Reis door Tsjechië 2012
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2012
Vrijdag 8 juni (deel 2.)
In de middag wil ik graag naar Litomerice en gelukkig is mijn reisgezelschap (ha,ha) het hier mee eens. Ze laten het maar steeds over zich heen komen en meestal met het idee dat ze wel weer mooie dingen te zien zullen krijgen. Op het forum valt me op, dat er niet al te veel over deze plaats geschreven wordt en dat terwijl het slechts 6 kilometer afligt van Terezin. Ook in de fotogalerij staan naar verhouding weinig foto's. Er is dus werk aan de winkel, want nu zeg ik al, dat deze stad meer aandacht verdient. Litomerice is een stad in de regio Usti nad Labem, daar waar de rivier de Eger in de Labe stroomt. Het gebied wordt vanwege het vrije warme klimaat wel de tuin van Tsjechië "Zahrada Čech" genoemd. De stad telt ongeveer 26.000 inwoners . In de 2e wereldoorlog heeft Litomerice een trieste bekendheid gekregen niet alleen door de nabijheid van Terezin, maar vooral door het nevenkamp van het concentratiekamp te Flossenberg, zgn. kamp Richard, met een ondergrondse fabriek voor oorlogsproductie, gebouwd in de hellingen westelijk van de stad. Hier, als offer van het nazisme, hebben duizenden gevangenen uit vele verschillende Europese landen de dood gevonden. Voor meer informatie over de stad: www.litomerice.cz
Het eerste gebouw, dat me opvalt is de Katedrála sv. Štěpána, of de kathedraal van Sint Stefanus. Het op een na oudste gebouw in Litomerice is te vinden op de Koepelheuvel, die vroeger de berg van St.Stefanus werd genoemd. Prins Spytihněv richtte hier ooit in de elfde eeuw een romaanse basiliek op met eenn kapittelhuis. De basiliek werd later herbouwd in gotische stijl en is sindsdien zo gebleven. De toren, verbonden met de kathedraal door middel van een brug stamt uit het einde van de 19e eeuw.
Katedrála sv. Štěpána
Mirové Náměstí, of Vredesplein is een van de grootste pleinen in de Tsjechische Republiek. Het ongelijkmatig rechthoekige plein werd opgericht aan het begin van de dertiende eeuw tijdens het rijk van Přemysl Otakar 1. In de middeleeuwen diende het plein als groot marktplein. In het midden staat een Pestzuil. Deze is gebouwd tussen 1681 en 1685 ter hereinnering aan het einde van de pestepidemie, waarbij meer dan 40.000 mensen omkwamen. De zuil is ontworpen door G.Broggio.
De pestzuil
Op het plein zin we ook "U Kalicha",of het huis "Kalich". De buitengewone, kelk-achtige vorm van de toren symboliseert de plaatselijke wijnbouwtraditie en is een van de uitzichtpunten van de stad. In het gebouw heeft de VVV haar informatiecentrum.
Huis "U Kalicha"
In het huis dat nu "Salva Guarda"wordt genoemd is op 1 mei 1828 het eerste lokale postkantoor geopend. Het interieur is teruggebracht in de oude paleisstijl. Garnizoen en herberg maakten plaats voor het gemeentekantoor in 1853. De typische renaissance scraffito, die het gebouw sieren is pas ontdekt in 1957/'58 en later gerenoveerd. Nu is het huis een hotel, restaurant en expositiezaal.
Hotel "Salva Guarda"
Aan de stadswallen, die dienst deden bij de verdediging van de stad, is eveneens flink gerenoveerd. Op de foto zien we hoe ze nu zijn opgetrokken in verschillende terrassen.
Stadsmuren in terrassen herbouwd
Hier zijn de muren rechtstandig opnieuw opgetrokken en zien we de beide torens van de Jezuїetenkerk van de Maria-Boodschap er nog bovenuit.
De torens van de Jezuitský kostel Zvěstováni Panny Marie
Een van de bekendste inwoners van Litomerice is de dichter Karel Hynek Mácha. Op 6 november 1836 is hij hier overleden en begraven. Zijn woonhuis en studeerkamer zijn bewaard gebleven, de schouwburg draagt zijn naam en op 27 september 1936 werd een bronzen standbeeld onthuld, gemaakt door Václav Blažek. Na de bezetting is het beeld opgeborgen en op 2 juni 1946 weer getoond aan het publiek. Na renovatie van de schouwburg is het beeld weer op zijn oorspronkelijke plek teruggekeerd.
Karel Hynek Macha
wordt vervolgd deel 3.
Vrijdag 8 juni (deel 2.)
