Rondreis Tsjechië 2016

[Graltena]

Mooie foto's en mooi verslag van een stad waar wij vorig jaar ook geweest zijn. Had u ook de 24-uurs klok gezien?
De wandeling door het onderaardse gangenstelsel is de moeite waard en interessant!
Overigens is met kinderen of andere fanaten ook het Lego museum leuk om te doen. Heel veel lego kunstwerken uit een privécollectie

 

[Ad Verschoor]

Camyl, Punkenstein en Graltena bedankt voor jullie reacties. Ik kan mij niet herinneren de 24-uurs klok gezien te hebben. Nu kan het uiteraard zijn dat ik erover heen gekeken heb. Alle suggesties maar weer opslaan voor een volgende keer.

 

[Graltena]

Ik kan mij niet herinneren de 24-uurs klok gezien te hebben

.. klok van het raadhuis...

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Woensdag 17 augustus "Het Unesco monument op de Groene Berg"

Deze dag hebben we Žd'ár nad Sázavou op ons programma staan. Het is niet zo veraf van het pension waar we logeren. We kunnen dus even relaxen en de kilometers van de vorige dag van ons afschudden. De stad vinden we aan de rivier Sázava te midden van het natuurgebied Žd'árské Vrchy. De omgeving is redelijk bergachtig en een paradijs voor klimmers en wandelaars. Met zo'n 24.000 inwoners beschikt de stad over een ijsbaan waar ook de nationale kampioenschappen langebaan worden gehouden. Niet zo vreemd dat in deze regio (Nove Mesto na Morave) bekende schaatsers als Martina Sábliková en haar broer Milan, zijn opgegroeid. De industriestad is zelf niet zo interessant.

Op en rond het Plein van de Republiek vinden we een pestzuil van de beeldhouwer James Steinhübel uit het jaar 1706. Het renaissance raadhuis met een klassieke gevel is gebouwd in de 16e en 17e eeuw. Na een brand op 27 april 1864 bleef de toren met haar klok behouden. In het gebouw is de VVV gehuisvest en er vinden huwelijksceremonies plaats.


Het oude raadhuis van Žd'ár nad Sázavou

De attractie van deze omgeving vinden we op zo'n kilometer of twee ten noorden van de stad. Hier ligt een opmerkelijk cisterciënzerklooster. Het oorspronkelijke klooster werd tijdens de Hussietenoorlogen in de 15e eeuw volledig verwoest. Daar aangekomen zien we eerst een opvallend barokke brug. Hij is opgebouwd met granieten blokken en overspant de Stržký kreek tussen het klooster en de Branským vijver. De inrichting van de brug is geïnspireerd op de beelden van de Karelsbrug in Praag. Aan de ene zijde zien we de beelden van Sint Methodius, Sint Paul, Sint Vojtech en Sint Bernard en aan de andere zijde de beelden van Sint Cyril, Sint John, Sint Nicholas en Sint Benedict. In 2008 is de brug gereconstrueerd en zijn de beelden vervangen door kopieën.


De brug over de Stržký kreek

Na de ondergang van het klooster in 1784 werd dit complex verbouwd tot het kasteel dat we nu zien. Het was de architect Giovanni B. Santini-Aichl die, in de jaren tussen 1677 en 1723, het complex een stijl gaf dat een mengvorm is van gotische elementen binnen een barok raamwerk. Sinds 1930 is het kasteel in bezit van de familie Kinský en biedt het onderdak aan meerdere museums met exposities als de "kunst van de barok" over het leven van Santini en het bekende boekenmuseum "Muzeum Knihy".


De toegang tot kasteel Žd'ár

Het kasteel heeft overigens nog meer bestemmingen. Zo is er een school, een boerenbedrijf, een pension met café, meerdere kantoren, een pottenbakkerij en de barokke kloosterkerk. Het kasteel kent meerdere binnenplaatsen. Op de tweede binnenplaats wordt de as van de oorspronkelijke kloostergebouwen gevormd door de Basiliek van de Hemelvaart van de Maagd Maria en Sint Nicholas. We bereiken deze binnenplaats via een poort met smeedijzeren grille.


De poort naar de basiliek

De kloosterkerk heeft in 2009 van Paus Benedikt XVI de eretitel "Basilica Minor" ontvangen. Het schip van de kerk heeft een lengte van 76 meter en is na Velehrad de langste in Moravië. Tegenover de basiliek staat de oorspronkelijke drie verdiepingen tellende toren, die een defensieve functie had en nu is omgebouwd tot klokkentoren.


De klokkentoren van de basiliek met links het boekenmuseum

Vanaf het klooster loopt een pad naar de top van de Groene Berg "Zelená Hora", waarop de pelgrimskerk van de heilige Jan van Nepomuk, sv. Jana Nepomuckého staat. Deze kerk, eveneens naar ontwerp van de barokke architect Jan Santini, is in 1994 opgenomen op de Unesco werelderfgoedlijst.


Zicht op de Groene Berg

De kerk werd gebouwd in een barok-gotische stijl in de jaren van 1719 tot 1722. De eigenlijk niet eens zo grote kerk laat zich nauwelijks goed beschrijven. De kerk is gebouwd in de vorm van een vijfpuntige ster, omringd door een zigzagwerk van doorlopende arcaden en hij is omgeven door een begraafplaats en een kruisgang. De stervorm is aangebracht, omdat volgens een legende een ster met 5 punten verscheen aan de hemel op het moment dat Nepomuk in een zak in het water van de Moldau "Vltava" geworpen werd.


Sv. Jana Nepomuckého

Op tijd rijden we terug naar ons pension en brengen enige tijd door op ons balkon. Onderweg treffen we een opmerkelijk beeld van een paard, dat probeert z'n wagen door de modder te trekken. Het is een betonnen beeld van de plaatselijke kunstenaar Michal Olšiak.


Monument van paard en wagen

In de avond hebben we nog een korte wandeling gemaakt in de omgeving, om uiteindelijk vroeg ons lichaam en hoofd rust te gunnen.

Voor meer informatie: www.zdarns.cz, www.zamekzdar.cz, www.nl.czech-unesco.org., www.olsiak.cz

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Donderdag 18 augustus “Havličkův Brod en haar omgeving” (deel 1.)

Het pension waar we logeren is te vinden aan de weg nummer 19, die loopt van Havličkův Brod naar Žd’ár nad Sázavou. Om preciezer te zijn ligt het even buiten Nové Dvory en dat ligt op 2 kilometer van het plaatsje Přibyslav. Penzion Starý Dvůr (www.penzionstarydvur.cz), want dat is de naam van ons logeeradres, ligt in een licht glooiend gebied en aan alle kanten uitzicht. Ondanks een doorgaande weg is het er stil en genieten we van ons balkon op de vrije momenten. De kamer is netjes en in het restaurant levert de keuken goede maaltijden.


Penzion Starý Dvůr in de buurt Přibyslav

Přibyslav is een dorp even verderop in de richting van Havličkův Brod. Het heeft ongeveer 4000 inwoners. In de 13e eeuw stond het dorp bekend om zijn zilverwinning, maar de mijnbouw werd er al vrij vroeg stopgezet. Men moest het gaan hebben van de landbouw en verschillende ambachten werden ontwikkeld. In 1424 vond een belegering plaats door de Hussieten en kwam hun leider Jan Zizka er te overlijden. In het park herinnert een beeld van Zizka op paard aan deze gebeurtenissen. Het dorp kent slechts enkele bezienswaardigheden. Eén ervan is de kerk van de geboorte van Johannes de Doper, of Kostel Narozeni sv. Jana Křtitele.


