Door: Lex Veldhoen
Bron: NRC
De directeur van de Kofala-fabriek in het Tsjechische Krnov draagt een trendy zonnebril en belt voortdurend met zijn gsm. Maar het product dat hij maakt, Kofola, is een soort Oostblok-cola, is een relict uit vervlogen tijden.
De Kofola-fabriek is strategisch gelegen in Krnov, een stadje in het noordoosten van Tsjechië, dichtbij Polen en Slowakije, de twee andere afzetmarkten. De geelwit gekleurde fabriek met het embleem van Kofola in bruine letters produceert ook vruchtendrank en bronwater. Een deel van de acht productielijnen is volledig geautomatiseerd, bij andere plaatsen vrouwen de flesjes nog met de hand op de lopende band.
Commercieel directeur Roman Parik vertelt dat de veertien ingrediënten, op cafeïne na, uit Midden-Europa komen. In plaats van cocabladeren en colanoten die in Coca-Cola gaan, bepalen vruchtenextracten (onder andere van pruimen en appels), kruiden en drop de smaak. Bovendien wordt 35 procent minder cafeïne toegevoegd, vertelt Parik: In een tweeliterfles Cola gaan 54 suikerklontjes, in Kofola 36. Kofola smaakt kruidiger, fruitiger en kun je ongekoeld drinken. Coca-Cola is dan niet lekker.
Na piekverkopen begin jaren zeventig leed Kofola vooral na de communistische tijd (de Fluwelen Revolutie in 1989) onder de concurrentie van Coca-Cola en andere frisdranken die in de winkels verschenen. Maar in 1999 blies een nieuw Tsjechisch bedrijf dat de rechten overnam, Kofola weer leven in. Ondanks een hoger bod wilde de eigenaar de geheime formule niet aan de Coca-Cola Company prijsgeven.
Het marktaandeel in Tsjechië is nu even groot als van Coca-Cola: circa 25 procent. Kofola is ongeveer eenderde goedkoper. In Slowakije is Kofola marktleider. De grootste groeimarkt vormt Polen met veertig miljoen mensen. Daar gaan we nog dit jaar in Kutna een nieuwe fabriek openen, aldus Parik.
Kofola was in 1962 het antwoord op het imperialistische Coca-Cola van het Tsjechoslowaakse communistische regime. Parik: De politieke top wilde een vergelijkbaar drankje; er bestonden nog geen frisdranken hier. Bovendien werd zo de overtollige cafeïne uit koffiebonen benut. De naam is gebaseerd op Kofo-siroop, ontwikkeld door het farmaceutische bedrijf Galena. Toen ik een jaar of zeven was en we tijdens de zomer met mijn moeder naar het zwembad gingen, aten we worstjes en daarbij dronken we altijd Kofola. Coca-Cola was al te koop, maar we vonden het te zoet.
Nu is Parik een snel geklede manager, eind dertig, die zodra hij buitenkomt zijn trendy zonnebril opzet. Hij onderbreekt regelmatig voor langere tijd het interview, omdat hij via zijn gsm wordt gebeld en zich zo het imago aanmeet van een belangrijke, onmisbare man.
Kofola is niet het enige neefje' van Coca-Cola, ontdekt in 1886 door apotheker John Syth Pemberton en Willis Venable, die in zijn Soda Fountain aan de geneeskrachtige' siroop bronwater toevoegde. Coca-Cola, dat een combinatie van cocabladeren, kolanoten, cafeïne en geheime ingrediënten bevat, werd al vanaf het begin nagemaakt. Eerst in de VS, waar drankjes op de markt verschenen als Koke, Cola-Ola, Kola-Koke, Kos-Kola, Chero-Cola, Coca&Cola, Coak, Kaw-Lola, Koko-Kola, Hava-Kola, Ko-Kola,Sola-Cola, Cola-Soda, Klu-Cola, King-Cola, Prince-Cola en later Royal Crown Cola en de tot de grootste concurrent uitgegroeide Pepsi Cola, dat in 1893 op de markt kwam en waarvoor in 1985 tijdens een blinde smaaktest massaal werd gekozen. De Coca-Cola Company bond de strijd aan met de geflopte New-Coke en later Cherry-Cola (kersensmaak) en het succesvollere Diet-Coke.
