkeren op een plek waarvan het twijfelachtig is of we er mogen staan. Bij ons staan mensen met een stoet aan bedrijfswagens, die werkzaamheden moeten gaan uitvoeren. Auto’s en personen worden onderzocht door de vliegveldbewaking, waarna zij het veld in mogen. Gelukkig wordt van onze aanwezigheid niets gezegd, zodat wij enige tijd kunnen genieten van taxiënde en opstijgende vliegtuigen.
P1100257k.JPG
Het Piaristenklooster in Přibor

Na dit Ostrava debacle is het programma omgegooid en zie ik wat aardige plaatsen op de route terug naar Roznov. Zo is er Přibor, dat bekend staat als geboorteplaats van Sigmund Freud. Het bezit een aardig marktplein, waarvan nogal wat omringende huizen aan renovatie toe zijn. Tot de boeiendste bezienswaardigheid in deze plaats behoort ongetwijfeld het Piaristenklooster. Hierin is een museum ingericht over het leven en werk van Freud.
P1100285k.JPG
Zicht op Štramberk en zijn Hrad

Nog niet eens zo heel veel verder rijden we dan letterlijk aan tegen Štramberk en zijn burcht. De plaats is op de hellingen van de berg gebouwd en de burcht staat er letterlijk bovenop. Halverwege wil een parkeerwachter ons al een plaats opsturen, maar ik ben zo brutaal om toch door te rijden. Na een behoorlijke klim, maar met de auto is dat goed te doen, komen we op het plaatselijke plein.
P1100279k.JPG
Het Námĕsti van Štramberk

Ik parkeer hier de auto en krijg van een zeer vriendelijk “Vinotéka” eigenaresse het aanbod om haar parkeerkaart te gebruiken. We hebben de plaats bekeken, ik ben informatie gaan inwinnen bij de plaatselijke VVV en we hebben nog iets fris gedronken op een terrasje. Tenslotte moest ik de kaart terugbezorgen bij de eigenaresse en we hebben, na eerst geproefd te hebben, een heerlijke fles witte wijn gekocht. Na de afrekening drong ze er bij ons op aan, dat wanneer we weer in Štramberk zijn, we haar altijd om de parkeerkaart kunnen vragen.

Terug in Roznov hebben we het diner genuttigd in hotel Eroplan op de hoek van het grote kruispunt. Het was een goede keuze, want we hebben er heerlijk gegeten na wat toch nog een reuze fijne vakantiedag is geworden.
 
Laatst bewerkt:

Ad Verschoor

Donateur
Vakantiedagboek 2017.2

Woensdag 30 augustus. “Deze dag had iets geweldigs”


Er zijn wel eens dagen dan staan er meerdere plaatsen op het programma, maar veel verder dan de eerste plaats kom je dan niet. Zo’n dag hadden wij vandaag. Door de mooiste landschappen komen we aan in Bystřice pod Hostýnem. Later zal ik op deze plaats nog uitgebreider terugkomen.
P1100289k.JPG
Het kasteel van Bystřice pod Hostýnem

Het meest opmerkelijke monument in de stad is het kasteel uit de eerste helft van de 15e eeuw, een uniek voorbeeld van de geleidelijke modernisering van herenhuizen. V předzámčí je umístěna část městského úřadu. Een deel van het stadskantoor bevindt zich in de voorvergrendeling. Voorts is in het kasteel het gemeentemuseum gevestigd met een tentoonstelling van Napoleonsoldaten. Op de eerste verdieping is ruimte voor klassieke muziekconcerten en trouwceremonies. In een kantoor op de binnenplaats vind ik de VVV en hoewel de medewerkster alleen Tsjechisch spreekt kan ze mij toch vertellen over een basiliek op de berg Hostýn.
P1100309k.JPG
Uitzicht vanaf de berg Hostýn

Dit is uiteraard niet tegen dovemansoren gezegd en ik moet erbij bekennen dat ik absoluut van het bestaan niet afwist. Zoiets gebeurd me in dit land niet zo heel vaak, maar toch ! Wij gaan dus op pad richting de Hostýn. Na wat wegomleggingen bereiken we het dorpje Chvalčov aan de voet van de berg. Er ligt een grote parkeerplaats en ik zie een bord “verboden voor auto’s”. Ik zie echter ook een auto naar boven rijden en dus besluit ik dit ook te doen. Een goede bergweg tussen bomen door brengt ons boven en daar pas betaal ik 50 kronen om te parkeren. Op de berg zie ik eerst de windmolen en daarnaast een uitkijktoren, Vanaf hier heb ik een schitterend uitzicht op de omgeving.
P1100305k.JPG
Een mozaïekkruisgang in Wallachische traditie

Een boeiend onderdeel van het complex zijn de kruisgangen. Eén is van steen, zoals je die op veel plaatsen ziet. De tweede is een mozaïekkruisgang, waarvan de haltes zijn gemaakt op basis van de Wallachische volksarchitectuur. Dit architectonisch hoogtepunt is ontwikkeld door de Slowaakse architect Dušan Jurkovič en gebouwd tussen 1903 en 1933.
P1100318k.JPG
De basiliek van Maria-Hemelvaart

Op het hoogste punt, 734 meter, van de berg Hostýn staat de bedevaartsbasiliek van Maria-Hemelvaart. Hier verzamelen zich jaarlijks duizenden gelovigen en dat al gedurende honderden jaren. De basiliek is gebouwd van 1721 tot 1748. Boven de ingang is een mozaïek te zien van Maria van svatý Hostýn. Naar de ingang ligt een brede trap met 221 treden, waarvan de blokken allemaal zijn voorzien van inscripties.

Achteraf blijkt nu we er geweest zijn dat Svatý Hostýn altijd in één adem wordt genoemd met de andere basilieken in Moravië, te weten de basiliek met klooster in Velehrad en de Svatý Kopeček bij Olomouc.

De verrassing van Svatý Hostýn bracht ons een geweldige dag.
 
Bovenaan