Door de poort, zo de kerk binnen

Deze barokke kerk is gebouwd tussen 1750 en 1753. De hoeksteen werd gelegd op 1 april 1753 en in hetzelfde jaar werd de kerk ingewijd. Slechts enige tijd later, in 1767 werd het hele dak van de kerk door een verwoestende brand vernietigd. Binnen is boven het altaar van de kerk een prachtig schilderij te vinden van de geboorte van Johannes de Doper. Los van de kerk staat de stadstoren. Het is het oudste gebouw in de stad en stamt uit 1497. Destijds was de toren onderdeel van de vesting rond het kasteel. Deze vesting werd vernietigd tijdens de Hussietenoorlog, maar de toren bleef hierbij behouden.


De stadstoren sinds 1497 gezichtsbepalend voor Přibyslav

Ook al is Přibyslav een dorp, toch heeft het enige bekende personen voortgebracht. Op 19 april 1920 werd hier Jan Karel Bechyné geboren. Hij is één van de bekendste biologen geworden, die zijn studie volgde op de Universiteit van Praag en er op 28-jarige leeftijd promoveerde. Vanaf 1950 bezocht hij met zijn vrouw vele landen in Afrika en Zuid-Amerika om zich nog meer te specialiseren in de wereld van de insecten (entomologie). Hun wereldreis eindigde in 1965 in Venezuela. Hier ging Jan, tot aan zijn dood op 9 maart 1973, als entomoloog werken aan de universiteit van dit land. Op het familiehuis wordt hij met een gedenksteen herdacht, evenals zijn oom Stanislav Bechyné, een beroemd architect en betonnen bruggenbouwer. Naar de laatste is het plein "Bechyňovo Námĕsti" in het dorp genoemd.

Een andere persoon, die ik nog wil benoemen is de voormalig burgemeester van Přibyslav, Roman Podrazsky. Hij is hier geboren op 24 februari 1943 en hier overleden op 2 april 2001. Roman was bevriend met Havel. Hij bezocht de Praagse Academie voor Beeldende Kunsten en werd bekend als beeldhouwer. Na 1970 kreeg hij steeds meer problemen met het toenmalig regime en ontving hij nog nauwelijks opdrachten. Toch is hij erin geslaagd om enige tientallen kunstwerken te realiseren. Eén van zijn werken zag ik al toen ik deze reis Tsjechië binnenreed in Jáchymov. Ik heb een foto van zijn monument "De weg naar vrijheid" ook geplaatst. In Přibyslav zag ik bij de kerk zijn Mariakolom uit 1998 die, zoals de meeste van zijn werken, is gemaakt uit zandsteen. Burgemeester van zijn dorp mocht hij zich noemen van 1994 tot 2001, het jaar waarin hij overleed op een leeftijd van 58 jaar. Ter herinnering is een educatieve route van 8 kilometer naar hem vernoemd. De route is voorzien van informatiepanelen die de wandelaars op de hoogte brengen van natuur, cultuur en geschiedenis van Přibyslav.


Mariakolom uit 1998 van Roman Podrazsky

Niet ver van Přibyslav ligt Havličkův Brod, een stad met zo'n 24.500 inwoners. Als ik op de Tsjechische landkaart kijk, ligt het aan de rivier Sázava en op een kruispunt van wegen. Eerder heette het Nĕmecký Brod, maar vanaf 1945 is de stad genoemd naar Karel Havlicek Borovsky. Deze dichter en journalist is hier geboren en getogen, en als eerbetoon aan hem kreeg de stad z'n huidige naam Havličkův Brod. De stad kent, sinds 1985, een zeer actieve vriendschapsband met de Nederlandse gemeente Brielle.


Het nieuwe Raadhuis van Havličkův Brod

Het centrum van de stad is te vinden rond het rechthoekig marktplein "Havličkovo Námĕsti". Het wordt omringd door barokke huizen met rijkversierde gevels. Op de foto zien we het nieuwe raadhuis, een neo-middeleeuws huis dat in 1913 volledig is herbouwd. Het heeft een zeer fraaie gevel met balkon en in het gebouw heeft niet alleen de VVV haar kantoor geopend voor toeristen, er is ook de oudste brouwerij van de stad te vinden.


Het oude Raadhuis

Direct schuin tegenover het nieuwe staat het oude raadhuis aan de zuidzijde van het plein. In het torentje is een klok aangebracht en eronder zien we een skelet, dat bekend staat als "Brodska's dood". De stad wilde dit in 1472 schenken aan Jihlavsky als waarschuwing om de stad niet meer te verraden. In het gebouw is de stadsbibliotheek ondergebracht.


Het Hankovský en Böhmovský huis

Het renaissancehuis met het nummer 49 is vroeger een soort studentenhuis geweest. In de gevel is een gedenkplaat die aangeeft dat hier de dames Berlisovych woonden en dat van 1831 tot 1833 de jonge Karel Havlicek bij ze inwoonde.

Het huis met het nummer 48 is verbonden met Katerina Barbora Kobzinova, die bekend was als oprichtster van de Latijnse scholen. Haar eerste echtgenoot, Ferdinand Vilem Frantisek Böhm, kocht het huis voor Katerina. Na haar scheiding woonde ze er nog met haar tweede echtgenoot. Toen ze in 1730 overleed, liet ze het huis na aan haar stiefdochter Rozina Böhm, die getrouwd was met Antonin Stamic. Vier generaties lang is het huis, in eigendom, binnen de familie gebleven.


De Mariakolom uit het jaar 1725

De kolom staat op het marktplein "Havličkovo Námĕsti". Hij is er geplaatst uit dankbaarheid voor het beëindigen van rampen zoals de pest, hongersnood, oorlogen en branden, maar ook als bescherming tegen hen in de toekomst. Niet bekend is welke ontwerper aan de basis staat van deze kolom, maar het werk wordt toegeschreven aan Giovanni Battista Bulla. Hij is een beeldhouwer van Italiaanse afkomst uit Chrudim en is daar verantwoordelijk voor die prachtige pestzuil. De zuil die we hier zien, is omringd door de heiligen Andreas, Floriaan, Johannes Nepomuk en Wenceslaus.

wordt vervolgd deel 2

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016


Donderdag 18 augustus “Havličkův Brod en haar omgeving” (deel 2.)

We zijn nog niet geheel uitgekeken in Havlickův Brod, want in een zijstraatje dat uitkomt op het marktplein, zien we de Maria Hemelvaartkerk of kostel Nanebevzeti Panny Marie. De kerk is gebouwd in de 13e eeuw, maar zwaar beschadigd tijdens de Hussietenoorlogen. Opvallend aanwezig is de massieve toren met z'n hoogte van 51 meter, die is opengesteld voor het publiek. In de toren hangt de "Vilém", één van de grootste klokken van Bohemen en gemaakt in 1300.


De toren van de Maria Hemelvaartkerk

Hoewel ik de kerken die ik tegenkom in Tsjechië meestal ook van binnen bekijk, plaats ik er weinig foto's van. Voor deze kerk maak ik toch een uitzondering, omdat het front van altaren best opvallend mooi is. Op het hoofdaltaar prijkt een schildering van een aanname hoe Maria's Hemelvaart verlopen moet zijn en dat wordt omringd door vier rijen engelen en heiligen. Ook de beide zijaltaren zijn mooi om te zien.