In de middag wil ik graag naar Litomerice en gelukkig is mijn reisgezelschap (ha,ha) het hier mee eens. Ze laten het maar steeds over zich heen komen en meestal met het idee dat ze wel weer mooie dingen te zien zullen krijgen. Op het forum valt me op, dat er niet al te veel over deze plaats geschreven wordt en dat terwijl het slechts 6 kilometer afligt van Terezin. Ook in de fotogalerij staan naar verhouding weinig foto's. Er is dus werk aan de winkel, want nu zeg ik al, dat deze stad meer aandacht verdient. Litomerice is een stad in de regio Usti nad Labem, daar waar de rivier de Eger in de Labe stroomt. Het gebied wordt vanwege het vrije warme klimaat wel de tuin van Tsjechië "Zahrada Čech" genoemd. De stad telt ongeveer 26.000 inwoners . In de 2e wereldoorlog heeft Litomerice een trieste bekendheid gekregen niet alleen door de nabijheid van Terezin, maar vooral door het nevenkamp van het concentratiekamp te Flossenberg, zgn. kamp Richard, met een ondergrondse fabriek voor oorlogsproductie, gebouwd in de hellingen westelijk van de stad. Hier, als offer van het nazisme, hebben duizenden gevangenen uit vele verschillende Europese landen de dood gevonden. Voor meer informatie over de stad: www.litomerice.cz
Het eerste gebouw, dat me opvalt is de Katedrála sv. Štěpána, of de kathedraal van Sint Stefanus. Het op een na oudste gebouw in Litomerice is te vinden op de Koepelheuvel, die vroeger de berg van St.Stefanus werd genoemd. Prins Spytihněv richtte hier ooit in de elfde eeuw een romaanse basiliek op met eenn kapittelhuis. De basiliek werd later herbouwd in gotische stijl en is sindsdien zo gebleven. De toren, verbonden met de kathedraal door middel van een brug stamt uit het einde van de 19e eeuw.
Katedrála sv. Štěpána
Mirové Náměstí, of Vredesplein is een van de grootste pleinen in de Tsjechische Republiek. Het ongelijkmatig rechthoekige plein werd opgericht aan het begin van de dertiende eeuw tijdens het rijk van Přemysl Otakar 1. In de middeleeuwen diende het plein als groot marktplein. In het midden staat een Pestzuil. Deze is gebouwd tussen 1681 en 1685 ter hereinnering aan het einde van de pestepidemie, waarbij meer dan 40.000 mensen omkwamen. De zuil is ontworpen door G.Broggio.
De pestzuil
Op het plein zin we ook "U Kalicha",of het huis "Kalich". De buitengewone, kelk-achtige vorm van de toren symboliseert de plaatselijke wijnbouwtraditie en is een van de uitzichtpunten van de stad. In het gebouw heeft de VVV haar informatiecentrum.
Huis "U Kalicha"
In het huis dat nu "Salva Guarda"wordt genoemd is op 1 mei 1828 het eerste lokale postkantoor geopend. Het interieur is teruggebracht in de oude paleisstijl. Garnizoen en herberg maakten plaats voor het gemeentekantoor in 1853. De typische renaissance scraffito, die het gebouw sieren is pas ontdekt in 1957/'58 en later gerenoveerd. Nu is het huis een hotel, restaurant en expositiezaal.
Hotel "Salva Guarda"
Aan de stadswallen, die dienst deden bij de verdediging van de stad, is eveneens flink gerenoveerd. Op de foto zien we hoe ze nu zijn opgetrokken in verschillende terrassen.
Stadsmuren in terrassen herbouwd
Hier zijn de muren rechtstandig opnieuw opgetrokken en zien we de beide torens van de Jezuїetenkerk van de Maria-Boodschap er nog bovenuit.
De torens van de Jezuitský kostel Zvěstováni Panny Marie
Een van de bekendste inwoners van Litomerice is de dichter Karel Hynek Mácha. Op 6 november 1836 is hij hier overleden en begraven. Zijn woonhuis en studeerkamer zijn bewaard gebleven, de schouwburg draagt zijn naam en op 27 september 1936 werd een bronzen standbeeld onthuld, gemaakt door Václav Blažek. Na de bezetting is het beeld opgeborgen en op 2 juni 1946 weer getoond aan het publiek. Na renovatie van de schouwburg is het beeld weer op zijn oorspronkelijke plek teruggekeerd.
Karel Hynek Macha
wordt vervolgd deel 3.
Ad Verschoor
Donateur
Kuurgast, leuk om je bericht 's ochtends om 6.15 uur te lezen. Het plein nog net in het donker te zien en inderdaad de toren is mooi verlicht. Een bijzonder plaatje :wow:
Het huis "Dum s Kalichem".
Ik lees het volgende over het huis, dat ook wel "Het huis van Mraz", of "Het huis onder de koepel " wordt genoemd is in 1576 herbouwd door Ambrosio Balli voor Jan Samuel Mraz. De buitengewone, kelk-achtige vorm van de toren, een plek waar dorpelingen vaak bijeenkwamen en welke een indrukwekkend uitzicht heeft, symboliseerde de plaatselijke wijnbouwtraditie en is sindsdien een van de uitzichtpunten van de stad geworden. De toren is verschillende keren beschadigd totdat de van oorsprong houten constructie werd bedekt met een laag koper. Het eerste Museum van Litomerice werd hier in 1877 opgericht op de eerste verdieping. Overigens wordt er ook wel gezegd dat de kruisbloem het symbool van de Hussieten was
Het huis "Dum s Kalichem".
