Tabe
† In Memoriam
Bram verstaat Tsjechisch.
Enthousiast gemaakt door de verhalen van mijn vrouw en mij over Tsjechie durfden onze vrienden Bram en Lenie en Egbert en Marleen in 1992 het aan om hun vakantie ook in Tsjechie door te brengen. Allemaal met de kinders op de camping Nepomuk. Heel gezellig met inmiddels al een grote kolonie Nederlanders. Dagtripjes naar Praag, Ceske Krumlov, Sucise (slot Rabi met vogelshow), Zelesna Ruda en ook naar de grotten bij Blansko, even boven Brno. Aangeraden door Peppo, een jonge tsjech die we op de camping hadden ontmoet. Een hele reis met de kinderen. Peppo en z'n vriendin wilden wel mee als gids. Kon hij mooi mee als tolk want hij had jarenlang in Duitsland gewerkt, dus zijn Duits was redelijk. En inderdaad, de grotten waren meer dan 1 bezoekje waard. Ook de omgeving, schitterend. Veel klimwerk daar over smalle paden. Mooie boottocht door de grotten .Een schitterende dag. Vermoeid en hongerig streken we neer in een "hostinec" ergens in de buurt van Vyskov. Het was al redelijk laat in de middag en de kelner kreeg prompt het zweet op zijn voorhoofd toen een twaaltal mensen de zaak binnenkwam. Maar.... eten was geen probleem. De nodige schnitzels werden besteld en de nodige pivo's werden genuttigd. Uiteraard duurde het even voordat het eten werd gebracht. In afwachting daarvan werd het een jolige boel. Typisch Nederlanders. Peppo nam met het fototoestel van Bram de nodige foto's van het gezelschap en de kroeg. Aan het kleine houten barretje zaten een viertal opgeschoten Tsjechische jongens van een jaar of 18, stevig aan die halve liters met oor. Opeens kwam Bram op het idee om een fotootje waar we met zijn allen opstonden, dus ook met Peppo en zijn vriendin Dana. Bram naar 1 van die jongens aan de bar met in z'n beste Duits het verzoek , of iemand genegen was een fotootje te nemen van het gehele gezelschap. 1 van die jongens, die dacht dat we alleen maar met Nederlanders waren, wilde wel een foto nemen. Het hele Nederlandse gezelschap met Peppo en Dana in fotohouding en onze jonge Tsjech maakte een drietal foto's . De jongen overhandigde het fototoestel terug aan Bram en Bram in zijn beste Duits : "Danke Danke". Met een glimlachend (grijnzend) gezicht antwoordde de jongen iets in Het Tsjechisch, kennelijk in de veronderstelling dat niemand het kon verstaan wat hij zei. Maar Peppo verstond het dus wel, en snel fluisterde hij Bram in het oor :'Hij zegt, niks te danken geef me maar 1000 kronen". Bram staat op, kachelt achter die jongen aan die weer op een barkruk aan de bar plaatsnam. Bram trekt zijn portemonnee uit zijn kontzak, haalde 1000 kronen te voorschijn en legde die voor de jongen op de bar!!! Ik heb nog nooit een Tsjech zo verbouwereerd en dom zien kijken. En ze kunnen soms dom kijken, die Tsjechen. Zonder blikken of blozen gaat Bram weer aan tafel zitten. Het duurde maar even.... Daar kwamen de jongens aan... schoorvoetend met de duizend kronenbriefje in de hand. Ze hadden het niet zo bedoeld. Lachen natuurlijk. Met de hulp van onze tolk werd het nog even best gezellig. De kelner heeft nog nooit zo'n drukke avond gehad. En, oh ja. de vrouwen hebben terug gereden naar de camping.
Enthousiast gemaakt door de verhalen van mijn vrouw en mij over Tsjechie durfden onze vrienden Bram en Lenie en Egbert en Marleen in 1992 het aan om hun vakantie ook in Tsjechie door te brengen. Allemaal met de kinders op de camping Nepomuk. Heel gezellig met inmiddels al een grote kolonie Nederlanders. Dagtripjes naar Praag, Ceske Krumlov, Sucise (slot Rabi met vogelshow), Zelesna Ruda en ook naar de grotten bij Blansko, even boven Brno. Aangeraden door Peppo, een jonge tsjech die we op de camping hadden ontmoet. Een hele reis met de kinderen. Peppo en z'n vriendin wilden wel mee als gids. Kon hij mooi mee als tolk want hij had jarenlang in Duitsland gewerkt, dus zijn Duits was redelijk. En inderdaad, de grotten waren meer dan 1 bezoekje waard. Ook de omgeving, schitterend. Veel klimwerk daar over smalle paden. Mooie boottocht door de grotten .Een schitterende dag. Vermoeid en hongerig streken we neer in een "hostinec" ergens in de buurt van Vyskov. Het was al redelijk laat in de middag en de kelner kreeg prompt het zweet op zijn voorhoofd toen een twaaltal mensen de zaak binnenkwam. Maar.... eten was geen probleem. De nodige schnitzels werden besteld en de nodige pivo's werden genuttigd. Uiteraard duurde het even voordat het eten werd gebracht. In afwachting daarvan werd het een jolige boel. Typisch Nederlanders. Peppo nam met het fototoestel van Bram de nodige foto's van het gezelschap en de kroeg. Aan het kleine houten barretje zaten een viertal opgeschoten Tsjechische jongens van een jaar of 18, stevig aan die halve liters met oor. Opeens kwam Bram op het idee om een fotootje waar we met zijn allen opstonden, dus ook met Peppo en zijn vriendin Dana. Bram naar 1 van die jongens aan de bar met in z'n beste Duits het verzoek , of iemand genegen was een fotootje te nemen van het gehele gezelschap. 1 van die jongens, die dacht dat we alleen maar met Nederlanders waren, wilde wel een foto nemen. Het hele Nederlandse gezelschap met Peppo en Dana in fotohouding en onze jonge Tsjech maakte een drietal foto's . De jongen overhandigde het fototoestel terug aan Bram en Bram in zijn beste Duits : "Danke Danke". Met een glimlachend (grijnzend) gezicht antwoordde de jongen iets in Het Tsjechisch, kennelijk in de veronderstelling dat niemand het kon verstaan wat hij zei. Maar Peppo verstond het dus wel, en snel fluisterde hij Bram in het oor :'Hij zegt, niks te danken geef me maar 1000 kronen". Bram staat op, kachelt achter die jongen aan die weer op een barkruk aan de bar plaatsnam. Bram trekt zijn portemonnee uit zijn kontzak, haalde 1000 kronen te voorschijn en legde die voor de jongen op de bar!!! Ik heb nog nooit een Tsjech zo verbouwereerd en dom zien kijken. En ze kunnen soms dom kijken, die Tsjechen. Zonder blikken of blozen gaat Bram weer aan tafel zitten. Het duurde maar even.... Daar kwamen de jongens aan... schoorvoetend met de duizend kronenbriefje in de hand. Ze hadden het niet zo bedoeld. Lachen natuurlijk. Met de hulp van onze tolk werd het nog even best gezellig. De kelner heeft nog nooit zo'n drukke avond gehad. En, oh ja. de vrouwen hebben terug gereden naar de camping.