Het interieur van de Maria Hemelvaartkerk

We denken hier inmiddels genoeg gezien te hebben en rijden zo'n dertien kilometer naar het westen, waar aan de rivier Sázava de plaats Lipnice nad Sázavou te vinden is. Het is met zo'n 700 inwoners niet zo groot, maar de plek aan de voet van een burcht moet bijzonder zijn. Van ver zien we de contouren van de burcht uitsteken boven het landschap.


De contouren van de burcht in Lipnice nad Sázavou

Via het dorp bereiken we de burcht. Later lees ik dat Jaroslav Hašek zijn laatste jaren in deze plaats gewoond heeft en hier ook is overleden. Deze Hašek (1883-1923) is beroemd geworden als schrijver, door zijn roman "De avonturen van de brave soldaat Schwejk". In deze roman schreef hij over zijn eigen leven in Praag, aan het front en in krijgsgevangenschap. De situaties waarin hij belandt zijn soms zo extreem, dat je je bescheurt van het lachen. Maar het boek is ook een aanklacht tegen de oorlog, de domheid van het militaire apparaat en de strijd tegen onderdrukking. Het boek is uitgebracht in ongeveer zestig talen en meerdere keren verfilmd. Hašek stierf op 3 januari 1923 aan tuberculose en hartfalen. Hij ligt hier op het kerkhof begraven en zijn woonhuis staat aan het begin van de straat die leidt naar de burcht. Hierin is nu een aan hem gewijd museum ondergebracht.


Aankomst bij de burcht

Het Lipnice kasteel werd voor het eerst vermeld in 1316 en was één van de machtigste van de Tsjechische kastelen. Het kasteel en de plaats werden gesticht door de Heren van Lichtenburg. Het kasteel werd gebouwd op een rotsachtige bergkam tussen twee heuvels. Het diende ter bescherming van de handelsroute tussen Havličkův Brod en Humpolec. Een brand in 1869 legde het kasteel in de as, waarna het werd verlaten. In 1924 werd het gekocht door de Tsjechische Tourist club, die het behoedde voor totale verwoesting. Aan begin en eind van de 20e eeuw vonden allerlei reconstructies plaats.


Een inkijkje op de binnenplaats

Helaas was het niet mogelijk de burcht te bezichtigen vanwege filmopnames. Het staat tegenwoordig bekend als een plek voor muzikale optredens, theatervoorstellingen en demonstraties van zwaardgevechten. Binnen is een kapel te zien met mooie fresco's, is de toren te beklimmen en laat je je rondleiden door de kelders en de wapenkamer. In de toren is een put te zien, die 33 meter diep is.


De buitenzijde van het kasteel

Nu het kasteel gesloten was, moesten wij het doen met het bekijken van de buitenkant, die echter best de moeite waard is om te zien. In het kasteel zijn verder nog een hele grote verzameling gotische tegels te zien en een galerie voor moderne kunst.


Uitzicht op het omliggende land

Het uitzicht dat je als bezoeker voorgeschoteld krijgt, is uniek en laat bij helder weer een landschap zien over een afstand van wel 70 kilometer.

Voor meer informatie: www.muhb.cz, www.hbbc.nl, www.lipnicenadsazavou.cz, www.hrad-lipnice.eu

 

[camyl]

Ad, in Weissenregen bij Kötzting (Duitsland, niet ver van de Tsjechische grens, Nýrsko) was ik in de Wallfahrstkirche Maria Himmelsfahrt, het viel mij op de de altaren in beide kerken véél op elkaar lijken.

Moest ik ff kwijt, verder leuk artikel met mooie fotoos!

in het rechter altaar is in de vitrine het gebeente van de Heilige Peregrinus te herkennen:

 

[Ad Verschoor]

In mijn beschrijving over Lipnice nad Sazavou heb ik het gehad over Jaroslav Hasek, de schrijver van de avonturen van de brave soldaat Schwejk. In het dorp staat ter herinnering aan hem dit memoriaal.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Vrijdag 19 augustus “Het ommuurde centrum van Polička"

Op deze dag was het nodig eerst even een Peugeot-dealer op te zoeken en nadat dit was gelukt konden we verder met waarvoor we uiteindelijk gekomen zijn. Het opsnuiven van alle goede dingen die Tsjechië ons te bieden heeft. De dealer vonden we in Vysoké Mýto en uiteraard willen we terug via binnenwegen. Deze keuze betekent dat we langs Nove Hrady komen.


Zamek Nové Hrady

Al vaker zijn we hier geweest, zodat ik een beschrijving van het kasteel achterwege laat. Toch stappen we uit de auto om even te kijken. We zien dat de tuinen richting de weg zijn opgeknapt, er zijn terrassen met bloemen aangelegd en een waterpartij. Eén van de activiteiten, om het kasteel financieel op orde te houden, is het onderdak bieden aan trouwparty's. Ook nu is er een trouwplechtigheid, wat mij de mogelijkheid biedt om even binnen in de hal te kijken. Het trappenhuis is buitengewoon mooi, maar mijn oog valt op een koets die er staat te pronken.


Jammer, de koets mag niet gebruikt worden voor trouwerijen

Via het prachtige gebied rond Prosec komen we terecht in Polička. Het is een provinciestad met zo'n 9000 inwoners. Het centrum is rondom voorzien van stadsmuren en alle straten komen uit op het centrale plein "Palackého Námesti". De stad werd in 1265 gesticht door de toenmalige koning Přemysl Otakar II. Hij schonk de stad als bruidsschat aan zijn vrouw Kunhuta. Latere winsten uit de stad werden geschonken aan echtgenotes van leden van de regerende familie. In de 18e eeuw behoorde Polička tot de rijkste steden van Oost-Bohemen.


Het raadhuis van Polička

In het midden van het plein "Palackého Námesti" staat een barok stadhuis, gebouwd in de jaren 1739 tot 1744. Op het plein blijkt dat de plaats de nodige toeristen aantrekt, maar misschien komt dat mede door de stadsfeesten. Voorbereidingen waren aan de gang tijdens ons oponthoud en zorgden voor de nodige drukte, zoals op meerdere foto's te zien is. De pestzuil voor het raadhuis is nauwelijks zichtbaar, omdat die gerestaureerd wordt.


De pestzuil wordt gerestaureerd

De pestzuil is gemaakt in de jaren 1727 tot 1731 en was bedoeld om de dankbaarheid van de stad te tonen, omdat ze tijdens de plaag van 1713 werd gespaard. De zuil is 22 meter hoog en is één van de rijkst versierde zuilen van Bohemen. Vermoedelijk is het een ontwerp van de architect František Maximilián Kaňka, terwijl de beelden rondom de zuil van de hand van Jiri Pacák zijn, een leerling van de bekende beeldhouwer Braun. Ook het beeld in het midden van de bron zou het ontwerp zijn van Kaňka.


