Ad Verschoor
Donateur
Karlova Studanka in het Jeseniky hooggebergte
Kloek duwt de serveerster het karretje met dampende borden vooruit. Bij elk tafeltje met gasten komt het wagentje met een ferme ruk tot stilstand en overhandigt ze met een vriendelijk knikje de borden. Een gesprekje voeren doet ze bijna niet. Dat hoeft ook niet, want op de persoonlijke menukaart, geplaatst op een tafel die tijdens je gehele verblijf 'van jou' is, staat wat je te eten krijgt. Er wordt rekening gehouden met diëten en eetwensen, maar verder is er geen keus. Wij knikken vriendelijk terug als ze onze borden op tafel zet. Snel beent ze snel verder. Er wachten meer hongerige gasten. Welkom het Tsjechische Jeseníkygebergte in Moravië-Silezië. Welkom in Vila Vlasta in Karlova Studánka.
Zo rond 1800 kwam in Karlova Studánka de medicinale wellness tot bloei. In wat destijds nog het Oostenrijkse Silezië was, maakte Vincent Priessnitz naam met zijn bijzondere geneeswijze. Hij was van mening dat veel kwalen genezen konden worden door de combinatie van frisse lucht, aangepast en gezond eten, lichaamsbeweging, (koud)waterkompressen en het medicinale bronwater dat in dit gebied volop aanwezig is. Zijn overigens nog steeds bestaande kuuroord staat in de boeken als een van de eerste in Karlova Studánka.
In de loop van de tijd ontstonden er meer en werden de vele bronnen met het minerale water geïntegreerd in de kuurhotels. Dat ging niet altijd goed. Een bron werd door een concurrent vergiftigd en de bron in het nog steeds bestaande hotel Dzban werd in de tweede wereldoorlog ernstig vervuild en daarom permanent gesloten. Maar het is de stad gelukt om het geschonden gezonde imago op te vijzelen en met het sprookjesachtige aanzien is het niet zo verwonderlijk dat Karlova Studánka, gelegen in het oosten van Tsjechië, in 2013 door de New York Post is genoemd als één van de 46 bestemmingen die je móet bezoeken.
En die toeristen komen er. Jaarlijks zo'n 300.000, waarvan 60.000 om medische redenen. Het merendeel, 90 procent, komt uit Tsjechië zelf. Hierdoor is het gebied nog redelijk maagdelijk als het gaat om het buitenlands toerisme. Dat merk je bijvoorbeeld aan de wegwijzerborden en menukaarten, die volledig in het Tsjechisch zijn. Ook de bewoners spreken vrijwel geen buitenlandse talen. Maar met handen en voeten en een mix van eenvoudig Duits en Engels kun je je best verstaanbaar maken. En ach, dat heeft ook zo zijn charme.
Terug naar 'ons' kuurhotel Vila Vlasta, dat met zijn kasteelachtige bouwstijl precies past in het sprookjesplaatje van Karlova Studánka. Binnen stap je letterlijk terug in de tijd. Waar de lange gangen, hoge plafonds en majestueuze kroonluchters in een balzaal niet zouden misstaan. Waar de kamers eenvoudig en zonder opsmuk ingericht zijn, maar wel met alles wat je nodig hebt. Waar de geur van eten, met een boventoon van kool en uien, al om 11 uur door de gangen dwarrelt. Waar het regime bijna zo oud moet zijn als het gebouw: de tijden waarop je kunt eten zijn strikt geregeld en te laat komen betekent de hond in de pot. Eten is functioneel en natafelen hoort er niet bij, zo merken we al snel. Dat geldt overigens ook voor de over het algemeen niet zo sfeervolle Tsjechische staatsrestaurants.
In de particuliere hotels en restaurants is wel meer aandacht is voor sfeer en ambiance en kun je gezellig blijven kletsen na het eten. Wij konden bijna niet wegkomen uit Vila Elis dat zich absoluut een van de toprestaurants van het gebied mag noemen.
Maar waar je ook eet, de kwaliteit is altijd goed en de lage prijs een aangename verrassing. Want waar kun je nog een driegangenmenu eten voor nog geen 7 euro? En een halve liter bier voor 1 euro? En van een 'latte' voor 1,10 euro gaan je mondhoeken toch krullen?
Water als levensbron
Dat water een grote rol speelt in Karlova Studánka mag duidelijk zijn. Zowel de gezondheidstoeristen als de inwoners van de streek vullen hun lege flessen bij de bronnen met het geneeskrachtig water. Midden in het stadje staat zo'n bron. Van buiten oogt het als een tuinhuisje waar je relaxt kunt zitten, binnen tref je een bonte verzameling mensen die, voorzien van tientallen plastic flessen en jerrycans, wachten op een beschikbare kraan. Wanneer ik aan de beurt ben neem ik een slokje, maar besluit mijn flesje toch maar niet te vullen met het sterk naar ijzer smakende water.
Vroeg naar bed?
Verwacht in Karlova Studánka 's avonds geen woest entertainment. Kuren betekent immers vroeg naar bed. De bar van ons hotel gaat om half 10 dicht en omdat we dat wel een beetje vroeg vinden gaan we op zoek naar vermaak. Dat vinden we in het plaatselijke café. Fel verlicht, met groene kleedjes op de tafels en een grote bar met oude, houten krukken delen we mee in de feestvreugde van de verjaardag die in de aanpalende feestzaal wordt gevierd. Een oudere dame geeft een van haar neefjes? dansles. Topvermaak!
