Mijn eerste keer in Tsjechië

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Registreren Inloggen
mayca

mayca

Ik ga proberen om een begin te maken aan "mijn eerste keer in Tsjechië".

We reden hier om 08.00 uur uit Amsterdam weg, eigenlijk te laat maar de lichten van het karretje deden het weer eens niet goed. Eindelijk op weg en het was zo enorm heet in de auto onderweg, alle ramen open. Op aanraden van Marcel de route richting Berlijn-Dresden-Praag genomen.
De eerste dag zijn we niet verder gekomen dan Magdenburg, daar zijn we gestopt om een nachtje te slapen. We kwamen op een camping, waar je als je een hond had, achter een ijzeren hek moest gaan staan. Je mocht de camping dan verder niet meer op met hond, ook niet aangelijnd. Nou ja, het is maar 1 nachtje.

De volgende dag vroeg weer op pad en hopeloos verdwalen in Dresden. Ik reed en Ronald las kaart. Diegene die nog eens zegt dat vrouwen geen kaart kunnen lezen krijgt het met mij en mijn dochter aan de stok. Uiteindelijk reden we Tsjechië binnen. De douane bekeek onze passen en de pas van de hond die rechtop achterin was gaan zitten, je kon hem niet missen. De man vroeg waar we heen moesten en vertelde dat we een vignet moesten hebben, die konden we kopen bij het volgende tankstation. Zo gezegd zo gedaan en daar signaleerde ik ineens de heksenbollen aan de linkerkant van de weg. O.K. we zitten dus goed:D.

Nu richting Praag en dan Cesky Budejovice. Het was nog een heel eind en ik was net een bord tegen gekomen met de temperatuur: inlands 34 graden op de snelweg 46 graden!! We reden uiteindelijk door Jindrichuv Hradec en dat hebben we ook van alle kanten gezien:?:.
Ik werd het gedool een beetje zat en stopte de auto langs de kant van de weg. Aan de overkant stond een man in zijn tuin, die zou ik even vragen de weg naar Chlum u Trebon. Thuis had ik een boekje gekocht met Wat&Hoe in het Tsjechisch en had in ieder geval "Goedendag", "Bedankt", "Alstublieft" en "Tot ziens" geleerd. Dat kon me weleens van pas komen en wilde in ieder geval een gespek beginnen in het Tsjechisch. Na het "goede dag" vroeg ik de man of hij Engels kon of misschien Duits. Hij kon Engels, Duits en heel goed Tsjechisch. Hij had dus humor.
In de auto deden ze net of ik niet bij ze hoorde. De man keek naar de kaart en begon te wijzen en uit te leggen hoe ik moest rijden. Het was me helemaal duidelijk. Toen ik hem bedankte en tot ziens zei, lachte hij en zwaaide. Toen riep hij me weer terug en toverde een prachtige bloem achter zijn rug vandaan. Zo..die had ik binnen:). De blikken in de auto had je moeten zien maar ik liep met rechte rug terug. Kijk..als je 47 bent en helemaal verkreukeld uit een auto komt na 2 dagen rijden en je krijgt dan zo'n prachtige bloem....en niet onbelangrijk, van een prachtige man dan mag je een stukje groeien. De bloem heeft bijna drie weken in een fles Gambrinus gestaan.

Na een tijdje verder rijden was er een omleiding. Dat was nu jammer want de uitleg van de "Bloemenman" klopte niet meer. Ik had de smaak te pakken en stopte bij een soort kroeg. Daar zat een man en vrouw buiten met een enorm glas bier. De man sprak goed Duits en bekeek de kaart en maakte een weggooi gebaar. Gooide hem ook echt op de grond. Hij vroeg een pen en papier en ging de weg tekenen met de plaatsen erbij. Zo moest ik rijden. Hij gebaarde dat ik moest gaan zitten en ging verder met tekenen. Ook met plaatsnamen, maar daar moest ik dus niet heen. De kaart werd steeds onduidelijker maar de weg waar we heen moesten bleef gelukkig staan. En jawel....het klopte!
Om half 8 in de avond reden we Camping Sever op. Petr kwam meteen naar ons toe en gebaarde, wijzend op zijn horloge dat we erg laat waren. We kregen een prachtige plek aan het meer. Alle vermoeidheid was weg. Snel de tent opgezet, van de Deense buren kregen we stroom, want we paste niet meer in de "paal" en van de Nederlandse buren een benzinelamp zodat we de tent nog konden opzetten want het werd al snel donker. Eindelijk stonden we om 22.00 uur. Niet alles klaar, maar dat kwam morgen wel. Jaimy had Pizza's gehaald en 3 glazen Gambrinus. Daar knapt een mens van op.

Dinsdag naar Ceske Budjejovice. Ik las in mijn boekje, opgebouwd in de 18e eeuw door de Habsburgers. De stad heeft èèn van de grootste pleinen van Europa. Midden op het plein de Samsonfontein. Ik heb er mooie foto's van gemaakt en Ronald en Rik gingen nog klimmen in de Cerna Vez (zwarte toren) van de St. Nicolaaskathedraal. Prachtig uitzicht hadden ze daar. Daarna lekker op een terras gezeten en Mazzel werd als eerste bediend en kreeg een bak water. Wij namen een Budweiser (jaimy en ik) Ronald reed die dag dus die nam net als Mazzel water. Heerlijk gegeten daar, weet niet wat het precies was, maar het was een toast met veel champignons en spek. Echt "Goddelijk".