De bron op Palackého Námesti

Niet alleen is er het historisch centrum waarmee de stad kan pronken, trots zijn ze op de bewaard gebleven stadswallen met zijn 19 halfcilindrische bastions. Gedeeltelijk zijn ze nog origineel en de rest is opnieuw opgebouwd op de oude fundamenten. De totale lengte van de muren bedraagt 1220 meter en ze zijn zo'n meter of tien hoog. Er langs loopt een ongeveer 14 meter brede gracht en een parkstrook met wandelpad. Door de aanwezigheid van meerdere kinderspeelplaatsen is het er zeer plezierig voor gezinnen. Gezellige zitjes maken het tot een aangenaam verblijf voor mensen die zich even willen ontspannen.


Kostel sv. Jakuba

Het meest opvallende kenmerk van de stad is wel de Sint Jacobuskerk. Oorspronkelijk gebouwd in 1321, maar bij een stadsbrand in 1845 verwoest. In de jaren 1853 tot 1865 is hij in neogotische stijl herbouwd naar ontwerp van architect, bouwer en restaurateur Francis Schmoranz, die leefde van 1814 tot 1902. Hij is bekend geworden door de bouw van Zamek Žleby en de grote kerken van Chrudim, Hradec Kralove en Dvur Kralove. Ruim 25 jaar werkte hij voor de stad Chrudim en heeft hij uit hoofde van zijn functie in belangrijke mate bijgedragen aan het herstel van Chrudim na een allesverwoestende brand in 1850. Om deze reden is hij ook ereburger van Chrudim.


De toren van de Sint Jacobuskerk

Na de brand en de wederopbouw van de kerk is besloten om een kamer in de 36 meter hoge toren in te richten, om er een brandwacht te laten wonen die er op toe moet zien dat de stad niet weer door zo'n brand wordt verwoest. Het echtpaar Ferdinand en Karolina Martinů kwam hier te wonen en uit dit huwelijk werd op 8 december 1890 Bohuslav Martinů geboren in de kerktoren. Hij heeft hier zijn kinderjaren doorgebracht en zou later een bekende componist, muziekpedagoog en violist worden. Hij geldt naast Leoš Janáček als de belangrijkste Tsjechische componist van de 20e eeuw. Ter ere van Bohuslav Martinů wordt er ieder jaar, in augustus, een muziekfestival georganiseerd met meerdere muziekstijlen van klassiek tot jazz. Aan de kerk is een herinneringsplaquette aangebracht en er is een museum ingericht.

Ook de onder Nederlandse schaatsliefhebbers bekende schaatscoach Petr Novák is in Polička geboren op 7 juni 1948. Ik kan mij nog goed herinneren dat hij eind jaren '80 coach was van Jiři Kyncl en nog steeds is hij coach van het Tsjechisch langebaanschaatsen. Hij traint nu Martina Sábliková, maar ook Karolina Erbanova, die nu traint en woont in Heerenveen, behoorde tot zijn pupillen.

Vermeldenswaard is tenslotte dat op 4 kilometer van Polička een hotel/camping "Lidmilův mlýn" te vinden is van Nederlandse eigenaren.

Voor meer informatie: www.policka.org, www.nl.ceskomoravskepomezi.info, www.deoudewatermolen.nl

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Zaterdag 20 augustus (Deel 1.) “Een rit langs Joodse geschiedenis"

Deze dagen zijn we te logeren in de regio Vysočina op de grens tussen Bohemen en Moravië, ofwel genoemd het Boheems-Moravisch Hoogland. In het gebied zijn drie Unesco werelderfgoederen te vinden in Telč, Třebič en Žd'ár nad Sázavou. Het zijn niet alleen deze bezienswaardigheden, maar ook de licht golvende landschappen, de rivieren en dalen die veel toeristen naar dit gebied trekken. Het hele gebied is ideaal voor wandelaars en fietsers. Wij zijn er, zoals gewoonlijk, met de auto en de eerste plaats die we aandoen is Velké Meziřiči.


De Vysočina brug over de snelweg D1

Velké Meziřiči is een plaats met zo'n 11.600 inwoners en ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Oslava en Balinka. In 2008 heeft de plaats haar 600-jarig bestaan gevierd. Over de rivier Oslava is een viaduct in de snelweg D1 aangelegd, dat opvalt door z'n hoogte. Met een lengte van 425 meter en een hoogte van 77 meter is deze Vysočina Most de hoogste brug op de route van de D1. De gehele constructie van de brug is gemaakt van staal en weegt in totaal 6000 ton. De brug is gebouwd tussen 1972 en 1978.


De intree tot Zámek Velké Meziřiči

Ook het kasteelpark van Zámek Velké Meziřiči loopt nog onder het viaduct door en dat houdt in dat we hier al direct bij het plaatselijk kasteel arriveren. Het park heeft een oppervlakte van 23 hectare en is vrij toegankelijk. Er is onder andere een overdekte houten brug te zien die in 1986 geschonken is door Krásnĕves, een dorpje dat ongeveer 15 kilometer ten noorden van het park ligt. Het kasteel was oorspronkelijk een gotische burcht en gesticht in de 13e eeuw. In de 16e eeuw werd het omgebouwd tot een kasteel met een renaissance uiterlijk.


De binnenplaats met klassieke kenmerken

Na een brand in 1723 werd het kasteel vernieuwd en uitgebreid met een vleugel in barokke stijl. Gelukkig zijn de schilder- en stucversieringen bewaard gebleven, zoals op bovenstaande foto nog te zien is. Sinds het begin van de 19e eeuw is het kasteel in bezit van de familie Liechtenstein, uitgezonderd 50 jaar die volgde op de 2e wereldoorlog, toen het in bezit kwam van de staat. In 1995 is de familie Podstatzká-Lichtenstein weer eigenaar van het kasteel geworden.


Kasteel biedt onderdak aan museum

In het kasteel is het museum Velké Meziřiči ondergebracht. Hierin een verzameling zeefauna en een beschrijving van de regionale geschiedenis. Belangrijk is de expositie over de historie van de wegen- en snelwegenbouw, waarin is opgenomen een schaalmodel van de Vysočina brug. Naast allerlei jaarlijkse evenementen zijn er ook tijdelijke tentoonstellingen. Tot 17 april 2017 is nog een historische bruidssalon te bezoeken met kostuums en trouwjurken vanaf 1945.
De afstand tot het plaatselijk centrum is niet groot en we komen aan op het plein. Het is er een drukte van belang door de aanwezigheid van een motorclub, die er enige tijd pauzeert. Rond het plein zien we talloze historische huizen.


Het raadhuis aan het plein "Námĕsti"

Uiteraard bezoeken we eerst de toeristeninformatie, die zich in het raadhuis bevindt. Dit raadhuis met sgraffito gevel is gebouwd in de jaren 1528 en 1529. Kort na de bouw is het raadhuis gekocht door de toenmalige wethouders en bijzonder is het, dat tot op vandaag nog steeds het stadsbestuur hier gevestigd is.


De stadstoren met de kerk Sint Nicolaas

Recht tegenover het raadhuis, aan de andere zijde van het plein, staat de stadstoren. Deze is gebouwd in het midden van de 15e eeuw, bestaat uit drie verdiepingen en is 64 meter hoog. Een eeuw later is de klok aangebracht waarvan de wijzerplaat een diameter heeft van 4,2 meter. Het is hiermee de grootste en tevens verlichte klok van de Tsjechische Republiek. De toren is vast gebouwd aan de kerk Sint Nicolaas, of Kostel sv. Mikuláše, die voor het eerst genoemd is in 1317. Hij is gewijd aan Sint Nicolaas de patroonheilige van kooplieden.


