In 2006 hebben wij genoten van de zingende fontein. Op de oneven hele uren wordt er een klassiek muziekstuk gespeeld. Bij ons was dat het slavenkoor van Verdi. Schitterend om te zien en te horen.
Rondreis Tsjechië 2015
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechie 2015
Maandag 13 april (deel 1a.)
In mijn verzameling foto's van Marianske Lazne kwam ik er nog twee tegen die ik nog wil toevoegen aan mijn verslag. Zo was er een opvallende kerk, de Pravoslavny Kostel sv. Vladimira. Het blijkt een Russisch orthodoxe kerk, die in 1902 is geopend om tegemoet te komen aan de vele Russische bezoekers. Het interieur is rijkelijk versierd met schilderijen, iconen en een prachtige porseleinen iconostase (dit is een scheidingswand tussen de altaarruimte waar alleen de priester mag komen, en de ruimte waarin de kerkgangers zitten). Ook kan men er zilveren kronen bewonderen, waarmee een bruidspaar gekroond wordt tot koning en koningin van een nieuwe generatie.
De Russisch-Orthodoxe kerk sv. Vladimira
Opvallend aanwezig in dit kuuroord zijn de vormen van openbaar vervoer. Om het onbedorven karakter van de plaats te behouden, wordt gedurende de drukke zomermaanden het centrum autovrij gehouden. Te zien zijn dan nog trolleybussen en opvallende koetsen.
Vervoer per koets
wordt vervolgd deel 2.
Maandag 13 april (deel 1a.)
In mijn verzameling foto's van Marianske Lazne kwam ik er nog twee tegen die ik nog wil toevoegen aan mijn verslag. Zo was er een opvallende kerk, de Pravoslavny Kostel sv. Vladimira. Het blijkt een Russisch orthodoxe kerk, die in 1902 is geopend om tegemoet te komen aan de vele Russische bezoekers. Het interieur is rijkelijk versierd met schilderijen, iconen en een prachtige porseleinen iconostase (dit is een scheidingswand tussen de altaarruimte waar alleen de priester mag komen, en de ruimte waarin de kerkgangers zitten). Ook kan men er zilveren kronen bewonderen, waarmee een bruidspaar gekroond wordt tot koning en koningin van een nieuwe generatie.
De Russisch-Orthodoxe kerk sv. VladimiraOpvallend aanwezig in dit kuuroord zijn de vormen van openbaar vervoer. Om het onbedorven karakter van de plaats te behouden, wordt gedurende de drukke zomermaanden het centrum autovrij gehouden. Te zien zijn dan nog trolleybussen en opvallende koetsen.
Vervoer per koetswordt vervolgd deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Maandag 13 april (deel 2.)
Nu we toch in de buurt zijn kunnen we er niet omheen om een bezoek te brengen aan Cheb. Het was september 2007, toen we onze eerste reis naar Tsjechië boekten. Een reis per bus en 8 dagen Praag en Bohemen. De eerste Tsjechische plaats waar we langsreden was Cheb op doorreis naar Karlovy Vary. Het was een periode dat Cheb in het nieuws was, vanwege meerdere jonge vrouwen die hun waren uitstalden langs de autoweg en zich voor een habbekrats lieten misbruiken. Het waren vooral Duitsers, die even de grens over "wipten". Het mag uit voorgaande duidelijk zijn dat Cheb tegen de Duitse grens aanligt in het uiterste westen van Bohemen. De stad telt zo'n 33.500 inwoners en de rivier Ohře loopt er langs.
De Maria-Hemelvaartkerk
In de dertiende eeuw vestigden zich diverse geestelijke ordes in de stad, die ieder hun eigen kerk bouwden. Ook de Franciscanen, bestaande uit volgelingen van Franciscus van Assisi, behoorden tot deze ordes. Zij schonken al hun bezittingen aan de armen om zelf in pure armoede verder te leven. De oorspronkelijke nederzetting werd bij een grote stadsbrand in 1270 volledig verwoest. Klooster en de Maria-Hemelvaartkerk werden herbouwd en op 26 januari 1285 ingewijd. De hoge toren van de kerk werd pas onder Karel IV tegen het koor geplaatst. Onderdeel van het gehele complex vormt de kloostertuin, die in een moestuin veranderde na de bezetting door de communistische autoriteiten in 1950. De monniken, die hier altijd gewoond en gewerkt hebben, werden bij deze bezetting gevangen genomen en later verdreven. In 2002 is het complex na een reconstructie opengesteld voor het publiek.
Franciscaner klooster met tuin
De auto hadden we geparkeerd aan de Obrnĕné Brigády, waaraan ook het theater en het mooie gebouw van de volksbibliotheek (Domilie Kreuzinger's Volks-Bűcherei uit 1909) te zien zijn. Via Františkánské Námĕsti, met het zojuist beschreven klooster, bereiken we het marktplein van Cheb. Dit plein, "Námĕsti Krále Jiřiho z Podĕbrad", ziet er behoorlijk Duits uit met z'n karakteristieke vakwerkhuizen en erkers. Het plein loopt behoorlijk af, of zo je wilt omhoog en op het lage noordelijk deel staat een blok van elf middeleeuwse huizen van Duits-Joodse kooplieden, het Špaliček. Feitelijk bestaat het uit twee blokken, die gescheiden worden door het smalle Kramarska straatje ("Kramářska Ulice"), dat slechts 160 centimeter breed is. Sinds dit Špaliček is gerenoveerd, geldt het als uniek visitekaartje van het centrum van deze stad.
Het "Špaliček" met de Herculesfontein uit 1728
Achter het Špaliček is het stadsmuseum "Chebské muzeum" gevestigd in het zogenaamde Pachelbelhuis, dat ook bekend is als het oude stadhuis. Het was in dit gebouw waar zich een belangrijk stuk uit de geschiedenis van Cheb heeft afgespeeld. Hier was het keizer Ferdinand II van Habsburg, die 25 februari 1634, opdracht gaf om Chebs beroemdste burger Albrecht van Wallenstein te executeren. Deze generaal en legeraanvoerder heeft zijn bekendheid vooral te danken aan zijn successen tijdens de Dertigjarige Oorlog van 1618 tot 1648. Keizer Ferdinand trok de goede bedoelingen van de generaal steeds meer in twijfel en besloot om hem te vermoorden. De kamer waar zich de moord heeft afgespeeld is in oude staat teruggebracht en museumbezoekers kunnen deze bezichtigen.
Nová Radnice uit 1728
Op het plein is nog een raadhuis, dat gebouwd is tussen 1723 en 1728 naar een ontwerp van de in Tsjechië beroemde Italiaanse architect Giovanni Battista Alliprandi. In dit nieuwe raadhuis "Nová Radnice" kan men genieten van een kunstcollectie uit de 19e en 20e eeuw. Cheb heeft altijd een omvangrijke Duitse bevolking gekend en een groot deel van de bevolking steunde de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog vond een afrekening plaats en zijn alle sympathisanten verbannen. Nu is Cheb, na alle onverkwikkelijke gebeurtenissen en omwentelingen, een bewonderenswaardig historisch centrum aan de voet van het gebergte Smrčiny.
Het marktplein "Námĕsti Krále Jiřiho z Podĕbrad"
Onze ontdekkingstocht door de stad is echter nog niet klaar, want duidelijk waarneembaar zijn twee kerktorens, die boven het marktplein uitsteken. Zij behoren toe aan de aartsbisschoppelijke Sint-Nicolaaskerk, of Kostel sv.Mikuláše. De kerk werd tussen 1220 en 1230 in romaanse stijl gebouwd. Hij kreeg later, naar idee van Balthazar Neumann uit Cheb, zijn barokke uiterlijk en zijn beide torens. Helaas werden de torens volledig verwoest bij een bombardement in 1945. Dankzij gulle gevers en sponsoren kon men de 26 meter hoge torens opnieuw bouwen. Op 29 juni 2008 werden de nieuwe torens feestelijk ingewijd.
Kostel sv. Mikuláše
Als laatste bezoeken we even buiten het centrum het kasteel van Cheb, "Chebský hrad". Het is gebouwd in een bocht van de rivier Ohře, maar er is nog maar weinig van over. De vesting met haar kazematten en bastions dateert uit 1179 en werd in opdracht van keizer Barbarossa gebouwd ter vervanging van een eenvoudiger Slavisch kasteel dat er vanaf de 9e eeuw stond. Het vermelden waard is nog dat op 25 februari 1634 hier enkele van de generaals en volgelingen van Wallenstein zijn omgebracht. Van het kasteel resteren alleen nog de vestingwerken met de romaanse vijfdelige vensters, de Zwarte Toren en de romaans-gotieke kapel van de heilige Erhard en Ursula.
