Korte vakantie Tsjechië 2017

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Nog 2 nachtjes slapen, een heel korte en dan... De 6e Tsjechië vakantie:top: Zij het dit keer in een ietwat andere samenstelling. Zoals reeds aangekondigd in het vakantie topic Valmez 2016 ga ik dit keer met mijn broertje. Het belooft een heel druk programma te worden, geen idee of het tot een verslag zal komen tijdens vakantie.

Op het programma staan:

-een bezoek aan Praag, misschien wel meerdere dagen
-een bezoek aan Lednice in combinatie met Brno
-dagje Cesky Krumlov
-bezoek aan Pernstejn
-dagje Roznov pod Radhostem (met afsluitend het concert van Divokej Bill)

Of we alles gaan redden? We gaan het zien, heb er in ieder geval HEEL veel zin in :cheers::champagne::wow:
 
Vertrek (3 juni 2017)

Dit is alweer het zevende reisverslag van een vakantie naar Tsjechië, maar wel een heel bijzondere. Dit keer geen vakantie met ons vieren, maar nu met 2. Dat wil zeggen, mijn broertje en ik. En dus ook geen vertrek vanuit een in slaap gehuld Anna Paulowna, maar dit keer vertrekken wij uit Alphen aan den Rijn. Ook een plaatsnaam beginnend met een A, dat dan weer wel.

Rond een uur of 23.00 besluit ik nog even te gaan liggen en mijn broer heeft keurig voor een slaapplek gezorgd. Ik slaap gewoon in zijn bed. Zelf gaat ie nog even door en naderhand begreep ik dat hij gewoon is doorgegaan. En nadat ik rond 2.30 uur ’s-nachts de slaap niet meer kan vatten tref ik hem bij de tv aan. Hierna is het snel douchen, want het plan was immers tegen drieën te gaan rijden. Uiteindelijk halen wij dit niet en start ik de auto tegen 4 uur. Moet ook kunnen zeg ik nog tegen mijn broer. Het is een reistijd van iets meer dan 9 uur en onze aankomst staat rond 17.00 u gepland. Speling zat.

In redelijke rust rijden wij richting Oberhausen naar de Duitse grens en alles gaat lekker vlotjes. Op tijd tanken wij nog de laatste keer in Nederland, lpg is nu eenmaal fors duurder in Duitsland en hierna is het kilometers maken door het uitgestrekte Duitsland. Volgens de Tom arriveren rond 14.00 u op onze bestemming, dus besluiten wij de nodige stopjes te maken. Dat rijdt ook wel zo relaxed. Sowieso is het in Duitsland, dit keer buiten de vakantietijd, aangenaam om te rijden.

Een enkele wegversmalling kost ons iets aan tijd, maar niets om ons zorgen over te maken. Vanwege de ruime planning vat ik het plan op om in Melnik te gaan eten bij de lekkere pizzeria van vorig jaar. Helaas gooit de verkeersdrukte in Tsjechië roet in het eten en langzaamaan zien wij onze voorsprong in tijd teruglopen van 3 uur naar 1,5. Tja, Melnik wordt het dus toch niet, want enige speling moet je gewoon hebben weet ik uit ervaring. En inderdaad de eeuwige reparaties aan de D1 brengen de voorsprong terug tot 0 en ook maar net op tijd bereiken wij na enig zoeken en hulp van de jeugd ter plaatse ons huisje in Slapanov. De eigenaar komt ons in gebrekkig Engels, maar voor ons duidelijk genoeg, tegemoet en gaat ons voor in het huis. Na overdracht van onze presentjes uit Nederland komt hiervoor gelijk een fles eigen brouwsel Slivovitz voor in de plaats.

Na installatie in ons vakantiehuis besluiten wij op zoek te gaan naar een restaurant en vinden dit in Havlickuv Brod. En aan een behoorlijk plein schuiven wij aan op het terras.
20170603_195147.jpg

Onder het genot van een lekkere takablucht, buiten mag wel gerookt in Tsjechië, verorberen wij onze maaltijd. Het is lekker eten, maar of wij hier nog eens zullen komen

Doodmoe gaan wij richting ons vakantiehuis en drinken thuis nog heel even wat.
 