Ik lees het volgende over het huis, dat ook wel "Het huis van Mraz", of "Het huis onder de koepel " wordt genoemd is in 1576 herbouwd door Ambrosio Balli voor Jan Samuel Mraz. De buitengewone, kelk-achtige vorm van de toren, een plek waar dorpelingen vaak bijeenkwamen en welke een indrukwekkend uitzicht heeft, symboliseerde de plaatselijke wijnbouwtraditie en is sindsdien een van de uitzichtpunten van de stad geworden. De toren is verschillende keren beschadigd totdat de van oorsprong houten constructie werd bedekt met een laag koper. Het eerste Museum van Litomerice werd hier in 1877 opgericht op de eerste verdieping. Overigens wordt er ook wel gezegd dat de kruisbloem het symbool van de Hussieten was
vanaf de camping heb je bij schemering een mooi uitzicht op de stad en zijn de muren ook verlicht en natuurlijk die mooie toren die je kan beklimmen, tenminste een aantal jaren geleden. Wij vonden het altijd een leuk stadje om doorheen te dwalen.
Leuk dar er aandacht geschonken wordt aan Litoměřice.
Ad bedankt!
Ad bedankt!
Ad, ik lees langzaam je topic en ik ben nu bij Dvur Kralowe aangekomen. Bij het zien van de mooie foto's van alle dieren sprong er eentje uit, en dat was de tijger! Toen wij er afgelopen herfstvakantie waren, liet dat kolerebeest mij geweldig schrikken toen ik een foto wilde maken. Hij sprong tegen het glas op en door mijn schrikken liet ik het fototoestel op de grond vallen. Was dat bij jullie ook zo? Of vond de tijger mij zo afschrikwekkend !
Excuus voor het gebruik van deze foto, mijn laptop is gecrasht en ben een heleboel foto's kwijtgeraakt, van een x aantal jaren terug tot op heden van onze vakanties in Tsjechië.
"Maar ik smul van deze topic en alle reacties" :top:
Excuus voor het gebruik van deze foto, mijn laptop is gecrasht en ben een heleboel foto's kwijtgeraakt, van een x aantal jaren terug tot op heden van onze vakanties in Tsjechië.
"Maar ik smul van deze topic en alle reacties" :top:
Ad Verschoor
Donateur
Wroeter, je mag al mijn foto's gebruiken en ja, tijgers zijn best groot als ze rechtop staan. Leuk te lezen, dat je smult van de verhalen. Ik hoop gewoon nog lang door te gaan. Nog even dan dient de volgende rondreis zich weer aan.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2012
Vrijdag 8 juni (deel 3.)
Het oorspronkelijke kasteel van Litomerice werd herbouwd door Karel IV en vormde een onderdeel van de nieuwe verdedigingslinie van de stad, die ook de nieuw gebouwde huizen bescherming moest gaan bieden. Het kasteel bood onderdak aan koningen en plaatselijke rechters. Karel IV was het ook, die de Radobýl-heuvel schonk aan de stad op voorwaarde dat er een wijngaard op zou worden verbouwd. Hij schonk hiermee de ontwikkeling van de wijncultuur aan de omgeving van Litomerice. In de jaren 1767 en 1768 werd het kasteel omgebouwd tot de stadsbrouwerij. Dit is nu nog steeds terug te vinden in het wijnrestaurant dat hier is gevestigd. Het nieuwe culturele centrum is vastgebouwd aan wat nog Hrad Litomerice wordt genoemd.
Hrad Litomerice
De Allerheiligenkerk, of Kostel Všech Svatých is gebouwd in 1235. Tijdens de eerste helft van de 14de eeuw is de kerk onderdeel geweest van de stadsversterking; de 54 meter hoge toren is later toegevoegd ter bescherming van het eigendom van de stadsinwoners. De toren heeft een houten galerij met vier torentjes en grote eikenhouten balken waaraan vier klokken hangen.
Kostel Všech Svatých met toren
Aan het einde van de 17e eeuw renoveerde Giulio Broggio de Kapel van St.Barbara en bouwde hij de Kapel van St.Roch. Zijn zoon Octavio herbouwde de constructie in barokstijl in de jaren 1718 en 1719. Tot aan het einde van de 18e eeuw werd de kerk omgeven door een kerkhof. Vader en zoon Broggio liggen begraven in de kerk.
De voorgevel
De kerk heeft een zeer interessante schildering uit het begin van de 16de eeuw , die Christus op de Olijfberg laat zien. Hij is geschilderd door de zogenaamde Meester van het Altaar van Litomerice.
Het interieur
Het vroegere gotische oude stadhuis uit 1397, herkenbaar door de arcades in de galerij, is zwaar beschadigd door brand in 1537 en herbouwd in renaissancestijl. Het is gemeentehuis geweest tot 1839 en de houten plafonds en panelen herinneren hier nog aan. In 1839 was het gebouw zo in verval geraakt dat men gedwongen werd tot een andere locatie "Het huis Kalich". Onderhoudswerkzaamheden hebben tot aan 1926 plaatsgevonden en nu biedt het onderdak aan het nationaal museum waar zowel permanente als tijdelijke exposities te zien zijn.
