Een beetje rare vakantie
- Onderwerp starter marecha
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
:snik: ja lach maar, ( zou ik ook doen ) maar de auto reparatie kostte wel mooi 2 weken tsjechie.:traan:
Ja hoor!!!we gaan het weer proberen.
Ja mensen we gaan 28 april weer naar Lazne belohrad.
Dat was vorig jaar een heerlijke vakantie in een prachtige omgeving.
Er valt nog genoeg te zien daar.en we hopen uiteraard dat het beter gaat dan die laaste "rare vakantie".
En bij leven en welzijn ga ik in augustus niet met dochter en aanhang maar met mijn zoon met vriendin en kleindochter naar Kameny privoz -20 km onder Praag.
ben ik een bofkont of niet?
Ja mensen we gaan 28 april weer naar Lazne belohrad.
Dat was vorig jaar een heerlijke vakantie in een prachtige omgeving.
Er valt nog genoeg te zien daar.en we hopen uiteraard dat het beter gaat dan die laaste "rare vakantie".
En bij leven en welzijn ga ik in augustus niet met dochter en aanhang maar met mijn zoon met vriendin en kleindochter naar Kameny privoz -20 km onder Praag.
ben ik een bofkont of niet?
Wat goed dat jullie het weer gaan proberen Marecha! En nu gaat het goed, je bent zeker een bofkont!!
Ga je in april voor een week?
Ga je in april voor een week?
vreemde vakantie - autoperikelen
Heeeeeeeeel herkenbaar - zie ook mijn verhaal over de herfstvakantie 2006....- gelukkig heeft dit je niet afgeschrikt.. lekker alvast verlangen naar je volgende bezoek....dat maakt het leven hier in Nederland weer wat dragelijker
Zonder gekheid...ik kan ook niet wachten tot we weer gaan...helaas duurt dat naar mijn smaak weer veeeeeeeeeel te lang.....:traan:
Heeeeeeeeel herkenbaar - zie ook mijn verhaal over de herfstvakantie 2006....- gelukkig heeft dit je niet afgeschrikt.. lekker alvast verlangen naar je volgende bezoek....dat maakt het leven hier in Nederland weer wat dragelijker
Zonder gekheid...ik kan ook niet wachten tot we weer gaan...helaas duurt dat naar mijn smaak weer veeeeeeeeeel te lang.....:traan:
Ja mayca,we gaan een week,de kleinkinderen hebben ook maar een week vakantie.mayca schreef:
meestal gaan we in het voorjaar een weekje duitsland en de zomer een week tsjechie.alleen vorig jaar zijn we 2 keer naar tsjechie gegaan.maar dit jaar zit het met het oog op de onkosten van de auto een 2e week met mijn dochter er niet in.
Daarom bof ik dat ik met mijn zoon mee ga.
met dezelfdeMaria schreef:met welke auto???
hij is voor aardig wat geld gemaakt en blijft het nu hopen we goed doen.
Een andere kost ook aardig wat en dan weet je toch ook nooit wat je koopt.
En mijn schoonzoon laat hem altijd voor een vakantie nog een extra grote beurt geven dus daar ligt het ook niet aan.
Dat was dus achteraf weggegooid geld.
ik had je verhaal toen al gelezen.Heeeeeeeeel herkenbaar - zie ook mijn verhaal over de herfstvakantie 2006....- gelukkig heeft dit je niet afgeschrikt.. lekker alvast verlangen naar je volgende bezoek....dat maakt het leven hier in Nederland weer wat dragelijker
Zonder gekheid...ik kan ook niet wachten tot we weer gaan...helaas duurt dat naar mijn smaak weer veeeeeeeeeel te lang.....:traan:
Dat zijn ook echt geen fijne ervaringen.
En hoe vervelend we het toen ook vonden we hebben wel gezegd dat we nog geluk hadden als je soms ziet wat er langs de kant van de weg staat.
En ja het is al die jaren met alle vakanties goed gegaan dan zit het erin dat het een keer niet goed gaat. het waren alleen zoveel rare dingen bij elkaar.
wanneer gaan jullie dan weer?
Pas weer in het voorjaar...ik ben afhankelijk van mijn vakantiedagen, maar wellicht dat mijn partner iets eerder gaat; media februari om wat zaken te tekenen voor de nieuw te bouwen schuur...
Daar heb ik dus ook een verhaal over.
Lijkt veel op die van Kelste.
Wij zijn afgelopen kerstvakantie (2008) naar Tsjechië geweest om te snowboarden (en te skiën).
Ik zou direct nadat we terugkwamen van vakantie Nederlandse Kampioenschappen Volleybal hebben, dus dat was wel 'haasten'.
Maar wat was er nu aan de hand; onze auto ging ook rare dingen doen!
