Rondreis Tsjechië 2015

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
Live reportage van onze reis 2015. Deel 10.

Het is maandag 11 mei en onze laatste volle dag in Tsjechië van de vakantie 2015. Ik heb ervoor gekozen om dichtbij huis te blijven en per auto een fietsroute af te leggen langs beekdalen en zandsteenrotsen. We beginnen heerlijk vroeg en starten al om negen uur met de tocht vanaf Dĕčin. We bereiken de route in Nová Oleška en rijden over smalle slingerende wegen naar Srbská Kamenice waar we een kerk zien staan, die daar al in 1772 is gebouwd. De weg is er aangelegd langs de rivier Kamenice en we zien er tussen de woningen in dit langgerekte dorp veel oude vakwerkhuizen, die voor de rotsformaties zijn gebouwd.
1146k.jpg
Het dorp Srbská Kamenice

Via Jetřichovice en Vysoká Lipa komen we in Mezni Louka waar bij het hotel wandelroutes beginnen naar Pravčická Brána (zandstenen brug) en de Kamenicekloof. Uiteraard nemen wij er een langdurige pauze voor een bezoek aan het informatiekantoor en het nuttigen van een frisdrank op het terras van het hotel. Inmiddels is de korte broek aangetrokken, want de temperatuur bereikt zomerse waarden van 22 graden. Als we doorrijden naar Hřensko, komen we halverwege nog langs een bushalte, waar vandaan de Pravčická Brána bereikbaar is langs een kortere route, maar met heel veel klimpartijen.
1154k.jpg
Onderweg de mooiste rotsformaties

Via Janov, Arnoltice, Bynovec en Kámen rijden we terug naar Dĕčin. Voor liefhebbers van natuur kan ik de route van harte aanbevelen. Hij is werkelijk prachtig. In Dĕčin besluiten we deze fraaie dag op de Schaapswand, of op z'n Tsjechisch Pastýřská stĕna. Het is een massief stuk zandsteenrots, die loodrecht oprijst langs de oever van de Labe. Op de flanken van het rotsmassief bevindt zich de dierentuin en bovenop een klein opvallend wit kasteeltje, dat nu dienst doet als restaurant met terras. De schaapswand wordt veel gebruikt door klimsporters en het spreekt voor zich dat het terras een gigantisch uitzicht biedt over Dĕčin.
1189k.jpg
Een "plaatje" vanaf de Schaapswand in Dĕčin

Op dinsdag 12 mei zijn we teruggereden naar Nederland. Onderweg een paar files, maar toch kunnen we spreken van een plezierige terugreis. Thuiskomen is altijd weer heerlijk in je vertrouwde omgeving.

Deze reis hebben we van begin tot eind 5257 kilometer afgelegd in 30 dagen. Uiterst gelukkig zijn we dat we deze reizen naar Tsjechië kunnen maken. De winterperiode ga ik gebruiken om dit verslag te vervolgen met uitgebreide beschrijvingen en uiteraard ga ik me bezighouden met de voorbereidingen van de reis in 2016.



wordt vervolgd
 
Ik ben blij voor jullie dat jullie dit soort reizen gegund zijn. Zelf zitten wij nog midden in het arbeidsproces, maar om op jullie manier van vakanties te kunnen genieten lijkt mij een enorme verrijking van "de oude dag". Ik hoop maar dat het ons ook gegund zal worden met het verlengen van de pensioenleeftijd en wat de laatste regeringen nog meer voor ons in petto hebben. Maar voor nu is het voor ons nog 9 weken en yes, Tsjechië "here we come" :wow:.
 
Mooie reis. Julie zijn dus ook in Velké Březno geweest bij het kasteel? Ik woon daar sinds 1 Mei, 5 minuten lopen vanaf het kasteel. Vlakbij het pad langs de rivier is een restaurant ( Tivoli ) met geweldig plaatselijk bier ( Březňák bier) en heerlijke eten.
Het kasteel in Děčin is inderdaad ook prachtig, wij hebben er een Kerstbal gehad afgelopen kerstmis, heel sfeervol.
 
Laatst bewerkt:

Ad Verschoor

Donateur
Rondreis Tsjechië 2015

De langste dag (deel 1.)