Ook buiten de VS verschenen op den duur Cola-imitaties op de markt, zoals Cockta, dat in voormalig Joegoslavië marktleider is, Thumbs-Up in India, Afri-Cola (Duitsland), Cola-Turka (Turkije) en Inca-Cola (Peru). Het politiek-ideologisch getinte Mecca-Cola steunt met een deel van de winst de Palestijnen(afkomstig uit Arabische wereld, in 2002 gelanceerd in Frankrijk, nu in 28 landen verkrijgbaar). Veel supermarkten brachten eigen klonen op de markt.
Kofola mikt met zijn commercials, die Parik op zijn laptop toont, enerzijds op de jeugd. Anderzijds speelt het in op nostalgie bij oudere generaties, die Kofola nog kennen uit de socialistische tijd (met een commercial die zich afspeelt aan een meertje, waarbij een jongetje in gedateerde kleding met andere kinderen een spelletje uit die tijd speelt, een Kofola bestelt bij een kraampje en intussen heimelijk kijkt naar de borsten van de verkoopster in Oostblokbadpak).
Volgens Parik is de smaak van Kofola onveranderd gebleven. Wel is er anderhalf jaar geleden Kofola-Citrus bijgekomen. Kofola-Light is volgens hem geen item, mede omdat in Kofola minder suiker gaat dan in Coca-Cola: Maar als we signaleren dat er behoefte aan is, spelen we daar op in. Kofola heeft op zijn beurt te maken met klonen. Parik: Er duiken regelmatig fabriekjes en huisindustrieën in Tsjechië en Slowakije op die Kofola trachten na te maken.
We aten worstjes en dronken we Kofala. Coca-Cola was te zoet.'
Bron: NRC
De directeur van de Kofala-fabriek in het Tsjechische Krnov draagt een trendy zonnebril en belt voortdurend met zijn gsm. Maar het product dat hij maakt, Kofola, is een soort Oostblok-cola, is een relict uit vervlogen tijden.
De Kofola-fabriek is strategisch gelegen in Krnov, een stadje in het noordoosten van Tsjechië, dichtbij Polen en Slowakije, de twee andere afzetmarkten. De geelwit gekleurde fabriek met het embleem van Kofola in bruine letters produceert ook vruchtendrank en bronwater. Een deel van de acht productielijnen is volledig geautomatiseerd, bij andere plaatsen vrouwen de flesjes nog met de hand op de lopende band.
Commercieel directeur Roman Parik vertelt dat de veertien ingrediënten, op cafeïne na, uit Midden-Europa komen. In plaats van cocabladeren en colanoten die in Coca-Cola gaan, bepalen vruchtenextracten (onder andere van pruimen en appels), kruiden en drop de smaak. Bovendien wordt 35 procent minder cafeïne toegevoegd, vertelt Parik: In een tweeliterfles Cola gaan 54 suikerklontjes, in Kofola 36. Kofola smaakt kruidiger, fruitiger en kun je ongekoeld drinken. Coca-Cola is dan niet lekker.
Na piekverkopen begin jaren zeventig leed Kofola vooral na de communistische tijd (de Fluwelen Revolutie in 1989) onder de concurrentie van Coca-Cola en andere frisdranken die in de winkels verschenen. Maar in 1999 blies een nieuw Tsjechisch bedrijf dat de rechten overnam, Kofola weer leven in. Ondanks een hoger bod wilde de eigenaar de geheime formule niet aan de Coca-Cola Company prijsgeven.
