Hereniging van een verdeelde stad

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Freddy2005

† In Memoriam
Het is lastig om als stad je zoveel jarig bestaan te vieren als je door de geschiedenis ooit werd opgedeeld. Ondanks de bestaande spanningen tussen Polen en Tsjechen in deze streek, die zich uitstrekt over beide landen, draait het leven in Cieszyn en Český Těšín (Tsjechisch Teschen) rond de grens die dwars door beide steden heen loopt.

Cieszyn is begonnen met de festiviteiten rond de viering van het 1200-jarig bestaan van de stad. Ongeveer op het allerlaatste moment, begin december, kondigde buurstad Český Těšín [ook wel "Tsjechisch Teschen" genoemd] aan ook te willen meedelen in de feestvreugde. Op de westoever van de rivier de Oder was er voorheen erg weinig enthousiasme te bespeuren om dit feest samen te vieren. Dat was ook niet zo gek, want Český Těšín gaat met veel vertoon het 90-jarig bestaan vieren. Deze buurstad werd gesticht in 1920, toen een grens de stad in tweeën spleet. Veel Polen in de streek Zaolzie (dat letterlijk betekent ‘grondgebied aan de overzijde van de rivier Oder) zijn woedend over deze viering en in Cieszyn is de weerzin over deze Tsjechische viering dan ook duidelijk zichtbaar.

Volgens een legende, die aan beide oevers van de Oder wordt verteld, kwamen de drie dochters van een Slavische vorst, Bolko, Leszko en Cieszko, hier in 810 bijeen en stichtten de stad Cieszyn. In de herfst van 1918 (toen Oostenrijk-Hongarije verdween en Polen en Tsjecho-slowakije werden gesticht), greep de staatsraad van het vorstendom Cieszyn namens de Poolse regiering officieel de macht. Er werd een verdrag ondertekend over de opsplitsing van de streek Silezië met de stad Cieszyn in een Pools en een Tsjechisch deel, waarbij de taalkundige gegevens van de volkstelling in 1910 werden gerespecteerd (destijds woonden er 123.000 Polen, 32.000 Tsjechen en 22.000 Duitsers).

Het meest geïndustrialiseerde deel kwam toe aan Tsjecho-Slowakije

De Polen waren ervan overtuigd dat de kwestie zo was geregeld, vandaar dat ze een plaatselijk infanterieregiment naar het front van oostelijk Galicië stuurden om tegen de Oekraïeners te vechten. De Tsjechische troepen wisten daarvan te profiteren. Het was een korte, maar bloedige oorlog en het staakt-het-vuren werd onder druk van de Entente opgelegd. Over de toekomst van de streek Silezië rond Cieszyn werd in juli 1920 volkomen willekeurig beslist op een bijeenkomst van ambassadeurs in Parijs. Daarbij werd het rijkste en meest geïndustrialiseerde deel, met mijnen, staalfabrieken en de spoorlijn die Tsjechië verbond met Slowakije toebedeeld aan Tsjecho-Slowakije.

Cesky_Tesin_namesti_radnice_1_450x338.JPG

Náměstí ČSA in Český Těšín.

Monumenten hielden de herinnering aan de bloedige gebeurtenissen van 1919 levend. In Český Těšín was dat het beeld van Tomáš Masaryk, geestelijk vader van het onafhankelijke Tsjecho-Slowakije, en president van het land van 1918 tot 1935.

Zijn monument, dat in oktober 1938 tijdens de inval van het Poolse leger in Zaolzie werd verwoest, zal in ere worden hersteld. Deze aankondiging heeft bij veel Polen tot beroering geleid, omdat zij menen dat het beleid van Masaryk nu juist heeft bijgedragen aan de opsplitsing van de streek Silezië rond Cieszyn. “Maar het is een Tsjechisch feest, het is hun held, wat kan ons dat dan schelen?” merkt Zygmunt Stopa, voorzitter van de Poolse vereniging voor onderwijs en cultuur in de Republiek Tsjechië, op. Van Poolse zijde is er in 1934 een monument onthuld ter herinnering aan de overwinningsstrijd van de Poolse legers. Het monument werd door de Duitsers in september 1939 verwoest. Een paar jaar geleden heeft het zijn oude plek teruggekregen. “Ik weet dat ze dat aan Tsjechische zijde tandenknarsend hebben zien gebeuren”, zegt Bogdan Ficek, burgemeester van Cieszyn.

