Nejdek: daar is niets te beleven.
Mei 2005, de mannenvakantie.
Geheel tegenin wat we altijd doen besluiten de 8 mannen een week vakantie te houden in ons huis.
Normaliter gaan we gewoon op pad en zien we wel waar we in Tsjechië uitkomen.
Dit keer waren we luier en reden rechtstreeks naar ons huis dat gelegen is net buiten een klein dorpje.
En wat doen die mannen dan zo in een week.
Dat vraag je je af.
Ik zie je denken.
Nou gewoon, altijd vroeg uit de veren, hoe laat het de vorige dag ook was.
Overdag een beetje wandelen, beetje eten, stadjes bekijken, cultuur opsnuiven en lekker ouwehoeren.
En weet je, we zaten vlak bij Nejdek.
Zo een heerlijk stadje met een aardig pleintje.
Op dat pleintje liggen een paar rotsen waar water uitstroomt en via een geul, die over het plein loopt, zijn weg vindt.
Lekker rustig in Nejdek.
Niets te beleven.
Rustig en kalm verslijt het stadje zijn tijd.
En wij slijten met het stadje mee.
Een keer in de week staat de kippenboer er, heerlijk een gegrild kippetje halen.
En je hebt er een paar restaurants waar het heerlijk toeven is.
En de tijd glijdt voort in Nejdek, er is toch niets te beleven.
Maar soms……………
‘s Avonds gaan we met zijn achten altijd de kroeg in, altijd amusement.
Maar………
4 mannen hebben een tic in die mannenvakantie.
Dat is de kroeg ingaan en gelijk achter de fruitautomaten gaan.
Halve liters erbij en tot diep in de nacht spelen. Geweldig is dat!
Zo ook die avond, maar de 4 andere kerels besloten al om 1 uur naar huis te gaan.
We waren in een auto gekomen, dus zeiden de andere vier heel stoer: wij bellen wel een taxi.
Klokslag half vier hadden we genoeg fruit en bier gezien en vroegen de ober om een taxi.
Hij reageerde niet. Weer gevraagd. Hij wilde of kon ons niet begrijpen.
Uiteindelijk maar naar buiten gegaan.
Het miezerde en was wat onguur.
En… geen taxi te bekennen.
Politiewagen aangehouden. Die zag er geen brood in om ons thuis te brengen.
Een krantenbezorger aangehouden. 1200 kronen geboden om ons naar huis te brengen.
Die zag daar helemaal geen heil in. Het was ongeveer 4 uur in de morgen. Een andere politiewagen aangehouden. Geen zin om ons te begrijpen.
Kil, koud en klam liepen we over het niet meer zo romantische plein. Alom stilte.
En het water stroomde over het plein.
Geen vervoer. De bus begint pas om 7 uur. Daar liepen 4 kerels zich warm in de kou.
Opeens: een lichtje achter een hekwerk. Hoera, een kroeg die nog open was.
We gingen aan de koffie, bier lukte niet meer.
Er zaten nog wat dronken stamgasten, blijkbaar hoefden die niet de volgende dag te werken.
Aan de barman een taxi gevraagd, nou dat was onmogelijk. Die reden niet in Nejdek.
En ach, welja, toch maar een pivo om het stille verdriet te verdrinken.
Klokslag 6 uur. De barman zegt: komop, ik breng jullie thuis.
Maar zei hij, die 2 dronken mannen moeten ook mee. Wie zijn wij om op dat moment nee te zeggen.
Een Mercedes Vito stond voor de deur.
Wij de twee zatkoppen achterin gegooid.
Maar voordat de barman het hek dicht had gedaan zaten ze alweer in het café.
Met kop en kont beetgepakt en achter in de Vito gesmeten.
Wij met z’n vieren en de chauffeur voorin.
De weg uitgelegd waar we moesten zijn.
Hij zei, ik weet wel waar jullie wonen. Ik was verbaasd, was onze roem ons vooruit gesneld?
Zonder dat we iets zeiden scheurde hij onze berg op en stopt voor ons huis. Die berg is nogal steil.
Hij zei: nog even die twee kerels voorin gooien. Ik doe de achterdeur open en die volslagen dronken idioten rollen zonder een woord te zeggen de auto uit. Ze rolden vervolgens gelijk de steile berg af.
Je begrijpt het al. Scheurbuik van het lachen.
Afijn, we hebben ze opgeraapt en voorin in de auto gezet.
Ze hebben geen woord gezegd, alsof dit dagelijks gebeurd. De chauffeur hebben we hartelijk bedankt voor het brengen en voor de lol.
Jawel, 7 uur in de morgen waren we thuis.
En wie zegt dat er in Nejdek niets te beleven valt.
Mei 2005, de mannenvakantie.
