Literatuur Petr Ginz - Praags dagboek 1941-1942

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Het Praagse dagboek van Petr Ginz is nu in Nederland verschenen. Het behelst de periode 1941-1942 van deze Joodse, toen elfjarige, jongen en bevat ook nog enige stukken van later toen hij al in Auschwitz zat, waar hij in oktober 1944 werd vergast.

Het verschijnen van het boek heeft een vreemde voorgeschiedenis. De eerste Israëlische astronaut, Ilan Ramon, wilde een aandenken aan de holocaust mee de ruimte in nemen. Via het holocaust herdenkingscentrum Jad Vasjem kreeg hij een tekening van Petr Ginz met de titel 'Maanlandschap'. Ramon zat in het ruimteveer Columbia. En dat ontplofte bij terugkeer naar de aarde. Op 1 februari 2003. En nu wordt het heel vreemd: dat was de verjaardag van Petr.

Dankzij de publiciteit rond ramp en tekening, ontdekte toen een meneer uit Praag Modrany, die net een nieuw huis had gekocht, de historische waarde van de twee schriftjes die hij op zolder had gevonden: het dagboek van Petr Ginz.

Soms lijkt het toeval meer dan toevallig, maar is het natuurlijk niet.

Petr Ginz: Praags dagboek 1941-1942 (uitgeverij Anthos €19,95).
 
Een foto van Petr, in Praag, waarschijnlijk 1940. Onbevreesd en niet wetend wat komen gaat. Petr lacht naar de camera, nog onbewust van dat noodlot dat boven hem hangt.

Cynisch meldt de poster dat niemand hongeren mag, in nood verkeren.

Wie weet meer over de organisatie NJ (denk ik) van de poster? En wat is de complete tekst?

1507ginz.gif
 

Freddy2005

† In Memoriam
ginz_eva_petr.jpg

Eva en Petr Ginz (1934 )

ginz_rodina.jpg

Familie Ginz ( 1938 )

ginz_petr_denik1.jpg

denik_meho_bratra1.jpg

Dagboek van Petr Ginz

www.radio.cz/de/artikel/62794
 
Hé wat mooi Esthertje en Freddy,

Zo houden we toch nog dat kleine vroegwijze joch in ere.

Hij zal het nooit hebben kunnen denken in die laatste zware uren van zijn leven, toen hij het einde met rasse schreden tegemoet zag komen.

Al die kinderen, mensen die zich op enig moment moesten realiseren dat ze in een fabriek zaten dat slechts een product maakte: dood.

Groet... Dieter
 
Vertaling van dagboek Petr Ginz

Ook ik ben blij met het verschijnen in Nederland van het dagboek van Petr Ginz. Helaas is het dagboek niet uit het origineel (Tsjechisch) vertaald, maar uit het Duits, met all gevolgen van dien. De vertaling wemelt van de fouten (misschien een leuke quiz voor wie de meeste fouten ontdekt). Met name waar het Tsjechische en Praagse realia betreft. Wie Tsjechisch kent, kan in de Nederlandse vertaling trouwens meteen al zien welke fouten er in de eerste dagboeknotitie staan (in de Nederlandse uitgave zit namelijk ook een facsimile van de originele Tsjechische dagboekpagina, dus een vergelijking is vrij eenvoudig te maken).

Ik ben uiteraard erg benieuwd naar wat andere forumleden van de vertaling vinden.
 
Over de vertaling kan ik niets zeggen, dus mijn oordeel is puur gebaseerd op de Nederlands uitgave. Het is voor mij heel erg moeilijk om een goed oordeel te geven over dit boek, omdat het voor iedereen een ander gevoel zal oproepen.

Het boek begint met een prachtig woord vooraf door Jonathan Safran Foer.

Als je een goed inlevingsvermogen hebt en je leest het dagboek, waan je je in het Praag van de jaren '41-'42.
Heb je geen inlevingsvermogen, dan zijn het simpele woorden van een jonge jongen die schrijft wat hij die dag gedaan heeft.
De emotie moet je voelen, want bij het schrijven van zijn dagboek heeft Petr die goed weten te verbergen.

Pas als Petr in Terezin zit, beschrijft hij de laatste dagen van hem in vrijheid. Zijn schrijfkunst komt mijn inziens pas boven als je de stukjes leest die Petr schreef toen hij in Terezin zat. Ook het beeldmateriaal is een prachtige aanvulling van het boek.