In een verklaring ter gelegenheid van de gemeenschappelijke viering van het 1200-jarig bestaan van Cieszyn, die begin december tijdens een gezamenlijke vergadering van de gemeenteraden werd goedgekeurd, staat te lezen: “We kunnen de geschiedenis niet veranderen en ook niet vergeten, maar we kunnen wel zorgen voor een gemeenschappelijke toekomst voor de volgende generaties. We zijn van mening dat we een stap voorwaarts moeten doen in het geval van onze twee steden, ook al vinden sommige mensen dat niet leuk”, verklaart Bogdan Ficek.

carte-pl-cz-NL_0.jpg


Het bedrijfsleven van Cieszyn heeft bijna 70% van zijn omzet te danken aan de Tsjechen en de Slowaken. De Tsjechen profiteren van een gunstige wisselkoers van hun kroon tegen de zloty. Op de markt van Cieszyn zijn producten van wilgentenen zeer gewild, net als de kunstkerstbomen, plaids, schoenen, groenten en zoetwaren. Zwaar beladen Tsjechische toeristen nemen een Poolse taxi om naar hun auto te worden gebracht, die ze aan de overkant van de grens hebben laten staan, of naar het station. Voor de brug zet de chauffeur het taxibordje uit en gaat als een gewone automobilist verder, omdat hij in het midden wel degelijk de grens passeert. “Als we de regels strikt zouden toepassen, zou een Poolse ambulance midden op de brug moeten stoppen en wachten totdat een Tsjechische ambulance de patiënt overneemt”, legt de burgemeester van Cieszyn uit. En vice versa.

Ciezyn-Cesky-Tesin_0.jpg

De marktplaats van Cieszyn.

Deze officieuze grensovertredingen raken ook de samenwerking tussen de nationale politie en agenten van de stadspolitie bij de vervolging van voortvluchtige criminelen. Tegenwoordig kan trouwens ook niemand zich nog voorstellen dat de piepjonge zangeres Ewa Farna uit Zaolzie niet aan beide zijden van de Oder zou mogen optreden. Ze kan zowel in het Pools als in het Tsjechisch zingen en is daarmee de beste ambassadrice van het "Pools-zijn" in Zaolzie. Ze is bovendien een idool onder jongeren aan beide zijden van de Pools-Tsjechische grens. Het eind van het liedje is, zo wordt beweerd in het Silesische Cieszyn, dat iedereen stele.Stqd (van hier) is.

JAN DZIADUL

presseurop.eu

Samenwonen gaat niet altijd vreedzaam

De Tsjechische autoriteiten hebben beloofd het schenden van de rechten van de Poolse minderheid in de grensstreek Cieszyn Silesia aan te pakken, bericht de Poolse krant Gazeta Wyborcza. Deze belofte werd gemaakt tijdens het bezoek van de Poolse president Lech Kaczyński aan Praag. Er komen vooral veel klachten over rechtsextremistische Tsjechen die Poolse wegbewijzeringsborden zouden vernielen. Van de 31 gemeentes, die dankzij het Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden tweetalige verkeersborden mogen plaatsen, heeft slechts de helft gebruik gemaakt van dit recht en een aantal is er zelfs op teruggekomen. Er zijn tevens problemen geweest rondom het plaatsen van een gedenksteen in het geboortehuis in Smilovice van de huidige president van het Europees Parlement, Jerzy Buzek. "De Tsjechen hebben weinig ervaring met dit soort zaken. We moeten ze meer tijd geven", zegt Józef Szymeczek, hoofd van het Poolse congres in Tsjechie. In de gemeente Třinec, met een Poolse minderheid van zesduizend mensen, is de situatie volgens hem het ernstigst. De lokale authoriteiten hebben geprobeerd hier een Poolse school te sluiten en ze weigeren zelfs maar te discussieren over tweetalige wegbewijzering. Polen die in Tsjechië wonen beweren dat de haat tegen hen vooral afkomstig is van jonge Tsjechen. Een groep op het internet met de naam "Ik haat Polen" heeft bijna duizend leden. "Het is duidelijk dat de Pools-Tsjechische relaties op landelijk niveau veel beter zijn dan op lokaal niveau", aldus het dagblad.

presseurop.eu
 

Ad Verschoor

Donateur
Polen-Tsjechië: Een ‘freestyle’ hereniging

Cieszyn-freestyle_0.jpg

Freestyle City Festival

Hoe laat je de problemen uit het verleden achter je en herenig je een stad die door een landgrens in tweeën is gedeeld? In het Poolse Cieszyn en het Tsjechische Český Těšín hebben jongeren de handen ineen geslagen en komen ze nader tot elkaar via cultuur en vrijwilligerswerk.