Hrad Cheb
De laatste jaren is men druk geweest met allerlei herstelwerkzaamheden van de kasteelmuren en is vooral de omgeving opgeknapt. Het is heerlijk wandelen in het park en op allerlei sporten kan men zich er richten. Je ziet er een klimpark, tennisbanen, maar ook een atletiekstadion. Een houten overdekte loopbrug over de Ohře zorgt voor de verbinding met het kasteel.
Loopbrug over de Ohře
Het is rond 19.00 uur als we via allerlei prachtige smalle bergwegen terugkeren in Becov nad Teplou. We besluiten om direct de buren, het pension Hradni Básta (www.hradnibasta.cz), op te zoeken om er van een warme maaltijd te genieten.
Voor meer informatie over Cheb: www.cheb.eu, www.tic.cheb.cz, www.hrad-cheb.cz
wordt vervolgd
Maandag 13 april (deel 2.)
Nu we toch in de buurt zijn kunnen we er niet omheen om een bezoek te brengen aan Cheb. Het was september 2007, toen we onze eerste reis naar Tsjechië boekten. Een reis per bus en 8 dagen Praag en Bohemen. De eerste Tsjechische plaats waar we langsreden was Cheb op doorreis naar Karlovy Vary. Het was een periode dat Cheb in het nieuws was, vanwege meerdere jonge vrouwen die hun waren uitstalden langs de autoweg en zich voor een habbekrats lieten misbruiken. Het waren vooral Duitsers, die even de grens over "wipten". Het mag uit voorgaande duidelijk zijn dat Cheb tegen de Duitse grens aanligt in het uiterste westen van Bohemen. De stad telt zo'n 33.500 inwoners en de rivier Ohře loopt er langs.
De Maria-Hemelvaartkerk
In de dertiende eeuw vestigden zich diverse geestelijke ordes in de stad, die ieder hun eigen kerk bouwden. Ook de Franciscanen, bestaande uit volgelingen van Franciscus van Assisi, behoorden tot deze ordes. Zij schonken al hun bezittingen aan de armen om zelf in pure armoede verder te leven. De oorspronkelijke nederzetting werd bij een grote stadsbrand in 1270 volledig verwoest. Klooster en de Maria-Hemelvaartkerk werden herbouwd en op 26 januari 1285 ingewijd. De hoge toren van de kerk werd pas onder Karel IV tegen het koor geplaatst. Onderdeel van het gehele complex vormt de kloostertuin, die in een moestuin veranderde na de bezetting door de communistische autoriteiten in 1950. De monniken, die hier altijd gewoond en gewerkt hebben, werden bij deze bezetting gevangen genomen en later verdreven. In 2002 is het complex na een reconstructie opengesteld voor het publiek.
Franciscaner klooster met tuin
De auto hadden we geparkeerd aan de Obrnĕné Brigády, waaraan ook het theater en het mooie gebouw van de volksbibliotheek (Domilie Kreuzinger's Volks-Bűcherei uit 1909) te zien zijn. Via Františkánské Námĕsti, met het zojuist beschreven klooster, bereiken we het marktplein van Cheb. Dit plein, "Námĕsti Krále Jiřiho z Podĕbrad", ziet er behoorlijk Duits uit met z'n karakteristieke vakwerkhuizen en erkers. Het plein loopt behoorlijk af, of zo je wilt omhoog en op het lage noordelijk deel staat een blok van elf middeleeuwse huizen van Duits-Joodse kooplieden, het Špaliček. Feitelijk bestaat het uit twee blokken, die gescheiden worden door het smalle Kramarska straatje ("Kramářska Ulice"), dat slechts 160 centimeter breed is. Sinds dit Špaliček is gerenoveerd, geldt het als uniek visitekaartje van het centrum van deze stad.
Het "Špaliček" met de Herculesfontein uit 1728
Achter het Špaliček is het stadsmuseum "Chebské muzeum" gevestigd in het zogenaamde Pachelbelhuis, dat ook bekend is als het oude stadhuis. Het was in dit gebouw waar zich een belangrijk stuk uit de geschiedenis van Cheb heeft afgespeeld. Hier was het keizer Ferdinand II van Habsburg, die 25 februari 1634, opdracht gaf om Chebs beroemdste burger Albrecht van Wallenstein te executeren. Deze generaal en legeraanvoerder heeft zijn bekendheid vooral te danken aan zijn successen tijdens de Dertigjarige Oorlog van 1618 tot 1648. Keizer Ferdinand trok de goede bedoelingen van de generaal steeds meer in twijfel en besloot om hem te vermoorden. De kamer waar zich de moord heeft afgespeeld is in oude staat teruggebracht en museumbezoekers kunnen deze bezichtigen.
Nová Radnice uit 1728
Op het plein is nog een raadhuis, dat gebouwd is tussen 1723 en 1728 naar een ontwerp van de in Tsjechië beroemde Italiaanse architect Giovanni Battista Alliprandi. In dit nieuwe raadhuis "Nová Radnice" kan men genieten van een kunstcollectie uit de 19e en 20e eeuw. Cheb heeft altijd een omvangrijke Duitse bevolking gekend en een groot deel van de bevolking steunde de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog vond een afrekening plaats en zijn alle sympathisanten verbannen. Nu is Cheb, na alle onverkwikkelijke gebeurtenissen en omwentelingen, een bewonderenswaardig historisch centrum aan de voet van het gebergte Smrčiny.
Het marktplein "Námĕsti Krále Jiřiho z Podĕbrad"
Onze ontdekkingstocht door de stad is echter nog niet klaar, want duidelijk waarneembaar zijn twee kerktorens, die boven het marktplein uitsteken. Zij behoren toe aan de aartsbisschoppelijke Sint-Nicolaaskerk, of Kostel sv.Mikuláše. De kerk werd tussen 1220 en 1230 in romaanse stijl gebouwd. Hij kreeg later, naar idee van Balthazar Neumann uit Cheb, zijn barokke uiterlijk en zijn beide torens. Helaas werden de torens volledig verwoest bij een bombardement in 1945. Dankzij gulle gevers en sponsoren kon men de 26 meter hoge torens opnieuw bouwen. Op 29 juni 2008 werden de nieuwe torens feestelijk ingewijd.
Kostel sv. Mikuláše
Als laatste bezoeken we even buiten het centrum het kasteel van Cheb, "Chebský hrad". Het is gebouwd in een bocht van de rivier Ohře, maar er is nog maar weinig van over. De vesting met haar kazematten en bastions dateert uit 1179 en werd in opdracht van keizer Barbarossa gebouwd ter vervanging van een eenvoudiger Slavisch kasteel dat er vanaf de 9e eeuw stond. Het vermelden waard is nog dat op 25 februari 1634 hier enkele van de generaals en volgelingen van Wallenstein zijn omgebracht. Van het kasteel resteren alleen nog de vestingwerken met de romaanse vijfdelige vensters, de Zwarte Toren en de romaans-gotieke kapel van de heilige Erhard en Ursula.
Hrad Cheb
De laatste jaren is men druk geweest met allerlei herstelwerkzaamheden van de kasteelmuren en is vooral de omgeving opgeknapt. Het is heerlijk wandelen in het park en op allerlei sporten kan men zich er richten. Je ziet er een klimpark, tennisbanen, maar ook een atletiekstadion. Een houten overdekte loopbrug over de Ohře zorgt voor de verbinding met het kasteel.
Loopbrug over de Ohře
Het is rond 19.00 uur als we via allerlei prachtige smalle bergwegen terugkeren in Becov nad Teplou. We besluiten om direct de buren, het pension Hradni Básta (www.hradnibasta.cz), op te zoeken om er van een warme maaltijd te genieten.
Voor meer informatie over Cheb: www.cheb.eu, www.tic.cheb.cz, www.hrad-cheb.cz
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Dinsdag 14 april (deel 1.)
Vandaag gaan we gebruik maken van een route, die is opgenomen in een ANWB-Actief reisgids. Hierin zijn 15 wandel- , 6 fiets- en 9 autoroutes in Tsjechië opgenomen. Wij nemen de route die ons moet brengen in Lážne Kynžvart en Loket. Op deze morgen hebben we uiteraard eerst gebruik gemaakt van weer een prima verzorgd ontbijt. Het is even na tienen, wanneer we de auto opzoeken en vertrekken. Vanuit Becov nad Teplou rijden we langs de spoorlijn in de richting Mariánské Láznĕ om na ongeveer 11 kilometer de afslag Prameny te nemen. We passeren Mnichov, een gehucht met zo'n 400 inwoners, waar we langs de St. Petrus en Pauluskerk rijden. Een kerk uit 1725 met een opvallende halve toren. Via een beekdal bereiken we het dorpje Prameny.