Een eigenaardige aanhef voor een nieuw verslag en zeker wanneer zich dit afspeelt op 12 april 2015. Zo lang zijn de dagen nog niet in dit jaargetijde, maar toch .... Om 3.45 uur worden we wakker en na het tot ons nemen van enkele kopjes koffie vertrekken we. Het is dan al 4.25 uur en het zal dus nog wel enige tijd donker blijven. Gelijktijdig verklaart het de aanhef van dit begin van mijn verslag, want we mogen er vanuit gaan dat dit de langste dag van onze vakantie zal gaan worden. Het is droog en we hebben er zin in. Rond 6.00 uur wordt het langzamerhand lichter en naderen we Bad Oeynhausen. Een plaats die op deze route doorsneden moet worden en altijd zorgt voor enig oponthoud. Op straat is nog geen levende ziel te bekennen, of het moeten jongeren zijn die wat moeite hebben om thuis te komen. Het blijft voor ons een waar genoegen om juist op zondag richting Tsjechië te rijden, vanwege de rust op de weg. Na ongeveer 325 kilometer nemen we een pauze bij de Autobahnraststätte "Zweidorfer Holz". Ze is te vinden langs de A2 tussen Hannover en Braunschweig.

045k.JPG
Een pauzeplek langs de Autobahn

Een kilometer of 60 verderop passeren we het markeringspunt tussen wat eens de grens was tussen Oost- en West-Duitsland. De uitkijktoren geeft ons een indruk over hoe vroeger de verhoudingen lagen tussen deze delen van Europa. Een stukje historie van muren, prikkeldraad en uitkijktorens, dat zich afspeelt in de periode na de Tweede Wereldoorlog.

036k.JPG
Geschiedenis tussen Oost en West

Veel is veranderd door de vrijheid, die de landen in Oost-Europa wisten af te dwingen. Onze identiteitspassen zitten in de portemonnee, maar we hoeven ze niet meer te laten zien. Er zijn geen grensposten en een douanebeambte is niet te vinden. Zonder belemmeringen reizen we, via Leipzig en Chemnitz, richting Tsjechië. Na enige omzwervingen vinden we de weg, die ons naar Bozi Dar zal brengen. Het is een prachtweg door de bergen met veel haarspeldbochten. De sneeuw van de afgelopen weken is nog volop aanwezig, alhoewel de weg er schoon is.

073k.JPG
Schone weg door de sneeuw

Boven aangekomen bereiken we dan de grensovergang op een hoogte van 1100 meter. Het is met 9 graden behoorlijk koud. Bij een grenswisselkantoor kunnen we een autovignet voor de komende 30 dagen kopen. We geven er onze eerste Tsjechische Kronen, 440 Czk, uit die we nog over hadden van vorig jaar. Rondom zien we dat we hier te maken hebben met een populair wintersportgebied.

046k.JPG
De grensovergang met het dorp Boži Dar

Boži Dar een bergstad, die iets lager ligt dan de grensovergang, maar op een hoogte van 1028 meter, geldt als de hoogstgelegen stad in Centraal-Europa. Ten noordoosten van het stadje ligt de berg Klinovec, die 1244 meter hoog is en daarmee de hoogste berg is van het Ertsgebergte (Krušné Hory). Deze 160 kilometer lange bergketen vormt de natuurlijke grens tussen Tsjechië en Duitsland. De streek bestaat voor het merendeel uit sparrenbossen, die over een grote oppervlakte zijn aangetast door zure regen welke veroorzaakt is door de bruinkoolwinning( Kent u ze nog, die ouderwetse briketten voor de kachel ?) in dit gebied. Niet verwonderlijk is het dat een leerpad is uitgezet door dit veen- en moerasgebied met z'n bijzondere flora. Bij de VVV is een folder verkrijgbaar, waarin het pad "Božidarske rašeliništĕ" in drie talen beschreven wordt.

091k.JPG
"Boži Dar", heerlijk om dit bord te passeren.