Bijna een eeuw na de opdeling van de stad tussen Polen en Tsjecho-Slowakije dromen een jonge Poolse maatschappelijk werker en zijn Tsjechische collega van een hereniging. Dit is een “freestyle” reportage. We geven een inkijkje in de levens van personen die hun carrière hebben opgegeven om samen unieke projecten op te zetten: een universiteit voor daklozen, een centrum voor mentaliteitsverandering, een Pools-Tsjechische brug van vrijwilligers.
Actie, actie, actie. Daarvoor moet je, geloof mij, bij Michał Paluch zijn. Deze maatschappelijk werker en “freestyle” jongerenbegeleider van Cieszyn is zeer gemotiveerd om jongeren en minder jongeren, Tsjechen en Polen, protestanten en katholieken en zelfs studenten, leraren en ambtenaren in een oecumenische en multiculturele gemeenschap samen te brengen.
De held in deze tekst is Cieszyn: een dubbele stad die een algehele metamorfose doorgaat. Laten we er heen gaan!

Veelbelovende toekomst
Het is december 2012. “Goed, laten we beginnen”, zegt Michał Paluch. “Laten we een schaduwspel doen, volg elkaar, leer elkaar kennen in de beweging.” De 2.400 middelbare scholieren maken zich op om een vragenlijst in te vullen. Ze vullen in wie in hun omgeving de leiders zijn, de jonge buitengewone persoonlijkheden die in staat zijn grensoverschrijdende projecten te leiden. Michał hoopt een honderdtal personen te kunnen selecteren en een parlement van Pools-Tsjechische jongeren te kunnen vormen.
En daarna ... zullen de twee plaatsen, elk met een bevolking van ongeveer dertigduizend inwoners, samensmelten tot een stad van zestigduizend mensen in het centrum van een verenigd Europa. Een universitaire, multiculturele stad met meerdere religies, een prachtig verleden en een veelbelovende toekomst.

Twee aparte werelden
De twee oevers van de rivier de Olza zullen weer met elkaar verbonden zijn door een mooi rode tram, waar de inwoners van Cieszyn van hebben gedroomd. De mythe van een “Klein-Wenen” zal weer herleven, met zijn koetsjes en een acteur verkleed als keizer Franz-Joseph op het marktplein. Een middelbare school voor kinderen uit beide gemeenschappen en een jongerenfeest op de verjaardag van de toetreding tot de Schengenzone zullen het plaatje compleet maken.
Want het is op deze plek dat op 20 december 2007 geschiedenis werd geschreven toen de twee burgemeesters de slagboom bij de grens doormidden zaagden. De slagboom mag in stukken zijn gehakt, in de gedachten van de mensen bestaat hij nog steeds. De Polen spreken geen Tsjechisch en de Tsjechen hebben geen kennis van de Poolse taal: het lijkt alsof ze in één stad wonen, maar het zijn twee aparte werelden.

Workshop anti-corruptie
Michał is nu 31 jaar oud. Zijn schooltijd was tijdens het postcommunisme een nachtmerrie. De journalistiek betekende zijn vrijheid: een fiets, een fotocamera en een bandrecorder. Op 17-jarige leeftijd interviewde hij de in Cieszyn geboren adviseur van de Amerikaanse president Richard Pipers en de Poolse komiek Jerzy Stuhr, die er zijn carrière begon. De dag dat hij zijn diploma haalde, kreeg Michał ook een prestigieuze journalistieke prijs. [...] Toen ging hij naar de Zomerschool voor Burgermaatschappijleiders, opgericht door de filosoof en Oxfordprofessor Zbigniew Pełczyńsk.“Voor de eerste keer werd me gevraagd wie ik was en wat ik wilde! En wie dat vroeg? De mentor van Bill Clinton!”
Als onderdeel van de zomerschool gingen de studenten naar Warschau en bezochten ze het kantoor van de premier, de president, de ministers en spraken ze met een aantal van de belangrijkste mensen van het land. De cursus werd afgesloten met een workshop over anti-corruptie. “Aan het eind van de psychologieles zei de klassenvertegenwoordiger: “Dit is ons eerste examen. We moeten een cadeau voor de professor kopen.” Ik pakte een van de folders en zei: “Jongens, dat idee wat jullie hebben heet juist corruptie.”*

Antigif tegen zwaarmoedigheid
In het Grensoverschrijdende Vrijwilligerscentrum legt Michał Paluch net de laatste hand aan een tekstboek over nieuwe leermethodes voor het werken met vrijwilligers. Het is zijn toekomstige proefschrift, een blauwdruk voor het samenwerken met jonge mensen en de gemeentelijke diensten. En zelfs over samen besturen.
Op een scherm in het centrum zijn beelden te zien van het Freestyle City Festival, waar alles drie jaar geleden begon. “Ik keerde na mijn studie naar huis terug en kreeg een idee”, zegt Paluch. Meer dan driehonderd beoefenaars van actiesporten zouden naar Cieszyn komen. Motorfietsen zouden over het hoofd van Sint Floriaan op het marktplein vliegen. Motorrijders zouden van hellingen in de windige straten rijden. Tientallen evenementen zouden gedurende vier dagen plaatsvinden. Dit project zou iedereen verenigen. Het was de oplossing voor lokale problemen en kwesties. Een soort van antigif tegen zwaarmoedigheid en lokale problemen.
Tijdens de festivals van 2011 en 2012 werd er een netwerk opgezet van 120 jonge managers om het evenement te organiseren. Michał sluit zijn boekje en zegt: “Wat moest ik daarna met ze doen? Ik ben naar de burgemeester gegaan en heb gezegd: laten we een Europees project opzetten, een Grensoverschrijdend Vrijwilligerscentrum [Transgraniczne Centrum Wolontariatu – TCW, red.].”

