Char vertelt...

[char]

In 1990 stonden wij op een camping in Roznov pod Radhostem. De camping lag / ligt langs een doorgaande weg. Op een middag, we konden vanaf onze plek een klein gedeelte van de weg zien, stopte er een oude auto aan de kant van de weg. Er stapte 2 mannen uit. Even daarna stopte er nog een wagen , en nog een paar. De eerste auto werd door de 2 mannen een stuk vooruit geduwd, en verdween uit ons beeld. De auto achter de, voor wat wij dachten "eerste "auto, werd ook naar voren geduwd, en verdween ook uit beeld. We snapten er niets van! Zoveel auto's met pech! Na een half uurtje, het wegduwen van de auto's bleef maar doorgaan, besloten we om maar eens te gaan kijken. We stapte in onze BX en reden het campingterrein af. Rechtsaf, in de richting waar al die aúto's naartoe geduwd werden. Ongeveer 2,5 km verderop was een benzinestation. Over die hele afstand stonden auto's langs de kant van de weg. Wat bleek? De benzineprijs zou de volgende dag 2 !!! kronen stijgen! Maar toen was het netto uurloon, ongeveer 20 kronen, en de benzine kostte toen ( ik weet dat niet heel zeker meer) 7 of 8 kronen. Dan wil je wel een eindje duwen!!

 

[char]

1990, wij rijden naar Tsjechie via Kassel en Chemnitz. Daar willen wij de grens over , via de 174, naar vrienden in Litvinov / Mezibori. ( ik ga al die dakjes en andere tekens boven de letters niet plaatsen). Even voor de afslag Chemnitz > Praag, op de grote weg, krijgen we een lekke band met onze oude Camplet vouwwagen. Geen vluchtstook, wel van die betonplaten waar het verkeer over heen raast, levensgevaarlijk dus. Gelukkig is de lekke band aan de rechterkant. Reservewiel eronder, niks aan de hand. 's avonds aan gekomen bij de vrienden, in zo'n k*tflat, 5 hoog, zonder lift. Volgende dag. Ik wil toch wel heel graag een nieuwe band voor de vouwwagen (we moeten nog 4 weken!....Ja, dat kon toen nog) en ik rijd met Jozef(onze vriend) naar Litvinov. Met het restant van de aan flarden gereden Band / Velg. Op een hoek zit zo'n bandenzaak. De zaak: Moeder en zoon. Laten ze nou wel het maatje buitenband hebben! Maar ja, er moet ook nog een binnenband in. Hebben ze niet. Zoon zegt: ik plak 'm wel. Het was 9 uur 's ochtends en de moeder had wat collega-bedrijven gebeld voor een nieuwe binnenband. Niet te krijgen!! We spreken af dat ik om 16.00 uur kom, om de band op te halen. Boodschappen gedaan. Ik denk; ik rij even naar Teplice. Bij de eerste de beste bandenzaak----- een nieuwe binnenband!!! Ik terug naar moeder en zoon, met de nieuwe binnenband achter mijn rug. Zoonlief zat nog steeds ijverig te plakken.Het was inmiddels 14.00 uur. Er zaten inmiddels zo'n 25 plakkers op de binnenband, maar met het scheurtje bij het ventiel, wist hij zich zo'n 1,2,3 geen raad! Dus ik, heel triomfantelijk, de binnenband van achter mijn rug gehaald,(Carlo, wat ben jij toch een vuile rat) en vraag de zoon of hij deze kan gebruiken. Bandje gemaakt. Moeders vraagt of ik wel even de "plak-uren"van haar zoon wil betalen, alles bij elkaar zo'n dikke 5 uur! Natuurlijk heb ik betaald. 5 maal de prijs die ze vroegen, Die mensen moeten toch ook leven!!
Een jaar later was de zaak weg!
Carlo.

 

[doniati]

Prachtig verhaal. Komen er nog meer van dit soort ??