Het restaurant Obecnik

In de directe nabijheid van de kerk is het restaurant "Na Obecniku", dat vroeger dienst gedaan heeft als ziekenhuis. Het pand valt op door zijn mooie muurschilderingen. Uiteraard zijn er op het plein nog een Mariazuil uit 1724 en een fontein met een standbeeld van Sint Florian. Door de drukte van de motorclub heb ik hiervan geen (voor publicatie) geschikte foto's kunnen maken.


De nieuwe synagoge

De plaats kende in het verleden twee synagogen, die deels bewaard zijn gebleven. In het midden van de 19e eeuw kende de plaats meer dan 1100 joodse inwoners en werd de synagoge te klein. Besloten werd een nieuwe te bouwen, waarvoor in 1868 de eerste steen werd gelegd. De opening vond plaats op 7 juli 1870. Het ontwerp van het gebouw was van de bekende Weense architect Augustus Prokop en het werd gebouwd door de plaatselijke aannemer Vaclav Roučka. Momenteel is een soort markthal gevestigd in het gebouw en is het onderhevig aan verval. Het zou werkelijk eeuwig zonde zijn, als dit gebouw op deze wijze zijn ondergang tegemoet gaat.
De oude synagoge heb ik tijdens mijn bezoek niet kunnen ontdekken. Deze zou dienen als tentoonstellingsruimte en momenteel gesloten zijn voor renovatie.

Voor meer informatie: www.mestovm.cz, www.muzeumvm.cz

wordt vervolgd deel 2.

 

[camyl]

Heb ik de wijsheid in pacht? NEEN, BESLIST NIET! Maar tijdens mijn opleiding op de Amsterdamse Grafische School heb ik iets meegekregen over de techniek van die "muurschilderingen" waar Ad naar verwijst als bijschrift bij de foto van het oude ziekenhuis, nu een restaurant.

Graffiti noemen we het nu, maar de techniek van de muurschildering hierboven, stamt uit de Renaissance-tijd, waarbij een zwarte ondergrond wordt gecreëerd d.m.v. kooltjes e.d., waar een dunne pleisterlaag werd opgebracht en later de donker wordende delen werden weg gekrast, veelal in de vorm van rechthoeken met 2 diagonale lijnen in de vorm van de achterkant van een envelop!

Het leek mij leuk deze wetenschap met u te delen!

 

[Ad Verschoor]

Kasteel van Litomysl, voorbeeld van renaissancestijl.

Het kasteel van Litomysl is één van de beste voorbeelden van renaissance-architectuur in Tsjechië. Een middeleeuws kasteel werd omgebouwd tot een renaissance arcade-kasteel in de periode 1568-1581. Het renaissance kasteel van Litomysl is gebouwd in een stijl, die ontstond in Italië en in Midden-Europa werd overgenomen en aangepast met speciale architectonische kenmerken. De arcades van het kasteel van Litomysl zijn één van de typische kenmerken van de renaissancestijl. De muren van het kasteel van Litomysl zijn bedekt sgraffito decoratie, die eveneens typisch is voor de renaissancestijl. Er is eveneens een renaissance-kapel in het kasteel. Ondanks latere verbouwingen aan het einde van de 18de eeuw bleven de renaissance kenmerken van het kasteel van Litomysl vrijwel alle behouden. De kamers in het kasteel van Litomysl zijn gedecoreerd met pleisterwerk, wand- en plafondschilderingen in barokstijl en neo-klassieke stijl. In de eerste binnenplaats en in het park van het kasteel van Litomysl staan bijgebouwen, zoals stallen, een tuinpaviljoen en een brouwerij, in deze brouwerij werd in 1824 de componist Bedrich Smetana geboren. Een van de hoogtepunten van het kasteel van Litomysl is het neo-klassieke theater. Er zijn slechts vijf van dit soort theaters in de wereld, één in het kasteel van Litomysl, één in Ceský Krumlov, één in Rusland en twee in Zweden. Het kasteel van Litomysl kreeg in 1999 de status UNESCO Werelderfgoed en staat ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Litomysl Castle.

Kasteel van Litomysl: Een sgraffito decoratie van een zonnewijzer.

Op de gevel aan de zuidzijde staat een muurschildering van een zonnewijzer.

De muren van het kasteel van Litomysl zijn bedekt sgraffiti, een decoratiestijl, die

typisch is voor de Renaissance. Voor het maken van sgraffiti bracht men eerst

een laag donker pleisterwerk op de muur aan, over de donkere laag werd een witte

pleisterlaag aangebracht en daarna werden de afbeeldingen er in gegraveerd.

Bron: werelderfgoedfotos.nl

 

[Baan]

Bij het kasteel Litomysl staat ergens beschreven ,dat er geen EEN afbeelding hetzelfde is.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Zaterdag 20 augustus (Deel 2.) “Een rit langs Joodse geschiedenis"

Nu we Velké Meziřiči weer achter ons hebben gelaten, rijden we naar Třebič. Een industriestad, die vooral bekend staat om zijn gerenoveerde Joodse wijk. Heel veel van de woningen zijn nog in originele staat, waardoor de gehele wijk op de Werelderfgoedlijst van de Unesco is geplaatst. In 2012 hebben we hier al eerder een bezoek gebracht en heb ik Třebič en z'n Joodse wijk op deze pagina uitgebreid beschreven en van foto's voorzien. Bovendien zijn heel veel en vooral mooie foto's van Rainbow te vinden in het fotobestand. Iedere keer doet het ons toch weer iets om, op zo'n indringende wijze, geconfronteerd te worden met de Joodse geschiedenis. Onze rit langs Joodse geschiedenis is hier nog niet klaar, omdat we doorrijden naar Polna.

De Mariazuil op Husova Námešti

Het is een industriestad met veel kleine ondernemers en ongeveer 5100 inwoners. Je ziet er houtverwerkende industrie, textielindustrie en industrie van zuivelproducten. Het begin van de stad begint rond 1450 met de aanleg van wat toen nog marktplein heette. Een rechthoekig plein op een heuvel. Na de ontwikkeling werd het plein omgeven door 32 herenhuizen, die uit meerdere verdiepingen bestonden. Eén van die huizen is terug te vinden op nr. 39 het Raadhuis. Hier werd op 30 januari 1829 Karel Varhánek geboren. Hij werd in latere jaren grootindustrieel in de voedselindustrie, vooral in Oostenrijk. Voor Polna was hij beschermheer en weldoener, die in 1897 zijn geboortehuis schonk aan de gemeenschap. Op het Husovo Námešti, zoals het marktplein nu heet, staat een mariazuil uit het jaar 1750. Het is een zuil van de in Polna geboren en overleden beeldhouwer Viktor Vaclav Moravek. Begrijpelijkerwijs zijn de meeste van zijn werken te vinden in Vysocina en in het bijzonder regio Polna.

De synagoge in Polna

Achter het raadhuis is de Joodse wijk te vinden. De eerste Joodse families vestigden zich hier in de 17e eeuw en vormde hier een gemeenschap. De synagoge werd gebouwd in 1682. De synagoge, alsmede het naastgelegen huis van de rabbijn, maakten deel uit van het zogenoemde "tien sterren" project. In dit project (www.10hvezd.cz/en) zijn tien historische synagogen in oude glorie teruggebracht. In de gebouwen is het Regionaal Joods Museum ondergebracht.