Een doorkijk in de wonderschone natuur van Slavkovský Les
Feitelijk rijden we hier door berggebied en het beschermd natuurreservaat "Slavkovský Les". Het hele gebied is 600 km2 groot en voor 75% bedekt met sparrenbossen. Een aantal zeldzame venen zijn hier bewaard gebleven en een typische plant die we hier vinden is de Arnica. De plant is ook terug te vinden in het embleem van het natuurgebied en staat bekend om z'n geneeskrachtige werking. Het wordt toegepast in de homeopathie bij wondbehandelingen, spierpijn, bloeduitstortingen en zere plekken. Ook werd het gebruikt als middel tegen hartfalen. Bekendste gebruiker van dit middel was Goethe, die druppels voor zijn hart gebruikt zou hebben.
Aankomst in Kladská
Belangrijk natuurverschijnsel zijn de vele heuvels, die zijn gevormd door vulkanische activiteit en waardoor er warme en koude waterbronnen te vinden zijn. Deze bronnen en hun geneeskrachtige werking hebben gezorgd voor het ontstaan van de kuuroorden in dit gebied. Onderweg richting Lážnĕ Kynžvart rijden we door het veengebied van Kladská. Een gehuchtje in de vrije natuur met houten bos-woningen, zoals het hotel Kladská.
Hotel Kladská
Het was Prins Otto Friedrich von Waldenburg-Schonburg, die in 1875 de wereldtentoonstelling in Wenen bezocht. Hij maakte er kennis met Zwitserse blokhutten en kocht ze om ze in Kladská te plaatsen. Het is sinds die tijd dat de plaats populair werd en bezoek kreeg van talloze prominente persoonlijkheden. Het gehucht richtte zich volledig op toerisme. Tellingen geven aan dat de plaats jaarlijks bezocht wordt door zo'n 50.000 toeristen. Het is om deze reden niet vreemd dat er hotels, pensions, appartementen en restaurants te vinden zijn. Even verder langs de weg zien we restaurant Utetrava. Het staat bekend als het beste van de streek en dat vooral door z'n wildspecialiteiten.
Restaurant Utetrava
In het gebied is een netwerk te vinden van goed gemarkeerde toeristische routes en natuurpaden. In Kladská is tegenover het hotel de start van een leerpad rond het meer. U ziet er zeldzame flora die voorkomen in moeras(veen-)gebieden, zoals pijnbomen, zonnedauw en vetbladsoorten. Ook leven er bijzondere vogels, zoals de zwarte ooievaar, hout korhoenders, pygmee uilen en de ijsvogel.
Een prachtig schouwspel op het Leerpad rond Kladská
We rijden na enige tijd verder om Lážnĕ Kynžvart te bezoeken. Onderweg zien we veel bomen die door een flinke storm hun top moeten missen. Wat heeft hier de storm huisgehouden! De trip wordt nog even onderbroken door wegwerkzaamheden, maar het kan onze pret niet drukken. Het is er steeds zo mooi. In de uitlopers van Slavkovský Les ligt Lážnĕ Kynžvart op een hoogte van 730 meter boven de zeespiegel. De hoogste heuvels van dit gebied liggen in de buurt, de Lesny met 983 meter en de Lysina die 982 meter hoog is. De plaats telt ongeveer 1650 inwoners en beschikt, op dit toch kleine aantal inwoners, over een spoorwegstation.
Het heuvelrijke gebied rond Lážnĕ Kynžvart
De plaats waar we nu zijn gearriveerd, staat bekend als klein kuuroord. Het was de toenmalige Oostenrijkse kanselier Metternich, die vanaf 1822 begon de toen al aanwezige bronnen te gaan benutten. In 1856 werden er de eerste hotels geopend en dienden gasten uit alle windstreken zich aan. Tot 1950 werden er alleen volwassenen behandeld. Tegenwoordig kunnen ook kinderen van 2 tot 15 jaar er terecht voor aandoeningen van de luchtwegen en huidziekten. Voor deze kinderen zijn leerkrachten aangesteld voor het geven van onderwijs. Het kuuroord omvat een zestal huizen met een capaciteit van ruim 300 bedden. Voor kinderen zijn ruimtes zodanig ingericht dat een volwassen familielid er eveneens kan verblijven.
Huis Balneo (1885), waarin door baden ziekten worden behandeld
Even buiten de plaats treffen we het kasteel Kynžvart, een renaissance kasteel uit 1623, dat tot 1945 altijd in bezit is gebleven van de familie Metternich. Het kasteel is omgeven door een Engels landschapspark van 300 hectare en meerdere vijvers. In het park staan verschillende bijgebouwen, waaronder een manege, een 'Metternich' restaurant en er is een golfbaan te vinden. Tussen 1998 en 2000 onderging het huidige kasteel een uitdagende verbouwing. Binnen is een grote collectie curiosa te bezichtigen, waaronder een gebedenboek van Marie Antoinette, het bureau van Alexander Dumas en een niet-gerookte sigaret van Napoleon.
Kasteel Kynžvart
Vanaf Lážnĕ Kynžvart rijden we terug naar Prameny om vanaf dat punt de route te vervolgen naar Sokolov en Loket.
Voor meer informatie: www.ou_mnichov.cz, www.kladska.com, www.laznekynzvart.cz, lazne-kynzvart.cz, www.kynzvart.cz
Een film over Kynžvart is te zien via: www.youtube.com/watch?v=szoEzQxi8FO
wordt vervolgd deel 2.
Dinsdag 14 april (deel 1.)
Vandaag gaan we gebruik maken van een route, die is opgenomen in een ANWB-Actief reisgids. Hierin zijn 15 wandel- , 6 fiets- en 9 autoroutes in Tsjechië opgenomen. Wij nemen de route die ons moet brengen in Lážne Kynžvart en Loket. Op deze morgen hebben we uiteraard eerst gebruik gemaakt van weer een prima verzorgd ontbijt. Het is even na tienen, wanneer we de auto opzoeken en vertrekken. Vanuit Becov nad Teplou rijden we langs de spoorlijn in de richting Mariánské Láznĕ om na ongeveer 11 kilometer de afslag Prameny te nemen. We passeren Mnichov, een gehucht met zo'n 400 inwoners, waar we langs de St. Petrus en Pauluskerk rijden. Een kerk uit 1725 met een opvallende halve toren. Via een beekdal bereiken we het dorpje Prameny.
Een doorkijk in de wonderschone natuur van Slavkovský Les
Feitelijk rijden we hier door berggebied en het beschermd natuurreservaat "Slavkovský Les". Het hele gebied is 600 km2 groot en voor 75% bedekt met sparrenbossen. Een aantal zeldzame venen zijn hier bewaard gebleven en een typische plant die we hier vinden is de Arnica. De plant is ook terug te vinden in het embleem van het natuurgebied en staat bekend om z'n geneeskrachtige werking. Het wordt toegepast in de homeopathie bij wondbehandelingen, spierpijn, bloeduitstortingen en zere plekken. Ook werd het gebruikt als middel tegen hartfalen. Bekendste gebruiker van dit middel was Goethe, die druppels voor zijn hart gebruikt zou hebben.
Aankomst in Kladská
Belangrijk natuurverschijnsel zijn de vele heuvels, die zijn gevormd door vulkanische activiteit en waardoor er warme en koude waterbronnen te vinden zijn. Deze bronnen en hun geneeskrachtige werking hebben gezorgd voor het ontstaan van de kuuroorden in dit gebied. Onderweg richting Lážnĕ Kynžvart rijden we door het veengebied van Kladská. Een gehuchtje in de vrije natuur met houten bos-woningen, zoals het hotel Kladská.
Hotel Kladská
Het was Prins Otto Friedrich von Waldenburg-Schonburg, die in 1875 de wereldtentoonstelling in Wenen bezocht. Hij maakte er kennis met Zwitserse blokhutten en kocht ze om ze in Kladská te plaatsen. Het is sinds die tijd dat de plaats populair werd en bezoek kreeg van talloze prominente persoonlijkheden. Het gehucht richtte zich volledig op toerisme. Tellingen geven aan dat de plaats jaarlijks bezocht wordt door zo'n 50.000 toeristen. Het is om deze reden niet vreemd dat er hotels, pensions, appartementen en restaurants te vinden zijn. Even verder langs de weg zien we restaurant Utetrava. Het staat bekend als het beste van de streek en dat vooral door z'n wildspecialiteiten.
Restaurant Utetrava
In het gebied is een netwerk te vinden van goed gemarkeerde toeristische routes en natuurpaden. In Kladská is tegenover het hotel de start van een leerpad rond het meer. U ziet er zeldzame flora die voorkomen in moeras(veen-)gebieden, zoals pijnbomen, zonnedauw en vetbladsoorten. Ook leven er bijzondere vogels, zoals de zwarte ooievaar, hout korhoenders, pygmee uilen en de ijsvogel.