Donderdag naar het Lipnomeer. Daar was onze oudste zoon Tim met zijn vriendin Manouk. Vrienden van ons waren er al eerder en hadden ze meegenomen vanuit Praag. Zij moesten namelijk met de trein, anders paste het niet allemaal. We gingen door naar Ceske Krumlov. Wat een prachtige stad. Ik keek mijn ogen uit en maakte heel veel foto's. Ondertussen was het gestopt met zachtjes regen, maar we waren helemaal doorweekt. Snel wat warms drinken, dichte schoenen kopen en en jas voor Gerrie (vriend), want die liep in zijn t-shirt. Het bleef regenen dus dan maar er door heen. Het plaatsje goed bekeken en besloten dat we de volgende dag terug zouden gaan met al de kinderen (zes in totaal). Dan zouden we het kasteel bezoeken en verder zouden we wel zien. Ik heb snel een prachtige kaart gekocht van Burchten en Kastelen in Tsjechië en een boekje Historische steden met burchten en kasten in Zuid Bohemen. We hebben nog ijs gegeten langs het water en helemaal drijfnat richting Vyssi Brod. We bleven een nachtje slapen aan het Lipnomeer bij Gerrie en Anita. Die hadden een huis gehuurd bij het Marina Lipno. Een gigantisch huis met 4 slaapkamers en bad/douche/afwasmachine/wasmachine en droger. Dat kwam goed uit, alle natte spullen in de droger en morgen er weer droog uit.

De volgende dag weer naar Ceske Krumlov. We hebben over de kasteelmuur gelopen, wat natuurlijk een prachtig uitzicht geeft. Om 14.30 uur beginnen er ridderspelen bij het kasteel. Dat wil Rik graag zien. Daar gaan we dus naar toe. We belanden in een soort circus tent zonder dak. Gelukkig is het even droog. De ridderspelen zijn in het Tsjechisch, maar het maakt niet uit, we begrijpen allemaal waar het om gaat. De ridders strijden om een Jonkvrouwe. Natuurlijk is er een "goede" en een "slechte" ridder. Rik zit te genieten en ik ook. Uiteindelijk wint de "goede" en deze wordt onder luid gejuig binnen gehaald. Na dit schouwspel naar de kasteeltuin. Prachtig om doorheen te lopen. Nu snel naar het kasteel, maar helaas was het ridderspel zo lang, dat we het kasteel niet meer in konden. Wel de toren. Eenmaal bovengekomen hebben we een prachtig uitzicht over de stad en beneden zien we de beren rondlopen in hun verblijf.

Even wat eten en vinden een aantal kiosken met B.B.Q. vlees en broodjes. Daarna nog even wat winkeltjes bekijken en ridders kopen voor Rik, daar kun je niet meer omheen. Inmiddels gaat bijna alles sluiten en wandelen we nog langs het water en lachen om de kano's die omvallen als ze de waterval afkomen. Echt een prachtig stadje dat na Praag de best bewaarde historie heeft in Tsjechië. Ik heb nog lang niet alles gezien wat ik wilde zien, maar dat lukt w.s. ook niet met zoveel mensen. Ik heb in ieder geval genoten.

Zaterdag is het bar en boos. Enorm veel regen. Het meer komt gevaarlijk dichtbij. Overal hoor je onweer en zo nu en dan valt het stroom uit. Tent voor Tim en Manouk opgezet. Soms is het even droog. Nog even naar Ceske Budjejovice. We hebben per ongeluk de oplader van Gerrie en Anita meegenomen. Regen, regen en regen. We pakken wel samen een terrasje. En ondanks de regen geniet ik van alles. Terug op de camping een pizza en Gambrinus en alles is goed.

Het word heel eentonig, maar zondag eveneens alleen maar gieten. Ouders en schoonmoeder zijn bezorgd, zijn bang dat we wegspoelen. Ik stel ze gerust, ook al kijk ik met argusogen naar het meer. Het komt steeds dichterbij.
Tim wil schoenen kopen en we gaan richting Gmund. Daar zijn heel veel Viëtnameese winkels, heb ik me laten vertellen. In ieder winkel worden we naar binnen getrokken. Ineens zijn Tim en Manouk verdwenen. Ik zie ze nergens meer. Een vrouw ziet me zoeken en maakt met gebaren duidelijk dat de lange jongen boven is. Boven is door een kelder, een trap op en dan via een veranda in een soort kamertje. De deur gaat op slot. Dat vind ik niet echt lekker, maar ik zie Tim en Manouk ook staan en Tim is schoenen aan het passen. De vrouw zegt dat ze orgineel zijn. Ik vind het best, als de deur maar open mag. Ze typt steeds bedragen in op een rekenmachine en Tim blijft onderhandelen. Dit is dus niets voor mij. Kopen of niet kopen. Uiteindelijk is hij tevreden over de prijs en krijgt er nog droge, schone sokken bij ook. Pffff. Ben blij dat ik weer buiten sta. Koop wel laarzen voor Rik.

Ik zie dat het wel erg lang word zo en het is pas zondag. De volgende keer zal ik het wat bondiger doen. Nu stop ik er even mee. De foto's probeer ik ook nog op het net te zetten. Moet nog even kijken hoe het moet.

groetjes,

Mayca (ik hoop dat het verhaal niet teveel verveelt, anders hoor ik het graag)
 
mayca

mayca

Zondag deel 2
Het is zondagavond en ik had 3 blikken met een vleesmengsel gekocht. Op het etiket stonden ook allerlei soorten groente. Zag er wel lekker uit. Rijst erbij en klaar is kees. Toen ik het openmaakte leek het volgens mijn zoon op hondenvoer, maar zelfs Mazzel liep er voor weg. Ronald vond het heerlijk, in ieder geval eentje die er echt van genoot. Ik sopte mijn broodje er ook dapper in, het smaakte goed, maar zout. De rest hield het voor gezien; "wat de boer niet kent.....

