Wat te doen als je graag in vrijheid in de natuur wil leven/wonen/werken/rentenieren, en je hebt geen grote zak met geld.
Aan de straat leven maakt niet iedereen gelukkig, zeker mij niet, en dan zoek je alternatieven. In Frankrijk heb ik een tijd geleefd en genoten van de ruimte en de natuur, en ook van de de vele mensen die zich op een alternatieve manier door het leven slaan. Is natuurlijk verschillend per streek, in arme delen van het land zijn de kosten lager, maar toch is Frankrijk over het algemeen een duur land, wat de mogelijkheid beperkt om te overleven.
Duitsland heb ik ook rondgekeken in het verleden, meest in het oostelijk deel, maar er is veel bureaucratie, en ook vaak onzekerheden over bijvoorbeeld bestemmingsplannen, waar je jaren later nog mee geconfronteerd kunt worden.
Nederland kennen we allemaal wel wat daar mogelijk is, dat is bijna niets. In een bos wonen is alleen voor de rijken.
Toen ik ergens werk had en in de buurt geen woonruimte kon vinden, heb ik een tijd op een camping geleefd, wat toen nog kon, maar later meer en meer een probleem werd, en uitgerekend de PvdA drong er op aan om mensen die daar al jaren gelukkig leefden, van de camping te jagen.
Ook is men overgeleverd aan de grillen van de campingbaas, scheiding, of de campingbaas gaat met pensioen, de huurders moeten hun verlies maar nemen.
En dan Tsjechië, we zitten hier nu bijna 20 jaar en terugkijkend met een goed gevoel, zouden we Tsjechië zeker willen aanbevelen voor mensen die op zoek zijn naar een andere manier van leven, en naar eigen onroerend goed, zonder een schuldenberg.
Later kom ik terug op dit thema, om het niet te lang te maken.
Aan de straat leven maakt niet iedereen gelukkig, zeker mij niet, en dan zoek je alternatieven. In Frankrijk heb ik een tijd geleefd en genoten van de ruimte en de natuur, en ook van de de vele mensen die zich op een alternatieve manier door het leven slaan. Is natuurlijk verschillend per streek, in arme delen van het land zijn de kosten lager, maar toch is Frankrijk over het algemeen een duur land, wat de mogelijkheid beperkt om te overleven.
Duitsland heb ik ook rondgekeken in het verleden, meest in het oostelijk deel, maar er is veel bureaucratie, en ook vaak onzekerheden over bijvoorbeeld bestemmingsplannen, waar je jaren later nog mee geconfronteerd kunt worden.
Nederland kennen we allemaal wel wat daar mogelijk is, dat is bijna niets. In een bos wonen is alleen voor de rijken.
Toen ik ergens werk had en in de buurt geen woonruimte kon vinden, heb ik een tijd op een camping geleefd, wat toen nog kon, maar later meer en meer een probleem werd, en uitgerekend de PvdA drong er op aan om mensen die daar al jaren gelukkig leefden, van de camping te jagen.
Ook is men overgeleverd aan de grillen van de campingbaas, scheiding, of de campingbaas gaat met pensioen, de huurders moeten hun verlies maar nemen.
En dan Tsjechië, we zitten hier nu bijna 20 jaar en terugkijkend met een goed gevoel, zouden we Tsjechië zeker willen aanbevelen voor mensen die op zoek zijn naar een andere manier van leven, en naar eigen onroerend goed, zonder een schuldenberg.
Later kom ik terug op dit thema, om het niet te lang te maken.