Allereerst begon het lampje van de accu te branden, dat deze oevrverhit was of zoiets dergelijks. Mijn vader kijken, maar waarschijnlijk was de koelvloeistof op. Wij de ANWB bellen, want we dachten dat ze ons in Duitsland ook wel zouden komen helpen. Maar toen werd de ADAC gestuurd. De tank met koelvloeistof was kapot. We mochten niet meer verder rijden, dus werden we gesleept naar een Duits autobedrijf. Daar werd er nog eens naar gekeken en wat bleek nou; er was nog veel meer aan de hand, dan alleen maar een kapotte tank! Een stuk of vier onderdelen deden het niet meer, terwijl m'n vader vlak voor de heenreis de auto had laten controlleren! Onze auto was zeker niet binnen een dag klaar, want er moesten speciale onderdelen worden gehaald wat ook een week duurden, de auto moest na twee weken worden oververplaats en dan pas kon ie gerepareerd worden.
We zaten met het probleem dat ik dus de volgende ochtend moest volleyballen!
Mijn vader ging samen met de eigenaar van het bedrijf een huurauto halen (bij een ander bedrijf), maar m'n vader kwam maar niet meer terug.
Het was inmiddels al avond geworden en toen zaten we daar, ik met m'n broer en broertje. Het bedrijf was al gesloten, dus moesten we op het parkeerterrein wachten met al onze spullen (het was behoorlijk koud en de grond was erg vies).
Uiteindelijk is mijn vader toch nog gekomen, hij was de weg kwijt en de Tom Tom had hem de verkeerde kant op gestuurd.
Toen we alle spullen ingeladen hadden, konden we dan eindelijk vertrekken. Het was inmiddels al tien uur.
We hebben erg hard gereden en onderweg nog iets gegeten (hadden we nog niet echt gedaan).
Uiteindelijk zijn we 's nachts een keer aangekomen, eigenlijk nog best vroeg, als je naar alle vertraging kijkt. Mijn vader zal wel erg hard hebben doorgereden.
Nou, diezelfde ochtend ik dus vroeg opstaan en volleyballen (eerst weer anderhalf uur in de auto zitten). Het was erg gezellig, maar helaas waren we niet door naar de finales van de Nederlandse Kampioenschappen.
Het was bij ons ook een bijzondere vakantie!
Lijkt veel op die van Kelste.
Wij zijn afgelopen kerstvakantie (2008) naar Tsjechië geweest om te snowboarden (en te skiën).
Ik zou direct nadat we terugkwamen van vakantie Nederlandse Kampioenschappen Volleybal hebben, dus dat was wel 'haasten'.
Maar wat was er nu aan de hand; onze auto ging ook rare dingen doen!
Allereerst begon het lampje van de accu te branden, dat deze oevrverhit was of zoiets dergelijks. Mijn vader kijken, maar waarschijnlijk was de koelvloeistof op. Wij de ANWB bellen, want we dachten dat ze ons in Duitsland ook wel zouden komen helpen. Maar toen werd de ADAC gestuurd. De tank met koelvloeistof was kapot. We mochten niet meer verder rijden, dus werden we gesleept naar een Duits autobedrijf. Daar werd er nog eens naar gekeken en wat bleek nou; er was nog veel meer aan de hand, dan alleen maar een kapotte tank! Een stuk of vier onderdelen deden het niet meer, terwijl m'n vader vlak voor de heenreis de auto had laten controlleren! Onze auto was zeker niet binnen een dag klaar, want er moesten speciale onderdelen worden gehaald wat ook een week duurden, de auto moest na twee weken worden oververplaats en dan pas kon ie gerepareerd worden.
We zaten met het probleem dat ik dus de volgende ochtend moest volleyballen!
Mijn vader ging samen met de eigenaar van het bedrijf een huurauto halen (bij een ander bedrijf), maar m'n vader kwam maar niet meer terug.
Het was inmiddels al avond geworden en toen zaten we daar, ik met m'n broer en broertje. Het bedrijf was al gesloten, dus moesten we op het parkeerterrein wachten met al onze spullen (het was behoorlijk koud en de grond was erg vies).
Uiteindelijk is mijn vader toch nog gekomen, hij was de weg kwijt en de Tom Tom had hem de verkeerde kant op gestuurd.
Toen we alle spullen ingeladen hadden, konden we dan eindelijk vertrekken. Het was inmiddels al tien uur.
We hebben erg hard gereden en onderweg nog iets gegeten (hadden we nog niet echt gedaan).
Uiteindelijk zijn we 's nachts een keer aangekomen, eigenlijk nog best vroeg, als je naar alle vertraging kijkt. Mijn vader zal wel erg hard hebben doorgereden.
Nou, diezelfde ochtend ik dus vroeg opstaan en volleyballen (eerst weer anderhalf uur in de auto zitten). Het was erg gezellig, maar helaas waren we niet door naar de finales van de Nederlandse Kampioenschappen.
Het was bij ons ook een bijzondere vakantie!
ik heb het nog weer eens zitten lezen en het was toch wel lachen achteraf ,mooie van dit *oude* verhaal : we gaan dit jaar gewoon weer met de auto en ja het is dezelfde 
Ja,en dit topic lezende kom ik hier weer terecht.
Het was niet de laatste vakantie naar tsjechië met deze auto.
Die hebben we augustus 2009 gemaakt.
we wilden nog wel een keer naar het lipnomeer,want ondanks dat het daar helemaal barst van de nederlanders vinden we het toch een mooie omgeving.
