Ik heb met interesse dit topic nog eens doorgelezen. Wij zijn Nederlanders met een huis in voormalig Sudeten gebied. Toen wij het 20 jaar geleden kochten kenden wij de geschiedenis niet echt dit kwam pas later toen wij ons er in gingen verdiepen naar aanleiding van de verhalen van Vera, na de oorlog geboren uit een Sudeten Duitse moeder en Tsjechische vader. Wij reageerden met ongeloof want wie weet in Nederland dat er in Tsjechoslowakije zoiets afschuwelijks als de verdrijving en moordpartijen van en op Sudeten Duitser heeft plaatsgevonden? Eerder werd in dit topic de vraag gesteld hoe je het zou vinden als er een familie uit Duitsland op de stoep zou staan die je met liefde verbouwde huis zou opeisen. Daar hebben wij toen we eenmaal op de hoogte waren van de geschiedenis, veel over nagedacht want het zal je maar gebeuren! We hebben via het gemeentehuis geprobeerd achter de bouwers en dus eerste eigenaars van ons huis ) zogenaamde Lauzitser volksbau ) te komen maar het blijk dat de bevolkingsregisters en gegevens van hete kadaster na de oorlog verdwenen zijn en misschien wel vernietigd. De enkele oudere die nog in het dorp woonde konden zich de bewoners van ons huis niet herinneren. Omdat na de verdrijving Tsjechen en Roma's in de leegstaande huizen trokken kun je spreken van verjongde bevolking die niets van de oude bewoners wisten. Wel bleek uit de gesprekken dat zij een hekel hadden aan de Sudeten Duitsers. Deze hekel werd pijnlijk duidelijk toen het oude Duitse kerkhof dat aan ons pad ligt, werd gesloopt door de jeugd. Grafstenen werden kapot geslagen en s ' avonds vierden zij feest met bier en keiharde muziek tussen de graven. Toen kwamen de Tsjechen de bakstenen muur rond het kerkhof afbreken omdat zij de stenen konden gebruiken voor hun bouwsels. Daarna kwamen de Roma's met hun karretjes en zaagden op klaarlichte dag de prachtiger hekwerken rond de familiegraven weg voor de oudijzer boer.Iedereen wist wat er speelde en niemand deed iets want zo werd mij gezegd, het waren Duitsers die daar lagen. Het kerkhof, of eigenlijk de overblijfselen daarvan zijn nu geadopteerd door ern stichting die cultureel erfgoed uit Sudetenland in ere hersteld. Voor ons was het erg lastig omdat ons werd duidelijk gemaakt dat wij als buitenlanders het niet begrepen en ons er beter niet mee konden bemoeien.