Een prachtig schouwspel op het Leerpad rond Kladská
We rijden na enige tijd verder om Lážnĕ Kynžvart te bezoeken. Onderweg zien we veel bomen die door een flinke storm hun top moeten missen. Wat heeft hier de storm huisgehouden! De trip wordt nog even onderbroken door wegwerkzaamheden, maar het kan onze pret niet drukken. Het is er steeds zo mooi. In de uitlopers van Slavkovský Les ligt Lážnĕ Kynžvart op een hoogte van 730 meter boven de zeespiegel. De hoogste heuvels van dit gebied liggen in de buurt, de Lesny met 983 meter en de Lysina die 982 meter hoog is. De plaats telt ongeveer 1650 inwoners en beschikt, op dit toch kleine aantal inwoners, over een spoorwegstation.
Het heuvelrijke gebied rond Lážnĕ Kynžvart
De plaats waar we nu zijn gearriveerd, staat bekend als klein kuuroord. Het was de toenmalige Oostenrijkse kanselier Metternich, die vanaf 1822 begon de toen al aanwezige bronnen te gaan benutten. In 1856 werden er de eerste hotels geopend en dienden gasten uit alle windstreken zich aan. Tot 1950 werden er alleen volwassenen behandeld. Tegenwoordig kunnen ook kinderen van 2 tot 15 jaar er terecht voor aandoeningen van de luchtwegen en huidziekten. Voor deze kinderen zijn leerkrachten aangesteld voor het geven van onderwijs. Het kuuroord omvat een zestal huizen met een capaciteit van ruim 300 bedden. Voor kinderen zijn ruimtes zodanig ingericht dat een volwassen familielid er eveneens kan verblijven.
Huis Balneo (1885), waarin door baden ziekten worden behandeld
Even buiten de plaats treffen we het kasteel Kynžvart, een renaissance kasteel uit 1623, dat tot 1945 altijd in bezit is gebleven van de familie Metternich. Het kasteel is omgeven door een Engels landschapspark van 300 hectare en meerdere vijvers. In het park staan verschillende bijgebouwen, waaronder een manege, een 'Metternich' restaurant en er is een golfbaan te vinden. Tussen 1998 en 2000 onderging het huidige kasteel een uitdagende verbouwing. Binnen is een grote collectie curiosa te bezichtigen, waaronder een gebedenboek van Marie Antoinette, het bureau van Alexander Dumas en een niet-gerookte sigaret van Napoleon.
Kasteel Kynžvart
Vanaf Lážnĕ Kynžvart rijden we terug naar Prameny om vanaf dat punt de route te vervolgen naar Sokolov en Loket.
Voor meer informatie: www.ou_mnichov.cz, www.kladska.com, www.laznekynzvart.cz, lazne-kynzvart.cz, www.kynzvart.cz
Een film over Kynžvart is te zien via: www.youtube.com/watch?v=szoEzQxi8FO
wordt vervolgd deel 2.
Hallo Ad
Is Stilec je goed bevallen wij zijn er in augustus dit jaar nog even geweest voor een week en daarna wou mijn dochter en man nog even naar pension vraz. Om even haar buik te laten zien aan Karel de eigenaar ze is namelijk zwanger en eind oktober word ik weer opa. Tja we komen daar al vanaf 1992 en hij heeft mijn dochters meegemaakt vanaf een jaar of 6.
Wat gaat de tijd toch snel....
Is Stilec je goed bevallen wij zijn er in augustus dit jaar nog even geweest voor een week en daarna wou mijn dochter en man nog even naar pension vraz. Om even haar buik te laten zien aan Karel de eigenaar ze is namelijk zwanger en eind oktober word ik weer opa. Tja we komen daar al vanaf 1992 en hij heeft mijn dochters meegemaakt vanaf een jaar of 6.
Wat gaat de tijd toch snel....
Ad Verschoor
Donateur
Hoi Jan
Met mijn verslag zit ik nu in West-Bohemen om daarna te verkassen naar Stilec. Ik zal daar later dus nog over schrijven, maar wat een leuk adres, bedankt nog. Voor de komende weekjes wil ik jullie en vooral je dochter sterkte wensen en geniet straks van het kleinkind. Wij zijn de gelukkige opa en oma van inmiddels 8 kleinkinderen. Heerlijk !!!
De volgende plaats, die ik in mijn verslag aandoe zal Loket zijn.
Met mijn verslag zit ik nu in West-Bohemen om daarna te verkassen naar Stilec. Ik zal daar later dus nog over schrijven, maar wat een leuk adres, bedankt nog. Voor de komende weekjes wil ik jullie en vooral je dochter sterkte wensen en geniet straks van het kleinkind. Wij zijn de gelukkige opa en oma van inmiddels 8 kleinkinderen. Heerlijk !!!
De volgende plaats, die ik in mijn verslag aandoe zal Loket zijn.
Dank je wel voor het reizen in "onze" wijde omgeving.
Een feest der herkenning.
Wat is het toch een mooi land.
Tevreden kijk ik nu naar buiten over de bergen waar vanmorgen een mistsluier hing waar de toppen van de bergen naar buiten staken.
Een feest der herkenning.
Wat is het toch een mooi land.
Tevreden kijk ik nu naar buiten over de bergen waar vanmorgen een mistsluier hing waar de toppen van de bergen naar buiten staken.
Het is toch een prachtig land waar we leven.........:top:
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Dinsdag 14 april (deel 2.)
De plaats Sokolov laten we gezien de tijd voor wat het is en we rijden rechtstreeks door naar Loket. We parkeren de auto dichtbij het busstation aan de Sokolovská. Er ligt een betonnen boogbrug uit 1936 over de Ohře. De brug bestaat uit een grote en twee kleine bogen. Hij is 116 meter lang en de grote boog heeft een overspanning van 74,6 meter. De brug leidt direct naar de T.G.Masaryka, het centrale plein van Loket.
Hrad Loket, hoog boven de Ohře
Het is vanaf deze brug dat we een heel mooi plaatje kunnen schieten van het kasteel samen met de gotische kerk sv. Václava uit de 13e eeuw. De kerk is na een brand in 1725 radicaal herbouwd in barokke stijl en in 1734 weer in gebruik genomen. Het kasteel dat we zien, kent een lange geschiedenis die teruggaat naar de 12e eeuw. De rotonde en een deel van de stadsmuren zouden afkomstig zijn uit deze periode. De aanblik van het kasteel in huidige vorm dateert uit de jaren 1434 tot 1547, toen het kasteel in eigendom was van de familie Šlikové. Na de Dertigjarige Oorlog is men het kasteel gaan gebruiken als gevangenis en sinds de overname door de stad in 1992, doet het nu dienst als museum. Bij bezoek aan het kasteel zijn antieke meubels en een uitgebreide collectie porselein te bezichtigen uit onder andere de plaatselijke fabriek van de broers Haldinger. Ook is een 108 kilo wegende meteoriet te zien, die hier in 1422 in een burchtput gevonden is. Soms wordt beweerd dat de meteoriet een versteende burggraaf zou zijn.
Het raadhuis
Op het Námĕsti T.G.Masaryka zien we hele mooie gotische huizen. Het is plezierig om er rond te wandelen en er al het fraais te bewonderen, zoals het raadhuis. Het is een ontwerp van de Praagse architect Abraham Leuthner, gerealiseerd in de jaren 1682 tot 1686. Deze Leuthner staat in de omgeving bekend om meerdere gebouwen, zoals het kasteel in Ostrov en het klooster en de basiliek in Waldsassen in Beieren.
De pestzuil, of Sloup nejsvĕtĕjší trojice
In het midden van het plein is in 1719 een pestzuil opgericht, waarvan wordt aangenomen dat hij is ontworpen door Jana Karla Stűlpa. We zien een driehoekige pijler met daarop het beeld van de Heilige Drie-eenheid. Daaronder is het versierd met beelden en inscripties van heiligen als Sint Vaclav, Sint Florian en de heilige maagd Maria.
Hotel Bilý kůn, of hotel Het witte Paard
Eén van de bekendste persoonlijkheden die graag verbleef in Loket was Johann Wolfgang Goethe, die leefde van 1749 tot 1832. In hotel Bilý kůn vierde hij op 28 augustus 1823 zijn 74e verjaardag met de grote liefde van zijn latere jaren Ulrike von Levetzow. Goethe was 74 en Ulrike 19 jaar oud, toen zij zijn huwelijksaanzoek weigerde en verder ongehuwd door het leven ging. Zij stierf op oude leeftijd van 93 jaar. De gevoelens van Goethe kwamen tot uiting in zijn beroemde "Elegy van Marienbad". Dit gedicht, beschouwd als één van Goethe's mooiste en meest persoonlijke, geeft het verwoestende verdriet aan dat de dichter voelde toen Ulrike zijn verzoek afwees.