Het vakantiegevoel begon zoals altijd met het instappen op vrijdagmorgen om een uur of 8.
Op naar duitsland waar we bij rasthof hunxe altijd koffie drinken.
ja,ik heb het al vaker gezegd.
we zijn niet zo voorspelbaar.
Daar vandaan rijden we dan naar (duits)limburg om daar een hapje te eten tussen de middag.
Het was wel te merken dat de crisis aardig begon door te werken
Weinig vrachtverkeer op de weg.
Daar aangekomen wandelen we dan even in het rond en zagen dat de dom(de kleine in het centrum) eindelijk uit de steigers was.
Hij was prachtig wit geworden,wat eigenlijk een beetje tegenviel want dat verweerde dat heeft toch ook wel wat vind ik.
Maar ja,niets blijft zoals het was.
Uiteindelijk toch weer neergestreken bij dezelfde zaak waar we altijd eten daar.
We zijn niet zo voorspelbaar.
Maar ook daar had de crisis toegeslagen.
Het eten was qua kwaliteit een stuk minder en de prijs hoger
Maar ach,niets blijft zoals het was.
Vol goede moed op weg naar het overnachtingshotel.
Dochter had een leuk hotel geboekt (al lang tevoren)met de liefelijke naam-Das Swalbennest.
In Herzogen-Aurach
Ja ja,hetzelfde plaatsje waar we in 2006 noodgedwongen het hele weekend tot maanmiddag moesten blijven..
Daar aangekomen omstreeks kwart voor zes.auto geparkeerd voor de deur
en net voor ons was er nog een auto aangekomen en daar stapten een man en een jongen uit die een matras uit de de auto haalden en verdwenen aan de zijkant van het huis.
Nou was het in de beginjaren van onze tsjechiëvakanties
zo dat mijn dochter de kussens van hun meenamen.
maar om nou je matras mee te nemen vonden zelfs wij een beetje te ver gaan.
maar ala, wij het trapje op naar de voordeur waar een briefje hing dat we ons aan de achterkant moesten melden.
Oke,naar de achterkant alwaar een tafeltje buiten stond met wat stoelen en parasol en waar we een paar open deuren aantroffen.
De éne deur ging naar een heel klein keukentje waar niemand was
De 2e deur stond open maar ook daar hing een briefje met de mededeling dat de eigenaar er even niet was maar hij was half 6 weer terug.
Omdat het inmiddels al 10 voor zes was hebben we toch maar een paar keer op de bel gedrukt want de deur stond wel open maar je loopt niet zomaar een trap op naar boven waar je dan ook nog een paar mannen hoort bekvechten met elkaar.
Om een lang verhaal wat korter te maken,we zijn wat verderop wat gaan drinken en vergeefs nogmaals aan wezen bellen en toen het centrum maar ingegaan waar we zouden eten bij de rode os.
en aan de overkant ijs bij luigi.
want we zijn.......
maaaaaaar er was de volgende dag een feest in Herzogen dus was iedereen zijn kramen aan het opbouwen en de hoteleigenaar van hotel krone (waar we in 2006 ook een nacht geslapen hadden)was
met zijn biertap bezig.
Daar konden we 2 kamers krijgen dus auto gehaald en op het plekje gezet waar hij 3 jaar daarvoor zijn laatste snikje gaf.
Zo, nu ga ik naar de rode os en als u wilt vertel ik verder over de reis.
Het was niet de laatste vakantie naar tsjechië met deze auto.
Die hebben we augustus 2009 gemaakt.
we wilden nog wel een keer naar het lipnomeer,want ondanks dat het daar helemaal barst van de nederlanders vinden we het toch een mooie omgeving.
Het vakantiegevoel begon zoals altijd met het instappen op vrijdagmorgen om een uur of 8.
Op naar duitsland waar we bij rasthof hunxe altijd koffie drinken.
ja,ik heb het al vaker gezegd.
we zijn niet zo voorspelbaar.
Daar vandaan rijden we dan naar (duits)limburg om daar een hapje te eten tussen de middag.
Het was wel te merken dat de crisis aardig begon door te werken
Weinig vrachtverkeer op de weg.
Daar aangekomen wandelen we dan even in het rond en zagen dat de dom(de kleine in het centrum) eindelijk uit de steigers was.
Hij was prachtig wit geworden,wat eigenlijk een beetje tegenviel want dat verweerde dat heeft toch ook wel wat vind ik.
Maar ja,niets blijft zoals het was.
Uiteindelijk toch weer neergestreken bij dezelfde zaak waar we altijd eten daar.
We zijn niet zo voorspelbaar.
Maar ook daar had de crisis toegeslagen.
Het eten was qua kwaliteit een stuk minder en de prijs hoger
Maar ach,niets blijft zoals het was.
Vol goede moed op weg naar het overnachtingshotel.
Dochter had een leuk hotel geboekt (al lang tevoren)met de liefelijke naam-Das Swalbennest.
In Herzogen-Aurach
Ja ja,hetzelfde plaatsje waar we in 2006 noodgedwongen het hele weekend tot maanmiddag moesten blijven..