Geheel tegenin wat we altijd doen besluiten de 8 mannen een week vakantie te houden in ons huis.
Normaliter gaan we gewoon op pad en zien we wel waar we in Tsjechië uitkomen.
Dit keer waren we luier en reden rechtstreeks naar ons huis dat gelegen is net buiten een klein dorpje.
En wat doen die mannen dan zo in een week.
Dat vraag je je af.
Ik zie je denken.
Nou gewoon, altijd vroeg uit de veren, hoe laat het de vorige dag ook was.
Overdag een beetje wandelen, beetje eten, stadjes bekijken, cultuur opsnuiven en lekker ouwehoeren.
En weet je, we zaten vlak bij Nejdek.
Zo een heerlijk stadje met een aardig pleintje.
Op dat pleintje liggen een paar rotsen waar water uitstroomt en via een geul, die over het plein loopt, zijn weg vindt.
Lekker rustig in Nejdek.
Niets te beleven.
Rustig en kalm verslijt het stadje zijn tijd.
En wij slijten met het stadje mee.
Een keer in de week staat de kippenboer er, heerlijk een gegrild kippetje halen.
En je hebt er een paar restaurants waar het heerlijk toeven is.
En de tijd glijdt voort in Nejdek, er is toch niets te beleven.
Maar soms……………
‘s Avonds gaan we met zijn achten altijd de kroeg in, altijd amusement.
Maar………
4 mannen hebben een tic in die mannenvakantie.
Dat is de kroeg ingaan en gelijk achter de fruitautomaten gaan.
Halve liters erbij en tot diep in de nacht spelen. Geweldig is dat!
Zo ook die avond, maar de 4 andere kerels besloten al om 1 uur naar huis te gaan.
We waren in een auto gekomen, dus zeiden de andere vier heel stoer: wij bellen wel een taxi.
Klokslag half vier hadden we genoeg fruit en bier gezien en vroegen de ober om een taxi.
Hij reageerde niet. Weer gevraagd. Hij wilde of kon ons niet begrijpen.
Uiteindelijk maar naar buiten gegaan.
Het miezerde en was wat onguur.
En… geen taxi te bekennen.
Politiewagen aangehouden. Die zag er geen brood in om ons thuis te brengen.
Een krantenbezorger aangehouden. 1200 kronen geboden om ons naar huis te brengen.
Die zag daar helemaal geen heil in. Het was ongeveer 4 uur in de morgen. Een andere politiewagen aangehouden. Geen zin om ons te begrijpen.
Kil, koud en klam liepen we over het niet meer zo romantische plein. Alom stilte.
En het water stroomde over het plein.
Geen vervoer. De bus begint pas om 7 uur. Daar liepen 4 kerels zich warm in de kou.
Opeens: een lichtje achter een hekwerk. Hoera, een kroeg die nog open was.
We gingen aan de koffie, bier lukte niet meer.
Er zaten nog wat dronken stamgasten, blijkbaar hoefden die niet de volgende dag te werken.
Aan de barman een taxi gevraagd, nou dat was onmogelijk. Die reden niet in Nejdek.
En ach, welja, toch maar een pivo om het stille verdriet te verdrinken.
Klokslag 6 uur. De barman zegt: komop, ik breng jullie thuis.
Maar zei hij, die 2 dronken mannen moeten ook mee. Wie zijn wij om op dat moment nee te zeggen.
Een Mercedes Vito stond voor de deur.
Wij de twee zatkoppen achterin gegooid.
Maar voordat de barman het hek dicht had gedaan zaten ze alweer in het café.
Met kop en kont beetgepakt en achter in de Vito gesmeten.
Wij met z’n vieren en de chauffeur voorin.
De weg uitgelegd waar we moesten zijn.
Hij zei, ik weet wel waar jullie wonen. Ik was verbaasd, was onze roem ons vooruit gesneld?
Zonder dat we iets zeiden scheurde hij onze berg op en stopt voor ons huis. Die berg is nogal steil.
Hij zei: nog even die twee kerels voorin gooien. Ik doe de achterdeur open en die volslagen dronken idioten rollen zonder een woord te zeggen de auto uit. Ze rolden vervolgens gelijk de steile berg af.
Je begrijpt het al. Scheurbuik van het lachen.
Afijn, we hebben ze opgeraapt en voorin in de auto gezet.
Ze hebben geen woord gezegd, alsof dit dagelijks gebeurd. De chauffeur hebben we hartelijk bedankt voor het brengen en voor de lol.
Jawel, 7 uur in de morgen waren we thuis.
En wie zegt dat er in Nejdek niets te beleven valt.
Dat heb je weer prachtig op "papier"gezet Kukel, ik zag het helemaal voor me.
En zo'n gegrild kippetje gaat er bij mij ook wel in.