De zwarte toren als onderdeel van de verdediging
Al op de brug bij het binnenwandelen van de stad, vielen de stadsmuren op. In de jaren 1990 tot 2000 zijn zij gerenoveerd. Van de stadsverdediging zijn twee torens bewaard gebleven: de Robičská toren en de Zwarte toren, "Černá Vĕž". Het kasteel en de fraaie stadsverdediging waren de reden dat Loket in 2006 gebruikt werd voor opnamen voor de James Bond film 'Casino Royal'.
Kaple sv. Anny
Inmiddels naderen we de voet van de rots, waarop het kasteel gebouwd is. Hier is tevens de oude intree tot de stad. In 1744 is er de Sint Anna kapel gebouwd, als eerbetoon aan deze Heilige. De dankbaarheid gold vijandelijke Franse troepen, die na verovering op 26 juli 1742 de stad spaarden en niet plunderden. Dit gelukkige einde van de belegering werd toegeschreven aan de Voorbede door de Heilige Sint Anna. Aan de overzijde van de kapel is een fietsmuseum ("Muzeum Včerejší svĕt"), waarin, naast oude fietsen, allerlei oude voorwerpen worden tentoongesteld, zoals een kinderwagen uit 1800.
Openluchttheater, of Přírodní Amfiteatr
Aan de oever van de rivier Ohře zien we een openluchtmuseum, dat gebouwd is in 1949 en bekend staat om zijn uitstekende akoestiek. Wat me opvalt, zo lopend langs de rivier, is dat de stad eigenlijk aan drie zijden door het water wordt omgeven. Ze doet me daardoor sterk denken aan Český Krumlov, waar dat eveneens het geval is. Tenslotte is Loket met zo'n 3200 inwoners een klein, maar wel historisch stadje dat omgeven is door bossen.
Zo'n zicht op Loket maakt het tot iets unieks
Via de snelste route zijn we teruggereden naar ons hotel in Becov. Met nog geen 100 kilometer gereden te hebben, was het een fijne dag. De route en de bezoeken aan de verschillende plaatsen kan ik van harte aanbevelen.
Voor meer informatie: www.loket.cz, www.hradloket.cz, www.vcerejsi-svet.cz
Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=pN4CeUdSDt8
wordt vervolgd
Dinsdag 14 april (deel 2.)
De plaats Sokolov laten we gezien de tijd voor wat het is en we rijden rechtstreeks door naar Loket. We parkeren de auto dichtbij het busstation aan de Sokolovská. Er ligt een betonnen boogbrug uit 1936 over de Ohře. De brug bestaat uit een grote en twee kleine bogen. Hij is 116 meter lang en de grote boog heeft een overspanning van 74,6 meter. De brug leidt direct naar de T.G.Masaryka, het centrale plein van Loket.
Hrad Loket, hoog boven de Ohře
Het is vanaf deze brug dat we een heel mooi plaatje kunnen schieten van het kasteel samen met de gotische kerk sv. Václava uit de 13e eeuw. De kerk is na een brand in 1725 radicaal herbouwd in barokke stijl en in 1734 weer in gebruik genomen. Het kasteel dat we zien, kent een lange geschiedenis die teruggaat naar de 12e eeuw. De rotonde en een deel van de stadsmuren zouden afkomstig zijn uit deze periode. De aanblik van het kasteel in huidige vorm dateert uit de jaren 1434 tot 1547, toen het kasteel in eigendom was van de familie Šlikové. Na de Dertigjarige Oorlog is men het kasteel gaan gebruiken als gevangenis en sinds de overname door de stad in 1992, doet het nu dienst als museum. Bij bezoek aan het kasteel zijn antieke meubels en een uitgebreide collectie porselein te bezichtigen uit onder andere de plaatselijke fabriek van de broers Haldinger. Ook is een 108 kilo wegende meteoriet te zien, die hier in 1422 in een burchtput gevonden is. Soms wordt beweerd dat de meteoriet een versteende burggraaf zou zijn.
Het raadhuis
Op het Námĕsti T.G.Masaryka zien we hele mooie gotische huizen. Het is plezierig om er rond te wandelen en er al het fraais te bewonderen, zoals het raadhuis. Het is een ontwerp van de Praagse architect Abraham Leuthner, gerealiseerd in de jaren 1682 tot 1686. Deze Leuthner staat in de omgeving bekend om meerdere gebouwen, zoals het kasteel in Ostrov en het klooster en de basiliek in Waldsassen in Beieren.
De pestzuil, of Sloup nejsvĕtĕjší trojice
In het midden van het plein is in 1719 een pestzuil opgericht, waarvan wordt aangenomen dat hij is ontworpen door Jana Karla Stűlpa. We zien een driehoekige pijler met daarop het beeld van de Heilige Drie-eenheid. Daaronder is het versierd met beelden en inscripties van heiligen als Sint Vaclav, Sint Florian en de heilige maagd Maria.
Hotel Bilý kůn, of hotel Het witte Paard
Eén van de bekendste persoonlijkheden die graag verbleef in Loket was Johann Wolfgang Goethe, die leefde van 1749 tot 1832. In hotel Bilý kůn vierde hij op 28 augustus 1823 zijn 74e verjaardag met de grote liefde van zijn latere jaren Ulrike von Levetzow. Goethe was 74 en Ulrike 19 jaar oud, toen zij zijn huwelijksaanzoek weigerde en verder ongehuwd door het leven ging. Zij stierf op oude leeftijd van 93 jaar. De gevoelens van Goethe kwamen tot uiting in zijn beroemde "Elegy van Marienbad". Dit gedicht, beschouwd als één van Goethe's mooiste en meest persoonlijke, geeft het verwoestende verdriet aan dat de dichter voelde toen Ulrike zijn verzoek afwees.
De zwarte toren als onderdeel van de verdediging
Al op de brug bij het binnenwandelen van de stad, vielen de stadsmuren op. In de jaren 1990 tot 2000 zijn zij gerenoveerd. Van de stadsverdediging zijn twee torens bewaard gebleven: de Robičská toren en de Zwarte toren, "Černá Vĕž". Het kasteel en de fraaie stadsverdediging waren de reden dat Loket in 2006 gebruikt werd voor opnamen voor de James Bond film 'Casino Royal'.
Kaple sv. Anny
Inmiddels naderen we de voet van de rots, waarop het kasteel gebouwd is. Hier is tevens de oude intree tot de stad. In 1744 is er de Sint Anna kapel gebouwd, als eerbetoon aan deze Heilige. De dankbaarheid gold vijandelijke Franse troepen, die na verovering op 26 juli 1742 de stad spaarden en niet plunderden. Dit gelukkige einde van de belegering werd toegeschreven aan de Voorbede door de Heilige Sint Anna. Aan de overzijde van de kapel is een fietsmuseum ("Muzeum Včerejší svĕt"), waarin, naast oude fietsen, allerlei oude voorwerpen worden tentoongesteld, zoals een kinderwagen uit 1800.
Openluchttheater, of Přírodní Amfiteatr
Aan de oever van de rivier Ohře zien we een openluchtmuseum, dat gebouwd is in 1949 en bekend staat om zijn uitstekende akoestiek. Wat me opvalt, zo lopend langs de rivier, is dat de stad eigenlijk aan drie zijden door het water wordt omgeven. Ze doet me daardoor sterk denken aan Český Krumlov, waar dat eveneens het geval is. Tenslotte is Loket met zo'n 3200 inwoners een klein, maar wel historisch stadje dat omgeven is door bossen.
Zo'n zicht op Loket maakt het tot iets unieks
Via de snelste route zijn we teruggereden naar ons hotel in Becov. Met nog geen 100 kilometer gereden te hebben, was het een fijne dag. De route en de bezoeken aan de verschillende plaatsen kan ik van harte aanbevelen.
Voor meer informatie: www.loket.cz, www.hradloket.cz, www.vcerejsi-svet.cz
Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=pN4CeUdSDt8
wordt vervolgd
Laatst bewerkt:
Alles zeer herkenbaar.
In 2006 hebben wij in Kfely, een gehucht in deze streek, in een huis(je) onze vakantie doorgebracht.
Leuk om alles nu weer terug te zien vooral door de uitgebreide reisbeschrijving.
Zo lees je nog weer dingen die ons nog niet bekend waren.
Ook in Becov hebben we diverse keren bij "U Zamku" lekker gegeten.
Bedankt voor dit verslag!
In 2006 hebben wij in Kfely, een gehucht in deze streek, in een huis(je) onze vakantie doorgebracht.
Leuk om alles nu weer terug te zien vooral door de uitgebreide reisbeschrijving.
