Literatuur Bohumil Hrabal (1914-1997)

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Ad Verschoor

Donateur
100X100__postriziny-oww.jpg


In onze maandelijkse filmclub draait op 12 maart Postřižiny (Gekortwiekt) van Jiří Menzel, naar het gelijknamige boek van Bohumil Hrabal.

Postřižiny speelt op een kleine brouwerij, waar eigenaar Francin heel wat te stellen heeft met zijn flamboyante vrouw Maryška en zijn klaplopende broer Pepin. Film en boek zijn gebaseerd op de jeugdherinneringen van Hrabal.

Postřižiny (Gekortwiekt) - Tsjechoslowakije 1980
Regie: Jiří Menzel
Met o.a.: Magda Vašáryová, Jiří Schmitzer, Jaromír Hanzlík en Rudolf Hrušínský
Duur: 93 minuten
Tsjechisch gesproken met Engelse ondertitels

Lees hier een artikel van de Britse filmkenner Peter Hames over Menzels verfilmingen van Hrabal: www.theguardian.com/film/2001/feb/23/classics.culture

Degenen die liever vooraf het boek lezen kunnen terecht bij de Nederlandse vertaling van Kees Mercks, o.a. hier verkrijgbaar.

Plaats: Westersingel 9, 3014 GM Rotterdam
Datum: 12 maart 2014
Aanvang: 19:30 uur
Georganiseerd door: České centrum
 

kuurgast

Donateur
Verpletterde schoonheid van Bohumil Hrabal.

46acadebd311a976e7664470a0c445c7x200.jpg


De Tsjechische schrijver Bohumil Hrabal (1914-1997) wordt algemeen beschouwd als een van de grootste schrijvers uit Oost-Europa. In zijn oeuvre observeert hij de werkelijkheid, en geeft hij de realiteit als wonderschoon surrealisme weer, vol ironische verdraaiingen en absurdistische uitvergrotingen.

Ter gelegenheid van zijn honderdste geboortedag verschijnen zijn drie mooiste romans in één band.

Zwaarbewaakte treinen, Hrabals succesvolste roman uit de jaren zestig, verhaalt over een jongen met een seksueel probleem die ten einde raad zijn man-zijn met een verzetsdaad wil bewijzen.
Ik heb de koning van Engeland bediend beschrijft de lotgevallen van een klein kelnertje dat verlangt naar een maatschappelijke erkenning die hem nooit ten deel zal vallen.
Al te luide eenzaamheid gaat over het leven van een papierpletter, die alle boeken die hem interesseren van de ondergang redt. Zijn bedrijfje moet echter wijken voor een nieuwe gigantische papiermachine.

Ongewijzigde herdruk t.g.v. zijn honderdste geboortedag van de bundeling uit 2002 van de drie mooiste (daarvoor afzonderlijk verschenen) romans van de bekende Tsjechische schrijver Hrabal (1914-1997). Het boek bevat het Oscarwinnend verfilmde Zwaarbewaakte treinen (1990), Al te luide eenzaamheid (1988), Ik heb de koning van Engeland bediend (1997) en het korte Adagio lamentoso, alles in destijds geheel nieuwe dan wel herziene vertaling. In een nawoord gaat vertaler Kees Mercks in op het literaire karakter van de afzonderlijke verhalen, die zich afspelen rond de Tweede Wereldoorlog tot in de communistische tijd daarna. Hun karakter is typisch Hrabaliaans: licht surrealistisch, ironisch en absurdistisch. De hoofdpersonen zijn al even Hrabaliaans: twijfelaars en anti-helden.

Uitgeverij Prometheus.
ISBN 9789044625325

Lees ook Interview: Vertaler Kees Mercks over Bohumil Hrabal op tzum.info.
 

Ad Verschoor

Donateur
Al te luide eenzaamheid

Vorig jaar bracht de Belgische theatergroep Zuidpool een toneelbewerking van Bohumil Hrabals 'Al te luide eenzaamheid' op de planken. Vanaf half augustus is deze veelgeprezen voorstelling ook in Nederland te zien.


"De Tsjechische auteur Bohumil Hrabal schetst in "Al te luide eenzaamheid" een ontroerend portret van een eenzame papierpletter. In een smerig stinkhol perst hij balen van boeken en oud papier. Uit de stroom bagger die de beschaving dagelijks over hem uitstort, redt hij de mooiste boeken van de vernietiging. Zo komt hij - ondanks zichzelf - in aanraking met parels uit de wereldliteratuur, filosofie en poëzie. Met wat hij vindt, probeert hij zin te geven aan zijn leven en aan de wereld rondom hem. Op zijn ondergrondse vuilnisbelt verheft hij zich tot filosoof, estheet en diepzinnig levensgenieter. Tot alles hem plotseling ontnomen dreigt te worden...