Het zal rond 1517 geweest zijn, dat men in deze streek begon met zoeken naar zilver en tin. Na het vinden van zilver groeide het aantal mijnbouwers, waarop de heren van Tetovo in 1533 een nederzetting lieten bouwen. Het zilver werd gezien als een gave van God waaruit in 1546 de naam van de stad tot stand kwam te weten: "Boži Dar", dat vrij vertaald "God's geschenk" betekent. Door de Dertigjarige oorlog kwam er een daling aan de mijnproductie en ontstonden andere vormen van levensonderhoud. Er werd kant vervaardigd, houten voorwerpen werden gemaakt en de veeteelt ontwikkelde zich. In de Eerste Wereldoorlog moesten veel mannen uit Boži Dar, in opdracht van de keizer, opkomen voor hun dienstplicht. Van hen zijn 88 militairen, na gevochten te hebben in de voorste linies, nooit teruggekeerd. In 1925 is ter herinnering aan deze soldaten een monument ontworpen en geplaatst op het centrale plein. Het monument is voorzien van Duitse opschriften met op elk van de vier zijden 22 namen, die samen 88 namen weergeven van gesneuvelde soldaten uit dit bergstadje.

052k.JPG
Monument voor de gevallenen in de 1e Wereldoorlog

Boži Dar had voor de 2e Wereldoorlog 938 inwoners. Na deze oorlog werden alle Duitsers verdreven, waarna nog slechts 189 inwoners overbleven. In de laatste decennia is de plaats zich meer en meer gaan ontwikkelen als een belangrijk wintersportcentrum en is zeer populair onder skiliefhebbers. Hier en in de directe omgeving vinden we 2 stoeltjesliften en 16 sleepliften. Er zijn verlichte avondpistes en 65 kilometer aan loipes voor de langlaufers.

049k.JPG
Het raadhuis uit het jaar 1845

In de stad zelf is er naast alle horeca, een museum gevestigd. Dit museum voert ons terug in de historie van de mijnbouw, men ziet er oude meubels en een verzameling van historische ski's. Tenslotte staat er de beroemde brievenbus van het Christuskind, waarin men gedurende het gehele jaar kerstkaarten kan werpen voorzien van bijvoorbeeld je eigen adres. Rond kerst wordt de kaart voorzien van een kerstnachtstempel en over de hele wereld verzonden. Tenslotte zien we er de Kerk van Sint Anne, die gebouwd is in 1771. Door barre omstandigheden raakte de kerk in verval. Na herstel, die plaatsvond door en op kosten van de eigen burgers, werd de kerk heropend in 1990. Opvallend in de kerk is het zgn. Tsjechische pannenkoekplafond, waarbij een speciale houten bekisting is gemaakt met een inleg van riet en prachtige fresco's.

050k.JPG
Kenmerkend stadsgezicht met de Kerk Sv. Anna op de achtergrond

Voor meer informatie: www.bozi-dar.eu, www.bozidar.cz, www.bozidarsko.eu, www.skiarealneklid.cz

wordt vervolgd deel 2.
 

Ad Verschoor

Donateur
Rondreis Tsjechië 2015

De langste dag (deel 2.)

Noot: Jullie hebben even op dit volgende deel moeten wachten. Ik ben inmiddels twee staarbehandelingen verder, zie scherp en krijg weer zin om te schrijven.

Na de tussenstop in Boži Dar en wat boodschappen in Ostrov, rijden we naar Bečov nad Teplou. Het ligt in het beschermde natuurgebied Slavkovský les, dat bestaat uit donkere bossen en bergen tot zo'n 900 meter hoogte. Bečov zelf ligt 532 meter hoog aan de rivier Teplá. Ik heb er een kamer gereserveerd in pension U Zámku (www.penzion-uzamku.cz) aan het Plein van de 5e Mei, of Námesti 5. Kvĕtna in het centrum van het stadje dat onder monumentenzorg valt.
106k.JPG
Námesti 5. Kvĕtna met links het pension

Het is een rustig gelegen pension, waarvan het terras is omgeven door de verdedigingsmuren van het stadje en neergekeken wordt op de rivier Teplou. Een jongedame laat, voordat wij een definitieve keuze maken, de kamer zien. Na goedkeuring worden de nodige paperassen ingevuld. Dineren is op maandag en dinsdag niet mogelijk, maar het restaurant "Hradni Băsta" van de buren blijkt een uitstekend alternatief.
054k.JPG
Penzion a restaurace U Zámku