Op maandag goot het nog enorm. Het water bereikt de vuurplek, daar waar we eerst nog zaten. Nog een klein stukje en we drijven. De tent van Manouk en Tim verplaatsen we naar de zijkant van onze tent, lijkt me wat veiliger. De buren vluchten naar huis en pakken hun spullen drijfnat in, ook de andere buren gaan drogere oorden zoeken. Jammer, maar ze waren het helemaal zat. De tent van Jaimy is inmiddels helemaal doorweekt en haar matje drijft door de tent heen. Die breken we dus maar af, gelukkig is Jaimy een paar dagen bij Fabian aan het Lipnomeer, dus hij heeft een paar dagen om te drogen en dan gooien we er een afdekzeil over. Het meer blijft gevaarlijk dichterbij komen.

Tim en Manouk gaan in de kantine kaarten en catan spelen en met Mariaan (jongen die op de camping werkt) voetbal spelen. Ik en Rik gaan in de slaaptent spelletjes doen en lezen, wachten tot de regen gaat stoppen. De stroom valt weer uit en we zitten 's avonds even in het donker. De hele camping heeft er last van dus het ligt niet aan ons. Tim komt een halve liter Gambrinus brengen en verteld dat ze in de kantine ook in het donker zitten met kaarsen, maar er is ook een haardvuur aangemaakt. Ik ga op zoek naar de gaslamp en steek de waxinelichtjes aan. Wel gezellig zo :). Het licht gaat aan en uit. En angstig volgen we het meer. Nee, vandaag wordt het niet meer droog. Net als we in de slaapzakken kruipen gaan de lichten weer aan.

Dinsdag

De eerste ochtend in zes dagen zonder regen. Meteen ben ik mijn badpak gaan zoeken en het meer ingedoken. Het was heerlijk, het zonnetje scheen. Na de zwempartij snel gaan douchen en toen ik terug kwam was het weer bewolkt. Snel naar Petr om een wasmachine te bespreken en een handwasje gedaan. Laat het droog blijven vandaag! De buurman vangt de ene vis na de andere vis, gooit ze allemaal weer terug het meer in. Rik zit er ademloos naar te kijken.
Als alles weer op is gaat Ronald met Rik varen en op zoek naar een soort waterplanten die op de bodem van het meer liggen. Als je er op staat lijkt het alsof je op een dode vis ben beland. Het voelt heel glibberig en sponzig. Voelt dus heel vies aan je voeten. Ik trek voortaan mijn waterschoenen aan. In ieder geval heeft Ronald de "dingen" gezien die vast aan een boom zitten en wil ze nu aan Rik laten zien. Hij maakt er foto's van en het lijken hele grote doorzichtige kwallen. Volgens de buurman is het een waterplant en geen beest. Ik twijfel bij het zien van de foto's.

Als de was eindelijk hangt, gaan we naar Trebon. Een stadje dat is gesticht aan het begin van de 12e eeuw. In 1366 werd de stad gekocht door de Rosemberks en erg snel werd het een bloeiende stad. De vier broers Rosemberk begonnen in Trebon niet met de bouw van een kasteel, maar met de bouw van een klooster. De stad maakte een voorspoedige ontwikkeling door. In 1376 kreeg ze haar stadsdecreet en werd verstevigd door stenen vestingswerken met drie poorten. Het is een heel mooi stadje. De Renaissance woningen aan het smalle plein, vestingswerken met bastions en stadspoorten.
De huizen zijn mooi gekleurd en op sommige staan prachtige schilderingen. We wandelen er rustig door heen en bekijken alles goed. Het is heel gezellig en de zon breekt door. Manouk en ik kopen bordjes met een engeltje erop en met een Tsjechische tekst. Wat er precies opstaat weten we nog niet, maar daar komen we wel achter. De vrouw van het winkeltje komt niet verder dan "Welkom", nou dat is al goed.
Rik koopt nog een zwaard en schild en we lopen door het park terug. Een heerlijke stad, waar ik nog een keer heen wil. 's Avonds gaan we B.B.Q. met eindelijk ook speklappen. En wat voor een speklappen. Heerlijke dikke met een echt zwoerdje, en nog een aantal worstjes. Heerlijk met een biertje erbij. En het is nog steeds droog. We durven het niet hardop te zeggen.

Snel een kampvuurtje gemaakt en lekker zitten kletsen en mijmeren. Meer heeft een mens niet nodig. Tim blijft heen en weer lopen met de glazen Gambrinus. Wat kan het leven goed zijn.

Woensdag

Droog! Rik speelt met zijn Deense buurmeisje met handen en voeten. Het lukt ze aardig. Tim en Manouk zijn het dorp in, naar de Viëtnamese markt. En ik en Ronald lezen, lezen en lezen. Gewoon een luie dag. Maar we willen ook een dag op de camping blijven, want de Denen gaan naar huis en misschien willen ze nog koffie of iets anders. En we willen afscheid nemen.
's Avonds laait het vuur weer op en er staat een fakkel bij, van de Denen gekregen. Wolken komen dreigend aandrijven, maar het gaat heel langzaam.

Donderdag

Op de bordjes staat; "Welkom in Gods huis". Of iets dergelijks. Ze waren het gaan vragen aan een meisje dat bij het retaurant werkt. Precies kon ze het niet vertalen. Even iets anders dan we dachten, maar het blijven schattige bordjes.