Het interieur van de synagoge

Polna met haar Joodse gemeenschap kwamen in 1899 in het nieuws door anti-joodse rellen, vanwege de verdwijning van een meisje. Zij, Agnes van Hrůzová werd later in het bos gevonden met een diepe steekwond in haar keel. Hierbij ging het gerucht dat Joden haar op rituele manier hadden vermoord. De Joodse inwoner, Leopold Hilsner, werd beschuldigd van het misdrijf. Hij kreeg de doodstraf, die later werd omgezet in levenslange gevangenisstraf. Na onderzoek door Tomáš Masaryk, de latere president, werd in 1918 gratie verleend maar is hij nooit gerehabiliteerd voor de onterechte beschuldiging. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het grootste deel van deze Joodse gemeenschap in concentratiekampen omgekomen. Slechts drie van hen overleefden de oorlog.

Oorlogsmonument voor slachtoffers van de eerste wereldoorlog

Terugkerend op Husova Námešti staat aan de andere zijde van het plein een monument ter herinnering aan de gevallen zoons van Polna tijdens de eerste wereldoorlog. Het monument is het werk van de beeldhouwer Jan Dusek uit Tabor en werd onthuld op 8 september 1929. Het laat een rouwende vrouw met krans zien en eronder de hoofden van drie soldaten.

De Maria Hemelvaartkerk

Achter het oorlogsmonument staat de Kerk van de Hemelvaart van de Maagd Maria, of "Kostel Nanebevzeti Panny Marie". De kerk is gebouwd tussen 1699 en 1705 naar een ontwerp van de Italiaanse architect Domenico D' Angeli. De toren, die een hoogte heeft van 64 meter, is van 1714. Deze werd nog in 1863 door brand verwoest en herbouwd in 1895. In de kerk treffen we het grootst bewaard gebleven orgel van Tsjechië aan van de orgelbouwer Jan David Sieberg.

Kostel sv Anny

We laten het centrum van Polna achter ons en wandelen langs Sint Anne's kerkje. Kostel sv. Anny diende oorspronkelijk als een kapel voor de bewoners van het ziekenhuis en werd opgericht in 1440.
Later werden er, tijdens de bouw van de Maria Hemelvaartkerk, erediensten gehouden tot en met 1707. In 1894 werd een reconstructie uitgevoerd in neogotische stijl door de architect Robert Niklička. Jammer is het dat toen een aantal originele fresco's uit de 15e eeuw zijn vernietigd. De tekeningen ervan zijn terug te vinden in het stadsmuseum.

Zamek Polna

Tenslotte naderen wij het kasteel, zamek Polna. dat oorspronkelijk gebouwd moet zijn in de 2e helft van de twaalfde eeuw of de 1e helft van de dertiende eeuw. Hierdoor is het één van de oudste adellijke kastelen van Tsjechië. Door de eeuwen heen heeft het alle architectonische stijlen gekend, maar na een brand in 1792 is het verlaten en gedeeltelijk verwoest. In deze periode is het gebruikt voor allerlei agrarische doeleinden. In de jaren 1922 tot 1926 is het kasteel onder leiding van de architect K. Hilbert gereconstrueerd. Deze architect had zijn sporen in deze regio verdiend o.a. door de restauratie van de Sint Procopiusbasiliek in Trebic aan het eind van de 20e eeuw.

De binnenplaats van Zamek Polna

Nu is het kasteel, als gemeentelijk museum, opengesteld voor het publiek en worden er rondleidingen gegeven. Men krijgt te zien een historische plattelands apotheek "Bij de zwarte adelaar" uit de 19e eeuw, een wapenzaal, de trouwkapel, een verzameling oude klokken en een horlogemakers werkplaats. Op de binnenplaats worden markten gehouden en concerten gegeven. Een ruimte is ingericht als cultureel centrum en uiteraard is er een kasteelrestaurant.

Voor meer informatie: www.mesto-polna.cz, www.muzeum-polna.cz

 

[A.Smit]

Heb ik de wijsheid in pacht? NEEN, BESLIST NIET! Maar tijdens mijn opleiding op de Amsterdamse Grafische School heb ik iets meegekregen over de techniek van die "muurschilderingen" waar Ad naar verwijst als bijschrift bij de foto van het oude ziekenhuis, nu een restaurant.

Graffiti noemen we het nu, maar de techniek van de muurschildering hierboven, stamt uit de Renaissance-tijd, waarbij een zwarte ondergrond wordt gecreëerd d.m.v. kooltjes e.d., waar een dunne pleisterlaag werd opgebracht en later de donker wordende delen werden weg gekrast, veelal in de vorm van rechthoeken met 2 diagonale lijnen in de vorm van de achterkant van een envelop!

Het leek mij leuk deze wetenschap met u te delen!

Mooie info Camyl, top....

 

[A.Smit]

Mooie en informatieve verhalen weer Ad.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Zondag 21 augustus “Op weg naar weer een volgend pension"

We laten het pension Starý Dvůr in Nove Dvory achter ons op weg naar weer een volgende bestemming. De eerste pleisterplaats is in Svojanov, niet alleen vanwege een lekke band, maar ik heb er een kasteel ontdekt op de kaart en dat lijkt me een bezoek waard.

Ook dit overkomt ons onderweg

Het is inmiddels 10.00 uur als wij er aankomen en het regent, of sterker het hoost letterlijk uit de hemel. We laten ons hier echter niet door tegenhouden, want ook al staat het kasteel in de steigers, het ziet er verrassend aantrekkelijk uit.

Hrad Svojanov in de steigers

De burcht wordt omringd door diepe bossen en bevindt zich boven de romantische vallei van de rivier Křetinka. Het ligt aan de belangrijke Trstĕnice handelsroute tussen Bohemen en Moravië, waaraan ook Litomyšl te vinden is. Het werd rond 1265 gebouwd in opdracht van de ijzeren en gouden koning Přemysl Otakar II. Na zijn dood, in 1278, werd het kasteel nagelaten aan zijn weduwe Kunhuta. Zij zou het nalaten aan haar 2e echtgenoot Závis van Falkenstein. Na verschillende intriges binnen de Tsjechische adel werd Závis gearresteerd in opdracht van koning Wenceslas II. Het kasteel werd in bezit genomen door de kroon en voor verder gebruik afgesloten.

De toegang tot kasteel Svojanov


Pas in de 16e eeuw werd het kasteel weer in gebruik genomen, als typische vesting voor die tijd. Het meest opvallend zijn de dikke muren van zo'n 5 meter. We hebben het dan over de muren die de binnenplaats beschermen, als over de buitenmuren. Meest opvallend is de cilindervormige wachttoren, die dienst deed als laatste reddingsmiddel voor bewoners. Alle architectonische stijlen zijn terug te vinden in het kasteel, de empirische stijl, de gotische en die van de renaissance.

Kasteel aan de terraszijde

Tegenwoordig is het kasteel gemeentelijk bezit. Er worden veel culturele evenementen gehouden, concerten, theatervoorstellingen en evenementen in een uitzonderlijke historische ambiance. Er is een keuze uit meerdere rondleidingen langs verschillende exposities over bijvoorbeeld de geschiedenis van het kasteel. Tenslotte zijn er mogelijkheden er te trouwen, er is een restaurant en er worden kamers verhuurd voor overnachtingen.