Na zo'n lange dag is het extra genieten van de warme maaltijd en smaakt de koffie eens zo lekker. Heerlijk is het om vervolgens een wandeling te maken in het stadje. In korte tijd krijg je alle bezienswaardigheden te zien op en rond het plein. Zo staat er een Mariazuil, die gebouwd is in 1680 en in de jaren 1891 en 1995 is gerenoveerd. Op de sokkel van het beeld staat het Reliefwapen van de heren van Questenberg, die de schenkers waren van deze zuil aan de stad Becov. Deze zuilen staan veelal bekend als pestzuilen, waarbij ze gelden als herinnering aan de pest die er heeft huisgehouden. Bekend is dat Becov tweemaal het slachtoffer is geworden van deze ziekte in de jaren 1622 en later in 1679.
056k.JPG
Mariazuil uit 1680

Naast of zo u wilt achter de zuil is het Raadhuis te zien. Het barokke gebouw is gebouwd in de periode kort na een brand in 1760. Op de oude fundamenten werd dit gebouw gerealiseerd volgens een ontwerp van de architecten Josef Moiks en Norbert Heydls. De huidige uitstraling ontstond na een renovatie in 1898. In de gevel is bovenin het stadswapen te vinden van Becov. In de achterliggende panden (het voormalig gebouw van de rechtbank van de 19e eeuw, dat een voorbeeld is van een functioneel gebouw) vinden we het museum van historische motorfietsen en speelgoed
057k.JPG
Het raadhuis van Becov

Links van het raadhuis zien we de barokke parochiekerk St.George, of "Kostel sv. Jiří ". Evenals het raadhuis werd de oorspronkelijke kerk in 1760 door brand verwoest. Op dezelfde plaats werd tussen 1763 en 1767 de kerk gebouwd, zoals we die nu zien. Verantwoordelijk voor het ontwerp was de plaatselijke bouwheer Franz Pöpperle. Slechts de toren is later in het jaar 1885 aangebouwd. In de kerk zijn alle interieurs en kunstwerken gemaakt door plaatselijke kunstenaars en ambachtslieden.
100k.JPG
Het plein met de kerk sv. Jiří op de achtergrond

Geen twijfel is er over mogelijk wat het meest dominant aanwezige kenmerk is van Becov. Het is een burcht, die in de 14e eeuw gebouwd is door de heren van Osek, op een vooruitspringende klif boven de rivier de Teplá. Zij is gebouwd precies op een kruispunt van belangrijke handelswegen, zodat deze beschermd en er belastingen in ontvangst genomen konden worden. Nu zien we een behoorlijk groot optrekje dat bestaat uit een middeleeuwse burcht, een slot in renaissance stijl en een barokpaleis.
055k.JPG
Het kasteelcomplex in Becov nad Teplou

Het kasteel beschikt over een unieke schat, het reliekschrijn van St.Maur, of "relikviář svatého Maura. Dit versierde gouden kistje uit de 13e eeuw behoort na de kroonjuwelen tot de meest waardevolle schat van Tsjechië. Het gehele complex met zijn aangename slottuin is te bezichtigen. Helaas, wij zijn er tijdens dit bezoek niet aan toegekomen en zetten het alvast op ons te bezoeken lijstje een volgend jaar.
103k.JPG
Het kasteel met z'n verdedigingsmuren uit 1482

In 1813 kwam het kasteel in bezit van de Belgische familie Beaufort-Spontini. Zij moesten na 1945 hun landgoed verlaten vanwege de samenwerking met de nazi's . De familie was verantwoordelijk voor het verdwijnen van de schat, die vele jaren later in 1985 is teruggevonden.

Voor meer informatie: www.becov.cz, www.zamek-becov.cz

Een filmpje is te zien op: www.youtube.com/watch?v=MhA2cZWVcwQ

wordt vervolgd.
 

Pelhřimov

Donateur
Ad, Becov nad Teplou, wat een herkenning :toppie: en er komen gelijk weer herinneringen boven aan o.a. eind jaren '90, de keer dat we er op een camping stonden.