Vandaag gaan we naar Divci Kamen. Een ruïne van een kasteel. Divci Kamen betekend;"Meisjessteen". De naam Divci Kamen is waarschijnlijk ouder dan het Middeleeuwse Gotische kasteel dat tijdens de de jaren 1349-1360 gebouwd werd. Er is een document dat de vier broers Rozmberk een kasteel met de naam Divci Kamen, mogen bouwen in het Tsjechische rijk. Het was gebuikelijk om in die tijd om de verblijven Duitse namen te geven. Daarom had het de naam Maidstein. Het kasteel was heel modern en maakte een goede indruk. Het twee-kastelen hoofdgebouw was drie verdiepingen hoog. De kamers werden verwarmd door grote haarden en tegelfornuizen. Er was ook een kapel op de derde verdieping. Er was een ronde toren aan de oostkant van de rots. Alhoewel het een modern kasteen moest zijn, vonden de broers dat het wel een toren moest hebben. De toren had niet echt een belangrijke functie. Alhoewel Divci Kamen een aangenaam verblijf was werd het nooit een permanent verblijf van de adel. Het liet meer de macht van de Rozmberk zien. In 1506 besloot Petr Rozmberk om het kasteel van de hand te doen en hij verhuisde naar Cesky Krumlov. Het kasteel werd helemaal niet vernoemd in zijn testament. Het kasteel is sindsdien verlaten en volgens optekening in 1541 een vervallen kasteel. De ruïne ligt tussen Ceske Budejovice en Ceske Krumlov.

Rik wilde hier graag naar toe. We vertrokken met schitterend weer, maar eenmaal aangekomen begon het weer te gieten. Halverwege de voettocht waren we drijfnat. Snel een droog heenkomen gezocht, maar daarna weer op pad. Alles was nat en glibberig en ik liep (erg slim) op slippers. Het is een prachtige wandeling die ons naar de ruïne brengt. Ondanks de regen, zeer de moeite waard. Overal hoor ik watervalletjes en we lopen hoog door de berg. Ik glij constant weg met mijn slippers, maar zet door. Ben nu zo ver gekomen, wil dan ook wel het eindresultaat zien. Daar is ineens de ruïne. Boven is het uitzicht schitterend en er zijn hele steile afgronden. Ik kijk mijn ogen uit, wij allemaal trouwens. We blijven nog lang boven rondkijken en vragen ons af wie hier allemaal rondgelopen heeft. We nemen een andere route terug en we vrezen na een hele lange wandeling, dat we helemaal verkeerd zitten. Alleen Manouk heeft er nog vertrouwen in. Na een hele tijd lopen ben ik alleen nog maar kuit. Ronald en ik geven elkaar de schuld;"jij wilde toch zo", "Nee, jij!" Dat helpt natuurlijk niet en ineens horen we een trein. We stonden bij een piepklein stationnetje geparkeerd. Dus we moeten het geluid van de trein traceren. De paadjes blijven kronkelen, ik zie nergens een herkenningspunt. Drijfnat zijn we inmiddels geworden, het maakt niet meer uit. Natter kan toch niet. En dan...ineens ziet Manouk het beginpunt. Het startpunt vanaf de andere kant. Ze had het gezegd. Snel de warme auto in en richting tent. We hebben een hele goede dag gehad, hele mooie dingen gezien. 's Avond koffie en bier met de buren bij een lekker warm vuurtje. Morgen gaan zij naar Divci Kamen, we hebben ze helemaal enthousiast gemaakt.

Vrijdag

Vroeg op, want Gerrie en Anita (vrienden) komen Fabian en Jaimy brengen. Die blijven de volgende 2 weken weer bij ons en dan hebben we volle bak. Zeven man/vrouw en een hond. De zon breekt bleekjes door. Eerst ga ik naar de apotheek in het dorp om voor Rik zetpillen tegen de koorts en diarree te halen. Alles opgeschreven vanuit mijn Tsjechische boekje. Rik heeft behoorlijk koorts, is misselijk en heeft diarree. Meer mensen op de camping hebben het. De vrouw in de apotheek begrijpt mijn Tsjechische uitleg gelukkig. Als ik terug kom, zitten Gerrie en Anita al voor de tent te bibberen. Wij zijn er al aan gewend, maar zij zaten 2 weken in een super deluxe huisje, met verwarming etc. etc. etc. Ze kijken me dan ook meewarig aan en vragen me of ik dit nou leuk vind. JA! We nemen ze mee naar Trebon, omdat ik dat zo'n leuk stadje vind. Zij vinden het ook gezellig. Tim en Aswhin gaan nog boogschieten en schieten met een pijl en boog.

Terug op de camping allemaal pizza's gekocht en het vuur weer aan. De buren komen weer meedoen en nemen een drankje mee: Becherovka. Ronald en ik vinden het lekker (je wordt er vooral warm van) De buurtjes niet.

Zaterdag

Alles blijft slapen. Rik is behoorlijk ziek. Ik zit voor de tent met koffie en een peukie en alles is verder goed. Nu het weer nog. We blijven op de camping.

Zondag

Ook op de camping gebleven. Weer gieten van de regen en Rik ligt nog steeds met koorts in bed. Lekker laten slapen, daar wordt hij, hoop ik, beter van. De rest van de kinderen zitten weer in de kantine te kaarten en te Catannen. Ik lees in de slaaptent en doe af en toe een spelletje met Rik. Ronald ligt ook te lezen. Het word nu ook wel erg koud, alles word vochtig.'s avonds met z'n allen Catan gespeeld en de grote gaan nog voetbal spelen met Mariaan. Rik slaapt om 18.00 uur weer tot de volgende dag 13.00 uur. Dan gaat het weer iets beter met hem.