Een rauwe, pijnlijk grappige vertelling over macht en onmacht, over liefde, filosofie, erotiek en alcohol. Maar vooral over al te luide eenzaamheid. Een verhaal waarin mislukking charmeert, falen doet glimlachen, en strompelen doet filosoferen.
Koen van Kaam speelt. Jorgen Cassier maakt live muziek. Koen De Sutter regisseert."

Al te luide eenzaamheid gaat op 13 augustus in première op het Festival Boulevard in Den Bosch. Kijk voor de volledige speellijst op: www.zuidpool.be



Beeldmateriaal: www.zuidpool.be

Plaats: Den Bosch, Amsterdam, Den Haag, Breda, Bergen op Zoom
Datum: 13 augustus 2015 t/m 19 april 2016
 

Ad Verschoor

Donateur
Bohumil Hrabal: Het leven is overal

100X100__het-leven-is-overal-3.JPG


John Albert Jansen heeft diverse veelgeprezen documentaires over Midden-Europese schrijvers op zijn naam staan. Vrijdagavond 16 oktober is in het Goethe-Institut in Amsterdam zijn film ‘Het leven is overal’ over Bohumil Hrabal te zien. Met na afloop een gesprek met de regisseur.

Bohumil Hrabal – Het leven is overal (Nederland 2000) R: John Albert Jansen 55 min. Tsjechisch met Nederlandse ondertitels

Met zijn fabulerende verteltrant en zijn van levenskracht en bier borrelende proza verleende Bohumil Hrabal (1914-1997) het lelijke, miezerige en onrechtvaardige van het alledaagse leven in communistisch Tsjechoslowakije nog enigszins glans. Hrabal staat voor die zo typisch Midden-Europese traditie waarin de wereld op surrealistische en absurdistische wijze tegemoet wordt getreden, om haar zo te kunnen ondergaan en te overleven. Het leven is overal is een speurtocht naar Hrabals wereld, zijn leven en werk. In de film komt een zestal vroegere vrienden van Hrabal aan het woord, die ieder een ander aspect van Hrabals rijke en gecompliceerde persoonlijkheid belichten.

Na de vertoning van de film gaat Michel Krielaars, chef van de boekenbijlage van NRC en erkend Hrabal-liefhebber, met John Albert Jansen in gesprek. Verder presenteert vertaler Kees Mercks het onlangs bij uitgeverij Pegasus verschenen Lieve Dubenka, een uitgave met enkele brieven van Hrabal.

Plaats: Goethe-Institut, Herengracht 470, Amsterdam
Datum: vrijdag 16 oktober 2015 om 19.30 uur
Toegang gratis

Georganiseerd in samenwerking met het Tsjechisch Centrum
 

kuurgast

Donateur
12140560_787375871372421_499902975592745740_n.jpg

HRABAL-vijfdaagse in Amsterdam.


Uitgeverij Pegasus, Theater Zuidpool en De Brakke Grond nodigen u van harte uit op een heuse Hrabal-vijfdaagse in Amsterdam, van 20 tot en met 24 oktober.
Op vrijdag 23 oktober van 17.15 uur stellen we het boek voor en praten we over Hrabal in Perdu (Kloveniersburgwal 86, Amsterdam). Aansluitend kunt u naar de voorstelling in De Brakke Grond.

De Tsjechische schrijver Bohumil HRABAL (1914-1997) wordt algemeen beschouwd als een van de grootste auteurs uit Midden-Europa. In zijn oeuvre geeft hij de realiteit als wonderschoon surrealisme weer, vol ironische verdraaiingen en absurdistische uitvergrotingen. 'De koning van de Praagse Letteren', noemde Milan Kundera hem. Hij werd vooral bekend met prozawerken als 'Zwaarbewaakte treinen', 'Al te luide eenzaamheid' en 'Ik heb de koning van Engeland bediend'.