Zo lees je nog weer dingen die ons nog niet bekend waren.
Ook in Becov hebben we diverse keren bij "U Zamku" lekker gegeten.
Bedankt voor dit verslag!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Woensdag 15 april (deel 1.) Bezoek aan de regio Chodsko.
Het lijkt een prachtige dag te worden en al vroeg genieten we van een ontbijt, dat moet zorgen voor een noodzakelijke ondergrond. Al vroeg passeren we Marianske Lazne om daar op de kaart te kijken op welke manier we verder rijden. In veel gevallen helpt ons de TomTom, maar soms wil ik iets verder kijken dan mijn neus lang is. Het doel vandaag is de regio Chodsko, waarvan Domažlice middelpunt en hoofdstad is. We vinden deze regio in het uiterste zuidwesten van Tsjechië. Rond het middaguur wordt het met een plezierig zonnetje en 23 graden tijd om de korte broek aan te trekken. Niets staat ons meer in de weg om er een hele fijne dag van te gaan maken. Na aankomst in Domažlice kunnen we de auto in het centrum kwijt op het centrale Námĕstí Miru, of Vrijheidsplein.
Námĕstí Miru
Het is een langwerpig plein met een lengte van zo'n 500 meter, dat aangeeft dat het hier gaat om een typische oude Duitse nederzetting. Het verschil met de Tsjechische pleinen is te vinden in het feit dat deze vierkant zijn. De meeste 'Duitse' dorpen liggen uiteraard in de buurt van de Duitse of Oostenrijkse grens. Domažlice heeft ruim 11.150 inwoners en het gebied Chodsko, staat bekend als het "land van de Choden". Een oude Slavische volksstam die zich hier had gevestigd en belast was met de bewaking van de grens met Duitsland. Nog steeds zijn oude tradities terug te vinden in de klederdracht, het dialect, de volksmuziek en de volksdansen. Het bezoeken waard (weet ik uit overlevering) is het Festival in Chodov, dat jaarlijks gehouden wordt in het eerste weekend na 10 augustus. Dan herleeft niet alleen de traditionele folklore maar ook dans- en muziekgroepen uit andere delen van het land en het buitenland dragen hun steentje bij. Vooral de plaatselijke doedelzakmuziek is uniek. Tegelijkertijd wordt in het historisch centrum de jaarmarkt van Sint Laurentius gehouden, waarbij alles draait om oude ambachten. Op één van onze volgende reizen hopen wij dit festival te bezoeken.
Augustijnenklooster met de Maria Hemelvaartkerk
Uiteraard vormt het plein het middelpunt van het oude centrum, dat omgeven wordt door huizen met arcadegevels. Men gaat ervan uit dat deze huizen in de eerste helft van de 16e eeuw van arcaden werden voorzien. De historische aanblik van de gevels heeft ervoor gezorgd dat het plein in 1975 tot beschermd stadsgezicht verklaard werd. Direct aan het begin van het plein zien we het Augustijnenklooster. Het is in 1287 gesticht door koning Wenceslaus II en werd tijdens de Hussietenoorlogen volledig verwoest. De Maria Hemelvaartkerk heeft de verwoestingen overleefd. Het klooster is in de 18e eeuw herbouwd in barokstijl. De Augustijnerorde kreeg het klooster in 1990 opnieuw in bezit, waarna het als muziekschool en voor concerten gebruikt ging worden.
Het Raadhuis, halverwege het plein
Het Neo-Renaissance raadhuis dat we even later passeren is gebouwd in de jaren 1891 tot 1893 en ontworpen door de architect V. Kaura. In vroegere jaren is dit gebouw gebruikt door de spaarbank, het stadsmuseum en de bibliotheek. Tegenwoordig is hier het gemeentehuis gevestigd.
De stadstoren met de Maria Geboortekerk
Tegenover het raadhuis staat de gezichtsbepalende bezienswaardigheid van Domažlice. Het betreft de stadstoren, die een belangrijke rol gespeeld heeft in de bescherming van de stad. De oorspronkelijke wachttoren was er niet alleen voor om de vijand rond de plaats te observeren en dichterbij te zien komen, maar ook om branden in de stad tijdig te bespeuren. De toren is 56 meter hoog en om de uitzichtgalerij te bereiken moeten 194 treden worden bestegen. In de toren hangen vier klokken met de namen: Zikmund, Adventik, Polednik en Hodinka. Hoewel hier niet de klokken schuldig aan zijn, staat de top van de toren maar liefst 60 centimeter uit het lood. Helaas moet gezegd dat dit met het blote oog nauwelijks te zien is, maar toch zijn de inwoners trots op hun toren van Pisa. Bovendien maakt de toren deel uit van de Maria Geboortekerk (Dĕkanský kostel Narozeni Panny Marie). Deze kerk vindt zijn oorsprong in de 13e eeuw en werd herbouwd in 1747 naar een ontwerp van de architect Kilián Ignác Dientzenhofer. De sculpturen die op het portaal staan zijn van de hand van de Praagse beeldhouwer František Ringelhahn.
De 13e-eeuwse Benedenpoort
Het Vrijheidsplein wordt aan de oostzijde afgesloten door de Benedenpoort of Dolni Brána, die al in de 13e eeuw werd gebouwd als onderdeel van de verdedigingslinie. Het is één van de onderdelen van de stadsmuren, die bewaard zijn gebleven. Dit bijna 20 meter hoge bouwwerk is een belangrijk symbool van de stad. Er is een inscriptie te lezen met de volgende tekst: "Domažlice, solide muur van het Vaderland, wat je eens bent geweest, zul je opnieuw zijn in de toekomst". Na de renovatie van 1905 ziet de poort eruit als op de foto. Na hier enige tijd rondgewandeld te hebben, zetten we onze reis voort in de richting van het plaatsje Horšovský Týn.
Plein van de Republiek
We rijden Horšovský Týn binnen via het spoor en de brug over de rivier Radbuza. Aan het einde van de straat naar rechts om de auto te parkeren op het plein "Námĕsti Republiky" direct voor het kasteel. Het stadje telt ongeveer 5000 inwoners en valt geheel onder monumentenzorg. In een zeer grijs verleden was deze plaats eigendom van de Praagse bisschoppen. Vanaf de 16e eeuw kwam het tot halverwege de 20e eeuw in bezit van belangrijke adellijke families, waaronder Lobkovice. Op en in de straatjes rondom het plein zien we meerdere barokke herenhuizen met gotische deuropeningen en opvallende gevels als voorbeelden van volksbarok.
Kostel Sv. Petra a Pavla
De kerk die op het plein staat is de Kerk van de Heilige Petrus en Paulus. Hij werd in de jaren rond 1280 gebouwd en na 1708 in barokke stijl omgezet. De toren, die 38 meter hoog is en 98 traptreden telt, geeft een prachtig uitzicht op het pittoreske stadje en het omliggende landschap. De interessantste bezienswaardigheid is, hoe kan het bijna anders, het kasteel uit de 12e eeuw.
Kasteel Horšovský Týn
Van de oorspronkelijke bouw is een deel bewaard gebleven na een renovatie halverwege de 16e eeuw. Deze verbouwing in renaissance stijl stond onder leiding van de architect Agostini Galli, die werkte in opdracht van Jan Lobkovice. Bij ons bezoek was het kasteel gesloten, zodat wij de fraaie stijlkamers en een kapel met een mooi kruisgewelf en muurschilderingen niet konden bekijken. In het kasteel laat een expositie het leven zien van de adel in de vorige 400 jaar. Het bij het kasteel behorende park van 40 hectare met zeldzame boomsoorten behoort tot één van de mooiste in West-Bohemen.
Voor meer informatie: www.idomazlice.cz, www.domazlice.eu, www.chodskeslavnosti.cz, www.muzeum-chodska.com, www.horsovskytyn.cz en www.mikroregion-radbuza.cz
Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=3tRQj85GSuA
wordt vervolgd deel 2.
Woensdag 15 april (deel 1.) Bezoek aan de regio Chodsko.
Het lijkt een prachtige dag te worden en al vroeg genieten we van een ontbijt, dat moet zorgen voor een noodzakelijke ondergrond. Al vroeg passeren we Marianske Lazne om daar op de kaart te kijken op welke manier we verder rijden. In veel gevallen helpt ons de TomTom, maar soms wil ik iets verder kijken dan mijn neus lang is. Het doel vandaag is de regio Chodsko, waarvan Domažlice middelpunt en hoofdstad is. We vinden deze regio in het uiterste zuidwesten van Tsjechië. Rond het middaguur wordt het met een plezierig zonnetje en 23 graden tijd om de korte broek aan te trekken. Niets staat ons meer in de weg om er een hele fijne dag van te gaan maken. Na aankomst in Domažlice kunnen we de auto in het centrum kwijt op het centrale Námĕstí Miru, of Vrijheidsplein.
