Tabe
† In Memoriam
Hoe het hele dorp zonder slagroom kwam te zitten.
Was in de winter van 1994, denk ik. We hadden de kapitale boerderij van een Tsjechische vriend gehuurd in het mini-dorpje Nedanicky, ongeveer 10 kilometer van Klatovy. Egbert en Marleen met de drie kinderen en wij, Doety en ik met onze kroost. Lekker de kerst doorbrengen in Tsjechie. een echte ouderwetse houtkachel en nog zo'n schitterend op hout gestookt oud fornuis. Voor de kerstavond hadden we , naar Tsjechische gewoonte, vis gepland op het menu. Maar omdat de vorige keer de gratenboel van de karper ons niet zo goed was bevallen hadden we stokvis uit Nederland meegenomen. Jullie kennen dat wel, zo'n keiharde plank vis die je eerst een nacht moet weken voordat je het fatsoenlijk kunt bereiden. Een goede kok weet, dat je de vis nadat het in een nacht in het water heeft gestaan moet koken in dat water, schoonmaken en dan de lekkere stukken vis moet stoven in melk en boter. Heerlijk.
Die kerstmiddag, de 24-ste december dus, vroeg aan het werk met het schoon maken van de grote stokvis. Tja en dan heb je melk nodig, veel melk. In het dorpje Nedanicky is geen winkel. Maar wel in het eerstvolgende dorpje richting Klatovy, genaamd Predslav. Nu is Predslav niet veel groter dan Nedanicky maar dit dorpje had wel 1 klein Spar-winkeltje. Door de beide vrouwen werd ik er met de auto er op uitgestuurd om daar in dat kleine winkeltje melk te halen. 2 liter melk was voor de stokvis wel voldoende, maar de koters van Egbert en Marleen waren melkdrinkers, dus een paar litertjes extra melk was voor de feestdagen wenselijk.
Achter de toonbank In het winkeltje een nors uitziende winkeljuffrouw met snorharen in de oren . Geen klant in de winkel, ik was de enige. In mijn beste Tsjechisch gevraagd naar mlika. Met het vingertje werd, zonder een woord te zeggen gewezen, op een koeling achter in de winkel. Mooi geen pakken melk kunnen vinden die wij in Nederland gewend zijn. Wel lagen in de koeling van die plastic zakjes met iets wat op melk leek. Waren wel kleine zakjes; kwartliters of zo. Even tellen, er lagen ongeveer 24 zakjes "melk" in de koeling. nu ja, dan DAT maar.... Alle 24 zakjes in het mandje en naar de kassa. Het gezicht van vrouwmans werd er niet vrolijker op.
Zonder mij aan te kijken zei ze wat in het Tsjechisch, wat ik uiteraard niet begreep. Ze haalde haar schouders op en zonder verder een woord te zeggen werd er afgerekend.
Thuis gekomen werd de "melk" uitvoerig bekeken door de kokkinnen. Betast, bevoeld, is dat wel melk? Voorzichtig opengemaakt, met het vingertje even proeven. SLAGROOM!!! Vierentwintig pakjes met slagroom, wat moeten we ermee?? Snel even naar Klatovy gereden en daar de nodige melk gekocht. Een beetje laf van mij, maar ik durfde de "melk"niet terug te brengen naar de winkel.
Later hoorden we van Martin, de eigenaar van de boerderij, dat hij had vernomen dat een vreemde buitenlander in 1 keer alle slagroom uit de dorpswinkel had gekocht en dat men dat niet zo fijn had gevonden, zachtjes uitgedrukt. De slagroom hebben we na de kerst maar aan Martin gegeven. Denk dat die wel goed is terechtgekomen. Overigens de stokvis smaakte heerlijk !!! Slagroom lust ik sindsdien niet meer.
Was in de winter van 1994, denk ik. We hadden de kapitale boerderij van een Tsjechische vriend gehuurd in het mini-dorpje Nedanicky, ongeveer 10 kilometer van Klatovy. Egbert en Marleen met de drie kinderen en wij, Doety en ik met onze kroost. Lekker de kerst doorbrengen in Tsjechie. een echte ouderwetse houtkachel en nog zo'n schitterend op hout gestookt oud fornuis. Voor de kerstavond hadden we , naar Tsjechische gewoonte, vis gepland op het menu. Maar omdat de vorige keer de gratenboel van de karper ons niet zo goed was bevallen hadden we stokvis uit Nederland meegenomen. Jullie kennen dat wel, zo'n keiharde plank vis die je eerst een nacht moet weken voordat je het fatsoenlijk kunt bereiden. Een goede kok weet, dat je de vis nadat het in een nacht in het water heeft gestaan moet koken in dat water, schoonmaken en dan de lekkere stukken vis moet stoven in melk en boter. Heerlijk.
Die kerstmiddag, de 24-ste december dus, vroeg aan het werk met het schoon maken van de grote stokvis. Tja en dan heb je melk nodig, veel melk. In het dorpje Nedanicky is geen winkel. Maar wel in het eerstvolgende dorpje richting Klatovy, genaamd Predslav. Nu is Predslav niet veel groter dan Nedanicky maar dit dorpje had wel 1 klein Spar-winkeltje. Door de beide vrouwen werd ik er met de auto er op uitgestuurd om daar in dat kleine winkeltje melk te halen. 2 liter melk was voor de stokvis wel voldoende, maar de koters van Egbert en Marleen waren melkdrinkers, dus een paar litertjes extra melk was voor de feestdagen wenselijk.
Achter de toonbank In het winkeltje een nors uitziende winkeljuffrouw met snorharen in de oren . Geen klant in de winkel, ik was de enige. In mijn beste Tsjechisch gevraagd naar mlika. Met het vingertje werd, zonder een woord te zeggen gewezen, op een koeling achter in de winkel. Mooi geen pakken melk kunnen vinden die wij in Nederland gewend zijn. Wel lagen in de koeling van die plastic zakjes met iets wat op melk leek. Waren wel kleine zakjes; kwartliters of zo. Even tellen, er lagen ongeveer 24 zakjes "melk" in de koeling. nu ja, dan DAT maar.... Alle 24 zakjes in het mandje en naar de kassa. Het gezicht van vrouwmans werd er niet vrolijker op.
Zonder mij aan te kijken zei ze wat in het Tsjechisch, wat ik uiteraard niet begreep. Ze haalde haar schouders op en zonder verder een woord te zeggen werd er afgerekend. Thuis gekomen werd de "melk" uitvoerig bekeken door de kokkinnen. Betast, bevoeld, is dat wel melk? Voorzichtig opengemaakt, met het vingertje even proeven. SLAGROOM!!! Vierentwintig pakjes met slagroom, wat moeten we ermee?? Snel even naar Klatovy gereden en daar de nodige melk gekocht. Een beetje laf van mij, maar ik durfde de "melk"niet terug te brengen naar de winkel.
Later hoorden we van Martin, de eigenaar van de boerderij, dat hij had vernomen dat een vreemde buitenlander in 1 keer alle slagroom uit de dorpswinkel had gekocht en dat men dat niet zo fijn had gevonden, zachtjes uitgedrukt. De slagroom hebben we na de kerst maar aan Martin gegeven. Denk dat die wel goed is terechtgekomen. Overigens de stokvis smaakte heerlijk !!! Slagroom lust ik sindsdien niet meer.