Theater Zuidpool (BE) speelt de bejubelde voorstelling "Al te luide eenzaamheid" vijf dagen in Amsterdam (20 t/m 24 oktober, zie agenda brakkegrond.nl. Door pers en publiek erg enthousiast onthaald en ook geselecteerd voor het Vlaams Theaterfestival.
Uitgeverij Pegasus bracht onlangs Lieve Dubenka uit, een selectie brieven die Hrabal aan het eind van zijn leven schreef, maar die hij nooit verstuurde.

Op vrijdag 23 oktober van 17.15 uur tot 19.00 uur (inloop vanaf 17.00 uur) organiseren Theater Zuidpool, De Brakke Grond en uitgeverij Pegasus een Salon in Perdu (Kloveniersburgwal 86, Amsterdam). Daar stellen we het boek "Lieve Dubenka" voor en praten we over Hrabal. Aansluitend kunt u - desgewenst - naar de voorstelling in De Brakke Grond.

De kosten voor deze bijeenkomst zijn € 5,-, kaartjes zijn te bestellen via brakkegrond.nl.
Een combikaartje (salon en voorstelling) is te bestellen op brakkegrond.nl.

De sprekers zijn:
Kees Mercks (Hrabalkenner & -vertaler) gaat in op Hrabals werk in zijn historische en literaire context, en licht zijn nieuwe vertaling toe.
Koen van Kaam (acteur Zuidpool) praat over de theatervoorstelling, het maakproces, de dramaturgische keuzes en zijn vertolking.
John Albert Janssen (regisseur) maakte in 2000 de documentaire Het leven is overal over Hrabal en zijn leefwereld, met Al te luide eenzaamheid als leidraad. Hij licht zijn fascinatie voor Hrabal toe met filmfragmenten.
Michel Krielaars (chef Boeken NRC en liefhebber van Hrabal) zal de middag modereren.
Bron facebook.com.
 

kuurgast

Donateur
9789061434399.png


Bohumil Hrabal - Beste Karel.

Zeven brieven van Bohumil Hrabal aan zijn beste vriend, de schrijver en musicus Karel Marysko, vertaald en van een nawoord voorzien door Kees Mercks. Deze uitgave verscheen in een oplage van 500 exemplaren. 'Beste Karel' werd gedrukt op 120 grams Clairefontaine Trophée bleu vif. Voor het omslag werd 160 grams Clairefontaine Trophée bleu vif gebruikt. Bibliofiele uitgave.

Bohumil Hrabal (1914 - 1997) staat bekend als één van de beste Tsjechische schrijvers van de twintigste eeuw.
De musicus en schrijver Karel Marysko (1915 - 1988) was bijna zijn hele leven met Hrabal bevriend. De twee ontmoetten elkaar als kinderen en maakten later samen de Tsjechische hoofdstad onveilig. Marysko studeerde aan het conservatorium en werd professioneel cellist, Hrabal brak in 1963 door als schrijver. De mannen leefden als een soort Tsjechische beatniks, boordevol creatieve plannen, maar ook met veel drankgebruik.
Tussen 1973 en 1977 was Marysko verbonden aan het Stedelijk Orkest van Stavanger, en kon zo de rumoerige en sombere jaren van na de Praagse Lente ontvluchten. Uit die periode stammen de in deze uitgave opgenomen brieven. Marysko was een non-comformist, met gevoel voor zwarte humor, het absurde, nonsensicale en scabreuze. Net als Hrabal wist hij die dingen te verbinden met het 'hogere' en 'diepere.' Hrabal deelde dan ook zijn intiemste gedachten over leven en kunst met Marysko, waarvan een selectie hier leesbaar is.

De brieven van Bohumil Hrabal die zijn opgenomen geven niet alleen een inkijkje in zijn leven, maar ook in zijn manier van denken. Zijn privécorrespondentie schittert door de zeer expressieve, beeldende schrijfstijl waar hij beroemd om is.

Mede mogelijk gemaakt door het ministerie van Cultuur van de Tsjechische Republiek.

Uitgeverij Pegasus.
ISBN 9789061434399
 
Eh, nee.
Langzamerhand leer ik steeds meer van dit land. "door de eeuwen heen" wat z'n invloed heeft doen gelden in de ontwikkelingen die jaren lang onderkend zijn geweest, of, in ieder geval: onbenoemd.
Je zou er blij van worden.
( dat was een mooie zin, toch?)

ps.
wc papier was toch een fransche uitvinding?
 