(Ook ik moet nog een verslag van onze herfstvakantie afmaken. Echter de foto's daarvan staan helaas niet op mijn laptopje maar ergens thuis op een harddisk van voordat onze PC volledig crashte. En daar kan ik hiervandaan niet bij want ik zit voorlopig nog 3 weken in België)
 

Ad Verschoor

Donateur
Rondreis Tsjechië 2015

Maandag 13 april (deel 1.)

Na een eerste goeie nachtrust in Becov nad Teplou lopen we naar beneden en wordt er op de buitendeur getimmerd. Te vroeg voor Zwarte Piet blijkt het een alleraardigst meisje te zijn. Zij is haar sleutels vergeten en van haar wordt verwacht dat ze ons voorziet van ontbijt. Ze kan dit vrij vlug regelen en terwijl wij ontbijten maakt ze in rap tempo onze bedden op. Zo snel als ze gekomen is, zo snel verdwijnt ze ook weer. Wij nemen het ervan en verblijven eerst nog een tijdje op de kamer onder het genot van een kopje Senseo. We hebben het apparaat tenslotte niet voor niets meegenomen. Het zal rond half elf geweest zijn, toen we besloten er nog een leuke dag van te maken. Op het programma staat Mariánské Láznĕ. Onderweg raak ik er steeds meer van overtuigd dat we hier in een schitterend gebied zijn met veel bergen van 600 tot 1100 meter hoogte en de mooiste weggetjes dwars door de natuur.
018k.JPG
Skiareál Mariánky

We rijden de plaats binnen via een lange laan "Hlavni", die de lijn van het dal volgt en de stad doorkruist van Noord naar Zuid. Een stad met zo'n 13.500 inwoners, die sinds het begin van de 19e eeuw bekend staat als kuuroord. Aan het einde van de laan maken wij een beweging naar rechts, die ons voert naar het skiareál Mariánsky. Bij het hotel Koliba zijn voldoende parkeerplaatsen, zodat we besluiten om vanaf deze plek een bezoek te brengen aan wat ook bekend staat als de grootste tuinstad van Tsjechië.
125k.JPG
King Edward Hotel en voormalig Hotel Weimar.

We wandelen richting centrum door simpel naar beneden te lopen. Je staat er absoluut niet bij stil, dat je een gebied binnentreedt dat aan het begin van de 19e eeuw nog bestond uit moerassen. Het was de abt van het naburige klooster Tepla, Dr. Jan Josef Nehr, die opdracht gaf de stad te ontwikkelen. Hij was overtuigd van de geneeskrachtige werking van het bronwater, dat hier gevonden werd. Hij gaf opdracht aan architect en latere plaatselijke burgemeester Václav Skalnik om dit moerasgebied te veranderen in een 90 hectare groot park. Rond het park zijn vervolgens statige ietwat pompeuze huizen gebouwd in verschillende neostijlen, zoals neogotiek, neoromaans en neoclassicisme. Het totaal van stijlen uit deze periode noemt men eclecticisme, waarbij het erom ging oude stijlen te doen herleven, wat dan weer resulteerde in historiserende vormgeving. Tussen al deze panden zien we rechts op de foto (hierboven) van het Goethovo Námĕsti, het voormalig hotel Weimar uit de periode 1818-1823. Ook nu nog is er een hotel "King Edward Hotel" in ondergebracht. Heerlijk is het met dit best aardige weer door dit park te wandelen. Ons oog valt op wat genoemd werd de Maxim Gorki Kolonáda en nu de naam Lázeňská Kolonáda heeft gekregen.
008k.JPG
Gorki/Lázeňská Kolonáda met op de achtergrond de Křižový Kolonáda.

Deze prachtige kolonáda werd genoemd naar de bekende Russische schrijver en is in 1882 gebouwd naar een ontwerp van de Weense architect Niedzielski. De gietijzeren zuilengalerij uit 1889 is voorzien van een plafond met daarop fresco's uit 1980 van de Tsjechische kunstschilder Josef Vyletal (18 juni 1940 Brno - 3 februari 1989 Praag) die de wens van de mens laten zien om te vliegen. De schilder staat vooral bekend om zijn surrealistische filmposters voor films als Beauty and the Beast en Bonnie and Clyde. Kortgeleden was nog een expositie van zijn werken te vinden in het museum van Nové Mĕsto nad Metuji. Voor de Lázeňská Kolonáda zien we een fontein, die bij nader inzien een zingende fontein blijkt te zijn.
007k.JPG
De zingende Fontein, of "Zpivajici Fontána".