Al met al een aardig boek, wat meerwaarde heeft vanwege de geschiedenis van toen, maar ook door de geschiedenis die eraan vooraf ging, waardoor het dagboek uiteindelijk weer boven water kwam.
 
Jolanda, mooi beschreven. Een heel gevoelige recensie. Uit wat ik lees, denk ik dat jouw inlevingsvermogen heel groot is.

Het was een gewone jongen en Terezin maakte hem - net als Anna Frank op een andere manier - helaas te vroeg volwassen.

Dank! Dieter
 
Ja mijn inlevingvermogen is soms zelfs iets te groot, maar het maakt veel dingen zoals boeken, muziek en zelfs films wel 10 keer zo mooi.

O en graag gedaan hoor, ik ben benieuwd naar meningen van anderen die het boek gelezen hebben.
Het kan trouwens ook geleend worden bij mij, hoor.:)
 
Vanmiddag was ik in de boekwinkel en liep tegen het volgende boek aan
"Praags dagboek 1941-1942" van Petr Ginz.

Praag 1942. Een 14 jarige jongen maakt een tekening van en maanlandschap. Enkele jaren later wordt die jongen, Petr Ginz, naar Auschwitz gedeporteerd en daar omgebracht. Het stukje kunstwerk belandt in het holocaustmuseum Yad Vashem in de staat Israël. Zijn dagboek raakt verzeild op een zolder in een Praags huis.

Zoveel jaren later, 2003, neemt de eerste Israëlische astronaut een kopie van deze tekening mee de ruimte in. Ter nagedachtenis aan zijn moeder, die Auschwitz heeft overleeft, wil Ilan een symbool van de shoah meenemen het heelal in. Helaas brandt het ruimteschip bij zijn terugkeer in de dampkring op. Door die ramp verschijnt de naam van de jonge tekenaar, Petr Ginz, wereldwijd in de kranten. Zo komt Chava Pressburger, de zus van Petr, eindelijk te weten dat men de dagboeken van haar broer, die jarenlang verloren werden gewaand, heeft ontdekt. Als ze de dagboeken in bezit krijgt, besluit ze deze te publiceren.

Aangevuld met aantekeningen over Terezín, tekeningen en notities van Petr, evenals persoonlijke ervaringen van Chava Pressburger, wordt dit document nu in boekvorm uitgegeven.

Petr Ginz werd op 1 februari 1928 in Praag geboren, als zoon van een Joodse vader en een Tsjechische moeder. Vanaf 1941 hield hij een dagboek bij.

Zeker de moeite waard om dit document te hebben, ik ben meteen gaan lezen het het greep me meteen aan.

Petr Ginz
Praags Dagboek 1941-1942

Uitgeverij Ambo/Anthos
Herengracht 499
1017 BT Amsterdam

ISBN 978 90 414 1131 0
Voor België:
ISBN 978 90 223 2122 5

Er staan veel foto's en tekeningen in van Petr, ook van Terezín.

9041411313.gifpraag.gif
 
Dieter, ik ben blij dat ik het boek ben tegen gekomen. Een gevoelig boek en ik blijf lezen en lezen. Je voelt, ook al weet Petr zijn emoties goed te verbergen, de dreiging die hem boven het hoofd hangt.

Het voorwoord van J.F. Foer, Mirjam Pressler en het voorwoord van Chava Pressburger (zus), maken het boek compleet. Net zoals de foto's en tekeningen.

Een prachtig boek om te hebben, maakt bij mij veel emoties los.
 
Mayca,
Ik weet hoe boeken momenten van geluk kunnen geven en ik ben dan ook blij dat ik je dit heb kunnen geven.

Petr Ginz moet zo iemand zoals jij en mij zijn geweest die dat begrijpen. En met dat jij geniet van wat hij schrijft is zijn leven niet zinloos geweest. En daarvoor diepe dank.

Groet! Dieter
 
Ja Dieter, dit is een klein juweeltje! Soms kom je zo'n boek tegen dat echt iets met je doet, wat in je hoofd blijft zitten.

Een hele mooie zin van Jonathan Safran Foer: "Het dagboek dat u in handen houdt, heeft Petr niet kunnen redden. Maar ons wel".
 
En ons kan slechts redden dat we van hem leren.

De kleine Peter stierf toen hij nog een leerling was. Maar nu is hij onze leraar. Ook al heeft hij die jaren niet gehaald.

En let, we kunnen maar een ding van de geschiedenis leren: dat de mensheid te dom is er iets van te leren.
 
Bovenaan