Daar aangekomen omstreeks kwart voor zes.auto geparkeerd voor de deur
en net voor ons was er nog een auto aangekomen en daar stapten een man en een jongen uit die een matras uit de de auto haalden en verdwenen aan de zijkant van het huis.
Nou was het in de beginjaren van onze tsjechiëvakanties
zo dat mijn dochter de kussens van hun meenamen.
maar om nou je matras mee te nemen vonden zelfs wij een beetje te ver gaan.
maar ala, wij het trapje op naar de voordeur waar een briefje hing dat we ons aan de achterkant moesten melden.
Oke,naar de achterkant alwaar een tafeltje buiten stond met wat stoelen en parasol en waar we een paar open deuren aantroffen.
De éne deur ging naar een heel klein keukentje waar niemand was
De 2e deur stond open maar ook daar hing een briefje met de mededeling dat de eigenaar er even niet was maar hij was half 6 weer terug.
Omdat het inmiddels al 10 voor zes was hebben we toch maar een paar keer op de bel gedrukt want de deur stond wel open maar je loopt niet zomaar een trap op naar boven waar je dan ook nog een paar mannen hoort bekvechten met elkaar.
Om een lang verhaal wat korter te maken,we zijn wat verderop wat gaan drinken en vergeefs nogmaals aan wezen bellen en toen het centrum maar ingegaan waar we zouden eten bij de rode os.
en aan de overkant ijs bij luigi.
want we zijn.......
maaaaaaar er was de volgende dag een feest in Herzogen dus was iedereen zijn kramen aan het opbouwen en de hoteleigenaar van hotel krone (waar we in 2006 ook een nacht geslapen hadden)was
met zijn biertap bezig.
Daar konden we 2 kamers krijgen dus auto gehaald en op het plekje gezet waar hij 3 jaar daarvoor zijn laatste snikje gaf.
Zo, nu ga ik naar de rode os en als u wilt vertel ik verder over de reis.
ja graag marecha, ik ben heel benieuwd naar de rest 
Tuurlijk Marecha willen we het vervolg lezen!
Het leuke is dat ik weer terug ga kijken en van vooraf aan ben begonnen met lezen!!
Over het klooster in Tepla, daar zijn wij in september geweest ze zijn het nog steeds aan het renoveren als je nog eens in de buurt bent moet je zeker eens naar binnen gaan is echt de moeite waard.
Over het klooster in Tepla, daar zijn wij in september geweest ze zijn het nog steeds aan het renoveren als je nog eens in de buurt bent moet je zeker eens naar binnen gaan is echt de moeite waard.
Na heerlijk gegeten te hebben en nog wat drinken en slenteren door het centrum naar bed.
Met het vertrouwen dat het toch nog goed was gekomen.
Daar twijfelden we even heel sterk aan toen we 3 keer voor jan met de korte achternaam bij het swalbennest hadden gestaan.
Het ging toch wel even door ons heen (o,nee.niet weer hé)
de volgende morgen na een goed ontbijt op weg naar de grens .
ruim voor de grens zegt mijn dochter altijd ;ma,paspoort inleveren.
dat doet ze zo ruim van tevoren omdat we altijd denken (nog steeds na 11 keer)dat we er bijna zijn maar het is altijd net nog wat verder.
Maar ,daar was die dan de grens en tot onze stomme verbazing reden we gewoon te ver door en moesten een stukje terug voor het vignet,want ALLE POSTEN WEG.:shock:
En het was nou juist de charme van het binnenkomen
De paspoorten gereed,waar in al die jaren slechts 1 keer in gekeken was,om ze vervolgens weer op te ruimen met de woorden: nou weer niet:
vignet gekocht in een heel nieuw gebouw naar de oude wc die eerder al smerig waren maar die je nu helemaal niet wilde gebruiken dus op zoek in het nieuwe pand.
Oké alles geregeld en op weg naar Praag
WANT,waar we ook heen moeten in tsjechié we gaan via praag.
Even naar het sparta stadion rijden de auto daar parkeren en lopen naar de brug waar we dan een broodje eten bij onze (broodjesboer )
maar deze keer gingen we daar niet heen.
we gingen naar hotel imperial omdat mijn dochter en schoonzoon het ook wel wilden zien nadat het opgeknapt was.
Dan wilden we op de tram stappen bij het stadion
maar ja,zoals ik al eerder zei..Niets blijft zoals het was.
De hele parkeerplaats en tram haltes bij metro hradanscka waren verdwenen
Één grote bouwput.
Dan maar door naar republicky alwaar een gigantisch warenhuis was neergezet en daar de auto geparkeerd
Tegen zeer nederlandse tarieven overigens
Heerlijke koffie gedronken bij imperial met de beroemde gratis donuts,die ook niet meer hetzelfde zijn.
Vanuit praag door naar hrdonov
dat ging niet heel vlot want ter hoogte van benesov kwamen we in de file.
later bleek waarom die file zo lang duurde.
Vele,vele kilometers verder toen we eindelijk een stuk kregen met 2 banen passeerden we een busje dat als bezemwagen fungeerde voor wat wielrenners.
Je wil de geluiden niet horen van de automobilsten die passeerden en zagen wat de reden was geweest.