Ik heb prachtige foto's van Divci Kamen, maar het lukt me nog niet om ze erop te krijgen. Misschien morgen.
 
mayca

mayca

Dank U Freddy:). Ja, die regen, maar wij waren vorig jaar in de Ardennen. Daar is het ook zo mooi en groen, dus ook heel veel regen. Daar laten we ons niet door weerhouden. Gelukkig is dat èèn van de weinige dingen die we niet zelf kunnen regelen, anders hadden we daar ook nog ruzie over:D.
PuNkEnStEiN schreef:
Ontzettend leuk om met jullie avonturen mee te genieten, Mayca! Zo te lezen is Tsjechië, afgezien van het weer, niet tegengevallen?
:)
Klik om te vergroten...
Tsjechië tegengevallen???? Ik probeerde alles om langer te blijven. Ronald omgepraat en zelfs die was zo om. We zijn tot het laatste gebleven, dus bijna 4 weken. En wat hebben we genoten, toen we de camping afreden en nagezwaaid werden door Petr en Mariaan, wilde ik al weer terug. Ik ben er nog helemaal vol van. Dat zal nog wel even duren.
 
mayca

mayca

Maandag 14 aug.

Het word eentonig, maar de maandag begint weer koud en nat. Het kacheltje staat weer aan. We wilden graag naar Jindrichuv Hradec, maar het blijft maar regenen.
's middags rond half vier trekt de lucht open en we houden een stoelendans om een plekje in de zon te bemachtigen. De camping leeft weer. Ik sleep alle natte troep de zon in. Onder de luifel heeft Ronald een waslijn gemaakt en daar hangt van alles te drogen. Ik lijk wel een Viëtnameese winkel te hebben. Daaronder staan alle schoenen te drogen.
Veel mensen zijn vertrokken en naast ons komen twee Tsjechische stellen met kleine bolletjes. Aan onze andere kant twee nederlandse stellen met grote caravans. Gelukkig staan we niet meer zo alleen.
Ik ben de rest van de dag aan het drogen en aan het opruimen. De kinderen vermaken zich op het water in de boot of lekker in het water. Ik duik er ook nog even in, zo ook Mazzel die ineens de kinderen op een boot ziet zitten. Alle regen is ineens vergeten. Ik verhuis mijn stoel naar het laatste stukje zon. Ik hoor de buren mopperen over de modderboel, dan hoor ik niets meer en doe een schoonheidsslaapje.

Dinsdag 15 aug.

Bewolkt en koud, maar droog. Ik kleed me snel aan en ga het dorp in voor boodschappen. Rik roept vanuit zijn slaaptent dat ik Majka moet meenemen. Hij is er verslaafd aan. Lekkere harde bolletjes met Majka.
Na de boodschappen trommel ik de rest uit bed. Vandaag wil ik echt naar Jindrichuv Hradec. Het regent hier ook dus wat maakt het nog uit. Jaimy en Ronald blijven toch maar bij de tent. De rest gaat met mij mee. We rijden de camping af en gaan links. Wat een prachtige weg. Enorme bossen aan de rechterkant en meren. Ook kweekvijvers voor Karpers. Het is hier echt schilderachtig. Zuid Bohemen is een streek met heel veel meren. Diepe bossen tot ver over de horizon. Vroeger was dit moeras gebied, waar niet veel mee te verdienen viel. Vanaf de 12e eeuw waren er al monniken bezig het land te ontginnen en het water te kanaliseren. De familie Rozmberk zag er wel mogelijkheden in en liet vanaf de 15e eeuw grote stukken van het moeras omtoveren tot meren en vijvers, waarin ze vooral karpers gingen kweken. En nog steeds leveren deze vijvers, waarvan er zo'n 6000 in de wijde omgeving liggen, tonnen en tonnen van deze bij de Tsjechen, zeer geliefde vis. Maar niet alleen deze vis, maar ook bijzondere planten en dieren hebben hier een goed onderkomen.
Kortom een prachtige weg naar onze bestemming. Ik rijd in 1 keer goed en sta ineens voor een zwembad;Aquaworld. De kinderen stappen meteen uit om dit van dichtbij te bekijken en besluiten om morgen terug te gaan om te zwemmen. Is afgesproken!

Nu het centrum zoeken en dat lukt ook in 1 keer. We lopen naar het centrum en we zien een prachtig kasteel bij binnenkomst. De stad Jindrichuv Hradec is minder oud dan het kasteel. In ieder geval moeten we hier nog terug om het kasteel te bezoeken. Nu lopen we door het centrum en bekijken de winkels. We eten allemaal een hotdog en een ijsje. De man achter het ijs roept "Hophophop", als Tim te lang draalt. Wanneer hij een bolletje laat vallen roepen wij "Hophophop". Hij lacht en maakt een gebaar van "Wie de bal kaatst....

Het word nog warm hier en de truien gaan uit. Het is inmiddels 18.00 uur en we rijden terug om morgen weer heen te gaan.

's avonds weer een kampvuur met "Het kleine cafe aan de haven" in het Tsjechisch aan de overkant. De buurtjes komen nog een keer, want morgen gaan ze weg naar huis. Ze willen alles droog mee. Ik hoop dus voor ze dat het droog blijft.

Woensdag 16 aug.

De kinderen komen nu zelf uit bed en zoeken hun badkleding bij elkaar. Snel geld en eten gehaald in het dorp. We hebben een pinautomaat om de hoek, kan het nog makkelijker?
Ik zet de kinderen af bij Aquaworld. Ikzelf ga weer naar het centrum. Ze besluiten 3 uur te gaan zwemmen, dus ik heb 3 uur de tijd om rond te slenteren. Heerlijk!! Via een brug kom ik bij een vijver met zwarte zwanen. Ik zet ze op de foto en boven in een schoorsteenpijp zitten volgens mij 2 ooievaars. Die zijn te ver om goed op de foto te zetten, maar ik probeer het toch. Bij een terras eet ik een broodje en neem koffie. Ik wandel verder en koop nog slippers, kleren voor Rik en een luchtje. Het blijft droog en het is warm, ondanks dat de lucht betokken is. Ik loop richting kasteel en zie dat er drie route's zijn om het kasteel te bezoeken. Morgen even met Rik bespreken, want die is gek op kastelen en ruïnes.
Om 5 uur rijd ik terug naar het zwembad, daar zitten ze al te wachten en hebben het lekker gehad. Tegenover het zwembad is "Kaufland""of Kaufmarkt. Weet niet meer hoe het precies heette. Daar eten gekocht voor de avond. We besluiten te gaan B.B.Q. Wat een gigantische winkel, ik wil er weer snel uit.