Het marktaandeel in Tsjechië is nu even groot als van Coca-Cola: circa 25 procent. Kofola is ongeveer eenderde goedkoper. In Slowakije is Kofola marktleider. De grootste groeimarkt vormt Polen met veertig miljoen mensen. Daar gaan we nog dit jaar in Kutna een nieuwe fabriek openen, aldus Parik.
Kofola was in 1962 het antwoord op het imperialistische Coca-Cola van het Tsjechoslowaakse communistische regime. Parik: De politieke top wilde een vergelijkbaar drankje; er bestonden nog geen frisdranken hier. Bovendien werd zo de overtollige cafeïne uit koffiebonen benut. De naam is gebaseerd op Kofo-siroop, ontwikkeld door het farmaceutische bedrijf Galena. Toen ik een jaar of zeven was en we tijdens de zomer met mijn moeder naar het zwembad gingen, aten we worstjes en daarbij dronken we altijd Kofola. Coca-Cola was al te koop, maar we vonden het te zoet.
Nu is Parik een snel geklede manager, eind dertig, die zodra hij buitenkomt zijn trendy zonnebril opzet. Hij onderbreekt regelmatig voor langere tijd het interview, omdat hij via zijn gsm wordt gebeld en zich zo het imago aanmeet van een belangrijke, onmisbare man.
Kofola is niet het enige neefje' van Coca-Cola, ontdekt in 1886 door apotheker John Syth Pemberton en Willis Venable, die in zijn Soda Fountain aan de geneeskrachtige' siroop bronwater toevoegde. Coca-Cola, dat een combinatie van cocabladeren, kolanoten, cafeïne en geheime ingrediënten bevat, werd al vanaf het begin nagemaakt. Eerst in de VS, waar drankjes op de markt verschenen als Koke, Cola-Ola, Kola-Koke, Kos-Kola, Chero-Cola, Coca&Cola, Coak, Kaw-Lola, Koko-Kola, Hava-Kola, Ko-Kola,Sola-Cola, Cola-Soda, Klu-Cola, King-Cola, Prince-Cola en later Royal Crown Cola en de tot de grootste concurrent uitgegroeide Pepsi Cola, dat in 1893 op de markt kwam en waarvoor in 1985 tijdens een blinde smaaktest massaal werd gekozen. De Coca-Cola Company bond de strijd aan met de geflopte New-Coke en later Cherry-Cola (kersensmaak) en het succesvollere Diet-Coke.
Ook buiten de VS verschenen op den duur Cola-imitaties op de markt, zoals Cockta, dat in voormalig Joegoslavië marktleider is, Thumbs-Up in India, Afri-Cola (Duitsland), Cola-Turka (Turkije) en Inca-Cola (Peru). Het politiek-ideologisch getinte Mecca-Cola steunt met een deel van de winst de Palestijnen(afkomstig uit Arabische wereld, in 2002 gelanceerd in Frankrijk, nu in 28 landen verkrijgbaar). Veel supermarkten brachten eigen klonen op de markt.
Kofola mikt met zijn commercials, die Parik op zijn laptop toont, enerzijds op de jeugd. Anderzijds speelt het in op nostalgie bij oudere generaties, die Kofola nog kennen uit de socialistische tijd (met een commercial die zich afspeelt aan een meertje, waarbij een jongetje in gedateerde kleding met andere kinderen een spelletje uit die tijd speelt, een Kofola bestelt bij een kraampje en intussen heimelijk kijkt naar de borsten van de verkoopster in Oostblokbadpak).
Volgens Parik is de smaak van Kofola onveranderd gebleven. Wel is er anderhalf jaar geleden Kofola-Citrus bijgekomen. Kofola-Light is volgens hem geen item, mede omdat in Kofola minder suiker gaat dan in Coca-Cola: Maar als we signaleren dat er behoefte aan is, spelen we daar op in. Kofola heeft op zijn beurt te maken met klonen. Parik: Er duiken regelmatig fabriekjes en huisindustrieën in Tsjechië en Slowakije op die Kofola trachten na te maken.
We aten worstjes en dronken we Kofala. Coca-Cola was te zoet.'