Aangekomen in hrdonov konden we de auto naast het huisje zetten voor die van de eigenaar
wat we al een beetje vreemd vonden (als hij weg ging moest de onze eerst weer opzij)
Hele aardige mensjes man vrouw dochter en kleinzoon.en een hondje.wat netjes achter een hekje bleef
dat hekje liep van de voordeur langs het huis tot aan het einde van de tuin.
we kregen de sleutel en konden de auto uitladen.
Ik wil hier wel even bij vermelden dat als wij ergens binnenkomen en de koffers in de slaapkamers staan en de badspullen in de badkamer het er in de woonkamer uitziet of er een bom ontploft is.
dat is hoofzakelijk het werk van dochterlief.
Schoonzoon en ik staan er altijd weer versteld van hoe ze dat doet.
een opschrijfboekje hier,een telefoontje daar,de medicijndoos op de schoorsteen.
en dat is dan na een half uurtje of zo.
Als we weer weggaan en we gezogen en gesopt hebben zeggen we,kijk zo zag het er ook uit toen we binnenkwamen.
Het was onderhand wel tijd voor het eten geworden en er moesten nog boodschappen gedaan worden.
dat moest dus 7 kilometer verder in frymburk want in hrdonov had je niks alleen een vervallen hotel waar een paar mensen logeerden.
boodschappen gedaan en gegeten in frymburk bij(hoe kan het anders)dezelfde zaak als in 2005.
zelfde mensen ,ander interrieur.maar nog steeds heel lekker eten.
Terug naar het huisje waar de eigenaar en fam.nog steeds waren
dat was wel vreemd want er was niet aangegeven bij happy home dat de eigenaar er ook woonde.
als je bij de foto's kijkt in mijn galerij zie je ook waarom wij dat zo vreemd vonden.
toen dachten we nog ach,het zal alleen het weekend zijn maar nee hoor de dochter met hondje en zoon waren maandag wel weg maar niet de eigenaar en zijn vrouw.
niet dat we last hadden van elkaar want wij zijn toch elke dag weg
tot zover voor vandaag
morgen gaan we naar hlubocka
Met het vertrouwen dat het toch nog goed was gekomen.
Daar twijfelden we even heel sterk aan toen we 3 keer voor jan met de korte achternaam bij het swalbennest hadden gestaan.
Het ging toch wel even door ons heen (o,nee.niet weer hé)
de volgende morgen na een goed ontbijt op weg naar de grens .
ruim voor de grens zegt mijn dochter altijd ;ma,paspoort inleveren.
dat doet ze zo ruim van tevoren omdat we altijd denken (nog steeds na 11 keer)dat we er bijna zijn maar het is altijd net nog wat verder.
Maar ,daar was die dan de grens en tot onze stomme verbazing reden we gewoon te ver door en moesten een stukje terug voor het vignet,want ALLE POSTEN WEG.:shock:
En het was nou juist de charme van het binnenkomen
De paspoorten gereed,waar in al die jaren slechts 1 keer in gekeken was,om ze vervolgens weer op te ruimen met de woorden: nou weer niet:
vignet gekocht in een heel nieuw gebouw naar de oude wc die eerder al smerig waren maar die je nu helemaal niet wilde gebruiken dus op zoek in het nieuwe pand.
Oké alles geregeld en op weg naar Praag
WANT,waar we ook heen moeten in tsjechié we gaan via praag.
Even naar het sparta stadion rijden de auto daar parkeren en lopen naar de brug waar we dan een broodje eten bij onze (broodjesboer )
maar deze keer gingen we daar niet heen.
we gingen naar hotel imperial omdat mijn dochter en schoonzoon het ook wel wilden zien nadat het opgeknapt was.
Dan wilden we op de tram stappen bij het stadion
maar ja,zoals ik al eerder zei..Niets blijft zoals het was.
De hele parkeerplaats en tram haltes bij metro hradanscka waren verdwenen
Één grote bouwput.
Dan maar door naar republicky alwaar een gigantisch warenhuis was neergezet en daar de auto geparkeerd
Tegen zeer nederlandse tarieven overigens
Heerlijke koffie gedronken bij imperial met de beroemde gratis donuts,die ook niet meer hetzelfde zijn.
Vanuit praag door naar hrdonov
dat ging niet heel vlot want ter hoogte van benesov kwamen we in de file.
later bleek waarom die file zo lang duurde.
Vele,vele kilometers verder toen we eindelijk een stuk kregen met 2 banen passeerden we een busje dat als bezemwagen fungeerde voor wat wielrenners.
Je wil de geluiden niet horen van de automobilsten die passeerden en zagen wat de reden was geweest.
Aangekomen in hrdonov konden we de auto naast het huisje zetten voor die van de eigenaar
wat we al een beetje vreemd vonden (als hij weg ging moest de onze eerst weer opzij)
Hele aardige mensjes man vrouw dochter en kleinzoon.en een hondje.wat netjes achter een hekje bleef
dat hekje liep van de voordeur langs het huis tot aan het einde van de tuin.
we kregen de sleutel en konden de auto uitladen.