's avonds gaan Tim, Jaimy, Fabian en Manouk met Mariaan (de kinderen op de camping noemen hem Tarzan) weer voetbal spelen. Ik hoor steeds het balletje gaan bij de tent, maar verbaas me over het feit dat ik geen van allen terug zie komen om geld te vragen. Al snel is het raadsel opgelost. Mariaan heeft de sleutel van het voetbalspel en haalt steeds weer de 10 kronen terug. Dat wordt een lange voetbal avond. Mariaan komt oorspronkelijk uit de Oekraïne en woont nu in Tsjechië en werkt op de camping. Een hele vriendelijke en behulpzame jongen. De kinderen praten met handen en voeten met hem en soms met het Wat &Hoe boekje.
Nog even dit; Tarzan was geen scheldnaam of zo. Het was een stevige jongeman met een lange staart en hij maakte zelf Tarzan geluiden. Daarvandaan.
 
Tabe

Tabe

† In Memoriam
neem tom-tom
mayca schreef:
De volgende dag vroeg weer op pad en hopeloos verdwalen in Dresden. Ik reed en Ronald las kaart. Diegene die nog eens zegt dat vrouwen geen kaart kunnen lezen krijgt het met mij en mijn dochter aan de stok.
Klik om te vergroten...
Mayca, neem toch maar een tom-tom, en dan 1 met een vrouwenstem, want anders komt het nog niet goed.
 
Pelhřimov

Pelhřimov

Donateur
mayca schreef:
....'s avonds weer een kampvuur met "Het kleine cafe aan de haven" in het Tsjechisch aan de overkant....
Klik om te vergroten...

Mayca, ik geniet van jullie belevenissen. Heel leuk :)
Ik kom steeds weer het liedje "het kleine café..." tegen in jouw en andere verhalen, dus ik heb even de Tsjechische songtekst erbij gezocht. Dan kan je het een volgende keer meezingen :lala: ;)
(De zanger is Jaromír Mayer en het lied heet: Hospůdko známá)

Když po střechách večer se na město snáší
a okna jdou potichu spát,
zas dívám se do oken, do cizích tváří
a hledám, co viděl bych rád.
Už bez zájmu míjím skla výkladních skříní
tak podobná v desítkách měst.
a v duchu zas vracím se, tak jako nyní,
k nám domů tou nejhezčí z cest.

®: Hospůdko známá na návsi za můstkem,
kam chodil táta na trumpetu hrát,
s harmonikou šel bych hned zazpívat si
písničky, které já měl tolik rád.

Pak na prvním bále, když tančil jsem s mámou
a viděl tě u dveří stát,
jak spustila hudba tu písničku známou,
já všechno chtěl o tobě znát.
Tak přešlo pár pěkných let, z tebe je dáma
a věř mi, že není to zvyk,
i když jsi tak daleko a doufám, že sama,
té hospůdce posílám dík.

®:

Teď do noci ochotně kamelot hlásí
kam za ten den pokročil svět,
kdo se kde narodil a co kdo přál si,
i z fotbalu výsledků pět.
A na rohu ulice neóny vábí:
Jen pojdte dál, máte-li čas.
Kdo žil v cizím městě,
ví jak často rád by se domů rozběhl zas.
®:
 
mayca

mayca

Pelhrimov, wat geweldig lief dat je dit voor me gedaan hebt.:top:Ik ben er echt blij mee. Alleen al omdat het zoveel goede herinneringen oproept. Er werd natuurlijk heel wat meer gezongen, maar deze kwam steeds voorbij als ik lekker aan het vuur zat met mijn Gambrinus.
Nogmaals hartstikke bedankt:)
Tabe schreef:
Mayca, neem toch maar een tom-tom, en dan 1 met een vrouwenstem, want anders komt het nog niet goed.
Klik om te vergroten...
ooh, jij denkt dat ik niet naar mijn man luister:D. Nou dat klopt helemaal;). Hij kan echt geen kaart lezen en hij zegt het zelf ook. Volgens hem reed ik alleen de moeilijke stukken, zodat hij de kaart niet meer kon ontcijferen. Terug heeft hij gereden waar het inderdaad moeilijk lezen was en ik reed wanneer Köln al vanaf 250 klm werd aangegeven:D.
Freddy2005 schreef:
Wat een schrijftalent en zo'n verhaal, alleen de titel van het topic doet mij een beetje :bloos2: afdwalen............. :deuk:
Klik om te vergroten...
:deuk:Dan had ik een paar jaar eerder moeten gaan, hè, helaas is dat niet gebeurt:traan:Ach, je kunt niet alles hebben.
 
mayca

mayca

Donderdag 17 augustus deel 3

Je gelooft het niet, maar het is een zonovergoten dag:D. Nog niet eerder was het zo mooi als vandaag, een hele blauwe lucht. Ik zit dus al heel vroeg aan het meer met peukie en koffie. Badpak aan en de zon op mijn gezicht. Echt Goddelijk. De kinderen en Ronald komen er ook maar eens uit om het wonder te aanschouwen. Binnen de kortste keren ligt iedereen in het water.
Voor Tim en Manouk is het de laatste dag in Tsjechië, morgen moeten ze weer terug naar Amsterdam met de trein. We hebben er al drie weken op zitten. De rest blijft nog en pakken er nog een paar dagen bij. Stiekem denk ik dat het wel een week gaat worden, want ik wil niet naar huis, nog lange niet. Jaimy, Tim, Fabian en Manouk spelen Catan in de zon na het badderen. Ronald en ik liggen te lezen in de brandende zon en Rik speelt met 2 meisjes.