 

[char]

Ja hoor. Wat wil je lezen? Het lijk in het stuwmeer van Slapy, of van 2 rum in Melitin, de ruzie met de ober op Dolce Vita. De kanotocht van Niels ( onze zoon) in Cerveny klastor, de straaljagers in Sobesice, Het plastic tasje met diverse artikelen voor de douane-man aan de grens, de reparaties aan onze BX in Tsjechie, het verhaal van de slaapzak in Karlovy Vary, de gruwelijke dood van Honsa (staat volgens mij al bij Smartlappen), de bekeuring voor het roken, Of misschien, na volgende week, mijn ontmoeting met Esthertje in Javornik?....
Welterusten,
Carlo.

 

[kukel]

Tuurlijk Carlo: schrijven.
Maak een aparte topic genaamd:

Carlo 's croncels.

Succes.

 

[Esthertje]

We willen alles horen

 

[char]

de slaapzak

Het was in 1989. We stonden op de camping, midden in het centrum van Karlovy Vary. In een soort rivierbedding, met allemaal grind en keien. Met onze vouwwagen was dat geen probleem. (zou die camping nog bestaan?). Het was hardstikke druk daar. Mensen met gewone tenten, stonden aan de zijkant. Zeg maar op de "uiterwaarden", gras dus. Komen wij een leuk stel uit Leiden tegen. We hadden allebei een beetje het zelfde probleem. Wij hadden 1 slaapzak te weinig bij ons, en zij dus ook. Dat schept een band! Wij gingen de stad in. Na een uurtje banjeren, komen we bij een klein winkeltje, waar ze ook slaapzakken verkopen. Wij naar binnen. Veel keus was er niet. Mijn vriendin (ja we zijn al 32 jaar Niet getrouwd!) zag in een doorzichtige plastic zak een mooi lichtblauw exemplaar. Ik zeg; Die kopen wij niet! Op dat moment komt het stel uit Leiden het winkektje binnen. Ik zeg tegen mijn vriendin: we nemen deze. Een camouflage-legergroene en aan de andere kant rood met wiitte stippen, voor als je tussen de paddenstoelen moet slapen, en je wilt niet opvallen. Zij een beetje boos en wijst het stel op de blauwe slaapzak. Ik reken de slaapzak af, en zeg nog tegen dat stel: die blauwe moet je niet kopen, hoor! Wij naar buiten. Uurtje later op de camping. Komt dat stel, met, je raad het al, die blauwe slaapzak! Keurig in die doorzichtige plastic zak. Ik schud mijn hoofd en zeg: zat er een papiertje bij die slaapzak? Ze pakken 'm uit en ,ja hoor, daar komt het papiertje tevoorschijn. Ik zeg: kijk eens goed op dat briefje. Wat staat erop? Zij: 9- 4 -1967. Had die slaapzak dus al een dikke 22 jaar in die winkel gelegen!!!!
Carlo.

 

[char]

Even inhalen

1993. We zijn op weg richting het grote meer bij Michalovce (Slowakije). Met de vouwwagen, uiteraard. Het is een uur of 4 in de middag. Een lange kronkelende weg, met hier en daar wat fijne stijgingen. Plotseling zitten we achter een hele lange dieplader (vrachtauto), met daarop 2 spiksplinter nieuwe, fel geel gespoten, combines. Je weet wel, van die grote oogstmachines. Die rijdt niet hard! Wel aardig wat tegemoetkomend verkeer. Na een kwartiertje kan ik er voorbij! Hup, het gas erop, en verder! 4 minuten later, zit ik weer achter zo'n zelfde dieplader!! Die ben ik wel snel voorbij. Het moet niet veel gekker worden! Dat wordt het dus wel!!! Ik ben in totaal dik anderhalf bezig om nog 7 van die vrachtwagens voorbij te komen! Ik ben het rijden zat. Bij een hele grote parkeerplaats staat een bordje Camping 2 km. En inderdaad, even verderop rechts langs de weg, een leuke kleine camping. We moeten wel even een soort pad afrijden om er te komen. De volgende morgen, vroeg, gaan we verder naar Michalovce. Ik rij het pad af, sla rechts af. En wat denk je? Rij ik, na zo'n kilometer, weer achter de achterste dieplader!! Die hadden waarschijnlijk, 's nachts, op die hele grote parkeerplaats gestaan. op weg naar de Ukraine. Bij de eerste de beste gelegenheid, zijn we maar wat gaan drinken. Voor zo'n anderhalf uur!!!
Carlo.

