Herinnering aan Camp Melnik

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Deze week schoot het me weer te binnen, een herinnering. Een hele prettige.

We kwamen in de loop van de dag aan op Camp Melnik. Waren we nog nooit geweest, lekker dicht bij Praag. Grote, rustige camping. Wel veel caravans en tenten, maar niet zo vol gepropt.
We zetten onze kleine, stokoude kip op een veldje links in de hoek. Tineke was een kleuter, en Lucie nog een peuter. Gezellig.
Na een tijdje kwam een tweede caravan het veldje op rollen. Twee jonge mensen uit de Achterhoek zonder kinderen. Hadden al een hele pechreis gehad en kwamen vers uit het vaderland.
Intussen zetten een Tsjech met vrouw en dochter van een jaar of 10 hun tentje op rechts van ons.
En tegen de avond kwam den Belg met een caravan van ongeveer 8 meter opbouw, een gloednieuwe Knaus, met zijn vriendin en twee tieners. Zij parkeerden recht tegenover ons.
De avond, iedereen moe van de reis, was het vroeg rustig.
De volgende dag op pad, hele dag lekker sjouwen. Ik weet niet eens meer waarheen. Doet er ook niet toe. Na het avondeten terug naar de camping. Op tijd ons kleintje naar bed en toen wilde manlief een fikkie stoken...
Tja, maar wat hout sprokkelen dan. De Achterhoekers hielpen mee, de Belgische tieners zochten mee. De Tsjech keek het grijnzend aan. Die zat heerlijk op zijn klapstoeltje toe te kijken.
Twijgje vatten vlam, veel twijgjes geven veel vlam maar branden snel. De Belgen kwamen met een boomstam aan slepen. En Jacob had wel een ijzerzaag in het assortiment. Met vereende krachten bogen de drie mannen zich over het karwei. Hoe met een ijzerzaagje een boomstam te slachten?
De Tsjech kon het niet meer aanzien. Hij opende zijn kofferbak en kwam vervaarlijk op het moedige drietal af, zwaaiend met bijl en boomzaag. Toen was het karwei in een momentje geklaard! Het vuur knetterde en het hele gezelschap zette zich om de warmte in klapstoeltjes. De Belgen, de Tsjechen, de Achterhoekers en de Groningers. Reuze gezellig.
Uiteraard werd gezamenlijk een voorraad bier genuttigd, en ondergetekende kwam op het idee worstje bij het vuur te warmen voor de kindertjes. Ik had nl. een heus blikje knakworsten bij me. We zochten lange, dunne takjes om de worstjes aan te spietsen. Die stokjes waren behoorlijk slap, maar bij gebrek aan beter...
Toen kwam weer de Tsjech. Mompelend in zijn onverstaanbare taaltje pakte hij me de takjes af en gooide ze ondanks mijn protesten in het vuur. Even rommelen in de kofferbak en daar kwam hij met enorm lange ijzeren pennen met een drietand op het eind, ideaal voor worstjes.
Het begon tot ons door te dringen dat deze mensen stukken beter waren uitgerust voor een kampeervakantie dan wij, met hun kleine tent en Skodaatje.
Er werd meer bier genuttigd en later nog echte Tsjechische Klobasa, die enigszins vet was. Heerlijk! Al werd Jacob in de loop van de nacht nogal beroerd. Van de worst, volgens hem.
We hebben daar gezeten tot zeer diep in de nacht, pratend over van alles en nog wat. Het was zó ontzettend gezellig! Het Tsjechisch reiswoordenboek deed het goed, werd de hele avond gebruikt met een zaklamp erbij. Wij lazen zinnen in het Tsjechisch voor waar de Tsjechen dubbel om lagen. De Tsjechen lazen zinnen in het Nederlands voor waar wij dubbel van lagen.

Deze avond is zo'n 12, 13 jaar geleden. een hele gewone gezellige avond op een gezellige camping. In iedere vakantie heb je een aantal van die avonden. De meeste vergeet je weer, maar deze dus niet. Het was nl. ook de avond waarop Jacob zei:"Volgend jaar gaat er een bijl en een zaag mee op vakantie!" Sindsdien vaste prik, die bijl en die zaag. Vaak gebruikt ook. En altijd bij het inpakken moet ik weer denken aan die Tsjech die grijnzend zat te kijken naar die klunzige pogingen van ons om hout te zagen.
 

char

† In Memoriam
Mooi geschreven, Krul!!.... En zo ontzettend herkenbaar!!...

Ik krijg weer dat warme gevoel....En dat is niet van de Becherovka, hoor!!..

Bedankt!!..

Char.
 
Wat leuk dat jullie allemaal zo enthousiast zijn! Toevallig heb ik nog meer herinneringen. Aan heel veel plaatsen in dit mooie land. Zo nu en dan schiet mij er een te binnen. Als ik tijd heb zal ik hem dan opschrijven.
 
Bovenaan