Stará Radnice
Inmiddels pakken donkere wolken zich samen boven Litomerice. Jammer, want er is nog zoveel meer te zien. De stad is een bezoek meer dan waard en we zullen er zeker nog eens komen. Wij zoeken in rap tempo de auto op, om terug te rijden richting Decin. Nu overigens via de andere kant van de Labe en de schoonheid van het gebied ontgaat ons niet.
Aangekomen bij het hotel valt het water met bakken uit de hemel en laten wij de dames vlak voor de ingang uit de auto stappen. Wij parkeren de auto en rennen zo hard we kunnen naar binnen. Na een heerlijk bad en eten is het de avond van de voetbalwedstrijd Rusland tegen Tsjechie. Met een paar heel aardige Tsjechen zien we hun land helaas verliezen.
Ondanks verlies was het heel gezellig
Net voor dat we naar de kamer gaan worden we door het personeel erop attent gemaakt dat er twee wilde zwijnen door de tuin lopen en even later komen er 4 jonkies achteraan. Helaas, de fototoestellen lagen aan de lader. Ze komen vaak uit de nabijgelegen bergen op de lucht af van de keuken. Nog even kijkend over het gebied nemen we op deze wijze afscheid van weer een mooie dag.
wordt vervolgd
Vrijdag 8 juni (deel 3.)
Het oorspronkelijke kasteel van Litomerice werd herbouwd door Karel IV en vormde een onderdeel van de nieuwe verdedigingslinie van de stad, die ook de nieuw gebouwde huizen bescherming moest gaan bieden. Het kasteel bood onderdak aan koningen en plaatselijke rechters. Karel IV was het ook, die de Radobýl-heuvel schonk aan de stad op voorwaarde dat er een wijngaard op zou worden verbouwd. Hij schonk hiermee de ontwikkeling van de wijncultuur aan de omgeving van Litomerice. In de jaren 1767 en 1768 werd het kasteel omgebouwd tot de stadsbrouwerij. Dit is nu nog steeds terug te vinden in het wijnrestaurant dat hier is gevestigd. Het nieuwe culturele centrum is vastgebouwd aan wat nog Hrad Litomerice wordt genoemd.
Hrad Litomerice
De Allerheiligenkerk, of Kostel Všech Svatých is gebouwd in 1235. Tijdens de eerste helft van de 14de eeuw is de kerk onderdeel geweest van de stadsversterking; de 54 meter hoge toren is later toegevoegd ter bescherming van het eigendom van de stadsinwoners. De toren heeft een houten galerij met vier torentjes en grote eikenhouten balken waaraan vier klokken hangen.
Kostel Všech Svatých met toren
Aan het einde van de 17e eeuw renoveerde Giulio Broggio de Kapel van St.Barbara en bouwde hij de Kapel van St.Roch. Zijn zoon Octavio herbouwde de constructie in barokstijl in de jaren 1718 en 1719. Tot aan het einde van de 18e eeuw werd de kerk omgeven door een kerkhof. Vader en zoon Broggio liggen begraven in de kerk.
De voorgevel
De kerk heeft een zeer interessante schildering uit het begin van de 16de eeuw , die Christus op de Olijfberg laat zien. Hij is geschilderd door de zogenaamde Meester van het Altaar van Litomerice.
Het interieur
Het vroegere gotische oude stadhuis uit 1397, herkenbaar door de arcades in de galerij, is zwaar beschadigd door brand in 1537 en herbouwd in renaissancestijl. Het is gemeentehuis geweest tot 1839 en de houten plafonds en panelen herinneren hier nog aan. In 1839 was het gebouw zo in verval geraakt dat men gedwongen werd tot een andere locatie "Het huis Kalich". Onderhoudswerkzaamheden hebben tot aan 1926 plaatsgevonden en nu biedt het onderdak aan het nationaal museum waar zowel permanente als tijdelijke exposities te zien zijn.
Stará Radnice
Inmiddels pakken donkere wolken zich samen boven Litomerice. Jammer, want er is nog zoveel meer te zien. De stad is een bezoek meer dan waard en we zullen er zeker nog eens komen. Wij zoeken in rap tempo de auto op, om terug te rijden richting Decin. Nu overigens via de andere kant van de Labe en de schoonheid van het gebied ontgaat ons niet.
Aangekomen bij het hotel valt het water met bakken uit de hemel en laten wij de dames vlak voor de ingang uit de auto stappen. Wij parkeren de auto en rennen zo hard we kunnen naar binnen. Na een heerlijk bad en eten is het de avond van de voetbalwedstrijd Rusland tegen Tsjechie. Met een paar heel aardige Tsjechen zien we hun land helaas verliezen.
Ondanks verlies was het heel gezellig
Net voor dat we naar de kamer gaan worden we door het personeel erop attent gemaakt dat er twee wilde zwijnen door de tuin lopen en even later komen er 4 jonkies achteraan. Helaas, de fototoestellen lagen aan de lader. Ze komen vaak uit de nabijgelegen bergen op de lucht af van de keuken. Nog even kijkend over het gebied nemen we op deze wijze afscheid van weer een mooie dag.