Námĕstí Miru
Het is een langwerpig plein met een lengte van zo'n 500 meter, dat aangeeft dat het hier gaat om een typische oude Duitse nederzetting. Het verschil met de Tsjechische pleinen is te vinden in het feit dat deze vierkant zijn. De meeste 'Duitse' dorpen liggen uiteraard in de buurt van de Duitse of Oostenrijkse grens. Domažlice heeft ruim 11.150 inwoners en het gebied Chodsko, staat bekend als het "land van de Choden". Een oude Slavische volksstam die zich hier had gevestigd en belast was met de bewaking van de grens met Duitsland. Nog steeds zijn oude tradities terug te vinden in de klederdracht, het dialect, de volksmuziek en de volksdansen. Het bezoeken waard (weet ik uit overlevering) is het Festival in Chodov, dat jaarlijks gehouden wordt in het eerste weekend na 10 augustus. Dan herleeft niet alleen de traditionele folklore maar ook dans- en muziekgroepen uit andere delen van het land en het buitenland dragen hun steentje bij. Vooral de plaatselijke doedelzakmuziek is uniek. Tegelijkertijd wordt in het historisch centrum de jaarmarkt van Sint Laurentius gehouden, waarbij alles draait om oude ambachten. Op één van onze volgende reizen hopen wij dit festival te bezoeken.
Augustijnenklooster met de Maria Hemelvaartkerk
Uiteraard vormt het plein het middelpunt van het oude centrum, dat omgeven wordt door huizen met arcadegevels. Men gaat ervan uit dat deze huizen in de eerste helft van de 16e eeuw van arcaden werden voorzien. De historische aanblik van de gevels heeft ervoor gezorgd dat het plein in 1975 tot beschermd stadsgezicht verklaard werd. Direct aan het begin van het plein zien we het Augustijnenklooster. Het is in 1287 gesticht door koning Wenceslaus II en werd tijdens de Hussietenoorlogen volledig verwoest. De Maria Hemelvaartkerk heeft de verwoestingen overleefd. Het klooster is in de 18e eeuw herbouwd in barokstijl. De Augustijnerorde kreeg het klooster in 1990 opnieuw in bezit, waarna het als muziekschool en voor concerten gebruikt ging worden.
Het Raadhuis, halverwege het plein
Het Neo-Renaissance raadhuis dat we even later passeren is gebouwd in de jaren 1891 tot 1893 en ontworpen door de architect V. Kaura. In vroegere jaren is dit gebouw gebruikt door de spaarbank, het stadsmuseum en de bibliotheek. Tegenwoordig is hier het gemeentehuis gevestigd.
De stadstoren met de Maria Geboortekerk
Tegenover het raadhuis staat de gezichtsbepalende bezienswaardigheid van Domažlice. Het betreft de stadstoren, die een belangrijke rol gespeeld heeft in de bescherming van de stad. De oorspronkelijke wachttoren was er niet alleen voor om de vijand rond de plaats te observeren en dichterbij te zien komen, maar ook om branden in de stad tijdig te bespeuren. De toren is 56 meter hoog en om de uitzichtgalerij te bereiken moeten 194 treden worden bestegen. In de toren hangen vier klokken met de namen: Zikmund, Adventik, Polednik en Hodinka. Hoewel hier niet de klokken schuldig aan zijn, staat de top van de toren maar liefst 60 centimeter uit het lood. Helaas moet gezegd dat dit met het blote oog nauwelijks te zien is, maar toch zijn de inwoners trots op hun toren van Pisa. Bovendien maakt de toren deel uit van de Maria Geboortekerk (Dĕkanský kostel Narozeni Panny Marie). Deze kerk vindt zijn oorsprong in de 13e eeuw en werd herbouwd in 1747 naar een ontwerp van de architect Kilián Ignác Dientzenhofer. De sculpturen die op het portaal staan zijn van de hand van de Praagse beeldhouwer František Ringelhahn.
De 13e-eeuwse Benedenpoort
Het Vrijheidsplein wordt aan de oostzijde afgesloten door de Benedenpoort of Dolni Brána, die al in de 13e eeuw werd gebouwd als onderdeel van de verdedigingslinie. Het is één van de onderdelen van de stadsmuren, die bewaard zijn gebleven. Dit bijna 20 meter hoge bouwwerk is een belangrijk symbool van de stad. Er is een inscriptie te lezen met de volgende tekst: "Domažlice, solide muur van het Vaderland, wat je eens bent geweest, zul je opnieuw zijn in de toekomst". Na de renovatie van 1905 ziet de poort eruit als op de foto. Na hier enige tijd rondgewandeld te hebben, zetten we onze reis voort in de richting van het plaatsje Horšovský Týn.
Plein van de Republiek
We rijden Horšovský Týn binnen via het spoor en de brug over de rivier Radbuza. Aan het einde van de straat naar rechts om de auto te parkeren op het plein "Námĕsti Republiky" direct voor het kasteel. Het stadje telt ongeveer 5000 inwoners en valt geheel onder monumentenzorg. In een zeer grijs verleden was deze plaats eigendom van de Praagse bisschoppen. Vanaf de 16e eeuw kwam het tot halverwege de 20e eeuw in bezit van belangrijke adellijke families, waaronder Lobkovice. Op en in de straatjes rondom het plein zien we meerdere barokke herenhuizen met gotische deuropeningen en opvallende gevels als voorbeelden van volksbarok.
Kostel Sv. Petra a Pavla
De kerk die op het plein staat is de Kerk van de Heilige Petrus en Paulus. Hij werd in de jaren rond 1280 gebouwd en na 1708 in barokke stijl omgezet. De toren, die 38 meter hoog is en 98 traptreden telt, geeft een prachtig uitzicht op het pittoreske stadje en het omliggende landschap. De interessantste bezienswaardigheid is, hoe kan het bijna anders, het kasteel uit de 12e eeuw.
Kasteel Horšovský Týn
Van de oorspronkelijke bouw is een deel bewaard gebleven na een renovatie halverwege de 16e eeuw. Deze verbouwing in renaissance stijl stond onder leiding van de architect Agostini Galli, die werkte in opdracht van Jan Lobkovice. Bij ons bezoek was het kasteel gesloten, zodat wij de fraaie stijlkamers en een kapel met een mooi kruisgewelf en muurschilderingen niet konden bekijken. In het kasteel laat een expositie het leven zien van de adel in de vorige 400 jaar. Het bij het kasteel behorende park van 40 hectare met zeldzame boomsoorten behoort tot één van de mooiste in West-Bohemen.
Voor meer informatie: www.idomazlice.cz, www.domazlice.eu, www.chodskeslavnosti.cz, www.muzeum-chodska.com, www.horsovskytyn.cz en www.mikroregion-radbuza.cz
Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=3tRQj85GSuA
wordt vervolgd deel 2.
Het centrum van Domažlice is voor ons zeer herkenbaar, we zijn er in 2013 en 2014 geweest.
Hadden toen een huisjein Česká Kubice gehuurd.
Hadden toen een huisjein Česká Kubice gehuurd.
Ad Verschoor
Donateur
Sador, je hebt dan vast een toren gemist. Bij deze als toegift. De Chodenburg, de ronde toren die als enige bewaard bleef van het kasteel. In de 18de-eeuwse gebouwen, die eraan gekoppeld zijn, is sinds 1931 het Muzeum Chodska gevestigd. Het museum laat de geschiedenis van stad en regio zien.
Er zijn broekzakken die ik minder goed ken dan Domažlice, maar toch met plezier je verslag gelezen, Ad!!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Woensdag 15 april (deel 2.) Bezoek aan de regio Chodsko.
Na de bezoeken aan Domažlice en Horšovský Týn rijden we weer richting ons logeeradres. Even voor het plaatsje Zhor zien we een opgeknapte oude veelkleurige bunker in het veld. Even later bereiken we Kladruby. We zijn hier al eerder geweest in 2012 - zie hier - en toch kunnen we het niet laten het kloostercomplex nogmaals te bekijken. Het is er stil op deze maandag en in dit jaargetijde. Het complex ligt er dan ook volledig vredig bij.
Het kloostercomplex van Kladruby
Zo'n 6 kilometer verderop ligt Stribro. Ook hier waren wij in 2012. In de stad vonden veel renovaties plaats. Ook het plein was een grote zandbak en de pestzuil stond verpakt en werd eveneens opgeknapt. Bij het binnenrijden van Stribro zien we het pension en restaurant van Zdenĕk Štybar, de wegwielrenner en veelvoudig wereldkampioen veldrijden, die hier op 11 december 1985 geboren is en er nog steeds woont. Met deze onderneming hoopt hij zich op zijn latere wielerloze periode te hebben voorbereid.
