Re: Hoe begon jouw \'liefde\' voor Tsjechië?
Vroeger was Tsjechie gewoon het land waar ik altijd de vakantie eindigde (mams is Tsjechische) dus zette we altijd eerst koers naar een ander land om daar twee weken vakantie te vieren en daarna altijd naar Tsjechie. Mijn echte liefde voor Tsjechie is denk ik begonnen toen ik 15 was. Twee jaar na de val van het communisme kwam ik er weer (was er in drie jaar niet geweest....puberig en geen interesse). Ik zou toen twee weken bij mijn opa en oma blijven (die woonden toen 6 maanden daar en 6 maanden hier in Nederland). Ik heb het het daar zo verschrikkelijk naar mijn zin gehad dat ik pas na 6 weken huiswaarts keerde. Moeder verbaast, ook vanwege mijn taal. Ik sprak daarvoor amper Tsjechisch. Mijn lange verblijf had natuurlijk ook een andere reden:Petr. We zijn nog steeds erg goede vrienden van elkaar en zullen dat waarschijnlijk ook altijd wel blijven. Als ik naar Javornik ga dan woon ik nog steeds bij hem en zijn familie. Ook al zijn vrienden mag ik inmiddels tot mijn vriendenkring rekenen, hoewel sommige wel huiverig waren voor zo'n 'welvarende Westerlinge', maar naar een paar piv is dat meestal wel over. De vriendschap is dus nog steeds erg hecht. Door hem heb ik ook plekken in Tsjechie gezien en dingen gedaan die je je hier niet kunt voorstellen. Weekenden in het bos, spontaan naar een festival in Kolin, naar een ijshockeywedstrijd in Praag, zabijacka in de tuin, slivovice branden, dagje skien in Sumperk enz. Het lijkt wel of dingen in Tsjechie altijd veel spontaner gaan dan hier, en dat mis ik denk ik wel het meeste als ik weer terug ben in Nederland. Tot zover mijn verhaal
Vroeger was Tsjechie gewoon het land waar ik altijd de vakantie eindigde (mams is Tsjechische) dus zette we altijd eerst koers naar een ander land om daar twee weken vakantie te vieren en daarna altijd naar Tsjechie. Mijn echte liefde voor Tsjechie is denk ik begonnen toen ik 15 was. Twee jaar na de val van het communisme kwam ik er weer (was er in drie jaar niet geweest....puberig en geen interesse). Ik zou toen twee weken bij mijn opa en oma blijven (die woonden toen 6 maanden daar en 6 maanden hier in Nederland). Ik heb het het daar zo verschrikkelijk naar mijn zin gehad dat ik pas na 6 weken huiswaarts keerde. Moeder verbaast, ook vanwege mijn taal. Ik sprak daarvoor amper Tsjechisch. Mijn lange verblijf had natuurlijk ook een andere reden:Petr. We zijn nog steeds erg goede vrienden van elkaar en zullen dat waarschijnlijk ook altijd wel blijven. Als ik naar Javornik ga dan woon ik nog steeds bij hem en zijn familie. Ook al zijn vrienden mag ik inmiddels tot mijn vriendenkring rekenen, hoewel sommige wel huiverig waren voor zo'n 'welvarende Westerlinge', maar naar een paar piv is dat meestal wel over. De vriendschap is dus nog steeds erg hecht. Door hem heb ik ook plekken in Tsjechie gezien en dingen gedaan die je je hier niet kunt voorstellen. Weekenden in het bos, spontaan naar een festival in Kolin, naar een ijshockeywedstrijd in Praag, zabijacka in de tuin, slivovice branden, dagje skien in Sumperk enz. Het lijkt wel of dingen in Tsjechie altijd veel spontaner gaan dan hier, en dat mis ik denk ik wel het meeste als ik weer terug ben in Nederland. Tot zover mijn verhaal