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2012
Zaterdag 9 juni (deel 1)
Vandaag wordt het dan al weer onze laatste dag in Tsjechië en ik zie er met enige spanning naar uit. Hrensko waar ik zulke goeie herinneringen aan heb staat op het programma. Het weer lijkt in ieder geval beter dan gisteren en er wacht ons eerst een heerlijk ontbijt.
Ziet er goed uit hè ?
Om 9.30 uur vertrekken we vanaf ons hotel. Eerst nog even langs bij de Hypermarkt om de Becherovka voor dit jaar in te kopen en dan via de rechterzijde van de Labe richting ons doel. Halverwege zien we aan de overzijde het dorpje Dolni Zleb, dat nog niet zo lang bereikbaar is via de weg. Men was er afhankelijk van de pont, die je de Labe overbracht. Overigens de trein liep wel via die zijde van de rivier richting Dresden. Het traject met z'n poorten is duidelijk zichtbaar.
Dolni Zleb
Als we aankomen in Hrensko gaan we eerst nog maar even op bezoek in het informatiecentrum, dat zich in het raadhuis bevindt. Ook de plaatselijke politie heeft daar onderdak gevonden. Ik herken veel van wat we ook gezien hebben in het voorjaar van 2010. Toch is mijn spanning terug te voeren na wat gebeurd is in Hrensko op 7 augustus 2010.
Raadhuis
De gemeente Decin, waartoe Hrensko behoort is één van de laagst liggende gebieden van deze streek en gevoelig voor overstromingen. Eerdere overstromingen zijn er geweest in 2002, toen er in Tsjechie 16 slachtoffers te melden waren en in april 2006 toen Hrensko eveneens blank stond. Om een beeld te geven wat dit voor gevolgen kan hebben dit filmpje. Veel, heel veel, werk is verzet om in de loop van 2011 weer de bezoekers te kunnen ontvangen. Langs de kade in het dorp zien we nieuwe relingen, maar ook aan het begin van de Edmundskloof.
Waar je ook kijkt, overal zijn nieuwe relingen aangebracht
De overstroming in 2010 overspoelde 1534 gebouwen, vernielde 145 bruggen en beschadigde 87 wegen in de gemeente Decin. Bij ons bezoek aan Hrensko waren alle bruggen, inclusief de funderingen nieuw aangebracht.
Nieuwe bruggen en funderingen
De auto konden we parkeren vlakbij het begin van de kloof en dat scheelt toch zo,n kilometer of twee wandelen langs de Kamenice vanaf het dorp. In 2010 schreef ik: "Wat we te zien krijgen grenst aan het ongelooflijke, zoveel natuurlijke schoonheid. We lopen over een pad langs het riviertje de Kamenice. Het is er stil en je hoort er alleen het kabbelende water".
Hoe mooi en kleurrijk kan natuur zijn
In zo'n vredig gebied zijn rampen ondenkbaar
De wandeling langs de Kamenice is prachtig en wat is ook hier een werk verzet om alle schade weer te herstellen. In de buurt van de punterhaven zien we een scheepswrak in het water liggen, die is achter gebleven als herinnering aan het geweld van het water.
Zo maar, een achtergebleven stille getuige
wordt vervolgd deel 2
Zaterdag 9 juni (deel 1)
Vandaag wordt het dan al weer onze laatste dag in Tsjechië en ik zie er met enige spanning naar uit. Hrensko waar ik zulke goeie herinneringen aan heb staat op het programma. Het weer lijkt in ieder geval beter dan gisteren en er wacht ons eerst een heerlijk ontbijt.
Ziet er goed uit hè ?
Om 9.30 uur vertrekken we vanaf ons hotel. Eerst nog even langs bij de Hypermarkt om de Becherovka voor dit jaar in te kopen en dan via de rechterzijde van de Labe richting ons doel. Halverwege zien we aan de overzijde het dorpje Dolni Zleb, dat nog niet zo lang bereikbaar is via de weg. Men was er afhankelijk van de pont, die je de Labe overbracht. Overigens de trein liep wel via die zijde van de rivier richting Dresden. Het traject met z'n poorten is duidelijk zichtbaar.
Dolni Zleb
Als we aankomen in Hrensko gaan we eerst nog maar even op bezoek in het informatiecentrum, dat zich in het raadhuis bevindt. Ook de plaatselijke politie heeft daar onderdak gevonden. Ik herken veel van wat we ook gezien hebben in het voorjaar van 2010. Toch is mijn spanning terug te voeren na wat gebeurd is in Hrensko op 7 augustus 2010.
Raadhuis
De gemeente Decin, waartoe Hrensko behoort is één van de laagst liggende gebieden van deze streek en gevoelig voor overstromingen. Eerdere overstromingen zijn er geweest in 2002, toen er in Tsjechie 16 slachtoffers te melden waren en in april 2006 toen Hrensko eveneens blank stond. Om een beeld te geven wat dit voor gevolgen kan hebben dit filmpje. Veel, heel veel, werk is verzet om in de loop van 2011 weer de bezoekers te kunnen ontvangen. Langs de kade in het dorp zien we nieuwe relingen, maar ook aan het begin van de Edmundskloof.