Zondag 4 juni 2017

Na gisteren geen tijd meer te hebben gehad voor inslaan van proviand maak ik mij een beetje zorgen of wij vandaag zullen kunnen ontbijten. Het loopje naar de COOP bevestigt wat ik al een beetje vermoedde. Het is niet alleen zondag vandaag maar ook nog 1e Pinksterdag. Dan maar op goed geluk richting Havlickuv Brod en tot mijn vreugde zie ik levendigheid bij de Kaufland. Aangezien de magen al een tijdje aan het knorren zijn daar maar boodschappen gedaan voor de eerste levensbehoeften, de Lidl komt later wel. Na enig dwalen leidt de Tom ons naar een B-weg die van lieverlee alleen maar slechter wordt. Ik vrees voor mijn banden en sowieso vraag ik mij op een gegeven moment of ons Tsjechië avontuur niet al hier strand. Na een hoop gekraak en geschuur tegen de onderkant van de auto zie ik eindelijk weer iets opdoemen wat een beetje op een weg lijkt. Pfff, dat doe ik dus nooit meer. Eénmaal thuis komen wij, onder een weldadig ontbijt, bij van de schrik.

Op het programma van vandaag stond oorspronkelijk een bezoek aan Lednice, maar ik besluit naar Cesky Sternberk te gaan. Dichterbij en bij slecht weer, en daar ziet het wel een beetje naar uit, een prima oplossing. Op de parkeerplaats is nog net 1 plekje vrij en hierna gaat het richting het kasteel.

20170604_142919.jpg

20170604_130039.jpg

20170604_130049.jpg

Wij besluiten niet op de Engelse rondleiding te wachten maar sluiten aan bij de rondleiding met een informatievel in het Nederlands. Zo het kasteel al van de buitenkant bezien imposant is,

20170604_130157.jpg
is ook het interieur een lust voor het oog. De rondleiding voert ons langs een diversiteit van kamers voor allerlei doeleinden, maar ook in allerlei stijlen. Van de ontvangstkamer gaat het resp. via de dameskamer naar de kinderenkamer en passeren wij de studeerkamer tot de jachtkamer aan toe.

20170604_132648.jpg

20170604_134000.jpg

Moeite nog kosten zijn gespaard door de familie Sternberk. Waarvan overigens nog een 93-jarig familielid in het kasteel woonachtig is. Werkelijk een fijne en mooie rondleiding in een kasteel wat kennelijk tot 1 van de mooiste van Tsjechië wordt gerekend.
20170604_140046.jpg

Cesky Sternberk ligt in de regio die wij met ons gezin in 2014 nog hebben aangedaan. Vandaar dat ik ook weet waar lekker kan worden gegeten en dat is bij U Michala. Eénmaal daar aangekomen is het weliswaar geen weer om buiten te zitten, maar voor de rest is alles nog hetzelfde.

Weer zijn wij de enige gasten, waar bestaan die lui van? Maar net als in 2014 is het eten geweldig en krijgen wij zelfs iets van gebak met kersen van het huis aangeboden bij de koffie die wij bestellen. En hiermee eindigt onze eerste volledige dag in het altijd mooie Tsjechië.
 
Maandag 5 juni 2017

Voor mijn broer is het de eerste kennismaking met Tsjechië en dan mag een bezoek aan Praag uiteraard niet ontbreken. Op advies van Dennis parkeren wij de auto bij Cerny Most

20170605_112326.jpg

en gaan vandaar met de metro naar Praag.

20170605_121115.jpg

We bestellen kaartjes bij een Vietnamese Tsjechische en stappen vervolgens in de metro naar het centrum van Praag. Bij een halte waarvan wij vermoeden dat die ons vlakbij het centrum brengt verlaten wij de Metro. En inderdaad de bekende Praagse torens doemen als snel op. We besluiten niet meteen naar de Karelsbrug te gaan maar kiezen voor een eerdere brug en nemen van daaraf wat foto’s met zicht op de meerdere bruggen.

20170605_124307.jpg

Vervolgens doen wij achtereenvolgens ook de andere 3 bruggen aan en ploffen uiteindelijk moe en voldoen bij een Italiaan neer in het oude gedeelte van Praag, alwaar wij heerlijk hebben gegeten.
20170605_135719.jpg

Wij zijn het er allebei over eens, Praag is werkelijk een wereldstad, alleen jammer van al die toeristen. Met name aan de Japanners/Chinezen (wie zal het zeggen) kan ik mij behoorlijk ergeren. Die hebben maar voor 1 ding oog, of alles wel wordt vastgelegd. Wij besluiten zoveel mogelijk het Praag op te zoeken waar de horde toeristen niet komt

20170605_144634.jpg

en belanden uiteindelijk op een hoog gelegen plek met schitterend uitzicht over Praag.