Ik wil hier wel even bij vermelden dat als wij ergens binnenkomen en de koffers in de slaapkamers staan en de badspullen in de badkamer het er in de woonkamer uitziet of er een bom ontploft is.
dat is hoofzakelijk het werk van dochterlief.
Schoonzoon en ik staan er altijd weer versteld van hoe ze dat doet.
een opschrijfboekje hier,een telefoontje daar,de medicijndoos op de schoorsteen.
en dat is dan na een half uurtje of zo.
Als we weer weggaan en we gezogen en gesopt hebben zeggen we,kijk zo zag het er ook uit toen we binnenkwamen.
Het was onderhand wel tijd voor het eten geworden en er moesten nog boodschappen gedaan worden.
dat moest dus 7 kilometer verder in frymburk want in hrdonov had je niks alleen een vervallen hotel waar een paar mensen logeerden.
boodschappen gedaan en gegeten in frymburk bij(hoe kan het anders)dezelfde zaak als in 2005.
zelfde mensen ,ander interrieur.maar nog steeds heel lekker eten.
Terug naar het huisje waar de eigenaar en fam.nog steeds waren
dat was wel vreemd want er was niet aangegeven bij happy home dat de eigenaar er ook woonde.
als je bij de foto's kijkt in mijn galerij zie je ook waarom wij dat zo vreemd vonden.
toen dachten we nog ach,het zal alleen het weekend zijn maar nee hoor de dochter met hondje en zoon waren maandag wel weg maar niet de eigenaar en zijn vrouw.
niet dat we last hadden van elkaar want wij zijn toch elke dag weg
tot zover voor vandaag
morgen gaan we naar hlubocka
Ik geniet met volle teugen van je verhaal, heerlijk geschreven.
Doorgaan, gewoon doorgaan.
Ennuh, niets blijft zoals het was.
Heel mooi gezegd.
Ook wij zijn niet meer zoals we waren.
Groet.
Doorgaan, gewoon doorgaan.
Ennuh, niets blijft zoals het was.
Heel mooi gezegd.
Ook wij zijn niet meer zoals we waren.
Groet.
ik vind het alleen niet eerlijk dat ik weer de schuld krijg van het bomeffect 
Ha Ha foutje
we gaan niet naar hluboka
Ach (heer kukel)mijn geheugen is ook niet meer wat het was.
Nee,we gaan naar vissybrod over de stuwdam waar we uitstappen om even te genieten van het uitzicht.
in 2005 kon dat niet toen was er een omleiding en reed je vlak langs de centrale.
Bij de dam staan ook wat borden en op één daarvan staat een afbeelding van een kasteel.
dat is over de dam rechtsaf en de berg op.
maar daar kom ik later nog op terug.
richting vissybrod kom je dan langs een stuk wat ik zó mooi vind.
waar je die enorme stukken rots ziet en dan de bomen die daar uitgroeien.ik blijf het prachtig vinden.
In vissybrod is niet veel veranderd behalve dat er nog meer vietnamezen zitten dan 4 jaar terug.
Je had tegenover het supermarktje een winkel met mooi kristal en vogelhuizen en allerhande dingen voor in je tuin.
Nu niet meer dus.zit ook een vietnamees in.
Nog even naar kaplice en terug naar het lipnomeer.
De kinderen dobberen nu eenmaal graag in het water.
De kids het water in en wij aan de boulevard waar we in 2005 een huisje hadden op het terras van het restaurant.
dat was toen gesloten.
het is trouwens niet te geloven wat ze daar in die 4 jaar ook uit grond gestampt hebben.
Even wat gedronken en toen iets te eten besteld
mijn dochter en ik gingen voor de kipsandwich,schoonzoon voor iets anders.
Hadden wij ook moeten doen want hij zat na een kwartier te eten en wij hebben een uur zitten wachten.
Het was druk ,dat wel maar soms zijn we geloof ik te aardig.
maar ja,het was schitterend weer en de kids hadden ook lol.
Alleen s 'avonds toen we gingen eten in een restaurant een paar kilometer van het huisje werd het minder met het weer.
we begonnen met zitten op het terras
het begon een beetje te regenen dus hup onder een parasol maar na 5 minuten speerde iedereen naar binnen
Een wolkbreuk
het werd ook niet meer droog,en dat kwam omdat dochter en schoonzoon s'middags bij het meer (toen de zon steeds in je ogen scheen)steeds riepen KLOTE ZON.
ik heb ze de andere dag ook bevolen om een paar keer te zeggen....SORRY ZON.
morgen gaan we echt naar hluboka
we gaan niet naar hluboka
Ach (heer kukel)mijn geheugen is ook niet meer wat het was.
Nee,we gaan naar vissybrod over de stuwdam waar we uitstappen om even te genieten van het uitzicht.
in 2005 kon dat niet toen was er een omleiding en reed je vlak langs de centrale.
Bij de dam staan ook wat borden en op één daarvan staat een afbeelding van een kasteel.
dat is over de dam rechtsaf en de berg op.
maar daar kom ik later nog op terug.
richting vissybrod kom je dan langs een stuk wat ik zó mooi vind.
waar je die enorme stukken rots ziet en dan de bomen die daar uitgroeien.ik blijf het prachtig vinden.