Waar je ook kijkt, overal zijn nieuwe relingen aangebracht
De overstroming in 2010 overspoelde 1534 gebouwen, vernielde 145 bruggen en beschadigde 87 wegen in de gemeente Decin. Bij ons bezoek aan Hrensko waren alle bruggen, inclusief de funderingen nieuw aangebracht.
Nieuwe bruggen en funderingen
De auto konden we parkeren vlakbij het begin van de kloof en dat scheelt toch zo,n kilometer of twee wandelen langs de Kamenice vanaf het dorp. In 2010 schreef ik: "Wat we te zien krijgen grenst aan het ongelooflijke, zoveel natuurlijke schoonheid. We lopen over een pad langs het riviertje de Kamenice. Het is er stil en je hoort er alleen het kabbelende water".
Hoe mooi en kleurrijk kan natuur zijn
In zo'n vredig gebied zijn rampen ondenkbaar
De wandeling langs de Kamenice is prachtig en wat is ook hier een werk verzet om alle schade weer te herstellen. In de buurt van de punterhaven zien we een scheepswrak in het water liggen, die is achter gebleven als herinnering aan het geweld van het water.
Zo maar, een achtergebleven stille getuige
wordt vervolgd deel 2
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2012
Zaterdag 9 juni (deel 2.)
Na een flinke tippel langs de rivier komen we aan bij het vertrekpunt van de punters. In Giethoorn (Overijssel) zijn ze te huur voor gezinnen, maar hier kunnen er wel zo'n 30 personen in een punter en ben je overgeleverd aan de kapitein van het schip, die puntert.
Startpunt van de vaartocht
De kapitein of punteraar is een gezellige persoon, die in Tsjechisch en Duits vertelt over de Edmundskloof waar we doorheen varen. Ook de humor en grapjes blijven niet achterwege, zodat het een plezierig tochtje wordt. De plaatjes laten zien hoe prachtig de natuur hier is.
Hier zwijgt de spreker
Je wordt er stil van
Na ongeveer 20 minuten bereiken we het eindpunt waar de meeste mensen doorlopen naar de Prebischtor. De grootste kalkzandstenen poort van ons continent en van een ongekende schoonheid. Voor ons helaas niet bereikbaar, maar ik zou hem iedereen van harte willen aanbevelen. Wij nuttigen nog een glaasje fris bij dit eindpunt voor velen en keerpunt voor ons.
Het einde van wat zo mooi was
Omringd door de hoge muren van de rotsen die wel 50 tot 150 meter hoog kunnen zijn, varen we weer terug naar het startpunt, dat zich laat verraden door dit rotsengezin hoog boven ons.
Dit rotsengezin zal altijd compleet blijven
Na uit de punter te zijn gestapt, begint voor ons weer de wandeling richting Hrensko. We lopen er onder overhangende rotsen door, over loopbruggen en door tunneltjes en het gehele pad voert langs de Kamenice. Terugkomend in Hrensko zien we hoe laag het water nu in de rivier staat en is een overstroming eigenlijk volstrekt onbegrijpelijk.
Het lage water nu
In het dorp laten we ons nog even omringen door de Vietnamese handelaren, die hier nog proberen hun waar te verkopen. Op zich geen rare plek, omdat de plaats dichtbij de grens met Duitsland ligt en er altijd veel Duitse toeristen zijn.
De Vietnamese markt
Bij het afscheid van Hrensko en zittend op een terrasje van hotel Labe denk ik terug aan deze gedenkwaardige tocht en gaat steeds het gedicht door me heen van Marsman, waarin hij het Nederlandse landschap beschrijft in de strijd tegen het water. De eerste zin: "Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan" is overbekend geworden. Het gedicht werd in 2000 uitgeroepen tot gedicht van de Eeuw in Nederland. Ik kon het niet laten om de eerste en laatste zin van dit gedicht toe te passen op de situatie in Hrensko:
"Denkend aan Hrensko zie ik dat de Kamenice zich traag door oneindig hoogland heeft geboord,
Maar soms en geregeld hier wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord".
Hotel Labe
wordt vervolgd
Zaterdag 9 juni (deel 2.)
Na een flinke tippel langs de rivier komen we aan bij het vertrekpunt van de punters. In Giethoorn (Overijssel) zijn ze te huur voor gezinnen, maar hier kunnen er wel zo'n 30 personen in een punter en ben je overgeleverd aan de kapitein van het schip, die puntert.
Startpunt van de vaartocht
De kapitein of punteraar is een gezellige persoon, die in Tsjechisch en Duits vertelt over de Edmundskloof waar we doorheen varen. Ook de humor en grapjes blijven niet achterwege, zodat het een plezierig tochtje wordt. De plaatjes laten zien hoe prachtig de natuur hier is.
Hier zwijgt de spreker
Je wordt er stil van
Na ongeveer 20 minuten bereiken we het eindpunt waar de meeste mensen doorlopen naar de Prebischtor. De grootste kalkzandstenen poort van ons continent en van een ongekende schoonheid. Voor ons helaas niet bereikbaar, maar ik zou hem iedereen van harte willen aanbevelen. Wij nuttigen nog een glaasje fris bij dit eindpunt voor velen en keerpunt voor ons.