Zicht op het dorp Svojanov

Op de foto "zicht op Svojanov" staat rechts het Raadhuis waar we, even later, met een lekke band tegenover staan. Heel leuk is het te vermelden dat het forumlid LisaF in 2005 een interview gehad heeft met de beheerder van het kasteel Svojanov. Deze beheerder was Jiři Čtrnáct, een vriend van Jan Palach. Het interview is te lezen in haar boek "Tsjechië met volle teugen". Voor meer informatie zie dit topic

Cisterciënzer abdij van Porta Coeli in Tišnov

We rijden zuidwaarts om uit te komen in de plaats Tišnov. Het ligt 22 kilometer ten noordwesten van Brno aan de rivier Svratka. Er wonen bijna 9000 inwoners. Het staat bekend om zijn cisterciënzerklooster in de wijk Předklášteři. Het begin van dit vrouwenklooster "Porta Coeli" (Poort naar de Hemel) begon in 1233, toen het werd opgericht door koningin Constance van Hongarije. De oprichting werd ondersteund door haar beide zonen, de Moravische markgraaf Přemysl en Koning Wenceslaus I. De bij het klooster behorende Kerk van de Hemelvaart werd in 1239 ingewijd door Bernhard, de bisschop van Praag en door Robert de Engelsman, bisschop van Olomouc.

Het beroemde kerkportaal naar de Hemel

Het nonnenklooster is genoemd naar het Romaanse portaal in de westgevel van de kerk. Dit portaal doet denken aan Franse kathedralen. Nu staan Cisterciënzers bekend om hun traditionele soberheid en dan is dit portaal opvallend uitbundig. Op het timpaan, de halfronde steen boven de ingang, zien we Christus geflankeerd door de Heilige Maagd Maria en de Heilige Johannes de Doper. Zij kijken neer op de knielende oprichters van het klooster. De boog bestaat uit bloemdecoraties en de beelden van de twaalf apostelen op hoge sokkels. Zij begeleiden de bezoekers naar binnen.

De aanbidding

Over de prachtige uitbeelding in de muur naast het portaal heb ik, helaas, geen beschrijvingen kunnen vinden. Ik vind hem echter te mooi om hem niet te laten zien.
In en na 1990 heeft het complex een ingrijpende verbouwing ondergaan, maar nog steeds is het als nonnenklooster in gebruik. In 2010 werd Porta Coeli uitgeroepen tot nationaal cultureel monument van de Tsjechische Republiek. Het complex is opengesteld voor publiek en er is het Podhorácké Muzeum in gevestigd, die de geschiedenis rond het klooster zichtbaar maakt.

Voor meer informatie: www.svojanov.cz, www.hradsvojanov.cz, www.mestyssvojanov.cz, www.tisnov.cz, www.portacoeli.cz, www.muzeumbrnenska.cz

 

[Graltena]

De laatste foto lijkt een uitbeelding te zijn van Jezus in Gethsémané, wanneer Hij bidt tot zijn Vader, terwijl 3 van discipelen achter blijven, en in slaap vallen.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Maandag 22 augustus (Deel 1.) “Vyškov en haar geschiedenis"

We hebben deze maandagmorgen gebruikt om Vyškov beter in ons op te nemen. We hebben er alle tijd voor, omdat de auto bij een garage staat om een band te vernieuwen. Vyškov is een moderne plaats met ongeveer 22.000 inwoners. De stad ligt op ongeveer 30 kilometer ten noordoosten van Brno en de rivier Haná deelt haar in twee stukken. Over de stad wordt voor het eerst iets geschreven in 1141 en vanaf die tijd is de stad eigendom van het bisdom Olomouc. De stad en regio werden in de jaren rond 1350 getroffen door pestepidemieën en hongersnood, waardoor er bijna geen levend wezen in het gebied overbleef.

De Maria Hemelvaartkerk

Door de kerk zijn boeren van elders opgeroepen om het leven in stad en regio terug te brengen. Later in het jaar 1763 werd de stad getroffen door een veel verwoestende brand, die zich in 1917 nogmaals herhaalde. Alsof het allemaal niet genoeg was vond er tijdens de tweede wereldoorlog nog een bombardement plaats. Ondanks al deze donkere gebeurtenissen in de geschiedenis bleef het oude karakter van de stad behouden. Zo is er de Maria Hemelvaartkerk (Kostel Nanebevzeti Panny Marie) uit de 2e helft van de 15e eeuw, die veel schade opliep bij de brand in 1763. Van een oorspronkelijk gotische stijl is de opvallend aanwezige kerk later omgebouwd in de huidige barokke stijl. Mooi is het portaal aan de zuidzijde van de kerk en het interieur is eveneens de moeite van een bezichtiging waard.

Het portaal van de kerk

Het centrale plein van Vyškov is Masarykovo Námĕsti. Hier is ook ons pension en restaurant Chalupa (www.penzionchalupa.cz) voor de komende dagen. Tegenover ons pension valt direct de synagoge op. Het is de enige synagoge in Boheems gebied, die in het centrum van een stad staat. Hij is gebouwd in 1885 in een nieuw romaanse stijl. Na wat jaren gebruikt te zijn als museum is de synagoge nu in bezit van de Tsjechoslowaakse Hussitische Kerk.

De synagoge op Masarykovo Námĕsti

Het plein heeft een driehoekige vorm, waarop we twee waterbronnen zien staan. In één ervan staat een beeldhouwwerk, die Zeus als een adelaar laat zien. Hij ontvoert de zoon van een Griekse koning naar de berg Olympus. Uiteraard mag in deze stad de pestzuil niet ontbreken. Het is een zuil uit 1718 van de beeldhouwer Christiaan Pröbstl. Op de sokkel staan de beelden van de vier pestheiligen: de heilige Franziskus Xaver, Sebastian, Roch en Sint Karl Boromäus. De zuil wordt aan beide zijden geflankeerd door beelden van de Heilige Johannes Nepomuk en de Heilige Florian.

De pestzuil, of Morový Sloup

Dominant aanwezig is het renaissance raadhuis met de stadstoren op het plein. Zij werden gebouwd in 1569 en zijn meerdere malen beschadigd door branden en het bombardement in de Tweede Wereldoorlog. Na deze oorlog is er een reconstructie begonnen, die het oorspronkelijke karakter heeft teruggegeven aan het gebouw. Naast de toren is een steeg te zien met gewelfde bogen in typische Renaissance stijl. Het is zo bijzonder dat het is uitgeroepen tot beschermd monument.

Het Raadhuis met de stadstoren

Even buiten het centrum treffen we het kasteel van Vyškov. Het is gebouwd op de plek waar eerst een gotische burcht stond. Het kreeg z'n huidige barokke vorm in de tweede helft van de 17e eeuw naar een ontwerp van de Italiaans-Zwitserse architect Giovanni Pietro Tencalle (1629-1702). Deze architect werkte veel in opdracht van de bisschoppen van Olomouc. Bekend is hij van het Aartsbisschoppelijk Paleis en de St.Michael kerk in Olomouc, Kasteel en architectonische vorm van de tuinen in Kromĕřiž, basiliek en klooster in Velehrad en de bedevaartskerk op Svatý Kopeček ( de Heilige Heuvel tussen Olomouc en Sternberk). Tegenwoordig is in het kasteel het historisch en regionaal museum van Vyškov gevestigd.