In vissybrod is niet veel veranderd behalve dat er nog meer vietnamezen zitten dan 4 jaar terug.
Je had tegenover het supermarktje een winkel met mooi kristal en vogelhuizen en allerhande dingen voor in je tuin.
Nu niet meer dus.zit ook een vietnamees in.
Nog even naar kaplice en terug naar het lipnomeer.
De kinderen dobberen nu eenmaal graag in het water.
De kids het water in en wij aan de boulevard waar we in 2005 een huisje hadden op het terras van het restaurant.
dat was toen gesloten.
het is trouwens niet te geloven wat ze daar in die 4 jaar ook uit grond gestampt hebben.
Even wat gedronken en toen iets te eten besteld
mijn dochter en ik gingen voor de kipsandwich,schoonzoon voor iets anders.
Hadden wij ook moeten doen want hij zat na een kwartier te eten en wij hebben een uur zitten wachten.
Het was druk ,dat wel maar soms zijn we geloof ik te aardig.
maar ja,het was schitterend weer en de kids hadden ook lol.
Alleen s 'avonds toen we gingen eten in een restaurant een paar kilometer van het huisje werd het minder met het weer.
we begonnen met zitten op het terras
het begon een beetje te regenen dus hup onder een parasol maar na 5 minuten speerde iedereen naar binnen
Een wolkbreuk
het werd ook niet meer droog,en dat kwam omdat dochter en schoonzoon s'middags bij het meer (toen de zon steeds in je ogen scheen)steeds riepen KLOTE ZON.
ik heb ze de andere dag ook bevolen om een paar keer te zeggen....SORRY ZON.
morgen gaan we echt naar hluboka
Even voor de duidelijkheid..dat met die zon slaat natuurlijk op die reclamespot die je toen steeds zag.
Al zou ik echt niet meer weten waarover .
dus zonder zon eindelijk opweg naar hluboka.
Al jaren over gehad maar was er nooit van gekomen en als je van kastelen en slotten (slots) houdt moet je dat natuurlijk ook gezien hebben.
Het is de moeite waard.
Je kan je auto natuurlijk parkeren in de straat die beneden langs het kasteel loopt en loopt naar boven ,of je gaat een zijstraat in en rijdt naar een grote parkeerplaats waar je dan kan kiezen.
Of je gaat alsnog lopen of je gaat met de paard en wagen ,of je gaat met de bus.
Voor dat laatste hebben wij gekozen
Is toch altijd weer een avontuur op zich.
Als de deur gesloten wordt,de motor gestart en de versnellingspook naar voren wordt gemept en je met een enorm kabaal gaat rijden.
Echt,het is zo verbazingwekkend dat het vehicel dan ook die klim naar boven nog aankan.
Als je dan na veel gepuf en zwoegen weer uit mag stappen blijft er nog een aardig stukje klimmen en zwoegen voor jezelf over.
Want je wordt natuurlijk NOOIT voor de deur afgezet.
Je weet een beetje hoe zo'n bus zich voelt
Maar zoals ik zei,het is de moeite waard.
De buitenkant en binnenkant zijn prachtig.
De vele fotó's in de galerij (ik heb daarom de mijne er niet bijgezet)getuigen daarvan
Na de rondleiding weer naar beneden lopen en dan nog meer mooie plaatjes schieten.
En dan zie je ook al die dappere mensen die langs die weg naar boven komen lopen.
Omdat ze een hele goede conditie hebben of omdat ze het vervoer te duur vinden of om de simpele reden dat ze het leuk vinden.
Maar 1 koppel wat we tegenkwamen,die wisten het niet,want hij zei tegen haar terwijl ze ons passeerden met de buggy.
:ik snap niet dat ze hier geen pendelbusje hebben of zoiets:
Konden wij het even niet laten om te zeggen dat dat er was.Nog een poosje in budejovice gedwaald en tegen etenstijd weer richting huisje want we zouden gaan eten bij
cesky mlyn
Ze hebben daar heerlijke spareribs alleen voor mij te veel en te vet.
zoveel maagzuur-remmers had ik niet bij me.
na wat gedronken te hebben iedereen eten besteld.
ik nam het verrassingsgerecht van de kok.Die man verzint dat niet voor niks,dat moet je wel belonen.
En ja,daar kwamen de ribben en ja,daar kwam het drinken en nee daar was nog niet mijn eten.
Maar ja,het was natuurlijk ee verrassings recept.
De aardige serveerster verdween en liet zich het volgende halfuur niet meer zien.
Iemand anders trouwens ook niet.
Tot ze plots weer opdook om de glazen weer te vullen en ik eindelijk uit kon leggen dat ik nog iets te goed had,waarop ze op de bestelbon keek en er iets uitsiste van o,djiezes en in looppas naar binnenstormde.
en zowaar 5 minuten later kwam tot mijn grote verrassing mijn eten aan.
Een snitzel met een deegje eromheen en ik moet zeggen dat ik weleens lekkerder gegeten heb.
Het zal ook wel niet HET gerecht zijn geweest maar dit was waarschijnlijk sneller klaar.