Het einde van wat zo mooi was
Omringd door de hoge muren van de rotsen die wel 50 tot 150 meter hoog kunnen zijn, varen we weer terug naar het startpunt, dat zich laat verraden door dit rotsengezin hoog boven ons.
Dit rotsengezin zal altijd compleet blijven
Na uit de punter te zijn gestapt, begint voor ons weer de wandeling richting Hrensko. We lopen er onder overhangende rotsen door, over loopbruggen en door tunneltjes en het gehele pad voert langs de Kamenice. Terugkomend in Hrensko zien we hoe laag het water nu in de rivier staat en is een overstroming eigenlijk volstrekt onbegrijpelijk.
Het lage water nu
In het dorp laten we ons nog even omringen door de Vietnamese handelaren, die hier nog proberen hun waar te verkopen. Op zich geen rare plek, omdat de plaats dichtbij de grens met Duitsland ligt en er altijd veel Duitse toeristen zijn.
De Vietnamese markt
Bij het afscheid van Hrensko en zittend op een terrasje van hotel Labe denk ik terug aan deze gedenkwaardige tocht en gaat steeds het gedicht door me heen van Marsman, waarin hij het Nederlandse landschap beschrijft in de strijd tegen het water. De eerste zin: "Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan" is overbekend geworden. Het gedicht werd in 2000 uitgeroepen tot gedicht van de Eeuw in Nederland. Ik kon het niet laten om de eerste en laatste zin van dit gedicht toe te passen op de situatie in Hrensko:
"Denkend aan Hrensko zie ik dat de Kamenice zich traag door oneindig hoogland heeft geboord,
Maar soms en geregeld hier wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord".
Hotel Labe
wordt vervolgd
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2012
De afsluiting.
Een afsluiting van zo'n heerlijke vakantie mag je nooit onopgemerkt voorbij laten gaan. Na terugkomst uit Hrensko hebben we nog een poosje nagenoten. Heerlijk, op een binnenterrasje , met uitzicht op de Labe en haar omgeving.
Is het niet heerlijk, zo'n terrasje aan de Labe ?
De dag voor vertrek moet er ook nog even goed gegeten worden en na een korte wandeling door Decin vinden we op het Masarykovo Námesti het hotel-restaurant "Ceská Koruna". Het is er nog rustig, want we zijn vroeg deze dag.
Dit ziet er wel goed uit "Ceská Koruna"
Het eten smaakt er voortreffelijk
Vandaag heeft het een reden om vroeg te eten, want om 18.00 uur moet Nederland voetballen tegen Denemarken. We zitten er helemaal klaar voor, maar het loopt uit op een zware teleurstelling voor ons en alle Nederlanders. Onze "Oranje" jongens verliezen met 1-0. Wat rest voor deze avond is nog een tweede voetbalwedstrijd en dan naar bed.
Daar zitten we dan, als boeren met kiespijn
Zondag 10 juni loopt al vroeg de wekker af. Om zes uur ben ik wakker. Snel wassen en de laatste spullen naar de auto brengen, want om zeven uur willen we aan het ontbijt.
Het inpakken van de dakkoffer, lijkt een secuur karweitje te zijn
Na het eten wordt het tijd voor vertrek naar Nederland en het is half acht als we op deze zondag Decin achter ons laten. Een half uur later passeren we de grens en trekken we Duitsland in. De reis verloopt voorspoedig en om 10.30 uur passeren we Maagdenburg.
Hier wil ik dit jaar niet te lang blijven, dus even op het gaspedaal
We hebben ons tot gewoonte gemaakt om bij het laatste wegrestaurant voor de grens met Nederland, bij Emmen, de magen nog een keer te vullen.
Zo, nog even doorzetten
Het is 16.00 uur als we thuis aankomen en de auto, na 3772 vakantie kilometers, z'n garage binnengereden mag worden. Een prachtige vakantie zit erop en we zijn allemaal gezond en wel weer heerlijk thuis.
Een leuke afsluiting van een lang verhaal.
Ik realiseer mij dat het best een lang verhaal geworden is, maar hoop dat jullie het toch gewaardeerd hebben. Voor mij heeft dit laatste stukje meerdere leuke kanten, omdat het:
A) Het laatste deel van dit lange reisverslag is
B) Bij dit laatste deel de 10.000ste bezoeker zal gaan passeren
C) Dit laatste deel mijn 1500ste bericht is en je vroeger dan "Forum Freak" genoemd ging worden
D) Ik popel om zeer binnenkort te beginnen met mijn nieuwe reisverhaal 2013
Groetjes allemaal van Ron, Marijke, Marja en jullie schrijver Ad.
De afsluiting.
Een afsluiting van zo'n heerlijke vakantie mag je nooit onopgemerkt voorbij laten gaan. Na terugkomst uit Hrensko hebben we nog een poosje nagenoten. Heerlijk, op een binnenterrasje , met uitzicht op de Labe en haar omgeving.