Auteur: Madeleine van de Wouw
Bron: puuropreis.nl
Kloek duwt de serveerster het karretje met dampende borden vooruit. Bij elk tafeltje met gasten komt het wagentje met een ferme ruk tot stilstand en overhandigt ze met een vriendelijk knikje de borden. Een gesprekje voeren doet ze bijna niet. Dat hoeft ook niet, want op de persoonlijke menukaart, geplaatst op een tafel die tijdens je gehele verblijf 'van jou' is, staat wat je te eten krijgt. Er wordt rekening gehouden met diëten en eetwensen, maar verder is er geen keus. Wij knikken vriendelijk terug als ze onze borden op tafel zet. Snel beent ze snel verder. Er wachten meer hongerige gasten. Welkom het Tsjechische Jeseníkygebergte in Moravië-Silezië. Welkom in Vila Vlasta in Karlova Studánka.
Zo rond 1800 kwam in Karlova Studánka de medicinale wellness tot bloei. In wat destijds nog het Oostenrijkse Silezië was, maakte Vincent Priessnitz naam met zijn bijzondere geneeswijze. Hij was van mening dat veel kwalen genezen konden worden door de combinatie van frisse lucht, aangepast en gezond eten, lichaamsbeweging, (koud)waterkompressen en het medicinale bronwater dat in dit gebied volop aanwezig is. Zijn overigens nog steeds bestaande kuuroord staat in de boeken als een van de eerste in Karlova Studánka.
In de loop van de tijd ontstonden er meer en werden de vele bronnen met het minerale water geïntegreerd in de kuurhotels. Dat ging niet altijd goed. Een bron werd door een concurrent vergiftigd en de bron in het nog steeds bestaande hotel Dzban werd in de tweede wereldoorlog ernstig vervuild en daarom permanent gesloten. Maar het is de stad gelukt om het geschonden gezonde imago op te vijzelen en met het sprookjesachtige aanzien is het niet zo verwonderlijk dat Karlova Studánka, gelegen in het oosten van Tsjechië, in 2013 door de New York Post is genoemd als één van de 46 bestemmingen die je móet bezoeken.
En die toeristen komen er. Jaarlijks zo'n 300.000, waarvan 60.000 om medische redenen. Het merendeel, 90 procent, komt uit Tsjechië zelf. Hierdoor is het gebied nog redelijk maagdelijk als het gaat om het buitenlands toerisme. Dat merk je bijvoorbeeld aan de wegwijzerborden en menukaarten, die volledig in het Tsjechisch zijn. Ook de bewoners spreken vrijwel geen buitenlandse talen. Maar met handen en voeten en een mix van eenvoudig Duits en Engels kun je je best verstaanbaar maken. En ach, dat heeft ook zo zijn charme.
Terug naar 'ons' kuurhotel Vila Vlasta, dat met zijn kasteelachtige bouwstijl precies past in het sprookjesplaatje van Karlova Studánka. Binnen stap je letterlijk terug in de tijd. Waar de lange gangen, hoge plafonds en majestueuze kroonluchters in een balzaal niet zouden misstaan. Waar de kamers eenvoudig en zonder opsmuk ingericht zijn, maar wel met alles wat je nodig hebt. Waar de geur van eten, met een boventoon van kool en uien, al om 11 uur door de gangen dwarrelt. Waar het regime bijna zo oud moet zijn als het gebouw: de tijden waarop je kunt eten zijn strikt geregeld en te laat komen betekent de hond in de pot. Eten is functioneel en natafelen hoort er niet bij, zo merken we al snel. Dat geldt overigens ook voor de over het algemeen niet zo sfeervolle Tsjechische staatsrestaurants.
In de particuliere hotels en restaurants is wel meer aandacht is voor sfeer en ambiance en kun je gezellig blijven kletsen na het eten. Wij konden bijna niet wegkomen uit Vila Elis dat zich absoluut een van de toprestaurants van het gebied mag noemen.
Maar waar je ook eet, de kwaliteit is altijd goed en de lage prijs een aangename verrassing. Want waar kun je nog een driegangenmenu eten voor nog geen 7 euro? En een halve liter bier voor 1 euro? En van een 'latte' voor 1,10 euro gaan je mondhoeken toch krullen?
Water als levensbron
Dat water een grote rol speelt in Karlova Studánka mag duidelijk zijn. Zowel de gezondheidstoeristen als de inwoners van de streek vullen hun lege flessen bij de bronnen met het geneeskrachtig water. Midden in het stadje staat zo'n bron. Van buiten oogt het als een tuinhuisje waar je relaxt kunt zitten, binnen tref je een bonte verzameling mensen die, voorzien van tientallen plastic flessen en jerrycans, wachten op een beschikbare kraan. Wanneer ik aan de beurt ben neem ik een slokje, maar besluit mijn flesje toch maar niet te vullen met het sterk naar ijzer smakende water.
Vroeg naar bed?
Verwacht in Karlova Studánka 's avonds geen woest entertainment. Kuren betekent immers vroeg naar bed. De bar van ons hotel gaat om half 10 dicht en omdat we dat wel een beetje vroeg vinden gaan we op zoek naar vermaak. Dat vinden we in het plaatselijke café. Fel verlicht, met groene kleedjes op de tafels en een grote bar met oude, houten krukken delen we mee in de feestvreugde van de verjaardag die in de aanpalende feestzaal wordt gevierd. Een oudere dame geeft een van haar neefjes? dansles. Topvermaak!
Auteur: Madeleine van de Wouw
Bron: puuropreis.nl
Heel herkenbaar. Als je wel eens in een ouder kuuroord bent geweest kan je dat helemaal voor je halen.