Restaurace a Penzion Stybar
De stad Stribro werd voor het eerst genoemd in 1183 en ontstond boven het mooie dal van de rivier Mže. Stribro betekent "zilver" en staat van oudsher bekend om het winnen van kostbare ertsen. Het centrum van de stad wordt nog deels omgeven door 14de-eeuwse wallen inclusief muren, bastions en een toren. De ontwikkeling van de stad kwam niet alleen door de winning van ertsen, maar ook door de gunstige ligging aan de handelsweg van Neurenberg naar Praag. De stad telt bijna 8000 inwoners. Een expositie over de geschiedenis van de mijnbouw is te vinden in het stedelijk museum. Het is gevestigd in een voormalig Minorietenkloooster, waarin tevens het VVV kantoor is te vinden. Voor ons de plek van waaruit we meestal ons bezoek beginnen om aan de hand van een stadsplattegrond zoveel mogelijk bezienswaardigheden te zien.
Het stadsmuseum met de VVV
Het museum ligt in een hoek aan het Vrijheidsplein, of "Masarykovo Námĕstí" waarop we onze auto konden parkeren. Bij ons bezoek in 2012 lag het plein volledig overhoop en nu is het feestelijk om te zien hoe mooi het plein er bij ligt. We zien sierbestrating, betonnen zitelementen en het geheel wordt omringd door historische huizen met renaissancegevels.
Het nieuw aangelegde Masarykovo Námĕstí
Midden op het plein staat een pestzuil, die 14 meter hoog is. Na een pestepidemie in het jaar 1710 heeft men besloten tot oprichting van deze zuil. De ontwerper en bouwer is Lazar Widemann, die hem gebouwd heeft in 1740. Deze beeldhouwer is geboren in Plzen op 13 december 1697 en overleden op 29 januari 1769. Als beeldhouwer en houtsnijder was hij voornamelijk actief in zijn geboortestreek en vooral in Plzen. Hij was de belangrijkste en meest getalenteerde van de generatie direct na Mathias Bernard Braun.
De pestzuil, of Morový Sloup uit 1740 en gerestaureerd in 2012
Aan de Westzijde van het plein bevindt zich het Raadhuis, dat direct opvalt door zijn schoonheid. Het Renaissance gebouw dateert uit 1543. De gevels zijn uitbundig versiert met sgraffito uit de jaren 1823 tot 1888. Voor het raadhuis is nog een fontein te zien.
Het raadhuis versiert met sgraffito
Stribro heeft niet alleen monumenten te bieden, maar ook meerdere sportgelegenheden, een Openluchtmuseum waar een mijnschacht bezocht kan worden en recreatieve voorzieningen als fiets- en wandelroutes. Alle voorzieningen en de historische panden maken Stribro tot een belangrijk regionaal toeristisch centrum.
Het plaatselijk politiebureau
Met 22 graden is het een buitengewoon mooie dag geworden, die we heerlijk op een terrasje hebben afgesloten. Na het diner gebruikt te hebben, zijn we onze kamer gaan opzoeken.
Onze slaapkamer voor de nodige rust
Voor meer informatie: www.kladruby.cz, www.klaster-kladruby.cz, www.stribro.cz, ww.mustribro.cz, www.penzionstybar.cz
Voor een filmpje van Kladruby:
wordt vervolgd
Woensdag 15 april (deel 2.) Bezoek aan de regio Chodsko.
Na de bezoeken aan Domažlice en Horšovský Týn rijden we weer richting ons logeeradres. Even voor het plaatsje Zhor zien we een opgeknapte oude veelkleurige bunker in het veld. Even later bereiken we Kladruby. We zijn hier al eerder geweest in 2012 - zie hier - en toch kunnen we het niet laten het kloostercomplex nogmaals te bekijken. Het is er stil op deze maandag en in dit jaargetijde. Het complex ligt er dan ook volledig vredig bij.
Het kloostercomplex van Kladruby
Zo'n 6 kilometer verderop ligt Stribro. Ook hier waren wij in 2012. In de stad vonden veel renovaties plaats. Ook het plein was een grote zandbak en de pestzuil stond verpakt en werd eveneens opgeknapt. Bij het binnenrijden van Stribro zien we het pension en restaurant van Zdenĕk Štybar, de wegwielrenner en veelvoudig wereldkampioen veldrijden, die hier op 11 december 1985 geboren is en er nog steeds woont. Met deze onderneming hoopt hij zich op zijn latere wielerloze periode te hebben voorbereid.
Restaurace a Penzion Stybar
De stad Stribro werd voor het eerst genoemd in 1183 en ontstond boven het mooie dal van de rivier Mže. Stribro betekent "zilver" en staat van oudsher bekend om het winnen van kostbare ertsen. Het centrum van de stad wordt nog deels omgeven door 14de-eeuwse wallen inclusief muren, bastions en een toren. De ontwikkeling van de stad kwam niet alleen door de winning van ertsen, maar ook door de gunstige ligging aan de handelsweg van Neurenberg naar Praag. De stad telt bijna 8000 inwoners. Een expositie over de geschiedenis van de mijnbouw is te vinden in het stedelijk museum. Het is gevestigd in een voormalig Minorietenkloooster, waarin tevens het VVV kantoor is te vinden. Voor ons de plek van waaruit we meestal ons bezoek beginnen om aan de hand van een stadsplattegrond zoveel mogelijk bezienswaardigheden te zien.
Het stadsmuseum met de VVV
Het museum ligt in een hoek aan het Vrijheidsplein, of "Masarykovo Námĕstí" waarop we onze auto konden parkeren. Bij ons bezoek in 2012 lag het plein volledig overhoop en nu is het feestelijk om te zien hoe mooi het plein er bij ligt. We zien sierbestrating, betonnen zitelementen en het geheel wordt omringd door historische huizen met renaissancegevels.
Het nieuw aangelegde Masarykovo Námĕstí
Midden op het plein staat een pestzuil, die 14 meter hoog is. Na een pestepidemie in het jaar 1710 heeft men besloten tot oprichting van deze zuil. De ontwerper en bouwer is Lazar Widemann, die hem gebouwd heeft in 1740. Deze beeldhouwer is geboren in Plzen op 13 december 1697 en overleden op 29 januari 1769. Als beeldhouwer en houtsnijder was hij voornamelijk actief in zijn geboortestreek en vooral in Plzen. Hij was de belangrijkste en meest getalenteerde van de generatie direct na Mathias Bernard Braun.
De pestzuil, of Morový Sloup uit 1740 en gerestaureerd in 2012
Aan de Westzijde van het plein bevindt zich het Raadhuis, dat direct opvalt door zijn schoonheid. Het Renaissance gebouw dateert uit 1543. De gevels zijn uitbundig versiert met sgraffito uit de jaren 1823 tot 1888. Voor het raadhuis is nog een fontein te zien.
Het raadhuis versiert met sgraffito
Stribro heeft niet alleen monumenten te bieden, maar ook meerdere sportgelegenheden, een Openluchtmuseum waar een mijnschacht bezocht kan worden en recreatieve voorzieningen als fiets- en wandelroutes. Alle voorzieningen en de historische panden maken Stribro tot een belangrijk regionaal toeristisch centrum.
Het plaatselijk politiebureau
Met 22 graden is het een buitengewoon mooie dag geworden, die we heerlijk op een terrasje hebben afgesloten. Na het diner gebruikt te hebben, zijn we onze kamer gaan opzoeken.
Onze slaapkamer voor de nodige rust
Voor meer informatie: www.kladruby.cz, www.klaster-kladruby.cz, www.stribro.cz, ww.mustribro.cz, www.penzionstybar.cz
Voor een filmpje van Kladruby:
wordt vervolgd
Leuke verslagen, Ad, dank je wel.
Zomer 2016 gaan wij deze regio drie weken lang onveilig maken, dus dan weten we alvast wat ons zoal te wachten staat!
Zomer 2016 gaan wij deze regio drie weken lang onveilig maken, dus dan weten we alvast wat ons zoal te wachten staat!
Ad Verschoor
Donateur
Punkenstein, wij waren voor het eerst langere tijd in West-Bohemen en ik moet zeggen dat het er prachtig is.:wow: Vooral de beboste heuvels maken het groots en uniek. Ook wij nemen het in 2016
weer op in ons programma.
weer op in ons programma.West Bohemen kennen we inmiddels goed, is schitterend, maar komend jaar gaan we het zuidwestelijke deel inspecteren. Geen twijfel dat het ook daar mooi zal zijn...
Meneer Ad, kunt u misschien een kaartje posten waar precies staat aangegeven hoe u heeft rondgereisd.
Met de auto toch?