Is het niet heerlijk, zo'n terrasje aan de Labe ?
De dag voor vertrek moet er ook nog even goed gegeten worden en na een korte wandeling door Decin vinden we op het Masarykovo Námesti het hotel-restaurant "Ceská Koruna". Het is er nog rustig, want we zijn vroeg deze dag.
Dit ziet er wel goed uit "Ceská Koruna"
Het eten smaakt er voortreffelijk
Vandaag heeft het een reden om vroeg te eten, want om 18.00 uur moet Nederland voetballen tegen Denemarken. We zitten er helemaal klaar voor, maar het loopt uit op een zware teleurstelling voor ons en alle Nederlanders. Onze "Oranje" jongens verliezen met 1-0. Wat rest voor deze avond is nog een tweede voetbalwedstrijd en dan naar bed.
Daar zitten we dan, als boeren met kiespijn
Zondag 10 juni loopt al vroeg de wekker af. Om zes uur ben ik wakker. Snel wassen en de laatste spullen naar de auto brengen, want om zeven uur willen we aan het ontbijt.
Het inpakken van de dakkoffer, lijkt een secuur karweitje te zijn
Na het eten wordt het tijd voor vertrek naar Nederland en het is half acht als we op deze zondag Decin achter ons laten. Een half uur later passeren we de grens en trekken we Duitsland in. De reis verloopt voorspoedig en om 10.30 uur passeren we Maagdenburg.
Hier wil ik dit jaar niet te lang blijven, dus even op het gaspedaal
We hebben ons tot gewoonte gemaakt om bij het laatste wegrestaurant voor de grens met Nederland, bij Emmen, de magen nog een keer te vullen.
Zo, nog even doorzetten
Het is 16.00 uur als we thuis aankomen en de auto, na 3772 vakantie kilometers, z'n garage binnengereden mag worden. Een prachtige vakantie zit erop en we zijn allemaal gezond en wel weer heerlijk thuis.
Een leuke afsluiting van een lang verhaal.
Ik realiseer mij dat het best een lang verhaal geworden is, maar hoop dat jullie het toch gewaardeerd hebben. Voor mij heeft dit laatste stukje meerdere leuke kanten, omdat het:
A) Het laatste deel van dit lange reisverslag is
B) Bij dit laatste deel de 10.000ste bezoeker zal gaan passeren
C) Dit laatste deel mijn 1500ste bericht is en je vroeger dan "Forum Freak" genoemd ging worden
D) Ik popel om zeer binnenkort te beginnen met mijn nieuwe reisverhaal 2013
Groetjes allemaal van Ron, Marijke, Marja en jullie schrijver Ad.
Pelhřimov
Donateur
Ad, van mij mag je nog veel vaker en langer op vakantie gaan.
Het is elke keer weer genieten van je verslag met vele feitjes en foto's.
Bedankt
Het is elke keer weer genieten van je verslag met vele feitjes en foto's.
Bedankt
Helemaal mee eens, Lekker bezig van mei tot maart voor het verslag.
Meer vakantie zal dan een weekend moeten zijn, anders komt het verslag niet af.
Meer vakantie zal dan een weekend moeten zijn, anders komt het verslag niet af.
Ad, een flink applaus van mij voor de verslagen. Ik heb met volle teugen genoten!! Chappeau!!!
MMMm... had ik vanmiddag een dankberichtje geschreven is het weg!!!
Alsnog dank je wel Ad voor de vele mooie verhalen en foto's, kijk uit naar 2013.:top:
Alsnog dank je wel Ad voor de vele mooie verhalen en foto's, kijk uit naar 2013.:top:
kuurgast
Donateur
Dank je wel Ad voor het mooie uitgebreide verslag en de vele foto's.
Deze manier van telkens een stukje maakt het erg leuk om in de winter te kunnen genieten van al de schoonheid dat Tsjechië te bieden heeft. Ben nu wel heel benieuwd wat je plannen voor komende reis zijn.
Deze manier van telkens een stukje maakt het erg leuk om in de winter te kunnen genieten van al de schoonheid dat Tsjechië te bieden heeft. Ben nu wel heel benieuwd wat je plannen voor komende reis zijn.
Ad Verschoor
Donateur
Pelhrimov, Baan, Keesi, Elske, Kuurgast en alle forumleden, die het leuk gevonden hebben wil ik bij deze bedanken voor de reacties. Ik heb ze allemaal zeer gewaardeerd. Baan ik heb het nu een stuk rustiger en ben in afwachting van het vervolg van jouw verhalen, zodat ik in ieder geval weer wat te lezen heb. Kuurgast nog even geduld en dan start ik met de plannen voor 2013 en wat ik er inmiddels al weer voor gedaan heb. Tot dan !!!!!!!!!!!!!!!!!
Mooi verslag.
Ad Verschoor
Donateur
Leuk zo'n compliment, bedankt. Overigens ben ik inmiddels begonnen met mijn verslag 2013, want binnenkort vertrek ik voor mijn volgende reis. Start van dit nieuwe verslag en het programma zijn hier te vinden.