 

[char]

even vissen (niet voor kleine kinderen!)

1993 Omdat wij altijd van camping naar camping trokken, en onze zoon Niels gek was op vissen, zochten wij altijd naar campings aan het water. Dat jaar stonden wij, onder Praag, aan het (stuw?)-meer van Slapy. Niels was net 13. We zouden nog 4 dagen staan, en dan naar huis. We hadden mazzel. Een mooi plekje bij een houten steigertje! We hadden de vouwwagen in orde en gingen wat eten. (het was al avond) Daarna ging Niels het steigertje op om te vissen. Hij ving niets. Het was wel een beetje raar weer. De volgende morgen, heel vroeg, stond hij op om het nog maar eens te proberen. Het was koud en een dichte nevel lag over het water. Opeens begon hij te schreeuwen: Ik heb beet, ik heb beet! Een hele grote!!! Ik dacht nog: wat fijn voor die jongen. Hij begon nog harder te schreeuwen, en daarna te huilen, Ik de vouwwagen uit. Had hij een lijk van een jongen aan de lijn!!! Een jongen van een jaar of 20. Ik heb hem gelijk daar weggehaald en bij zijn moeder gebracht. Inmiddels was de halve camping bij de steiger, waar het lijk nu onder dreef. Na een kwartier was er politie, die deden niets! Weer 5 minuten later de ambulance, deden ook niets!! Na dik een uur kwam er een lijkwagen. Toen pas werd hij uit het water gehaald!! We zijn die dag gelijk maar richting huis vertrokken.
Niels heeft 2 jaar niet meer gevist!
Carlo.

 

[char]

Even schrikken

Het jaar weet ik niet meer precies. Jozef, van het verhaal met de lekke band heeft een broer. Die woont in Sobesice, een gehucht bij Susice. (Sumava). De arme man moet een hand missen. Eraf geslagen bij het maken van een bom, in zijn jeugd. Hij had het niet zo op de Russen!!! Hij rijdt nu op een aangepaste motor en is postbode. Elke zomer, gaan Jozef en zijn vrouw Sonja een weekje naar hem toe. Lekker op het platteland, in de natuur. Dat hebben ze ook wel nodig, want ze werk(t)en in die grote raffinaderij in Litvinov/Zaluzi. Ooit het meest vervuilde gebied in Europa! (daar komen nog wel verhalen over, van mij) Maar goed, wij ook daarheen. Samen met hele goede vrienden uit Delft, konden wij in de tuin kamperen. Op een avond, het was warm en heel erg donker, zaten wij met z'n allen lekker buiten. We hadden een 20 litervat bier gehaald bij de kroeg. Met een soort fietspomp op druk gebracht, en tappen maar! Zo'n vat moet natuurlijk wel een beetje snel leeg, want zuurstof en bier, dat gaat niet samen!! We begonnen al wat sterren te zien, letterlijk en figuurlijk. Het was rond 12 uur en opeens hoorden wij een enorme gegier in de lucht. 2 straaljagers kwamen, op grote hoogte, uit tegengestelde richting op elkaar af! Vlak voordat ze bij elkaar waren, gingen ze allebei recht omhoog met een enorm lawaai van de naverbranders, een enorme vuurgloed achter zich latend. En toen werd het STIL, akelig STIL!!! Ze hadden allebei hun motoren uitgezet. We zagen ze niet meer.Ik weet niet hoelang het duurde, 20,30 seconden, misschien langer. Met een daverende knal, voor ons gevoel vlak boven ons hoofd ,werden de motoren gestart en vlogen met het vuur uit de naverbranders de 2 kisten weg! Alle honden in de buurt hebben nog uren lopen janken. Een vrije val, in het donker, boven bewoond gebied. Het zou verboden moeten worden!!!!
Carlo.

 

[char]

Doniati, met mijn hand op mijn hart. Alles waar gebeurd!!!

 

[kukel]

Geweldig, ga zo door.
Dit zijn de verhalen van mensen die het allemaal meemaken.
Het gaat vanzelf.
Wie veel reist komt met de meest vreemde verhalen. Maar het vissen en beet hebben ...............................ik kan mij wat leukers voorstellen.

Groet en een prettig weekend.