Opleidingscentrum van Europees geld
De organisatie zetelt in een modern opleidingscentrum dat wordt gefinancierd met Europees geld. Er staat een multimediaprojector, een camera, een groene “freestyle” tribune (met een spiegel en een fietsbel) om het spreken in het openbaar te oefenen, laptops en wat stalletjes.
De jongeren komen rustig binnen. Ze gooien hun tas in hun hoek en nemen plaats op de poefs. Przemek Lose, 16 jaar oud en organisator van Pools-Tsjechische bijeenkomsten, heeft een rustige uitstraling: zijn project is sinds gisteren in kannen en kruiken. “Wat hier in het centrum gebeurt, is ongelooflijk”, zegt hij. “Het is geen school, geen cultureel centrum, geen scoutingclub, geen schuilplaats, het is iets compleet anders. Hier veranderen wij de stad!”

Grensoverschrijdend parlement
Petr Kantor doet denken aan een jonge Václav Havel. Klein, mager en geconcentreerd. Wij zitten in de Tsjechische theesalon in Cieszyn. Petr is 35 jaar en heeft dramaturgie en management in Japan gestuurd. Hij heeft les in Ostrava [de op twee na grootste stad van Tsjechië, red.] gegeven. Dankzij hem hebben Poolse vrijwilligers onverwachte bezoekjes gebracht aan Tsjechische scholen: ze kwamen binnen met muziek en films, boden workshops aan en moedigden iedereen aan mee te doen. Daarna volgden ze een Tsjechische les.
Maar de opbouw van een gemeenschap verloopt langzaam. “De Tsjechische vrijwilligers zijn anders”, zegt Petr. “Ze werken in kleine groepjes, in hun eigen gemeenschap, vaak op scholen.” Toch verspreidt ook Petr folders rond op scholen en zoekt hij jonge leiders voor het grensoverschrijdende parlement, omdat het belangrijke stappen zijn in het veranderingsproces. Hij klinkt optimistisch: “In het naburige Karvina is een vrijwilligerscentrum opgezet naar het voorbeeld van het centrum in Cieszyn.”

Het graf van Łada Krumniklowa
Na de Tweede Wereldoorlog was er geen enkele communicatie tussen de twee plaatsen. In de jaren zestig, ter gelegenheid van de 1150e verjaardag de stad, werden de grensslagbomen tijdelijk geopend. Daarna zijn ze een tijdje op belangrijke communistische feestdagen open gegaan, meestal op 1 mei.
Tot het tragische jaar 1968. Op de begraafplaats aan de andere oever van de Olza bevindt zich het graf van de Poolse journaliste Łada Krumniklowa uit Český Těšín die op 1968 de Poolse soldaten opriep om: “niet op het volk te schieten. Er is geen contrarevolutie hier. Dit is een onwettige, verschrikkelijke bezetting van een soevereine staat.” Ze werd gearresteerd en gedwongen als klerk te werken voor een klein salaris. Haar graf is een belangrijke ontmoetingsplaats geworden.

Stad groeit weer aan elkaar
In de vroege jaren 90 creëerde de Pools-Tsjechische vereniging “Solidariteit” banden tussen de bevolking en werd het theaterfestival Na Granicy [Op de grens, red.] opgericht. Daarna werd de verbondenheid dankzij geld van de Europese fondsen voor de aanleg van weg en infrastructuur geconcretiseerd.
Tegenwoordig worden er meerdere gezamenlijke evenementen georganiseerd: van wandeltochten tot basketbaltoernooien. De Poolse bibliotheek książnica cieszyńska organiseert ontmoetingen met ooggetuigen van belangrijke gebeurtenissen uit de recente geschiedenis en městská knihovna, de Tsjechische gemeentelijke bibliotheek, heeft debatten met namen als “De Tsjechen en de Polen: onafhankelijk samen”. De stad groeit weer aan elkaar. Langzaam. Het is alleen dat de jongeren zouden willen dat het wat sneller zou gaan.

Externe links
Bron: Presseurop
 
Bovenaan