Het verhaal gaat over gewone mensen die vele honderden jaren ergens woonden en werkten, daar mag je toch sympathie voor hebben? zonder te oordelen over de toenmalige genomen besluiten in hun context, tijdsgeest. In het heden mogen we daar opnieuw vragen bij stellen of conclusies uit trekken.
Natuurlijk mag je daar sympathie voor hebben, echter ik probeer de zaken in haar context en tijdsgeest te bezien. Alleen dan kun je begrip opbrengen (of goedkeuren) hoe een tot het bot getergd land en volk tot bepaald handelen kwam. Maar laat niet onverlet dat ik ook betreur dat er onschuldigen het slachtoffer zijn geworden. Echter ik vind wel dat je oorzaak en gevolg niet los van elkaar kan zien. Achteraf is het allemaal gemakkelijk praten.