 

[char]

Even een korte

We stonden weer eens op de camping in Miletin, vlak bij Horice. Kleine camping, slecht sanitair, soort vierkante "hondenhokken" waarin arme Tsjechen hun vakantie in/bij doorbrengen. Maar met een heel mooi zwembad, tennisbanen en een echt voetbalveld. Het jaar weet ik niet meer, maar het was voor 1993. Paar tenten met Tsjechen en 1 caravan met een Amsterdams echtpaar. Hij liep de hele dag op houten klompen. Op de camping is/was een soort barretje, met heeeeel weinig omzet. De Amsterdammer en ik besloten de uitbater een beetje te helpen. De eerste avond, het was vrijdag, ging dat "helpen" uitstekend !! Volgende ochtend een beetje moeite met opstaan! Het werd heel erg warm die dag, dus 's -middags begon ons "Hulpprogramma" al redelijk vroeg. Om een uur of 7, we moesten nog eten beneden in het dorp, was het bier op. Niks meer uit de tap, en flessen had die lampenkap ook niet. Zegt die Amsterdammer, tegen die uitbater, (gewoon in het Nederlands): Geen bier meer, Waarom? De goede man draait zich om, pakt 2 glazen en schenkt ze vol met rum.Hij had het verkeerd verstaan!! Waarom?=== Dwa rum. De volgende dag had hij gewoon weer bier!
Carlo.

 

[char]

Even huisjes kijken

We stonden op camping "Sport" in Roznov pod Radhostem. Vlak bij de camping is een Openluchtmuseum. Het was in het eerste jaar dat wij in Tsjechoslowakije kwamen. 1987. We hadden het goede idee, om naar dit museum te gaan. Een goed idee?.... wisten wij veel! De ochtend begon lekker zonnig. Dus wij om 11 uur naar het museum. Niels in de buggy, en kaartjes gekocht. De volgende rondleiding was om half 1. Dat werd dus wel even wachten, buiten het hek. Het werd steeds warmer en warmer. Gelukkig hadden we genoeg drinken bij ons. Klokslag half 1 gaat het hek open, en wij, met verder alleen maar Tsjechoslowaken naar binnen. We hadden een vrouwelijke gids, die ook nog een beetje Duits sprak. Het eerste houten huisje, en het 2-de t/m het 10-de waren wel leuk. Overal werd door de gids uitleg bij gegeven. Maar omdat ze, speciaal voor ons, het ook in gebrekkig Duits deed, ging het niet al te snel. En het werd steeds warmer. Wij heuvel op, heuvel af, met Niels aan de hand of in het wagentje. Helemaal tot aan de houten molen, en toen weer terug. We hebben er dik 2 uur over gedaan, in die bloedhitte! Gids nog een flinke fooi gegeven, omdat we er weer uit mochten! Ik weet niet meer hoeveel "Huisjes" we gezien hebben,(misschien wel 50, van binnen en van buiten) maar toen wij 3 dagen later verder naar het oosten trokken, stonden precies dezelfde "Huisjes", gewoon aan de kant van de weg!!!
Carlo.

 

[char]

De bankrekening

Jaar 2000, ik open een bankrekening bij een bank in Trutnov. Op het plein. Een gewone kronen rekening. Ik vraag aan de bankbediende, of ik rente krijg over het geld. Nee dus. Ik stort 1500 kronen, en vraag nog even of er nog jaarlijkse kosten aan de rekening verbonden zijn. Nee dus. Ik wilde die rekening alleen maar, voor het geval dat, de pinautomaten het niet zouden doen. Nooit meer aan dat geld gedacht. Krijg ik, begin 2006, een aangetekend schrijven van die bank. In het Tsjechies. Het gaat over een achterstand van, je gelooft het niet, 10 heller!! Of ik maar even wou komen betalen! ( ik had de brief naar mijn jednatel gefaxed en hij belde mij , om te vertellen wat er in stond)..... 4 dagen later. Weer een brief!! Nu was de schuld opgelopen tot 400 kronen en die 10 heller!! Wat stond er in die brief? Of ik de kosten van het eerste schrijven + die 10 heller maar even wilde betalen!! Ik een pissigge mail. in het Engels, naar die bank gestuurd. Weekje later, weer een brief. Nu 900 kronen + die 10 heller schuld. 2 maal 400 voor de brieven en 1 maal 100 voor de maandelijkse "bankkosten". Ik werd gek! Ik stuurde weer een mail: of ze nou helemaal van de pot gerukt waren? Dat waren ze niet, en ze waren ook niet op hun achterhoofd gevallen! Wat bleek?,,, Op een bepaalde datum, zo'n 15 maanden voor deze affaire, werd ik verplicht om 100 kronen P.M. te betalen voor "bankkosten". Op de vraag, of zij mij, voor dat geld, niet een "gewoon" briefje hadden kunnen sturen, was het antwoord: nee. Ik had een rekening, waarbij bankafschriften en brieven, gewoon bij de bank afgehaald moesten worden. Mijn jednatel heeft toen met veel moeite mijn rekening kunnen opheffen. Ik was dus inmiddels wel een dikke 3000 kronen in z'n achteruit gegaan!
En, oh ja, die 10 heller?... Was een "administratiefout".....
Carlo.