's middags gaan Tim, Manouk en Ik naar Majdalena. Daar is een treinstation. We moeten even 2 kaartjes Praag halen voor ze, want daar vandaan vertrekt de trein die ze geboekt hebben. Een vrouw ziet ons aankomen op het verder verlaten station. Ze kijkt niet echt vrolijk en wijst ons een wachtkamer. Dan verschijnt ze achter een loket en ik probeer in mijn mooiste Tsjechisch: Goeden dag, 2 kaartjes Praag a.u.b.! Zo dat kwam er even goed uit. Tim zegt;"Je denkt toch niet dat ze dat verstaat?" De vrouw begint te lachen (waarschijnlijk om mijn uitspraak) en typt iets in op de computer en daar staat het: 2 kaartjes, volwassenen, enkele reis, Praag. Zo, triomfantelijk kijk ik Tim aan, die niets meer zegt. De vrouw draait de route uit en laat zien hoe laat de trein vertrekt. Het is allemaal duidelijk en ik zeg nog in het Tsjechisch:"Tot ziens". De vrouw ook. Eenmaal bij de auto heb ik een heel ontevreden gevoel. Al jaren hebben ik boeken over Praag, ik heb er zelfs eentje mee en nu ga ik het niet zien, want ik wil niet met de auto. De Deense buren hebben er 3 1/2 uur over gereden en daar zie ik tegen op. Op dat moment zegt Tim;"Waarom ga je niet mee?". Je neemt gewoon een retourtje. Ja, het is zo simpel. Snel bel ik het thuisfront om te vragen wie er nog meer mee willen. Jaimy en Fabian willen ook mee, Ronald en Rik gaan de bossen in met Mazzel. Dus ik weer terug naar het loket. De vrouw is er weer en kijkt me vragend aan. Retour had ik dus niet geoefend. Begin met; 3 kaartjes Praag a.u.b. en leg twee pennen neer. De ene Majdalena, de andere Praag en wijs heen en weer aan. De vrouw doet me na, ter bevestiging en draait de computer naar me toe. Het is duidelijk. We zeggen haar weer gedag en ik maak buiten een sprongetje van blijdschap, ik ga naar Praag!! Tim reageert met;"Doe niet zo achterlijk", en kijkt om zich heen. Ik ben helemaal opgewonden en vrolijk en de lach gaat niet meer van mijn gezicht. Snel kopen we broodjes voor onderweg en drinken. Want de treinreis duurt ongeveer 3 uur, dus dan heb je wel iets nodig.

's avonds niet al te laat maken, want we moeten vroeg op, Tim en Manouk pakken hun boeltje vast in. De tassen proberen we morgen wel in een kluis te leggen. Toch gaan de grote nog naar de Disco in het dorp, voor de laatste keer met z'n allen. Ik lees mijn Praagboek van voor naar achteren en van achteren naar voor. We komen als het goed is om ongeveer 13.00 uur aan en ik moet daar navragen hoe laat fabian, Jaimy en ik weer terug moeten, maar heel veel uur zullen we niet hebben. Als ik de Karelsbrug maar heb belopen en als het nog kan De oude Joodse begraafplaats. Ik bestudeer de hele avond de plattegrond van Praag, bij het kampvuur. Het is een lekkere warme avond!