Deze fontein bestaat uit een rond bekken van 18 meter diameter. In het midden zit een vlakke schaal van stenen bloedsculptuur en een kogel van hoogglanzend roestvrij staal. De fontein kent meer dan 250 spuitelementen, terwijl de middelste straal een hoogte haalt van 6 meter. Het geheel is ontworpen door de architect Pavel Mikšik. De fontein wordt gebruikt in de periode van mei tot oktober en voert ieder even uur, een 5 minuten durend, ballet op waarbij de stralen synchroon lopen met klassieke muziek. Bovendien is de fontein in de donkere uren verlicht. Bij een volgend bezoek in september zal de fontein zeker op ons verlanglijstje staan.
135k.JPG
Bepalend stadsbeeld van park omringd door majestueuze gebouwen

Intussen wandelen we verder en wordt het tijd voor koffie, dat we vinden op het terras van hotel Bohemia. Het terras bevindt zich aan de Hlavni. Om ons heen zien we meerdere restaurants, de VVV, banketwinkels en reisbureaus. Tegenover ons in het park staan twee opvallende personen uitgebeeld. Het gaat om de Oostenrijkse keizer Franz Josef I en de Engelse koning Edward VII, die behoorden tot de meest belangrijke personen die Marianske Lazne bezochten. In Augustus 1904 vond een bijeenkomst plaats tussen deze beide monarchen in Hotel Weimar. Naar aanleiding van deze ontmoeting werden op de 110e verjaardag op 11 mei 2014 de beelden onthuld. De beelden zijn afkomstig uit de werkplaats van beeldhouwer Vitĕzslav Eibl uit deze plaats.
015k.JPG
De Britse koning Edward VII en de Oostenrijkse keizer Franz Josef I.

De stad kent trouwens heel veel prominente bezoekers. Zo waren er de componisten Richard Wagner, Frederyk Chopin, Johann Strauss en Antonin Dvorak, maar ook Franz Kafka, Sigmund Freud, Albert Schweitzer, Thomas Edison en niet te vergeten Johann Wolfgang Goethe. Over de laatste gaat het verhaal dat hij in 1822, als man van 73 jaar, een verhouding kreeg met de 19-jarige Ulrike von Levetzow. Haar moeder keurde echter een huwelijk af. Goethe's verdriet was groot, waarop hij het klaaglied de Marienbader Elegie schreef. In het huis waar hij gewoond heeft is nu het stedelijk museum gevestigd.
013k.JPG
De grootste tuinstad van Tsjechië in beeld

Niet alleen Goethe heeft een museum, ook voor Chopin is een klein museum ingericht in het huis waar hij gewoond heeft. Het huis draagt de naam "De witte Zwaan" en bevindt zich aan de Hlavni 47 boven het VVV-kantoor. Jaarlijks wordt in augustus een Frederyk Chopin-festival georganiseerd en worden er meerdere culturele evenementen gehouden in de verschillende theaters in de stad. Concerten in theater en Colonnade worden gegeven door het West-Boheemse Symphony Orkest Marienbad, dat sinds 1821 het oudste symphonie orkest van Tsjechië is.
129k.JPG
De Kolonáda Karolina met de Rudolfova bron

Inmiddels is het tijd geworden richting auto te wandelen. Daarbij passeren we de Kolonáda Karolina, die genoemd is naar de vrouw van keizer Frantisek. Binnen bevindt zich de bron Rudolfova, genoemd naar kroonprins Rudolf. Vermeldenswaard is nog dat even buiten de stad het park Boheminium ligt. Het is een miniatuurpark, waarin talloze Tsjechische bezienswaardigheden in miniatuur te bewonderen zijn. Wij hopen dit een volgende keer nog te kunnen bezoeken.

Voor meer informatie: www.marianskelazne.cz, www.kisml.cz

Een filmpje is te zien via: www.youtube.com/watch?v=OYj7qJjFJaU

wordt vervolgd deel 2.
 
Bovenaan