Het najaar is het seizoen waarin je vaak met je hoofd in de mist loopt, in Nederland....... maar helemaal in Tsjechie.
We zijn in Tsjechie voor een weekje bijkomen. We willen vandaag een tocht maken in het westen van het Reuzegebergte. In " die schonsten tal- und hohenwanderungen" van Rother staat tocht 34 omschreven als; Aussichtsreiche Wald-, Wiesen- und Talwanderung. 16 kilometer, dat valt wel mee, middaggie lopen.
Als we ontbijten is het buiten nog mistig, we hebben dat gisteren ook meegemaakt en rond de middag was het opgelost. Zal vandaag ook wel weer zo zijn.... Auto inladen en gaan, het is 12 uur als we wegrijden. Beetje laat maar met die mist wel gunstig. Onderweg lijkt het erop alsof de zon er doorheen wil prikken.... Zie je wel, we gaan weer gelijk krijgen.
We komen aan in Prichovice, omgeving Tanvald. Rugzak op en nog even op de kaart kijken. Er staat een plaatje in van het uitzicht, dat moet geweldig zijn!
Het eerste stuk gaat stijl omhoog via een landweggetje, we horen van alles maar zien niets. Een Tractor rijdt over het land, waarschijnlijk aan het egaliseren. Een koe loeit en onder ons zijn de geluiden uit het dorp van iemand die hout hakt.
Het wordt steeds lichter maar de mist is vandaag hardnekkig, we gaan aan de rand van het bos rechtsaf, vanaf hier moet je dat geweldige uitzicht hebben, alleen vandaag niet. We horen van alles maar zien niets.
Links gaan we nu het bos in en het lijkt alsof het zicht alleen maar kleiner wordt. De gesprekken gaan over van alles, wat is dat lopen toch een feest voor de geest!! We volgen nu lange tijd de Jizera, een beekje dat nu onder ons stroomt. Dichte mist, windstil en kabbelend water is het enige waar we nu mee te maken hebben. Onderweg zijn we nog niemand tegen gekomen, we zijn de enige gekken die vandaag, voor de lol, een wandeling maken. Het is al laat in de middag als we weer het bos uitkomen en het begint nu ook al te schemeren. Het zicht is nog maar 20 meter, alles om je heen is verstopt achter een dikke laag mist. Verderop zien we vage lichten, dat moet Prichovice zijn.
We komen aan bij de auto en bedenken wat we straks zullen gaan doen, zelf pruttelen of een ander laten pruttelen. De jongens weten het al, het worden de kipvleugels in Turnov, aan het plein. Zittend in het restaurant hebben we nooit gedacht dat lopen in de mist zo'n leuke ervaring zou zijn tot je het zelf meemaakt.....
We zijn in Tsjechie voor een weekje bijkomen. We willen vandaag een tocht maken in het westen van het Reuzegebergte. In " die schonsten tal- und hohenwanderungen" van Rother staat tocht 34 omschreven als; Aussichtsreiche Wald-, Wiesen- und Talwanderung. 16 kilometer, dat valt wel mee, middaggie lopen.
Als we ontbijten is het buiten nog mistig, we hebben dat gisteren ook meegemaakt en rond de middag was het opgelost. Zal vandaag ook wel weer zo zijn.... Auto inladen en gaan, het is 12 uur als we wegrijden. Beetje laat maar met die mist wel gunstig. Onderweg lijkt het erop alsof de zon er doorheen wil prikken.... Zie je wel, we gaan weer gelijk krijgen.
We komen aan in Prichovice, omgeving Tanvald. Rugzak op en nog even op de kaart kijken. Er staat een plaatje in van het uitzicht, dat moet geweldig zijn!
Het eerste stuk gaat stijl omhoog via een landweggetje, we horen van alles maar zien niets. Een Tractor rijdt over het land, waarschijnlijk aan het egaliseren. Een koe loeit en onder ons zijn de geluiden uit het dorp van iemand die hout hakt.
Het wordt steeds lichter maar de mist is vandaag hardnekkig, we gaan aan de rand van het bos rechtsaf, vanaf hier moet je dat geweldige uitzicht hebben, alleen vandaag niet. We horen van alles maar zien niets.
Links gaan we nu het bos in en het lijkt alsof het zicht alleen maar kleiner wordt. De gesprekken gaan over van alles, wat is dat lopen toch een feest voor de geest!! We volgen nu lange tijd de Jizera, een beekje dat nu onder ons stroomt. Dichte mist, windstil en kabbelend water is het enige waar we nu mee te maken hebben. Onderweg zijn we nog niemand tegen gekomen, we zijn de enige gekken die vandaag, voor de lol, een wandeling maken. Het is al laat in de middag als we weer het bos uitkomen en het begint nu ook al te schemeren. Het zicht is nog maar 20 meter, alles om je heen is verstopt achter een dikke laag mist. Verderop zien we vage lichten, dat moet Prichovice zijn.
We komen aan bij de auto en bedenken wat we straks zullen gaan doen, zelf pruttelen of een ander laten pruttelen. De jongens weten het al, het worden de kipvleugels in Turnov, aan het plein. Zittend in het restaurant hebben we nooit gedacht dat lopen in de mist zo'n leuke ervaring zou zijn tot je het zelf meemaakt.....