Vrijdag 18 augustus

Vroeg op, broodjes maken, rugzak in orde met allemaal vreedsels voor in de trein, boekjes, fototoestel etc. Hij word akelig zwaar. Ronald brengt ons naar Majdalena. Het is vrij druk nu op het station, veel fietsers ook. Dezelfde vrouw staat er ook en zwaait. Eindelijk vertrekt de trein richting Praag. In Veseli n. Luznia moeten we overstappen. Daar staat een hele lange trein met een gangpad aan de zijkant. We zoeken een plekje en belanden in en coupe waar al een man zit. Het is inmiddels 11.00 uur en de man heeft al meer bier op dan wij koffie. Maar hij is heel gezellig en wil gerust delen. Hij spreekt wat engels, dus het word een gezellige boel in de coupe. We rijden langs Tabor, Olbramovic en Cercant. Het weer betrekt en er vallen wat spatjes. Maar ik heb een mooi uitzicht, sta in het gangpad bij het raam. Er loopt een man op en neer met een jutte zak en ineens haalt hij er een stoel uit. Hij gaat midden in het gangpad zitten. Hij zet een zonnebril op en een gewone bril en gaat op zijn klapstoel op z'n gemak de krant lezen. Het is een hele rit en na 3 uur is daar Praag in zicht. Het is inmiddels 13.00 uur en Tim en Manouk brengen hun bagage in een kluisje. Ik ga informeren hoelaat we terug moeten. Iets voor half 8 gaat de laatste trein terug die goede aansluiting geeft met Majdalena. We hebben dus 6 uur de tijd. We lopen het station uit en met het boekje in de hand beginnen we onze zoektocht naar de Karelsbrug. Ineens ziet Fabian de straat waar we in lopen op de kaart en we weten hoe we moeten. Nog even doorlopen en dan komen we bij de Vltava, daar moeten toch bruggen zijn. En ja hoor, we lopen 1 brug voor de Karelsbrug. We besluiten de brug over te lopen en dan weer terug de oude stad in via de Karelsbrug. Ik weet niet waar ik kijken moet. Wat een schitterende stad. Het is prachtig weer. Tim is aan het filmen en ik aan het fotograferen, maar Praag laat zich niet vangen in een foto. We lopen over de Karelsbrug, een 14e eeuwse brug met schitterende beelden, het is adembenemend, heb er geen ander woord voor. We nemen ruim de tijd om over de brug te lopen. Er is zoveel te zien en ik blijf klikken. We komen langs St. Johannes Nepomuk, 1683. Diverse reliëfs op de brug gaan over St. Johannes Nepomuk. De heilige op dit reliëf glimt omdat iedereen hem aanraakt. Dat brengt geluk. Manouk raakte hem aan en meteen werd ze door een wesp gestoken, dat was haar geluk. Ik heb een boekje gekocht;"Praag, moeder der steden". Een heel mooi boekje met prachtige foto's. Als ik later de film terugzie hoor ik steeds;"Waar is ma?, heb je ma gezien?, weet jij waar moe is?"Ik loop alle kanten op om niets te missen. Dan lopen we de oude stad binnen en gaan wat drinken. Ik wil naar links want daar zag ik het bordje naartoe wijzen met de oude Joodse begraafplaats. Manouk wil nog even rechtdoor, de winkelstraat in. Dat kan natuurlijk ook.
We moeten opschieten, want het is al half 5. We lopen naar de begraafplaats, maar hij is al dicht. Dan lopen we er maar omheen en ineens ziet Tim een gat in de muur en kan ik toch nog de Joodse begraafplaats zien. Heel indrukwekkend. We lopen helemaal om de muur heen en dan staan we bij het museum of de uitgang ervan. Ik ga snel naar de w.c. en als ik weer naar boven loop, zie ik onder de afrastering de graven. Ik ga op mijn knieën om beter te kunnen kijken. Ik weet niet of ik foto's mag maken, maar ik doe het toch. Ineens word ik op mijn schouder getikt. Er staat een hele kleine vrouw naast me. Beschaamd kom ik ophoog, maar ze wenkt me en neemt me mee de trap op en duwt me zachtjes het museum in. Ik moet hier gaan kijken, gebaard ze. Ik wil betalen, maar ze schud nee en wijst op haar klokje. Ik ga kijken en als ik weer naar beneden kom, neemt ze me weer mee naar de trap en gebaard dat ik hier foto's mag maken van de begraafplaats. Ik maak een aantal foto's en ben onder de indruk van de schots en scheve graven en de enorme hoeveelheid en dan te bedenken dat er nog veel meer mensen begraven liggen. Ik ben er stil van. Meer dan 300 jaar geleden mochten joden hun doden op dit terrein begraven. Hoewel het sinds de opening in 1478 wel iets is uitgebreid, is het verschil tussen toen en nu maar klein. Door ruimtegebrek liggen de doden tot twaalf verdiepingen hoog boven elkaar begraven. Hoewel er 12.000 stenen staan wordt er geschat dat er wel 100.000 doden zijn begraven. Moses Beck was in 1787 de laatste die hier ter aarde werd besteld.
Ik probeer nog een keer te betalen, maar ze wil er niets van weten, dus we vertrekken met een hand en bedanken haar.

We komen nog langs de stadshuisklok. De klok dateerd uit het begin van de 15e eeuw. Klokkenmaker Hanus(Jan Z.Ruze) die de constructie in 1490 herbouwde, werd volgens de legende door raadslieden blind gemaakt om te voorkomen dat hij ergens anders een mooiere klok zou maken. Hoewel er sindsdien veel aan is gesleuteld, is de mechaniek nog steeds datgene dat Jan Taborsky tussen 1552 en 1572 perfectioneerde.

Ieder uur zijn de apostelen te zien. Een prachtige klok. Het is een astronomische klok. De klok werd niet gemaakt om de tijd erop te zien, maar om de rotatie van de zon en de maan om de aarde uit te beelden.

Nu moeten we opschieten, want we willen nog eten, maar waar is het station gebleven. Na een paar keer kijken en vragen komen we in de buurt en eten een hapje. We nemen afscheid van Manouk en Tim en van Praag, dat adembenemend, gigantisch en indrukwekkend is. Jammer genoeg moeten we al weg, maar ik heb wel een indruk kunnen krijgen van Praag. En ik ben er vol van!

Terug naar de trein en we vertrekken om half acht weer naar Majdalena. In Veseli n. Luznia hebben we een uur oponthoud, dus rijden 23.oo uur Majdalena binnen. Moe, maar voldaan rijden we terug naar de camping, ik kan moeilijk in slaap komen, zoveel indrukken.
 
mayca

mayca

Ja Elly, het smaakt naar meer. Ik wil volgend jaar proberen bij Praag te beginnen met de vakantie en dat maar zien waar we heen gaan. Ik wil Praag zeker een paar dagen bezoeken. Daar in de buurt gaan staan, zodat we ook Praag in de avond of bij nacht kunnen bekijken. Ik had nu maar een paar uur, dus konden nergens te lang bij stilstaan. Ik waande me in een sprookjes wereld. Het is moeilijk te beschrijven.
 
Freddy2005

Freddy2005

† In Memoriam
Het blijft genieten om je verhaal te lezen mayca, ik voel met je mee met de indrukken die je van Praag hebt bekomen. Het moet inderdaad meer zijn, dus volgend jaar voldoende tijd inplannen om Praag rustig te bekijken en iets verder te lopen. Er is immers zoveel meer...............
 
Bovenaan