Ad Verschoor

Donateur
Bohumil Hrabal – Bambini di Praga



Als je Tsjechen vraagt wie de grootste Tsjechische schrijvers zijn, dan zul je in elk geval deze twee namen horen: Karl Capek (1890 – 1938) en Bohumil Hrabal (1914 – 1997). De laatste is met twee titels vertegenwoordigd in de mooie Moldaviet-reeks van de Antwerpse uitgeverij Voetnoot van 20ste- en 21ste-eeuwse Tsjechische literatuur: Drie rabiate legendes (2007) en, onlangs verschenen als nummer 29 van die reeks, Bambini di Praga.

Veel van Hrabals immense oeuvre kon tijdens de communistisch jaren (1948- 1989) in het voormalige Tsjecho-Slowakije alleen ondergronds verschijnen, als samizdat-uitgaven. Maar in de vroege jaren 1990, kort na de Fluwelen Revolutie, werd snel voor een 19-delig verzameld werk gezorgd.

Bambini di Praga behoort tot Hrabals vroegste werk. Hij schreef het in 1947, nog voor de communistische coup van 1948, maar het kon pas verschijnen in 1964. De titel is een grap die verwijst naar het beeldje in een Praagse kerk van Kindeke Jezus, Bambino di Praga, waaraan wonderbaarlijke genezingen worden toegeschreven. Hrabals Bambini, meervoud dus, zijn vier agenten van een malafide pensioensverzekeringsmaatschappijtje, die stad en land afreizen om mensen polissen aan te smeren. Ze zoeken hun slachtoffers met zorg uit, wat niet per se betekent dat ze makkelijk te overreden, niet al te slimme lieden prefereren. Zo kiezen ze bij wijze van meesterproef ook een drogist, omdat nog nooit een agent erin geslaagd is een specimen uit die beroepsgroep lichter te maken. In een hilarische scène laat de drogist zien hoe hij een rattenverdelgingsmiddel van eigen receptuur bereidt, een proces dat gepaard gaat met zoveel helse stank dat de hele buurt in rep en roer raakt.

De slager Hyrman wordt met een bezoek vereerd, niet alleen omdat ze zeker weten dat hij gaat tekenen, maar ook om zich door zijn wulpse vrouw te laten fêteren. En de vilder en huidenverkoper Nulicek omdat hij zijn hele huis van buiten en van binnen, met surrealistische voorstellingen beschildert, omdat hij geen zin heeft om alleen met geiten villen zijn leven te vullen.

Bij alle komedie is er ook altijd tragiek. Tragiek van de kleine man, voor wie het lot zelden iets goeds in petto heeft. Zo durft slager Hyrman, verteerd door jaloezie, zijn vrouw niet een tel uit het oog te verliezen, want er kan geen man de slagerij binnenkomen of ze gunt hem een royale inkijk in haar decolleté en onder het toewerpen van een wulpse blik volgt op haar vraag wat de klant het lekkerste vindt steevast: nou ja, behalve dát dan. Hyrman blijkt ondanks zijn reusachtige, sterke lijf machteloos tegenover zijn vrouw. Hij viert zijn frustratie bot op varkenskoppen, die hij op het hakblok met één houw klieft.

Bambini di Praga is een raamvertelling over kleine luyden. Die, als je maar goed genoeg kijkt, allemaal hun merkwaardigheden hebben en allemaal bijzondere, lachwekkende én ontroerende eigenschappen hebben ontwikkeld om zich door het leven heen te worstelen. Kortom, ze zijn allemaal tragikomisch. Maar alleen een goed schrijver weet daar tragikomische literatuur van te maken. Hrabal schiep daarvoor een geheel eigen stijl, een parlandostijl, die al herkenbaar is in dit vroege werk en die zich kenmerkt door zinnen die lang zijn zonder gecompliceerd te worden. Overigens ontbreekt in later werk, als markering van het einde van een zin, de punt soms helemaal en is het hele boek één lange zin. Werkt dat? Jazeker! Hrabal lezen is als gebiologeerd luisteren naar een begenadigd verteller die in zijn stamkroeg prachtige verhalen opdist.

Kees Mercks vertaalde Bambini di Praga. Mercks is verslingerd geraakt aan Hrabal, want hij heeft inmiddels zo’n twintig titels van Hrabal vertaald. Daar moeten we hem dankbaar voor zijn, maar niet zonder hem aan te moedigen ermee door te gaan, want er is meer, veel meer.

Bohumil Hrabal – Bambini di Praga. Moldaviet-reeks nr. 29. Vertaling Kees Mercks. Voetnoot, Antwerpen. 155 blz. € 15,00.

Bron: tzum.info
 
Bovenaan