20170605_181242.jpg

Voor mijn joggende broer zijn de vele trappen een eitje, maar ik heb er met enig overgewicht toch wel moeite mee. Vol bewondering zie ik een groep Tsjechische bootcampers tegen de trappen te keer gaan. Respect hoor. Maar het moet gezegd, het uitzicht beloont de genomen traptreden behoorlijk. Het hoger gelegen gedeelte wordt helaas in bezit genomen door een hele groep jonge Pragenaars. Allen vieren zij het einde van een werk- of studiedag, wie zal het zeggen.

Inmiddels is het al ver na zeven uur ’s-avonds en hebben wij dus nog een stukje te rijden. Wij verlaten de heuvel en gaan richting een Metro station. Maar niet zonder eerst nogmaals een bezoek aan Bontonland. In mijn enthousiasme is een daar eerder gekochte mok voor mijn dochter gesneuveld. Hierna gaat het met de Metro gaat weer richting Cerny Most en aldaar aangekomen doen wij nog een laatste sanitaire stop. Niet zonder gevolgen overigens, want kennelijk geven wij de dame van de retirade te weinig. Dit is dan mijn zevende keer Tsjechië maar nog nooit ben ik zo onbeschoft bejegend. Achteraf moet ik er wel om lachen maar op het moment zelf was ik in staat die zuurpruim een lel te verkopen. En dat allemaal om het wereldbedrag van 10 Kc. Maar desondanks was deze dag een dag met het spreekwoordelijk gouden randje
 
Dinsdag 6 juni 2017

Iets later dan gisteren ben ik vandaag om half zeven wakker en ga ik mij beraden over het programma van vandaag. Na het geweld van gisteren in Praag besluit ik dat het vandaag best wat rustiger mag en valt de keuze op Brno. Ook een mooie stad en eigenlijk zelf nooit echt bezocht de afgelopen jaren. Het parkeren kan hier nog wel in de binnenstad en lopen wij hierna zo het centrum in. Al snel valt het ons op dat ook hier toeristen rond banjeren, maar doorgaans zijn dat Tsjechen.

20170606_142533.jpg

20170606_142931.jpg

20170606_142538.jpg

Op het plein van het centrum wordt iets opgebouwd en na ik later via dit forum begrijp heeft het iets met sport te maken.

20170606_155336.jpg

Aangezien er ook in Brno een winkel van Bontonland is besluiten wij die op te zoeken via Google maps. Hetgeen niet meevalt en als wij op een gegeven moment het plan hebben laten varen lopen wij er zo op af. Wat blijkt nu, het pand waarin Bontonland is gevestigd wordt grondig verbouwd. En vlak voor de letters van Bontonland staat een enorm steiger. Tja, dat verklaart een hoop.

Eénmaal binnen is Bontonland Brno weliswaar niet zo groot als de hoofdvestiging in Praag maar evengoed nog een flinke zaak. En, wat Praag niet had heeft Brno wel, namelijk de DVD Lucerna van Divokej Bill.:yess:

Na het verlaten van de zaak lopen wij richting de VVV en doen wij daar wat tips op. Zoals het beklimmen van de toren voor een mooi uitzicht over Brno, maar eerst gaan wij Brno van onderen verkennen door deel te nemen aan de tour Labyrinth. De rondleiding begint om 13.30 u en wij zijn ruim op tijd om bij de groep aan te sluiten.
De gids spreekt weliswaar vloeiend Engels maar besluit Tsjechisch te spreken voor het handjevol Tsjechische toeristen. Heel logisch. Gelukkig voor ons draait de man halverwege iets bij en richt hij zich toch in het Engels tot de meerderheid niet Tsjechen van de groep. Overigens hadden wij allen wel een device bij ons waarin steeds per ruimte de uitleg werd gegeven in een taal naar keuze. Zo wordt ons van alles uitgelegd over het ontstaan van het Labyrinth, te weten kelders onder huizen voor het conserveren van voedsel in de tijd dat er nog geen koelkasten bestonden. Maar we lopen ook door ruimtes waar wijn werd opgeslagen, alchemie werd bedreven en tenslotte eindigde de tour in een soort chamber of Horrors. Al naar gelang het vergrijp werden daar vingers, handen en wat dies meer zij van misdadigers gebroken dan wel van het lichaam ontdaan. Of nog onfortuinlijker levend in tweeën gezaagd.
Leuke tijd moet dat geweest zijn. Eénmaal buiten merken wij dat onze magen beginnen te knorren en besluiten wij het middagmaal in Brno te gebruiken. Eten wij ’s avonds gewoon brood.