 

[Corrie]

Geweldige verhalen Char, ga gerust verder!!!

 

[Freddy2005]

Van waar komt plots die schrijflust ? Doe echter gerust verder, het "leest" naar meer !

 

[Lina]

Leuke verhalen hoor Carlo. Maar kun je ze niet schrijven als het slecht weer is? Dan heb ik meer zin om binnen achter de pc te zitten! Want zoals Freddy al schreef: het leest naar meer.

 

[char]

Pindasaus

2006. Op zo'n kleine 10 km. bij ons huis vandaan, is een verschrikkelijk goed restaurant. De Patron is een heel aardige vent, die net als ik, wel van een geintje houdt. Hij was ooit een van de prive-koks van Havel. Moest met zijn " Baas "de halve wereld over. Totdat hij kinderen kreeg. Toen had hij daar geen zin meer in. Hij begon dit restaurant, vlak bij zijn eigen woonplaats. Ik had dat jaar weer eens pindasaus meegenomen. De echte, Gado Gado, van de markt. Ik had 3 zakjes van een half pond bij me. We gingen met 8 man/vrouw/kind uit eten. Aan de grote tafel in het midden van het restaurant. Alleen mijn vriendin en ik wisten van de pindasaus. Ik liep de grote keuken in, pakte een pannetje en deed de saus (half pond) en het water erin. Vroeg aan de kok of hij het even af wilde maken, en liep weer terug naar de tafel. Iedereen zat in de menukaart te kijken, en ik zei, zo langs mijn neus weg: Ik weet niet wat jullie bestellen, maar ik weet het al. En ik neem er patat en pindasaus bij!! We waren al weer bijna 2 weken in Tsjechie, en iedereen wilde opeens ook pindasaus! Het eten stond maar net op tafel, komen daar 2 stellen met 4 kinderen binnen. Lopen langs onze tafel en zien ons eten staan. Die kinderen gelijk: Hee, dat willen wij ook! De ober wil de bestelling opnemen. Ze willen allemaal pindasaus erbij!! Maar daar had deze ober nog nooit van gehoord. Tegelijker tijd wordt bij ons een nieuwe sauskommetje gebracht. De kinderen trekken de ober naar onze tafel, 1 vader erbij. Datte, datte, willen wij ook! De ober schudt zijn hoofd. Ik schep net de laatste lepel op mijn bord, en zeg: Ik geloof dat dit net het laatste is. Die mensen, balen natuurlijk. Hoor ik, even later, een van de moeders tegen de kinderen zeggen: We gaan morgen naar die hele grote winkel, en als ze pindasaus hebben, bakken we in het huis patat!!! We gingen op het zelfde moment weg. Hun kinderen waren al buiten. Ik pak mijn jas en zij ook. Ik loop naar die moeder en zeg: dat wordt morgen patat bakken, hier neem maar mee. Ik haal een zakje uit mijn jaszak en geef het haar. En met de woorden: Maar volgend jaar wel zelf meebrengen!, verlaat ik het pand.
Ik weet het, af en toe, ben ook ik een rat.
Carlo.

 

[Corrie]

Ja, klopt!!!