Het kasteel van Vyškov

In het kasteelpark, dat ook wel Moravisch Versaille werd genoemd, is nog een opvallend werk van de architect Tencalle te zien. Het is een barokke loggia, die het park afsluit met een groot plein ervoor. Het geheel rust op Toscaanse zuilen en bovenop is een balustrade aangebracht.

De Loggia in het kasteelpark

Leuk om nog te weten over Viškov is dat hier gevestigd is het "Instituut voor verdediging tegen massavernietigingswapens", evenals de "Universiteit voor Verdediging". Toeristische attracties zijn een dierentuin en op 2,5 kilometer van de stad een "Dinopark" in het voormalige Marchanice-park. Hier zijn momenteel 30 levensgrote dinosaurus modellen opgesteld en is één van de meest bezochte attracties in de omgeving. Voor bezoekers is vervoer geregeld tussen de dierentuin en het Dino-park.

De DinoExpres

Voor meer informatie: www.vyskov-mesto.cz, www.zoo-vyskov.cz, www.dinopark.eu

wordt vervolgd deel 2.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2016

Maandag 22 augustus (Deel 2.) “Kromĕřiž en haar tuinen"

Kromĕřiž is een stadje met ongeveer 30.000 inwoners en het ligt aan de oevers van de rivier de Morava. Bij het binnenrijden ervan bekruipt me een enthousiast gevoel, want het straalt een hele aardige sfeer uit. De auto parkeren we op het oudste plein van de stad Riegrovo Námĕsti. In een ver verleden werd hier een paardenmarkt gehouden. We staan er vlak voor de Rooms-katholieke kerk van de Hemelvaart van de Maagd Maria, of Kostel Nanebevzeti Panny Marie.

Kerk Maria Hemelvaart

De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in 1247, maar deze werd in 1643 (na de bezetting door de Zweden) geplunderd en volledig platgebrand. Slechts de muren en een groot deel van de toren zijn bewaard gebleven. De bisschop Wolfgang Hannibal Schrattenbach gaf in 1724 opdracht tot restauratie van de kerk. Hiervoor werd Ignaz von Cyrani Bolleshaus verantwoordelijk, die in de jaren van 1724 tot 1736 de huidige aanblik realiseerde. De kerk zelf als ook het binneninterieur zijn in barokstijl gehouden. In het oog springt het hoofdaltaar, dat is opgetrokken uit schitterend gesneden hout. De altaren aan weerszijden hiervan zijn gemaakt door Ondřej Zahner, die bekend is vanwege zijn Drievuldigheidszuil in Olomouc en een plaats heeft gekregen op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De toren aan de zuidwesthoek van de kerk heeft een hoogte van 42 meter.

De pestzuil uit het jaar 1725

Op het westelijk deel van dit plein staat een pestzuil van de Heilige Drievuldigheid uit het jaar 1725. Het is een product van de beeldhouwer Jan Václav Sturmer. Geboren in 1675 en reeds op vroege leeftijd op 14 november 1729 overleden aan tuberculose. Hij maakte gedurende zijn leven meerdere zuilen, zoals bijvoorbeeld in Svitavy, Moravisch Třebová, Potstatt en Fulnek. Deze zuil op het Riegerplein heeft een figuratieve piek, die de Heilige Drie-eenheid symboliseert. In het onderste deel staan beelden op sokkels van St. Anne, St. Eligius, St. Valentijn, St. Sebastian, St. Charles Boromejskéko, St. Francis Xavier en St. Rosalie. Deze laatste is de heilige, die de mensen tegen de pest moest beschermen.

Het raadhuis met de stadstoren

Door een straat "Prusinovského" wandelen we richting het grote centrumplein "Velké Námĕsti". Hier passeren we het raadhuis, dat er waarschijnlijk al in het midden van de 12e eeuw was. Nu is het een renaissance gebouw, dat zijn huidige vorm kreeg aan het einde van de zestiende eeuw. Z'n toren van 40 meter steekt boven alles uit en hierover gaat het verhaal dat vroeger een hoornblazer ieder uur de tijd liet horen. Opvallend ook is de grote dubbele trap, die later is aangebouwd samen met andere verdiepingen in de 19e eeuw. De uurwerken met wijzerplaten in de toren zijn aardig, omdat de bovenste plaat de uren laat zien en de onderste de minuten.

Het grote plein "Velké Námĕsti"

Aangekomen op het met booggalerijen omgeven vierkante plein zien we nog een Mariazuil en een fontein uit 1655, die vroeger onderdeel was van het watersysteem van de stad. Gevestigd is hier verder het Muzeum Kromĕřižska met daarin een expositie over de graficus Max Švabinský (1873-1962), die hier geboren is. Hij was één van de grondleggers van de moderne Tsjechische kunst en de eerste leraar aan de Grafische school van de Praagse Kunstacademie.

De Molenpoort, of Mlýnská Brána

Het centrum bestaat uit allerlei verschillende pleinen, straatjes waarin geen verkeer is toegestaan en steegjes met schilderachtige woningen. Op een volgend pleintje zien we de Molenpoort, of Mlýnská Brána. Een poort die onderdeel was van de middeleeuwse versterkingen en als laatste is overgebleven.

Het aartsbisschoppelijk kasteel

Na de poort is het kasteel aan de beurt om bekeken te worden. Sinds 1110 is het al eigendom van de bisschoppen van Olomouc, die het gebruikten als hun zomerresidentie. De dertigjarige oorlog, die eindigde in 1643, heeft de stad Kromĕřiž en haar paleis vrijwel geheel verwoest. Het was de bisschop Karel Liechtenstein, die de Italiaanse architecten Luches en Tencallo opdracht gaf een nieuw paleis te ontwerpen. Het bleef daar niet bij, want in de verwoeste stad zelf hebben zij veel nieuwe gebouwen gerealiseerd. Van de vroegere burcht was nog een stukje van de toren bewaard gebleven. Deze is opgetrokken tot een kasteeltoren van 84 meter hoog. Het heeft een terras op een hoogte van 40 meter, vanwaar een mooi uitzicht op de stad en haar omgeving.

Het binnenhof met tuin

Het paleis en haar tuinen zijn in 1998 opgenomen op de lijst van Unesco monumenten. Ook het interieur van het paleis is van uitzonderlijke klasse. Zo is er een vergaderzaal met een plafondschildering uit 1770 en waar in 1848 werd vergaderd door het verbannen Oostenrijkse parlement. Er is een muziekzaal, een grote verzameling schilderijen, een muntencollectie en een bibliotheek met meer dan 40.000 boeken. Het meest waardevolle boek is een Bijbel uit 1488. Tijdens het bezoek mag het park, waarvoor eveneens de Italiaanse architecten verantwoordelijk zijn, niet worden overgeslagen. Er is een klein dierentuintje en een Pompeïcolonnade met oude beelden uit Pompeï.

Kostel sv. Mořiče

In de directe omgeving van het paleis staat de Sint Mauritskerk, of Kostel sv. Mořiče. Het is één van de weinig overgebleven gebouwen en dateert uit 1260. Hoewel het interieur van deze kerk tegenvalt liggen er meerdere bisschoppen en kardinalen begraven. Naast de kerk staat het groot aartsbisschoppelijk gymnasium.

wordt vervolgd deel 3.