20170606_152317.jpg

Op weg naar huis maken wij dan ook voor de boodschappen een tussenstop bij de Lidl in Jihlava, nog bekend van destijds in 2013. Eénmaal in de winkel horen wij vanuit buiten een hels kabaal veroorzaakt door een heuse wolkbreuk en op weg naar huis is het dan ook geen moment meer droog gebleven. Kortom het typische weer zoals dat zo grillig kan zijn in Tsjechië.

In de avond kijken wij moe en voldaan nog naar een filmpje, ik geloof dat ik de helft gemist heb, en hierna hup in bed.
 
Woensdag 7 juni 2017

In de planning was er al een beetje rekening mee gehouden, maar wij gaan dus vandaag opnieuw naar Praag. Wonderlijk om te beseffen dat ik al sinds 2011 naar Tsjechië ga en Praag alleen in 2011 heb bezocht en dit jaar al binnen 2 dagen 2 keer. Maar het is dan ook wel een geweldige stad, ondanks de drukte en ondanks de horde toeristen.

We parkeren opnieuw bij Cerny Most en pakken de metro en stappen uit bij Florens.

20170607_123753.jpg

20170607_124557.jpg
Hierna gaan wij meteen richting de Praagse burcht. Het nieuwe gedeelte van Praag komt later wel. Het is een hele klim omhoog die ook dit keer wordt beloond middels een prachtig uitzicht over Praag.

20170607_132008.jpg

Daarvoor worden wij eerst nog wel grondig gefouilleerd door de aanwezig marechaussee. Tja, dat is nu eenmaal de werkelijkheid anno 2017. Op de plek van het geweldige uitzicht is een Japans meisje bezig met capriolen die zo maar haar laatste kunnen zijn. Tja, een dag geen selfie is een dag niet geleefd niet waar.

Wij vervolgen, zo ver mogelijk verwijderd van de toeristenstroom als het kan, onze weg en komen van alles aan pracht en praal tegen.

20170607_132812.jpg

20170607_141212.jpg

20170607_142048.jpg

20170607_142059.jpg
Op de weg door de oude stad ploffen wij neer bij een schattig restaurant. Het is nog vrij vroeg in de middag en wij hebben dan ook het rijk alleen. Heerlijk gegeten daar en weer in de middag, dus vanavond wordt het weer brood. Geen enkel probleem. Onder het eten merken dat er stevig wordt getracht meer gasten binnen te halen en daarbij worden zelfs de deuren open gezet zodat wij vanaf de straat zichtbaar zijn. Helaas, men laat zich niet overtuigen van de kwaliteit van het eten. Want dat mag gezegd, het eten is weer voortreffelijk.

20170607_145736.jpg

20170607_145739.jpg

Na het eten lopen wij nog een flink stuk door Praag, eigenlijk te flink want wij dwalen merken wij. Dan toch maar weer even de telefoon erbij en uiteindelijk lukt het ons toch het centrum en dus ook onze metro te bereiken. Maar eerst nog even een terrasje gepakt, want 2 uur wandelen maakt best dorstig.

20170607_184245.jpg

Daarna bestellen wij, inmiddels geroutineerd onze kaartjes voor de metro en stappen wij een overvolle metro in. Daarin is bijna iedereen verzonken in zijn of haar smartphone. Eigenlijk niet anders dan in Nederland. Bij Cerny Most stappen wij uit en voor ons loopt een meisje met duidelijke Roma kenmerken. Zachtjes leg ik mijn broer het trieste lot van de Roma in Tsjechië uit, maar als zij omkijkt voel ik mij toch betrapt. Vervolgens op weg naar ons huisje rijdt het rustiger door op de D1, in ieder geval een stuk rustiger dan afgelopen maandag. Eénmaal thuis volgt het gebruikelijke ritueel
 
Bovenaan