De volgende morgen op zoek naar het kasteel wat een ruïne is
Ik had het over vlitva zamek maar ons aller Freddy (bij u allen wel bekend hier op het forum)heeft opgezocht dat het dit was
de link staat bij de foto in de galerij
vitkuv hradek
nu waren we in 2005 ook al op zoek geweest maar ergens op die berg een afslagje gemist en uitgekomen helemaal boven bij een stuk niemandsland.
Nu ging die goed alleen het regende en was daardor ook mistig.
je moet nog een behoorlijk stuk naar boven lopen over een pad met veel opstakels
we hebben het dus uitgesteld tot een paar dagen later.
Het weer was toen goed en het leuke was dat we ons dorpje hrdonov ( het hotel en ong.20 huisjes zagen we nu)zagen liggen
Eenmaal terug in het huisje konden we hem als we op het balkon zaten net een stukje boven de bomen zien.
morgen nog 1 verhaal en dan zijn jullie weer van me af.
Al zou ik echt niet meer weten waarover .
dus zonder zon eindelijk opweg naar hluboka.
Al jaren over gehad maar was er nooit van gekomen en als je van kastelen en slotten (slots) houdt moet je dat natuurlijk ook gezien hebben.
Het is de moeite waard.
Je kan je auto natuurlijk parkeren in de straat die beneden langs het kasteel loopt en loopt naar boven ,of je gaat een zijstraat in en rijdt naar een grote parkeerplaats waar je dan kan kiezen.
Of je gaat alsnog lopen of je gaat met de paard en wagen ,of je gaat met de bus.
Voor dat laatste hebben wij gekozen
Is toch altijd weer een avontuur op zich.
Als de deur gesloten wordt,de motor gestart en de versnellingspook naar voren wordt gemept en je met een enorm kabaal gaat rijden.
Echt,het is zo verbazingwekkend dat het vehicel dan ook die klim naar boven nog aankan.
Als je dan na veel gepuf en zwoegen weer uit mag stappen blijft er nog een aardig stukje klimmen en zwoegen voor jezelf over.
Want je wordt natuurlijk NOOIT voor de deur afgezet.
Je weet een beetje hoe zo'n bus zich voelt
Maar zoals ik zei,het is de moeite waard.
De buitenkant en binnenkant zijn prachtig.
De vele fotó's in de galerij (ik heb daarom de mijne er niet bijgezet)getuigen daarvan
Na de rondleiding weer naar beneden lopen en dan nog meer mooie plaatjes schieten.
En dan zie je ook al die dappere mensen die langs die weg naar boven komen lopen.
Omdat ze een hele goede conditie hebben of omdat ze het vervoer te duur vinden of om de simpele reden dat ze het leuk vinden.
Maar 1 koppel wat we tegenkwamen,die wisten het niet,want hij zei tegen haar terwijl ze ons passeerden met de buggy.
:ik snap niet dat ze hier geen pendelbusje hebben of zoiets:
Konden wij het even niet laten om te zeggen dat dat er was.Nog een poosje in budejovice gedwaald en tegen etenstijd weer richting huisje want we zouden gaan eten bij
cesky mlyn
Ze hebben daar heerlijke spareribs alleen voor mij te veel en te vet.
zoveel maagzuur-remmers had ik niet bij me.
na wat gedronken te hebben iedereen eten besteld.
ik nam het verrassingsgerecht van de kok.Die man verzint dat niet voor niks,dat moet je wel belonen.
En ja,daar kwamen de ribben en ja,daar kwam het drinken en nee daar was nog niet mijn eten.
Maar ja,het was natuurlijk ee verrassings recept.
De aardige serveerster verdween en liet zich het volgende halfuur niet meer zien.
Iemand anders trouwens ook niet.
Tot ze plots weer opdook om de glazen weer te vullen en ik eindelijk uit kon leggen dat ik nog iets te goed had,waarop ze op de bestelbon keek en er iets uitsiste van o,djiezes en in looppas naar binnenstormde.
en zowaar 5 minuten later kwam tot mijn grote verrassing mijn eten aan.
Een snitzel met een deegje eromheen en ik moet zeggen dat ik weleens lekkerder gegeten heb.
Het zal ook wel niet HET gerecht zijn geweest maar dit was waarschijnlijk sneller klaar.
De volgende morgen op zoek naar het kasteel wat een ruïne is
Ik had het over vlitva zamek maar ons aller Freddy (bij u allen wel bekend hier op het forum)heeft opgezocht dat het dit was
de link staat bij de foto in de galerij
vitkuv hradek
nu waren we in 2005 ook al op zoek geweest maar ergens op die berg een afslagje gemist en uitgekomen helemaal boven bij een stuk niemandsland.
Nu ging die goed alleen het regende en was daardor ook mistig.
je moet nog een behoorlijk stuk naar boven lopen over een pad met veel opstakels
we hebben het dus uitgesteld tot een paar dagen later.
Het weer was toen goed en het leuke was dat we ons dorpje hrdonov ( het hotel en ong.20 huisjes zagen we nu)zagen liggen
Eenmaal terug in het huisje konden we hem als we op het balkon zaten net een stukje boven de bomen zien.
morgen nog 1 verhaal en dan zijn jullie weer van me af.